Connected, but alone? | Sherry Turkle

Vertaald door: Els De Keyser Nagekeken door: Christel Foncke

Just a moment ago,

Een ogenblik geleden

my daughter Rebecca texted me for good luck.

kreeg ik een sms van mijn dochter Rebecca, die me het beste wenst.

Her text said,

Haar bericht:

"Mom, you will rock."

"Mama, je zal geweldig zijn."

I love this.

Ik ben er dol op.

Getting that text

Die sms was zoveel

was like getting a hug.

als een knuffel.

And so there you have it.

En daar heb je het.

I embody

Ik ben de verpersoonlijking

the central paradox.

van de centrale paradox.

I'm a woman

Ik ben een vrouw

who loves getting texts

die graag sms'jes krijgt

who's going to tell you

en die je gaat vertellen

that too many of them can be a problem.

dat het een probleem kan zijn als je er teveel krijgt.

Actually that reminder of my daughter

Die aansporing van mijn dochter

brings me to the beginning of my story.

brengt me bij het begin van mijn verhaal.

1996, when I gave my first TEDTalk,

In 1996, toen ik mijn eerste TEDTalk gaf,

Rebecca was five years old

was Rebecca vijf

and she was sitting right there

en ze zat daar

in the front row.

naast me, op de eerste rij.

I had just written a book

Ik had pas een boek geschreven

that celebrated our life on the internet

dat een lofzang was op ons leven op het internet

and I was about to be on the cover

en ik zou kort erna op de cover staan

of Wired magazine.

van het magazine Wired.

In those heady days,

In die dagen

we were experimenting

experimenteerden we

with chat rooms and online virtual communities.

met chatrooms en online virtuele gemeenschappen.

We were exploring different aspects of ourselves.

We verkenden verschillende aspecten van onszelf.

And then we unplugged.

En dan trokken we de stekker eruit.

I was excited.

Ik vond het spannend.

And, as a psychologist, what excited me most

Als psychologe vond ik het spannendste

was the idea

het idee

that we would use what we learned in the virtual world

dat we wat we leerden in de virtuele wereld,

about ourselves, about our identity,

over onszelf, over onze identiteit,

to live better lives in the real world.

gebruikten om beter te leven in de echte wereld.

Now fast-forward to 2012.

Snel vooruit naar 2012.

I'm back here on the TED stage again.

Ik sta opnieuw op het TED-podium.

My daughter's 20. She's a college student.

Mijn dochter is 20. Ze studeert aan de universiteit.

She sleeps with her cellphone,

Ze slaapt met haar mobiel.

so do I.

Ik ook.

And I've just written a new book,

Ik heb pas een nieuw boek geschreven,

but this time it's not one

maar deze keer

that will get me on the cover

zal het me niet op de voorpagina brengen

of Wired magazine.

van het magazine Wired.

So what happened?

Wat is er gebeurd?

I'm still excited by technology,

Ik vind technologie nog steeds spannend,

but I believe,

maar ik geloof -

and I'm here to make the case,

en dat wordt mijn pleidooi van vandaag -

that we're letting it take us places

dat we toelaten dat ze ons brengt

that we don't want to go.

naar plekken waar we niet heen willen.

Over the past 15 years,

De jongste 15 jaar

I've studied technologies of mobile communication

heb ik mobiele communicatietechnologie bestudeerd

and I've interviewed hundreds and hundreds of people,

en honderden mensen geïnterviewd,

young and old,

jong en oud,

about their plugged in lives.

over hun verbonden leven.

And what I've found

Wat ik heb ontdekt,

is that our little devices,

is dat onze kleine toestellen,

those little devices in our pockets,

die toestelletjes in onze zakken,

are so psychologically powerful

psychologisch zo machtig zijn

that they don't only change what we do,

dat ze niet alleen veranderen wat we doen,

they change who we are.

maar ook wie we zijn.

Some of the things we do now with our devices

Sommige dingen die we doen met onze toestellen,

are things that, only a few years ago,

zouden we enkele jaren geleden

we would have found odd

vreemd hebben gevonden,

or disturbing,

of storend,

but they've quickly come to seem familiar,

maar ze zijn al snel vertrouwd geworden.

just how we do things.

Dit is gewoon wat we doen.

So just to take some quick examples:

Een paar snelle voorbeelden:

People text or do email

mensen sms'en of sturen mails

during corporate board meetings.

tijdens vergaderingen van raden van bestuur.

They text and shop and go on Facebook

Ze sturen sms'en, winkelen en zitten op Facebook

during classes, during presentations,

tijdens de les, tijdens presentaties,

actually during all meetings.

tijdens alle vergaderingen.

People talk to me about the important new skill

Mensen spreken me aan over de belangrijke nieuwe vaardigheid

of making eye contact

van oogcontact maken

while you're texting.

terwijl je sms't.

(Laughter)

(Gelach)

People explain to me

Mensen leggen me uit

that it's hard, but that it can be done.

dat het moeilijk is, maar niet onmogelijk.

Parents text and do email

Ouders sms'en en sturen emails

at breakfast and at dinner

bij het ontbijt en bij het avondeten

while their children complain

terwijl hun kinderen klagen

about not having their parents' full attention.

dat ze niet de volle aandacht van hun ouders krijgen.

But then these same children

Diezelfde kinderen

deny each other their full attention.

ontzeggen elkaar hun volle aandacht.

This is a recent shot

Dit is een recente foto

of my daughter and her friends

van mijn dochter en haar vrienden

being together

die samenzijn

while not being together.

en toch niet samenzijn.

And we even text at funerals.

We sms'en zelfs op begrafenissen,

I study this.

dat bestudeer ik.

We remove ourselves

We verwijderen onszelf

from our grief or from our revery

van ons verdriet of onze dagdroom

and we go into our phones.

en we duiken in onze telefoon.

Why does this matter?

Waarom is dit belangrijk?

It matters to me

Voor mij is het belangrijk

because I think we're setting ourselves up for trouble --

omdat ik denk dat we onszelf in de problemen brengen --

trouble certainly

problemen, in elk geval,

in how we relate to each other,

in onze relaties met anderen,

but also trouble

maar ook problemen

in how we relate to ourselves

in onze relaties met onszelf

and our capacity for self-reflection.

en ons vermogen tot zelfreflectie.

We're getting used to a new way

We geraken gewend aan een nieuwe manier

of being alone together.

om samen alleen te zijn.

People want to be with each other,

Mensen willen bij elkaar zijn,

but also elsewhere --

maar ook elders --

connected to all the different places they want to be.

verbonden met alle verschillende plaatsen waar ze willen zijn.

People want to customize their lives.

Mensen willen hun leven op maat snijden.

They want to go in and out of all the places they are

Ze willen heen en weer gaan tussen alle plaatsen waar ze zijn,

because the thing that matters most to them

want wat ze het belangrijkste vinden,

is control over where they put their attention.

is controle over waar hun aandacht heengaat.

So you want to go to that board meeting,

Je wil dus naar die bestuursvergadering gaan,

but you only want to pay attention

maar je wil maar aandacht besteden

to the bits that interest you.

aan de delen die je interessant vindt.

And some people think that's a good thing.

Sommige mensen vinden dat goed.

But you can end up

Maar het kan erop uitdraaien

hiding from each other,

dat je je voor elkaar verbergt,

even as we're all constantly connected to each other.

zelfs als we constant met elkaar verbonden zijn.

A 50-year-old business man

Een zakenman van 50 jaar

lamented to me

deed zijn beklag bij mij

that he feels he doesn't have colleagues anymore at work.

omdat hij het gevoel heeft dat hij geen collega's meer heeft.

When he goes to work, he doesn't stop by to talk to anybody,

Als hij gaat werken, stopt hij bij niemand voor een praatje.

he doesn't call.

Hij belt niet.

And he says he doesn't want to interrupt his colleagues

Hij zegt dat hij zijn collega's niet wil onderbreken,

because, he says, "They're too busy on their email."

"want," zegt hij, "ze hebben het te druk met hun e-mail."

But then he stops himself

Maar dan corrigeert hij zichzelf

and he says, "You know, I'm not telling you the truth.

en zegt: "Het is niet waar wat ik zeg.

I'm the one who doesn't want to be interrupted.

Ik ben diegene die niet gestoord wil worden.

I think I should want to,

Ik denk dat ik het wel wil,

but actually I'd rather just do things on my Blackberry."

maar eigenlijk wil ik gewoon dingen doen op mijn Blackberry."

Across the generations,

Over de generaties heen

I see that people can't get enough of each other,

zie ik dat mensen geen genoeg van elkaar krijgen,

if and only if

als en slechts als

they can have each other at a distance,

ze elkaar op afstand kunnen houden,

in amounts they can control.

in hoeveelheden die ze kunnen controleren.

I call it the Goldilocks effect:

Dat noem ik het Goudlokjeseffect:

not too close, not too far,

niet te dicht, niet te ver,

just right.

net goed.

But what might feel just right

Maar wat net goed lijkt

for that middle-aged executive

voor een directeur van middelbare leeftijd,

can be a problem for an adolescent

kan een probleem zijn voor een puber

who needs to develop face-to-face relationships.

die nog moet leren om rechtstreekse relaties aan te gaan.

An 18-year-old boy

Een jongen van 18

who uses texting for almost everything

die sms gebruikt voor ongeveer alles,

says to me wistfully,

zegt me weemoedig:

"Someday, someday,

"Er komt een dag, ooit,

but certainly not now,

maar zeker niet vandaag,

I'd like to learn how to have a conversation."

dat ik zou willen leren hoe je een gesprek voert."

When I ask people

Als ik mensen vraag:

"What's wrong with having a conversation?"

"Wat is er mis met een gesprek hebben?"

People say, "I'll tell you what's wrong with having a conversation.

dan zeggen ze: "Ik zal je vertellen wat er mis is met een gesprek hebben.

It takes place in real time

Dat heeft plaats 'in real time',

and you can't control what you're going to say."

en je kan niet controleren wat je gaat zeggen."

So that's the bottom line.

Dat is de kern.

Texting, email, posting,

Sms'en, e-mailen, posten,

all of these things

die dingen laten ons allemaal toe

let us present the self as we want to be.

onszelf voor te stellen zoals we willen zijn.

We get to edit,

We kunnen aanpassen,

and that means we get to delete,

en dat betekent dat we kunnen wissen,

and that means we get to retouch,

dat betekent dat we kunnen retoucheren,

the face, the voice,

gezicht, stem,

the flesh, the body --

vlees, lijf --

not too little, not too much,

niet te weinig, niet te veel,

just right.

net goed.

Human relationships

Menselijke relaties

are rich and they're messy

zijn rijk en rommelig

and they're demanding.

en ze zijn veeleisend.

And we clean them up with technology.

We poetsen ze op met technologie.

And when we do,

Terwijl we dat doen,

one of the things that can happen

lopen we het risico

is that we sacrifice conversation

dat we het gesprek opofferen

for mere connection.

aan meer connectie.

We short-change ourselves.

We maken onszelf wat wijs.

And over time,

Met het verstrijken van de tijd

we seem to forget this,

lijken we dit te vergeten,

or we seem to stop caring.

of kan het ons blijkbaar niet meer schelen.

I was caught off guard

Ik werd koud gepakt

when Stephen Colbert

door Stephen Colbert

asked me a profound question,

toen hij me een diepzinnige vraag stelde,

a profound question.

een diepzinnige vraag.

He said, "Don't all those little tweets,

Hij zei: "Is het niet zo dat al die kleine tweets,

don't all those little sips

die kleine slokjes

of online communication,

van online-communicatie

add up to one big gulp

opgeteld één grote slok

of real conversation?"

echte conversatie vormen?"

My answer was no,

Mijn antwoord was nee,

they don't add up.

je kan ze niet optellen.

Connecting in sips may work

Slok-gewijs verbinding vormen kan werken

for gathering discrete bits of information,

als je aparte stukjes informatie verzamelt,

they may work for saying, "I'm thinking about you,"

het kan werken om te zeggen "Ik denk aan jou,"

or even for saying, "I love you," --

of misschien zelfs voor "Ik hou van jou," --

I mean, look at how I felt

bedenk maar even hoe ik me voelde

when I got that text from my daughter --

toen ik die sms van mijn dochter kreeg --

but they don't really work

maar het werkt niet echt

for learning about each other,

om dingen over elkaar te leren,

for really coming to know and understand each other.

om elkaar echt te leren kennen en begrijpen.

And we use conversations with each other

We gebruiken gesprekken met elkaar

to learn how to have conversations

om te leren hoe we gesprekken moeten hebben

with ourselves.

met onszelf.

So a flight from conversation

Wegvluchten uit gesprekken

can really matter

kan echt verschil maken

because it can compromise

omdat het een gevaar is

our capacity for self-reflection.

voor ons vermogen tot zelfreflectie.

For kids growing up,

Voor opgroeiende kinderen

that skill is the bedrock of development.

is dat vermogen de grondslag van de ontwikkeling.

Over and over I hear,

Ik hoor telkens weer:

"I would rather text than talk."

"Ik zou liever sms'en dan praten."

And what I'm seeing

Wat ik zie,

is that people get so used to being short-changed

is dat mensen het gewend worden om verstoken te blijven

out of real conversation,

van echte conversatie.

so used to getting by with less,

Ze worden het zo gewend om het met minder te doen,

that they've become almost willing

dat ze haast bereid zijn

to dispense with people altogether.

om het helemaal zonder mensen te doen.

So for example,

Een voorbeeld:

many people share with me this wish,

vele mensen delen de wens met mij

that some day a more advanced version of Siri,

dat op zekere dag een meer geavanceerde versie van Siri,

the digital assistant on Apple's iPhone,

de digitale assistent op de iPhone van Apple,

will be more like a best friend,

een soort beste vriend(in) zal zijn,

someone who will listen

iemand die zal luisteren

when others won't.

als anderen niet luisteren.

I believe this wish

Volgens mij is deze wens

reflects a painful truth

de weerspiegeling van een pijnlijke waarheid

that I've learned in the past 15 years.

die ik de afgelopen 15 jaar heb ontdekt.

That feeling that no one is listening to me

Dat gevoel dat niemand naar me luistert,

is very important

is erg belangrijk

in our relationships with technology.

in onze verhouding met technologie.

That's why it's so appealing

Daarom is het zo verleidelijk

to have a Facebook page

om een Facebook-pagina te hebben,

or a Twitter feed --

of een Twitter-feed --

so many automatic listeners.

zovele automatische luisteraars.

And the feeling that no one is listening to me

Het gevoel dat niemand naar me luistert,

make us want to spend time

maakt dat we meer tijd willen besteden

with machines that seem to care about us.

bij machines die om ons lijken te geven.

We're developing robots,

We ontwikkelen robots

they call them sociable robots,

die sociale robots worden genoemd,

that are specifically designed to be companions --

speciaal ontwikkeld als gezelschapsrobots

to the elderly,

voor ouderen,

to our children,

voor onze kinderen,

to us.

voor ons.

Have we so lost confidence

Hebben we er nog zo weinig vertrouwen in

that we will be there for each other?

dat we er voor elkaar zullen zijn?

During my research

Tijdens mijn onderzoek

I worked in nursing homes,

werkte ik in verpleegtehuizen.

and I brought in these sociable robots

Ik bracht sociale robots mee

that were designed to give the elderly

die ontworpen waren om ouderen

the feeling that they were understood.

het gevoel te geven dat ze begrepen werden.

And one day I came in

Op zekere dag kwam ik binnen

and a woman who had lost a child

en zag dat een vrouw die een kind had verloren,

was talking to a robot

praatte tegen een robot

in the shape of a baby seal.

met de vorm van een babyzeehond.

It seemed to be looking in her eyes.

Hij leek haar in de ogen te kijken.

It seemed to be following the conversation.

Hij leek het gesprek te volgen.

It comforted her.

Hij troostte haar.

And many people found this amazing.

Vele mensen vonden dit verbluffend.

But that woman was trying to make sense of her life

Maar die vrouw probeerde een zin voor haar leven te vinden,

with a machine that had no experience

samen met een machine die geen ervaring had

of the arc of a human life.

in de boog van het menselijke leven.

That robot put on a great show.

Die robot voerde een sterk nummer op.

And we're vulnerable.

Wij zijn kwetsbaar.

People experience pretend empathy

Mensen ervaren namaak-empathie

as though it were the real thing.

alsof het echte empathie was.

So during that moment

Tijdens dat moment,

when that woman

toen die vrouw

was experiencing that pretend empathy,

de namaak-empathie ervoer,

I was thinking, "That robot can't empathize.

dacht ik: "Die robot kan geen empathie ervaren.

It doesn't face death.

Hij kent de dood niet.

It doesn't know life."

Hij kent het leven niet."

And as that woman took comfort

Terwijl die vrouw troost vond

in her robot companion,

bij haar gezelschapsrobot,

I didn't find it amazing;

vond ik het niet verbluffend.

I found it one of the most wrenching, complicated moments

Het was één van de meest hartverscheurende, ingewikkelde momenten

in my 15 years of work.

van mijn 15-jarige loopbaan.

But when I stepped back,

Toen ik een stap terugzette,

I felt myself

voelde het alsof ik

at the cold, hard center

in het koude, harde centrum zat

of a perfect storm.

van een perfecte storm.

We expect more from technology

We verwachten meer van technologie

and less from each other.

en minder van elkaar.

And I ask myself,

Ik stel mezelf de vraag:

"Why have things come to this?"

"Hoe is het zover gekomen?"

And I believe it's because

Volgens mij is het omdat

technology appeals to us most

technologie ons het meest aantrekt

where we are most vulnerable.

waar we het kwetsbaarst zijn.

And we are vulnerable.

We zijn kwetsbaar.

We're lonely,

We zijn eenzaam,

but we're afraid of intimacy.

maar we zijn bang van intimiteit.

And so from social networks to sociable robots,

Van sociale netwerken tot gezelschapsrobots

we're designing technologies

ontwerpen we technologieën

that will give us the illusion of companionship

die ons de illusie van gezelschap geven,

without the demands of friendship.

zonder de vereisten van vriendschap.

We turn to technology to help us feel connected

We wenden ons tot technologie om ons verbonden te voelen

in ways we can comfortably control.

op manieren die we op ons gemak kunnen controleren.

But we're not so comfortable.

Maar we zijn niet op ons gemak.

We are not so much in control.

We hebben niet alles onder controle.

These days, those phones in our pockets

Heden ten dage zijn die telefoons in onze zakken

are changing our minds and hearts

onze geesten en harten aan het veranderen

because they offer us

omdat ze ons

three gratifying fantasies.

drie heerlijke dromen bieden.

One, that we can put our attention

Eén: dat we onze aandacht kunnen richten

wherever we want it to be;

daar waar wij het wensen.

two, that we will always be heard;

Twee: dat we altijd gehoord zullen worden.

and three, that we will never have to be alone.

En drie: dat we nooit alleen zullen zijn.

And that third idea,

Dat derde idee,

that we will never have to be alone,

dat we nooit alleen moeten zijn,

is central to changing our psyches.

staat centraal bij de verandering van onze psyche.

Because the moment that people are alone,

Zodra mensen alleen zijn,

even for a few seconds,

al was het maar voor een paar seconden,

they become anxious, they panic, they fidget,

worden ze angstig, panikeren ze, prullen ze,

they reach for a device.

gaan ze op zoek naar een toestel.

Just think of people at a checkout line

Kijk maar eens naar mensen in een wachtrij

or at a red light.

of voor een rood licht.

Being alone feels like a problem that needs to be solved.

Alleen zijn lijkt een probleem dat we moeten oplossen.

And so people try to solve it by connecting.

Dus proberen mensen het op te lossen door verbinding te maken.

But here, connection

Maar verbinding is hier

is more like a symptom than a cure.

meer een symptoom dan een oplossing.

It expresses, but it doesn't solve,

Het geeft uitdrukking aan, maar biedt geen oplossing

an underlying problem.

voor een onderliggend probleem.

But more than a symptom,

Het is meer dan een symptoom.

constant connection is changing

Constante verbinding verandert

the way people think of themselves.

de manier waarop mensen over zichzelf denken.

It's shaping a new way of being.

Het geeft vorm aan een nieuwe manier van zijn.

The best way to describe it is,

De beste manier om het te beschrijven, is:

I share therefore I am.

ik deel, dus ik ben.

We use technology to define ourselves

We gebruiken technologie om onszelf te definiëren

by sharing our thoughts and feelings

door onze gedachten en gevoelens te delen

even as we're having them.

op het moment dat we ze hebben.

So before it was:

Vroeger was het:

I have a feeling,

ik voel iets,

I want to make a call.

ik wil bellen.

Now it's: I want to have a feeling,

Nu is het: ik wil graag iets voelen,

I need to send a text.

ik moet sms'en.

The problem with this new regime

Het probleem met dit nieuwe regime

of "I share therefore I am"

van 'ik deel, dus ik ben'

is that, if we don't have connection,

is dat we, als we niet verbonden zijn,

we don't feel like ourselves.

ons niet als onszelf voelen.

We almost don't feel ourselves.

We voelen onszelf haast niet.

So what do we do? We connect more and more.

Dus wat doen we? We maken meer en meer verbinding.

But in the process,

Terwijl we dat doen,

we set ourselves up to be isolated.

isoleren we onszelf.

How do you get from connection to isolation?

Hoe ga je van verbinding naar isolatie?

You end up isolated

Het draait op isolement uit

if you don't cultivate the capacity for solitude,

als je je vermogen tot eenzaamheid niet ontwikkelt,

the ability to be separate,

het vermogen om apart te zijn,

to gather yourself.

om jezelf bijeen te rapen.

Solitude is where you find yourself

Eenzaamheid is de plek waar je jezelf vindt

so that you can reach out to other people

zodat je contact kan zoeken met anderen

and form real attachments.

en echte gehechtheid tot stand kan brengen.

When we don't have the capacity for solitude,

Als we geen vermogen tot eenzaamheid kunnen hebben,

we turn to other people in order to feel less anxious

gaan we naar anderen om minder angstig te zijn,

or in order to feel alive.

of om ons levend te voelen.

When this happens,

Als dat gebeurt,

we're not able to appreciate who they are.

zijn we niet in staat om in te schatten wie ze zijn.

It's as though we're using them

We gebruiken ze als het ware

as spare parts

als reserve-onderdelen

to support our fragile sense of self.

voor ons kwetsbare zelfgevoel.

We slip into thinking that always being connected

We verglijden in het idee dat altijd verbonden zijn,

is going to make us feel less alone.

zal betekenen dat we ons minder alleen voelen.

But we're at risk,

Maar we lopen een risico,

because actually it's the opposite that's true.

want in de praktijk is het omgekeerde waar.

If we're not able to be alone,

Als we niet alleen kunnen zijn,

we're going to be more lonely.

zullen we eenzamer zijn.

And if we don't teach our children to be alone,

Als we onze kinderen niet leren om alleen te zijn,

they're only going to know

zullen ze alleen maar in staat zijn

how to be lonely.

om eenzaam te zijn.

When I spoke at TED in 1996,

Toen ik in 1996 voor TED sprak,

reporting on my studies

en verslag deed over mijn onderzoek

of the early virtual communities,

naar de vroege virtuele gemeenschappen,

I said, "Those who make the most

zei ik: "Diegenen die het beste maken

of their lives on the screen

van hun leven op het scherm,

come to it in a spirit of self-reflection."

doen dat in een geest van zelfreflectie."

And that's what I'm calling for here, now:

Dat is waar ik vandaag toe oproep:

reflection and, more than that, a conversation

reflectie, en meer nog, een gesprek

about where our current use of technology

over waar ons huidige gebruik van technologie

may be taking us,

ons misschien toe leidt,

what it might be costing us.

wat het ons misschien kost.

We're smitten with technology.

We zijn in de ban van de technologie.

And we're afraid, like young lovers,

We zijn bang, net zoals prille geliefden,

that too much talking might spoil the romance.

dat teveel praten de romantiek zou kunnen bederven.

But it's time to talk.

Maar het is tijd om te praten.

We grew up with digital technology

We zijn opgegroeid met digitale technologie

and so we see it as all grown up.

en dus denken we dat die volwassen is.

But it's not, it's early days.

Dat is niet zo, het is nog maar het begin.

There's plenty of time

We hebben tijd zat

for us to reconsider how we use it,

om na te denken over hoe we ze gebruiken,

how we build it.

hoe we ze opzetten.

I'm not suggesting

Ik suggereer niet

that we turn away from our devices,

dat we ons moeten afwenden van onze toestellen,

just that we develop a more self-aware relationship

gewoon dat we er een zelfbewustere relatie mee opbouwen,

with them, with each other

met onze toestellen, met elkaar

and with ourselves.

en met onszelf.

I see some first steps.

Ik zie enkele eerste stappen.

Start thinking of solitude

Begin met eenzaamheid te zien

as a good thing.

als iets goeds.

Make room for it.

Maak er plaats voor.

Find ways to demonstrate this

Vind manieren om de waarde ervan

as a value to your children.

te tonen aan je kinderen.

Create sacred spaces at home --

Creëer heilige plekken thuis --

the kitchen, the dining room --

de keuken, de eetkamer --

and reclaim them for conversation.

en eis ze opnieuw op voor het gesprek.

Do the same thing at work.

Doe hetzelfde op het werk.

At work, we're so busy communicating

Op het werk hebben we het zo druk met communiceren

that we often don't have time to think,

dat we vaak geen tijd hebben om na te denken,

we don't have time to talk,

geen tijd om te praten

about the things that really matter.

over de dingen die echt belangrijk zijn.

Change that.

Verander dat.

Most important, we all really need to listen to each other,

Het belangrijkste is dat we echt naar elkaar moeten luisteren,

including to the boring bits.

ook naar de saaie stukken.

Because it's when we stumble

Want het is als we struikelen

or hesitate or lose our words

of aarzelen of onze woorden kwijt zijn

that we reveal ourselves to each other.

dat we onszelf aan elkaar laten zien.

Technology is making a bid

Technologie doet een aanbod

to redefine human connection --

tot herdefiniëring van de menselijke connectie --

how we care for each other,

hoe we om elkaar geven,

how we care for ourselves --

hoe we om onszelf geven --

but it's also giving us the opportunity

maar het geeft ons ook de gelegenheid

to affirm our values

om onze waarden te bevestigen

and our direction.

en onze richting.

I'm optimistic.

Ik ben optimistisch.

We have everything we need to start.

We hebben alles wat nodig is om te starten.

We have each other.

We hebben elkaar.

And we have the greatest chance of success

En we hebben het meeste kans op succes

if we recognize our vulnerability.

als we onze kwetsbaarheid erkennen.

That we listen

Laten we luisteren

when technology says

als de technologie zegt

it will take something complicated

dat er iets ingewikkelds vereist is

and promises something simpler.

en als ze iets simpelers belooft.

So in my work,

In mijn werk

I hear that life is hard,

hoor ik dat het leven lastig is,

relationships are filled with risk.

dat relaties ėėn en al risico zijn.

And then there's technology --

Komt de technologie om de hoek --

simpler, hopeful,

simpeler, hoopvol,

optimistic, ever-young.

optimistisch, altijd jong.

It's like calling in the cavalry.

Het is alsof je de cavalerie oproept.

An ad campaign promises

Een reclamecampagne belooft

that online and with avatars,

dat je online, met avatars,

you can "Finally, love your friends

"eindelijk kan houden van je vrienden,

love your body, love your life,

van je lichaam, van je leven,

online and with avatars."

online en met avatars."

We're drawn to virtual romance,

We voelen ons aangetrokken tot virtuele romantiek,

to computer games that seem like worlds,

tot computerspellen die lijken op werelden,

to the idea that robots, robots,

tot de idee dat robots

will someday be our true companions.

ons ooit echt gezelschap zullen houden.

We spend an evening on the social network

We brengen een avond op het sociale netwerk door

instead of going to the pub with friends.

in plaats van met vrienden naar de kroeg te gaan.

But our fantasies of substitution

Maar onze substitutiefantasietjes

have cost us.

hebben hun prijs.

Now we all need to focus

We moeten nu allemaal focussen

on the many, many ways

op de vele, vele manieren

technology can lead us back

waarop technologie ons terug kan leiden

to our real lives, our own bodies,

naar ons echte leven, ons eigen lichaam,

our own communities,

onze eigen gemeenschap,

our own politics,

onze eigen politiek,

our own planet.

onze eigen planeet.

They need us.

Ze hebben ons nodig.

Let's talk about

Laten we praten

how we can use digital technology,

over hoe we digitale technologie,

the technology of our dreams,

de technologie van onze dromen,

to make this life

kunnen gebruiken om van dit leven

the life we can love.

een leven te maken waar we van houden.

Thank you.

Hartelijk dank.

(Applause)

(Applaus)