Why I put myself in danger to tell the stories of Gaza | Ameera Harouda

Translator: Daban Q Jaff Reviewer: halo fariq

Hello.

سڵاو.

ئەمە یەکەم گەشتمە،

This is my first trip,

first time in life I'm outside of the walls of Gaza.

یەکەم جارە لە ژیانم لەدەرەوەی دیوارەکانی غەزەم.

I'm so happy to be here.

خۆم زۆر بەخۆشحاڵ دەزانم کە لێرەم.

(Applause)

(چەپڵەڕێزان)

My ambition always was to be a pilot, to fly a plane,

هەمیشە ئاواتم ئە وە بوو ببم، بە فڕۆکەوان، گەشت بکەم

بەئازادی بۆ ئاسمان بفڕم و دەست لە ئاسمان بدەم.

to feel free to fly the sky, to touch the sky.

But that didn't happen.

بەڵام ئەوە ڕووینەدا.

Simply, I live in Gaza, there is no airport.

لە غەزە دەژەیم هیچ فڕۆکەخانەیەکی لێنییە.

سنوورەکان لە هەموو لایەکەوە داخراون

All borders are closed on every side.

We live in one of the biggest prisons in the world.

لە گەورەترین بەندیخانەی ئەم جیهانە دەژەین.

تەنها شت کە بتوانم بیکەم سەیرکردنی ئاسمانە.

The only thing I can do is just to look up to the sky.

On some days, we are lucky if we have electricity

هەندێ ڕۆژ، شانسمان هەیە ئەگەر

for four or five hours.

کارەبا ٤ بۆ٥ کاتژمێرهەبێ.

کاتێک ساردە، لەبەردەم یان لەسەر ماڵەکانمان ئاگردەکەینەوە.

When it's cold, we make a fire on the front or on the roof of our homes.

Sometimes we make food, too.

هەندێجاریش خواردن دروست دەکەین.

My job in Gaza is to arrange everything for journalists who come to my homeland

ئیشی من لە غەزە بریتییە لە ئامادەکاری بۆ ئەو ڕۆژنامەنووسانەی کە دێنە نیشتیمانەکەم

to tell the stories about what's going on in Gaza.

و گەیاندنی ئەو چیرۆکانەی لە غەزە ڕوودەدەن.

Many mornings, I had to go to the border area

زۆربەی بەیانیان، دەبوو بچمە سەر سنوور

to collect a journalist.

بۆ ئەوەی ڕۆژنامەنووسێک بهێنم.

If anything should happen to the journalist,

ئەگەر شتێک بەسەر ئەو ڕۆژنامەنووسایە بهاتایە،

یا ڕۆژنامەنووسەکە ڕووداوێک ڕووماڵ بکا

or if the journalist decides to cover a story

the government doesn't want us to cover,

کە حکومەت نەیدەیویست ڕووماڵی بکەین،

bad things could happen.

لەوانەیە شتیێکی خراپ ڕوویبدایە.

Navigating through my country helping journalists,

،ئیشی من ڕێنیاشاندان و یارمەتدانی ڕۆژنامەنووسەکان

filmmakers, news crews, is my working life.

فلیمدەرهێنەرەکان و دەستەی هەواڵگریەکان بوو کە دەهاتن بۆ لووڵاتەکەم.

I believe my success comes from building a relationship

باوەڕم وایە سەرکەوتنم لەڕێگەی درووستکردنی پەیوەندیەوە دەبێت

not only with journalists and the news crews,

،نەک تەنها لەگەڵ ڕۆژنامەنووسەکان و دەستەی هەواڵگری

but also with the communities in the Gaza Strip.

بەڵکو لەگەڵ کۆمەڵگاکانی کەرتی غەزەش.

These communities who don't want their stories to be told,

ئەو خەڵکانەی کە نایانەوێ چیرۆکەکانیان بڵاوببێتەوە.

I never looked to them as stories or numbers.

هەرگیز وەکو چیرۆکەکان یا ژمارەکان سەیریان ناکەم.

But like me, they are human beings.

بەڵکو وەکو منن، ئەوانیش مرۆڤن.

I have built up many relationships over 10 years.

لەماوەی ئەو ١٠ ساڵە پەیوەندیەکی زۆرم دروستکردووە.

And guess what?

دەزانن چی؟

This gives me the chance to get access to people,

.ئەمە ئەو شانسەی داپێم بگەم بەو خەڵک و ڕووداوانە

to stories that others can't.

کە ئەوانی تر نەیان توانی.

،لە زۆربەی بارودۆخەکاندا، هەستم دەکرد وەکو ئافرەتێک، زۆر بەهێزم.

In some certain situations, I feel, as a woman, I have more power.

Many male journalists in my society,

زۆربەی ڕۆژنامەنووسە پیاوەکانی کۆمەڵگاکەم،

they want to cover a story about drug addiction in my country.

دەیانویست چیرۆکێک لەسەر ئاڵودەبوون بە ماددە هۆشبەرەکان لە وڵاتەکەم ڕوماڵ بکەم.

That problem started when the Gaza tunnel was being built.

کێشەکە لەوەوە دەستی پێکرد کاتێک تونێلەکەی غەزە دروستکرا.

With the siege on Gaza,

سەرەڕای ئەو ئابلوقەیەی سەر غەزە،

tunnels brought people all the basic needs

لەڕێگەی تونێلەکانەوە پێداویستیە سەرەتایەکانی خەڵک وەکو، خواردن

like food, building material, other stuff we needed.

کەرەستەکانی بیناکاریی و شتەکانی تر دەهێنران کە پێویسمان بوو.

But not anymore, because the Egyptian side flooded them up with water

بەڵام چیتر نەهات، چونکە میسریەکان تونێلەکانیانیان پڕئاو کرد

and they are not working anymore.

و چیتر سوودیان نەماوە.

Drugs were being smuggled,

ماددە هۆشبەرەکان لە ڕێگەی قاچاغەوە دەهێنران،

and many young people got addicted, too.

و گەنجێکی زۆریش ئاڵودەی بوون.

لە کەلتووری گەلی فەلەستیندا،

In the tradition of the Palestinian society,

it's forbidden for men to enter the household.

قەدەغەیە پیاوان بچنە ناو خێزانەکان.

So, no male journalists get the story.

بۆیە، هیچ ڕۆژنامەنووسێکی پیاو چیرۆکەکەی دەست نەدەکەوت.

But I did.

بەڵام من دەستم کەوت.

I have a wonderful husband,

هاوسەرێکی باشم هەیە،

a wonderful husband who supports me

هاوسەرە باشەکەم پشتگیریم دەکات

despite all the criticism he gets from the society.

سەرەڕای هەموو ئەو ڕەخنانەی لەلایەن کۆمەڵگاوە ئاراستەی دەکەن.

He's at home now with my two kids,

لەگەڵ دوو مناڵەکەم لە ماڵەوەن،

and I have another one that's growing in here.

لێرەدا مناڵێکی تریش هەیە لەزگمدایە.

(Applause)

[چەپڵەڕێزان]

When I'm working, I call him every two hours,

کاتێک لە ئیشم، هەموو دوو کاتژمێر جارێک پەیوەندی بە هاوسەرەکەم دەکەم،

and he knows if he doesn't hear from me,

ئەگەر تەلەفۆنی بۆ نەکەم،

he should call my contact,

پەیوەندی بە ڕێکخەرەکەمەوە دەکات،

the one who gives me access to the story,

تەنها کەسە کە بەچیرۆکەکانم دەگەینێ،

which is the one who I trust.

تەنها کەسیشە متمانەم پێیەتی.

One of the times in Gaza,

جارێکیان،

لە کاتی ڕفاندنی ڕۆژنامەنووسە بەریتانیەکە ئەلن جۆنستن،

during the kidnapping of the British journalist Alan Johnston,

I was asked by an American magazine

لەلایەن ڕۆژنامەیەکی ئەمریکیەوە داوام لێکرابوو

to set up a meeting with the kidnappers in Gaza, and I did.

چاوپێکەوتنێک لەگەڵ فڕێندراوەکان لە غەزە بکەم، ئەنجاممدا.

The journalist covering the story and I

ڕۆژنامەنووسەکە چیرۆکەکەی ڕووماڵکرد و

were asked to meet outside of his hotel.

داوام لێکرابوو لەدەرەوەی ئوتێلەکەی چاوم پێبکەوێت.

They came, they picked us up in a black van with black windows,

بە ئۆتۆمۆبێلێکی ڕەشی جام ڕەش هەڵیانگرتین،

they were wearing masks on that day.

ئەو ڕۆژە ماسکیان پۆشیبوو.

And they drove us away, far away in the middle of a field.

بۆ شوێنێکی دووریان بردین، لەناوەڕاستی گۆڕەپانەکە دوورکەوتینەوە.

They took our cell phones

مۆبایلەکانیان لێ سەندین

and we did the interview with the kidnapper outside in that field.

و لەدەرەوەی کێڵگەکە چاوپێکەوتنەکەمان لەگەڵ فڕێندراوەکە کرد.

I was so scared that day,

ئەو ڕۆژە زۆر ترسام،

a day I will never forget.

ڕۆژێکە هەرگیز لەبیرم ناچێت.

So, why do I do what I do?

بۆ ئەوە دەکەم کە دەیکەم؟

ئەوە دەکەم چونکە باوڕم وایە ئەگەر نەیکەم،

I do it because I believe if I didn't,

بەشێکی گەورەی چیرۆکە لە غەزە وندەبێت.

a huge part of the story about Gaza will be missing.

There are some more stories I could tell you about my country.

چیرۆک زۆرە لەسەر وڵاتەکەم پێتان بڵیم.

And not all of them are bad.

و هەموو چیرۆکەکان خراپ نین.

I love my country, despite the terrible situation we live in --

وڵاتەکەم خۆش دەوێت، سەرەڕەی ئەو باروودۆخە ناخۆش،

siege, poverty, unemployment --

ئابلوقە، هەژاری و بێکاریەی تێیدە دەژین

but there is life.

بەڵام ژیان هەیە.

There are people who are dreamers and amazing people full of energy.

خەڵکانێک هەن خەونیانیان هەیە و خەڵک ناوەزە و پڕ وزەن.

We have wonderful music, and a great music school.

مۆزیقایەکی خۆش و قوتابخانەیەکی مۆزیقی ناوازەمان هەیە.

We have parkour dancers who dance in the rubble of their homes.

ئێمە سەماکەرمان هەیە کە لەسەر لێواری تالەبەردەکانی ماڵەکانیان سەمادەکەن.

And Gaza is the only place in the Arab world

غەزە تەنها شوێنە لە نیشتیمانی عەرەبی

where Muslims and Christians live in strong brotherhood.

کە موسڵمانەکان و مەسیحیەکان بە تەبایی پێکەوە دەژین.

(Applause)

[چەپڵەڕێزان]

During the time of war,

لەکاتی جەنگدا،

the hardest part for me is leaving the house early in the morning,

قورسترین شت بۆ من بەجێهێشتنی ماڵەکەم بوو بەو بەیانییە زووە،

leaving my children.

بەجێهێشتنی مناڵەکانم بوو.

هەموو ڕۆژێک وێنەیانم دەگرت

I take a picture of them everyday

because I never know if I will make it back to them.

چونکە نەمدەزانی جارێکی تر دەچمەوە بۆلایان.

Being a fixer and a journalist is difficult and dangerous in Gaza.

بوون بەڕێکخەر و ڕۆژنامەنووس قورس و مەترسیدارە لە غەزە.

But when I hear the sound of the shelling or the sound of the bombing,

بەڵام کاتێک گوێم لەدەنگی هاوار یان دەنگی بۆردومانەکان دەبوو،

ڕاستەوخۆ بەرەو ئەو شوێنە دەچوم،

I just head straight toward it,

because I want to be there first,

چونکە دەمویست یەکەم کەس لەوێبم،

because these stories should be told.

چونکە ئەو چیرۆکانە دەبوو بگێڕدرێنەوە.

When my children were small and we heard the sound of the war,

کاتێک مناڵەکانم بچووک بوون و دەنگی جەنگەمان دەبیست،

I used to tell them that they were fireworks.

پێیانم دەگوت یاری ئاگرینە.

Now they are older, they understand.

ئێستا گەورەبوونە، تێدەگەن.

I do have terrible nightmares

مۆتەکەیەکی خراپم هەیە

because of all that I witnessed during war times,

بەهۆی هەموو ئەو ڕووداوانەی لە کاتی جەنگدا ڕوویدا،

especially these lifeless bodies of young children.

بەتایبەتی کەوتنی لاشەی مناڵەکان.

I still remember a little girl, her name is Hala.

هێشتا لەبیرمە کچێکی بچووک، ناوی حەلا بوو.

She's the only survivor from her family.

تەنها کەسی خێزانەکەی بوو لە ڕزگاری بوو.

Her picture will be with me forever.

وێنەکەی بۆ هەمیشە لە پێش چاوم دەمێنێتەوە.

I will never forget her.

هەرگیز لەبیری ناکەم،

I'm proud that I can stand here and be here today with you.

شانازی دەکەم کە ئەمڕۆ لە بەرامبەرتان وەستاوم و لەگەڵتا ن بووم لێرە.

I'm proud that I can tell you stories, sad and happy,

شانازی دەکەم کە توانیم چیرۆکەکانتان بۆ بگێڕمەوە، چیرۆکە خۆش و ناخۆشانەکان،

stories about my small corner of the world, Gaza.

سوجێکی ئەم جیهانە کە غەزەیە.

I'm proud that I am the first female fixer working in Gaza.

شانازی دەکەم کە یەکەم ئافەرەت بووم ئیشی ڕێکخەریم لە غەزە دەکرد.

And the funny thing is they call me Mr. Rambo in Gaza.

و شتێکی خۆش بانگیان دەکردم مستەر ڕامبۆکەی غەزە.

(Laughter)

[پێکەنین]

I hope one day, I will get the chance to tell the stories of all other women,

هیوادارم ڕۆژێک، هەلێکم بۆ بڕەخسێ چیرۆکەکان بۆ هەموو ئافرەتانی تر و

all other amazing women I know in my country.

ئافرەتانی وڵاتەکەم بگێڕمەوە،

هیوادارم ڕۆژێک بتوانم یارمەتی ئافرەتانی تر بدەم بۆ ئەوەی

I hope that one day I can help other women in my country

to be fixers like me.

وەک من ببنە ڕێکخەر لە وڵاتەکەم.

And of course sometimes, I feel I can't do this work anymore,

بێ گومان هەندێک جار، هەست دەکەم ناتوانم ئەم کارەبکەم،

it's just too much for me.

ئەمە زۆر قورسە بۆ من.

But I remember these words:

بەڵام ئەو وشانەم بەبیردێتەوە:

"Don't limit your challenge, but challenge your limit.

،سنوور بۆ بەرەنگاربوونەوەکانت دامەنێ " بەڵکو بەرەنگاری سنورەکان بەوە.

Don't allow others to stand in front of your dreams."

ڕێگە بە هیچ کەس مەدە لەبەردەم "خەونەکانت بەوەستن.

Thank you.

سوپاستان دەکەم.

(Applause)

[چەپڵەڕێزان]