Why I put myself in danger to tell the stories of Gaza | Ameera Harouda

Translator: Davor Stevcheski Reviewer: Renata Gjoreska

Hello.

Здраво.

This is my first trip,

Ова е моето прво патување,

first time in life I'm outside of the walls of Gaza.

првпат сум надвор од ѕидините на Газа.

I'm so happy to be here.

Многу сум среќна што сум овде.

(Applause)

(Аплауз)

My ambition always was to be a pilot, to fly a plane,

Мојата амбиција секогаш беше да бидам пилот, да управувам авион,

to feel free to fly the sky, to touch the sky.

да се чувствувам слободно додека летам по небото, да го допрам небото.

But that didn't happen.

Но тоа не се случи.

Simply, I live in Gaza, there is no airport.

Едноставно, живеам во Газа, нема аеродром.

All borders are closed on every side.

Границите се затворени на секоја страна.

We live in one of the biggest prisons in the world.

Живееме во еден од најголемите затвори во светот.

The only thing I can do is just to look up to the sky.

Единственото нешто кое можам да го направам е да погледнам кон небото.

On some days, we are lucky if we have electricity

Некои денови имаме среќа и добиваме струја

for four or five hours.

на четири или пет часа.

When it's cold, we make a fire on the front or on the roof of our homes.

Кога е студено, палиме огaн пред или на кровот на нашите домови.

Sometimes we make food, too.

Некогаш и готвиме.

My job in Gaza is to arrange everything for journalists who come to my homeland

Мојата работа во Газа е да организирам се што е потребно за новинарите кои доаѓаат

to tell the stories about what's going on in Gaza.

во мојата татковина да кажуваат приказни за тоа што се случува во Газа.

Many mornings, I had to go to the border area

Многу утра, требало да одам до граничните области

to collect a journalist.

за да земам новинар.

If anything should happen to the journalist,

Ако нешто му се случи на истиот,

or if the journalist decides to cover a story

или ако тој реши да покрие некоја приказна

the government doesn't want us to cover,

која владата несака да биде објавена,

bad things could happen.

лоши работи можат да се случат.

Navigating through my country helping journalists,

Навигирањето низ мојата земја, помагањето на новинарите,

filmmakers, news crews, is my working life.

режисерите, телевизиските екипи, е мојот професионален живот.

I believe my success comes from building a relationship

Верувам дека мојот успех доаѓа од градењето на врски,

not only with journalists and the news crews,

не само со новинарите и телевизиските екипи,

but also with the communities in the Gaza Strip.

туку и со заедниците во појасот Газа.

These communities who don't want their stories to be told,

Овие заедници кои не сакаат нивните приказни да бидат споделени,

I never looked to them as stories or numbers.

никогаш кон нив не сум гледала како приказни или бројки.

But like me, they are human beings.

Туку како мене, тие се човечки суштества.

I have built up many relationships over 10 years.

Изградив многу врски последниве 10 год.

And guess what?

И погодете што?

This gives me the chance to get access to people,

Тоа ми даде шанса да дојдам до луѓе,

to stories that others can't.

до приказни, до кои друг не може да дојде.

In some certain situations, I feel, as a woman, I have more power.

Во некои одредени ситуации, чувствувам, како жена, имам поголема моќ.

Many male journalists in my society,

Многу машки новинари во мојата заедница,

they want to cover a story about drug addiction in my country.

сакаат да покријат приказни за зависноста од дрога во мојата држава.

That problem started when the Gaza tunnel was being built.

Проблемот почна кога се градеше тунелот Газа.

With the siege on Gaza,

Со опсадата на Газа,

tunnels brought people all the basic needs

тунелите им ги овозможуваа на луѓето сите основни потреби

like food, building material, other stuff we needed.

како храна, градежен материјал и други работи кои ни требаа.

But not anymore, because the Egyptian side flooded them up with water

Но, не повеќе, бидејќи Египет го поплави тунелот

and they are not working anymore.

и тие веќе не функционираат.

Drugs were being smuggled,

Дрогата беше шверцувана,

and many young people got addicted, too.

а многу млади луѓе се навлекоа.

In the tradition of the Palestinian society,

По традицијата на Палестинското општество

it's forbidden for men to enter the household.

забрането е за мажи да влезат во домаќинствата.

So, no male journalists get the story.

Значи, машки новинари не можеа да ја добијат приказната.

But I did.

Но, јас можев.

I have a wonderful husband,

Имам прекрасен сопруг,

a wonderful husband who supports me

кој ме поддржува

despite all the criticism he gets from the society.

и покрај критиките кои ги добива од општеството.

He's at home now with my two kids,

Тој е моментално дома, со двете наши деца

and I have another one that's growing in here.

и имаме трето, кое расте овде.

(Applause)

(Аплауз)

When I'm working, I call him every two hours,

Кога работам, му се јавувам на секои два часа,

and he knows if he doesn't hear from me,

и знае дека ако не се слушнеме

he should call my contact,

треба да му се јави на мојот контакт,

the one who gives me access to the story,

оној кој ми дава пристап до приказната,

which is the one who I trust.

што е човекот кому му верувам.

One of the times in Gaza,

Еднаш во Газа

during the kidnapping of the British journalist Alan Johnston,

за време на киднапирањето на Британскиот новинар Алан Џонстон,

I was asked by an American magazine

aмерикански магазин побара да организирам

to set up a meeting with the kidnappers in Gaza, and I did.

средба со киднаперите од Газа и тоа го направив.

The journalist covering the story and I

Бешe побарано јас и новинарите кои ја пренесуваа приказната

were asked to meet outside of his hotel.

да се сретнеме надвор од хотелот.

They came, they picked us up in a black van with black windows,

Тие дојдоа со црно комбе и црни прозорци и нè зедоа,

they were wearing masks on that day.

имаа маски тој ден.

And they drove us away, far away in the middle of a field.

И нè однесоа далеку, среде едно поле.

They took our cell phones

Ни ги зедоа мобилните

and we did the interview with the kidnapper outside in that field.

и го правевме интервјуто со киднаперите во полето.

I was so scared that day,

Многу бев исплашена тој ден,

a day I will never forget.

ден кој никогаш нема да го заборавам.

So, why do I do what I do?

Зошто го правам тоа што го правам?

I do it because I believe if I didn't,

Го правам затоа што верувам дека кога не би го правела

a huge part of the story about Gaza will be missing.

голем дел од приказните за Газа не би постоеле.

There are some more stories I could tell you about my country.

Има повеќе приказни што можам да ви ги кажам за мојата земја.

And not all of them are bad.

И не се сите лоши.

I love my country, despite the terrible situation we live in --

Си ја сакам земјата и покрај лошата ситуација во која живееме --

siege, poverty, unemployment --

опсада, сиромаштија, невработеност --

but there is life.

но, има живот.

There are people who are dreamers and amazing people full of energy.

Има луѓе кои се сонувачи и прекрасни луѓе полни со енергија.

We have wonderful music, and a great music school.

Имаме прекрасна музика и прекрасно музичко училиште.

We have parkour dancers who dance in the rubble of their homes.

Имаме паркур танчери кои танцуваат во рушевините на нивните домови.

And Gaza is the only place in the Arab world

Газа е единственото место во Арапскиот свет

where Muslims and Christians live in strong brotherhood.

каде муслиманите и христијаните живеат сложно.

(Applause)

(Аплауз)

During the time of war,

За време на војната,

the hardest part for me is leaving the house early in the morning,

најтешкиот дел за мене е да го напуштам домот наутро,

leaving my children.

да ги напуштам децата.

I take a picture of them everyday

Ги фотографирам секој ден

because I never know if I will make it back to them.

затоа што никогаш не се знае дали пак ќе ги видам.

Being a fixer and a journalist is difficult and dangerous in Gaza.

Да се биде помагач и новинар во Газа е тешко и опасно.

But when I hear the sound of the shelling or the sound of the bombing,

Но, кога ќе го слушнам звукот на бомбите и гранатите,

I just head straight toward it,

одам право натаму,

because I want to be there first,

затоа што сакам да бидам првата таму,

because these stories should be told.

затоа што овие приказни треба да бидат раскажани.

When my children were small and we heard the sound of the war,

Кога моите деца беа малечки и ќе ги слушневме првите звуци на војната,

I used to tell them that they were fireworks.

им кажував дека се огномети.

Now they are older, they understand.

Сега се постари, разбираат.

I do have terrible nightmares

Имам страшни кошмари

because of all that I witnessed during war times,

поради сведоштвата за време на војната,

especially these lifeless bodies of young children.

посебно од безживотните тела на малите деца.

I still remember a little girl, her name is Hala.

Сеуште се сеќавам на едно мало девојче, нејзиното име е Хала.

She's the only survivor from her family.

Таа е единствениот преживеан од нејзиното семејство.

Her picture will be with me forever.

Нејзината слика ќе биде со мене засекогаш.

I will never forget her.

Никогаш нема да ја заборавам.

I'm proud that I can stand here and be here today with you.

Горда сум затоа што можам да стојам овде со вас денеска.

I'm proud that I can tell you stories, sad and happy,

Горда сум затоа што можам да ви ги раскажам приказните, тажни и среќни,

stories about my small corner of the world, Gaza.

приказни за мојот мал дел од светот, Газа.

I'm proud that I am the first female fixer working in Gaza.

Горда сум што сум првата жена новинарски пoмагач што работи во Газа.

And the funny thing is they call me Mr. Rambo in Gaza.

Интересно е што, во Газа, ме викаат г-дин. Рамбо.

(Laughter)

(Смеа)

I hope one day, I will get the chance to tell the stories of all other women,

Се надевам дека еден ден, ќе добијам шанса да ги кажам приказните од другите жени

all other amazing women I know in my country.

од сите други прекрасни жени, кои ги познавам во мојата држава.

I hope that one day I can help other women in my country

Се надевам дека еден ден ќе можам да им помогнам на другите жени

to be fixers like me.

да бидат новинарски помагачи како мене.

And of course sometimes, I feel I can't do this work anymore,

И се разбира понекогаш се чувствувам дека не можам да го работам ова повеќе,

it's just too much for me.

премногу е за мене.

But I remember these words:

Но, се сеќавам на овие зборови:

"Don't limit your challenge, but challenge your limit.

"Не го лимитирајте предизвикот, туку предизвикајте го лимитот.

Don't allow others to stand in front of your dreams."

Не им дозволувајте на другите да стојат пред вашите соништа."

Thank you.

Ви Благодарам.

(Applause)

(Аплауз)