Why our screens make us less happy | Adam Alter

Vertaald door: Rik Delaet Nagekeken door: Peter van de Ven

So, a few years ago I heard an interesting rumor.

Een paar jaar geleden hoorde ik een interessant gerucht.

Apparently, the head of a large pet food company

Het hoofd van een groot huisdierenvoedingsbedrijf

would go into the annual shareholder's meeting

bracht bij de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering

with can of dog food.

een blikje hondenvoer mee.

And he would eat the can of dog food.

En hij at het op.

And this was his way of convincing them that if it was good enough for him,

Zo overtuigde hij hen dat als het goed was voor hem,

het goed genoeg was voor hun huisdieren.

it was good enough for their pets.

This strategy is now known as "dogfooding,"

Deze strategie staat nu bekend als ‘dogfooding’

and it's a common strategy in the business world.

en is een gewone strategie in het bedrijfsleven.

It doesn't mean everyone goes in and eats dog food,

Het betekent niet dat iedereen hondenvoer gaat eten,

maar ondernemers gebruiken hun eigen producten

but businesspeople will use their own products

to demonstrate that they feel --

om te laten zien dat ze erin vertrouwen.

that they're confident in them.

Now, this is a widespread practice,

Nu is dit een wijdverbreide praktijk,

but I think what's really interesting is when you find exceptions

maar pas de uitzonderingen op de regel zijn interessant:

to this rule,

wanneer mensen in het bedrijfsleven hun eigen producten niet gebruiken.

when you find cases of businesses or people in businesses

who don't use their own products.

In één industrie is dit de gewoonste zaak,

Turns out there's one industry where this happens in a common way,

het is er bijna regel,

in a pretty regular way,

en dat is in de 'schermenindustrie'.

and that is the screen-based tech industry.

So, in 2010, Steve Jobs, when he was releasing the iPad,

Toen Steve Jobs in 2010 de iPad uitbracht,

described the iPad as a device that was "extraordinary."

beschreef hij de iPad als een ‘buitengewoon’ apparaat.

"The best browsing experience you've ever had;

Hij gaf je "De beste browse-ervaring ooit:

way better than a laptop, way better than a smartphone.

veel beter dan een laptop, veel beter dan een smartphone.

It's an incredible experience."

Het is een ongelooflijke ervaring."

Een paar maanden later had hij een lang telefoongesprek

A couple of months later, he was approached by a journalist

from the New York Times,

met een journalist van de New York Times.

and they had a long phone call.

At the end of the call,

Aan het einde van het gesprek

the journalist threw in a question that seemed like a sort of softball.

stelde de journalist een nogal voor de hand liggende vraag.

Hij zei: "Uw kinderen zullen wel van de iPad houden."

He said to him, "Your kids must love the iPad."

There's an obvious answer to this,

In plaats van wat hij verwachtte,

but what Jobs said really staggered the journalist.

bracht Jobs' antwoord de journalist van zijn stuk.

He was very surprised,

Hij was zeer verrast,

because he said, "They haven't used it.

want hij zei: "Ze gebruiken hem niet.

We limit how much technology our kids use at home."

We beperken de technologie wat voor onze kinderen."

This is a very common thing in the tech world.

Dit zie je vaak in de tech-wereld.

In fact, there's a school quite near Silicon Valley

Zo is er een school bij Silicon Valley,

called the Waldorf School of the Peninsula,

de ‘Waldorf School of the Peninsula’,

and they don't introduce screens until the eighth grade.

waar ze pas schermen introduceren als de leerlingen 13-14 jaar zijn.

What's really interesting about the school

Wat echt interessant is aan de school

is that 75 percent of the kids who go there

is dat 75% van de leerlingen ouders hebben met topposities in Silicon Valley.

have parents who are high-level Silicon Valley tech execs.

So when I heard about this, I thought it was interesting and surprising,

Toen ik dat hoorde, vond ik het interessant en verrassend,

and it pushed me to consider what screens were doing to me

en ging ik nadenken over wat schermen betekenen voor mij,

and to my family and the people I loved,

mijn familie, de mensen die ik liefhad,

and to people at large.

en voor mensen in het algemeen.

So for the last five years,

Dus hield ik me de afgelopen vijf jaar,

as a professor of business and psychology,

als professor economie en psychologie,

I've been studying the effect of screens on our lives.

bezig met het effect van schermen op ons leven.

And I want to start by just focusing on how much time they take from us,

Ik wil om te beginnen me focussen op hoeveel tijd ze ons ontnemen,

and then we can talk about what that time looks like.

en dan kunnen we praten over hoe die tijd eruitziet.

What I'm showing you here is the average 24-hour workday

Hier toon ik jullie de gemiddelde 24-urige werkdag

at three different points in history:

op drie verschillende punten in de geschiedenis:

2007 -- 10 years ago --

2007 -- 10 jaar geleden --

2015

2015

and then data that I collected, actually, only last week.

en dan nog de gegevens van vorige week.

And a lot of things haven't changed

Een heleboel dingen zijn niet zo veel veranderd.

all that much.

We sleep roughly seven-and-a-half to eight hours a day;

We slapen ongeveer zeven-en-een-half tot acht uur per dag.

some people say that's declined slightly, but it hasn't changed much.

Sommige mensen zeggen dat het wat minderde, maar niet veel.

We work eight-and-a-half to nine hours a day.

We werken acht-en-een-half tot negen uur per dag.

We engage in survival activities --

We doen overlevingsactiviteiten --

these are things like eating and bathing and looking after kids --

zoals eten, wassen en op de kinderen letten --

about three hours a day.

ongeveer drie uur per dag.

That leaves this white space.

Dat laat deze witte ruimte over.

That's our personal time.

Dat is onze persoonlijke tijd.

That space is incredibly important to us.

Die ruimte is ongelooflijk belangrijk voor ons.

That's the space where we do things that make us individuals.

Daar definiëren we onszelf als individu.

Daar hebben we hobby's en intieme relaties,

That's where hobbies happen, where we have close relationships,

daar denken we na over ons leven, en worden we creatief,

where we really think about our lives, where we get creative,

en proberen we uit te maken of we een zinvol leven leiden.

where we zoom back and try to work out

whether our lives have been meaningful.

We get some of that from work as well,

Dat krijgen we ook van ons werk, maar als mensen terugkijken op hun leven

but when people look back on their lives

en zich afvragen hoe hun leven was aan het eind van hun leven,

and wonder what their lives have been like

at the end of their lives,

you look at the last things they say --

kijk dan naar hun laatste woorden --

ze praten over de dingen die gebeurden in die witte persoonlijke ruimte.

they are talking about those moments that happen in that white personal space.

Die is dus heilig, belangrijk voor ons.

So it's sacred; it's important to us.

Now, what I'm going to do is show you

Ik ga jullie laten zien

hoeveel van die ruimte gaandeweg werd opgeofferd aan die schermen.

how much of that space is taken up by screens across time.

In 2007,

In 2007,

this much.

zo veel.

That was the year that Apple introduced the first iPhone.

Dat was het jaar dat Apple de eerste iPhone introduceerde.

Eight years later,

Acht jaar later,

this much.

zo veel.

Now, this much.

Nu, zo veel.

That's how much time we spend of that free time in front of our screens.

Zo veel van onze vrije tijd besteden we aan die schermen.

This yellow area, this thin sliver, is where the magic happens.

In dit gele gebied, deze dunne strook, gebeurt de magie.

That's where your humanity lives.

Daar je ben je pas echt mens.

And right now, it's in a very small box.

Tegenwoordig is die ruimte erg klein.

So what do we do about this?

Wat gaan we hieraan doen?

Well, the first question is:

De eerste vraag is:

What does that red space look like?

wat betekent die rode ruimte?

Now, of course, screens are miraculous

Natuurlijk zijn schermen wonderbaarlijk,

in a lot of ways.

op een heleboel manieren.

I live in New York,

Ik woon in New York,

a lot of my family lives in Australia,

veel van mijn familie woont in Australië,

and I have a one-year-old son.

en mijn zoon is één jaar.

The way I've been able to introduce them to him is with screens.

Ze laten kennismaken, ging via de schermen.

I couldn't have done that 15 or 20 years ago

Dat kon 15 of 20 jaar geleden niet op deze manier.

in quite the same way.

So there's a lot of good that comes from them.

Er is dus veel goeds aan die schermen.

One thing you can do is ask yourself:

Eén ding dat je je kunt afvragen:

What goes on during that time?

wat gebeurt er in die tijd?

How enriching are the apps that we're using?

Hoe verrijkend zijn de apps die we gebruiken?

And some are enriching.

En sommige zijn verrijkend.

If you stop people while they're using them and say,

Als je mensen vraagt terwijl ze ermee bezig zijn:

"Tell us how you feel right now,"

"Vertel ons hoe je je nu voelt",

they say they feel pretty good about these apps --

zeggen ze dat ze er een goed gevoel bij hebben --

those that focus on relaxation, exercise, weather, reading,

de apps voor ontspanning, sport, het weer, lezen,

education and health.

onderwijs en gezondheidszorg.

They spend an average of nine minutes a day on each of these.

Zij besteden gemiddeld negen minuten per dag aan elk ervan.

These apps make them much less happy.

Maar die apps maken veel minder tevreden.

About half the people, when you interrupt them and say, "How do you feel?"

Ongeveer de helft,

als je ze onderbreekt en vraagt: "Hoe voel je je?",

say they don't feel good about using them.

zeggen dat ze zich er niet goed bij voelen.

What's interesting about these --

Het interessante eraan is --

dating, social networking, gaming,

dating, sociale netwerken, gaming,

entertainment, news, web browsing --

entertainment, nieuws, surfen op het web --

people spend 27 minutes a day on each of these.

dat mensen 27 minuten per dag aan elk ervan besteden.

We're spending three times longer on the apps that don't make us happy.

We zijn drie keer langer bezig met de apps die ons niet gelukkig maken.

That doesn't seem very wise.

Dat lijkt niet erg verstandig.

One of the reasons we spend so much time on these apps

Eén reden waarom we zoveel tijd besteden aan dat soort apps,

that make us unhappy

is dat ze ons beroven van stopsignalen.

is they rob us of stopping cues.

Stopping cues were everywhere in the 20th century.

Stopsignalen kwam je overal tegen in de 20e eeuw.

They were baked into everything we did.

Ze zaten overal ingebakken.

A stopping cue is basically a signal that it's time to move on,

Een stopsignaal is in feite een signaal dat het tijd is om op te houden,

to do something new, to do something different.

om iets nieuws, iets anders te doen.

And -- think about newspapers; eventually you get to the end,

En -- denk aan kranten: je leest ze uit,

you fold the newspaper away, you put it aside.

vouwt ze op, legt ze weg.

The same with magazines, books -- you get to the end of a chapter,

Hetzelfde geldt voor tijdschriften, boeken –-

je beëindigt een hoofdstuk

prompts you to consider whether you want to continue.

en vraagt ​​je af of je wilt doorgaan.

You watched a show on TV, eventually the show would end,

Je keek naar een show op tv waar wel een einde aan kwam

and then you'd have a week until the next one came.

en moest een week wachten op het vervolg.

There were stopping cues everywhere.

Overal waren er stopsignalen.

Maar de manier waarop we vandaag media consumeren, mist die stopsignalen.

But the way we consume media today is such that there are no stopping cues.

The news feed just rolls on,

De nieuws-feed blijft maar doorgaan,

and everything's bottomless: Twitter, Facebook, Instagram,

er komt geen eind aan: Twitter, Facebook, Instagram,

email, text messaging, the news.

e-mail, sms, het nieuws.

And when you do check all sorts of other sources,

En als je dan nog allerlei andere bronnen gaat raadplegen,

you can just keep going on and on and on.

kun je gewoon blijven doorgaan zonder ophouden.

So, we can get a cue about what to do from Western Europe,

Misschien een goede tip uit West-Europa,

where they seem to have a number of pretty good ideas in the workplace.

waar ze een aantal vrij goede ideeën over de werkplek lijken te hebben.

Here's one example. This is a Dutch design firm.

Dit is bijvoorbeeld van een Nederlands ontwerpbureau.

And what they've done is rigged the desks to the ceiling.

Ze hebben de bureaus vastgemaakt aan het plafond.

And at 6pm every day,

Elke dag om 18 uur,

it doesn't matter who you're emailing or what you're doing,

wie je ook e-mailt of wat je ook doet,

stijgen die bureaus op naar het plafond.

the desks rise to the ceiling.

(Laughter)

(Gelach)

(Applause)

(Applaus)

Four days a week, the space turns into a yoga studio,

Vier dagen per week verandert die ruimte in een yogaruimte,

one day a week, into a dance club.

één dag per week in een dansclub.

It's really up to you which ones you stick around for.

Aan jou om uit te maken wat je kiest.

But this is a great stopping rule,

Maar dit is een geweldige stopregel,

because it means at the end of the day,

omdat het betekent dat aan het eind van de dag

everything stops, there's no way to work.

alles stopt, werken gaat niet meer.

At Daimler, the German car company, they've got another great strategy.

Bij Daimler, het Duitse autobedrijf, hebben ze ook een goede strategie.

When you go on vacation,

Wanneer je op vakantie gaat,

instead of saying, "This person's on vacation,

zeggen ze niet: "Deze persoon is op vakantie

they'll get back to you eventually,"

en zal later contact met je opnemen",

they say, "This person's on vacation, so we've deleted your email.

maar: "Deze persoon is op vakantie, uw e-mail is verwijderd.

This person will never see the email you just sent."

Deze persoon krijgt deze email nooit te zien."

(Laughter)

(Gelach)

"You can email back in a couple of weeks,

"Je kunt over een paar weken opnieuw e-mailen

or you can email someone else."

of iemand anders e-mailen."

(Laughter)

(Gelach)

And so --

En dus --

(Applause)

(Applaus)

You can imagine what that's like.

Je kunt je voorstellen hoe dat is.

You go on vacation, and you're actually on vacation.

Je gaat op vakantie en je bent ook op vakantie.

The people who work at this company feel

De mensen die werken bij dit bedrijf

that they actually get a break from work.

voelen dat ze echt een werkonderbreking krijgen.

But of course, that doesn't tell us much

Maar dat vertelt ons niet veel over hoe we het zelf moeten aanpakken,

about what we should do at home in our own lives,

daarom een aantal suggesties.

so I want to make some suggestions.

Bijvoorbeeld dat je tussen 5 en 6 's middags je telefoon meer gebruikt.

It's easy to say, between 5 and 6pm, I'm going to not use my phone.

The problem is, 5 and 6pm looks different on different days.

Het probleem is dat die tijd er iedere dag anders uitziet.

I think a far better strategy is to say,

Een veel betere strategie is om te zeggen:

I do certain things every day,

ik doe elke dag bepaalde dingen, dingen die elke dag terugkomen,

there are certain occasions that happen every day,

zoals dineren.

like eating dinner.

Sometimes I'll be alone,

Soms ben ik alleen,

sometimes with other people,

soms met andere mensen,

sometimes in a restaurant,

soms in een restaurant,

sometimes at home,

soms thuis,

but the rule that I've adopted is: I will never use my phone at the table.

maar de regel die ik heb aangenomen is:

nooit neem ik aan tafel mijn telefoon op.

It's far away,

Ik leg hem ver weg,

as far away as possible.

zo ver mogelijk uit de buurt.

Because we're really bad at resisting temptation.

Omdat we de verleiding slecht kunnen weerstaan,

maar als stopsignaal kan je telkens als het diner begint

But when you have a stopping cue that, every time dinner begins,

je telefoon ver weg leggen om alle verleiding te voorkomen.

my phone goes far away,

you avoid temptation all together.

At first, it hurts.

Eerst doet dat pijn.

I had massive FOMO.

Ik had een geweldige angst iets te missen.

(Laughter)

(Gelach)

I struggled.

Ik vocht ervoor.

But what happens is, you get used to it.

Maar uiteindelijk wen je er wel aan.

You overcome the withdrawal the same way you would from a drug,

Dezelfde ontwenningsverschijnselen als bij een drug,

and what happens is, life becomes more colorful, richer,

maar het leven krijgt meer kleur,

wordt rijker, interessanter --

more interesting --

je hebt betere gesprekken.

you have better conversations.

You really connect with the people who are there with you.

Je krijgt echt contact met de mensen die bij je zijn.

I think it's a fantastic strategy,

Een fantastische strategie,

and we know it works, because when people do this --

en we weten dat ze werkt, want als mensen dit doen --

en ik heb veel mensen gevolgd die dit hebben geprobeerd --

and I've tracked a lot of people who have tried this --

it expands.

dijt het uit.

They feel so good about it,

Ze voelen zich er zo goed bij dat ze er ’s morgens al mee beginnen.

they start doing it for the first hour of the day in the morning.

Ze zetten hun telefoons in het weekend op vliegtuigmodus.

They start putting their phones on airplane mode on the weekend.

That way, your phone remains a camera, but it's no longer a phone.

Zo blijft je telefoon een camera, maar is het niet langer een telefoon.

It's a really powerful idea,

Echt een machtig idee

and we know people feel much better about their lives when they do this.

en we weten dat mensen zich dan veel beter gaan voelen.

So what's the take home here?

Hoe vatten we het samen?

Screens are miraculous; I've already said that,

Schermen zijn wonderbaarlijk; dat zei ik al,

and I feel that it's true.

en ik voel dat het waar is.

But the way we use them is a lot like driving down a really fast, long road,

Maar de manier waarop we ze gebruiken,

lijkt op rijden op een heel snelle, lange weg

and you're in a car where the accelerator is mashed to the floor,

in een auto met volledig ingedrukt gaspedaal

it's kind of hard to reach the brake pedal.

en waarvan het rempedaal nogal ver weg zit.

You've got a choice.

Je hebt de keuze.

You can either glide by, past, say, the beautiful ocean scenes

Ofwel snel je langs bijvoorbeeld prachtige zeegezichten

and take snaps out the window -- that's the easy thing to do --

en neem je snapshots uit het raam -- simpel om te doen --

or you can go out of your way to move the car to the side of the road,

of je doet iets anders en stuurt de auto naar de berm,

to push that brake pedal,

duwt het rempedaal in,

to get out,

stapt uit,

take off your shoes and socks,

doet je schoenen en sokken uit,

take a couple of steps onto the sand,

neemt een ​​paar stappen over het zand

feel what the sand feels like under your feet,

en ervaart hoe het zand voelt onder je voeten,

walk to the ocean,

loopt naar de zee

and let the ocean lap at your ankles.

en laat de zee rond je enkels kabbelen.

Your life will be richer and more meaningful

Je leven zal rijker en betekenisvoller zijn,

because you breathe in that experience,

omdat je die ervaring inademt

and because you've left your phone in the car.

en omdat je je telefoon in de auto hebt gelaten.

Thank you.

Dank je.

(Applause)

(Applaus)