The hilarious art of book design | Chip Kidd

چیپ کید: طراحی کتاب بچه بازی نیست. راستش، هست.

Translator: Amirpouya Ghaemian Reviewer: narsis sh

Hi.

سلام.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

I did that for two reasons.

من این کار را به دو دلیل انجام دادم.

First of all, I wanted to give you

اول این که، می خواستم در اولین برخورد حضوریمان

a good visual first impression.

شما را تحت تأثیر قرار بدهم.

But the main reason I did it is that

اما دلیل اصلی انجام این کار،

that's what happens to me when I'm forced to wear

این بود که وقتی مجبور می شوم میکروفن چندش‌آوری

a Lady Gaga skanky mic.

شبیه به میکروفن لیدی گاگا (خواننده ی سبک پاپ) را به خودم وصل کنم اداهایش را هم در می آورم.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

I'm used to a stationary mic.

من به میکروفن‌های ثابت عادت دارم.

It's the sensible shoe of public address.

معمولاً مردم این طور راحت‌تر هستند.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

But you clamp this thing on my head, and something happens.

ولی این میکروفن را به سرم چسباندند، و من هم واکنش به خصوصی نشان دادم.

I just become skanky.

کمی چندش‌آور می‌شوم.

(Laughter) So I'm sorry about that.

(خنده‌ی حاضرین) پس بابت انجام این حرکت معذرت می‌خواهم.

And I'm already off-message.

و احساس می‌کنم فکر می‌کنید دارم مزخرف می‌گویم.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

Ladies and gentlemen,

خانم‌ها و آقایان،

I have devoted the past 25 years of my life

من در ۲۵ سال گذشته از زندگیم،

to designing books.

طراحی کتاب انجام می‌دادم.

("Yes, BOOKS. You know, the bound volumes with ink on paper.

("بله، `کتاب‌ها`. می دانید، تعداد محدودی از ورق‌های کاغذ که رویشان جوهر هست.

You cannot turn them off with a switch.

و نمی‌توان آن‌ها را با یک دکمه خاموش کرد.

Tell your kids.")

ابن را به بچه‌هایتان بگویید.")

It all sort of started as a benign mistake,

تمام این داستان با اشتباه کوچکی شروع شد،

like penicillin. (Laughter)

مثل کشف پنیسیلین. (خنده‌ی حاضرین)

What I really wanted

هدف اصلی من،

was to be a graphic designer

این بود که در یک شرکت بزرگ طراحی در نیویورک

at one of the big design firms in New York City.

طراح گرافیکی بشوم.

But upon arrival there,

اما وقتی در پاییز ۱۹۸۶ به آن‌جا رسیدم،

in the fall of 1986, and doing a lot of interviews,

و کُلّی مصاحبه انجام دادم،

I found that the only thing I was offered

فهمیدم که تنها پیشنهادی که در آن‌جا به من شده است،

was to be Assistant to the Art Director at Alfred A. Knopf,

دستیاری مدیر هنری در مؤسسه‌ی "آلفرِد اِی.کِناف" است،

a book publisher.

یک مؤسسه‌ی چاپ کتاب.

Now I was stupid,

من خیلی احمق بودم،

but not so stupid that I turned it down.

البته نه آن قدر که آن پیشنهاد را رد کنم.

I had absolutely no idea

من فکرش را هم نمی‌کردم،

what I was about to become part of,

که قرار بود عضو چه مؤسسه ای بشوم،

and I was incredibly lucky.

و البته فوق العاده خوش شانس بودم.

Soon, it had occurred to me what my job was.

خیلی زود، کارم را شروع کردم.

My job was to ask this question:

کار من این بود که از بقیه بپرسم:

"What do the stories look like?"

"داستان‌ها چطور به نظر می رسند؟"

Because that is what Knopf is.

چون این هدف مؤسسه‌ی کِیناف است.

It is the story factory, one of the very best in the world.

این مؤسسه یک کارخانه ی تولید داستان است، یکی از بهترین‌ها در نوع خودش در جهان.

We bring stories to the public.

ما به مردم داستان می‌دهیم.

The stories can be anything,

داستان‌ها می توانند درباره‌ی هر چیزی باشند،

and some of them are actually true.

و بعضی از آن‌ها واقعی هستند.

But they all have one thing in common:

اما همه‌ی آن‌ها یک چیز مشترک دارند:

They all need to look like something.

همه‌ی آن‌ها باید یک جور به نظر برسند.

They all need a face.

همه‌ی آن‌ها نیاز به یک صورت دارند.

Why? To give you a first impression

چرا؟ تا به شما یک حس اولیه

of what you are about to get into.

در مورد داستانی که می‌خواهید واردش بشوید بدهد.

A book designer gives form to content,

یک طراح کتاب به محتوای کتاب شکل می دهد،

but also

اما همین طور

manages a very careful balance between the two.

تعادل دقیقی را بین این دو برقرار می‌کند.

Now, the first day

در اولین روز آموزشم

of my graphic design training at Penn State University,

در رشته ی طراحی گرافیک در دانشگاه "پِن اِستِیت"،

the teacher, Lanny Sommese, came into the room

استادم، "لَنی سُومِز"، وارد کلاس شد

and he drew a picture of an apple on the blackboard,

و تصویر یک سیب را روی تخته سیاه کشید،

and wrote the word "Apple" underneath,

و کلمه‌ی "سیب" را پایینش نوشت،

and he said, "OK. Lesson one. Listen up."

و گفت، "خیلی خب. درس اول. گوش کنید."

And he covered up the picture and he said,

و تصویری را که کشیده بود پوشاند و گفت،

"You either say this," and then he covered up the word,

"شما یا این را می گویید،" و بعد کلمه را پوشاند،

"or you show this.

"یا این را نشان می دهید.

But you don't do this."

ولی هر دو کار را با هم انجام ندهید."

Because this is treating your audience like a moron.

چون با این کار مخاطبتان احساس می‌کند او را احمق فرض کرده اید.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

And they deserve better.

و آن‌ها لیاقتشان بیشتر از این است.

And lo and behold, soon enough,

و دست بر قضا، خیلی زود،

I was able to put this theory to the test

توانستم این نظریه را در مورد دو کتاب

on two books that I was working on for Knopf.

که در مؤسسه‌ی کِیناف بر روی آن‌ها کار می‌کردم آزمایش کنم.

The first was Katharine Hepburn's memoirs,

اولین کتاب شرح زندگی "کاتارین هِپبِرن" (بازیگر معروف آمریکایی) بود،

and the second was a biography of Marlene Dietrich.

و دومی زندگینامه‌ی "مارلِن دیتریچ" (بازیگر معروف آمریکایی).

Now the Hepburn book

کتاب شرح زندگی هِپبِرن

was written in a very conversational style,

تا حد زیادی به صورت گفتاری نوشته شده بود،

it was like she was sitting across a table telling it all to you.

مثل این که او آن طرف میز نشسته باشد و زندگیش را برای شما تعریف کند.

The Dietrich book was an observation

اما کتاب زندگینامه‌ی دیتریچ بر اساس مشاهدات دخترش بود؛

by her daughter; it was a biography.

یک زندگینامه بود.

So the Hepburn story is words

بنابراین داستان هِپبِرن به صورت کلمات بود

and the Dietrich story is pictures, and so we did this.

و داستان دیتریچ به صورت تصاویر، و ما هم کتاب‌ها را همین طور طراحی کردیم.

So there you are.

بفرمایید.

Pure content and pure form, side by side.

محتوای خالص و شکل خالص، در هر دو کتاب.

No fighting, ladies.

با هم دعوا نکنید، خانم‌ها.

("What's a Jurassic Park?")

("پارک ژوراسیک چیست؟")

Now, what is the story here?

خب، داستان این کتاب چیست؟

Someone

یک نفر

is re-engineering dinosaurs

با خارج کردن دی‌اِن‌ا‌ِی دایناسور‌ها

by extracting their DNA

از داخل صمغی که از ماقبل تاریخ به جا مانده

from prehistoric amber.

دایناسور‌ها را بازسازی می کند.

Genius!

چه هوشمندانه!

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

Now, luckily for me,

من خیلی خوش شانس بودم،

I live and work in New York City,

که در نیویورک زندگی و کار می کنم،

where there are plenty of dinosaurs.

که تعداد خیلی خیلی زیادی از دایناسور‌ها در آنجا وجود دارند.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

So,

بنابراین،

I went to the Museum of Natural History,

من به موزه‌ی تاریخ طبیعی رفتم،

and I checked out the bones, and I went to the gift shop,

و استخوان‌های دایناسور‌ها را بررسی کردم، و سپس به مغازه‌ی فروش سوغات‌های موزه رفتم،

and I bought a book.

و یک کتاب خریدم.

And I was particularly taken with this page of the book,

و این صفحه به طور به خصوصی توجه مرا جلب کرد،

and more specifically the lower right-hand corner.

و تصویر گوشه‌ی پایین سمت راست آن، بیشتر از خود صفحه.

Now I took this diagram,

من این تصویر را برداشتم،

and I put it in a Photostat machine,

و آن را داخل یک دستگاه کپی گذاشتم و کپی گرفتم،

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

and I took a piece of tracing paper,

و یک قطعه کاغذ کالک شفاف را برداشتم،

and I taped it over the Photostat

و آن را با یک تکه نوارچسب شفاف به ورقه‌ی کپی شده چسباندم --

with a piece of Scotch tape -- stop me if I'm going too fast --

اگر سریع حرف می زنم بگویید دوباره تکرار کنم --

(Laughter) --

(خنده‌ی حاضرین)

and then I took a Rapidograph pen --

و بعد یک قلم "راپیدوگراف" (مخصوص طراحی مهندسی) برداشتم --

explain it to the youngsters --

درباره‌ی آن به جوان‌تر‌هایی که نمی‌دانند توضیح دهید --

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

and I just started to reconstitute the dinosaur.

و فقط سعی کردم دایناسور را خودم بکشم.

I had no idea what I was doing,

نمی‌دانستم دارم چه کار می کنم،

I had no idea where I was going,

و هیچ فکر قبلی در مورد کاری که می‌کردم نداشتم،

but at some point, I stopped --

اما یک لحظه دست از کار کشیدم --

when to keep going would seem like I was going too far.

وقتی که احساس کردم اگر بیشتر از این به کار روی آن ادامه بدهم، زیاده روی کرده ام.

And what I ended up with was a graphic representation

و در نهایت تصویری که به دست آمد، یک تصویر گرافیکی

of us seeing this animal coming into being.

از صحنه ای از دید ما بود، که می دیدیم این جانور دارد کم کم به وجود می‌آید.

We're in the middle of the process.

ما در اواسط مراحل به وجود آمدن او، به او نگاه می‌کردیم.

And then I just threw some typography on it.

و بعد کمی نوشته به آن اضافه کردم.

Very basic stuff,

چیز‌های کاملاً ساده،

slightly suggestive of public park signage.

که خیلی شبیه به نوشته‌های روی تابلو‌های پارک‌های عمومی بود.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

Everybody in house loved it,

تمام خانواده ام عاشقش شدند،

and so off it goes to the author.

و خیلی زود آن را برای نویسنده‌ی رمان فرستادم.

And even back then,

و حتی بعد از آن،

Michael was on the cutting edge.

مایکل سریع جوابم را فرستاد.

("Michael Crichton responds by fax:")

("مایکِل کریکتون" از طریق فکس جواب فرستاد:")

("Wow! Fucking Fantastic Jacket")

("وای! جلدش خیلی خَفَنه")

(Laughter) (Applause)

(خنده‌ی حاضرین) (تشویق حاضرین)

That was a relief to see that pour out of the machine.

وقتی دیدم که چنین جوابی برایم آمد خیلی احساس آرامش کردم.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

I miss Michael.

دلم برای مایکل تنگ شده است.

And sure enough, somebody from MCA Universal

و البته، یک نفر از شرکت فیلم سازی "یونیوِرسال"

calls our legal department to see if they can

با مؤسسه‌ی ما تماس گرفت تا ببیند آیا احتمالش وجود دارد

maybe look into buying the rights to the image,

که شاید بتوانند حق استفاده از این عکس را بخرند،

just in case they might want to use it.

تا شاید بتوانند از آن استفاده کنند.

Well, they used it.

خب، آن‌ها از آن استفاده کردند.

(Laughter) (Applause)

(خنده‌ی حاضرین) (تشویق حاضرین)

And I was thrilled.

و من هیجان زده شدم.

We all know it was an amazing movie,

همه‌ی ما می دانیم که آن فیلم واقعاً شگفت انگیز بود،

and it was so interesting to see it

و این که می‌دیدم طراحی من

go out into the culture and become this phenomenon

به میان فرهنگ بین مردم می‌رود و به نماد خاصی تبدیل می‌شود

and to see all the different permutations of it.

و ویرایش‌های مختلفی از آن را می‌دیدم، برایم جالب بود.

But not too long ago,

و چند وقت پیش، همین اواخر،

I came upon this on the Web.

من این تصویر را در اینترنت دیدم.

No, that is not me.

نه، این من نیستم.

But whoever it is,

اما هر کسی که هست،

I can't help but thinking they woke up one day like,

تنها فکری که در موردش به نظرم می‌رسد این است که فردای روز خالکوبی بیدار شده و با خودش گفته،

"Oh my God, that wasn't there last night. Ooooohh!

"وای خدا، این دیشب اینجا نبود. وااااااااااای!

I was so wasted."

من دیشب خیلی بد مست بودم."

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

But if you think about it, from my head

اما درباره اش فکر کنید، از چیزی که در ذهن من بود،

to my hands to his leg.

تا چیزی که به روی کاغذ آوردم، تا چیزی که روی پای این مرد خالکوبی شد.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

That's a responsibility.

این یک مسئولیت است.

And it's a responsibility that I don't take lightly.

و این مسئولیتی است که از آن به سادگی نمی‌گذرم.

The book designer's responsibility is threefold:

مسئولیت طراح کتاب سه برابر است:

to the reader, to the publisher and, most of all, to the author.

مسئولیتش در برابر خواننده، در برابر ناشر، و مهم‌تر از همه، در برابر نویسنده.

I want you to look at the author's book

من می‌خواهم شما به کتاب نویسنده نگاه کنید

and say, "Wow! I need to read that."

و بگویید، "وای! من باید این کتاب رو بخونم."

David Sedaris is one of my favorite writers,

"دِیوید سِدریس" یکی از نویسنده‌های محبوب من است،

and the title essay

و داستان این کتاب

in this collection is about his trip to a nudist colony.

درباره‌ی سفر او به میان قومی بود که لباس نمی پوشیدند.

And the reason he went is because

و دلیل رفتن او به این سفر

he had a fear of his body image,

ترس او از شکل بدنش بود،

and he wanted to explore what was underlying that.

و می خواست اجزای بدنش را بشناسد.

For me, it was simply an excuse to design a book

این موقعیت برای من بهانه ای شد، تا کتابی طراحی کنم

that you could literally take the pants off of.

که در آن بتوانید به طور عملی شلوارش را در بیاورید.

But when you do,

اما وقتی این کار را انجام می‌دهید،

you don't get what you expect.

چیزی که انتظار دارید نمی‌بینید.

You get something that goes much deeper than that.

شما چیزی را می‌بینید که خیلی عمیق‌تر از انتظار شماست.

And David especially loved this design

و دِیوید عاشق این طراحی شد،

because at book signings, which he does a lot of,

چون در مراسم امضای کتاب برای طرفدارن، که در مراسم‌های امضای زیادی هم شرکت می کرد،

he could take a magic marker and do this.

می‌توانست یک ماژیک بردارد و این تصویر را روی کتاب بکشد.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

Hello!

دالی!

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

Augusten Burroughs wrote a memoir

"آگوستین باروز" شرح زندگیش را با عنوان ["خشک"] نوشت،

called ["Dry"], and it's about his time in rehab.

و این شرح زندگی در مورد مدتی بود که در کمپ ترک اعتیاد سپری می‌کرد.

In his 20s, he was a hotshot ad executive,

او در دهه‌ی سوم زندگیش، به یک مجری تبلیغاتی خیلی معروف تبدیل شد،

and as Mad Men has told us, a raging alcoholic.

و به شدت به الکل اعتیاد پیدا کرده بود.

He did not think so, however,

هرچند خودش این طور فکر نمی‌کرد،

but his coworkers did an intervention and they said,

اما همکارانش مداخله کردند و گفتند،

"You are going to rehab, or you will be fired and you will die."

"تو باید به کمپ ترک اعتیاد بروی، وگرنه از کارت اخراج می‌شوی و می‌میری."

Now to me, this was always going to be a typographic solution,

به نظر من، این مسئله همیشه یک راه حل چاپی داشت،

what I would call the opposite of Type 101.

چیزی که من به آن می گویم عکس نوع ۱۰۱.

What does that mean?

اما این یعنی چی؟

Usually on the first day of Introduction to Typography,

معمولاً در اولین روز درس "آشنایی با چاپ"،

you get the assignment of, select a word

به شما تکلیف می‌دهند، تا کلمه‌ای را انتخاب کنید،

and make it look like what it says it is. So that's Type 101, right?

و آن را شبیه به چیزی که هست بکنید. این نوع ۱۰۱ است، خیلی خب؟

Very simple stuff.

خیلی ساده.

This is going to be the opposite of that.

اما کاری که من کردم عکس آن بود.

I want this book to look like it's lying to you,

من می خواستم این کتاب طوری به نظر برسد که انگار دارد ناامیدانه و به زحمت

desperately and hopelessly, the way an alcoholic would.

به شما دروغ می گوید، همان طور که یک فرد الکلی این کار را می‌کند.

The answer was the most low-tech thing you can imagine.

جواب این مسئله ساده ترین چیزی است که می‌توانید تصور کنید.

I set up the type, I printed it out on an Epson printer

من کلمات را تایپ کردم، و آن را با جوهر قابل حل در آب،

with water-soluble ink, taped it to the wall

توسط یک پرینتر "اِپسون" پرینت کردم، آن را به دیوار چسباندم

and threw a bucket of water at it. Presto!

و یک سطل آب روی آن پاشیدم. و ناگهان ...

Then when we went to press,

سپس آن را به چاپخانه فرستادیم،

the printer put a spot gloss on the ink

پرینتر یک لایه‌ی شفاف درخشان روی جوهر کشید،

and it really looked like it was running.

و نوشته جوری به نظر رسید که انگار جوهرش دارد روی جلد حرکت می‌کند.

Not long after it came out, Augusten was waylaid in an airport

مدت کوتاهی بعد از این که کتاب چاپ شد، آگوستین در یک فرودگاه توسط طرفدارانش محاصره شد،

and he was hiding out in the bookstore

و در کتاب فروشی آن جا مخفی شده بود

spying on who was buying his books.

و داشت دزدکی نگاه می کرد تا ببیند چه کسی کتاب‌هایش را می‌خرد.

And this woman came up to it,

و یک زن آمد و این کتاب را برداشت،

and she squinted, and she took it to the register,

و از نزدیک آن را بررسی کرد، و آن را پیش فروشنده برد،

and she said to the man behind the counter, "This one's ruined."

و به مردی که در قسمت صندوق کار می‌کرد گفت، "این یکی خیس شده."

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

And the guy behind the counter said, "I know, lady. They all came in that way."

و مردی که در قسمت صندوق کار می‌کرد گفت، "می‌دونم، خانم. همه شون همین طوری دستمون رسیدن."

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

Now, that's a good printing job.

نه، این یک اثر چاپی خوب است.

A book cover

جلد یک کتاب

is a distillation.

چکیده‌ی مفاهیم آن است.

It is a haiku,

این مثل هایکو، برای یک داستان است،

if you will, of the story.

اگر دوست دارید این طور بگویید. (هایکو، شعر سه مصرعی بی قافیه‌ی مفهومیِ ژاپنی)

This particular story

این داستان به خصوص

by Osama Tezuka

به قلم "اوساما تِزوکا"

is his epic life of the Buddha,

درباره‌ی زندگی حماسی بوداست،

and it's eight volumes in all. But the best thing is

و در کل شامل هشت جلد می‌شود. اما جالب‌ترین قسمت

when it's on your shelf, you get a shelf life

وقتی اتفاق می‌افتد که آن‌ها را روی قفسه‌‌ی کتابتان می‌چینید،

of the Buddha, moving from one age to the next.

و در آن صورت شما بر روی قفسه‌تان زندگی بودا را از یک سن تا سن دیگر می‌بینید.

All of these solutions

تمامی این راه حل‌ها

derive their origins from the text of the book,

ریشه‌ی خود را از متن خود کتاب گرفته‌اند،

but once the book designer has read the text,

اما بعد از این که طراح کتاب را خواند،

then he has to be an interpreter

باید نقش یک مترجم را بازی کند.

and a translator.

باید نقش یک مترجم را بازی کند.

This story was a real puzzle.

این داستان یک معمای پیچیده است. (نام من، "سرخ" است، اثر "اورهان پاموک")

This is what it's about.

و این داستانش است.

("Intrigue and murder among 16th century Ottoman court painters.")

("توطئه چینی و قتل بین نقاش‌های سلطنتی عثمانی")

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

All right, so I got a collection of the paintings together

خیلی خب، من یک مجموعه از نقاشی‌های مربوط به آن دوره را جمع کردم

and I looked at them and I deconstructed them

و به آن‌ها نگاه کردم و آن‌ها را تکه تکه کردم

and I put them back together.

و دوباره به هم چسباندم.

And so, here's the design, right?

و طراحی در نهایت به این صورت در آمد.

And so here's the front and the spine, and it's flat.

و این کتاب از زاویه‌ی جلو و شیرازه‌ی آن است، فقط به صورت یکسره نشان داده شده است.

But the real story starts when you wrap it around a book and put it on the shelf.

اما داستان اصلی زمانی شروع می‌شود که شما آن جلد را روی کتاب بچسبانید و آن را در قفسه قرار دهید.

Ahh! We come upon them,

وای! ما مچشان را گرفتیم،

the clandestine lovers. Let's draw them out.

معشوقه‌های پنهانی. تصویرشان را بکشیم.

Huhh! They've been discovered by the sultan.

وای! سلطان آن‌ها را دید.

He will not be pleased.

مطمئناً از این قضیه خوشش نخواهد آمد.

Huhh! And now the sultan is in danger.

وای! حالا سلطان در خطر است.

And now, we have to open it up

و حالا، ما باید این کتاب را باز کنیم

to find out what's going to happen next.

تا ببینیم بعد چه اتفاقی می‌افتد.

Try experiencing that on a Kindle.

حالا سعی کنید چنین چیزی را در مورد یک کتاب الکترونیک تجربه کنید.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

Don't get me started.

دست روی دلم نگذارید.

Seriously.

جدی می‌گویم.

Much is to be gained by eBooks:

کتاب‌های الکترونیکی مزایای زیادی دارند:

ease, convenience, portability.

راحتی، آسودگی، قابلیت جا‌به‌جایی.

But something is definitely lost: tradition,

اما مطمئناً چیزی در این میان گم شده است: سنت،

a sensual experience, the comfort of thingy-ness --

یک تجربه ی احساسی، و آسایشی که ملموس بودن یک چیز می‌بخشد --

a little bit of humanity.

کمی انسانیت.

Do you know what John Updike used to do

می‌دانید وقتی جان آپدایک (رمان نویس مشهور برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر)

the first thing when he would get a copy

یکی از کتاب‌های جدیدش را از مؤسسه‌ی "آلفرِد اِی.کِیناف" تحویل می‌گرفت،

of one of his new books from Alfred A. Knopf?

اولین کاری که می‌کرد چه بود؟

He'd smell it.

آن را بو می‌کرد.

Then he'd run his hand over the rag paper,

بعد دستش را روی ورق‌های کاغذ،

and the pungent ink and the deckled edges of the pages.

و جوهر غلیظ و لبه‌های کاغذ می‌کشید.

All those years, all those books, he never got tired of it.

تمام آن سال‌ها، تمام آن کتاب‌ها، او هیچ وقت از این حس خسته نشد.

Now, I am all for the iPad,

من قبول دارم آی پَد چیز بسیار خوبی است،

but trust me -- smelling it will get you nowhere.

اما باور کنید، بو کردن آن هیچ حسی به شما نمی‌دهد.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

Now the Apple guys are texting,

الآن کارکنان شرکت اَپِل (تولید کننده‌ی آی پَد) دارند به شرکتشان پیام می فرستند،

"Develop odor emission plug-in."

" بر روی قابلیت انتشار بو کار شود"

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

And the last story I'm going to talk about is quite a story.

و آخرین داستانی که می‌خواهم درباره‌اش صحبت کنم واقعاً جالب است.

A woman

زنی

named Aomame in 1984 Japan finds herself

به نام "اِیومامی" در ژاپن، سال ۱۹۸۴،

negotiating down a spiral staircase

از یک پلکان مارپیچ که از یک بزرگراه بزرگ بالای سطح زمین خارج می‌شود،

off an elevated highway. When she gets to the bottom,

پایین می‌آید. وقتی به پایین پلکان می‌رسد،

she can't help but feel that, all of a sudden,

حس عحیبی به او دست می‌دهد، ناگهان،

she's entered a new reality

وارد حقیقت جدیدی می‌شود

that's just slightly different from the one that she left,

که کمی از حقیقتی که پشت سر گذاشته است متفاوت است،

but very similar, but different.

خیلی مشابه، اما متفاوت.

And so, we're talking about parallel planes of existence,

بحث درباره‌ی جهان‌های موازی وجود است،

sort of like a book jacket and the book that it covers.

تقریباً مثل بحثی که در مورد جلد کتاب و کتابی که آن جلد را بر روی خود دارد است.

So how do we show this?

اما چطور این مفهوم را نشان دهیم؟

We go back to Hepburn and Dietrich, but now we merge them.

دوباره به سراغ کتاب هِپبِرن و دیتریچ می‌رویم، اما این بار آن‌ها را با هم ترکیب می‌کنیم.

So we're talking about different planes, different pieces of paper.

ما درباره‌ی جهان‌های موازی صحبت می کنیم، صفحات متفاوت کاغذ.

So this is on a semi-transparent piece of velum.

پس پوشش جلد آن را بر روی یک تکه کاغذ نیمه شفاف چاپ کردیم.

It's one part of the form and content.

بخشی از آن شکل و بخشی مفهوم است.

When it's on top of the paper board,

وقتی آن را بر روی جلد اصلی قرار دادیم،

which is the opposite, it forms this.

که مکمل آن عکس بر روی خودش داشت، این تصویر درست شد.

So even if you don't know anything about this book,

بنابراین حتی اگر هیچ چیزی درباره‌ی این کتاب ندانیم،

you are forced to consider a single person

در ذهن شما حتماً چیزی در مورد یک فرد

straddling two planes of existence.

که دو جهان را با هم در آمیخته است، نقش می‌بندد.

And the object itself invited exploration

و خود جهان‌ها هم مخاطب را به جست و جو،

interaction, consideration

تعامل، تفکر

and touch.

و برقراری ارتباط دعوت می‌کنند.

This debuted at number two

این کتاب به عنوان دومین کتاب پرفروش

on the New York Times Best Seller list.

در مجله‌ی نیویوک تایمز معرفی شد.

This is unheard of,

نه ناشر و نه نویسنده،

both for us the publisher, and the author.

حتی فکر چنین موفقیت بی سابقه‌ای را هم نمی‌کردند.

We're talking a 900-page book

ما برای کتابی ۹۰۰ صفحه‌ای

that is as weird as it is compelling,

که فوق‌العاده پیچیده بود،

and featuring a climactic scene

صحنه‌ای پر‌هیجان خلق کردیم

in which a horde of tiny people

که مثل این بود که یک لشگر از آدم کوچولو‌ها

emerge from the mouth of a sleeping girl

از دهان دختری که خوابیده است بیرون بپرند

and cause a German Shepherd to explode.

و یک سگ نژاد "ژِرمَن شِفِرد" را منفجر کنند.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

Not exactly Jackie Collins.

به اندازه‌ی "جَکی کالینز" پرفروش نبود. (رمان‌نویس مشهور با کتاب‌های زرد پرفروش که در یکی از آن‌ها یک زن با نجات دادن سگ‌های با نژاد "ژِرمَن شِفِرد" یک مرد با او ازدواج می‌کند.)

Fourteen weeks on the Best Seller list,

چهارده هفته در لیست پرفروش‌ترین کتاب‌ها بود،

eight printings, and still going strong.

به چاپ هشتم رسید، و همچنان فروش خوبی دارد.

So even though we love publishing as an art,

اگرچه ما کار چاپ و نشر را به عنوان یک هنر نگاه می‌کنیم و عاشقش هستیم،

we very much know it's a business too,

ولی به خوبی می‌دانیم این یک کسب و کار هم هست،

and that if we do our jobs right and get a little lucky,

و اگر ما کار خودمان را به خوبی انجام بدهیم و کمی خوش شانس باشیم،

that great art can be great business.

آن هنر بزرگ می‌تواند کسب و کار بزرگی شود.

So that's my story. To be continued.

این داستان من است. همچنان ادامه دارد.

What does it look like?

نظرتان در مورد این تصویر چیست؟

Yes. It can, it does and it will,

بله. این اتفاق می‌تواند بیفتد، دارد می‌افتد و خواهد افتاد،

but for this book designer,

اما برای من، به عنوان طراح کتاب،

page-turner,

کتاب ورق زن،

dog-eared place-holder,

گوشه‌ی کتاب تا کن،

notes in the margins-taker,

در حاشیه‌ی کتاب نویسنده،

ink-sniffer,

جوهر بو کُن،

the story looks like this.

یک داستان، این شکلی است.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق حاضرین)