Connected, but alone? | Sherry Turkle

Μετάφραση: Vasiliki Fragkoulidou Επιμέλεια: Vasiliki Chatzisavvidou

Just a moment ago,

Μόλις πριν από ένα λεπτό,

my daughter Rebecca texted me for good luck.

η κόρη μου, Ρεβέκκα, μου έστειλε ένα μήνυμα για καλή τύχη.

Her text said,

Το μήνυμα έλεγε

"Mom, you will rock."

«Μαμά, θα σκίσεις.»

I love this.

Μου αρέσει πολύ αυτό.

Getting that text

Αυτό το μήνυμα

was like getting a hug.

ήταν σαν να μου έδινε μια αγκαλιά.

And so there you have it.

Και εδώ είναι το θέμα.

I embody

Ενσαρκώνω

the central paradox.

το κύριο παράδοξο.

I'm a woman

Είμαι μια γυναίκα

who loves getting texts

που λατρεύει να λαμβάνει μηνύματα

who's going to tell you

η οποία θα σας πει

that too many of them can be a problem.

ότι τα πάρα πολλά μηνύματα μπορεί να αποτελέσουν πρόβλημα.

Actually that reminder of my daughter

Στην πραγματικότητα, αυτή η υπενθύμιση της κόρης μου

brings me to the beginning of my story.

με οδηγεί στην αρχή της ιστορίας μου.

1996, when I gave my first TEDTalk,

Το 1996, όταν έκανα την πρώτη μου ομιλία για το TED,

Rebecca was five years old

η Ρεβέκκα ήταν πέντε χρονών

and she was sitting right there

και καθόταν ακριβώς εκεί

in the front row.

στη μπροστινή σειρά.

I had just written a book

Είχα μόλις γράψει ένα βιβλίο

that celebrated our life on the internet

που εγκωμίαζε τη ζωή μας στο διαδίκτυο

and I was about to be on the cover

και επρόκειτο να μπω στο εξώφυλλο

of Wired magazine.

του περιοδικού Wired.

In those heady days,

Εκείνες τις ξέγνοιαστες εποχές,

we were experimenting

πειραματιζόμασταν

with chat rooms and online virtual communities.

με τα τσατ ρουμ και τις ηλεκτρονικές εικονικές κοινότητες.

We were exploring different aspects of ourselves.

Εξερευνούσαμε διαφορετικές πλευρές του εαυτού μας.

And then we unplugged.

Και μετά βγάζαμε την πρίζα.

I was excited.

Ήμουν ενθουσιασμένη.

And, as a psychologist, what excited me most

Και, σαν ψυχολόγος, αυτό που με ενθουσίαζε περισσότερο

was the idea

ήταν η ιδέα

that we would use what we learned in the virtual world

ότι θα χρησιμοποιούσαμε ό,τι μάθαμε στον εικονικό κόσμο

about ourselves, about our identity,

για τον εαυτό μας, για την ταυτότητά μας,

to live better lives in the real world.

για να ζήσουμε καλύτερα στον πραγματικό κόσμο.

Now fast-forward to 2012.

Τώρα, πηγαίνοντας μπροστά στο 2012

I'm back here on the TED stage again.

είμαι και πάλι πίσω στη σκηνή του TED.

My daughter's 20. She's a college student.

Η κόρη μου είναι 20. Πηγαίνει στο πανεπιστήμιο.

She sleeps with her cellphone,

Κοιμάται με το κινητό της,

so do I.

το ίδιο κάνω κι εγώ.

And I've just written a new book,

Και έχω μόλις γράψει ένα καινούργιο βιβλίο

but this time it's not one

αλλά αυτή τη φορά δεν είναι κάποιο

that will get me on the cover

που θα με βάλει στο εξώφυλλο

of Wired magazine.

του περιοδικού Wired.

So what happened?

Τι συνέβη λοιπόν;

I'm still excited by technology,

Είμαι ακόμα ενθουσιασμένη με την τεχνολογία,

but I believe,

αλλά πιστεύω,

and I'm here to make the case,

και είμαι εδώ για να το αποδείξω,

that we're letting it take us places

ότι την αφήνουμε να μας πάει σε μέρη

that we don't want to go.

που δε θέλουμε να πάμε.

Over the past 15 years,

Τα τελευταία 15 χρόνια,

I've studied technologies of mobile communication

έχω μελετήσει τεχνολογίες κινητής επικοινωνίας

and I've interviewed hundreds and hundreds of people,

και έχω πάρει συνεντεύξεις από εκατοντάδες ανθρώπους,

young and old,

νέους και μεγαλύτερους

about their plugged in lives.

σχετικά με τις ηλεκτρονικές τους ζωές.

And what I've found

Και αυτό που βρήκα

is that our little devices,

είναι ότι οι μικρές μας συσκευές,

those little devices in our pockets,

αυτές οι μικρές συσκευές στις τσέπες μας,

are so psychologically powerful

είναι τόσο ψυχολογικά ισχυρές

that they don't only change what we do,

που δεν αλλάζουν μόνο αυτό που κάνουμε,

they change who we are.

αλλάζουν αυτό που είμαστε.

Some of the things we do now with our devices

Μερικά από τα πράγματα που κάνουμε τώρα με τις συσκευές μας

are things that, only a few years ago,

είναι πράγματα που, μόλις μερικά χρόνια πριν,

we would have found odd

θα τα βρίσκαμε παράξενα

or disturbing,

ή ενοχλητικά,

but they've quickly come to seem familiar,

αλλά έχουν γρήγορα αρχίσει να φαίνονται οικεία,

just how we do things.

ο τρόπος που απλά κάνουμε τα πράγματα.

So just to take some quick examples:

Για να δούμε απλώς μερικά παραδείγματα:

People text or do email

Οι άνθρωποι στέλνουν μηνύματα ή email

during corporate board meetings.

κατά τη διάρκεια εταιρικών συνεδριάσεων.

They text and shop and go on Facebook

Στέλνουν μηνύματα και ψωνίζουν και μπαίνουν στο Facebook

during classes, during presentations,

κατά τη διάρκεια μαθημάτων, παρουσιάσεων,

actually during all meetings.

στην πραγματικότητα, κατά τη διάρκεια όλων των συναντήσεων.

People talk to me about the important new skill

Οι άνθρωποι μου μιλούν για τη σημαντική νέα δυνατότητα

of making eye contact

να διατηρούν οπτική επαφή

while you're texting.

ενώ στέλνουν μηνύματα.

(Laughter)

(Γέλια)

People explain to me

Μου εξηγούν

that it's hard, but that it can be done.

ότι είναι δύσκολο, αλλά μπορεί να γίνει.

Parents text and do email

Οι γονείς στέλνουν μηνύματα και email

at breakfast and at dinner

στο πρωινό και στο δείπνο

while their children complain

ενώ τα παιδιά παραπονιούνται

about not having their parents' full attention.

ότι δεν έχουν την πλήρη προσοχή των γονιών τους.

But then these same children

Αλλά μετά, αυτά τα ίδια παιδιά

deny each other their full attention.

αρνούνται την πλήρη προσοχή το ένα στο άλλο.

This is a recent shot

Αυτή είναι μια πρόσφατη φωτογραφία

of my daughter and her friends

της κόρης μου και των φίλων της

being together

που είναι μαζί

while not being together.

ενώ δεν είναι μαζί.

And we even text at funerals.

Στέλνουμε μηνύματα ακόμα και στις κηδείες.

I study this.

Το μελετώ αυτό.

We remove ourselves

Απομακρύνουμε τον εαυτό μας

from our grief or from our revery

από τη θλίψη ή την απορρόφησή μας

and we go into our phones.

και βυθιζόμαστε στα τηλέφωνά μας.

Why does this matter?

Γιατί έχει σημασία αυτό;

It matters to me

Έχει σημασία για μένα

because I think we're setting ourselves up for trouble --

επειδή πιστεύω ότι ετοιμάζουμε τον εαυτό μας για μπελάδες.

trouble certainly

μπελάδες σίγουρα

in how we relate to each other,

στο πΏς σχετιζόμαστε μεταξύ μας,

but also trouble

αλλά επίσης μπελάδες

in how we relate to ourselves

στο πώς σχετιζόμαστε με τον εαυτό μας

and our capacity for self-reflection.

και την ικανότητά μας για αυτοστοχασμό.

We're getting used to a new way

Συνηθίζουμε έναν νέο τρόπο

of being alone together.

για να είμαστε μόνοι μας μαζί με άλλους.

People want to be with each other,

Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ο ένας με τον άλλο,

but also elsewhere --

αλλά και αλλού -

connected to all the different places they want to be.

συνδεδεμένοι σε όλα τα διαφορετικά μέρη που θέλουν να είναι.

People want to customize their lives.

Οι άνθρωποι θέλουν να προσαρμόζουν τη ζωή τους.

They want to go in and out of all the places they are

Θέλουν να μπαίνουν και να βγαίνουν στα μέρη που βρίσκονται

because the thing that matters most to them

επειδή αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία για αυτούς

is control over where they put their attention.

είναι να ελέγχουν πού δίνουν την προσοχή τους.

So you want to go to that board meeting,

Επομένως, θέλετε να πάτε σε εκείνη την εταιρική συνάντηση,

but you only want to pay attention

αλλά θέλετε να δώσετε προσοχή μόνο

to the bits that interest you.

στα κομμάτια που σας ενδιαφέρουν.

And some people think that's a good thing.

Και ορισμένοι θεωρούν ότι αυτό είναι καλό.

But you can end up

Αλλά μπορείτε να καταλήξετε

hiding from each other,

να κρύβεστε ο ένας από τον άλλο,

even as we're all constantly connected to each other.

ακόμα και όντας διαρκώς συνδεδεμένοι ο ένας με τον άλλον.

A 50-year-old business man

Ένας 50χρονος επιχειρηματίας

lamented to me

μου παραπονέθηκε

that he feels he doesn't have colleagues anymore at work.

ότι αισθάνεται ότι δεν έχει πλέον συναδέλφους στη δουλειά.

When he goes to work, he doesn't stop by to talk to anybody,

Όταν πηγαίνει στη δουλειά, δε σταματάει να μιλήσει σε κανέναν,

he doesn't call.

δεν τους τηλεφωνεί.

And he says he doesn't want to interrupt his colleagues

Και λέει ότι δε θέλει να διακόψει τους συναδέλφους του

because, he says, "They're too busy on their email."

επειδή, λέει, «Είναι πολύ απασχολημένοι με τα email τους.»

But then he stops himself

Αλλά τότε σταματάει

and he says, "You know, I'm not telling you the truth.

και λέει: «Ξέρετε, δε σας λέω την αλήθεια.

I'm the one who doesn't want to be interrupted.

Εγώ είμαι αυτός που δε θέλει να τον διακόπτουν.

I think I should want to,

Νομίζω ότι θα έπρεπε να θέλω,

but actually I'd rather just do things on my Blackberry."

αλλά στην πραγματικότητα προτιμώ να κάνω πράγματα με το Μπλάκμπερι μου».

Across the generations,

Μεταξύ των γενεών,

I see that people can't get enough of each other,

βλέπω ότι οι άνθρωποι δε χορταίνουν ο ένας τον άλλο,

if and only if

αν και μόνο αν

they can have each other at a distance,

μπορούν να έχουν ο ένας τον άλλον από απόσταση,

in amounts they can control.

σε ποσότητες που μπορούν να ελέγξουν.

I call it the Goldilocks effect:

Το ονομάζω το φαινόμενο της Χρυσομαλλούσας:

not too close, not too far,

ούτε πολύ κοντά, ούτε πολύ μακριά,

just right.

απλά όσο πρέπει.

But what might feel just right

Αλλά αυτό που μπορεί να μοιάζει απλώς σωστό

for that middle-aged executive

για εκείνον το μεσήλικα επιχειρηματία

can be a problem for an adolescent

μπορεί να είναι πρόβλημα για έναν έφηβο

who needs to develop face-to-face relationships.

που χρειάζεται να αναπτύξει σχέσεις πρόσωπο με πρόσωπο.

An 18-year-old boy

Ένα 18χρονο αγόρι

who uses texting for almost everything

που χρησιμοποιεί μηνύματα σχεδόν για τα πάντα

says to me wistfully,

μου λέει νοσταλγικά,

"Someday, someday,

«Κάποια μέρα, κάποια μέρα,

but certainly not now,

αλλά σίγουρα όχι τώρα,

I'd like to learn how to have a conversation."

θα ήθελα να μάθω πώς να κάνω μια συζήτηση.»

When I ask people

Όταν ρωτάω τους ανθρώπους

"What's wrong with having a conversation?"

«Ποιο είναι το πρόβλημα με τη συζήτηση;»

People say, "I'll tell you what's wrong with having a conversation.

Αυτοί απαντούν: «Θα σου πω τι πρόβλημα υπάρχει με τη συζήτηση.

It takes place in real time

Λαμβάνει χώρα σε πραγματικό χρόνο

and you can't control what you're going to say."

και δεν μπορείς να ελέγξεις αυτό που θα πεις.»

So that's the bottom line.

Αυτή λοιπόν είναι η ουσία.

Texting, email, posting,

Μηνύματα, email, αναρτήσεις,

all of these things

όλα αυτά τα πράγματα

let us present the self as we want to be.

μας επιτρέπουν να παρουσιάζουμε τον εαυτό μας όπως θέλουμε να είναι.

We get to edit,

Μπορούμε να επεξεργαστούμε,

and that means we get to delete,

κι αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να διαγράψουμε,

and that means we get to retouch,

κι αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να ρετουσάρουμε,

the face, the voice,

το πρόσωπο, τη φωνή,

the flesh, the body --

τη σάρκα, το σώμα -

not too little, not too much,

όχι πολύ λίγο, όχι πάρα πολύ,

just right.

απλώς όσο πρέπει.

Human relationships

Οι ανθρώπινες σχέσεις

are rich and they're messy

είναι πλούσιες και πολύπλοκες

and they're demanding.

και είναι απαιτητικές.

And we clean them up with technology.

Και μπορούμε να τις καθαρίσουμε με την τεχνολογία.

And when we do,

Και όταν το κάνουμε,

one of the things that can happen

ένα από τα πράγματα που μπορούν να συμβούν

is that we sacrifice conversation

είναι ότι θυσιάζουμε τη συζήτηση

for mere connection.

προς όφελος της αμιγούς σύνδεσης.

We short-change ourselves.

Ξεγελάμε τον εαυτό μας.

And over time,

Και με τον καιρό,

we seem to forget this,

φαίνεται να το ξεχνάμε

or we seem to stop caring.

ή φαίνεται ότι σταματάμε να ενδιαφερόμαστε.

I was caught off guard

Πιάστηκα απροετοίμαστη

when Stephen Colbert

όταν ο Στίβεν Κολμπέρ

asked me a profound question,

μου έθεσε ένα βαθύ ερώτημα,

a profound question.

ένα βαθύ ερώτημα.

He said, "Don't all those little tweets,

Είπε «Όλα αυτά τα tweets,

don't all those little sips

όλα αυτά τα ψήγματα

of online communication,

ηλεκτρονικής επικοινωνίας

add up to one big gulp

δε συσσωρεύονται σε ένα μεγάλο κομμάτι

of real conversation?"

πραγματικής συζήτησης;»

My answer was no,

Η απάντησή μου ήταν όχι,

they don't add up.

δε συσσωρεύονται.

Connecting in sips may work

Το να συνδεόμαστε με μικρά κομμάτια μπορεί να λειτουργήσει

for gathering discrete bits of information,

για να συλλέξουμε διακριτικά κομμάτια πληροφορίας,

they may work for saying, "I'm thinking about you,"

μπορεί να λειτουργήσει για να πούμε «Σε σκέφτομαι»,

or even for saying, "I love you," --

ή ακόμα και για να πούμε «Σ' αγαπώ».

I mean, look at how I felt

Εννοώ, κοιτάξτε πως ένιωσα

when I got that text from my daughter --

όταν έλαβα το μήνυμα από την κόρη μου -

but they don't really work

αλλά δε λειτουργούν πραγματικά

for learning about each other,

για να μάθουμε ο ένας για τον άλλο,

for really coming to know and understand each other.

για να γνωρίσουμε και να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλο.

And we use conversations with each other

Και χρησιμοποιούμε συζητήσεις με άλλους

to learn how to have conversations

για να μάθουμε πώς να συζητάμε

with ourselves.

με τον εαυτό μας.

So a flight from conversation

Επομένως, η αποφυγή μιας συζήτησης

can really matter

μπορεί να έχει πραγματικά σημασία

because it can compromise

επειδή μπορεί να θέσει σε κίνδυνο

our capacity for self-reflection.

την ικανότητά μας για αυτοστοχασμό.

For kids growing up,

Για τα παιδιά που μεγαλώνουν,

that skill is the bedrock of development.

αυτή η ικανότητα είναι το θεμέλιο της ανάπτυξης.

Over and over I hear,

Όλο και περισσότερο ακούω,

"I would rather text than talk."

«Θα προτιμούσα να στέλνω μηνύματα παρά να μιλάω.»

And what I'm seeing

Και αυτό που βλέπω

is that people get so used to being short-changed

είναι ότι οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει τόσο να ξεγελιούνται

out of real conversation,

ν' απαρνηθούν την πραγματική συζήτηση,

so used to getting by with less,

είναι τόσο συνηθισμένοι να περνούν με λιγότερα,

that they've become almost willing

που γίνονται σχεδόν πρόθυμοι

to dispense with people altogether.

ν' απαλλαχθούν εντελώς από τους ανθρώπους.

So for example,

Έτσι για παράδειγμα,

many people share with me this wish,

πολλοί άνθρωποι μοιράζονται μαζί μου αυτή την επιθυμία,

that some day a more advanced version of Siri,

ότι κάποια μέρα μια πιο εξελιγμένη έκδοση της Siri,

the digital assistant on Apple's iPhone,

της ψηφιακής βοηθού του iPhone της Apple,

will be more like a best friend,

θα μοιάζει περισσότερο με τον καλύτερο φίλο,

someone who will listen

κάποιον που θα ακούει,

when others won't.

όταν οι άλλοι δε θα ακούν.

I believe this wish

Πιστεύω ότι αυτή η επιθυμία

reflects a painful truth

αντικατοπτρίζει μια οδυνηρή αλήθεια

that I've learned in the past 15 years.

που έμαθα τα τελευταία 15 χρόνια.

That feeling that no one is listening to me

Το να νιώθω ότι κανείς δεν με ακούει

is very important

είναι πολύ σημαντικό

in our relationships with technology.

στις σχέσεις μας με την τεχνολογία.

That's why it's so appealing

Για αυτό είναι τόσο δελεαστικό

to have a Facebook page

να έχουμε μια σελίδα στο Facebook

or a Twitter feed --

ή νέες αναρτήσεις στο Twitter -

so many automatic listeners.

τόσοι πολλοί αυτόματοι ακροατές.

And the feeling that no one is listening to me

Και το συναίσθημα ότι κανείς δεν με ακούει

make us want to spend time

μας κάνει να θέλουμε να ξοδέψουμε χρόνο

with machines that seem to care about us.

με μηχανήματα που φαίνονται να νοιάζονται για εμάς.

We're developing robots,

Αναπτύσσουμε ρομπότ,

they call them sociable robots,

τα αποκαλούνε κοινωνικά ρομπότ,

that are specifically designed to be companions --

τα οποία είναι ειδικά σχεδιασμένα για να κρατούν συντροφιά -

to the elderly,

στους ηλικωμένους,

to our children,

στα παιδιά μας,

to us.

σε εμάς.

Have we so lost confidence

Έχουμε χάσει τόσο την εμπιστοσύνη μας

that we will be there for each other?

ότι θα είμαστε εκεί ο ένας για τον άλλον;

During my research

Κατά τη διάρκεια της έρευνάς μου,

I worked in nursing homes,

δούλεψα σε γηροκομεία,

and I brought in these sociable robots

και εισήγαγα αυτά τα κοινωνικά ρομπότ

that were designed to give the elderly

που σχεδιάστηκαν ώστε να δίνουν στους ηλικιωμένους

the feeling that they were understood.

το συναίσθημα ότι κάποιος τους καταλάβαινε.

And one day I came in

Και μια μέρα μπήκα μέσα

and a woman who had lost a child

και μια γυναίκα που είχε χάσει το παιδί της

was talking to a robot

μιλούσε σε ένα ρομπότ

in the shape of a baby seal.

με τη μορφή μιας μικρής φώκιας.

It seemed to be looking in her eyes.

Έμοιαζε να την κοιτάζει στα μάτια.

It seemed to be following the conversation.

Έμοιαζε να παρακολουθεί τη συζήτηση.

It comforted her.

Την παρηγορούσε.

And many people found this amazing.

Και πολλοί άνθρωποι το έβρισκαν καταπληκτικό.

But that woman was trying to make sense of her life

Αλλά εκείνη η γυναίκα προσπαθούσε να καταλάβει τη ζωή της

with a machine that had no experience

με ένα μηχάνημα που δεν είχε καμία εμπειρία

of the arc of a human life.

από το φάσμα της ανθρώπινης ζωής.

That robot put on a great show.

Το ρομπότ έδινε μια εξαιρετική παράσταση.

And we're vulnerable.

Κι εμείς είμαστε ευάλωτοι.

People experience pretend empathy

Οι άνθρωποι βιώνουν την προσποιητή συμπόνοια

as though it were the real thing.

σαν να ήταν πραγματική.

So during that moment

Έτσι, εκείνη τη στιγμή

when that woman

όταν εκείνη η γυναίκα

was experiencing that pretend empathy,

βίωνε την προσποιητή συμπόνοια,

I was thinking, "That robot can't empathize.

εγώ σκεφτόμουν: «Το ρομπότ δε μπορεί να συμπονέσει.

It doesn't face death.

Δεν αντιμετωπίζει το θάνατο.

It doesn't know life."

Δεν ξέρει τη ζωή.»

And as that woman took comfort

Και καθώς εκείνη η γυναίκα έβρισκε παρηγοριά

in her robot companion,

στην συντροφιά του ρομπότ,

I didn't find it amazing;

εγώ δεν το βρήκα καταπληκτικό.

I found it one of the most wrenching, complicated moments

Το βρήκα μία από τις πιο οδυνηρές, πολύπλοκες στιγμές

in my 15 years of work.

στα 15 χρόνια της δουλειάς μου.

But when I stepped back,

Αλλά όταν έκανα ένα βήμα πίσω,

I felt myself

Βρήκα τον εαυτό μου

at the cold, hard center

στο κρύο, σκληρό μάτι

of a perfect storm.

του κυκλώνα.

We expect more from technology

Περιμένουμε περισσότερα από την τεχνολογία

and less from each other.

και λιγότερα ο ένας από τον άλλο.

And I ask myself,

Και ρωτώ τον εαυτό μου,

"Why have things come to this?"

«Πώς έφτασαν τα πράγματα μέχρι εδώ;»

And I believe it's because

Και πιστεύω ότι είναι γιατί

technology appeals to us most

η τεχνολογία μας ελκύει περισσότερο

where we are most vulnerable.

όταν είμαστε περισσότερο ευάλωτοι.

And we are vulnerable.

Και είμαστε ευάλωτοι.

We're lonely,

Είμαστε μοναχικοί,

but we're afraid of intimacy.

αλλά φοβόμαστε την οικειότητα.

And so from social networks to sociable robots,

Και έτσι από τα κοινωνικά δίκτυα μέχρι τα κοινωνικά ρομπότ,

we're designing technologies

σχεδιάζουμε τεχνολογίες

that will give us the illusion of companionship

που θα μας δώσουν την ψευδαίσθηση της συντροφιάς

without the demands of friendship.

χωρίς της απαιτήσεις της φιλίας.

We turn to technology to help us feel connected

Στρεφόμαστε στην τεχνολογία για να μας βοηθήσει να νιώσουμε συνδεδεμένοι

in ways we can comfortably control.

με τρόπους που μπορούμε να ελέγξουμε άνετα.

But we're not so comfortable.

Αλλά δεν είμαστε τόσο άνετοι.

We are not so much in control.

Δεν έχουμε τον πλήρη έλεγχο.

These days, those phones in our pockets

Αυτές τις μέρες, τα τηλέφωνα στις τσέπες μας

are changing our minds and hearts

αλλάζουν το μυαλό και την καρδιά μας

because they offer us

επειδή μας προσφέρουν

three gratifying fantasies.

τρεις ευχάριστες φαντασιώσεις.

One, that we can put our attention

Πρώτον, ότι μπορούμε να στρέψουμε την προσοχή μας

wherever we want it to be;

οπουδήποτε θέλουμε,

two, that we will always be heard;

δεύτερον, ότι θα ακουγόμαστε πάντα

and three, that we will never have to be alone.

και τρίτον, ότι δε θα χρειαστεί ποτέ να είμαστε μόνοι.

And that third idea,

Και αυτή η τρίτη ιδέα,

that we will never have to be alone,

ότι δε θα χρειαστεί ποτέ να είμαστε μόνοι,

is central to changing our psyches.

είναι κεντρική για να αλλάξει η ψυχή μας.

Because the moment that people are alone,

Επειδή τη στιγμή που οι άνθρωποι είναι μόνοι,

even for a few seconds,

ακόμα και για μερικά δευτερόλεπτα,

they become anxious, they panic, they fidget,

αγχώνονται, πανικοβάλλονται, κινούνται νευρικά,

they reach for a device.

ψάχνουν μια συσκευή.

Just think of people at a checkout line

Απλά σκεφτείτε τους ανθρώπους στην ουρά ενός ταμείου

or at a red light.

ή σε ένα κόκκινο φανάρι.

Being alone feels like a problem that needs to be solved.

Το να είναι μόνοι τους μοιάζει με πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί.

And so people try to solve it by connecting.

Και έτσι προσπαθούν να το λύσουν μέσω της σύνδεσης.

But here, connection

Αλλά εδώ η σύνδεση

is more like a symptom than a cure.

μοιάζει περισσότερο με σύμπτωμα παρά με θεραπεία.

It expresses, but it doesn't solve,

Εκφράζει, αλλά δε λύνει,

an underlying problem.

ένα υποκείμενο πρόβλημα.

But more than a symptom,

Αλλά περισσότερο από σύμπτωμα,

constant connection is changing

η συνεχής σύνδεση αλλάζει

the way people think of themselves.

τον τρόπο που οι άνθρωποι σκέφτονται τον εαυτό τους.

It's shaping a new way of being.

Δημιουργεί ένα νέο τρόπο ύπαρξης.

The best way to describe it is,

Ο καλύτερος τρόπος να το περιγράψουμε είναι

I share therefore I am.

«Μοιράζομαι άρα υπάρχω.»

We use technology to define ourselves

Χρησιμοποιούμε την τεχνολογία για να ορίσουμε τον εαυτό μας

by sharing our thoughts and feelings

μοιράζοντας με άλλους τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας

even as we're having them.

ακόμα και τη στιγμή που τα έχουμε.

So before it was:

Επομένως πριν ήταν:

I have a feeling,

Έχω ένα συναίσθημα,

I want to make a call.

θέλω να πάρω ένα τηλέφωνο.

Now it's: I want to have a feeling,

Τώρα είναι: Θέλω να νιώσω ένα συναίσθημα,

I need to send a text.

πρέπει να στείλω ένα μήνυμα.

The problem with this new regime

Το πρόβλημα με το νέο αυτό καθεστώς

of "I share therefore I am"

του «Μοιράζομαι άρα υπάρχω»

is that, if we don't have connection,

είναι ότι, αν δεν έχουμε σύνδεση,

we don't feel like ourselves.

δεν αισθανόμαστε ο εαυτός μας.

We almost don't feel ourselves.

Σχεδόν δεν αισθανόμαστε τον εαυτό μας.

So what do we do? We connect more and more.

Οπότε τι κάνουμε; Συνδεόμαστε ολοένα και περισσότερο.

But in the process,

Αλλά κάνοντάς το αυτό,

we set ourselves up to be isolated.

προετοιμάζουμε τον εαυτό μας να απομονωθεί.

How do you get from connection to isolation?

Πως φτάνουμε από την σύνδεση στην απομόνωση;

You end up isolated

Καταλήγετε απομονωμένοι

if you don't cultivate the capacity for solitude,

αν δεν καλλιεργήσετε την ικανότητα για μοναξιά,

the ability to be separate,

την ικανότητα να μείνετε μόνοι σας,

to gather yourself.

να ανασυγκροτηθείτε.

Solitude is where you find yourself

Η μοναξιά είναι εκεί που βρίσκετε τον εαυτό σας

so that you can reach out to other people

ώστε να απευθυνθείτε σε άλλους ανθρώπους

and form real attachments.

και να δημιουργήσετε πραγματικούς δεσμούς.

When we don't have the capacity for solitude,

Όταν δεν έχουμε την ικανότητα για μοναξιά,

we turn to other people in order to feel less anxious

στρεφόμαστε σε άλλους ανθρώπους προκειμένου να νιώσουμε λιγότερο αγχωμένοι

or in order to feel alive.

ή προκειμένου να αισθανθούμε ζωντανοί.

When this happens,

Όταν αυτό συμβαίνει,

we're not able to appreciate who they are.

δε μπορούμε να εκτιμήσουμε ποιοι είναι.

It's as though we're using them

Είναι σαν να τους χρησιμοποιούμε

as spare parts

σαν ανταλλακτικά

to support our fragile sense of self.

για να υποστηρίξουμε την εύθραυστη έννοια του εαυτού μας.

We slip into thinking that always being connected

Καταλήγουμε να σκεφτόμαστε ότι αν είμαστε πάντοτε συνδεδεμένοι

is going to make us feel less alone.

αυτό θα μας κάνει να νιώθουμε λιγότερο μόνοι.

But we're at risk,

Αλλά κινδυνεύουμε,

because actually it's the opposite that's true.

γιατί στην πραγματικότητα ισχύει το αντίθετο.

If we're not able to be alone,

Αν δε μπορούμε να είμαστε μόνοι,

we're going to be more lonely.

θα είμαστε ακόμα πιο μοναχικοί.

And if we don't teach our children to be alone,

Και αν δε μάθουμε στα παιδιά μας να είναι μόνα τους,

they're only going to know

πρόκειται μόνο να μάθουν

how to be lonely.

πως να είναι μοναχικά.

When I spoke at TED in 1996,

Όταν μίλησα στο TED το 1996,

reporting on my studies

κάνοντας αναφορά στις σπουδές μου

of the early virtual communities,

στις πρώιμες εικονικές κοινότητες,

I said, "Those who make the most

είπα «Αυτοί που περνούν το περισσότερο μέρος

of their lives on the screen

της ζωής τους στην οθόνη

come to it in a spirit of self-reflection."

το κάνουν με ένα πνεύμα αυτοστοχασμού.»

And that's what I'm calling for here, now:

Και αυτό ζητάω εδώ, τώρα:

reflection and, more than that, a conversation

σκέψη και, ακόμα περισσότερο, μια συζήτηση

about where our current use of technology

για το πού μπορεί να μας οδηγεί

may be taking us,

η τρέχουσα χρήση της τεχνολογίας

what it might be costing us.

και τι μπορεί να μας κοστίζει.

We're smitten with technology.

Έχουμε πληγεί από την τεχνολογία.

And we're afraid, like young lovers,

Και φοβόμαστε, σαν νεαροί εραστές,

that too much talking might spoil the romance.

ότι η πολύ κουβέντα μπορεί να χαλάσει το ρομαντισμό.

But it's time to talk.

Αλλά ήρθε η ώρα να μιλήσουμε.

We grew up with digital technology

Μεγαλώσαμε με την ψηφιακή τεχνολογία

and so we see it as all grown up.

και έτσι τη βλέπουμε σαν πλήρως εξελιγμένη.

But it's not, it's early days.

Αλλά δεν είναι, είναι ο πρώτος καιρός.

There's plenty of time

Υπάρχει πολύς χρόνος

for us to reconsider how we use it,

για να επανεξετάσουμε το πώς τη χρησιμοποιούμε

how we build it.

πώς τη χτίζουμε.

I'm not suggesting

Δεν προτείνω

that we turn away from our devices,

να απορρίψουμε τις συσκευές μας,

just that we develop a more self-aware relationship

απλώς να αναπτύξουμε μια σχέση αυτεπίγνωσης

with them, with each other

με αυτές, μεταξύ μας

and with ourselves.

και με τον εαυτό μας.

I see some first steps.

Βλέπω κάποια πρώτα βήματα.

Start thinking of solitude

Αρχίστε να σκέφτεστε τη μοναξιά

as a good thing.

σαν κάτι καλό.

Make room for it.

Κάντε χώρο γι' αυτήν.

Find ways to demonstrate this

Βρείτε τρόπους να την παρουσιάσετε

as a value to your children.

σαν αξία στα παιδιά σας.

Create sacred spaces at home --

Δημιουργήστε ιερούς χώρους στο σπίτι -

the kitchen, the dining room --

την κουζίνα, την τραπεζαρία -

and reclaim them for conversation.

και χρησιμοποιήστε τους για συζήτηση.

Do the same thing at work.

Κάντε το ίδιο και στη δουλειά.

At work, we're so busy communicating

Στη δουλειά είμαστε τόσο απασχολημένοι με το να επικοινωνούμε

that we often don't have time to think,

που δεν έχουμε συχνά χρόνο να σκεφτούμε,

we don't have time to talk,

δεν έχουμε χρόνο να μιλήσουμε,

about the things that really matter.

για τα πράγματα που έχουν πραγματικά σημασία.

Change that.

Αλλάξτε το αυτό.

Most important, we all really need to listen to each other,

Κυρίως, όλοι χρειαζόμαστε πραγματικά να ακούμε ο ένας τον άλλον,

including to the boring bits.

συμπεριλαμβανομένων των βαρετών κομματιών.

Because it's when we stumble

Επειδή όταν σκοντάφτουμε

or hesitate or lose our words

ή διστάζουμε ή χάνουμε τα λόγια μας,

that we reveal ourselves to each other.

τότε αποκαλύπτουμε τον εαυτό μας στους άλλους.

Technology is making a bid

Η τεχνολογία υποβάλλει μια προσφορά

to redefine human connection --

για να επαναπροσδιορίσει την ανθρώπινη σύνδεση -

how we care for each other,

πώς νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλο,

how we care for ourselves --

πώς νοιαζόμαστε για τον εαυτό μας -

but it's also giving us the opportunity

αλλά μας δίνει επίσης την ευκαιρία

to affirm our values

να επιβεβαιώσουμε τις αξίες

and our direction.

και την κατεύθυνσή μας.

I'm optimistic.

Είμαι αισιόδοξη.

We have everything we need to start.

Έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε για να ξεκινήσουμε.

We have each other.

Έχουμε ο ένας τον άλλο.

And we have the greatest chance of success

Και έχουμε τη μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας

if we recognize our vulnerability.

αν αναγνωρίσουμε την αδυναμία μας.

That we listen

Ότι ακούμε

when technology says

όταν η τεχνολογία λέει

it will take something complicated

ότι θα χρειαστεί κάτι πολύπλοκο

and promises something simpler.

και υπόσχεται κάτι πιο απλό.

So in my work,

Επομένως στη δουλειά μου,

I hear that life is hard,

ακούω ότι η ζωή είναι σκληρή,

relationships are filled with risk.

οι σχέσεις είναι γεμάτες κινδύνους.

And then there's technology --

Και μετά υπάρχει η τεχνολογία -

simpler, hopeful,

απλούστερη, ελπιδοφόρα,

optimistic, ever-young.

αισιόδοξη, νεανική.

It's like calling in the cavalry.

Είναι σαν να καλούμε ενισχύσεις.

An ad campaign promises

Μια διαφημιστική εκστρατεία υπόσχεται

that online and with avatars,

ότι ηλεκτρονικά και με άβαταρ,

you can "Finally, love your friends

μπορείτε «Επιτέλους, να αγαπήσετε τους φίλους σας,

love your body, love your life,

να αγαπήσετε το σώμα σας, να αγαπήσετε τη ζωή σας,

online and with avatars."

ηλεκτρονικά και με άβαταρ.»

We're drawn to virtual romance,

Μας έλκει το εικονικό ειδύλλιο,

to computer games that seem like worlds,

τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που μοιάζουν με κόσμους,

to the idea that robots, robots,

η ιδέα ότι τα ρομπότ, τα ρομπότ,

will someday be our true companions.

θα γίνουν κάποτε οι πραγματικοί μας σύντροφοι.

We spend an evening on the social network

Ξοδεύουμε ένα βράδυ στο κοινωνικό δίκτυο

instead of going to the pub with friends.

αντί να πάμε σε ένα μπαρ με φίλους.

But our fantasies of substitution

Αλλά οι φαντασιώσεις μας για υποκατάσταση

have cost us.

μας έχουν στοιχίσει.

Now we all need to focus

Τώρα όλοι πρέπει να εστιάσουμε

on the many, many ways

στους πολλούς, πολλούς τρόπους

technology can lead us back

που η τεχνολογία μπορεί να μας οδηγήσει πίσω

to our real lives, our own bodies,

στις πραγματικές μας ζωές, τα δικά μας κορμιά,

our own communities,

τις δικές μας κοινότητες,

our own politics,

τη δική μας πολιτική,

our own planet.

το δικό μας πλανήτη.

They need us.

Μας χρειάζονται.

Let's talk about

Ας μιλήσουμε για το

how we can use digital technology,

πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την ψηφιακή τεχνολογία,

the technology of our dreams,

την τεχνολογία των ονείρων μας,

to make this life

για να κάνουμε αυτή τη ζωή,

the life we can love.

τη ζωή που μπορούμε να αγαπήσουμε.

Thank you.

Σας ευχαριστώ.

(Applause)

(Χειροκρότημα)