Neil MacGregor: 2600 years of history in one object

Translator: Jananya Triam-Anuruck Reviewer: Sarinee Achavanuntakul

The things we make

สิ่งที่มนุษย์เราสร้างขึ้น

have one supreme quality --

มีคุณสมบัติพิเศษสุดอย่างหนึ่ง

they live longer than us.

นั่นคือ มันอายุยืนยาวกว่าเรา

We perish, they survive;

เราล้มหายตายจาก มันอยู่รอด

we have one life, they have many lives,

เรามีหนึ่งชีวิต มันมีหลายชีวิต

and in each life they can mean different things.

และในแต่ละชีวิต มันมีความหมายได้หลากหลาย

Which means that, while we all have one biography,

ซึ่งหมายความว่า ในขณะที่เรามีชีวประวัติหนึ่งเดียว

they have many.

มันมีชีวประวัติมากมาย

I want this morning to talk

เช้าวันนี้ ผมอยากจะพูดถึง

about the story, the biography -- or rather the biographies --

เรื่องราวหรือชีวประวัติอันหลากหลาย

of one particular object,

ของวัตถุชิ้นหนึ่ง

one remarkable thing.

วัตถุอันน่าทึ่ง

It doesn't, I agree,

ผมเห็นด้วย

look very much.

มันไม่ได้ดูพิเศษสักเท่าไหร่

It's about the size of a rugby ball.

ขนาดของมันประมาณลูกรักบี้

It's made of clay,

ถูกทำขึ้นจากดิน

and it's been fashioned

และขึ้นรูปเป็น

into a cylinder shape,

ทรงกระบอก

covered with close writing

ปกคลุมไปด้วยตัวอักษรแน่นขนัด

and then baked dry in the sun.

จากนั้นถูกนำไปตากแดดจนแห้ง

And as you can see,

แล้วก็อย่างที่คุณเห็น

it's been knocked about a bit,

มันถูกกะเทาะออกไปบางส่วน

which is not surprising

ซึ่งไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ

because it was made two and a half thousand years ago

เพราะมันถูกสร้างขึ้นตั้งแต่ 2,600 ปีก่อน

and was dug up

และถูกขุดขึ้นมา

in 1879.

ในปี 1879

But today,

แต่ในปัจจุบัน

this thing is, I believe,

ผมเชื่อว่าวัตถุชิ้นนี้

a major player

เป็นผู้เล่นหลัก

in the politics of the Middle East.

ในการเมืองของโลกตะวันออกกลาง

And it's an object

มันเป็นวัตถุที่

with fascinating stories

เต็มไปด้วยเรื่องราวอันน่าหลงใหล

and stories that are by no means over yet.

และเรื่องราวเหล่านั้นยังไม่สิ้นสุด

The story begins

จุดเริ่มของเรื่อง

in the Iran-Iraq war

เกิดขึ้นในสงครามอิหร่าน-อิรัก

and that series of events

ซึ่งรวมถึงเหตุการณ์ต่างๆ

that culminated

ที่นำไปสู่

in the invasion of Iraq

การบุกอิรัก

by foreign forces,

โดยกองกำลังต่างชาติ

the removal of a despotic ruler

การโค่นล้มผู้นำเผด็จการ

and instant regime change.

และการเปลี่ยนแปลงระบอบอย่างฉับพลัน

And I want to begin

ผมจึงอยากเริ่มต้นด้วย

with one episode from that sequence of events

เรื่องราวตอนหนึ่งจากเหตุการณ์เหล่านั้น

that most of you would be very familiar with,

ซึ่งพวกคุณน่าจะคุ้นเคยกันดี

Belshazzar's feast --

งานเลี้ยงของเบลชัซซาร์

because we're talking about the Iran-Iraq war

เรากำลังพูดถึงสงครามอิหร่าน-อิรัก

of 539 BC.

เมื่อ 539 ปีก่อนคริสตกาล

And the parallels

แต่ความสอดคล้องของเหตุการณ์

between the events

ในช่วง 539 ปีก่อนคริสตกาล

of 539 BC and 2003 and in between

กับปี 2003 และในระหว่างนั้น

are startling.

เป็นสิ่งที่น่าตกใจ

What you're looking at is Rembrandt's painting,

นี่คือภาพของเรมแบรนด์ท

now in the National Gallery in London,

ซึ่งตอนนี้อยู่ที่เนชันแนล แกลเลอรีในลอนดอน

illustrating the text from the prophet Daniel

แสดงเรื่องราวจากพระคัมภีร์ฮีบรู

in the Hebrew scriptures.

ของโหรชื่อดาเนียล

And you all know roughly the story.

พวกคุณน่าจะพอรู้เรื่องราวอยู่แล้ว

Belshazzar, the son of Nebuchadnezzar,

เบลชัซซาร์เป็นบุตรของเนบูชัดเนซซาร์

Nebuchadnezzar who'd conquered Israel, sacked Jerusalem

ผู้พิชิตอิสราเอล ปล้นนครเยรูซาเล็ม

and captured the people

และกวาดต้อนชาวยิว

and taken the Jews back to Babylon.

กลับไปยังนครบาบิลอน

Not only the Jews, he'd taken the temple vessels.

นอกจากชาวยิว พระองค์ยังเอาวัตถุในวิหารกลับไปด้วย

He'd ransacked, desecrated the temple.

พระองค์ปล้นสะดมและทำลายวิหารต่างๆ

And the great gold vessels of the temple in Jerusalem

ภาชนะทองคำล้ำค่าจากวิหารในเยรูซาเล็ม

had been taken to Babylon.

ถูกนำกลับไปยังบาบิลอน

Belshazzar, his son,

เบลชัซซาร์ บุตรของพระองค์

decides to have a feast.

ตัดสินใจให้มีงานเฉลิมฉลองขึ้น

And in order to make it even more exciting,

และเพื่อให้เร้าใจกว่าเดิม

he added a bit of sacrilege to the rest of the fun,

พระองค์เพิ่มการดูหมิ่นสิ่งเคารพเข้าไปในงานรื่นเริง

and he brings out the temple vessels.

โดยนำภาชนะศักดิ์สิทธิ์ออกมาใช้

He's already at war with the Iranians,

ขณะนั้นพระองค์เข้าสู่สงครามกับอิหร่านแล้ว

with the king of Persia.

กับกษัตริย์แห่งเปอร์เซีย

And that night, Daniel tells us,

และในคืนนั้นเอง ตามคำบันทึกของดาเนียล

at the height of the festivities

ขณะที่งานเลี้ยงกำลังสนุกสุดเหวี่ยง

a hand appeared and wrote on the wall,

มีมือหนึ่งปรากฏขึ้นและเขียนลงบนผนังว่า

"You are weighed in the balance and found wanting,

"เจ้าได้ถูกชั่งบนตราชูและพบว่ายังพร่องอยู่

and your kingdom is handed over

อาณาจักรของเจ้าจะถูกส่งต่อ

to the Medes and the Persians."

ให้ชาวมีดส์และเปอร์เซีย"

And that very night

และในคืนนั้นเอง

Cyrus, king of the Persians, entered Babylon

ไซรัส กษัตริย์แห่งเปอร์เซีย บุกเข้าบาบิลอน

and the whole regime of Belshazzar fell.

และระบอบของเบลชัซซาร์ก็จบสิ้นลง

It is, of course, a great moment

แน่นอนว่านั่นคือชั่วขณะอันยิ่งใหญ่

in the history

ในประวัติศาสตร์

of the Jewish people.

ของชาวยิว

It's a great story. It's story we all know.

มันเป็นเรื่องราวยิ่งใหญ่ ที่เราทุกคนรู้จักดี

"The writing on the wall"

"ข้อความบนผนัง"

is part of our everyday language.

ยังอยู่ในภาษาที่เราใช้กันทุกวันนี้

What happened next

สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น

was remarkable,

เป็นเรื่องน่าทึ่ง

and it's where our cylinder

และเป็นจุดที่กระบอกของเรา

enters the story.

เข้าไปเกี่ยวข้อง

Cyrus, king of the Persians,

ไซรัส กษัตริย์แห่งเปอร์เซีย

has entered Babylon without a fight --

บุกเข้าบาบิลอนโดยไม่ต้องต่อสู้

the great empire of Babylon,

อาณาจักรบาบิลอนอันยิ่งใหญ่

which ran from central southern Iraq

ซึ่งกินบริเวณตั้งแต่อิรักตอนใต้

to the Mediterranean,

ไปจรดทะเลเมดิเตอร์เรเนียน

falls to Cyrus.

ตกเป็นของไซรัส

And Cyrus makes a declaration.

และไซรัสได้ออกพระราชโองการ

And that is what this cylinder is,

และนั่นคือสิ่งที่กระบอกนี้เป็น

the declaration made by the ruler guided by God

ประกาศิตของผู้นำที่ทำตามบัญชาของพระเจ้า

who had toppled the Iraqi despot

ผู้โค่นล้มกษัตริย์อิรัก

and was going to bring freedom to the people.

และกำลังจะนำเสรีภาพมาสู่ประชาชน

In ringing Babylonian --

เพื่อสื่อสารกับชาวบาบิโลเนีย

it was written in Babylonian --

มันจึงถูกเขียนขึ้นด้วยภาษาบาบิโลเนีย

he says, "I am Cyrus, king of all the universe,

ไซรัสตรัสว่า "ข้าคือไซรัส กษัตริย์แห่งเอกภพทั้งมวล

the great king, the powerful king,

ราชาผู้ยิ่งใหญ่ ผู้ทรงอำนาจ

king of Babylon, king of the four quarters of the world."

กษัตริย์แห่งบาบิลอน เจ้าผู้ครองโลกทั้ง 4 ทิศ"

They're not shy of hyperbole as you can see.

คงเห็นนะครับว่าพวกเขาไม่อายที่จะพูดเกินจริง

This is probably

เป็นไปได้ว่านี่คือ

the first real press release

ข่าวประชาสัมพันธ์ฉบับแรก

by a victorious army

โดยกองทัพของผู้มีชัย

that we've got.

เท่าที่เรามีอยู่

And it's written, as we'll see in due course,

อีกเดี๋ยวเราจะได้เห็นว่า มันถูกเขียนขึ้น

by very skilled P.R. consultants.

โดยนักประชาสัมพันธ์มากประสบการณ์

So the hyperbole is not actually surprising.

ฉะนั้นจะพูดเกินจริงไปสักหน่อยก็ไม่แปลกอะไร

And what is the great king, the powerful king,

แล้วราชาผู้ยิ่งใหญ่ ผู้ทรงอำนาจ

the king of the four quarters of the world going to do?

เจ้าผู้ครองโลกทั้ง 4 ทิศ จะทำอะไรหรือ

He goes on to say that, having conquered Babylon,

ไซรัสตรัสต่อว่า เมื่อเอาชนะบาบิลอนได้

he will at once let all the peoples

พระองค์จะปลดปล่อยผู้คน

that the Babylonians -- Nebuchadnezzar and Belshazzar --

ที่เนบูชัดเนซซาร์และเบลชัซซาร์

have captured and enslaved

จับตัวมาเป็นทาส

go free.

ให้เป็นอิสระทันที

He'll let them return to their countries.

พระองค์จะให้พวกเขาได้กลับดินแดนของตนเอง

And more important,

และที่สำคัญกว่านั้นคือ

he will let them all recover

พระองค์จะให้พวกเขา

the gods, the statues,

ได้นำเทพเจ้า รูปปั้น

the temple vessels

และภาชนะศักดิ์สิทธิ์

that had been confiscated.

ซึ่งถูกริบมา กลับคืนไป

All the peoples that the Babylonians had repressed and removed

ผู้ที่เคยถูกกดขี่และถูกเนรเทศ

will go home,

จะได้กลับบ้าน

and they'll take with them their gods.

พร้อมกับพระเจ้าของพวกเขา

And they'll be able to restore their altars

พวกเขาจะได้ฟื้นฟูแท่นบูชาขึ้ันมาใหม่

and to worship their gods

และบูชาพระเจ้าของตน

in their own way, in their own place.

ในวิถีทางและพื้นที่ของตัวเอง

This is the decree,

นี่คือพระราชโองการ

this object is the evidence

ที่มีวัตถุชิ้นนี้เป็นหลักฐาน

for the fact that the Jews,

เกี่ยวกับความจริงที่ว่าชาวยิว

after the exile in Babylon,

หลังจากถูกเนรเทศมาอยู่บาบิลอน

the years they'd spent sitting by the waters of Babylon,

วันปีที่พวกเขาต้องนั่งอยู่ริมน้ำ

weeping when they remembered Jerusalem,

คร่ำครวญหวนไห้ถึงนครเยรูซาเล็ม

those Jews were allowed to go home.

ชาวยิวเหล่านั้นได้รับอนุญาตให้กลับบ้าน

They were allowed to return to Jerusalem

พวกเขาได้รับอนุญาตให้กลับคืนสู่เยรูซาเล็ม

and to rebuild the temple.

และสามารถสร้างวิหารขึ้นใหม่

It's a central document

วัตถุชิ้นนี้คือเอกสารสำคัญ

in Jewish history.

ในประวัติศาสตร์ชนชาติยิว

And the Book of Chronicles, the Book of Ezra in the Hebrew scriptures

พระธรรมพงศาวดารและเอสราในภาษาฮีบรู

reported in ringing terms.

พูดถึงเหตุการณ์เดียวกันนี้

This is the Jewish version

และนี่คือเรื่องราวเดียวกัน

of the same story.

ในเวอร์ชั่นของชาวยิว

"Thus said Cyrus, king of Persia,

"แล้วไซรัส กษัตริย์แห่งเปอร์เซีย จึงตรัสว่า

'All the kingdoms of the earth have the Lord God of heaven given thee,

'อาณาจักรทั้งปวงในโลกนี้ที่พระผู้เป็นเจ้ามอบให้แก่ท่าน

and he has charged me

พระองค์ทรงมีพระบัญชาให้ข้า

to build him a house in Jerusalem.

สร้างพระนิเวศน์ของพระองค์ขึ้นในเยรูซาเล็ม

Who is there among you of his people?

ในเหล่าพวกท่าน ผู้ใดคือประชาชนของพระองค์

The Lord God be with him,

ขอพระองค์จงสถิตอยู่กับเขา

and let him go up.'"

และขอให้เขาขึ้นไปที่นั่น'"

"Go up" -- aaleh.

"ขึ้นไปที่นั่น" สู่พระเจ้า

The central element, still,

ใจความหลักยังคงเป็นเรื่องของ

of the notion of return,

การหวนคืน

a central part

ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญ

of the life of Judaism.

ของศาสนายูดาย

As you all know, that return from exile,

อย่างที่คุณรู้ การกลับคืนดินแดนในครั้งนั้น

the second temple,

วิหารแห่งที่สอง

reshaped Judaism.

ก่อร่างศาสนายูดายขึ้นมาใหม่

And that change,

และความเปลี่ยนแปลงนั้น

that great historic moment,

เหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์อันยิ่งใหญ่นั้น

was made possible by Cyrus, the king of Persia,

เกิดขึ้นได้ด้วยไซรัส กษัตริย์แห่งเปอร์เซีย

reported for us in Hebrew in scripture

ดังที่ถูกบันทึกไว้ในพระคัมภีร์ด้วยภาษาฮีบรู

and in Babylonian in clay.

และบนแผ่นดินด้วยภาษาบาบิโลเนีย

Two great texts,

บันทึกสำคัญสองฉบับ

what about the politics?

เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องการเมือง

What was going on

สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นคือจุดเปลี่ยนสำคัญ

was the fundamental shift in Middle Eastern history.

ในประวัติศาสตร์ตะวันออกกลาง

The empire of Iran, the Medes and the Persians,

อาณาจักรอิหร่านของชาวมีดส์และเปอร์เซีย

united under Cyrus,

รวมกันเป็นหนึ่งภายใต้ไซรัส

became the first great world empire.

มันกลายเป็นอาณาจักรยิ่งใหญ่แห่งแรกของโลก

Cyrus begins in the 530s BC.

ไซรัสเริ่มปกครองในช่วง 530 ปีก่อนคริสตกาล

And by the time of his son Darius,

และเมื่อถึงรัชสมัยของดาริอุส บุตรชายของพระองค์

the whole of the eastern Mediterranean

ดินแดนฝั่งตะวันออกของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน

is under Persian control.

ล้วนตกอยู่ภายใต้อำนาจของเปอร์เซีย

This empire is, in fact,

อาณาจักรแห่งนี้ แท้จริงก็คือ

the Middle East as we now know it,

ดินแดนตะวันออกกลางที่เรารู้จักในปัจจุบัน

and it's what shapes the Middle East as we now know it.

และเป็นรากฐานของตะวันออกกลางอย่างที่เราเข้าใจ

It was the largest empire the world had known until then.

มันเป็นอาณาจักรที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่โลกเคยรู้จักในขณะนั้น

Much more important,

ที่สำคัญยิ่งกว่าคือ

it was the first

มันเป็นรัฐแห่งแรก

multicultural, multifaith state

ที่หลอมรวมวัฒนธรรมและศรัทธาอันหลากหลาย

on a huge scale.

ในระดับกว้าง

And it had to be run in a quite new way.

การปกครองจึงต้องเป็นไปด้วยวิถีทางใหม่

It had to be run in different languages.

ด้วยภาษาที่แตกต่างหลากหลาย

The fact that this decree is in Babylonian says one thing.

เห็นได้จากการที่โองการนี้อยู่ในภาษาบาบิโลเนีย

And it had to recognize their different habits,

และรัฐนี้ยังต้องตระหนักถึงพฤติกรรมที่แตกต่าง

different peoples, different religions, different faiths.

ของผู้คน ศาสนา และศรัทธาอันหลากหลาย

All of those are respected by Cyrus.

ซึ่งทั้งหมดได้รับการยอมรับจากไซรัส

Cyrus sets up a model

ไซรัสเป็นผู้ออกแบบ

of how you run

วิธีบริหารสังคม

a great multinational, multifaith, multicultural society.

ที่เต็มไปด้วยความหลากหลายทางเชื้อชาติ ศรัทธา และวัฒนธรรม

And the result of that

และผลลัพธ์ที่ตามมา

was an empire that included the areas you see on the screen,

คืออาณาจักรที่ครอบคลุมพื้นที่ที่คุณเห็นบนจอ

and which survived for 200 years of stability

และอยู่รอดอย่างมีเสถียรภาพมาถึง 200 ปี

until it was shattered by Alexander.

จนกระทั่งถูกตีแตกโดยอเล็กซานเดอร์

It left a dream of the Middle East as a unit,

มันทิ้งความฝันของตะวันออกกลางที่เป็นหนึ่งเดียว

and a unit where people of different faiths

ดินแดนที่ผู้คนซึ่งมีศรัทธาอันแตกต่าง

could live together.

สามารถอยู่ร่วมกันได้

The Greek invasions ended that.

การบุกรุกของกรีกดับความฝันนั้นลง

And of course, Alexander couldn't sustain a government

แน่นอนว่า อเล็กซานเดอร์ไม่สามารถปกครองได้

and it fragmented.

ทำให้เปอร์เซียแตกออกเป็นส่วนๆ

But what Cyrus represented

แต่สิ่งที่ไซรัสแสดงให้เห็น

remained absolutely central.

ยังคงเป็นหัวใจสำคัญ

The Greek historian Xenophon

เซโนโฟน นักประวัติศาสตร์ชาวกรีก

wrote his book "Cyropaedia"

เขียนเอาไว้ในหนังสือ "ไซโรพีเดีย"

promoting Cyrus as the great ruler.

ยกย่องไซรัสในฐานะผู้นำที่ยิ่งใหญ่

And throughout European culture afterward,

และในประวัติศาสตร์ตะวันตกหลังจากนั้น

Cyrus remained the model.

ไซรัสยังคงเป็นบุคคลต้นแบบ

This is a 16th century image

นี่คือภาพจากศตวรรษที่ 16

to show you how widespread

เพื่อแสดงให้คุณเห็นว่าไซรัส

his veneration actually was.

เป็นที่เคารพอย่างกว้างขวางเพียงใด

And Xenophon's book on Cyrus

และหนังสือเกี่ยวกับไซรัสของซีโนโฟน

on how you ran a diverse society

ที่พูดถึงวิธีในการบริหารสังคมที่หลากหลาย

was one of the great textbooks

ถือเป็นตำราสำคัญเล่มหนึ่ง

that inspired the Founding Fathers

ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้กับเหล่าบิดาผู้สร้างชาติ

of the American Revolution.

สมัยการปฏิวัติอเมริกา

Jefferson was a great admirer --

เจฟเฟอร์สันคือหนึ่งในผู้ชื่นชม

the ideals of Cyrus

อุดมคติของไซรัสส่งอิทธิพล

obviously speaking to those 18th century ideals

ต่อแนวคิดในสมัยศตวรรษที่ 18 อย่างเด่นชัด

of how you create religious tolerance

ถึงการสร้างขันติธรรมทางศาสนา

in a new state.

ในรัฐใหม่

Meanwhile, back in Babylon,

ในระหว่างนั้น กลับมาที่บาบิลอน

things had not been going well.

สถานการณ์ไม่ได้ดำเนินไปด้วยดีนัก

After Alexander, the other empires,

หลังจากอเล็กซานเดอร์และอาณาจักรอื่นๆ ล่มสลาย

Babylon declines, falls into ruins,

บาบิลอนเสื่อมลง กลายเป็นสิ่งปรักหักพัง

and all the traces of the great Babylonian empire are lost --

และร่องรอยของอาณาจักรบาบิลอนอันยิ่งใหญ่ก็สูญหายไปจนสิ้น

until 1879

จนกระทั่งปี 1879

when the cylinder is discovered

เมื่อกระบอกนี้ถูกค้นพบ

by a British Museum exhibition digging in Babylon.

ในนครบาบิลอน โดยคณะนักโบราณคดีจากบริติช มิวเซียม

And it enters now another story.

ถึงตอนนี้ อีกเรื่องราวหนึ่งเกิดขึ้นมา

It enters that great debate

และมันก็เข้าสู่วิวาทะครั้งใหญ่

in the middle of the 19th century:

ช่วงกลางศตวรรษที่ 19 --

Are the scriptures reliable? Can we trust them?

คำบันทึกนั้นเชื่อถือได้หรือไม่ เราจะไว้ใจมันได้หรือเปล่า

We only knew

เรารู้เฉพาะเรื่องราว

about the return of the Jews and the decree of Cyrus

การคืนกลับถิ่นของชาวยิวและโองการของไซรัส

from the Hebrew scriptures.

จากพระคัมภีร์ในภาษาฮีบรู

No other evidence.

ไม่มีหลักฐานอื่นใดอีก

Suddenly, this appeared.

แต่แล้ว วัตถุนี้ก็ปรากฏขึ้น

And great excitement

สร้างความตื่นเต้น

to a world where those who believed in the scriptures

ให้กับโลกของผู้ที่เชื่อในพระคัมภีร์นั้น

had had their faith in creation shaken

ผู้ซึ่งศรัทธาถูกทำให้สั่นคลอน

by evolution, by geology,

โดยทฤษฎีวิวัฒนาการ ธรณีวิทยา

here was evidence

นี่ไงคือหลักฐาน ว่าข้อความ

that the scriptures were historically true.

ในพระคัมภีร์ถูกต้องจริงตามประวัติศาสตร์

It's a great 19th century moment.

มันเป็นชั่วขณะอันยิ่งใหญ่ในช่วงศตวรรษที่ 19

But -- and this, of course, is where it becomes complicated --

แต่แน่นอนว่า นี่คือส่วนที่ทำให้เรื่องราวซับซ้อน

the facts were true,

สิ่งที่ถูกบันทึกไว้เป็นของแท้

hurrah for archeology,

น่ายินดีสำหรับโบราณคดี

but the interpretation was rather more complicated.

แต่การตีความนั้นค่อนข้างจะซับซ้อนกว่ามาก

Because the cylinder account and the Hebrew Bible account

เหตุเพราะเนื้อหาบนกระบอกและในพระคัมภีร์ฮีบรู

differ in one key respect.

มีสิ่งหนึ่งที่ต่างกันในสาระสำคัญ

The Babylonian cylinder

กระบอกบาบิลอนถูกบันทึก

is written by the priests

โดยนักบวชผู้บูชามาร์ดุค

of the great god of Bablyon, Marduk.

พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่แห่งบาบิลอน

And, not surprisingly,

จึงไม่น่าแปลกใจที่เขาจะบอกคุณว่า

they tell you that all this was done by Marduk.

มาร์ดุคคือผู้ที่ทำให้ทุกสิ่งเกิดขึ้น

"Marduk, we hold, called Cyrus by his name."

"มาร์ดุคที่เคารพ เรียกชื่อไซรัส"

Marduk takes Cyrus by the hand,

มาร์ดุคคว้ามือของไซรัส

calls him to shepherd his people

และตรัสสั่งให้ดูแลประชาชนของพระองค์

and gives him the rule of Babylon.

และมอบตำแหน่งผู้ปกครองแห่งบาบิลอนให้

Marduk tells Cyrus

มาร์ดุคตรัสกับไซรัสว่า

that he will do these great, generous things

เขาจะเป็นผู้กระทำสิ่งที่เอื้ออารีและยิ่งใหญ่

of setting the people free.

นั่นคือ การปลดปล่อยผู้คนให้เป็นอิสระ

And this is why we should all be grateful to

และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมเราควรสำนึกในบุญคุณ

and worship Marduk.

และบูชามาร์ดุค

The Hebrew writers

สำหรับผู้บันทึกภาษาฮีบรู

in the Old Testament,

ในพันธสัญญาเก่า

you will not be surprised to learn,

คุณจะไม่แปลกใจที่ได้รู้ว่า

take a rather different view of this.

พวกเขาเห็นต่างออกไป

For them, of course, it can't possibly by Marduk

แน่นอนว่าสำหรับพวกเขา

that made all this happen.

หาใช่มาร์ดุคที่ทำให้เกิดเรื่องทั้งหมดขึ้น

It can only be Jehovah.

หากแต่เป็นพระยะโฮวาห์

And so in Isaiah,

ในพระธรรมอิสยาห์

we have the wonderful texts

มีบทบันทึกอันแสนวิเศษ

giving all the credit of this,

ยกความดีความชอบทั้งหมด

not to Marduk

ไม่ใช่แด่มาร์ดุค

but to the Lord God of Israel --

หากมอบแด่พระผู้เป็นเจ้าแห่งอิสราเอล

the Lord God of Israel

พระผู้เป็นเจ้าแห่งอิสราเอล

who also called Cyrus by name,

ผู้เรียกขานชื่อของไซรัส

also takes Cyrus by the hand

และจับมือของไซรัสเอาไว้

and talks of him shepherding his people.

บอกให้เขาช่วยดูแลคนของพระองค์

It's a remarkable example

นี่เป็นตัวอย่างอันน่าทึ่ง

of two different priestly appropriations of the same event,

ของการฉกฉวยอำนาจในการถ่ายทอด

two different religious takeovers

เหตุการณ์ทางการเมืองอันเดียวกัน

of a political fact.

ตามมุมมองของแต่ละศาสนา

God, we know,

เราต่างรู้ว่า พระเจ้า

is usually on the side of the big battalions.

มักอยู่ข้างคนหมู่มากเสมอ

The question is, which god was it?

คำถามก็คือ พระเจ้าของใคร

And the debate unsettles

วิวาทะนี้สร้างความปั่นป่วน

everybody in the 19th century

ให้กับทุกคนในช่วงศตวรรษที่ 19

to realize that the Hebrew scriptures

ที่ได้ทราบว่าบทบันทึกในคัมภีร์ฮีบรู

are part of a much wider world of religion.

เป็นส่วนหนึ่งของโลกที่กว้างกว่าโลกทางศาสนา

And it's quite clear

และค่อนข้างชัดเจนว่า

the cylinder is older than the text of Isaiah,

กระบอกเก่าแก่กว่าบทบันทึกในพระธรรมอิสยาห์

and yet, Jehovah is speaking

กระนั้นพระดำรัสของพระยะโฮวาห์

in words very similar

ช่างคล้ายคลึงกับคำพูดของ

to those used by Marduk.

มาร์ดุคเหลือเกิน

And there's a slight sense that Isaiah knows this,

มีเงื่อนงำบางอย่างที่บอกว่าอิสยาห์รู้เห็นในเรื่องนี้

because he says,

เพราะเขากล่าวว่า

this is God speaking, of course,

นี่คือพระดำรัสของพระเจ้า

"I have called thee by thy name

"ข้าเรียกชื่อของเจ้า

though thou hast not known me."

แม้ว่าเจ้าอาจจะไม่รู้จักข้า"

I think it's recognized

แสดงว่าเป็นที่รับรู้ว่า

that Cyrus doesn't realize

ไซรัสอาจไม่รู้ตัวเลยว่า

that he's acting under orders from Jehovah.

กำลังกระทำการภายใต้บัญชาของพระยะโฮวาห์

And equally, he'd have been surprised that he was acting under orders from Marduk.

และเขาคงจะประหลาดใจพอๆ กัน หากรู้ว่าตัวเองกำลังทำตามบัญชาของมาร์ดุค

Because interestingly, of course,

เพราะแน่นอนว่า

Cyrus is a good Iranian

ไซรัสเป็นชาวอิหร่านที่ดี

with a totally different set of gods

ผู้ศรัทธาในพระเจ้าที่ต่างออกไป

who are not mentioned in any of these texts.

ซึ่งไม่ถูกกล่าวถึงเลยในบทบันทึกเหล่านั้น

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

That's 1879.

นั่นคือปี 1879

40 years on

40 ปีถัดมา

and we're in 1917,

ตอนนี้เราอยู่ในปี 1917

and the cylinder enters a different world.

และกระบอกชิ้นนี้ได้เข้าสู่อีกโลกหนึ่ง

This time, the real politics

เป็นโลกของการเมืองที่แท้จริง

of the contemporary world --

ในโลกร่วมสมัย

the year of the Balfour Declaration,

ช่วงเวลาของปฏิญญาบอลโฟร์

the year when the new imperial power in the Middle East, Britain,

ปีที่อังกฤษ เจ้าอาณานิคมใหม่ในตะวันออกกลาง

decides that it will declare

ตัดสินใจว่าจะประกาศ

a Jewish national home,

มอบบ้านให้แก่ชาวยิว

it will allow

เพื่อให้

the Jews to return.

ชาวยิวได้กลับไป

And the response to this

เสียงตอบรับต่อเรื่องนี้

by the Jewish population in Eastern Europe is rhapsodic.

โดยชาวยิวที่อาศัยอยู่ในยุโรปตะวันออกคือ เสียงสรรเสริญ

And across Eastern Europe,

ทั่วยุโรปตะวันออก

Jews display pictures of Cyrus

ชาวยิวแสดงภาพของไซรัส

and of George V

และพระเจ้าจอร์จที่ 5

side by side --

เคียงข้างกัน

the two great rulers

ผู้ปกครองผู้ยิ่งใหญ่สองพระองค์

who have allowed the return to Jerusalem.

ผู้อนุญาตให้ชาวยิวคืนกลับสู่เยรูซาเล็ม

And the Cyrus cylinder comes back into public view

กระบอกไซรัสปรากฏต่อสาธารณชนอีกครั้ง

and the text of this

และเนื้อหาของกระบอก

as a demonstration of why what is going to happen

เป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นว่าเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น

after the war is over in 1918

เมื่อสงครามสิ้นสุดลงในปี 1918

is part of a divine plan.

เป็นส่วนหนึ่งของแผนการศักดิ์สิทธิ์

You all know what happened.

พวกคุณรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้น

The state of Israel is setup,

รัฐอิสราเอลก่อกำเนิดขึ้น

and 50 years later, in the late 60s,

และในอีก 50 ปีต่อมา ในช่วงปลายทศวรรษ 60

it's clear that Britain's role as the imperial power is over.

บทบาทของอังกฤษในฐานะเจ้าอาณานิคมยุติลง

And another story of the cylinder begins.

และเรื่องราวใหม่ของกระบอกได้เริ่มต้นขึ้น

The region, the U.K. and the U.S. decide,

อังกฤษและอเมริกาตัดสินใจว่าตะวันออกกลาง

has to be kept safe from communism,

ต้องถูกป้องกันจากภัยคอมมิวนิสต์

and the superpower that will be created to do this

อำนาจใหม่ที่จะถูกสร้างขึ้นเพื่อปฏิบัติภารกิจนี้

would be Iran, the Shah.

คืออิหร่าน ภายใต้พระเจ้าชาห์

And so the Shah invents an Iranian history,

พระเจ้าชาห์ได้สร้างประวัติศาสตร์อิหร่านขึ้นใหม่

or a return to Iranian history,

หรือคืนกลับสู่ประวัติศาสตร์อิหร่าน

that puts him in the center of a great tradition

โดยเข้าไปอยู่ในศูนย์กลางประเพณีอันยิ่งใหญ่

and produces coins

พร้อมทั้งผลิตเหรียญกษาปณ์

showing himself

ที่แสดงตัวพระองค์

with the Cyrus cylinder.

คู่กับกระบอกไซรัส

When he has his great celebrations in Persepolis,

เมื่อมีการจัดงานเฉลิมฉลองที่นครเปอร์เซโปลิส

he summons the cylinder

พระองค์ต้องการกระบอกดังกล่าว

and the cylinder is lent by the British Museum, goes to Tehran,

โดยขอยืมจากบริติช มิวเซียม กระบอกไซรัสจึงเดินทางไปยังเตหะราน

and is part of those great celebrations

และเป็นส่วนหนึ่งของการเฉลิมฉลองอันยิ่งใหญ่

of the Pahlavi dynasty.

ของราชวงศ์ปาห์ลาวี

Cyrus cylinder: guarantor of the Shah.

กระบอกไซรัสเป็นเครื่องรับรองพระเจ้าชาห์

10 years later, another story:

10 ปีต่อมา เกิดอีกเรื่องราวขึ้น

Iranian Revolution, 1979.

นั่นคือการปฏิวัติอิหร่านในปี 1979

Islamic revolution, no more Cyrus;

ในสมัยการปฏิวัติอิสลาม ไม่มีไซรัสอีกต่อไป

we're not interested in that history,

พวกเราไม่สนใจประวัติศาสตร์นั้น

we're interested in Islamic Iran --

เราสนแค่อิหร่านในฐานะที่เป็นรัฐอิสลาม

until Iraq,

จนกระทั่งอิรัก

the new superpower that we've all decided should be in the region,

มหาอำนาจใหม่ที่เราเลือกให้ปกครองภูมิภาคดังกล่าว

attacks.

บุกรุกอิหร่าน

Then another Iran-Iraq war.

เกิดเป็นสงครามอิหร่าน-อิรักอีกครั้ง

And it becomes critical for the Iranians

ถึงตอนนี้เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับชาวอิหร่าน

to remember their great past,

ที่จะจดจำประวัติศาสตร์ของตน

their great past

อดีตอันยิ่งใหญ่

when they fought Iraq and won.

สมัยที่พวกเขาต่อสู้และเอาชนะอิรักได้

It becomes critical to find a symbol

พวกเขาจำเป็นต้องหาสัญลักษณ์

that will pull together all Iranians --

ที่จะหลอมรวมชาวอิหร่านท้งหมดเข้าไว้ด้วยกัน

Muslims and non-Muslims,

ทั้งที่เป็นมุสลิม และไม่ใช่มุสลิม

Christians, Zoroastrians, Jews living in Iran,

ชาวคริสต์ พวกบูชาไฟ และชาวยิวที่อาศัยอยู่ในอิหร่าน

people who are devout, not devout.

ผู้คนที่มีศรัทธา รวมทั้งที่ไม่มี

And the obvious emblem is Cyrus.

ไซรัสคือสัญลักษณ์ที่ชัดเจนนั้น

So when the British Museum and Tehran National Musuem

ด้วยเหตุนี้ เมื่อบริติช มิวเซียมและพิพิธภัณฑ์แห่งชาติเตหะราน

cooperate and work together, as we've been doing,

ร่วมมือและทำงานร่วมกัน

the Iranians ask for one thing only

ชาวอิหร่านร้องขอเพียงสิ่งเดียวเท่านั้น

as a loan.

ที่จะขอยืม

It's the only object they want.

วัตถุเพียงชิ้นเดียวที่พวกเขาต้องการ

They want to borrow the Cyrus cylinder.

คือกระบอกไซรัส

And last year,

และในปีที่แล้ว

the Cyrus cylinder went to Tehran

กระบอกไซรัสได้เดินทางสู่เตหะราน

for the second time.

เป็นครั้งที่สอง

It's shown being presented here, put into its case

มันถูกแสดงโดยใส่ไว้ในกล่องดังที่เห็นอยู่นี้โดย

by the director of the National Museum of Tehran,

ผู้อำนวยการของพิพิธภัณฑ์แห่งชาติเตหะราน

one of the many women in Iran in very senior positions,

ผู้หญิงอิหร่านเพียงไม่กี่คนที่ได้อยู่ในตำแหน่งสูง

Mrs. Ardakani.

เธอคือคุณอาร์ดากานิ

It was a huge event.

มันเป็นงานใหญ่

This is the other side of that same picture.

นี่คืออีกด้านของภาพเดียวกัน

It's seen in Tehran

กระบอกถูกแสดงในเตหะราน

by between one and two million people

สู่สายตาของประชาชนหนึ่งถึงสองล้านคน

in the space of a few months.

ในช่วงเวลาเพียงไม่กี่เดือน

This is beyond any blockbuster exhibition

นี่เป็นนิทรรศการที่ได้รับความนิยมยิ่งกว่า

in the West.

นิทรรศการยอดฮิตใดๆในโลกตะวันตก

And it's the subject of a huge debate

และกลายเป็นกระเด็นที่มีการถกเถียงกันมาก

about what this cylinder means, what Cyrus means,

ว่ากระบอกหมายความว่าอย่างไร ไซรัสหมายถึงอะไร

but above all, Cyrus as articulated through this cylinder --

แต่เหนือสิ่งอื่นใด ไซรัสที่ถูกสร้างขึ้นผ่านกระบอกนี้

Cyrus as the defender of the homeland,

ไซรัสในฐานะผู้ปกป้องมาตุภูมิ

the champion, of course, of Iranian identity

และแน่นอน ในฐานะสัญลักษณ์ของอัตลักษณ์อิหร่าน

and of the Iranian peoples,

และของชาวอิหร่าน

tolerant of all faiths.

ผู้มีขันติธรรมต่อทุกศรัทธา

And in the current Iran,

กระทั่งอิหร่านในปัจจุบัน

Zoroastrians and Christians have guaranteed places

พวกลัทธิบูชาไฟและชาวคริสต์ล้วนมีที่นั่ง

in the Iranian parliament, something to be very, very proud of.

ในรัฐสภาอิหร่าน ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง

To see this object in Tehran,

เพื่อชมวัตถุชิ้นนี้ในเตหะราน

thousands of Jews living in Iran

ชาวยิวหลายพันคนที่อาศัยอยู่ในอิหร่าน

came to Tehran to see it.

เดินทางมาเตหะรานเพื่อชมมัน

It became a great emblem,

มันกลายเป็นสัญลักษณ์อันยิ่งใหญ่

a great subject of debate

เป็นหัวข้อวิวาทะว่าอิหร่านในสายตาอิหร่าน

about what Iran is at home and abroad.

และอิหร่านในสายตาโลกภายนอกเป็นอย่างไร

Is Iran still to be the defender of the oppressed?

ยังเป็นอิหร่านที่ต่อสู้เพื่อผู้ที่ถูกกดขี่หรือไม่

Will Iran set free the people

อิหร่านจะปลดปล่อยผู้คนที่ทรราช

that the tyrants have enslaved and expropriated?

จับมาเป็นทาสและยึดครองดินแดนไปหรือไม่

This is heady national rhetoric,

นี่คือโวหารระดับชาติที่ถูกนำเสนออย่างมุ่งมั่น

and it was all put together

และทั้งหมดถูกนำมารวมอยู่ด้วยกัน

in a great pageant

ในงานมหรสพยิ่งใหญ่

launching the return.

เพื่อฉลองการกลับมาของกระบอก

Here you see this out-sized Cyrus cylinder on the stage

ที่คุณเห็นคือกระบอกไซรัสขนาดใหญ่บนเวที

with great figures from Iranian history

พร้อมตัวละครสำคัญๆ ในประวัติศาสตร์อิหร่าน

gathering to take their place

ที่มารวมตัวกันเพื่อมีส่วนร่วม

in the heritage of Iran.

ในมรดกของชาติอิหร่าน

It was a narrative presented

มันคือเรื่องราวที่ถูกนำเสนอ

by the president himself.

ด้วยตัวประธานาธิบดีเอง

And for me,

สำหรับผม

to take this object to Iran,

การนำวัตถุชิ้นนี้ไปยังอิหร่าน

to be allowed to take this object to Iran

การได้รับมอบหมายให้นำวัตถุชิ้นนี้ไปอิหร่าน

was to be allowed to be part

ถือเป็นการได้เป็นส่วนหนึ่ง

of an extraordinary debate

ของวิวาทะอันแสนวิเศษนี้

led at the highest levels

ซึ่งถูกนำไปสู่จุดสูงสุด

about what Iran is,

ว่าอิหร่านคืออะไร

what different Irans there are

มีอิหร่านอยู่กี่แบบ

and how the different histories of Iran

มีประวัติศาสตร์ใดบ้างของอิหร่าน

might shape the world today.

ที่อาจส่งผลต่อโลกทุกวันนี้

It's a debate that's still continuing,

นี่คือวิวาทะที่ยังไม่สิ้นสุด

and it will continue to rumble,

และจะยังคงดำเนินต่อไป

because this object

เพราะวัตถุชิ้นนี้

is one of the great declarations

ถือเป็นคำประกาศที่ยิ่งใหญ่

of a human aspiration.

ถึงแรงปรารถนาของมนุษย์

It stands with the American constitution.

มันยืนอยู่เคียงคู่รัฐธรรมนูญอเมริกา

It certainly says far more about real freedoms

มันพูดถึงเรื่องเสรีภาพที่แท้จริงมากกว่า

than Magna Carta.

ธรรมนูญแม็คนา คาร์ตา

It is a document that can mean so many things,

มันเป็นเอกสารที่มีความหมายได้หลายอย่าง

for Iran and for the region.

ทั้งกับอิหร่านและตะวันออกกลาง

A replica of this

แบบจำลองของกระบอกนี้

is at the United Nations.

อยู่ที่องค์การสหประชาชาติ

In New York this autumn, it will be present

มันจะถูกแสดงในนิวยอร์กช่วงฤดูใบไม่ร่วงนี้

when the great debates

เมื่อการถกเถียงสำคัญ

about the future of the Middle East take place.

เกี่ยวกับอนาคตของตะวันออกกลางเริ่มขึ้น

And I want to finish by asking you

ผมอยากจบโดยการถามคุณว่า

what the next story will be

เรื่องราวต่อไปจะเป็นอย่างไร

in which this object figures.

ที่มีวัตถุนี้เข้าไปเกี่ยวข้อง

It will appear, certainly,

แน่นอนว่า กระบอกนี้จะปรากฏ

in many more Middle Eastern stories.

ในอีกหลายเรื่องราวของโลกตะวันออกกลาง

And what story of the Middle East,

เรื่องราวใดในตะวันออกกลาง

what story of the world,

เรื่องราวใดในโลก

do you want to see

ที่คุณอยากเห็น

reflecting what is said,

ซึ่งสะท้อนถ้อยคำ

what is expressed in this cylinder?

และความหมายบนกระบอกนี้

The right of peoples

สิทธิของผู้คน

to live together in the same state,

ที่จะอยู่ร่วมในรัฐเดียวกัน

worshiping differently, freely --

โดยนับถือความเชื่อที่แตกต่างอย่างเสรี

a Middle East, a world,

ตะวันออกกลางหรือโลก

in which religion is not the subject of division

ที่ศาสนาไม่ได้เป็นสิ่งขวางกั้น

or of debate.

หรือความขัดแย้ง

In the world of the Middle East at the moment,

อย่างที่คุณรู้ โลกตะวันออกกลางขณะนี้

the debates are, as you know, shrill.

ความขัดแย้งดังกล่าวเป็นไปอย่างเข้มข้น

But I think it's possible

แต่ผมยังเชื่อว่ามันเป็นไปได้

that the most powerful and the wisest voice of all of them

ที่เสียงที่มีอำนาจและปราดเปรื่องที่สุดในสังคมนั้น

may well be the voice

จะเป็นเสียงเดียวกับ

of this mute thing,

วัตถุที่เงียบงันนี้

the Cyrus cylinder.

กระบอกไซรัส

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)