Jinha Lee: Reach into the computer and grab a pixel

Translator: Sandro Subeliani Reviewer: Michael Kaulashvili

Throughout the history of computers

კომპიუტერების ისტორიის განმავლობაში

we've been striving to shorten the gap between us

ჩვენ ვცდილობდით შეგვემცირებინა ნაპრალი ჩვენსა

and digital information,

და ციფრულ ინფორმაციას შორის,

the gap between our physical world

ნაპრალი ჩვენს მატერიალურ სამყაროსა

and the world in the screen

და ეკრანში არსებულ სამყაროს შორის

where our imagination can go wild.

სადაც ჩვენი წარმოსახვა შესაძლოა გაცხოველდეს.

And this gap has become shorter,

და ეს ნაპრალი გახდა მოკლე

shorter, and even shorter,

მოკლე და უფრო მოკლე

and now this gap is shortened down

და ახლა ეს ნაპრალი უფრო შემცირდა

to less than a millimeter,

უფრო ცოტაა ვიდრე მილიმეტრი,

the thickness of a touch-screen glass,

სენსორული მინის სისქე

and the power of computing

და კომპიუტერული გამოთვლის ძალა

has become accessible to everyone.

გახდა ყველასთვის ხელმისაწვდომი.

But I wondered, what if there could be no boundary at all?

მაგრამ მე მაინტერესებდა, თუ რა შეიძლებოდა ყოფილიყო ამ ყველაფრის საზღვარი

I started to imagine what this would look like.

მე წარმოვიდგინე თუ როგორი სახის შეიძლებოდა ყოფილიყო.

First, I created this tool

პირველად, მე შევქმენი ეს იარაღი

which penetrates into the digital space,

რომელიც აღწევს ციფრულ სივრცეში,

so when you press it hard on the screen,

ასე რომ, როცა თქვენ დააწვებით ძლიერად ეკრანს

it transfers its physical body into pixels.

ის გადაადგილდება თავისი მატერიალური სხეულიდან პიქსელში.

Designers can materialize their ideas

დიზაინერებმა შეძლეს განეხორციელებინათ ეს იდეა

directly in 3D,

ძირითადად 3D–ში

and surgeons can practice on virtual organs

და ქირურგებს შეუძლიათ ივარჯიშონ ვირტუალურ ორგანოებზე

underneath the screen.

ეკრანის ქვეშ.

So with this tool, this boundary has been broken.

ამ იარაღით საზღვარი დაინგრა.

But our two hands still remain outside the screen.

მაგრამ ჩვენი ხელები ჯერ კიდევ რჩება ეკრანის გარეთ.

How can you reach inside and interact

როგორ შეგიძლიათ შეაღწიო შიგნით და ურთიერთობა დაამყარო

with the digital information

ციფრულ ინფორმაციასთან

using the full dexterity of our hands?

ხელების სრული სიმარჯვის გამოყენებით?

At Microsoft Applied Sciences,

მაიკროსოფტის მიერ შემუშავებულ მეცნიერებასთან,

along with my mentor Cati Boulanger,

და ჩემს მენტორ ქათი ბულანჯერთან ერთად,

I redesigned the computer

მე გადავაკეთე კომპიუტერი

and turned a little space above the keyboard

და შევქმენი პატარა სივრცე კლავიატურის მაღლა

into a digital workspace.

ციფრულ სამუშაო სივრცეში.

By combining a transparent display and depth cameras

გამჭვირვალე ეკრანისა და ღრმა კამერის შერწყმით

for sensing your fingers and face,

თქვენი თითებისა და სახის შესაგრძნობად,

now you can lift up your hands from the keyboard

ახლა თქვენ შეგიძლიათ აიღოთ ხელები კლავიატურიდან

and reach inside this 3D space

და შეაღწიოთ სამ განზომილებიან სივრცეში

and grab pixels with your bare hands.

და შეეხოთ პიქსელს თქვენი შიშველი ხელებით.

(Applause)

(აპლოდისმენტები)

Because windows and files have a position in the real space,

რადგან, ფანჯრებსა და ფაილებს აქვთ ადგილმდებარეობა რეალურ სივრცეში,

selecting them is as easy as grabbing a book off your shelf.

მათი არჩევა ისეთივე ადვილია, როგორც წიგნის აღება თქვენი თაროდან.

Then you can flip through this book

შემდეგ თქვენ შეგიძლიათ გადააადგილო ეს წიგნი

while highlighting the lines, words

შეგიძლიათ ხაზი გაუსვათ, გამოარჩიოთ ფრაზები, სიტყვები

on the virtual touch pad below each floating window.

ვირტუალურ სენსორულ დაფაზე, ყოველი მოტივტივე ფანჯრის ქვემოთ

Architects can stretch or rotate the models

არქიტექტორებს შეუძლიათ დაჭიმონ ან აბრუნონ მოდელები

with their two hands directly.

უშუალოდ მათი ხელებით.

So in these examples,

ასე რომ, ამ მაგალითებში

we are reaching into the digital world.

ჩვენ ვაღწევთ ციფრულ სამყაროში.

But how about reversing its role

მაგრამ როგორ უნდა შევაბრუნოთ მისი როლი?

and having the digital information reach us instead?

და ნაცლად ამისა ციფრულმა ინფორმაციამ მოაღწიოს ჩვენამდე?

I'm sure many of us have had the experience

მე დარწმუნებული ვარ, რომ ბევრ ჩვენთაგანს აქვს გამოცდილება

of buying and returning items online.

ონლაინში ნივთების ყიდვისა და დაბრუნების.

But now you don't have to worry about it.

მაგრამ ახლა თქვენ არ უნდა იდარდოთ ამის გამო.

What I got here is an online augmented fitting room.

რისი თქმაც მინდა არის ის, რომ ონლაინ სივრცეში მოიმატა ასაწყობმა ოთახებმა.

This is a view that you get from

თქვენ ხედავთ, რომ შეგიძლიათ

head-mounted or see-through display

თავი–დაამონტაჟოთ ან დაინახოთ–ეკრანში

when the system understands the geometry of your body.

როცა სისტემა მიხვდება თქვენი სხეულის გეომეტირას.

Taking this idea further, I started to think,

განვიხილოთ ეს იდეა მომავლისთვის, მე დავიწყე ფიქრი,

instead of just seeing these pixels in our space,

როგორი იქნება ეს პიქსელები ჩვენს სივრცეში,

how can we make it physical

როგორ შეგვიძლია ჩვენ ის გავხადოთ მატერიალური

so that we can touch and feel it?

ისე, რომ შევეხოთ და შევიგრძნოთ იგი?

What would such a future look like?

როგორი უნდა ყოფილიყო მომავალში?

At MIT Media Lab, along with my advisor Hiroshi Ishii

Mit Media Lab-ში, ჩემს მრჩეველ ჰიროში იშისთან

and my collaborator Rehmi Post,

და ჩემს თანამშრომელ რემი პოსტთან ერთად,

we created this one physical pixel.

ჩვენ შევქმენით ეს მატერიალური პიქსელი.

Well, in this case, this spherical magnet

ამ შემთხვევაში, ეს სფეროსებრი მაგნიტი

acts like a 3D pixel in our space,

წარმოადგენს სამ განზომილებიან პიქსელს ჩვენს სივრცეში,

which means that both computers and people

რაც ნიშნავს, რომ ორივეს, კომპიუტერებს და ხალხს

can move this object to anywhere

შეუძლიათ გადაადგილონ ეს ობიექტი ყველგან

within this little 3D space.

მის სამ განზომილებიან სივრცეში.

What we did was essentially canceling gravity

ჩვენ გავაკეთეთ ისე,, რომ არსებიათად გავაუქმეთ გრავიტაცია

and controlling the movement by combining

და გავაკონტროლეთ მოძრაობა მაგნიტური ლევიტაციის

magnetic levitation and mechanical actuation

და მექანიკური ამოძრავების კომბინაციის მეშვეობით

and sensing technologies.

და ტექნოლოგიის შეგრძნებით.

And by digitally programming the object,

ობიექტის ციფრული პროგრამირებით

we are liberating the object from constraints

ჩვენ ვათავისუფლებთ ობიექტს დროისა და

of time and space, which means that now,

სივრცის ძალდატანებისგან, რაც ნიშნავს, რომ

human motions can be recorded and played back

ადამიანის მოძრაობები შესაძლებელია ჩაწერილ იქნას, განმეორდეს

and left permanently in the physical world.

და დატოვოს სამუდამოდ მატერიალური სამყარო.

So choreography can be taught physically over distance

ქორეოგრაფიის შესწავლა შესაძლებელია დისტანციიდან

and Michael Jordan's famous shooting can be replicated

და მაიკლ ჯორდანის ცნობილი სროლა შესაძლოა განმეორდეს

over and over as a physical reality.

ისევ და ისევ როგორც ფიზიკური რეალობა.

Students can use this as a tool

სტუდენტებს შეუძლიათ გამოიყენონ ეს როგორც იარღი

to learn about the complex concepts

კომპლექსური კონცეფციების შესასწავლად

such as planetary motion, physics,

როგორიც არის პლანეტების მოძრაობა, ფიზიკა,

and unlike computer screens or textbooks,

კომპიუტერის ეკრანისგან და სახელმძღვანელოებისგან განსხვავებით,

this is a real, tangible experience

ეს არის რეალური, ხელშესახები გამოცდილება,

that you can touch and feel, and it's very powerful.

რომ შეგიძლიათ შეეხოთ და შეიგრძნოთ. ეს არის ძალიან ძლიერი.

And what's more exciting

და რა არის იმაზე უფრო ამაღელვებელი

than just turning what's currently in the computer physical

როდესაც, ის რაც კომპიუტერშია, გარდაიქმნება ფიზიკურად

is to start imagining how programming the world

იწყებს წარმოჩენას სყაროს დაპროგრამება როგორ შეცვლის

will alter even our daily physical activities.

ჩვენ ყოველდღიურ ფიზიკურ მოქმედებებს.

(Laughter)

(სიცილი)

As you can see, the digital information

თქვენ შეგიძლიათ დაინახოთ, რომ ციფრული ინფორმაცია

will not just show us something

არ გვაჩვენებს ჩვენ უბრალო რაღაცას

but it will start directly acting upon us

არამედ იწყებს უშუალოდ ჩვენზე მოქმედებას

as a part of our physical surroundings

როგორ ჩვენ ფიზიკური გარემოს ნაწილი

without disconnecting ourselves from our world.

ჩვენი სამყაროსთან კავშირის შეწყვეტის გარეშე.

Today, we started by talking about the boundary,

დღეს, ჩვენ დავიწყეთ საუბარი საზღვრის შესახებ,

but if we remove this boundary,

მაგრამ თუ ჩვენ გავანადგურეთ ეს საზღვარი,

the only boundary left is our imagination.

ერთადერთი საზღვარი დარჩა ჩვენს წარმოსახვაში,

Thank you.

გმადლობთ

(Applause)

(აპლოდისმენტები)