Paul Zak: Trust, morality - and oxytocin

Translator: Unnawut Leepaisalsuwanna

Is there anything unique about human beings?

มนุษย์มีเอกลักษณ์อะไรไหมครับ

There is.

มีครับ

We're the only creatures

เราเป็นสัตว์ชนิดเดียว

with fully developed moral sentiments.

ที่มีความรู้สึกทางศีลธรรมที่พัฒนาขั้นสูงสุด

We're obsessed with morality as social creatures.

เราหมกมุ่นกับศีลธรรมในฐานะสัตว์สังคม

We need to know why people are doing what they're doing.

เราต้องรู้ว่าทำไมคนถึงทำในสิ่งที่เขาทำ

And I personally am obsessed with morality.

และผมเองก็หมกมุ่นกับคุณธรรมเป็นการส่วนตัว

It was all due to this woman,

ทั้งหมดเกิดจากผู้หญิงคนนี้ครับ

Sister Mary Marastela,

แม่ชี แมรี มาราสเตลลา (Mary Marastela)

also known as my mom.

หรืออีกชื่อหนึ่งคือ แม่ของผม

As an altar boy, I breathed in a lot of incense,

สมัยเป็นเด็กผู้ช่วยพระ ผมสูดควันธูปไปเยอะมาก

and I learned to say phrases in Latin,

และผมก็เรียนรู้ที่จะขานประโยคในภาษาละติน

but I also had time to think

แต่ผมก็มีเวลาคิดด้วยว่า

about whether my mother's top-down morality

ศีลธรรมแบบที่ถ่ายทอดลงมาของแม่ผมนั้น

applied to everybody.

ใช้ได้กับทุกคนหรือเปล่า

I saw that people who were religious and non-religious

ผมมองเห็นว่าคนที่เคร่งศาสนา และคนอื่นที่ไม่เคร่งศาสนา

were equally obsessed with morality.

ล้วนหมกมุ่นกับศีลธรรมพอๆ กัน

I thought, maybe there's some earthly basis

ผมคิดว่าบางที อาจมีรากฐานในธรรมชาติ

for moral decisions.

ที่อยู่ใต้การตัดสินใจทางศีลธรรมก็ได้

But I wanted to go further

แต่ผมอยากไปให้ไกลกว่านั้น

than to say our brains make us moral.

แค่พูดว่าสมองของเราทำให้เรามีศีลธรรม

I want to know if there's a chemistry of morality.

ผมอยากรู้ว่า มีสารเคมีแห่งศีลธรรมหรือเปล่า

I want to know

ผมอยากรู้

if there was a moral molecule.

ว่ามีโมเลกุลศีลธรรมหรือเปล่า

After 10 years of experiments,

หลังจากทำการทดลอง 10 ปี

I found it.

ผมก็ค้นพบมันครับ

Would you like to see it? I brought some with me.

คุณอยากเห็นมันไหม ผมเอามาด้วย

This little syringe

เข็มฉีดยาเล็กๆ อันนี้

contains the moral molecule.

มีโมเลกุลศีลธรรมข้างใน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

It's called oxytocin.

มันเรียกว่าออกซีโตซินครับ

So oxytocin is a simple and ancient molecule

ออกซีโตซิน เป็นโมเลกุลที่เรียบง่ายและเก่าแก่

found only in mammals.

พบได้ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเท่านั้น

In rodents, it was known

ในหนู นักวิจัยค้นพบว่า

to make mothers care for their offspring,

มันทำให้แม่ดูแลลูกๆ ของมัน

and in some creatures,

และในสัตว์บางชนิด

allowed for toleration of burrowmates.

มันทำให้ยอมรับเพื่อนร่วมโพรง

But in humans, it was only known

แต่ในมนุษย์ เรารู้แต่เพียงว่า

to facilitate birth and breastfeeding in women,

ออกซีโตซิน ช่วยผู้หญิง ในการคลอดและให้นม

and is released by both sexes during sex.

ทั้งสองเพศปล่อยมันออกมาระหว่างร่วมเพศ

So I had this idea that oxytocin might be the moral molecule.

ผมก็เลยมีความคิดว่า ออกซีโตซิน อาจเป็นโมเลกุลศีลธรรม

I did what most of us do -- I tried it on some colleagues.

ผมทำในสิ่งที่พวกเราส่วนใหญ่ทำ -- ผมพยายามทดลองกับเพื่อนร่วมงาน

One of them told me,

เพื่อนคนหนึ่งบอกผมว่า

"Paul, that is the world's stupidist idea.

"พอล นั่นคือความคิดที่แย่ที่สุดในโลกเลย

It is," he said, "only a female molecule.

เขาบอกว่า "มันก็แค่โมเลกุล ของเพศหญิง

It can't be that important."

มันไม่สำคัญขนาดนั้นหรอก"

But I countered, "Well men's brains make this too.

แต่ผมค้านว่า "สมองของผู้ชายก็ผลิตมันเหมือนกัน

There must be a reason why."

ต้องมีเหตุผลสิว่าทำไม"

But he was right, it was a stupid idea.

แต่เขาพูดถูก มันเป็นความคิดที่แย่มาก

But it was testably stupid.

แต่ก็เป็นความคิดที่พิสูจน์ได้ว่าแย่

In other words, I thought I could design an experiment

พูดอีกอย่างคือ ผมคิดว่าผมสามารถออกแบบการทดลอง

to see if oxytocin made people moral.

เพื่อดูว่าออกซีโตซิน ทำให้คนมีศีลธรรมหรือไม่

Turns out it wasn't so easy.

แต่ปรากฏว่ามันไม่ง่ายอย่างที่คิด

First of all, oxytocin is a shy molecule.

ก่อนอื่นออกซีโตซิน เป็นโมเลกุลที่ขี้อายมาก

Baseline levels are near zero,

ระดับพื้นฐาน อยู่ใกล้กับศูนย์

without some stimulus to cause its release.

เมื่อไม่มีสิ่งกระตุ้น ที่จะทำให้เกิดการปล่อยออกมา

And when it's produced, it has a three-minute half-life,

เมื่อมันถูกผลิตออกมาแล้ว มันมีครึ่งชีวิต สามนาที

and degrades rapidly at room temperature.

และ สลายตัวอย่างรวดเร็วที่อุณหภูมิห้อง

So this experiment would have to cause a surge of oxytocin,

การทดสอบนี้ จะต้องทำให้เกิดการหลั่งไหลของ ออกซีโตซิน

have to grab it fast and keep it cold.

ต้องคว้ามันไว้ให้มั่น และจับมันให้นิ่ง

I think I can do that.

ผมคิดว่า สามารถทำได้

Now luckily, oxytocin is produced

โชคดี ที่ออกซีโตซิน สามารถผลิตได้

both in the brain and in the blood,

ทั้ง ในสมอง และ ในเลือด

so I could do this experiment without learning neurosurgery.

ดังนั้น ผมสามารถทำการทดลองนี้ ได้โดยไม่ต้องเรียนศัลยกรรมประสาท

Then I had to measure morality.

แล้ว ผมจะต้องวัดระดับศีลธรรม

So taking on Morality with a capital M is a huge project.

ดังนั้น การศึกษาเรื่องคุณธรรม โดยเฉพาะคุณธรรมทั้งปวง (Morality) จึงเป็นเรื่องใหญ่

So I started smaller.

ผมเริ่มต้นขนาดเล็กก่อน

I studied one single virtue:

ผมศึกษาคุณธรรมชนิดเดียว

trustworthiness.

ความซื่อสัตย์

Why? I had shown in the early 2000s

ทำไมหรอครับ ผมได้แสดงไปในต้นปี 2000

that countries with a higher proportion of trustworthy people

ประเทศที่พลเมือง มีความซื่อสัตย์มาก ในจำนวนสัดส่วนที่สูง

are more prosperous.

จะมีความเจริญรุ่งเรืองมากกว่า

So in these countries, more economic transactions occur

ดังนั้น ประเทศเหล่านี้ มีธุรกรรมทางเศรษฐกิจมากกว่า

and more wealth is created,

ความมั่งคั่งจะถูกสร้างขึ้นมากกว่า

alleviating poverty.

บรรเทาความยากจน

So poor countries are by and large low trust countries.

ประเทศยากจน จะมีปริมาณความซื่อสัตย์น้อยกว่า เมื่อเทียบกัน

So if I understood the chemistry of trustworthiness,

ดังนั้นถ้าผมเข้าใจ คุณสมบัติทางเคมีของความซื่อสัตย์

I might help alleviate poverty.

ผมอาจช่วยลดปัญหาความยากจนได้

But I'm also a skeptic.

แต่ผมมียังข้อสงสัย

I don't want to just ask people, "Are you trustworthy?"

ผมไม่ต้องการเพียงแต่ถามว่า "คุณซื่อสัตย์ไหม"

So instead I use

ดังนั้นผมจึงใช้การวิจัยแทนการถาม

the Jerry Maguire approach to research.

ใช้วิธีการแบบ เจอรี่ แมคกวาย ในการวิจัย

If you're so virtuous,

ถ้าคุณมีความบริสุทธิ์ใจ

show me the money.

ให้แสดงจำนวนเงินออกมา

So what we do in my lab

ดังนั้น สิ่งที่เราทำในแลปของผม

is we tempt people with virtue and vice by using money.

คือ เราหลอกล่อคนที่ มีความบริสุทธิ์ใจ โดยการใช้เงิน

Let me show you how we do that.

ขออธิบายนะครับว่าเราทำอย่างไร

So we recruit some people for an experiment.

เราเปิดรับสมัคร บุคคลเข้าร่วมการทดลอง

They all get $10 if they agree to show up.

พวกเขาทั้งหมดได้รับ 10 ดอลล่าร์ ถ้าเขาตกลงที่จะร่วมทดลอง

We give them lots of instruction, and we never ever deceive them.

เราได้ให้คำแนะนำพวกเขามากมาย แต่เราไม่หลอกลวงพวกเขา

Then we match them in pairs by computer.

จากนั้น เราจับคู่พวกเขา โดยคอมพิวเตอร์

And in that pair, one person gets a message saying,

และในคู่นั้น คนหนึ่งจะได้รับข้อความแจ้งว่า

"Do you want to give up some of your $10

"คุณยินยอมเสียสละ เงิน 10 ดอลล่าร์ ของคุณ

you earned for being here

ซึ่งคุณจะได้รับ จากการทดลอง

and ship it to someone else in the lab?"

โดยโอนเงิน ให้คนที่ร่วมในการทดลองนั้นหรือเปล่า

The trick is you can't see them,

อุบายนี้คือ คุณจะไม่สามารถพบกัน

you can't talk to them.

คุณไม่สามารถพูดคุย

You only do it one time.

คุณเสียสละเงินได้เพียงครั้งเดียว

Now whatever you give up

ตอนคุณสละเงิน

gets tripled in the other person's account.

ในบัญชีของคนที่ได้รับจะมีเงินเพิ่มขึ้น 3 เท่า

You're going to make them a lot wealthier.

คุณกำลังจะทำให้ ผู้อื่นรวยขึ้นมากเลย

And they get a message by computer saying

และพวกเขาได้รับข้อความ จากคอมพิวเตอร์ว่า

person one sent you this amount of money.

คนหนึ่งส่งเงินจำนวนนี้ให้คุณ

Do you want to keep it all,

คุณต้องการเก็บไว้ทั้งหมด

or do you want to send some amount back?

หรือคุณต้องการส่งเงินบางส่วนกลับ

So think about this experiment for minute.

ลองมาคิดเกี่ยวกับการทดลองนี้ ดูสักนิดนะครับ

You're going to sit on these hard chairs for an hour and a half.

คุณกำลังจะนั่งบนเก้าอี้แข็งๆนี้เป็นเวลาชั่วโมงครึ่่ง

Some mad scientist is going to jab your arm with a needle

ถูกนักวิทยาศาสตร์สติเพื่องกระทุ้งเข็มฉีดยาที่แขนคุณ

and take four tubes of blood.

สูบเลือดไป 4 หลอด

And now you want me to give up this money and ship it to a stranger?

และตอนนี้ คุณต้องการให้ฉันมอบเงินนี้ และจัดส่งไปกับคนแปลกหน้าเนี่ยนะ

So this was the birth of vampire economics.

นี่จึงเป็นกำเนิดของ เศรษฐศาสตร์แวมไพร์ (vampire economics)

Make a decision and give me some blood.

ตัดสินใจและสละลือดให้ฉันบ้าง

So in fact, experimental economists

ความเป็นจริง นักวิจัยทางเศรษฐศาสตร์

had run this test around the world,

ทำการทดสอบนี้ทั่วโลก

and for much higher stakes,

และในระดับใหญ่กว่านี้

and the consensus view

และภาพโดยรวม

was that the measure from the first person to the second was a measure of trust,

คือการวัดความไว้ใจจากคนแรกไปที่คนสอง

and the transfer from the second person back to the first

และวัดจากความซื่อสัตย์จากบุคคลที่สอง

measured trustworthiness.

ถ่ายโอนกลับไปยังคนแรก

But in fact, economists were flummoxed

แต่ความเป็นจริง นักเศรษฐศาสตร์สับสน

on why the second person would ever return any money.

ว่าทำไมคนที่สองจะต้องคืนเงินกลับมา

They assumed money is good,

พวกเขาถือว่า เงินเป็นสิ่งดี

why not keep it all?

ทำไมไม่เก็บไว้ทั้งหมด

That's not what we found.

แต่นั้นไม่ใช่สิ่งที่เราพบ

We found 90 percent of the first decision-makers sent money,

เราค้นพบว่า 90 เปอร์เซ็นต์ ของคนแรกตัดสินใจส่งเงิน

and of those who received money,

และบรรดาผู้ที่รับเงิน

95 percent returned some of it.

95 เปอร์เซ็นต์จะส่งเงินคืนกลับบางส่วน

But why?

แต่ทำไม

Well by measuring oxytocin

จากการวัด ออกซีโตซิน

we found that the more money the second person received,

เราพบว่า ยิ่งคนที่สองได้เงินมากเท่าไร

the more their brain produced oxytocin,

สมองของพวกเขายิ่งผลิต ออกซีโตซิน

and the more oxytocin on board,

และ เมื่อมี ออกซีโตซินมากขึ้นไปจากเดิม

the more money they returned.

เงินจำนวนมากขึ้นก็จะถูกส่งกลับ

So we have a biology of trustworthiness.

ดังนั้นเรามีชีววิทยาของ ความซื่อสัตย์

But wait. What's wrong with this experiment?

แต่เดี๋ยวก่อน การทดลองนี้มีอะไรผิดหรือ

Two things.

สองสิ่ง

One is that nothing in the body happens in isolation.

หนึ่งคือว่า ในร่ายกายเราไม่มีอะไรเกิดขึ้นโดดๆ

So we measured nine other molecules that interact with oxytocin,

ดังนั้น เราจึงวัดโมเลกุลอีกเก้าชนิด ที่มีความสัมพันธ์กับ ออกซีโตซิน

but they didn't have any effect.

แต่พวกมันไม่มีผลใด ๆ

But the second is

สิ่งที่สอง

that I still only had this indirect relationship

ผมทราบแค่เพียงความสัมพันธ์ทางอ้อม

between oxytocin and trustworthiness.

ระหว่างถ่ายโอนและความซื่อสัตย์

I didn't know for sure

ผมไม่รู้แน่ว่า

oxytocin caused trustworthiness.

ถ่ายโอน ทำให้เกิด ความซื่อสัตย์

So to make the experiment,

ดังนั้นเพื่อทำการทดลอง

I knew I'd have to go into the brain

ผมจะต้องรู้ลึกลงไปในสมอง

and manipulate oxytocin directly.

และจัดการ ออกซีโตซิน โดยตรง

I used everything short of a drill

ผมลองทุกวิธีการ

to get oxytocin into my own brain.

เพื่อเอา ออกซีโตซิน เข้าไปในสมองของผม

And I found I could do it

และผมพบว่าสามารถทำได้

with a nasal inhaler.

ด้วยเครื่อง ยาสูดพ่นทางจมูก

So along with colleagues in Zurich,

เพื่อนร่วมงานใน Zurich กับผม

we put 200 men on oxytocin or placebo,

ใน ผู้ชาย 200 คน เราให้ ออกซีโตซิน หรือ ให้ยาหลอก

had that same trust test with money,

ทำการวัดความซื่อสัตย์โดยใช้เงินล่อวิธีเดิม

and we found that those on oxytocin not only showed more trust,

และเราพบว่า คนที่ได้ ออกซีโตซิน ไม่เพียงแสดงความไว้ใจมากกว่า

we can more than double the number of people

เรายังพบว่ามีคำเป็นจำนวนถึงสองเท่า

who sent all their money to a stranger --

ที่ส่งเงินทั้งหมดให้คนแปลกหน้า

all without altering mood or cognition.

โดยไม่ต้องดัดแปลงอารมณ์หรือ ความรู้ความเข้าใจ

So oxytocin is the trust molecule,

ดังนั้น ออกซีโตซิน ก็คือโมเลกุลความน่าเชื่อถือ

but is it the moral molecule?

แต่เป็นโมเลกุลศึลธรรมหรือเปล่านะ

Using the oxytocin inhaler,

เราใช้เครื่องพ่น ออกซีโตซิน

we ran more studies.

ทำการศึกษาเพิ่มเติม

We showed that oxytocin infusion

เราพบว่าการรับ ออกซีโตซิน นั้น

increases generosity

เพิ่มความเอื้ออาทร

in unilateral monetary transfers

ในการโอนเงินฝ่ายเดียว

by 80 percent.

ถึง 80 เปอร์เซ็นต์

We showed it increases donations to charity

เราได้แสดงให้เห็นว่า มันเพิ่มการบริจาคเพื่อการกุศล

by 50 percent.

ถึง 50 เปอร์เซ็นต์

We've also investigated

เราได้ตรวจสอบ

non-pharmacologic ways to raise oxytocin.

วิธีที่ไม่ใช้ยา เพิ่มออกซีโตซิน

These include massage,

รวมไปถึงการนวด

dancing and praying.

เต้นรำ และ สวดมนต์

Yes, my mom was happy about that last one.

ใช่แล้ว แม่ของผมมีความสุขกับสิ่งสุดท้ายนี้

And whenever we raise oxytocin,

และเมื่อใดก็ตามที่เราเพิ่มออกซีโตซิน

people willingly open up their wallets

คนก็เต็มใจที่จะล้วงกระเป๋าสตางค์ ของพวกเขา

and share money with strangers.

และบริจาคเงินให้กับคนแปลกหน้า

But why do they do this?

แต่ทำไมพวกเขาทำเช่นนี้

What does it feel like

อะไรที่ทำให้รู้สึกแบบนั้น

when your brain is flooded with oxytocin?

เมื่อสมองของคุณท่วมไปด้วยออกซีโตซิน

To investigate this question, we ran an experiment

เพื่อทำการตอบคำถามนี้ เราทำการทดลอง

where we had people watch a video

เราให้คนดูวิดีโอ

of a father and his four year-old son,

เกี่ยวกับพ่อและลูกชายของเขาอายุ 4 ขวบ

and his son has terminal brain cancer.

และบุตรชายของเขาเป็นมะเร็งสมองระยะสุดท้าย

After they watched the video, we had them rate their feelings

หลังจากที่ดูวีดีโอ เราให้พวกเขาให้คะแนนความรู้สึกของพวกเขา

and took blood before and after to measure oxytocin.

และได้เก็บตัวอย่างเลือดพวกเขา ก่อน และหลังการทดลอง เพื่อการวัดออกซีโตซิน

The change in oxytocin

การเปลี่ยนแปลงระดับออกซีโตซิน

predicted their feelings of empathy.

ส่งผลปรากฏต่อความรู้สึกของความเห็นอกเห็นใจ

So it's empathy

ดังนั้น ความเห็นอกเห็นใจนั่นเอง

that makes us connect to other people.

ที่ทำให้เราเชื่อมต่อกับบุคคลอื่น

It's empathy that makes us help other people.

ความเห็นอกเห็นใจนั่นเอง ที่ทำให้เราช่วยคนอื่น

It's empathy that makes us moral.

มันคือ ความเห็นอกเห็นใจทำให้เกิดศีลธรรม

Now this idea is not new.

ความคิดนี้ไมไ่ด้แปลกใหม่เลย

A then unknown philosopher named Adam Smith

นักปรัชญาที่ไม่ใครรูจัก ชื่อ อดัม สมิท

wrote a book in 1759

เขียนหนังสือในปี 1759

called "The Theory of Moral Sentiments."

เรียกว่า "ทฤษฎีของความรู้สึกทางศีลธรรม"

In this book, Smith argued

ในหนังสือเล่มนี้ สมิท โต้เถียงว่า

that we are moral creatures, not because of a top-down reason,

เราเป็นสัตว์ประเสริฐ ไม่ใช่เนื่องจากเหตุผลที่บอกต่อๆกันมา

but for a bottom-up reason.

แต่ด้วยเหตุผลที่เราพิสูจน์กลับขึ้นไป

He said we're social creatures,

เขากล่าวว่า เราเป็นสัตว์สังคม

so we share the emotions of others.

ดังนั้น เรามีการแบ่งปันถ่ายทอดอารมณ์กับผู้อื่น

So if I do something that hurts you, I feel that pain.

ถ้าผมทำอะไรให้ผู้อื่นเจ็บปวด ผมจะรู้สึกเจ็บปวดด้วย

So I tend to avoid that.

ดังนั้น ผมมักจะหลีกเลี่ยง

If I do something that makes you happy, I get to share your joy.

ถ้าผมทำบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้คุณมีความสุข ผมได้รับส่วนร่วมความปิติของคุณ

So I tend to do those things.

ดังนั้น ผมมักจะทำสิ่งเหล่านั้น

Now this is the same Adam Smith who, 17 years later,

อดัม สมิท ผู้เดียวกัน ในอีก 17 ปี ต่อมา

would write a little book called "The Wealth of Nations" --

เขียนหนังสือเล็ก ๆ ที่เรียกว่า "ความมั่งคั่งของประเทศ" -

the founding document of economics.

เป็นเอกสารการที่ก่อตั้งวิชาเศรษฐศาสตร์

But he was, in fact, a moral philosopher,

ความจริงแล้วเขาเป็น นักปรัชญาทางศีลธรรม

and he was right on why we're moral.

และเขากล่าวถูกต้องว่า ทำไมเรามีศีลธรรม

I just found the molecule behind it.

ผมเพิ่งพบว่า มันมีโมเลกุลศีลธรรมอยู่เบื้องหลัง

But knowing that molecule is valuable,

แต่ที่การที่ได้รู้ว่ามีโมเลกุลนี้นั่น มันช่างมีค่า

because it tells us how to turn up this behavior

เนื่องจากมันจะบอก วิธีการกระตุ้นประพฤตินี้

and what turns it off.

และอะไรที่ไปยับยั้งพฤติกรรมดังกล่าว

In particular, it tells us

โดยเฉพาะ มันบอกเรา

why we see immorality.

ทำไมเราถึงเห็นคนขาดศีลธรรม

So to investigate immorality,

ดังนั้นเพื่อการตรวจสอบการขาดศีลธรรม

let me bring you back now to 1980.

ขอให้ผมนำคุณย้อนกลับไป 1980

I'm working at a gas station

ผมทำงานที่ปั๊มน้ำมัน

on the outskirts of Santa Barbara, California.

ชานเมืองของ ซานตา บาบาร่า รัฐแคลิฟอเนีย

You sit in a gas station all day,

คุณนั่งในปั๊มน้ำมันทั้งวัน

you see lots of morality and immorality, let me tell you.

คุณจะเห็นทั้งการมี และ ขาด ศีลธรรมจำนวนมาก ให้ผมเล่าอะให้คุณฟัง

So one Sunday afternoon, a man walks into my cashier's booth

วันหนึ่งตอนบ่ายวันอาทิตย์ ชายคนหนึ่งเดินเข้าไปในตู้แคชเชียร์ของผม

with this beautiful jewelry box.

กับกล่องเครื่องประดับสวยงาม

Opens it up and there's a pearl necklace inside.

เปิดมันขึ้น และมีสร้อยมุกอยู่ภายใน

And he said, "Hey, I was in the men's room.

และเขากล่าวว่า "นึ่่คุณ ผมใช้ห้องน้ำผู้ชาย

I just found this. What do you think we should do with it?"

แล้วเพิ่งเจอกล่องนี้ คิดว่า เราควรทำอย่างไร"

"I don't know, put it in the lost and found."

"ไม่รู้สิ เอาไปใส่ในกล่องของหายไหม"

"Well this is very valuable.

"แต่มันมีมูลค่าสูงนะ

We have to find the owner for this." I said, "Yea."

เราต้องหาเจ้าของกล่องนี้" ผมบอกว่า "ใช่."

So we're trying to decide what to do with this,

เราพยายามตัดสินใจว่า จะทำอย่างไรกับมัน

and the phone rings.

แล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

And a man says very excitedly,

ชายในโทรศัพท์พูดย่างตื้นเต้นว่า

"I was in your gas station a while ago,

"เมื่อสักครู่ ผมอยู่ในปั๊มน้ำมันของคุณ

and I bought this jewelry for my wife, and I can't find it."

และฉันได้ซื้อเครื่องประดับสำหรับภรรยาของผม และตอนนนี้หาไม่เจอ"

I said, "Pearl necklace?" "Yeah."

ฉันถาม "สร้อยมุกหรือ" ชายในโทรศัพท์ตอบ "ใช่"

"Hey, a guy just found it."

"อ้อ มีคนพบมัน"

"Oh, you're saving my life. Here's my phone number.

"โอ้ คุณช่วยชีวิตของผมไว้เลย นี้หมายเลขโทรศัพท์ของผมครับ

Tell that guy to wait half an hour.

บอกคนพบให้รอครึ่งชั่วโมงนะครับ

I'll be there and I'll give him a $200 reward."

ฉันจะไปที่ปั๊ม และจะให้รางวัล 200 ดอลล่าร์"

Great, so I tell the guy, "Look, relax.

เยี่ยมเลย ผมก็เลยบอกผู้ชายคนนั้นว่า "เอาหล่ะ สบายใจได้เลยนะ

Get yourself a fat reward. Life's good."

คุณจะได้รับรางวัลก้อนใหญ่ ชีวิตนี้ช่างดีจริง"

He said, "I can't do it.

เขากลับกล่าวว่า "ผมไม่สามารถทำได้

I have this job interview in Galena in 15 minutes,

ผมมีสัมภาษณ์งาน ที่ กาลีน่า ใน 15 นาที

and I need this job, I've got to go."

และผมต้องการงานนี้ ผมต้องไป"

Again he asked me, "What do you think we should do?"

อีกครั้ง เขาถามผม "คุณคิดว่า เราควรทำอย่างไร"

I'm in high school. I have no idea.

ผมเป็นนักเรียน ผมคิดไม่ออก

So I said, "I'll hold it for you."

ผมพูดว่า "ผมจะเก็บเงินรางวัลใว้ให้คุณ

He said, "You know, you've been so nice, let's split the reward."

เขากล่าวว่า "คุณรู้ไหม คุณเป็นคนดี เราแบ่งรางวัลกัน

I'll give you the jewelry, you give me a hundred dollars,

ผมจะให้กล่องคุณ คุณให้ฉัน 100 ดอลล่าร์นะ

and when the guy comes ... "

และเมื่อ เจ้าของมา... "

You see it. I was conned.

คุณเห็นไหม ฉันถูกตุ๋น

So this is a classic con called the pigeon drop,

ดังนั้น นี้เป็นศิลปะการลวง เรียกว่าการล่านกพิราบ

and I was the pigeon.

และผมเป็นนกพิราบ

So the way many cons work

วิธีการหลอกลวงทั่วไปที่ทำกัน

is not that the conman gets the victim to trust him,

มันไม่ใช่เรื่องปกติที่เหยื่อจะไว้ใจเขา

it's that he shows he trusts the victim.

แต่เขาแสดงให้เห็นว่าเขาไว้ใจเหยื่อ

Now we know what happens.

ตอนนี้ เรารู้ว่าอะไรเกิดขึ้น

The victim's brain releases oxytocin,

สมองของเหยื่อผลิต ออกซีโตซิน

and you're opening up your wallet or purse, giving away the money.

และคุณก็ให้กระเป๋าสตางค์ของคุณ ส่งเงินให้คนหลอกหลวงไป

So who are these people

ดังนั้น คนเหล่านี้คือใคร

who manipulate our oxytocin systems?

คือผู้จัดการระบบออกซีโตซินของเราหรือ

We found, testing thousands of individuals,

จากการทดสอบกับคนนับพัน เราพบว่า

that five percent of the population

ห้าเปอร์เซ็นต์ของประชากร

don't release oxytocin on stimulus.

ไม่ปล่อย ออกซีโตซิน เมื่อมีการกระตุ้น

So if you trust them, their brains don't release oxytocin.

ดังนั้น หากคุณไว้ใจเขา สมองของผู้หลอกลวงไม่ปล่อยออกซีโตซิน

If there's money on the table, they keep it all.

ถ้ามีเงินบนโต๊ะเท่าไร พวกเขาเก็บไปหมดแน่

So there's a technical word for these people in my lab.

มีคำทางเทคนิคสำหรับคนเหล่านี้ในแลปของผม

We call them bastards.

เราเรียกพวกเขา คนสารเลว

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

These are not people you want to have a beer with.

พวกนี้ไม่ใช่คนที่คุณต้องการดื่มเบียร์ด้วย

They have many of the attributes of psychopaths.

พวกเขามีคุณลักษณะหลายข้อของพวก โรคจิต

Now there are other ways the system can be inhibited.

มีวิธีอื่น ที่ระบบสามารถถูกยับยั้งได้

One is through improper nurturing.

หนึ่งคือ ผ่านการเลี้ยงดูที่ไม่ถูกต้องเหมาะสม

So we've studied sexually abused women,

เราได้ศึกษา หญิงผู้ทารุณกรรมทางเพศ

and about half those don't release oxytocin on stimulus.

และประมาณครึ่งหนึ่งของพวกเขา ที่ไม่ปล่อยออกซีโตซินเมื่อมีการกระตุ้น

You need enough nurturing

คุณต้องได้รับการเลี้ยงดูที่ดีเพียงพอ

for this system to develop properly.

เพื่อให้ระบบพัฒนาอย่างถูกต้อง

Also, high stress inhibits oxytocin.

ความตรึงเครียดสูงจะยับยั้ง ออกซีโตซิน

So we all know this, when we're really stressed out,

ดังนั้น เราทุกคนทราบดีว่า เมื่อเราตรึงเครียดมากๆ

we're not acting our best.

เราทำหน้าที่ไม่ได้ดีที่สุด ที่เราทำได้

There's another way oxytocin is inhibited, which is interesting --

มีอีกวิธีที่ยับยั้ง ออกซีโตซิน ซึ่งเป็นที่น่าสนใจ

through the action of testosterone.

คือผ่านการกระทำของ ฮอร์โมนเพศชาย (เทสโทสเตอโรน)

So we, in experiments, have administered testosterone to men.

ในการทดลอง เราได้ให้ฮอร์โมนเพศชาย กับผู้ชาย

And instead of sharing money,

และแทนที่ มีการแบ่งปันการเงิน

they become selfish.

พวกเขากลับเห็นแก่ตัว

But interestingly,

แต่เป็นที่น่าสนใจว่า

high testosterone males are also more likely

ชายที่มีฮอร์โมนเพศชายสูงมักจะ

to use their own money to punish others for being selfish.

ใช้เงินของตนเองเพื่อลงโทษบุคคลอื่น ที่เห็นแก่ตัว

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Now think about this. It means, within our own biology,

ลองคิดดู นี่มันหมายความว่า ภายในชีววิทยาของเราเอง

we have the yin and yang of morality.

เรามี ทั้งด้านมืดและด้านสว่าง (หยินและหยาง) ในเรื่องศีลธรรมจรรยา

We have oxytocin that connects us to others,

เรามีออกซีโตซินที่เชื่อมต่อเรากับผู้อื่น

makes us feel what they feel.

ทำให้เรารู้สึกสิ่งที่พวกเขารู้สึก

And we have testosterone.

และเรามี ฮอร์โมนเพศชาย

And men have 10 times the testosterone as women,

และผู้ชายมี ฮอร์โมนเพศชาย มากเป็น 10 เท่าของผู้หญิง

so men do this more than women --

ดังนั้น ผู้ชายมากกว่าผู้หญิง -

we have testosterone that makes us want to punish

เรามี ฮอร์โมนเพศชาย ที่ทำให้เราต้องการลงโทษ

people who behave immorally.

คนที่ประพฤติผิดศีลธรรม

We don't need God or government telling us what to do.

เราไม่ต้องการพระเจ้าหรือรัฐบาลที่จะมาบอกเรา ว่าต้องทำอย่างไร

It's all inside of us.

ทั้งหมดอยู่ภายในเรา

So you may be wondering:

ดังนั้น คุณอาจจะสงสัย:

these are beautiful laboratory experiments,

ทั้งหมดนี้เป็นการทดลองทางห้องปฏิบัติการที่สวยงาม

do they really apply to real life?

มันนำมาใช้กับชีวิตจริงได้หรือ

Yeah, I've been worrying about that too.

ครับ ผมก็มีความกังวล เกี่ยวกับการทดลองนี้

So I've gone out of the lab

ดังนั้น ผมได้ไปออกไปจากแลป

to see if this really holds in our daily lives.

เพื่อจะได้ดูว่า มันเป็นเรื่องจริงในชีวิตประจำวันของเรา

So last summer, I attended a wedding in Southern England.

ดังนั้นฤดูร้อนที่แล้ว ผมไปงานแต่งงานใน อังกฤษทางตอนใต้

200 people in this beautiful Victorian mansion.

มีคน 200 คนในคฤหาสน์ยุควิกตอเรียที่สวยงามนี้

I didn't know a single person.

ผมไม่รู้จักใครเลยสักคนเดียว

And I drove up in my rented Vauxhall.

และผมขับรถเช่าว๊อกฮอล (Vauxhall)

And I took out a centrifuge and dry ice

เอาตู้เย็นและน้ำแข็งแห้ง

and needles and tubes.

และเข็ม และหลอด

And I took blood from the bride and the groom

และผมเก็บเลือดจากเจ้าสาวและเจ้าบ่าว

and the wedding party and the family and the friends

และคนที่งานแต่งงาน และครอบครัว และเพื่อน

before and immediately after the vows.

ก่อน และ หลังการกล่าวคำสาบาน ทันที

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And guess what?

และเดาซิว่าอะไร

Weddings cause a release of oxytocin,

พิธีแต่งงานทำให้เกิด ออกซีโตซิน

but they do so in a very particular way.

มันทำให้เกิดเช่นนั้นด้วยวิธีการหนึ่ง

Who is the center of the wedding solar system?

ใครเป็นศูนย์กลางของระบบสุริยะแต่งงานหรือ?

The bride.

เจ้าสาว

She had the biggest increase in oxytocin.

เธอมีออกซีโตซินเพิ่มสูงมากที่สุด

Who loves the wedding almost as much as the bride?

ผู้ที่รักงานการแต่งเกือบเท่าเจ้าสาวคือใคร

Her mother, that's right.

คุณแม่เจ้าสาว ถูกต้อง

Her mother was number two.

แม่ของเธอเป็นอันดับสอง

Then the groom's father, then the groom,

จาก นั้นคุณพ่อของเจ้าบ่าว แล้วเจ้าบ่าว

then the family, then the friends --

จาก นั้นครอบครัว และเพื่อนๆ

arrayed around the bride

รอบๆ จ้าสาว

like planets around the Sun.

เหมึอนเช่นดาวเคราะห์รอบๆ ดวงอาทิตย์

So I think it tells us that we've designed this ritual

ดังนั้นคิดดูครับ มันบอกเราว่า เราได้ออกแบบพิธีการนี้

to connect us to this new couple,

เพื่อเชื่อมต่อเรากับคู่รักใหม่นี้

connect us emotionally.

เชื่อมต่อเราด้านอารมณ์

Why? Because we need them to be successful at reproducing

ทำไม เนื่องจากเราต้องการประสบความสำเร็จ ในการสร้างทายาท

to perpetuate the species.

ขยายเผ่าพันธ์

I also worried that my trust experiments with small amounts of money

ผมยังเป็นกังวลว่า การทดลองเรื่องความซื่อสัตย์ของผม ด้วยเงินจำนวนน้อย

didn't really capture how often we actually trust our lives to strangers.

ไม่ได้จับความจริงเรื่องความไว้ใจใน ชีวิตของเรากับคนแปลกหน้า

So even though I have a fear of heights,

แม้ว่า ผมจะกลัวความสูง

I recently strapped myself to another human being

ผมเพิ่งจะผูกตัวเองกับมนุษย์อีกคน

and stepped out of an airplane at 12,000 ft.

และโดดออกเครื่องบินความสูง 12,000 ฟุต

I took my blood before and after,

ผมเก็บเลือดของตัวเองก่อน และหลัง

and I had a huge spike of oxytocin.

และผมมี ออกซีโตซิน พุ่งสูงมาก

And there are so many ways we can connect to people.

มีหลายวิธีที่เราสามารถเชื่อมต่อกับคน

For example, through social media.

ตัวอย่าง ผ่านสื่อสังคม

Many people are Tweeting right now.

หลายคนกำลังเล่นทวิตเตอร์อยู่

So we investigated the role of social media

ดังนั้นเราทำการตรวจสอบ บทบาทของสื่อต่อสังคม

and found the using social media

และพบว่าการใช้สื่อสังคม

produced a solid double-digit increase in oxytocin.

ผลิตออกซีโตซิน สูงขึ้นด้วยเลขสองหลักอย่างชัดเจน

So I ran this experiment recently for the Korean Broadcasting System.

ดังนั้น ผมทำการทดลองเมื่อเร็ว ๆ นี้ สำหรับระบบกระจายเสียงภาษาเกาหลี

And they had the reporters and their producers participate.

และเขาเหล่านั้นมีนักข่าว และ ผู้ผลิตรายการเข้าร่วมด้วย

And one of these guys, he must have been 22,

และชายคนหนึ่งในกลุ่ม อายุคงจะ 22

he had 150 percent spike in oxytocin.

เขามี ออกซีโตซินเพิ่มสูงขึ้น 150 เปอร์เซ็นต์

I mean, astounding; no one has this.

น่าประหลาดใจที่ไม่มีใครเป็นแบบนี้

So he was using social media in private.

เขาใช้ สื่อสังคมเป็นการส่วนตัว

When I wrote my report to the Koreans,

เมื่อผมเขียนรายงานให้คนเกาหลี

I said, "Look, I don't know what this guy was doing,"

ผมบอกว่า "อืม ผมไม่รู้นะ ว่าผู้ชายคนนั้นทำอะไร"

but my guess was interacting with his mother or his girlfriend.

แต่ผมเดาว่า เขาคงติดต่อกับแม่ของเขาหรือแฟนของเขาอยู่

They checked.

เขาตรวจสอบ

He was interacting on his girlfriend's Facebook page.

เขาเล่นเฟสบุ๊คกับของแฟนของเขา

There you go. That's connection.

นั่นไงหล่ะ นี่แหละคือการเชื่อมต่อ

So there's tons of ways that we can connect to other people,

มีวิธีที่เราสามารถเชื่อมต่อกับคนอื่นมากมาย

and it seems to be universal.

และดูเหมือนว่าเป็นสากล

Two weeks ago,

สองสัปดาห์ที่ผ่านมา

I just got back from Papua New Guinea

ฉันเพิ่งได้กลับมาจากปาปัวนิวกินี

where I went up to the highlands --

ที่ผมไปบนเขตตอนเหนือ

very isolated tribes of subsistence farmers

มีเผ่าของเกษตรกรที่แยกจากการติดต่อ

living as they have lived for millenia.

ชีวิตพวกเขาได้ อาศัยอยู่มาเป็นพันปี

There are 800 different languages in the highlands.

มีภาษาต่าง ๆ 800 ภาษา ในเขตภูเขาทางตอนเหนือนั้น

These are the most primitive people in the world.

พวกเขาเป็นคนกลุ่มดั้งเดิมที่สุดของโลก

And they indeed also release oxytocin.

และพวกเขาแน่นอน มีการสร้าง ออกซีโตซิน

So oxytocin connects us to other people.

ดังนั้น ออกซีโตซินเชื่อมต่อเรากับคนอื่น

Oxytocin makes us feel what other people feel.

ออกซีโตซินทำให้เรารู้สึกว่าคนอื่นรู้สึกอะไร

And it's so easy to cause people's brains

และมันง่ายมาก ที่จะทำให้สมองของคน

to release oxytocin.

หลั่งออกซีโตซิน

I know how to do it,

ผมรู้วิธีการทำ

and my favorite way to do it is, in fact, the easiest.

และวิธีที่ผมชอบที่สุด ซึ่งเป็นวิธีที่ง่ายที่สุด

Let me show it to you.

ผมจะแสดงคุณดู

Come here. Give me a hug.

มานี่สิ ให้ผมกอด

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

There you go.

นั่นปะไร

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

So my penchant for hugging other people

ดังนั้น การที่ผมชอบกอดคนอื่น

has earned me the nickname Dr. Love.

ทำให้ผมได้ชื่อเล่น ว่า ดร.เลิฟ

I'm happy to share a little more love in the world,

ยินดีที่ร่วมแบ่งปันความรักเล็กๆนี้ให้กับโลก

it's great,

มันเยี่ยมมาก

but here's your prescription from Dr. Love:

แต่นี่เป็นของใบสั่งยาจาก ดร.เลิฟ

eight hugs a day.

กอดกันแปดครั้งต่อวัน

We have found that people who release more oxytocin

เราพบว่าคนที่หลั่งออกซีโตซินมาก

are happier.

มีความสุขมากขึ้น

And they're happier

และพวกเขาก็มีความสุขมากขึ้น

because they have better relationships of all types.

เนื่องจากพวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดีทุกชนิด

Dr. Love says eight hugs a day.

ดร.เลิฟ บอกให้กอดแปดครั้งต่อวัน

Eight hugs a day -- you'll be happier

กอดแปดครั้งต่อวัน แล้วคุณจะมีความสุขมากขึ้น

and the world will be a better place.

และโลกจะเป็นที่ที่ดีกว่านี้

Of course, if you don't like to touch people, I can always shove this up your nose.

แน่นอน ถ้าคุณไม่ชอบสัมผัสคนอื่น ผมสามารถเอาเข็มฉีดทิ่มไปในจมูกคุณได้นะครับ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)