Patrick Chappatte: The power of cartoons

پاتریک چاپت: اثر گذاری کارتون ها

Translator: zahra soleimanian Reviewer: Behrad Tehrani

So yeah, I'm a newspaper cartoonist --

خوب بله. من یه کارتونیست (تصويرگر) روزنامه ام.

political cartoonist.

کارتونیست (تصويرگر) سیاسی.

I don't know if you've heard about it -- newspapers?

نمیدونم تا به حال در موردش چیزی شنیدین؟ روزنامه ها؟

It's a sort of paper-based reader.

یه نوع خواندنی از جنس کاغذه.

(Laughter)

(خنده)

It's lighter than an iPad,

سبکتر از یه آی-پاد هست.

it's a bit cheaper.

یه خورده ارزونتره.

You know what they say?

میدونین بعضیا چی میگن؟

They say the print media is dying --

میگن رسانه های چاپی در حال از بین رفتنن.

who says that? Well, the media.

کی اینو میگه؟ خوب رسانه ها.

But this is no news, right?

ولی این خبر جدیدی نیست,درسته؟

You've read about it already.

قبلا دربارش خواندید.

(Laughter)

(خنده)

Ladies and gentlemen,

خانمها و آقایان,

the world has gotten smaller.

دنیا کوچک شده.

I know it's a cliche, but look,

میدونم اینم یه کلیشه است, ولی ببینین,

look how small,

چقدر کوچک,

how tiny it has gotten.

و چه ریزه میزه شده.

And you know the reason why, of course.

و شما دلیلش را حتما میدونین چرا.

This is because of technology -- yeah.

به خاطر تکنولوژی. آره.

(Laughter)

(خنده)

Any computer designers in the room?

تو این اتاق طراح کامپیوتر داریم؟

Yeah well,

آره چون,

you guys are making my life miserable

شماها دارین منو بیچاره میکنین,

because track pads used to be round,

اخه تراک پدها تا الان کروی و گرد بودن,

a nice round shape.

گرد و قشنگ.

That makes a good cartoon.

با اون میشه یه کارتون قشنگ کشید.

But what are you going to do with a flat track pad,

ولی با یه تراک پد صاف و تخت چه کار میشه کرد,

those square things?

اون مربعی ها رو میگم؟

There's nothing I can do as a cartoonist.

به عنوان یه کارتونیست, به درد من که نمیخوره.

Well, I know the world is flat now.

البته میدونم دنیا هم الان صافه.

That's true.

درسته.

And the Internet has reached

و اینترنت رسیده به

every corner of the world,

هر گوشه ای از دنیا,

the poorest, the remotest places.

به فقیر ترین و دور از دسترس ترین نقاط.

Every village in Africa now has a cyber cafe.

هر روستایی در افریقا حالا یه کافی نت داره.

(Laughter)

(خنده)

Don't go asking for a Frappuccino there.

بهتره اونجا درخواست فراپوچینو نکنید.

So we are bridging the digital divide.

پس ما داریم از روی تقسیمات دیجیتالی عبور میکنیم.

The Third World is connected,

جهان سوم هم دیگه وصل شده.

we are connected.

ما هم در ارتباطیم.

And what happens next?

بعد چی میشه؟

Well, you've got mail.

خوب, تو یه ایمیل دریافت میکنی.

Yeah.

آره.

Well, the Internet has empowered us.

اینترنت ما رو قدرتمند کرده.

It has empowered you,

شما را قدرتمند کرده.

it has empowered me

منو قدرتمند کرده,

and it has empowered some other guys as well.

و همچنین بعضی های دیگه رو.

(Laughter)

(خنده)

You know, these last two cartoons --

این دو کارتون آخری رو

I did them live

به صورت زنده انجامشون دادم

during a conference in Hanoi.

در یه کنفرانس در هانوی.

And they were not used to that

زیاد براشون عادی نبود

in communist 2.0 Vietnam.

در کمونیست 2.0 در ویتنام.

(Laughter)

(خنده)

So I was cartooning live on a wide screen --

من داشتم همونجا روی یه صفحه بزرگ کارتون میکشیدم--

it was quite a sensation --

خیلی با حال بود--

and then this guy came to me.

بعد اون یارو اومد سراغم.

He was taking pictures of me and of my sketches,

از من و طراحی هام داشت عکس میگرفت,

and I thought, "This is great, a Vietnamese fan."

و من با خودم میگفتم,"عالیه, یه طرفدار ویتنامی."

And as he came the second day,

و وقتی دومین روز هم اومدش,

I thought, "Wow, that's really a cartoon lover."

گفتم"به به این میگن یه کارتون دوست."

And on the third day, I finally understood,

و روز سوم,بالاخره متوجه شدم,

the guy was actually on duty.

طرف در اصل در حال انجام وظیفه بود.

So by now, there must be a hundred pictures of me

و تا حالا باید صدها عکس از من

smiling with my sketches

در حال خنده با طرح هام

in the files of the Vietnamese police.

در دست پلیس ویتنام باشه.

(Laughter)

(خنده)

No, but it's true: the Internet has changed the world.

نه, درسته: اینترنت دنیا رو عوض کرده.

It has rocked the music industry;

دنیای موزیک رو زیر و رو کرده.

it has changed the way we consume music.

روش دسترسی به موزیک رو عوض کرده.

For those of you old enough to remember,

اونایی که سنشون بیشتره به یاد میارن,

we used to have to go to the store

ما (برای دسترسی به موزیک) میرفتیم به مغازه

to steal it.

برای دزدیدنش.

(Laughter)

(خنده)

And it has changed the way

و تغییر داده روشی رو که

your future employer

کارفرمای تو در آینده

will look at your application.

به تقاضای شغلی تو نگاه میکنه.

So be careful

پس مواظب باش

with that Facebook account --

مواظب حساب کاربری فیس بوکت.

your momma told you, be careful.

مامانت گفت که مواظب باش.

And technology has set us free --

تکنولوژی به ما آزادی داده.

this is free WiFi.

اسمش هست WiFi رایگان.

But yeah, it has liberated us

ما رو رها کرده

from the office desk.

از میز اداری.

This is your life,

این زندگی شماست.

enjoy it.

ازش لذت ببرین.

(Laughter)

(خنده)

In short, technology, the internet,

به طور خلاصه, تکنولوژی, اینترنت,

they have changed our lifestyle.

اینا سبک زندگی ما رو عوض کردن.

Tech guru, like this man --

گورو(رهبر) تکنیک, مثل این مرد--

that a German magazine called the philosopher of the 21st century --

که یه مجله آلمانی اونو فیلسوف قرن 21 نامیده--

they are shaping the way we do things.

اونا شکل میدن کاری رو که ما داریم انجام میدیم.

They are shaping the way we consume.

اونا نحوه مصرف و استفاده ما رو شکل میدن.

They are shaping our very desires.

اونا همه خواسته های ما رو شکل میدن.

(Laughter)

(خنده)

(Applause)

(تشویق)

You will not like it.

شما خوشتون نخواهد اومد.

And technology has even changed

و تکنولوژی حتی تغییر داده

our relationship to God.

ارتباط ما با خدا رو.

(Laughter)

(خنده)

Now I shouldn't get into this.

من حالا به این نمیپردازم.

Religion and political cartoons,

کارتون های مذهبی و سیاسی,

as you may have heard,

همونطور که احتمالا شنیدید,

make a difficult couple,

یه زوج ناسازگارن با هم,

ever since that day of 2005,

از سال 2005 به اینور

when a bunch of cartoonists in Denmark

که یه سری کارتونیست در دانمارک

drew cartoons that had repercussions all over the world --

که کاریکاتور هایی کشیدن که در همه دنیا انعکاس پیدا کرد,

demonstrations, fatwa,

تضاهرات, فتوا.

they provoked violence. People died in the violence.

اونا مردم رو به خشونت دعوت کردند. افرادی در این خشونت ها جان دادند.

This was so sickening;

این خیلی انزجار اور بود.

people died because of cartoons.

افرادی به خاطر کاریکاتورها از بین رفتند.

I mean --

یعنی--

I had the feeling at the time

در اون موقع من حس میکردم

that cartoons had been used by both sides, actually.

اون کارتونها توسط هر دو گروه مورد سوء استفاده قرار گرفته.

They were used first by a Danish newspaper,

اول توسط یه روزنامه دانمارکی,

which wanted to make a point on Islam.

که میخواست چهره ای از اسلام رو نشون بده.

A Danish cartoonist told me he was one of the 24

یه کارتونیست دانمارکی به من گفت اون یکی از 24 نفری بوده

who received the assignment to draw the prophet --

که ازش درخواست شده برای کشیدن طرح پیغمبر.

12 of them refused. Did you know that?

12نفر از اونا قبول نکردن. میدونستین اینو؟

He told me, "Nobody has to tell me what I should draw.

اون به من گفت, "کسی نباید به من بگه چی بکشم.

This is not how it works."

این راهش نیست."

And then, of course, they were used

و سپس البته کارتونها توسط افراطی ها

by extremists and politicians on the other side.

و سیاستمدارها مورد سوءاستفاده قرار گرفتند.

They wanted to stir up controversy.

اونا میخواستند مجادله راه بیندازن.

You know the story.

داستانو که خودتون میدونین.

We know that cartoons can be used as weapons.

ما میدونیم که میشه از کارتونها مثل یه اسلحه استفاده کرد.

History tells us,

تاریخ اینو به ما میگه,

they've been used by the Nazis

اونا توسط نازی ها استفاده میشدن

to attack the Jews.

که به یهودی ها حمله کنند.

And here we are now.

و ما الان اینجاییم.

In the United Nations,

در سازمان ملل,

half of the world is pushing

نیمی از جهان داره سعی میکنه

to penalize the offense to religion --

که توهین به مذهب رو جریمه کنه--

they call it the defamation of religion --

اونا اسم این رو میگذارن افترا به مذهب --

while the other half of the world is fighting back

در حالی که نیمه دوم هم داره میجنگه

in defense of freedom of speech.

برای دفاع از ازادی بیان.

So the clash of civilizations is here,

پس در اینجا برخورد تمدنها رو داریم,

and cartoons are at the middle of it?

و آیا کارتونها نقش واسطه در اینجا دارن؟

This got me thinking.

این منو به فکر انداخت.

Now you see me thinking

اینجا منو در حال فکرکردن میبینین

at my kitchen table,

سر میز اشپزخانه.

and since you're in my kitchen,

و حالا تا شما هم در آشپزخونه من هستید

please meet my wife.

لطفا همسر منو هم ببینید.

(Laughter)

(خنده)

In 2006, a few months after,

سال 2006 یعنی چند ماه بعد از اون ماجرا,

I went Ivory Coast --

به ساحل عاج رفتم --

Western Africa.

غرب آفریقا.

Now, talk of a divided place -- the country was cut in two.

و حالا صحبت مناطق تقسیم شده. این کشور به دو قسمت تقسیم شده بود.

You had a rebellion in the North,

گروه شورشی در شمال,

the government in the South -- the capital, Abidjan --

حکومت در جنوب -- مرکز, ابیجان--

and in the middle, the French army.

و در وسط, ارتش فرانسه.

This looks like a giant hamburger.

مثل یه همبرگر بزرگه.

You don't want to be the ham in the middle.

آدم ترجیح میده که اون گوشت وسطیه نباشه.

I was there to report on that story

من برای گزارش این ماجراها

in cartoons.

به صورت کارتون اونجا بودم.

I've been doing this for the last 15 years;

15 ساله که این کار رو انجام میدم.

it's my side job, if you want.

این کار جانبی منه.

So you see the style is different.

پس همینطور که میبینید مدل اینا با هم فرق داره.

This is more serious than maybe editorial cartooning.

این از ویرایشگر کارتون بودن جدی تره.

I went to places like Gaza

من به جاهایی مثل غزه رفتم.

during the war in 2009.

زمان جنگ 2009

So this is really journalism in cartoons.

بنابراین اسم اینو میشه روزنامه نگاری کارتونی گذاشت.

You'll hear more and more about it.

در این مورد بیشتر و بیشتر خواهید شنید.

This is the future of journalism, I think.

من فکر میکنم آینده روزنامه نگاری به این سمت میره.

And of course, I went to see the rebels in the north.

و البته من برای دیدن شورشی ها به شمال رفتم.

Those were poor guys fighting for their rights.

اونا افراد فقیری بودند که برای حقوق خودشون میجنگیدند.

There was an ethnic side to this conflict

یک سری اختلافات قومی در میان بود

as very often in Africa.

مثل بیشتر مواقع در آفریقا.

And I went to see the Dozo.

و من به دیدن دوزو ها رفتم.

The Dozo, they are the traditional hunters

دوزو ها شکارچیان اونجا هستند

of West Africa.

در غرب افریقا.

People fear them --

مردم از اونا میترسن.

they help the rebellion a lot.

اونا به شورشیها کمک زیادی میکنن.

They are believed to have magical powers.

اونا معتقدن که دارای قدرت جادویی هستند.

They can disappear and escape bullets.

اونا میتونن از تیر رس فشنگها فرار کنند.

I went to see a Dozo chief;

من به سراغ رییس اونا رفتم.

he told me about his magical powers.

اون در مورد قدرت جادووییشون برام گفت.

He said, "I can chop your head off right away

اون میگفت"میتونم همین الان سرت رو از تنت جدا کنم

and bring you back to life."

و دوباره به زندگی برت گردونم."

I said, "Well, maybe we don't have time for this right now."

من گفتم "فکر میکنم ما الان برای این کار وقت کافی نداشته باشیم."

(Laughter)

(خنده)

"Another time."

"یه بار دیگه"

So back in Abidjan,

دوباره در ابیجان,

I was given a chance to lead a workshop

به من این فرصت داده شده بود که یه کارگاه رو با

with local cartoonists there

کارتونیست های محلی اونجا هدایت کنم.

and I thought, yes,

و با خودم گفتم, بله,

in a context like this, cartoons can really be used as weapons

در همچین موضوعاتی,کارتون ها میتونن حکم اسلحه رو داشته باشن

against the other side.

علیه طرف مقابل.

I mean, the press in Ivory Coast was bitterly divided --

مطبوعات ساحل عاج واقعا به دو قسمت تقسیم شده بودند.

it was compared to the media in Rwanda

شبیه مطبوعات در روآندا بود

before the genocide --

قبل از نسل کشی.

so imagine.

پس تصور کنید.

And what can a cartoonist do?

یه کارتونیست چقدر میتونه تاثیر گذار باشه؟

Sometimes editors would tell their cartoonists

بعضی مواقع ویرایشگر ها به کارتونیستهاشون میگن

to draw what they wanted to see,

اونچه که اونا میخوان رو بکشند.

and the guy has to feed his family, right?

و طرف باید خرج خونواده اش رو هم بده.

So the idea was pretty simple.

پس این راحت و ساده بود.

We brought together cartoonists

ما کارتونیست ها رو دور هم جمعع کردیم

from all sides in Ivory Coast.

از هر در طرف در ساحل عاج.

We took them away from their newspaper for three days.

به مدت سه روز اونا رو از روزنامه هاشون دور کردیم.

And I asked them to do a project together,

و از اونا خواستم که یه پروژه رو با هم انجام بدن,

tackle the issues affecting their country

در ارتباط با مشکلاتی که کشورشون رو تحت تاثیر قرار داده بود

in cartoons, yes, in cartoons.

به شکل کارتون ها, آره, کارتون.

Show the positive power of cartoons.

برای نشون دادن قدرت مثبت یه کارتون.

It's a great tool of communication

این یه ابزار قدرتمند در ارتباطات هست

for bad or for good.

چه برای استفاده منفی چه مثبت.

And cartoons can cross boundaries,

و کارتونها میتونن از مرزها عبور کنند,

as you have seen.

همینطور که دیدین.

And humor is a good way, I think,

و طنز, من فکر میکنم, یه راه خوبه

to address serious issues.

برای اشاره به مسایل جدی.

And I'm very proud of what they did.

و من به انچه که اونا انجام دادن افتخار میکنم.

I mean, they didn't agree with each other -- that was not the point.

به عبارت دیگر اونا با هم به تفاهم نرسیدن -- هدف هم این نبود.

And I didn't ask them to do nice cartoons.

و من از اونا نخواستم کارتون صرفا جالب بکشند.

The first day, they were even shouting at each other.

روز اول حتی با هم دعوا میکردن.

But they came up with a book,

ولی اونا یه کتاب درست کردن,

looking back at 13 years

که به 13سال بحران و

of political crisis in Ivory Coast.

مشکلات سیاسی ساحل عاج نظر می افکند.

So the idea was there.

بنابر این کار به نتیجه رسیده بود.

And I've been doing projects like this,

و من پروژه های شبیه به این رو انجام میدادم.

in 2009 in Lebanon,

سال 2009در لبنان

this year in Kenya, back in January.

امسال در کنیا در ژانویه.

In Lebanon, it was not a book.

در لبنان نتیجه یه کتاب نبود.

The idea was to have --

ایده این بود که--

the same principal, a divided country --

درست مثل قبلی,یه کشور تقسیم شده--

take cartoonists from all sides

انتخاب کارتونیستها از هر دو طرف

and let them do something together.

و اجازه انجام کار مشترک بین انها.

So in Lebanon,

پس در لبنان,

we enrolled the newspaper editors,

ما ادیتورها رو استخدام کردیم,

and we got them to publish

و به اونا گفتیم که 8 کارتون رو از همه جناح ها

eight cartoonists from all sides all together on the same page,

در یک صفحه کنار هم چاپ کنن,

addressing the issue affecting Lebanon,

ضمن اشاره به موضوعی که لبنان رو تحت فشار قرار میداد,

like religion in politics and everyday life.

مثل تداخل مذهب در سیاست و زندگی روزمره.

And it worked.

و این عملی شد.

For three days, almost all the newspapers of Beirut

تقریبن برای سه روز همه روزنامه های بیروت

published all those cartoonists together --

همه اون کارتونها رو با هم چاپ میکردند--

anti-government,

ضد دولت,

pro-government,

با دولت,

Christian,

مسیحی,

Muslim, of course,

البته,مسلمانها,

English-speaking, well, you name it.

انگلیسی زبان,بگین اسمشو.

So this was a great project.

اینم یه پروژه عالی بود.

And then in Kenya, what we did

ودر کنیا کاری که ما کردبم

was addressing the issue of ethnicity,

تمرکز بر روی قومیت و ملیت گرایی بود,

which is a poison in a lot of places in Africa.

که افیون بسیاری از کشورهای افریقایی است.

And we did video clips --

ما ویدئو هایی ساختیم.

you can see them if you go to YouTube/Kenyatoons.

که میتونید اگه بخواید اونا رو روی youtube/kenyaTunes ببینید

So, preaching for freedom of speech

پس,صحبت و موعظه برای آزادی بیان

is easy here,

اینجا آسونه,

but as you have seen

ولی همینطور که دیدین

in contexts of repression or division,

در مقوله های سرکوب و تفکیک

again, what can a cartoonist do?

که یه کارتونیست چه میتونه بکنه؟

He has to keep his job.

اون مجبوره که شغل خودشو داشته باشه.

Well I believe that in any context anywhere,

خوب من معتقدم در هر مقوله ای در هر جا,

he always has the choice at least

اون حداقل میتونه انتخاب کنه که

not to do a cartoon

یه کارتون رو نکشه

that will feed hatred.

که به نفرت دامن میزنه.

And that's the message I try to convey to them.

و این اون پیامیه که من سعی دارم به اونا بدم.

I think we all always have the choice in the end

معتقدم ما در نهایت همیشه حق این انتخاب رو داریم

not to do the bad thing.

که کار بد نکنیم.

But we need to support

اما ما باید حمایت کنیم از

these independent, critical

این صداهای نا مفهوم, بحرانی

and responsible voices

و مسئول را

in Africa, in Lebanon,

در آفریقا, لبنان,

in your local newspaper,

در روزنامه محلی خودتون,

in the Apple store.

در فروشگاه محصولات اپل.

Today, tech companies

امروزه شرکتهای فروش تکنولوژی

are the world's largest editors.

بزرگترین ویرایشگرانند.

They decide what is too offensive

اونها هستند که تصمیم میگیرن چه چیزی برای شما توهین آمیز

or too provocative for you to see.

یا تحریک کننده است.

So really, it's not about the freedom of cartoonists;

پس حقیقتا فقط صحبت از ازادی روزنامه نگاری نیست;بلکه

it's about your freedoms.

صحبت از آزادی های خود شماست.

And for dictators all over the world,

و برای دیکتاتورهای سراسر دنیا,

the good news

بهترین خبر اینه که

is when cartoonists,

کارتونیستها,

journalists and activists shut up.

روزنامه نگارها و فعالین خفه بشن!

Thank you.

ممنون.

(Applause)

(تشویق)