Marco Tempest: A magical tale (with augmented reality)

Translator: Suwitcha Chandhorn Reviewer: Woranun Woramontri

Marco Tempest: What I'd like to show you today

มาร์โค เทมเพสต์: สิ่งที่ผมจะแสดงให้คุณดูในวันนี้

is something in the way of an experiment.

ยังอยู่ในระยะทดสอบ

Today's its debut.

วันนี้คือวันเปิดตัวเป็นครั้งแรก

It's a demonstration of augmented reality.

ของโลกเสมือนผสานโลกจริง

And the visuals you're about to see are not prerecorded.

ภาพที่คุณจะได้เห็น ไม่ได้ถูกบันทึกไว้ล่วงหน้า

They are live

มันเป็นการแสดงสด

and reacting to me in real time.

ที่โต้ตอบกับผมสดๆ

I like to think of it as a kind of technological magic.

ผมชอบคิดว่ามันเป็นเวทย์มนตร์แห่งเทคโนโลยี

So fingers crossed.

เอาหล่ะ ช่วยภาวนาว่าจะไม่เกิดข้อผิดพลาด

And keep your eyes on the big screen.

แล้วก็อย่าละสายตาไปจากจอก็แล้วกัน

Augmented reality

โลกเสมือนผสานโลกจริง

is the melding of the real world

คือการผสานกันของโลกแห่งความจริง

with computer-generated imagery.

กับโลกแห่งจินตนาการที่สร้างโดยคอมพิวเตอร์

It seems the perfect medium

ดูเหมือนว่ามันจะเป็นสื่อกลางที่เยี่ยมยอด

to investigate magic

ในการสร้างโลกแห่งเวทมนตร์

and ask, why, in a technological age,

และตั้งคำถามว่า ทำไม ในยุคเทคโนฯนี้

we continue to have

เรายังคงมี

this magical sense of wonder.

ความอัศจรรย์ใจในเวทย์มนตร์อยู่อีก

Magic is deception,

เวทย์มนตร์ คือภาพลวงตา

but it is a deception we enjoy.

แต่เป็นภาพลวงตาที่น่าอภิรมณ์

To enjoy being deceived,

สุขใจที่ได้ถูกหลอก

an audience must first

แต่ก่อนอื่นผู้ชมจะต้อง

suspend its disbelief.

ละทิ้งความไม่เชื่อเสียก่อน

It was the poet Samuel Taylor Coleridge

มีกวีขื่อ ซามูเอล เทเลอร์ โคลริดจ์

who first suggested this receptive state of mind.

เป็นผู้ซึ่งนำเสนอสภาวะตอบรับของจิตนี้เป็นคนแรก

Samuel Taylor Coleridge: I try to convey a semblance of truth in my writing

ซามูเอล: ผมพยายามสร้างสถานการณ์เหมือนจริงในงานของผม

to produce for these shadows of the imagination

เพื่อก่อให้เกิดเงื่อนเงาแห่งจินตนาการ

a willing suspension of disbelief

การตั้งใจที่จะละความไม่เชื่อ

that, for a moment,

และ ในตอนนั้นเอง

constitutes poetic faith.

ได้ก่อให้เกิดความเชื่อในบทกวี

MT: This faith in the fictional is essential

มาร์โค: ความเชื่อในการเดินเรื่องเป็นเรื่องจำเป็น

for any kind of theatrical experience.

สำหรับประสบการณ์มหรสพใดๆ

Without it,

ถ้าไม่มีมัน

a script is just words.

บทก็เป็นแค่คำมาร้อยเรียงกัน

Augmented reality

โลกเสมือนผสานโลกจริง

is just the latest technology.

เป็นแค่เทคโนโลยีใหม่ล่าสุด

And sleight of hand

และความคล่องแคล่วของมือ

is just an artful demonstration

เป็นเพียงแค่การแสดงทีมีศิลปะ

of dexterity.

แห่งความว่องไว

We are all very good at suspending our disbelief.

เราทุกคนเก่งในเรื่องละทิ้งความเชื่อ

We do it every day,

เราทำมันทุกวัน

while reading novels,

ในขณะที่อ่านนวนิยาย

watching television

ดูทีวี

or going to the movies.

หรือตอนที่ไปดูหนัง

We willingly enter fictional worlds

เราเข้าไปสู่โลกแห่งเรื่องราวอย่างเต็มอกเต็มใจ

where we cheer our heroes

ในที่ซึ่งเราเชียร์ตัวเอกอย่างออกนอกหน้า

and cry for friends we never had.

และร้องไห้ไปกับเพื่อซึ่งเราไม่เคยมี

Without this ability

ถ้าไร้ซึ่งความสามารถนี้

there is no magic.

ก็ไร้ซึ่งมนตรา

It was Jean Robert-Houdin,

มีคนชื่อ ฌอง โรแบร์ ฮูดิน

France's greatest illusionist,

นักมายากลผู้โดดเด่นชาวฝรั่งเศส

who first recognized the role of the magician

เป็นผู้ซึ่งรับรู้ได้ถึงบทบาทของนักมายากล

as a storyteller.

ในฐานะผู้เล่าเรื่อง

He said something that I've posted on the wall of my studio.

เขาพูดบางอย่างซึ่งผมได้ปะไว้บนผนังในห้องทำงานของผม

Jean Robert-Houdin: A conjurer is not a juggler.

ฌอง: นักมายากลไม่ใช่นักเล่นปาหี่

He is an actor playing the part of a magician.

เขาเป็นนักแสดงซึ่งเล่นเป็นนักมายากล

MT: Which means magic is theater

มาร์โค: ซึ่งหมายความว่า เวทย์มนตร์คือการแสดง

and every trick

และทุกๆกล

is a story.

คือเรื่องราว

The tricks of magic

เรื่องราวของเวทย์มนตร์

follow the archetypes of narrative fiction.

ซึ่งเลียนแบบต้นแบบของเรื่องราวที่เล่าขาน

There are tales of creation and loss,

มีเรื่องราวของการสร้างและสูญเสีย

death and resurrection,

ความตายและการกลับฟื้นคืนชีพ

and obstacles that must be overcome.

และอุปสรรคที่ต้องข้ามผ่านพ้นไป

Now many of them are intensely dramatic.

หลายสิ่งหลายอย่างที่ตื่นเต้นเร้าใจอย่างมาก

Magicians play with fire and steel,

นักมายากลเล่นกับไฟและโลหะ

defy the fury of the buzzsaw,

ท้าทายความเกรี้ยวกราดของเลื่อยยนตร์

dare to catch a bullet

กล้าที่จะคว้าลูกปืน

or attempt a deadly escape.

หรือพยายามจะหลบหนีความตาย

But audiences don't come to see the magician die,

แต่ผู้ชมไม่ได้มาชมความตายของนักมายากล

they come to see him live.

พวกเขามาดูเขารอด

Because the best stories

เพราะเรื่องราวที่เยี่ยมที่สุด

always have a happy ending.

มักจะจบอย่างสวยงาม

The tricks of magic have one special element.

เคล็ดลับของมายากลมีความพิเศษอย่างหนึ่ง

They are stories with a twist.

พวกมันเป็นเรื่องราวที่หักมุม

Now Edward de Bono argued

เอ็ดเวิร์ด เดอ โบโน คงจะเถียง

that our brains are pattern matching machines.

ว่าสมองของเราเป็นเครื่องจับคู่ที่มีแบบแผน

He said that magicians deliberately exploit

เขากล่าวว่านักมายากลใช้ประโยชน์จาก

the way their audiences think.

วิธีการคิดของผู้ชมได้อย่างแยบยล

Edward de Bono: Stage magic relies almost wholly

โบโน: มายากลบนเวที พึ่งพาอย่างยิ่งยวด

on the momentum error.

กับความผิดพลาดที่ต่อเนื่อง

The audience is led to make assumptions or elaborations

ผู้ชมจะถูกหลอกล่อให้ตั้งสมมุติฐาน หรือคิดอย่างรอบคอบ

that are perfectly reasonable,

ซึ่งดูสมเหตุสมผลที่สุด

but do not, in fact, match

แต่ในความจริงแล้ว ไม่ลงตัว

what is being done in front of them.

กับสิ่งที่เกิดขึั้นต่อหน้าพวกเขา

MT: In that respect,

มาร์โค: ลำดับต่อไป

magic tricks are like jokes.

มายากลเหมือนกับเรื่องตลก

Jokes lead us down a path

ตลกที่พาเราไปยัง

to an expected destination.

จุดหมายปลายทางที่ไม่คาดคิด

But when the scenario we have imagined suddenly flips

แต่เมื่อสถานการณ์ที่เราจินตนาการไว้ เปลี่ยนไปกระทันหัน

into something entirely unexpected,

กลายเป็นสิ่งที่เราไม่ได้คาดไว้เลย

we laugh.

เราหัวเราะ

The same thing happens

เมื่อสิ่งเดียวกันเกิดขึ้น

when people watch magic tricks.

เมื่อผู้คนดูกลเม็ดมายากล

The finale

ตอนจบ

defies logic,

ที่ฝ่าฝืนกฏเกณฑ์

gives new insight into the problem,

ทำให้เกิดความเข้าใจใหม่ในปัญหา

and audiences express their amazement

และผู้ชมแสดงออกถึงความประหลาดใจ

with laughter.

ด้วยการหัวเราะ

It's fun to be fooled.

มันสนุกที่จะถูกปั่นหัว

One of the key qualities of all stories

คุณลักษณะสำคัญประการหนึ่งของทุกๆเรื่องราว

is that they're made to be shared.

คือมันถูกสร้างให้บอกต่อ

We feel compelled to tell them.

เรารู้สึกถูกผลักดันให้เล่ามัน

When I do a trick at a party --

เมื่อผมเล่นกลในงานเลี้ยงหนึ่ง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

that person will immediately pull their friend over

ซึ่งจะมีคนดึงเพื่อนของเขามาร่วมวงทันที

and ask me to do it again.

และขอให้ผมแสดงมันอีกครั้ง

They want to share the experience.

พวกเขาต้องการแบ่งปันประสบการณ์

That makes my job more difficult,

นั่นทำให้งานของผมยากขึ้น

because, if I want to surprise them,

เพราะ ถ้าผมต้องการที่จะทำให้เขาตะลึง

I need to tell a story that starts the same,

ผมคงจะต้องเล่าเรื่องที่เริ่มต้นเหมือนเดิม

but ends differently --

แต่ลงท้ายต่างกันออกไป

a trick with a twist

กลที่บิดไป

on a twist.

จากที่เคยบิดไปแล้วอีกที

It keeps me busy.

มันทำให้ผมไม่ว่าง

Now experts believe

ผู้เชี่ยวชาญเชื่อว่า

that stories go beyond our capacity for keeping us entertained.

เรื่องราวนั้นเกินไปกว่าการรับรู้ได้สำหรับการทำให้เราสนุก

We think in narrative structures.

เราคิดเป็นตุเป็นตะ

We connect events and emotions

เราเชื่อมเหตุการณ์และอารมณ์เข้าหากัน

and instinctively transform them

และเปลี่ยนแปลงมันโดยสัญชาติญาณ

into a sequence that can be easily understood.

ไปเป็นลำดับขั้นที่ง่ายต่อความเข้าใจ

It's a uniquely human achievement.

มันเป็นความสำเร็จที่โดดเด่นของมนุษย์

We all want to share our stories,

พวกเราทั้งหลายต้องการแบ่งปันเรื่องราว

whether it is the trick we saw at the party,

ไม่ว่าจะเป็นกลที่เราได้เห็นในงานเลี้ยง

the bad day at the office

หรือวันแย่ๆที่ออฟฟิศ

or the beautiful sunset we saw on vacation.

หรือยามเย็นที่สวยงามในตอนที่เราไปพักผ่อน

Today, thanks to technology,

วันนี้ ต้องขอบคุณเทคโนโลยี

we can share those stories as never before,

เราสามารถแบ่งปันเรื่องราวเหล่านั้นได้ อย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

by email, Facebook,

ด้วยอีเมล เฟสบุ๊ค

blogs, tweets,

บล็อก ทวีต

on TED.com.

บน TED.com

The tools of social networking,

เครื่องมือของเครือข่ายสังคม

these are the digital campfires

มันเป็นแคมป์ไฟดิจิตอล

around which the audience gathers

ที่ผู้ชมต่างล้อมวงกันเข้ามา

to hear our story.

เพื่อรับฟังเรื่องของเรา

We turn facts into similes and metaphors,

เราเปลี่ยนข้อเท็จจริงเป็นการเปรียบเทียบและเปรียบเปรย

and even fantasies.

หรือแม้กระทั่งเรื่องราวในฝัน

We polish the rough edges of our lives

เราขัดเกลาขอบขรุขระของชีวิต

so that they feel whole.

ให้เราได้รู้สึกสมบูรณ์

Our stories make us the people we are

เรื่องราวของเราทำให้เราเป็นอย่างที่เป็น

and, sometimes, the people we want to be.

และบางครั้ง เป็นคนแบบที่เราอยากจะเป็น

They give us our identity

พวกมันสร้างตัวตนให้กับเรา

and a sense of community.

และสร้างความรู้สึกเป็นกลุ่มก้อนสังคม

And if the story is a good one,

และถ้าเรื่องนั้นเป็นเรื่องที่ดี

it might even make us smile.

มันอาจจะทำให้เรายิ้มได้ด้วย

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)