Bassam Tariq: The beauty and diversity of Muslim life

Translator: yamela areesamarn Reviewer: Tisa Tontiwatkul

I'm a blogger, a filmmaker and a butcher,

ผมอาชีพเขียนบล๊อก สร้างภาพยนต์ และขายเนื้อ

and I'll explain how these identities come together.

ผมจะเล่าให้ฟัง ว่าเอกลักษณ์เหล่านี้ มารวมอยู่ด้วยกันได้อย่างไร?

It started four years ago,

มันเริ่มต้นเมื่อสี่ปีที่แล้ว

when a friend and I opened our first Ramadan fast

ผมกับเพื่อนเริ่มกิจกรรมถือศีลอด เดือนรอมฎอน

at one of the busiest mosques in New York City.

ณ มัสยิดที่มีคนมาใช้มากที่สุด ในนิวยอร์ค

Crowds of men with beards and skullcaps were swarming the streets.

กลุ่มคนมีเครา หมวกสวมติดศีรษะ จับกลุ่มตามถนน

It was an FBI agent's wet dream. (Laughter)

ถือเป็นฝันเปียกของสายลับ FBI (เสียงหัวเราะ)

But being a part of this community, we knew how welcoming this space was.

แต่การเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนนี้ ทำให้เรารู้ว่า พื้นที่แห่งนี้มีแต่ความยินดีที่จะต้อนรับ

For years, I'd seen photos of this space being documented

หลายปีทีเดียว ที่ได้เห็นภาพถ่ายของ พื้นที่แห่งนี้ถูกบันทึกไว้เป็นเอกสารอ้างอิง

as a lifeless and cold monolith,

เสมือนภาพก้อนหินใหญ่ที่ไร้ชีวิต และเย็นเยือก

much like the stereotypical image painted of the American Muslim experience.

เหมือนภาพแสดงทัศนคติที่วาดด้วย ประสบการณ์ที่มีต่ออเมริกันมุสลิม

Frustrated by this myopic view,

รู้สึกท้อแท้ใจ จากวิสัยทัศน์ที่คับแคบนี้

my friend and I had this crazy idea:

ผมและเพื่อน จึงมีความคิดแปลกๆ นี้ขึ้นมา:

Let's break our fast at a different mosque in a different state

เรามาละศีลอดกันที่มัสยิดในรัฐต่างๆ

each night of Ramadan

ในแต่ละคืนของเดือนรอมฎอน

and share those stories on a blog.

และมาเล่าเรื่องสู่กันฟังในบล็อก

We called it "30 Mosques in 30 Days,"

เราเรียกว่า "30 มัสยิดใน 30 วัน"

and we drove to all the 50 states

เราขับรถไปทั้ง 50 รัฐนั้น และเล่าเรื่อง

and shared stories from over 100 vastly different Muslim communities,

ชุมชนมุสลิมกว่า 100 แห่งที่แตกต่างกันมาก

ranging from the Cambodian refugees in the L.A. projects

จากผู้อพยพชาวกัมพูชา ในโครงการ L.A. จนถึง

to the black Sufis living in the woods of South Carolina.

นิกายซูฟิผิวดำ ที่อาศัยอยู่ในป่าของรัฐเซาท์แคโรไลนา

What emerged was a beautiful and complicated portrait of America.

สิ่งที่เราได้ คือ ภาพที่สวยงามและซับซ้อน ของความเป็นอเมริกา

The media coverage forced local journalists

การเสนอข่าวของสื่อส่งผลให้นักข่าวท้องถิ่น

to revisit their Muslim communities,

ต้องไปเยือนชุมชนท้องถิ่น ของชาวมุสลิมอีกครั้ง

but what was really exciting was seeing people from around the world

แต่สิ่งที่น่าตื่นเต้นก็คือ การได้เห็นคนจากทั่วทุกมุมโลก

being inspired to take their own 30-mosque journey.

ได้รับแรงบันดาลใจให้เดินทางไปยัง มัสยิด 30 แห่งด้วยตัวของพวกเขาเอง

There were even these two NFL athletes

มีแม้กระทั่งนักฟุตบอล NFL สองคนนี้

who took a sabbatical from the league to do so.

ที่หยุดพักการทำงาน เพื่อทำแบบนี้ด้วย

And as 30 Mosques was blossoming around the world,

เมื่อมัสยิด 30 แห่งโด่งดังไปทั่วโลก

I was actually stuck in Pakistan working on a film.

ผมนั้น จริงๆแล้ว ติดถ่ายภาพยนต์ในปากีสถาน

My codirector, Omar, and I were at a breaking point with many of our friends

ผมและเพื่อนที่กำกับหนังร่วมกัน โอมา กำลังอยู่ในจุดแตกหักกับเพื่อนๆ ของพวกเรา

on how to position the film.

ว่าจะวางภาพยนต์ออกมาตำแหน่งไหน

The movie is called "These Birds Walk,"

ภาพยนต์ "ดีสเบริดส์วอล์ก" เป็นเรื่องของ

and it is about wayward street kids

เด็กข้างถนนที่เถลไถลและดื้อรั้น

who are struggling to find some semblance of family.

ดิ้นรนในการค้นหา ความคล้ายคลึงกันของครอบครัว

We focus on the complexities of youth and family discord,

เราเน้นปมซับซ้อนของวัยเยาว์ และความขัดแย้งในครอบครัว

but our friends kept on nudging us to comment on drones and target killings

แต่เพื่อนๆคอยกระทุ้งพวกเรา ให้พูดถึงโดรนและการฆ่าหมายหัว

to make the film "more relevant,"

เพื่อให้ภาพยนต์นั้น "ตรงประเด็นยิ่งขึ้น"

essentially reducing these people who have entrusted us with their stories

ตัดทอนผู้คนที่เชื่อมั่นเรา ที่จะนำเรื่องราวของพวกเขา

into sociopolitical symbols.

ไปเป็นสัญลักษณ์เชิงสังคมและการเมือง

Of course, we didn't listen to them,

แน่นอนครับ เราไม่รับฟังเพื่อนๆ

and instead, we championed the tender gestures of love

เรากลับไปสนับสนุนการแสดงออก ที่อ่อนโยนของความรัก

and headlong flashes of youth.

และวัยเยาว์ที่แสนสั้นและผ่านไปอย่างรวดเร็ว

The agenda behind our cinematic immersion was only empathy,

ประเด็นที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังของหนัง คือ เพียงเพื่อให้เข้าใจความรู้สึกของคนอื่น

an emotion that's largely deficient from films

อารมณ์ที่โดยทั่วไปแล้ว ขาดหายไปจากภาพยนต์

that come from our region of the world.

ที่มาจากภูมิภาคของเราในโลก

And as "These Birds Walk" played at film festivals and theaters internationally,

เมื่อนำไปฉายที่ งานมหกรรมภาพยนต์นานาชาติ

I finally had my feet planted at home in New York,

ท้ายสุดแล้ว ผมก็ได้มาปักหลักอยู่ในบ้านที่นิวยอร์ค

and with all the extra time and still no real money,

กับเวลาที่เหลือทั้งหมด และยังคงไม่มีเงิน

my wife tasked me to cook more for us.

ภรรยาขอให้ผมทำอาหารเพิ่มขึ้น สำหรับพวกเรา

And whenever I'd go to the local butcher to purchase some halal meat,

เมื่อไปซื้อเนื้อฮาลาล ที่ร้านเนื้อท้องถิ่น

something felt off.

ผมรู้สึกว่าบางอย่างขาดหายไป

For those that don't know, halal is a term used for meat

ท่านที่ยังไม่รู้ ฮาลาลเป็นศัพท์สำหรับเนื้อ

that is raised and slaughtered humanely following very strict Islamic guidelines.

เลี้ยง/ฆ่าแบบเมตตา ตามหลักอิสลามเคร่งครัด

Unfortunately, the majority of halal meat in America

โชคไม่ดี ที่ส่วนใหญ่ของเนื้อฮาลาลในอเมริกา

doesn't rise to the standard that my faith calls for.

ไม่ถึงมาตรฐาน ตามความเชื่อทางศาสนาของผม

The more I learned about these unethical practices,

ยิ่งรับรู้มากขึ้น ถึงการปฏิบัติที่ขาดจรรยาบรรณ

the more violated I felt,

ก็ยิ่งรู้สึกว่า ถูกละเมิดสิทธิ์

particularly because businesses from my own community

โดยเฉพาะ เมื่อธุรกิจนั้นจากชุมชนของผมเอง

were the ones taking advantage of my orthodoxy.

เป็นธุรกิจที่เอาเปรียบ ความเคร่งศาสนาของผม

So, with emotions running high, and absolutely no experience in butchery,

ด้วยอารมณ์ที่ร้อน กับที่ไร้ประสบการณ์การขายเนื้อ

some friends and I opened a meat store

ผมกับเพื่อนบางคน จึงเปิดร้านขายเนื้อขึ้นมา

in the heart of the East Village fashion district.

ในใจกลางย่านแฟชั่นของ อีสท์ วิลเลจ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

We call it Honest Chops,

ชื่อร้านว่า ออนเน็สต์ ช็อปส์ เราทำฮาลาล

and we're reclaiming halal by sourcing organic, humanely raised animals,

โดยหาสัตว์ที่เลี้ยงแบบอินทรีย์อย่างมีเมตตา

and by making it accessible and affordable to working-class families.

โดยให้ครอบครัวชั้นแรงงาน เข้าถึงและซื้อได้

There's really nothing like it in America.

จริงๆ ไม่มีอะไรที่เหมือนร้านนี้ ในอเมริกา

The unbelievable part is actually that 90 percent of our in-store customers

สิ่งที่ไม่น่าเชื่อ คือ จริงๆ แล้ว 90% ของลูกค้าร้านเรา

are not even Muslim.

ไม่ใช่มุสลิม และส่วนใหญ่แล้วเป็นการที่

For many, it is their first time interacting with Islam

พวกเขามีปฏิสัมพันธ์ครั้งแรกกับอิสลาม

on such an intimate level.

ในระดับใกล้ชิดขนาดนั้น

So all these disparate projects -- (Laughter) --

งานที่ต่างกันโดยสิ้นเชิงเหล่านี้ (เสียงหัวเราะ)

are the result of a restlessness.

จึงเป็นผลมาจากความร้อนรนรีบร้อน

They are a visceral response to the businesses and curators

มันเป็นการตอบโต้โดยสันชาตญาณต่อธุรกิจ

who work hard to oversimplify my beliefs and my community,

และนักปกครองที่ทำงานหนัก เพื่อความเชื่อ และชุมชนผมง่ายเกินไป โดยไม่มองความจริง

and the only way to beat their machine is to play by different rules.

วิธีจะเอาชนะได้ คือ เล่นโดยกฎที่ต่างออกไป

We must fight with an inventive approach.

เราต้องสู้โดยวิธีการที่สร้างสรรค์

With the trust, with the access, with the love that only we can bring,

ด้วยความเชื่อใจ ด้วยการเข้าถึงได้ ด้วยความรักที่เรานำมาให้ได้

we must unapologetically reclaim our beliefs

ต้องเอาศรัทธาของเราคืน โดยไม่ต้องขอโทษใคร

in every moving image, in every cut of meat,

ในทุกๆ ภาพในภาพยนต์ ทุกๆ ชิ้นเนื้อ

because if we whitewash our stories for the sake of mass appeal,

เพราะถ้าเราปกปิดเรื่องราวของเรา เพื่อการดึงดูดคนหมู่มาก

not only will we fail,

ไม่เพียงแต่เราจะล้มเหลวเท่านั้น

but we will be trumped by those with more money and more resources

เรายังจะแพ้คนมีเงิน และทรัพยากรมากกว่าเรา

to tell our stories.

ที่จะมาเล่าเรื่องราวของเรา

But the call for creative courage is not for novelty or relevance.

แต่การทำที่กล้าสร้างสรรค์นี้ มิใช่เพื่อความแปลกและตรงจุด

It is simply because our communities are so damn unique and so damn beautiful.

ก็แค่เพราะชุมชนเรานั้น โครตสวยไม่เหมือนใคร

They demand us to find uncompromising ways to be acknowledged and respected.

สิ่งเหล่านี้ ทำให้เราพบวิธีการ ที่จะไม่ยอมอ่อนข้อ

Thank you.

เพื่อที่จะได้รับการยอมรับการนับถือ

(Applause)

ขอบคุณครับ (เสียงปรบมือ)