Bassam Tariq: The beauty and diversity of Muslim life

Аудармашы: Darkhan Sakenov Редактор: Asqat Yerkimbay

I'm a blogger, a filmmaker and a butcher,

Мен - блогшы, кинорежиссер және қасапшымын

and I'll explain how these identities come together.

Үш бірдей мамандықты қалай алып жүргенімді түсіндірейін.

It started four years ago,

Төрт жыл бұрын

when a friend and I opened our first Ramadan fast

досым екеуміз Нью-Йорк қаласындағы

at one of the busiest mosques in New York City.

мешіттегі ауызашарға қатысудан басталды.

Crowds of men with beards and skullcaps were swarming the streets.

Бір топ тақия киген сақалды адамдар көшеде жүрді.

It was an FBI agent's wet dream. (Laughter)

Бұл ФБР агенттерінің арманы шығар. (Күлкі)

But being a part of this community, we knew how welcoming this space was.

Бірақ бұл қоғамның бір бөлігі. Ол жерден қонақжайлылықты сездік.

For years, I'd seen photos of this space being documented

Жылдар бойы мен бұл

as a lifeless and cold monolith,

жансыз және түсі суық моналит сияқты

much like the stereotypical image painted of the American Muslim experience.

Америка мұсылмандары мешітінің суретіне қарап келдім

Frustrated by this myopic view,

"Бұл - мешіт туралы көзқарасты шектеу"

my friend and I had this crazy idea:

деп түсіндік. Содан ой пайда болды:

Let's break our fast at a different mosque in a different state

Рамазан айындағы ауызашарымызды

each night of Ramadan

әртүрлі мешітте өткізбек болдық.

and share those stories on a blog.

Блогымызда жариялап отыруды шештік.

We called it "30 Mosques in 30 Days,"

Блогымызды "30 күндегі 30 мешіт" дедік

and we drove to all the 50 states

Американың барлық 50 штатында болдық

and shared stories from over 100 vastly different Muslim communities,

100-ден аса мұсылмандардың оқиғаcымен бөлістік.

ranging from the Cambodian refugees in the L.A. projects

Лос Анжелос ауданындағы Камбоджи босқындарынан бастап,

to the black Sufis living in the woods of South Carolina.

Оңтүстік Каролинада орманындағы сопылармен аяқталды.

What emerged was a beautiful and complicated portrait of America.

Ең соңында Американың әдемі бейнесі шықты.

The media coverage forced local journalists

Жергілікті журналистердің мақалалары

to revisit their Muslim communities,

мұсылмандарды жаңаша көрсетті.

but what was really exciting was seeing people from around the world

Ең қызығы өзгелер шабыттанып,

being inspired to take their own 30-mosque journey.

30 мешітке саяхаттады.

There were even these two NFL athletes

Тіпті NFL-дың екі спортшысы да болды.

who took a sabbatical from the league to do so.

Олар академиялық демалыс алды.

And as 30 Mosques was blossoming around the world,

30 мешіт танылды.

I was actually stuck in Pakistan working on a film.

Фильм түсіріп, Пәкістанда тұрақтадым.

My codirector, Omar, and I were at a breaking point with many of our friends

Режиссер досым Омармен фильм туралы ойладық

on how to position the film.

Фильм "Құс жолы" деп аталды,

The movie is called "These Birds Walk,"

бұл үйі жоқ, отбасын табу үшін

and it is about wayward street kids

күресіп жүрген балалар туралы

who are struggling to find some semblance of family.

отбасындағы келіспеушіліктен зардап шеккендер туралы.

We focus on the complexities of youth and family discord,

Достарымыз бізге заманауи болып шығу үшін пилотсыз ұшақ,

but our friends kept on nudging us to comment on drones and target killings

жалдамалы кісі өлтірушілер туралы көрсетуді ұсынды.

to make the film "more relevant,"

адамдар өздерінің оқиғаларын

essentially reducing these people who have entrusted us with their stories

мәніне қарай әлеуметтік-саяси

into sociopolitical symbols.

оқиғаларын айтты.

Of course, we didn't listen to them,

Әрине, оларды тыңдамадық,

and instead, we championed the tender gestures of love

біз нәзік махаббатты

and headlong flashes of youth.

және жастық шақты суреттегіміз келді.

The agenda behind our cinematic immersion was only empathy,

Киноматографиямыздың күнтүзбесі өте ауыр болды.

an emotion that's largely deficient from films

Негізінде фильмдерде

that come from our region of the world.

ойды тек сезім жеткізбейді.

And as "These Birds Walk" played at film festivals and theaters internationally,

Киномыз халықаралық фестивальдерде, театрларда көрсетілді,

I finally had my feet planted at home in New York,

Аяғында Нью-Йоркке үйіме оралдым.

and with all the extra time and still no real money,

Бос уақытым болса да, табысым болмады.

my wife tasked me to cook more for us.

Әйелім маған екеумізге арнап тамақ істеуді тапсырды.

And whenever I'd go to the local butcher to purchase some halal meat,

Әрдайым халал ет сатып алу үшін, қасапшыларға бардым,

something felt off.

өзімді жаман сезіндім.

For those that don't know, halal is a term used for meat

Халал - етке қатысты ұғым.

that is raised and slaughtered humanely following very strict Islamic guidelines.

Малды адамгершілікке негізделген Ислам үкіміне сай бауыздайды.

Unfortunately, the majority of halal meat in America

Өкінішке қарай, халалдың көбі

doesn't rise to the standard that my faith calls for.

Америкада талапқа сәйкес келмейді.

The more I learned about these unethical practices,

Бұл әдепсіз әрекеттер жайлы көп білген сайын,

the more violated I felt,

өзімді жаман сезіндім,

particularly because businesses from my own community

бизнесім үшін, өйткені айналамызда

were the ones taking advantage of my orthodoxy.

православтың үстемдігі басым.

So, with emotions running high, and absolutely no experience in butchery,

Сөйтіп, ештеңе ойламастан

some friends and I opened a meat store

достарыммен

in the heart of the East Village fashion district.

East Village сән бизнесі ауданы ортасынан

(Laughter)

ет дүкенін аштық.

We call it Honest Chops,

(Залда күлкі)

and we're reclaiming halal by sourcing organic, humanely raised animals,

Біз бұны "Адал қуырдақ" дейміз,

and by making it accessible and affordable to working-class families.

әрі таза малдың етінен ұсындық,

There's really nothing like it in America.

оны қолжетімді бағаға саттық.

The unbelievable part is actually that 90 percent of our in-store customers

Америкада ол қиын емес.

are not even Muslim.

Шын мәнінде

For many, it is their first time interacting with Islam

сатып алушылардың 90%-ы мұсылмандар емес.

on such an intimate level.

Бұл көпшілікті ортақтастырды

So all these disparate projects -- (Laughter) --

are the result of a restlessness.

Мұның бәрі бытыраңқы жобалар --(Күлкі)

They are a visceral response to the businesses and curators

ішкі алаңдаушылықтан туындаған.

who work hard to oversimplify my beliefs and my community,

Жеке кәсіпкерлер мен жетекшілерге қойылатын сауалдар бар.

and the only way to beat their machine is to play by different rules.

Сенімдерімізге, ортаға кері әсер етіп жатқандар

We must fight with an inventive approach.

оларды тек өзге ереже ұсынып тоқтатамыз.

With the trust, with the access, with the love that only we can bring,

Біз өнертапқыш болып,

we must unapologetically reclaim our beliefs

шынайылықпен, махаббатпен қарсы тұруымыз керек.

in every moving image, in every cut of meat,

өз сенімімізге берік болуымыз керек

Фильмнің кадрынан туралған еттен

because if we whitewash our stories for the sake of mass appeal,

шындықты көрсетсек деймін.

not only will we fail,

Олай істемесек, біз жай ғана жеңілмейміз.

but we will be trumped by those with more money and more resources

Қолында байлығы барлар

to tell our stories.

біз үшін өз шындығын айтады.

But the call for creative courage is not for novelty or relevance.

Бірақ бұл көзсіз батырлығымыз мақтану үшін емес

It is simply because our communities are so damn unique and so damn beautiful.

Біздің қоғамымыздың кереметтігі үшін!

They demand us to find uncompromising ways to be acknowledged and respected.

Өзімізге деген құрметті ояту үшін мойындатқызу үшін.

Thank you.

Рақмет

(Applause)

(Қошемет)