Billy Collins: Two poems about what dogs think (probably)

Vertaald door: Dick Stada Nagekeken door: Rik Delaet

I don't know if you've noticed,

Je hebt wellicht gemerkt

but there's been a spate of books

dat we de laatste tijd overstelpt worden met boeken

that have come out lately

contemplating or speculating

waarbij nagedacht en gespeculeerd wordt

on the cognition and emotional life of dogs.

over de kennis en het emotionele leven van de hond.

Do they think, do they feel and, if so, how?

Denken ze, voelen ze, en zo ja: wat dan?

So this afternoon, in my limited time,

Op deze middag, in mijn beperkte tijd,

I wanted to take the guesswork out of a lot of that

wil ik een einde aan die vermoedens maken

by introducing you to two dogs,

door je aan twee honden voor te stellen.

both of whom have taken the command "speak"

Beide hebben het commando: "Praat!" nogal letterlijk genomen.

quite literally.

The first dog is the first to go,

De eerste hond begint

and he is contemplating an aspect

en denkt na over een aspect

of his relationship to his owner,

van zijn relatie met zijn baasje.

and the title is "A Dog on His Master."

Het heet: 'Een hond over zijn baasje'.

"As young as I look,

"Ook al zie ik er jong uit,

I am growing older faster than he.

toch groei ik sneller dan hij.

Seven to one is the ratio, they tend to say.

De verhouding is een op zeven, zeggen ze vaak.

Whatever the number, I will pass him one day

Wat het ook is, eens zal ik hem inhalen

and take the lead,

en voorsprong nemen,

the way I do on our walks in the woods,

net als bij onze wandelingen in het bos,

and if this ever manages to cross his mind,

en als dit ooit bij hem doordringt,

it would be the sweetest shadow

zou dat de zoetste schaduw zijn

I have ever cast on snow or grass."

die ik ooit heb geworpen op sneeuw of gras."

(Applause)

(Applaus)

Thank you.

Dank je wel.

And our next dog

Onze volgende hond

speaks in something called the revenant,

spreekt als zogenaamde sprekende geest,

which means a spirit that comes back

een geest die terugkomt

to visit you.

en zijn baasje bezoekt.

"I am the dog you put to sleep,

"Ik ben de hond die je hebt laten inslapen,

as you like to call the needle of oblivion,

zoals je die naald van vergetelheid liever noemt,

come back to tell you this simple thing:

en die je alleen wil zeggen:

I never liked you."

'Ik heb nooit van je gehouden.'"

(Laughter)

(Gelach)

"When I licked your face,

"Toen ik je gezicht likte,

I thought of biting off your nose.

dacht ik eraan om je neus af te bijten.

When I watched you toweling yourself dry,

Toen ik je jezelf zag afdrogen,

I wanted to leap and unman you with a snap.

wilde ik springen en je met een beet ontmannen.

I resented the way you moved,

Ik had een hekel aan hoe je bewoog,

your lack of animal grace,

je gebrek aan dierlijke gratie,

the way you would sit in a chair to eat,

de manier waarop je op je stoel zat te eten,

a napkin on your lap, a knife in your hand.

een servet op je schoot, een mes in je hand.

I would have run away

Ik had willen weglopen

but I was too weak,

maar ik was te zwak,

a trick you taught me

een truc die je me bijbracht

while I was learning to sit and heel

terwijl ik leerde wat 'Zit' en 'Voet' was,

and, greatest of insults,

en, de grootste belediging,

shake hands without a hand.

een hand te geven zonder hand.

I admit the sight of the leash would excite me,

Ik geef toe dat de aanblik van de riem me opwond,

but only because it meant I was about to smell things

maar alleen omdat ik dan dingen kon ruiken

you had never touched.

die jij nooit hebt aangeraakt.

(Gelach)

You do not want to believe this,

Je zult het niet geloven,

but I have no reason to lie:

maar ik hoef niet te liegen:

I hated the car, hated the rubber toys,

ik haatte de auto, haatte de rubberen speeltjes,

disliked your friends, and worse, your relatives.

had een hekel aan je vrienden, en het ergste: je familie.

The jingling of my tags drove me mad.

Ik werd gek van die rinkelende hondenpenning.

You always scratched me in the wrong place."

Je krabde me altijd op de verkeerde plek."

(Laughter)

(Gelach)

"All I ever wanted from you was food and water

"Ik hoefde alleen maar water en eten van je

in my bowls.

in mijn bakken.

While you slept, I watched you breathe

Toen je sliep, zag ik je ademen

as the moon rose in the sky.

terwijl de maan steeg aan de hemel.

It took all of my strength

Ik moest me vermannen

not to raise my head and howl.

om mijn kop niet omhoog te doen en te gaan janken.

Now, I am free of the collar,

Nu ben ik van mijn riem verlost,

free of the yellow raincoat,

van de gele regenjas verlost,

monogrammed sweater,

van de trui met monogram,

the absurdity of your lawn,

de absurditeit van je gazon,

and that is all you need to know about this place,

en dat is alles wat je moet weten over deze plek,

except what you already supposed

behalve wat je al vermoedde

and are glad it did not happen sooner,

en blij van bent dat het niet eerder gebeurde,

that everyone here can read and write,

dat iedereen hier kan lezen en schrijven,

the dogs in poetry,

de honden in de dichtkunst,

the cats and all the others

de katten en al die andere

in prose."

in proza."

Thank you.

Dank je wel.

(Applause)

(Applaus)