Billy Collins: Two poems about what dogs think (probably)

Μετάφραση: Lucas Kaimaras Επιμέλεια: Mary Keramida

I don't know if you've noticed,

Δεν ξέρω αν το προσέξατε,

but there's been a spate of books

αλλά πλήθος βιβλίων έχουν εκδοθεί πρόσφατα

that have come out lately

contemplating or speculating

με στοχασμούς και εικασίες

on the cognition and emotional life of dogs.

σχετικά με τη νόηση και τη συναισθηματική ζωή των σκύλων.

Do they think, do they feel and, if so, how?

Σκέφτονται; Νιώθουν; Και αν ναι, πώς;

Έτσι απόψε, στον περιορισμένο χρόνο μου,

So this afternoon, in my limited time,

I wanted to take the guesswork out of a lot of that

θα 'θελα να εξαλείψω τις εικασίες

by introducing you to two dogs,

από πολλά από αυτά

συστήνοντάς σας σε δύο σκυλιά,

both of whom have taken the command "speak"

που και τα δύο παίρνουν την εντολή «μίλα»

quite literally.

μάλλον κυριολεκτικά.

The first dog is the first to go,

Το πρώτο σκυλί είναι και το πρώτο που θα ξεκινήσει

and he is contemplating an aspect

και αναλογίζεται μια άποψη

of his relationship to his owner,

της σχέσης του με τον ιδιοκτήτη του,

and the title is "A Dog on His Master."

και ο τίτλος είναι «Ένας σκύλος για το αφεντικό του».

"As young as I look,

«Όσο νέος κι αν μοιάζω,

I am growing older faster than he.

γερνάω γρηγορότερα απ' αυτόν.

Seven to one is the ratio, they tend to say.

Επτά προς ένα είναι η αναλογία, συνηθίζουν να λένε.

Whatever the number, I will pass him one day

Όσο και να 'ναι, θα τον περάσω μια μέρα

and take the lead,

και θα μπω μπροστά,

the way I do on our walks in the woods,

όπως κάνω στις βόλτες μας στο δάσος,

and if this ever manages to cross his mind,

κι αν αυτό ποτέ περάσει από το νου του,

it would be the sweetest shadow

θα είναι η πιο γλυκιά σκιά μου

I have ever cast on snow or grass."

που έχει ποτέ πέσει σε χιόνι ή σε χορτάρι».

(Applause)

(Χειροκρότημα)

Thank you.

Ευχαριστώ.

And our next dog

Ο επόμενος σκύλος μας μιλάει

speaks in something called the revenant,

ως αυτό που λέγεται «επιστρέφοντας»,

which means a spirit that comes back

που σημαίνει ένα πνεύμα που επιστρέφει

to visit you.

για να σε επισκεφτεί.

"I am the dog you put to sleep,

«Είμαι ο σκύλος που τον κοίμισες,

as you like to call the needle of oblivion,

όπως σου αρέσει να λες τη βελόνα της λήθης,

come back to tell you this simple thing:

επέστρεψα να σου πω αυτό το απλό πράγμα:

I never liked you."

Ποτέ δεν σε συμπάθησα».

(Laughter)

(Γέλια)

"When I licked your face,

«Όταν σου 'γλειφα το πρόσωπο,

I thought of biting off your nose.

σκεφτόμουν να σου δαγκώσω τη μύτη.

When I watched you toweling yourself dry,

Όταν σ' έβλεπα να στεγνώνεις με την πετσέτα

I wanted to leap and unman you with a snap.

ήθελα να ορμίσω και να σε ευνουχίσω με μιας.

I resented the way you moved,

Μισούσα την κίνησή σου,

your lack of animal grace,

την έλλειψη της ζωώδους χάρης,

the way you would sit in a chair to eat,

τον τρόπο που καθόσουν σε μια καρέκλα για να φας,

a napkin on your lap, a knife in your hand.

με μια χαρτοπετσέτα μπροστά σου, στο χέρι σου μαχαίρι,

I would have run away

θα 'φευγα τρέχοντας

but I was too weak,

αλλά ήμουν πολύ αδύναμος,

a trick you taught me

ένα κόλπο που μου έμαθες

while I was learning to sit and heel

καθώς μάθαινα να κάθομαι και να περπατάω δίπλα σου

and, greatest of insults,

και τη μεγαλύτερη των προσβολών

shake hands without a hand.

τη χειραψία χωρίς να έχω χέρι.

I admit the sight of the leash would excite me,

Παραδέχομαι ότι όταν έβλεπα το λουρί χαιρόμουν,

but only because it meant I was about to smell things

αλλά μόνο γιατί σήμαινε ότι θα μύριζα πράγματα

you had never touched.

που εσύ δεν είχες αγγίξει ποτέ.

You do not want to believe this,

Δεν θες να το πιστέψεις,

but I have no reason to lie:

αλλά δεν έχω λόγο να πω ψέμματα:

I hated the car, hated the rubber toys,

Μισούσα το αυτοκίνητο, μισούσα τα λαστιχένια παιχνίδια,

disliked your friends, and worse, your relatives.

απεχθανόμουν τους φίλους σου, ακόμα περισσότερο, τους συγγενείς σου.

The jingling of my tags drove me mad.

Με τρέλαινε το κουδούνισμα της ταυτότητας στο περιλαίμιο.

You always scratched me in the wrong place."

Πάντα με έξυνες σε λάθος μέρος»,

(Laughter)

(Γέλια)

"All I ever wanted from you was food and water

«Το μόνο που ήθελα από σένα

ήταν φαγητό και νερό στα μπολ.

in my bowls.

While you slept, I watched you breathe

Ενώ κοιμόσουν, σ' έβλεπα να αναπνέεις

as the moon rose in the sky.

καθώς το φεγγάρι ανέβαινε στον ουρανό.

It took all of my strength

Χρειαζόμουν όλη μου τη δύναμη

not to raise my head and howl.

για να μην σηκώσω το κεφάλι να ουρλιάξω.

Now, I am free of the collar,

Τώρα είμαι ελεύθερος από περιλαίμιο,

free of the yellow raincoat,

από το κίτρινο αδιάβροχο,

monogrammed sweater,

το πουλόβερ με το μονόγραμμα,

the absurdity of your lawn,

την παράνοια του κήπου σου με το γκαζόν,

and that is all you need to know about this place,

και μόνο αυτά χρειάζεται να ξέρεις γι' αυτό το μέρος,

except what you already supposed

εκτός από όσα ήδη υπέθετες

and are glad it did not happen sooner,

και χάρηκες που δεν συνέβη νωρίτερα,

that everyone here can read and write,

ότι όλοι εδώ μπορούν να διαβάσουν και να γράψουν,

the dogs in poetry,

τα σκυλιά σε έμμετρο,

the cats and all the others

οι γάτες και όλοι οι άλλοι

in prose."

σε πεζό λόγο».

Thank you.

Ευχαριστώ.

(Applause)

(Χειροκρότημα)