Jinha Lee: Reach into the computer and grab a pixel

جین ها لی: ورود به درون کامپیوتر و برداشتن یک پیکسل

Translator: Farnaz Saghafi Reviewer: soheila Jafari

Throughout the history of computers

در طول تاریخ کامپیوتر

we've been striving to shorten the gap between us

سعی ما در این بوده که خلاء بین خود و اطلاعات دیجیتالی را کاهش دهیم،

and digital information,

سعی ما در این بوده که خلاء بین خود و اطلاعات دیجیتالی را کاهش دهیم،

the gap between our physical world

خلاء بین دنیای فیزیکی ما

and the world in the screen

و دنیای درون این صفحه مانیتور

where our imagination can go wild.

که تصورات ما در آن از اختیار خارج می شوند.

And this gap has become shorter,

و این خلاء کمتر و

shorter, and even shorter,

کمتر و بازهم کمتر شده است.

and now this gap is shortened down

و هم اکنون این خلاء به اندازه کمتر از یک میلیمتر شده،

to less than a millimeter,

و هم اکنون این خلاء به اندازه کمتر از یک میلیمتر شده،

the thickness of a touch-screen glass,

به ضخامت یک صفحه نمایش لمسی شیشه ای،

and the power of computing

و قدرت ارتباط کامپیوتری برای همگان فراهم است.

has become accessible to everyone.

و توان ارتباط کامپیوتری برای همگان فراهم است.

But I wondered, what if there could be no boundary at all?

اما متعجبم، چی می شد اگه هیچ محدودیتی در کار نبود؟

I started to imagine what this would look like.

فکر کردم دنیا چه شکلی می شد.

First, I created this tool

ابتدا، این وسیله را ساختم

which penetrates into the digital space,

که به فضای دیجیتال نفوذ می کنه،

so when you press it hard on the screen,

اینطوری وقتی آنرا روی صفحه فشارش می دهید،

it transfers its physical body into pixels.

جسم فیزیکی اش را به پیکسل تبدیل می کند.

Designers can materialize their ideas

طراحان قادرند ایده هایشان را مستقیما" در غالب تصاویر سه بعدی عملی کنند

directly in 3D,

طراحان قادرند ایده هایشان را مستقیما" در غالب تصاویر سه بعدی عملی کنند

and surgeons can practice on virtual organs

و جراحان در غالب این صفحه قادرند روی اندام مجازی تمرین کنند.

underneath the screen.

و جراحان در غالب این صفحه قادرند روی اندام مجازی تمرین کنند.

So with this tool, this boundary has been broken.

بدین ترتیب، با وجود این ابزار این محدودیت از بین رفته.

But our two hands still remain outside the screen.

اما هنوز دستهای ما بیرون از صفحه مانیتور است.

How can you reach inside and interact

چطور می توانید با بکارگیری مهارت دستانمان به داخل دسترسی پیدا کرده

with the digital information

چطور می توانید با بکارگیری مهارت دستانمان به داخل دسترسی پیدا کرده

using the full dexterity of our hands?

و با اطلاعات دیجیتالی ارتباط برقرار کنید؟

At Microsoft Applied Sciences,

در علوم کاربردی مایکروسافت،

along with my mentor Cati Boulanger,

با همکاری استادم "کتی بولانگر"،

I redesigned the computer

من کامپیوتر را مجدد طراحی کرده

and turned a little space above the keyboard

و فضای کوچک بالای صفحه کلید را به یک

into a digital workspace.

فضای کاری دیجیتالی تبدیل کردم.

By combining a transparent display and depth cameras

با ادغام صفحه نمایشی شفاف و دوربینهایی که برای ردیابی انگشتان و صورت شما در عمق آنها گنجانده شده،

for sensing your fingers and face,

با ادغام صفحه نمایشی شفاف و دوربینهایی که برای ردیابی انگشتان و صورت شما در عمق آنها گنجانده شده،

now you can lift up your hands from the keyboard

اکنون قادرید انگشتانتان را از صفحه کلید برداشته

and reach inside this 3D space

و به درون فضای سه بعدی رفته و

and grab pixels with your bare hands.

با دستان برهنه پیکسلها را بگیرید.

(Applause)

(تشویق حاضرین)

Because windows and files have a position in the real space,

از آنجائیکه پنجره ها و پوشه ها در فضای واقعی جایگاهی دارند،

selecting them is as easy as grabbing a book off your shelf.

انتخاب آنها به سادگی برداشتن کتابی از قفسه کتابهایتان است.

Then you can flip through this book

بعدش می تونید صفحات آنرا ورق زده

while highlighting the lines, words

و خطوط و کلمات را با رنگ علامت گذاری کنید

on the virtual touch pad below each floating window.

در صفحه لمسی مجازی که در پایین هر پنجره متحرکت قرار دارد.

Architects can stretch or rotate the models

معماران قادرند مدلها را مستقیما" با دستانشان چرخانده و امتداد بدهند.

with their two hands directly.

معماران قادرند مدلها را مستقیما" با دستانشان چرخانده و امتداد بدهند.

So in these examples,

بدین ترتیب در این دو مثال،

we are reaching into the digital world.

ما به درون دنیای دیجیتال دسترسی پیدا کردیم.

But how about reversing its role

اما چطوره که نقش آنرا برعکس کرده و

and having the digital information reach us instead?

کاری کنیم که اطلاعات دیجیتالی به ما دسترسی پیدا کنند.

I'm sure many of us have had the experience

مطمئنم اکثر ما تجربه

of buying and returning items online.

خرید و عودت اجناس بصورت آنلاین را داشته ایم.

But now you don't have to worry about it.

اما حالا لازم نیست نگران آن موضوع باشید.

What I got here is an online augmented fitting room.

من اینجا یک اتاق پرو بزرگ شده آنلاین دارم.

This is a view that you get from

این نمایی است که از طریق نمایش پروژکتوری

head-mounted or see-through display

یا صفحه شفاف مشاهده می کنید

when the system understands the geometry of your body.

وقتی سیستم مقیاس بدن شما را ارزیابی می کند.

Taking this idea further, I started to think,

با گسترش این ایده، فکر کردم،

instead of just seeing these pixels in our space,

بجای دیدن این پیکسلها در فضا،

how can we make it physical

چطور می تونیم آنرا فیزیکی کرده

so that we can touch and feel it?

تا بتونیم آنرا لمس و حس کنیم؟

What would such a future look like?

چنین آینده ای چگونه بنظر می رسد؟

At MIT Media Lab, along with my advisor Hiroshi Ishii

در آزمایشگاه مدیا ام آی تی، بهمراه مشاورم "هیروشی ایشی"

and my collaborator Rehmi Post,

و همکارم "رهمی پُست"،

we created this one physical pixel.

ما این پیکسل فیزیکی را ساختیم.

Well, in this case, this spherical magnet

خُب در این مورد، این آهنربای کروی

acts like a 3D pixel in our space,

بعنوان یک پیکسل سه بعدی در فضای ما عمل می کند،

which means that both computers and people

یعنی هم کامپیوتر و هم فرد قادرند

can move this object to anywhere

این شیء را در درون چنین فضای کوچک سه بعدی

within this little 3D space.

به هر سویی حرکت دهند.

What we did was essentially canceling gravity

آنچه ما انجام دادیم اساسا" خنثی کردن نیروی جاذبه

and controlling the movement by combining

و کنترل حرکت بود با ادغام کردن

magnetic levitation and mechanical actuation

نیروی شناور مغناطیسی و راه اندازی نیروی مکانیکی

and sensing technologies.

و ردیابی تکنولوژی.

And by digitally programming the object,

و با بکارگیری برنامه نویسی دیجیتالی برای اون شیء

we are liberating the object from constraints

آنرا از محدودیت های زمانی و مکانی رها کرده

of time and space, which means that now,

و این در حال حاضر بدان معنی است که

human motions can be recorded and played back

حرکات انسان میتوانند ضبط شده و پخش شوند

and left permanently in the physical world.

و بطور همیشگی در دنیای مادی باقی بماند.

So choreography can be taught physically over distance

بدین ترتیب می توان رقص را بطور فیزیکی از راه دور آموزش داد

and Michael Jordan's famous shooting can be replicated

و شوت معروف مایکل جوردن، بارها و بارها

over and over as a physical reality.

مثل واقعیتی فیزیکی عینا" بازسازی شود.

Students can use this as a tool

دانش آموزان با بکارگیری این وسیله

to learn about the complex concepts

می توانند مفاهیم پیچیده ای

such as planetary motion, physics,

مثل حرکت سیاره ای و فیزیک را بیاموزند

and unlike computer screens or textbooks,

و این وسیله بر خلاف صفحات کامپیوتری و کتب درسی،

this is a real, tangible experience

تجربه ای واقعی و قابل لمس اند

that you can touch and feel, and it's very powerful.

که قادر به لمس و حس آن بوده و بسیار قوی است.

And what's more exciting

وچیزی هیجان انگیزتراز

than just turning what's currently in the computer physical

تبدیل آنچه در حال حاضر در جسم کامپیوتر است

is to start imagining how programming the world

اینه که تصور کنیم چطور برنامه نویسی جهان می تواند

will alter even our daily physical activities.

حتی فعالیتهای جسمی روزانه ما را تحت الشعاع قرار دهد.

(Laughter)

(خنده حاضرین)

As you can see, the digital information

همانطور که ملاحظه می کنید، اطلاعات دیجیتالی

will not just show us something

فقط نشان دهنده چیزی به ما نیستند

but it will start directly acting upon us

بلکه بعنوان بخشی از محیط فیزیکی ما

as a part of our physical surroundings

مستقیما وارد عمل می شوند

without disconnecting ourselves from our world.

بدون اینکه ما را از دنیای خود جدا سازند.

Today, we started by talking about the boundary,

امروز ما سخن خود را با گفتگو درباره محدودیتها آغاز کردیم

but if we remove this boundary,

اما اگر این محدودیت را کنار بزنیم،

the only boundary left is our imagination.

تنها محدودیت باقی مانده، تصور ماست.

Thank you.

سپاسگزارم.

(Applause)

(تشویق حاضرین)