Patrick Chappatte: The power of cartoons

Translator: Korawan Kitsommart Reviewer: Nithiroj Tripatarasit

So yeah, I'm a newspaper cartoonist --

ครับ ใช่ครับ ผมเป็นนักวาดการ์ตูนในหนังสือพิมพ์ครับ

political cartoonist.

การ์ตูนการเมืองน่ะ

I don't know if you've heard about it -- newspapers?

ไม่ทราบว่าคุณรู้จักมั้ย -- หนังสือพิมพ์น่ะครับ?

It's a sort of paper-based reader.

มันเป็นของที่เราอ่าน ทำจากกระดาษ

(Laughter)

(หัวเราะ)

It's lighter than an iPad,

เบากว่าไอพอด

it's a bit cheaper.

แล้วก็ถูกกว่านิดหน่อย

You know what they say?

คุณรู้มั้ยว่าเขาพูดกันว่ายังไง

They say the print media is dying --

เขาบอกว่า สื่อสิ่งพิมพ์ กำลังจะตาย

who says that? Well, the media.

ใครพูดนะเหรอ? ก็, พวกสื่อไงล่ะ

But this is no news, right?

แต่นี่มันไม่เป็นข่าว ใช่มั้ย?

You've read about it already.

คุณเคยอ่านมันแล้ว

(Laughter)

(หัวเราะ)

Ladies and gentlemen,

ท่านสุภาพสตรี และท่านสุภาพบุรุษครับ

the world has gotten smaller.

โลกของเรามันเล็กลงเรื่อยๆ

I know it's a cliche, but look,

ผมรู้ว่านี่มันน่าเบื่อ แต่ดูนี่สิ

look how small,

ดูสิว่ามันเล็กแค่ไหน

how tiny it has gotten.

ดูสิว่ามันเล็กจิ๋วอย่างนี้ได้ยังไง

And you know the reason why, of course.

แล้วคุณก็ต้องรู้แน่ๆ เลย ว่ามันเป็นเพราะอะไร

This is because of technology -- yeah.

ใช่ครับ เพราะเทคโนโลยี

(Laughter)

(หัวเราะ)

Any computer designers in the room?

มีนักออกแบบคอมพิวเตอร์ในนี้มั้ยครับ

Yeah well,

ครับ

you guys are making my life miserable

พวกคุณทำให้ชีวิตผมเศร้ามาก

because track pads used to be round,

เมื่อก่อน แท่นควบคุมมันเป็นวงกลม

a nice round shape.

เป็นแป้นกลมสวยเลย

That makes a good cartoon.

ซึ่งก็ช่วยให้วาดการ์ตูนได้สวย

But what are you going to do with a flat track pad,

แล้วคุณจะทำยังไงกับแป้นแบนๆ นี่ละ

those square things?

เจ้าสี่เหลี่ยมๆ นั่น

There's nothing I can do as a cartoonist.

ในฐานะนักวาดการ์ตูน ผมก็ทำอะไรไม่ได้

Well, I know the world is flat now.

ครับ ผมรู้ว่าเดี๋ยวนี้โลกมันแบน

That's true.

นี่เรื่องจริง

And the Internet has reached

แล้วอินเทอร์เน็ตก็ไปถึง

every corner of the world,

ทั่วทุกมุมโลก

the poorest, the remotest places.

คนที่จนที่สุด ที่ที่ไกลที่สุด

Every village in Africa now has a cyber cafe.

ทุกหมู่บ้านในอาฟริกามีไซเบอร์ คาเฟ่ [ไม่มีกาแฟขาย]

(Laughter)

(หัวเราะ)

Don't go asking for a Frappuccino there.

แต่คุณอย่าไปหาแฟรบปูชิโน่ในนั้นนะ

So we are bridging the digital divide.

ดังนั้น เราทั้งหลายก็เชื่อมต่อกัน

The Third World is connected,

โลกที่สาม ก็เชื่อมต่อกัน

we are connected.

เราก็เชื่อมต่อกัน

And what happens next?

แล้วยังไงล่ะ?

Well, you've got mail.

ครับ, มีอีเมล์มาถึงคุณ [ฉันหิว] [เชื่อมต่อโลกที่สามได้แล้ว]

Yeah.

ใช่

Well, the Internet has empowered us.

ครับ อินเทอร์เน็ตทำให้เรามีพลัง

It has empowered you,

มันให้พลังคุณ

it has empowered me

แล้วก็ให้พลังผม

and it has empowered some other guys as well.

แล้วก็ให้พลังคนอื่นๆ ด้วย

(Laughter)

(หัวเราะ)

You know, these last two cartoons --

เชื่อมั้ย การ์ตูนสองชิ้นหลังนี่

I did them live

ผมวาดสดๆ เลย

during a conference in Hanoi.

ระหว่างประชุม ที่ฮานอย

And they were not used to that

แล้วคนที่นั่นเขาคงไม่ค่อยชิน

in communist 2.0 Vietnam.

ในเวียดนาม ที่เป็นคอมมิวนิสต์รุ่น 2.0

(Laughter)

(หัวเราะ)

So I was cartooning live on a wide screen --

ตอนนั้นผมก็กำลังวาดการ์ตูนสดๆ บนจอใหญ่เลยนะ--

it was quite a sensation --

กำลังได้อารมณ์เลย--

and then this guy came to me.

ก็มีคุณคนนึงเดินมาหาผม

He was taking pictures of me and of my sketches,

แล้วก็ถ่ายรูปผม กับภาพวาดของผม,

and I thought, "This is great, a Vietnamese fan."

ผมก็คิดว่า "เจ๋ง, มีแฟนคลับเวียดนามด้วย"

And as he came the second day,

วันที่สอง เค้าก็มาอีก,

I thought, "Wow, that's really a cartoon lover."

ผมก็คิดว่า "ว้าว, เขาเป็นคนรักการ์ตูนแน่ๆ"

And on the third day, I finally understood,

พอมาวันที่สามนั่นแหละ, ผมถึงได้เข้าใจ,

the guy was actually on duty.

ว่าเขากำลังปฏิบัติหน้าที่

So by now, there must be a hundred pictures of me

ตอนนี้, ก็คงมีรูปผมเป็นร้อยๆ

smiling with my sketches

ฉีกยิ้มกับภาพวาดของผม

in the files of the Vietnamese police.

ในแฟ้มภาพของสำนักงานตำรวจเวียดนาม

(Laughter)

(หัวเราะ)

No, but it's true: the Internet has changed the world.

แต่ก็ จริงๆ นะครับ: อินเทอร์เน็ตมันเปลี่ยนโลกเราจริงๆ

It has rocked the music industry;

มันสะเทือนอุตสาหกรรมเพลงด้วย

it has changed the way we consume music.

มันเปลี่ยนวิธีที่เราซื้อเพลง

For those of you old enough to remember,

สำหรับคนที่แก่พอที่จะจำได้,

we used to have to go to the store

เราเคยต้องไปที่ร้าน

to steal it.

เพื่อจะโขมยมัน

(Laughter)

(หัวเราะ)

And it has changed the way

แล้วมันก็เปลี่ยนวิธี

your future employer

ที่อนาคตเจ้านายของคุณ

will look at your application.

จะดูใบสมัครของคุณ

So be careful

อย่างงั้น คุณก็ต้องระวัง

with that Facebook account --

บัญชีเฟซบุ๊คของคุณด้วย

your momma told you, be careful.

แม่บอกแล้ว, ให้ระวัง

And technology has set us free --

และเทคโนโลยีก็ปลดปล่อยเราให้เป็นอิสระ

this is free WiFi.

เรามีไวไฟให้ใช้ฟรี

But yeah, it has liberated us

แต่ก็, ก็ใช่ล่ะ มันปล่อยเราออกมา

from the office desk.

จากโต๊ะทำงานในออฟฟิศ

This is your life,

นี่คือชีวิตคุณ

enjoy it.

ขอให้สนุกนะ

(Laughter)

(หัวเราะ)

In short, technology, the internet,

เอาสั้นๆ นะ, เทคโนโลยี, อินเทอร์เน็ต

they have changed our lifestyle.

ได้เปลี่ยนวิถีชีวิตของเรา

Tech guru, like this man --

ปรมาจารย์เทคโน, อย่างตาคนนี้--

that a German magazine called the philosopher of the 21st century --

คนที่นิตยสารเยอรมัน ขนานนามว่าเป็นปราชญ์ของศตวรรษที่ 21

they are shaping the way we do things.

เขาเปลี่ยนวิธีที่เราทำนั่นทำนี่

They are shaping the way we consume.

เปลี่ยนวิธีที่เราใช้นั่นใช้นี่

They are shaping our very desires.

เขาจัดแต่งความต้องการของเรา

(Laughter)

(หัวเราะ)

(Applause)

(ปรบมือ)

You will not like it.

ซึ่งคุณคงจะไม่ชอบแน่ๆ

And technology has even changed

และเทคโนโลยีก็เปลี่ยนแม้กระทั่ง

our relationship to God.

วิธีที่เราติดต่อกับพระเจ้า

(Laughter)

(หัวเราะ) [ท่านครับผมทำบาป] [อืม เรารู้แล้ว]

Now I shouldn't get into this.

ผมไม่น่าเข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้เลย

Religion and political cartoons,

การ์ตูนศาสนา แล้วก็การเมือง

as you may have heard,

ซึ่งคุณก็คงจะเคยได้ยิน

make a difficult couple,

ว่ามันทำให้เกิดเรื่องยุ่ง,

ever since that day of 2005,

นับจากวันนั้น เมื่อปี 2548

when a bunch of cartoonists in Denmark

ตอนที่นักวาดการ์ตูนเดนมาร์กกลุ่มหนึ่ง

drew cartoons that had repercussions all over the world --

วาดการ์ตูนที่สะท้อนต่อไปทั่วโลก

demonstrations, fatwa,

ภาพที่แสดงถึง, ฟัตวา [คำตัดสินชี้ขาด ตามหลักศาสนาอิสลาม]

they provoked violence. People died in the violence.

ซึ่งทำให้เกิดความรุนแรง แล้วก็มีคนตาย

This was so sickening;

นี่มันน่าเศร้ามากๆ

people died because of cartoons.

มีคนตายเพราะการ์ตูน

I mean --

ผมหมายว่า --

I had the feeling at the time

ตอนนั้นผมรู้สึกว่า

that cartoons had been used by both sides, actually.

ที่จริง ทั้งสองฝ่ายต่างก็ใช้การ์ตูน

They were used first by a Danish newspaper,

หนังสือพิมพ์เดนมาร์กใช้ก่อน

which wanted to make a point on Islam.

เพื่อจะโจมตีอิสลาม

A Danish cartoonist told me he was one of the 24

นักวาดการ์ตูนเดนมาร์กคนหนึ่งบอกผมว่า เขาเป็นคนหนึ่งใน 24 คน

who received the assignment to draw the prophet --

ที่ได้รับคำสั่งให้วาดภาพผู้พยากรณ์

12 of them refused. Did you know that?

มี 12 คนที่ปฏิเสธ คุณรู้เรื่องนี้มั้ย?

He told me, "Nobody has to tell me what I should draw.

เขาบอกผมว่า "ไม่ต้องมีใครบอกหรอก ว่าผมควรจะวาดอะไร

This is not how it works."

นั่นมันไม่ใช้วิธี"

And then, of course, they were used

และก็แน่นอนล่ะ ต่อมามันก็ถูกใช้

by extremists and politicians on the other side.

โดยพวกหัวรุนแรง แล้วก็นักการเมืองฝ่ายตรงข้าม

They wanted to stir up controversy.

เขาอยากยกระดับสถานการณ์

You know the story.

คุณก็รู้เรื่องกันอยู่แล้ว

We know that cartoons can be used as weapons.

เรารู้ว่าการ์ตูน ก็ใช้เป็นอาวุธได้

History tells us,

ประวัติศาสตร์บอกเรา,

they've been used by the Nazis

นาซีก็ใช้การ์ตูน

to attack the Jews.

โจมตีชาวยิว

And here we are now.

แล้วเราก็มาอยู่กันที่นี่

In the United Nations,

ที่สหประชาชาติ

half of the world is pushing

ที่ครึ่งนึงของชาวโลก กำลังผลักดัน

to penalize the offense to religion --

ให้มีการลงโทษการโจมตีศาสนา--

they call it the defamation of religion --

ที่เขาเรียกว่า การหมิ่นศาสนา

while the other half of the world is fighting back

ขณะที่อีกครึ่งหนึ่งก็ต้านไว้

in defense of freedom of speech.

เพื่อปกป้องเสรีภาพทางการแสดงออก

So the clash of civilizations is here,

เรามาเจอกับความขัดแย้งทางวัฒนธรรม

and cartoons are at the middle of it?

และการ์ตูนก็อยู่ตรงกลาง?

This got me thinking.

นี่มันทำให้ผมคิด

Now you see me thinking

คุณเห็นผมกำลังคิดมั้ย

at my kitchen table,

ที่โต๊ะในครัว

and since you're in my kitchen,

และเพราะคุณอยู่ในครัวของผม

please meet my wife.

งั้นก็มาเจอภรรยาผมหน่อย

(Laughter)

[ผมกำลังหาความหมายของชีวิต] [ลองกูเกิ้ลดูซิ] (หัวเราะ)

In 2006, a few months after,

ปี 2549 ไม่กี่เดือนหลังจากนั้น

I went Ivory Coast --

ผมไปไอโวรี่ โคสท์

Western Africa.

ทางตะวันตกของอาฟริกา

Now, talk of a divided place -- the country was cut in two.

คราวนี้ พูดถึงเรื่องดินแดนที่ถูกแบ่งแยก ประเทศนี้ถูกแบ่งเป็นสองส่วน

You had a rebellion in the North,

ก็มีพวกปฏิวัติอยู่ทางเหนือ

the government in the South -- the capital, Abidjan --

แล้วก็รัฐบาลอยู่ทางใต้-- ที่เมืองหลวงอบิจัน--

and in the middle, the French army.

แล้วตรงกลางก็เป็นกองทัพฝรั่งเศส

This looks like a giant hamburger.

ดูเหมือนแฮมเบอร์เกอร์ยักษ์

You don't want to be the ham in the middle.

คุณไม่อยากเป็นชิ้นเนื้อตรงกลางแน่ๆ

I was there to report on that story

ผมไปที่นั่นเพื่อรายงานเรื่องนี้

in cartoons.

ออกมาเป็นการ์ตูน

I've been doing this for the last 15 years;

ผมทำอย่างนี้มา 15 ปีแล้ว

it's my side job, if you want.

นี่อาชีพเสริมของผม เผื่อคุณสนใจ

So you see the style is different.

คุณก็จะเห็นว่าแนวมันก็ต่างออกไป

This is more serious than maybe editorial cartooning.

อันนี้ก็จะดูจริงจังกว่าการ์ตูนปกติ

I went to places like Gaza

ตอนที่ผมไปกาซ่า

during the war in 2009.

ช่วงสงครามเมื่อปี 2552

So this is really journalism in cartoons.

นี่ก็เป็นผู้สื่อข่าวแบบการ์ตูน

You'll hear more and more about it.

คุณคงเห็นมันมากขึ้นเรื่อยๆ

This is the future of journalism, I think.

ผมว่านี่มันเป็นอนาคตของการรายงานข่าวนะ

And of course, I went to see the rebels in the north.

แล้วก็แน่ล่ะ ผมก็ไปดูพวกปฏิวัติทางตอนเหนือ

Those were poor guys fighting for their rights.

พวกเขาเป็นคนน่าสงสาร ที่พยายามต่อสู้เพื่อสิทธิของตัวเอง

There was an ethnic side to this conflict

มันก็มีเรื่องชนเผ่าในท่ามกลางความขัดแย้งนี้

as very often in Africa.

ก็เป็นเรื่องปกติในอาฟริกา

And I went to see the Dozo.

ผมได้ไปหาเผ่าโดโซ

The Dozo, they are the traditional hunters

โดโซ เป็นนักล่าตามประเพณีเก่า

of West Africa.

ในอาฟริกาตะวันตก

People fear them --

ผู้คนต่างก็หวาดกลัว

they help the rebellion a lot.

แล้วพวกเขาก็ช่วยฝ่ายปฏิวัติได้มาก

They are believed to have magical powers.

เพราะใครๆ ก็เชื่อว่าเขามีอำนาจวิเศษ

They can disappear and escape bullets.

เขาหายตัว และหลบกระสุนได้

I went to see a Dozo chief;

ผมได้ไปพบหัวหน้าเผ่าโดโซ

he told me about his magical powers.

เขาเล่าเรื่องอำนาจวิเศษให้ผมฟัง

He said, "I can chop your head off right away

เขาบอกว่า "ฉันตัดหัวเธอได้ทันที

and bring you back to life."

แล้วก็ชุบชีวิตเธอได้"

I said, "Well, maybe we don't have time for this right now."

ผมบอกว่า "เอิ่ม เกรงว่าตอนนี้ เราจะไม่มีเวลาพอนะครับ"

(Laughter)

(หัวเราะ)

"Another time."

"ไว้ทีหลังละกัน"

So back in Abidjan,

กลับมาที่อบิจัน,

I was given a chance to lead a workshop

ผมมีโอกาสได้จัดสัมมนา

with local cartoonists there

กับนักเขียนการ์ตูนท้องถิ่น

and I thought, yes,

แล้วผมก็คิดว่า, ใช่เลย

in a context like this, cartoons can really be used as weapons

ในสภาพแวดล้อมแบบนี้, การ์ตูนใช้เป็นอาวุธได้จริงๆ

against the other side.

ใช้ต่อสู้ฝ่ายตรงข้าม

I mean, the press in Ivory Coast was bitterly divided --

ผมหมายถึงว่า สื่อในไอโวรี่โคสท์ ก็มีการแบ่งแยกกัน

it was compared to the media in Rwanda

ก็มีการเปรียบเทียบกับสื่อในรวันดา

before the genocide --

ก่อนที่จะมีการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์

so imagine.

ลองคิดดูครับ

And what can a cartoonist do?

แล้วนักวาดการ์ตูนจะทำอะไรได้

Sometimes editors would tell their cartoonists

บางที บรรณาธิการก็จะบอกนักวาดการ์ตูน

to draw what they wanted to see,

ให้วาดรูปที่เขาอยากเห็น,

and the guy has to feed his family, right?

แล้วคนพวกนี้เขาก็มีครอบครัวต้องเลี้ยงดูใช่มั้ย

So the idea was pretty simple.

แนวคิดของผมก็ง่ายๆ เลยครับ

We brought together cartoonists

เราก็เอานักวาดการ์ตูนมารวมกัน

from all sides in Ivory Coast.

จากทุกฝ่ายในไอโวรี่โคสท์

We took them away from their newspaper for three days.

เราพาเขาออกไปจากสำนักพิมพ์สามวัน

And I asked them to do a project together,

แล้วผมก็ขอให้เขาทำงานด้วยกัน

tackle the issues affecting their country

ให้เขาช่วยกันคิดว่าเรื่องอะไรที่กระทบกระเทือนประเทศของเขา

in cartoons, yes, in cartoons.

ให้ออกมาเป็นการ์ตูน, ใช่ครับ, เป็นการ์ตูน

Show the positive power of cartoons.

ให้แสดงพลังด้านบวกของการ์ตูน

It's a great tool of communication

มันเป็นเครื่องมือสื่อสารที่เยี่ยมยอด

for bad or for good.

ไม่ว่าจะเพื่อเรื่องดีๆ หรือไม่ดี

And cartoons can cross boundaries,

แล้วการ์ตูนก็ก้าวข้ามอาณาเขต

as you have seen.

อย่างที่คุณเห็น

And humor is a good way, I think,

แล้วผมว่าอารมณ์ขัน ก็เป็นทางที่ดี

to address serious issues.

ที่จะพูดถึงเรื่องเครียดๆ น่ะ

And I'm very proud of what they did.

ผมภูมิใจกับผลงานของเขามาก

I mean, they didn't agree with each other -- that was not the point.

ผมหมายถึงว่า เขาก็ไม่ได้เห็นด้วยกันไปทั้งหมด แต่นั่นก็ไม่ใช่ประเด็น

And I didn't ask them to do nice cartoons.

แล้วผมก็ไม่ได้บอกให้เขาวาดการ์ตูนดีๆ

The first day, they were even shouting at each other.

วันแรก เขาถึงกับก็ตะโกนใส่กัน

But they came up with a book,

แต่ในทีสุดก้ออกมาเป็นหนังสือเล่มนึง

looking back at 13 years

ที่มองย้อนไปถึงเรื่องราวคลอด 13 ปี

of political crisis in Ivory Coast.

ของความขัดแย้งในไอโวรี่โคสท์

So the idea was there.

แนวคิดก็มาจากอย่างนั้นเอง

And I've been doing projects like this,

แล้วผมก็ทำโครงการแนวๆ นี้

in 2009 in Lebanon,

ที่เลบานอนในปี 2552

this year in Kenya, back in January.

แล้วก็เดือนมกราคมปีนี้ ที่เคนย่า

In Lebanon, it was not a book.

ที่เลบานอนนี่ มันไม่ได้เป็นหนังสือ

The idea was to have --

แนวคิดก็คือ--

the same principal, a divided country --

ก็เป็นหลักการเดิมครับ, ในประเทศที่มีการแบ่งแยก

take cartoonists from all sides

เราก็เอานักเขียนการ์ตูนจากทุกๆ ฝ่าย

and let them do something together.

แล้วให้เขาทำอะไรด้วยกันซักอย่าง

So in Lebanon,

ที่เลบานอนนี่

we enrolled the newspaper editors,

เราให้บรรณาธิการเข้ามาร่วมด้วย,

and we got them to publish

แล้วเขาก็มีการตีพิมพ์

eight cartoonists from all sides all together on the same page,

การ์ตูนจากนักเขียน 8 คน มาจากทุกๆ ฝ่าย ในหน้าหนังสือพิมพ์เดียวกัน,

addressing the issue affecting Lebanon,

พูดถึงเรื่องที่มีผลกระทบต่อเลบานอน

like religion in politics and everyday life.

อย่างเช่นศาสนา การเมือง แล้วก็เรื่องทั่วๆ ไปในชีวิตประจำวัน

And it worked.

ได้ผลนะครับ

For three days, almost all the newspapers of Beirut

ตลอดสามวันที่หนังสือพิมพ์ทุกฉบับในเบรุต

published all those cartoonists together --

ตีพิมพ์การ์ตูนพวกนี้ด้วยกัน--

anti-government,

กลุ่มต่อต้านรัฐบาล,

pro-government,

กลุ่มสนับสนุนรัฐบาล,

Christian,

ชาวคริสต์,

Muslim, of course,

ที่แน่ๆ ก็ชาวมุสลิม

English-speaking, well, you name it.

คนพูดอังกฤษ, กลุ่มไหนก็ได้คุณว่ามา

So this was a great project.

มันก็เป็นงานที่ยิ่งใหญ่นะครับ

And then in Kenya, what we did

ต่อมาก็ที่เคนย่า, ที่เราทำ

was addressing the issue of ethnicity,

ก็คือการพูดถึงเรื่องชนเผ่า

which is a poison in a lot of places in Africa.

ซึ่งก็ทำพิษไปทั่วทั้งอาฟริกา

And we did video clips --

เราก็ได้ทำเป็นวิดีโอคลิป

you can see them if you go to YouTube/Kenyatoons.

คุณก็ดูได้นะ ลองดูใน Youtube.com/KenyaToons [http://www.youtube.com/watch?v=g79YcEHfCfU]

So, preaching for freedom of speech

ก็, ถ้าจะพูดถึงเรื่องเสรีภาพในการแสดงออก

is easy here,

ที่นี่มันก็ง่าย

but as you have seen

แต่คุณก็ได้เห็นแล้ว

in contexts of repression or division,

ในภาวะเก็บกด หรือมีความแตกแยก

again, what can a cartoonist do?

เหมือนกันครับ นักเขียนการ์ตูนจะช่วยอะไรได้?

He has to keep his job.

เขาก็ต้องมีงานทำ

Well I believe that in any context anywhere,

ครับ ผมเชื่อว่าในสภาพไหนๆ ไม่ว่าที่ไหน

he always has the choice at least

เขาก็ยังมีทางเลือก อย่างน้อยก็

not to do a cartoon

ไม่วาดการ์ตูน

that will feed hatred.

ที่ส่งเสริมความเกลียดชัง

And that's the message I try to convey to them.

นั่นคือสาส์นที่ผมส่งถึงพวกเขา

I think we all always have the choice in the end

ผมคิดว่าที่สุดแล้ว เราทุกคนมีทางเลือก

not to do the bad thing.

ที่จะไม่ทำสิ่งเลวร้าย

But we need to support

แต่เราต้องส่งเสริม

these independent, critical

สิ่งเหล่านี้ เป็นเรื่องสำคัญมาก

and responsible voices

เสียงจากผู้ที่รับผิดชอบ

in Africa, in Lebanon,

ที่อาฟริกา, ที่เลบานอน

in your local newspaper,

หนังสือพิมพ์ท้องถิ่นของคุณ

in the Apple store.

ที่ร้านของ Apple

Today, tech companies

ทุกวันนี้ บริษัทเทคโน

are the world's largest editors.

ก็คือบรรณาธิการพี่ใหญ่

They decide what is too offensive

เขาเป็นคนตัดสินว่าอะไรที่มันแรงเกินไป

or too provocative for you to see.

ไปจนถึงอะไรที่เป็นการปลุกปั่นกันเกินไป

So really, it's not about the freedom of cartoonists;

ดังนั้น ที่จริงมันไม่ใช่เรื่องของเสรีภาพของนักเขียนการ์ตูน

it's about your freedoms.

แต่มันคือเสรีภาพของคุณเอง

And for dictators all over the world,

และสำหรับผู้นำเผด็จการทั่วโลกนะครับ

the good news

คุณจะมีข่าวดีก็ต่อเมื่อ

is when cartoonists,

ถึงวันที่นักเขียนการ์ตูน

journalists and activists shut up.

ผู้สื่อข่าว และนักกิจกรรมมวลชน จะปิดปาก

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(ปรบมือ)