Innovating to zero! | Bill Gates

بیل گیتس و انرژی : نوآوری تا صفر!

Translator: Hasan Moeeni Reviewer: Ali Moeeny

I'm going to talk today about energy and climate.

من امروز درباره انرژی و آب و هوا می خواهم صحبت کنم.

And that might seem a bit surprising,

و این شاید کمی غیر منتظره باشد به این دلیل که

because my full-time work at the foundation

کار اصلی من در موسسه ی خیریه بیشتر درباره واکسن ها و بذر گیاهان است،

is mostly about vaccines and seeds,

about the things that we need to invent and deliver

درباره ی نوآوری ها و کمک هایی است که باید

to help the poorest two billion live better lives.

برای بهتر کردن زندگی دو میلیارد فقیر جهان بکنیم.

But energy and climate are extremely important to these people;

نه تنها انرژی و آب وهوا به شدت برای این افراد مهم است،

in fact, more important than to anyone else on the planet.

بلکه برای آن ها از همه مردم دنیا مهم تر است.

The climate getting worse means that many years, their crops won't grow:

آب و هوای بد به معنی سال های بدون محصول است.

there will be too much rain, not enough rain;

گاهی بارش بیش از حد و گاهی بارش کم خواهد بود.

things will change in ways their fragile environment simply can't support.

شرایط به صورتی تغییر خواهد کرد که

محیط زندگی آسیب پذیرشان توانایی تامین آن ها را نخواهد داشت.

And that leads to starvation, it leads to uncertainty, it leads to unrest.

که موجب بروز گرسنگی خواهد شد و در نتیجه بلاتکلیفی و آشوب پدید خواهد آمد.

So, the climate changes will be terrible for them.

پس تغییرات آب و هوا برای آن ها خیلی بد خواهد بود.

Also, the price of energy is very important to them.

همچنین بهای انرژی برای آن ها خیلی مهم است.

In fact, if you could pick just one thing

در واقع اگر شما بخواهید تنها با کم کردن قیمت یک کالا،

to lower the price of to reduce poverty, by far you would pick energy.

فقر را کاهش دهید، بی شک انرژی را انتخاب خواهید کرد.

Now, the price of energy has come down over time.

بهای انرژی در طول زمان در دراز مدت کاهش داشته است.

Really advanced civilization is based on advances in energy.

در واقع تمدن پیشرفته کنونی بر پایه ی مزایای انرژی بنا شده است.

انقلاب زغال سنگ سوخت انقلاب صنعتی را تامین کرد و

The coal revolution fueled the Industrial Revolution,

and, even in the 1900s, we've seen a very rapid decline

حتی در قرن بیستم ما شاهد کاهش چشم گیر در بهای الکتریسته بودیم.

in the price of electricity,

and that's why we have refrigerators, air-conditioning;

و به همین دلیل ما یخچال و تهویه مطبوع و ... داریم و

we can make modern materials and do so many things.

می توانیم مواد مدرن بسازیم و خیلی کارهای دیگر انجام دهیم.

And so, we're in a wonderful situation with electricity in the rich world.

ما در دنیای ثروتمند بخاطر الکتریسته در شرایط فوق العاده ای هستیم.

But as we make it cheaper -- and let's say,

ولی اگر بخواهیم قیمت انرژی را کاهش بدهیم -- فرض کنید بخواهیم قیمت را نصف کنیم --

let's go for making it twice as cheap --

we need to meet a new constraint,

با محدودیت جدیدی روبرو خواهیم شد.

و این محدودیت با دی اکسید کربن در ارتباط است.

and that constraint has to do with CO2.

دی اکسید کربن باعث گرم شدن کره زمین شده است.

CO2 is warming the planet,

و در واقع معادله دی اکسید کربن خیلی معادله سر راستی است.

and the equation on CO2 is actually a very straightforward one.

If you sum up the CO2 that gets emitted,

جمع شدن دی اکسید کربن منتشر شده،

that leads to a temperature increase,

باعث بالا رفتن دمای زمین می شود و

and that temperature increase leads to some very negative effects:

دمای بالای زمین تاثیرات منفی شدیدی دارد.

the effects on the weather; perhaps worse, the indirect effects,

تاثیرات آب و هوایی و بدتر از آن تاثیرات غیر مستقیم

بر اکوسیستم طبیعی که توانایی سازگاری با این تغییرات سریع را ندارد و

in that the natural ecosystems can't adjust to these rapid changes,

and so you get ecosystem collapses.

حاصل آن نابودی این اکوسیستم است.

Now, the exact amount of how you map from a certain increase of CO2

درباره ی این که دقیقا چه مقدار افزایش گرما

در اثر انتشار چه مقدار دی اکسید کربن روی خواهد داد و

to what temperature will be, and where the positive feedbacks are --

بازخورد مثبت آن چه خواهد بود،

there's some uncertainty there, but not very much.

تردید های کمی وجود دارد.

And there's certainly uncertainty about how bad those effects will be,

و همین طور تردیدهایی درباره این که این تاثییرات چه قدر زیان بار خواهند بود وجود دارد

but they will be extremely bad.

اما بی شک این تاثیرات به شدت بد خواهند بود.

I asked the top scientists on this several times:

من به دفعات از دانشمندان برجسته در این رشته این سوال را پرسیده ام که آیا

Do we really have to get down to near zero?

ما حتما باید میزان انتشار دی اکسید کربن را به صفر برسانیم؟

Can't we just cut it in half or a quarter?

آیا ما نمی توانیم تنها با کاهش آن تا نصف و یا یک چهارم مشکل را حل کنیم؟

And the answer is, until we get near to zero,

و جواب این است که تا وقتی ما میزان انتشار دی اکسید کربن را به صفر نرسانیم

the temperature will continue to rise.

دمای هوا همچنان افزایش خواهد یافت.

And so that's a big challenge.

و این مشکل بزرگی است.

It's very different than saying,

این مشکل خیلی متفاوت است با این که مثلا ما بگوییم که یک کامیون با ارتفاع 3.5 متر داریم و می خواهیم

"We're a twelve-foot-high truck trying to get under a ten-foot bridge,

با فشار آوردن آن از زیر یک پل 3 متری عبور دهیم.

and we can just sort of squeeze under."

This is something that has to get to zero.

این مسئله ای است که حتما باید به صفر برسد.

Now, we put out a lot of carbon dioxide every year --

ما سالانه مقدار زیادی دی اکسید کربن منتشر می کنیم،

over 26 billion tons.

بیش از 26 میلیارد تن.

For each American, it's about 20 tons.

به ازای هر آمریکایی حدود 20 تن.

For people in poor countries, it's less than one ton.

در مورد افرادی که در کشورهای فقیر زندگی می کنند این رقم کمتر از یک تن در سال است.

It's an average of about five tons for everyone on the planet.

به طور میانگین حدود پنج تن برای هر نفر روی کره زمین.

And somehow, we have to make changes that will bring that down to zero.

ما باید هر جور که هست تغییراتی ایجاد کنیم تا

این عدد را به صفر برسانیم.

It's been constantly going up.

این عدد به طور پیوسته رشد داشته است.

تنها تغییرات شدید اقتصادی بوده است که توانسته است تنها کمی از رشد آن جلوگیری کند.

It's only various economic changes that have even flattened it at all,

so we have to go from rapidly rising to falling,

در نتیجه ما باید از یک رشد شدید به

نوعی سقوط به سمت صفر دست پیدا کنیم.

and falling all the way to zero.

This equation has four factors, a little bit of multiplication.

این معادله چهار عامل دارد.

یک ضرب ساده.

So you've got a thing on the left, CO2, that you want to get to zero,

شما میزان دی اکسید کربن را در چپ دارید که می خواهید آن را به صفر برسانید،

و مقدار آن به تعداد افراد،

and that's going to be based on the number of people,

the services each person is using on average,

تعداد خدماتی که هر نفر به طور میانگین استفاده می کند،

the energy, on average, for each service,

میزان انرژی به ازای هر خدمت و

and the CO2 being put out per unit of energy.

میزان انتشار دی اکسید کربن به ازای تولید هر واحد انرژی بستگی دارد.

So let's look at each one of these,

خوب، بیایید هر کدام از این عوامل را جداگانه بررسی کنیم و

and see how we can get this down to zero.

ببینیم که چطور می توانیم به صفر دست پیدا کنیم.

Probably, one of these numbers is going to have to get pretty near to zero.

به احتمال زیاد باید یکی از این عوامل را به صفر برسانیم تا بتوانیم حاصل را صفر کنیم.

(Laughter)

این جبر دوران دبیرستان است اما

That's back from high school algebra.

But let's take a look.

اجازه بدهید که آن را بررسی کنیم.

First, we've got population.

اولین عامل جمعیت است.

The world today has 6.8 billion people.

جمعیت کنونی جهان در حدود 6.8 میلیارد نفر است که

That's headed up to about nine billion.

در آینده به سمت 9 میلیارد نفر پیش می رود.

Now, if we do a really great job on new vaccines,

اگر ما تلاش فراوانی در زمینه سلامت و واکسن ها و خدمات درمانی بکنیم

health care, reproductive health services,

شاید بتوانیم این عدد را در حدود

10 تا 15 درصد کاهش دهیم، ولی

we could lower that by, perhaps, 10 or 15 percent.

But there, we see an increase of about 1.3.

با این وجود باز هم در حدود 1.3 برابر رشد خواهیم داشت.

The second factor is the services we use.

دومین عامل خدمات مصرفی ماست.

This encompasses everything:

این خدمات همه چیز را در برمی گیرد،

the food we eat, clothing, TV, heating.

غذای مصرفی ، پوشاک ، تلویزیون ، گرمایش.

و خیلی موارد مفید دیگر که

These are very good things.

Getting rid of poverty means providing these services

خلاصی از فقر به معنی دسترسی همه مردم کره زمین

to almost everyone on the planet.

به این خدمات است.

And it's a great thing for this number to go up.

بالا رفتن این عدد نشانه خیلی خوبی است.

In the rich world, perhaps the top one billion,

در کشورهای ثروتمند شاید در حدود یک میلیارد نفر بالای جمعیت

we probably could cut back and use less,

بتوانند کمی از مصرف خود کاهش دهند ولی

but every year, this number, on average, is going to go up,

هر ساله به طور میانگین این عدد رو به افزایش است.

پس به طور کلی میزان خدمات به ازای هر نفر

and so, overall, that will more than double

the services delivered per person.

به دو برابر خود خواهد رسید.

Here we have a very basic service:

در این جا ما با یک خدمت خیلی پایه مواجه هستیم.

Do you have lighting in your house to be able to read your homework?

آیا شما در خانه خود روشنایی دارید تا بتوانید مشق شبتان را انجام دهید،

And, in fact, these kids don't,

این بچه ها به این روشنایی در خانه هایشان دسترسی ندارند و به بیرون می روند و

so they're going out and reading their schoolwork

کتاب هایشان را زیر چراغ خیابان مطالعه می کنند.

under the street lamps.

Now, efficiency, "E," the energy for each service --

عامل بعدی میزان راندمان انرژی برای هر خدمت است.

here, finally we have some good news.

بالاخره در این مورد خبرهای خوبی وجود دارد.

We have something that's not going up.

در این مورد ما با افزایش روبرو نیستیم.

Through various inventions and new ways of doing lighting,

به خاطر ابتکارهای مختلفی که صورت می گیرد مثلا روش های جدید برای روشنایی،

through different types of cars, different ways of building buildings --

یا روش های نوین ساخت خانه ها و اتومبیل ها ما با کاهش مصرف انرژی به ازای هر خدمت روبرو هستیم.

there are a lot of services

خیلی از خدمات هستند که ما می توانیم میزان

where you can bring the energy for that service down

مصرف انرژی برای آن ها را به میزان قابل توجهی کاهش دهیم.

quite substantially.

Some individual services even bring it down by 90 percent.

برای بعضی از خدمات حتی تا میزان 90 درصد می توان کاهش در مصرف انرژی داشت.

There are other services, like how we make fertilizer,

خدمات دیگری وجود دارند مانند تولید کود،

یا حمل و نقل هوایی که

or how we do air transport,

where the rooms for improvement are far, far less.

جا برای کاهش انرژی خیلی کمتر است.

And so overall, if we're optimistic, we may get a reduction

در نتیجه به طور کلی اگر ما خوش بین باشیم،

در این مورد شاید با کاهشی با ضریب بین سه تا شش روبرو باشیم.

of a factor of three to even, perhaps, a factor of six.

But for these first three factors now,

ولی با درنظر گرفتن تنها این سه عامل اول

we've gone from 26 billion to, at best, maybe 13 billion tons,

در بهترین حالت ما از 26 میلیارد تن به حدود 13 میلیارد تن می رسیم.

and that just won't cut it.

که این میزان کاهش کافی نیست.

So let's look at this fourth factor -- this is going to be a key one --

خوب بیاید عامل چهارم را بررسی کنیم.

این مورد، عامل اساسی خواهد بود.

and this is the amount of CO2 put out per each unit of energy.

این عامل میزان دی اکسید کربنی است که به ازای تولید هر واحد انرژی انتشار می یابد.

So the question is: Can you actually get that to zero?

سوال این است که آیا می توان این مقدار را به صفر رساند؟

If you burn coal, no.

اگر ما زغال سنگ بسوزانیم، نه.

If you burn natural gas, no.

اگر گاز طبیعی بسوزانیم، نه.

Almost every way we make electricity today,

در واقع تمام روش های امروزی تولید الکتریسیته

except for the emerging renewables and nuclear, puts out CO2.

به غیر از انرژی های تجدیدپذیر و انرژی هسته ای با انتشار دی اکسید کربن همراه هستند.

And so, what we're going to have to do at a global scale,

خوب کاری که ما باید در وسعت جهانی انجام دهیم،

is create a new system.

ایجاد یک سیستم جدید است.

So we need energy miracles.

در نتیجه ما به یک معجزه در مورد انرژی نیازمندیم.

Now, when I use the term "miracle," I don't mean something that's impossible.

من وقتی عبارت معجزه را به کار می برم منظورم یک اتفاق غیر ممکن نیست.

میکروپروسسور یک معجزه است. کامپیوتر شخصی یک معجزه است.

The microprocessor is a miracle.

The personal computer is a miracle.

The Internet and its services are a miracle.

اینترنت و خدمات آن یک معجزه هستند.

So the people here have participated in the creation of many miracles.

در نتیجه افرادی که اینجا حضور دارند در خلق معجزه های فراوانی مشارکت داشته اند.

Usually, we don't have a deadline

به طور معمول ما برای این معجزه ها با زمان سررسیدی که در آن

where you have to get the miracle by a certain date.

تاریخ مشخص این معجزه ها باید اتفاق بیفتند، روبرو نیستیم.

Usually, you just kind of stand by, and some come along, some don't.

به طور معمول شما به حالت آماده باش هستید و بعضی از این ها اتفاق می افتند و بعضی اتفاق نمی افتند.

This is a case where we actually have to drive at full speed

اما در این مورد ما باید با تمام سرعت حرکت کنیم و

and get a miracle in a pretty tight timeline.

این معجزه را در زمان تقریبا کوتاهی به سرانجام برسانیم.

Now, I thought, "How could I really capture this?

من به این موضوع فکر کردم که درواقع چطور می توانم این موضوع را نشان دهم؟

Is there some kind of natural illustration,

آیا نوعی تصویر طبیعی از این موضوع وجود دارد،

some demonstration that would grab people's imagination here?"

نوعی نمایش که بتواند تخیل افراد را به کار گیرد.

I thought back to a year ago when I brought mosquitoes,

من به سال گذشته فکر کردم که تعدادی پشه آورده بودم

and somehow people enjoyed that.

و افراد به نوعی از آن ها لذت بردند.

(Laughter)

(خنده)

It really got them involved in the idea of, you know,

پشه ها به افراد در دادن ایده های جدید کمک کرد،

در واقع افرادی وجود دارند که با پشه ها زندگی می کنند.

there are people who live with mosquitoes.

With energy, all I could come up with is this.

در مورد انرژی من به چیزی که توانستم برسم این است.

I decided that releasing fireflies

من تصمیم گرفتم تعدادی کرم شب تاب بیاورم و

would be my contribution to the environment here this year.

این ها کمک امسال من به محیط زیست این جا خواهد بود.

So here we have some natural fireflies.

خوب چیزی که این جا داریم تعدادی کرم شب تاب است.

I'm told they don't bite; in fact, they might not even leave that jar.

به من گفته اند که این ها نمی گزند و در واقع شاید اصلا شیشه را ترک نکنند.

(Laughter)

(خنده)

در حال حاضر تعداد زیادی راه حل وجود دارد،

Now, there's all sorts of gimmicky solutions like that one,

but they don't really add up to much.

اما این راه حل ها کاری از پیش نمی برند.

We need solutions, either one or several,

ما به راه حلی جدی نیاز داریم یک یا چند راه حل.

that have unbelievable scale and unbelievable reliability.

که مقیاسی غیر قابل باور داشته باشند.

و به میزان بسیار زیادی قابل اتکا باشند.

And although there's many directions that people are seeking,

و با وجود این که در حال حاضر افراد مختلفی این مشکل را از جهت های مختلفی دنبال می کنند،

I really only see five that can achieve the big numbers.

اما من در کل تنها پنج روش را سراغ دارم که می توان به اعداد بزرگ در آن ها دست یافت.

I've left out tide, geothermal, fusion, biofuels.

من از روش هایی مانند جزر و مد ، زمین گرمایی ، فیوژن و سوخت های زیستی صرف نظر کرده ام.

Those may make some contribution,

این ها شاید بتوانند کمکی بکنند،

and if they can do better than I expect, so much the better.

و اگر این روش ها بتوانند بهتر عمل کنند که چه بهتر،

ولی نکته ی من اینجا

But my key point here is that we're going to have to work on

این است که ما باید بر روی هر یک از این پنج مورد کار کنیم

each of these five,

and we can't give up any of them because they look daunting,

و ما نمی توانیم حتی از یکی از این ها به دلیل این که مهار نشدنی به نظر می رسد صرف نظر کنیم،

because they all have significant challenges.

چون این ها همه مشکلات مخصوص خودشان را دارند.

Let's look first at burning fossil fuels,

اجازه بدهید اول نگاهی به روش استفاده از سوخت های فسیلی بکنیم.

either burning coal or burning natural gas.

چه سوزاندن زغال سنگ و یا سوزاندن گاز طبیعی.

What you need to do there seems like it might be simple, but it's not.

کاری که در این مورد باید انجام شود به نظر ساده می آید ، اما این طور نیست.

در این مورد باید تمام دی اکسید کربن تولید شده را پس از سوزاندن گرفت،

And that's to take all the CO2,

after you've burned it, going out the flue,

pressurize it, create a liquid, put it somewhere,

فشرده کرد و به مایع تبدیل کرد و در محلی قرار داد

and hope it stays there.

و امیدوار بود که در همان جا بماند.

Now, we have some pilot things

در حال حاضر این کار به صورت آزمایشی تا حد 60 تا 80 درصد انجام شده است ولی

that do this at the 60 to 80 percent level.

But getting up to that full percentage -- that will be very tricky.

رساندن آن تا 100 درصد کار مشکلی است و

And agreeing on where these CO2 quantities should be put will be hard,

توافق بر سر این که این حجم دی اکسید کربن جمع آوری شده کجا نگه داری شود کار مشکلی است ولی

but the toughest one here is this long-term issue:

سخت ترین کار مشکلات دراز مدت آن است.

Who's going to be sure?

چه کسی اطمینان می دهد؟

Who's going to guarantee

چه کسی می تواند در مورد چیزی که میلیارد ها برابر حجیم تر از زباله های هسته ای است و

something that is literally billions of times larger

than any type of waste you think of in terms of nuclear or other things?

از هر زباله ای که فکرش را بکنید زیادتر خواهد بود، اطمینان دهد؟

This is a lot of volume.

این حجم خیلی زیادی است.

So that's a tough one.

در نتیجه در این مورد کار خیلی سخت خواهد بود.

Next would be nuclear.

مورد بعدی ، هسته ای است.

It also has three big problems:

این مورد هم دارای سه مشکل بزرگ است.

cost, particularly in highly regulated countries, is high;

هزینه، به خصوص در کشورهای خیلی مقرراتی بسیار زیاد است.

the issue of safety, really feeling good about nothing could go wrong,

مسئله دیگر ایمنی است ، که ما باید به خوبی احساس کنیم که هیچ خطری به وجود نخواهد آمد.

that, even though you have these human operators,

مخصوصا با وجود متصدی های انسانی و

the fuel doesn't get used for weapons.

این که سوخت برای ساخت سلاح های اتمی استفاده نشود.

And then what do you do with the waste?

و در آخر این که با زباله های آن چه خواهید کرد؟

Although it's not very large, there are a lot of concerns about that.

اگر چه حجم زباله های اتمی زیاد نیست ولی نگرانی های زیادی در مورد آن ها وجود دارد.

مردم باید خیالشان در این مورد راحت باشد.

People need to feel good about it.

So three very tough problems that might be solvable,

این سه مشکل سخت وجود دارد که باید برطرف شود،

and so, should be worked on.

در نتیجه باید بر روی آن ها کار کرد.

The last three of the five, I've grouped together.

سه مورد آخر را من در کنار یکدیگر قرار دادم.

These are what people often refer to as the renewable sources.

این ها معمولا به عنوان منابع انرژی تجدید پذیر شناخته می شوند.

And they actually -- although it's great they don't require fuel --

و در واقع -- اگر چه این منابع نیازی به سوخت ندارند و این بسیار خوب است ولی

they have some disadvantages.

این منابع مشکلات خودشان را دارند.

One is that the density of energy gathered in these technologies

اول این که تراکم انرژی در این فن آوری ها

is dramatically less than a power plant.

به شدت کمتر از نیروگاه های معمولی است.

This is energy farming,

این فن آوری ها به نوعی کشت انرژی هستند، در نتیجه برای تولید انرژی

so you're talking about many square miles, thousands of times more area

نیاز به کیلومترها زمین، چندین هزار برابر نیروگاه های معمولی داریم.

than you think of as a normal energy plant.

Also, these are intermittent sources.

همچنین این منابع به نوعی نوبتی یا تناوبی هستند.

The sun doesn't shine all day, it doesn't shine every day,

خورشید همه طول روز نمی درخشد ، خورشید همه روزها نمی درخشد و

and likewise, the wind doesn't blow all the time.

همین طور باد همیشه نمی وزد.

And so, if you depend on these sources,

در نتیجه اگر بخواهید بر روی این منابع تکیه کنید،

you have to have some way of getting the energy

نیاز به نوعی جمع آوری و ذخیره انرژی برای

during those time periods that it's not available.

مواقعی که این منابع در دسترس نیستند دارید.

So we've got big cost challenges here.

که این خود یک مشکل بزرگ هزینه بر است.

We have transmission challenges;

همین طور با مشکل انتقال انرژی روبرو هستیم.

for example, say this energy source is outside your country,

برای مثال اگر منبع انرژی در خارج از کشور شما باشد،

شما نه تنها نیاز به تکنولوژی لازم برای انتقال آن به داخل دارید،

you not only need the technology,

بلکه شما باید با مشکلات ریسک واردات انرژی از یک کشور دیگر هم کنار بیایید.

but you have to deal with the risk of the energy coming from elsewhere.

And, finally, this storage problem.

در نتیجه این یک مشکل خیلی بزرگی است.

من برای این که ابعاد این مشکلات مشخص شوند،

To dimensionalize this,

I went through and looked at all the types of batteries made --

حجم تمام باطری هایی که ساخته می شود را بررسی کردم،

for cars, for computers, for phones, for flashlights, for everything --

انواع مختلف باطری هایی که برای ماشین ها ، کامپیوترها ، تلفن ها و هرچیز دیگر ساخته می شود و

and compared that to the amount of electrical energy the world uses.

میزان انرژی که می توانند ذخیره کنند را با میزان انرژی که جهان مصرف می کند مقایسه کردم،

What I found is that all the batteries we make now

و به این نتیجه رسیدم که تمام باطری هایی که ما هم اکنون می سازیم

could store less than 10 minutes of all the energy.

می توانند تنها 10 دقیقه از انرژی مصرفی جهان را ذخیره کنند.

And so, in fact, we need a big breakthrough here,

در نتیجه ما نیاز به پیشرفت زیادی در این زمینه داریم.

something that's going to be a factor of 100 better

روش جدیدی که بتواند 100 برابر بهتر

than the approaches we have now.

از روش کنونی باشد.

It's not impossible, but it's not a very easy thing.

این کار غیر ممکن نیست ولی کار ساده ای هم نخواهد بود.

Now, this shows up when you try to get the intermittent source

این مشکل موقعی بروز می کند که ما بخواهیم به این منابع تنها

to be above, say, 20 to 30 percent of what you're using.

20 تا 30 درصد بیشتر از چیزی که امروز استفاده می کنیم اتکا کنیم.

If you're counting on it for 100 percent,

اگر بخواهیم 100 درصد بر روی این منابع حساب کنیم،

به یک معجزه در مورد باطری ها نیاز داریم.

you need an incredible miracle battery.

Now, how are we going to go forward on this -- what's the right approach?

خوب حال باید در این مورد چه کرد؟ راه درست چیست؟

Is it a Manhattan Project? What's the thing that can get us there?

آیا این پروژه منهتن است؟ چه چیزی ما را به نتیجه خواهد رساند؟

Well, we need lots of companies working on this -- hundreds.

خوب، ما به شرکت های زیادی نیاز داریم که بر روی این موارد کار کنند، صدها شرکت.

In each of these five paths, we need at least a hundred people.

در هر کدام از این پنچ راه حداقل به صد نفر نیاز داریم.

A lot of them, you'll look at and say, "They're crazy."

و به تعداد زیادی از این افراد که نگاه کنید خواهید گفت که این ها دیوانه اند. البته این خوب است.

That's good.

And, I think, here in the TED group,

من فکر می کنم در این مجمع TED ،

we have many people who are already pursuing this.

ما افراد زیادی را داریم که درحال حاضر این مسئله را پیگیری می کنند.

Bill Gross has several companies, including one called eSolar

بیل گروس چندین شرکت در این زمینه دارد، از جمله شرکتی به اسم ای سولار که

that has some great solar thermal technologies.

در زمینه خورشید گرمایی تکنولوژی بسیار خوبی دارند.

همین طور سرمایه گذاری های وینود خوسلا در دها شرکت

Vinod Khosla is investing in dozens of companies

that are doing great things and have interesting possibilities,

که کارهای بزرگی در این زمینه انجام می دهند و

and I'm trying to help back that.

من تلاش می کنم که آن ها را حمایت کنم.

Nathan Myhrvold and I actually are backing a company

نیتان میرولد و من در واقع از یک شرکت حمایت می کنیم که

that, perhaps surprisingly, is actually taking the nuclear approach.

شاید غیر منتظره باشد ولی در واقع روش هسته ای را به کار گرفته است.

There are some innovations in nuclear: modular, liquid.

در زمینه هسته ای نوآوری هایی مانند مدولی و مایع صورت گرفته است ولی

Innovation really stopped in this industry quite some ago,

در واقع بعد از آن این صنعت با توقف روبرو شده است.

so the idea that there's some good ideas laying around

و این مسئله که ایده های خوبی در این صنعت وجود دارد که استفاده نشده اند غیر منتظره نیست.

is not all that surprising.

The idea of TerraPower is that, instead of burning a part of uranium --

ایده تراپاور یک نمونه از آن هاست. به جای این که ما آن یک درصد اورانیم

the one percent, which is the U235 --

را که U235 نام دارد بسوزانیم،

we decided, "Let's burn the 99 percent, the U238."

تصمیم گرفتیم بیایم و 99 درصد دیگر را که U238 نام دارد برای تولید انرژی استفاده کنیم.

It is kind of a crazy idea.

این ایده شاید احمقانه به نظر برسد.

In fact, people had talked about it for a long time,

در واقع افراد زیادی در این مورد از مدت ها قبل صحبت کرده اند،

but they could never simulate properly whether it would work or not,

ولی آن ها هیچ وقت این که آیا این کار ممکن است را شبیه سازی و بررسی نکردند.

and so it's through the advent of modern supercomputers

و اکنون به واسطه سوپر کامپیوترهای مدرن و پیشرفته ،

that now you can simulate and see that, yes,

ما توانستیم این کار را شبیه سازی کنیم و به این نتیجه رسیدم که این کار ممکن است.

with the right materials approach, this looks like it would work.

با بکار گیری مواد اولیه به شکل درست این طور به نظر می رسد که این کار شدنی است.

And because you're burning that 99 percent,

و به این دلیل که در این روش 99 درصد دیگر اورانیوم سوخته می شود،

you have greatly improved cost profile.

منحنی هزینه به شدت بهبود خواهد یافت.

You actually burn up the waste, and you can actually use as fuel

در واقع در این روش زباله ها را می سوزانیم، و در واقع شما می توانید برای سوخت

all the leftover waste from today's reactors.

تمام زباله های باقیمانده از راکتورهای کنونی را استفاده کنید.

So instead of worrying about them, you just take that, it's a great thing.

پس به جای نگرانی درباره آن ها ، آن ها را مصرف می کنیم. این خیلی مهم است.

It breeds this uranium as it goes along, so it's kind of like a candle.

در این روش اورانیوم به مرور مصرف می شود مانند یک شمع.

You see it's a log there, often referred to as a traveling wave reactor.

در این جا می توانید ببینید ، به این روش گاهی traveling wave reactor هم گفته می شود.

In terms of fuel, this really solves the problem.

از منظر سوخت این روش به واقع مشکل را حل می کند.

I've got a picture here of a place in Kentucky.

من در اینجا یک عکس از مکانی در کنتاکی دارم.

This is the leftover, the 99 percent,

این ها زباله های اتمی هستند. همان 99 درصد که

where they've taken out the part they burn now,

بخشی که هم اکنون سوزانده می شود از آن جدا شده و

به قسمتی که باقیمانده اورانیوم تهی شده می گویند.

so it's called depleted uranium.

That would power the US for hundreds of years.

این ها می توانند برق آمریکا را برای صدها سال تامین کنند.

And simply by filtering seawater in an inexpensive process,

و به سادگی با فیلتر کردن آب دریا با روشی ارزان قیمت می توان

سوخت مورد نیاز برای بقیه کره زمین را برای همیشه تامین کرد.

you'd have enough fuel for the entire lifetime of the rest of the planet.

So, you know, it's got lots of challenges ahead,

پس همان طور که شما می دانید برای انجام این کار مشکلات فراوانی سر راه وجود دارد،

but it is an example of the many hundreds and hundreds of ideas

ولی این یک نمونه از صدها و صدها ایده ای است که

that we need to move forward.

ما برای حرکت به جلو نیاز داریم.

So let's think: How should we measure ourselves?

پس اجازه بدهید در مورد این فکر کنیم که ما چطور باید خودمان را بسنجیم؟

What should our report card look like?

کارنامه ی ما چگونه باید باشد؟

Well, let's go out to where we really need to get,

خوب اجازه بدهید به جایی که نیاز است در آینده به آن برسیم برویم

and then look at the intermediate.

و سپس میانه راه بررسی کنیم.

For 2050, you've heard many people talk about this 80 percent reduction.

برای سال 2050 ، از خیلی ها شنیده ایم که باید 80 درصد در انتشار دی اکسید کربن کاهش داشته باشیم.

این مسئله خیلی مهمی است که ما بتوانیم به این نقطه دست پیدا کنیم.

That really is very important, that we get there.

And that 20 percent will be used up by things going on in poor countries --

و 20 درصد بقیه دی اکسید کربنی است که در کشورهای فقیر تولید خواهد شد.

still some agriculture; hopefully, we will have cleaned up forestry, cement.

و مقداری هم به خاطر کشاورزی تولید خواهد شد.

امیدوارم که تا آن موقع ما تولید دی اکسید کربن به خاطر جنگل داری و سیمان را صفر کرده باشیم.

So, to get to that 80 percent,

پس برای رسیدن به این 80 درصد،

the developed countries, including countries like China,

کشورهای توسعه یافته همچنین کشورهایی مثل چین،

will have had to switch their electricity generation altogether.

همگی باید روش تولید الکتریسته خود را تغییر دهند.

The other grade is: Are we deploying this zero-emission technology,

خوب، نمره دیگر این است که آیا ما تکنولوژی مورد نیاز را گسترش می دهیم،

have we deployed it in all the developed countries

آیا ما این تکنولوژی را در تمام کشورهای توسعه یافته گسترش داده ایم

and are in the process of getting it elsewhere?

و در مرحله گسترش آن به جاهایی دیگر هستیم.

That's super important.

این مسئله بسیار مهمی است.

That's a key element of making that report card.

این عنصر اصلی کارنامه است.

Backing up from there, what should the 2020 report card look like?

پس با توجه به این، کارنامه سال 2020 چطور باید باشد؟

Well, again, it should have the two elements.

خوب، مانند قبل این کارنامه باید دو عنصر داشته باشد.

We should go through these efficiency measures to start getting reductions:

ما باید اقدامات مورد نیاز برای بالا بردن بهره وری برای کاهش انتشار دی اکسید کربن را انجام دهیم.

The less we emit, the less that sum will be of CO2,

هر چقدر ما کمتر دی اکسید کربن منتشر کنیم ، حجم کلی آن کمتر خواهد بود

and therefore, the less the temperature.

و در نتیجه دمای هوا کمتر خواهد بود.

But in some ways, the grade we get there,

ولی به شکل مشابه نمره ای که ما در این جا می گیریم،

doing things that don't get us all the way to the big reductions,

برای کارهایی است که به کاهش بزرگ ما را نمی رساند ولی

به همان اندازه یا شاید کمی کمتر از نمره دیگر مهم باشد که همان

is only equally, or maybe even slightly less, important than the other,

which is the piece of innovation on these breakthroughs.

تکه هایی از نوآوری هایی است که برای عبور از موانع مورد نیاز است.

These breakthroughs, we need to move those at full speed,

ما باید با تمام سرعت برای عبور از این موانع اقدام کنیم

و پیشرفتمان را می توانیم با مقیاس تعداد شرکت های فعال در این زمینه،

and we can measure that in terms of companies,

pilot projects, regulatory things that have been changed.

پروژه های آزمایشی و تغییراتی که در قوانین تنظیمی به وجود می آید بسنجیم.

There's a lot of great books that have been written about this.

کتاب های خوبی در این زمینه نوشته شده اند.

The Al Gore book, "Our Choice,"

کتاب ال گور با نام "انتخاب ما" و

and the David MacKay book, "Sustainable Energy Without the Hot Air."

کتاب دیوید مک کی "انرژی پایدار بدون هوای گرم".

They really go through it and create a framework

این کتاب ها به واقع این موضوع را بررسی می کنند و ساختاری را شکل می دهند

که می تواند به شکل گسترده مورد بحث قرار گیرد،

that this can be discussed broadly,

because we need broad backing for this.

چون ما نیاز به حمایت گسترده در این مورد داریم.

There's a lot that has to come together.

خیلی چیزها باید در کنار هم قرار گیرند.

So this is a wish.

پس این یک آرزو است.

It's a very concrete wish that we invent this technology.

این یک آرزوی محکمی است که ما بتوانیم این تکنولوژی را اختراع کنیم.

If you gave me only one wish for the next 50 years --

اگر شما حق یک آرزو برای 50 سال آینده را به من بدهید،

I could pick who's president,

من می توانم انتخاب کنم که چه کسی رئیس جمهور شود،

I could pick a vaccine, which is something I love,

می توانم یک واکسن انتخاب کنم که چیزی است که خیلی دوست دارم،

or I could pick that this thing

یا می توانم این را انتخاب کنم که این تکنولوژی

that's half the cost with no CO2 gets invented --

که هزینه آن نصف و بدون انتشار دی اکسید کربن است اختراع شود،

this is the wish I would pick.

این آرزویی است که من انتخاب خواهم کرد.

This is the one with the greatest impact.

این آرزویی است که بیشترین تاثیر را خواهد داشت.

If we don't get this wish,

اگر ما به این آرزو دست پیدا نکنیم،

the division between the people who think short term and long term

شکاف بین افرادی که کوتاه مدت فکر می کنند با افرادی که بلند مدت فکر می کنند بدتر می شود،

will be terrible,

between the US and China, between poor countries and rich,

بین آمریکا و چین ، بین کشورهای فقیر و ثروتمند ،

and most of all,

و مهمتر از همه زندگی دو میلیارد فقیر جهان خیلی بدتر خواهد شد.

the lives of those two billion will be far worse.

So what do we have to do?

خوب، ما باید چه کار بکنیم؟

What am I appealing to you to step forward and drive?

من چه چیزی را از شما درخواست می کنم که جلو بیایید و انجام دهید؟

We need to go for more research funding.

ما باید برای سرمایه گذاری بیشتر در تحقیقات اقدام کنیم.

When countries get together in places like Copenhagen,

وقتی که کشورها در مکان هایی مانند کپنهاگ در کنار یکدیگر جمع می شوند،

آن ها نباید تنها در مورد دی اکسید کربن بحث کنند.

they shouldn't just discuss the CO2.

They should discuss this innovation agenda.

آن ها باید درباره برنامه ای برای نوآوری مذاکره کنند.

You'd be stunned at the ridiculously low levels of spending

شما از سطح پایین و مضحک خرج کردن

on these innovative approaches.

بر روی این نوآوری ها حیران خواهید شد.

We do need the market incentives -- CO2 tax, cap and trade --

ما به مشوق هایی برای بازار ، مالیات بر دی اکسید کربن و مدیریت میزان آلودگی،

something that gets that price signal out there.

چیزی که میزان هزینه این کار را نمایان کند نیازمندیم.

We need to get the message out.

ما باید این پیام را به همه برسانیم.

We need to have this dialogue be a more rational,

ما باید گفتگو درباره این موضوع را کمی منطقی تر کنیم، کمی قابل درک تر،

more understandable dialogue,

including the steps that the government takes.

همین طور درباره ی قدم هایی که دولت در این باره برمی دارد.

This is an important wish, but it is one I think we can achieve.

این یک آرزوی خیلی مهمی است ولی من فکر می کنم که می توانیم به آن دست بیابیم.

Thank you.

خیلی ممنون.

(Applause)

(تشویق)

(Applause ends)

Thank you.

خیلی ممنون.

Chris Anderson: Thank you. Thank you.

کریس اندرسون : خیلی ممنون. خیلی ممنون.

(Applause)

(تشویق)

CA: Thank you.

خیلی ممنون. فقط برای این که من در مورد تراپاور بیشتر بفهمم، درست --

So to understand more about TerraPower.

I mean, first of all, can you give a sense of what scale of investment this is?

منظورم این است، اولا آیا می توانی از میزان سرمایه گذاری مورد نیاز برآوردی بدهی؟

Bill Gates: To actually do the software, buy the supercomputer,

بیل گیتس : در واقع برای این که کارهای نرم افزاری آن توسط سوپرکامپیوتر انجام شود

hire all the great scientists, which we've done,

و دانشمندان بزرگی استخدام شوند که ما این کار را انجام داده ایم،

that's only tens of millions.

این تنها ده ها میلیون دلار هزینه دارد.

And even once we test our materials out in a Russian reactor

و حتی وقتی که موادمان را در راکتورهایی در روسیه آزمایش کنیم

که مطمئن شویم که مواد اولیه مان به درستی کار می کند،

to make sure our materials work properly,

then you'll only be up in the hundreds of millions.

در این موقع هزینه ها تنها تا صدها میلیون دلار بالا می رود.

The tough thing is building the pilot reactor --

کار سخت ساختن راکتور آزمایشی است،

finding the several billion, finding the regulator, the location

دسترسی به چندین میلیارد دلار و پیدا کردن مکانی

that will actually build the first one of these.

که اولین راکتور در آن جا ساخته شود.

Once you get the first one built, if it works as advertised,

وقتی که اولین راکتور را ساختی ، اگر به صورتی که تبلیغ می شود کار کند

then it's just clear as day,

دیگر این موضوع مانند روز روشن خواهد بود، به خاطر مسائل اقتصادی و چگالی انرژی

because the economics, the energy density, are so different

که با آن چه که ما امروز به عنوان انرژی هسته ای می شناسیم خیلی تفاوت خواهد داشت.

than nuclear as we know it.

CA: So to understand it right,

کریس اندرسون : برای این که درست متوجه شویم، این تکنولوژی نیاز دارد که در عمق زمین

this involves building deep into the ground,

almost like a vertical column of nuclear fuel, of this spent uranium,

مانند یک ستون عمودی از این نوع

سوخت هسته ای ساخته شود

and then the process starts at the top and kind of works down?

و فرآییند از بالا شروع خواهد شد و به سمت پایین حرکت خواهد کرد؟

BG: That's right.

بیل گیتس : درست است. امروزه راکتورها به صورت پیوسته سوخت گذاری می شوند.

Today, you're always refueling the reactor,

so you have lots of people and lots of controls that can go wrong,

در نتیجه به تعداد زیادی نیروی انسانی و بازرسی ها فراوان برای جلوگیری از بروز خطا نیاز است،

where you're opening it up and moving things in and out --

که باید باز شود و چیزهایی به درون و خارج آن منتقل شود.

that's not good.

این اصلا خوب نیست.

So if you have very --

پس اگر شما سوخت خیلی ارزانی داشته باشید که بتوانید آن را برای 60 سال استفاده کنید،

(Laughter)

very cheap fuel that you can put 60 years in --

just think of it as a log --

آن را به صورت یک کنده درخت در نظر بگیر،

put it down and not have those same complexities.

آن را قرار دهیم و پیچیده گی های دیگر را نداشته باشیم.

And it just sits there and burns for the 60 years, and then it's done.

و این آن جا قرار می گیرد و برای شصت سال خواهد سوخت و در آخر تمام خواهد شد.

CA: It's a nuclear power plant that is its own waste disposal solution.

کریس اندرسون: این یک نیروگاه اتمی است که راه حلی برای نابودی زباله خود دارد.

BG: Yeah; what happens with the waste,

بیل گیتس: بله. خوب، اتفاقی که برای زباله می افتد،

you can let it sit there -- there's a lot less waste under this approach --

این است که می توانید بگذارید همان جا باقی بماند -- مقدار زباله در این روش خیلی کمتر است --

then you can actually take that

یا شما می توانید زباله را خارج کنید و

and put it into another one and burn that.

به عنوان سوخت در نیروگاه دیگری قرار دهید.

And we start out, actually, by taking the waste that exists today

و ما در هنگام شروع از زباله های که هم اکنون درون استخرهای خنک کننده و

that's sitting in these cooling pools or dry-casking by reactors --

بشکه های ضد رطوبت قرار دارند، استفاده خواهیم کرد.

that's our fuel to begin with.

این ها سوخت ما برای شروع خواهند بود.

So the thing that's been a problem from those reactors

در نتیجه چیزی که در راکتورهای کنونی مشکلی هستند در واقع

is actually what gets fed into ours,

چیزی هستند که به خورد راکتورهای ما می روند

and you're reducing the volume of the waste quite dramatically

و به این ترتیب به مرور همراه با طی شدن این روند

as you're going through this process.

حجم زباله به شدت کاهش پیدا خواهد کرد.

CA: You're talking to different people around the world

کریس اندرسون: در صحبت های که با افراد مختلف دور دنیا

در مورد توانایی های این تکنولوژی داشته اید،

about the possibilities.

Where is there most interest in actually doing something with this?

کجا از همه بیشتر برای بکارگیری این تکنولوژی علاقه نشان دادند؟

BG: Well, we haven't picked a particular place,

بیل گیتس: خوب، ما هنوز مکان خاصی را انتخاب نکرده ایم،

و علاقه زیادی به پنهان کاری در مورد هر چیزی که به آن هسته ای گفته می شود وجود دارد،

and there's all these interesting disclosure rules

about anything that's called "nuclear."

So we've got a lot of interest.

در نتیجه ما بسیار مورد توجه قرار گرفته ایم،

People from the company have been in Russia, India, China.

افرادی از شرکت هایی در روسیه ، هند ، چین.

I've been back seeing the secretary of energy here,

من چندی قبل با وزیر نیرو در این جا دیدار داشتم و

talking about how this fits into the energy agenda.

در مورد این که این تکنولوژی چطور می تواند در برنامه مربوط به انرژی قرار گیرد صحبت کردیم.

So I'm optimistic.

من خوش بین هستم. می دانید که فرانسه و ژاپن کارهایی انجام داده اند.

The French and Japanese have done some work.

This is a variant on something that has been done.

این کار متفاوتی با چیزهایی است که تا بحال انجام شده است.

It's an important advance, but it's like a fast reactor,

این کار پیشرفت مهمی است، ولی خیلی مشابه راکتورهای سریع است،

and a lot of countries have built them,

کشورهای مختلفی این راکتورها را ساخته اند،

so anybody who's done a fast reactor is a candidate

در نتیجه هر کسی که راکتورهای سریع را ساخته باشد کاندیدی برای ساخت اولین از این نوع است.

to be where the first one gets built.

CA: So, in your mind,

کریس اندرسون: چیزی که در ذهن شما در مورد برآورد زمانی و درصد احتمالی که

timescale and likelihood of actually taking something like this live?

در واقع چیزی مشابه این ساخته شود چیست؟

BG: Well, we need -- for one of these high-scale, electro-generation things

بیل گیتس: خوب، برای ساخت یکی از این نیروگاه های تولید برق در مقیاس بزرگ

که ارزان قیمت باشد،

that's very cheap,

we have 20 years to invent and then 20 years to deploy.

ما نیاز به 20 سال برای اختراع آن و 20 سال برای توسعه آن داریم.

That's sort of the deadline

این در حدود زمانی است که مدل های محیطی به

that the environmental models have shown us that we have to meet.

ما نشان داده اند که ما باید به آن دست پیدا کنیم.

And TerraPower -- if things go well, which is wishing for a lot --

می دانید که ، تراپاور در صورتی که همه چیز خوب پیش برود، که ما آرزوی آن را داریم،

به سادگی می تواند به آن دست پیدا کند.

could easily meet that.

And there are, fortunately now, dozens of companies --

و در حال حاضر خوشبختانه دها شرکت،

we need it to be hundreds --

البته ما نیاز به صدها شرکت داریم،

who, likewise, if their science goes well,

که به همین صورت اگر دانش آن ها جواب دهد،

if the funding for their pilot plants goes well,

و اگر سرمایه گذاری لازم برای ساخته نیروگاه های آزمایشی آن ها انجام شود،

that they can compete for this.

می توانند با این تکنولوژی رقابت کنند.

And it's best if multiple succeed,

و بهترین حالت این است که موفقیت چند گانه داشته باشیم،

because then you could use a mix of these things.

چون در این حالت می توانید ترکیبی از این ها را مورد استفاده قرار دهید.

We certainly need one to succeed.

به طور حتم نیاز داریم که حداقل یکی موفق شود.

CA: In terms of big-scale possible game changers,

کریس اندرسون: در مقایسه با بقیه راه حلهای مقیاس بزرگ با توانایی در تغییر شرایط،

is this the biggest that you're aware of out there?

آیا این تکنولوژی بزرگترینی است که شما از آن خبر دارید؟

BG: An energy breakthrough is the most important thing.

بیل گیتس: عبور از موانع مربوط به انرژی از مهمترین کارهاست.

It would have been, even without the environmental constraint,

حتی بدون در نظر گرفتن اجبارهای محیطی ، این موضوع به همین مقدار دارای اهمیت خواهد بود.

ولی اضطرارهای محیطی موجود فقط آن را بزرگ تر می کند.

but the environmental constraint just makes it so much greater.

In the nuclear space, there are other innovators.

در حوزه هسته ای ، نوآوری های دیگری هم وجود دارند.

You know, we don't know their work as well as we know this one,

می دانید، ما از کار آن ها به اندازه ای که از این کار با خبر هستیم خبر نداریم

but the modular people, that's a different approach.

ولی افرادی روی روش مدولی که روش متفاوتی است و

روش راکتورهای مایع که به نظر می رسد کار سختی باشد کار می کنند،

There's a liquid-type reactor, which seems a little hard,

but maybe they say that about us.

البته شاید آن ها هم همین را در مورد ما بگویند.

And so, there are different ones,

پس افراد متفاوتی وجود دارند،

but the beauty of this is a molecule of uranium

ولی زیبایی این روش این است که ملکول اورانیوم

has a million times as much energy as a molecule of, say, coal.

میلیون ها برابر ملکول دیگری مثلا کربن، انرژی دارد.

And so, if you can deal with the negatives,

و در نتیجه اگر بتوانید با نکات منفی آن کنار بیایید،

که اصل آن تشعشعات است،

which are essentially the radiation, the footprint and cost,

تاثیرات مخرب، هزینه و پتانسیل آن

the potential, in terms of effect on land and various things,

و تاثیرات آن بر زمین و دیگر چیزها،

is almost in a class of its own.

تقریبا در نوع خود بی نظیر است.

کریس اندرسون: اگر این کارها نتیجه ندهد، آن وقت چه باید کرد؟

CA: If this doesn't work, then what?

Do we have to start taking emergency measures

آیا باید اقدامات اورژانسی برای پایدار نگه داشتن

to try and keep the temperature of the earth stable?

دمای هوا انجام دهیم؟

BG: If you get into that situation,

بیل گیتس: اگر در چنین وضعیتی قرار بگیریم،

it's like if you've been overeating, and you're about to have a heart attack.

مانند این است که بیش از حد خورده باشیم و در حال سکته قلبی باشیم.

Then where do you go?

خوب در این حالت به کجا مراجعه می کنید؟ شاید نیاز به جراحی قلب یا چیز مشابهی داشته باشید.

You may need heart surgery or something.

There is a line of research on what's called geoengineering,

یک رشته تحقیقات در موضوعی که به آن مهندسی زمین گفته می شود وجود دارد،

which are various techniques that would delay the heating

که تکنیک های مختلفی است که در گرم شدن هوا تاخیر ایجاد می کند

to buy us 20 or 30 years to get our act together.

که زمانی در حدود 20 تا 30 سال در اختیار ما می گذارد تا اقدام اساسی تری کنیم.

Now, that's just an insurance policy; you hope you don't need to do that.

این تنها یک نوع بیمه است.

شما امیدوارید که نیاز به انجام آن نداشته باشید.

Some people say you shouldn't even work on the insurance policy

بعضی از افراد بر این عقیده اند که شما نباید حتی بر روی سیاست های بیمه ای کار کنید

چون باعث تنبلی شما می شود و

because it might make you lazy,

شما همچنان به خوردن ادامه می دهید چون می دانید که عمل قلب برای نجات شما وجود دارد.

that you'll keep eating because you know heart surgery will be there to save you.

من مطمئن نیستم که این کار با توجه به اهمیت موضوع کار خردمندانه ای باشد

I'm not sure that's wise, given the importance of the problem,

ولی هم اکنون بحث هایی در مورد مهندسی زمین وجود دارد، در صورتی که تغییرات

but there's now the geoengineering discussion

about: Should that be in the back pocket in case things happen faster,

با سرعتی بیشتر رخ داد و یا این نوآوری ها آهسته تر از آن چه ما پیش بینی می کنیم به نتیجه رسید،

or this innovation goes a lot slower than we expect?

ما باید این امکانات را در دسترس داشته باشیم.

CA: Climate skeptics:

کریس اندرسون: اگر شما بخواهید یک یا دو جمله به کسانی که در مورد گرم شدن زمین شک دارند بگویید،

If you had a sentence or two to say to them,

شما چگونه به آن ها خواهید فهماند که در اشتباه هستند؟

how might you persuade them that they're wrong?

BG: Well, unfortunately, the skeptics come in different camps.

بیل گیتس : خوب ، متاسفانه این شکاکان از گروه های مختلفی هستند.

The ones who make scientific arguments are very few.

کسانی که با استدلالهای علمی به این موضوع اعتراض می کنند خیلی کم هستند.

Are they saying there's negative feedback effects

آیا آن ها می گویند که این تاثیرات با بازخورد منفی ناشی از

that have to do with clouds that offset things?

تشکیل ابرها بر طرف خواهد شد؟

There are very, very few things that they can even say

موارد خیلی کمی وجود دارد که آن ها بتوانند بگویند و

تنها یک در میلیون احتمال این وجود دارد که این ها درست باشند.

there's a chance in a million of those things.

The main problem we have here -- it's kind of like with AIDS:

مشکل اصلی که ما این جا با آن روبرو هستیم به نوعی مانند ایدز است.

you make the mistake now, and you pay for it a lot later.

شما خطایی را امروز مرتکب می شوید و تاوان آن را مدت ها بعد باید پس بدهید.

And so, when you have all sorts of urgent problems,

پس وقتی که شما این همه مشکلات فوری دیگر را دارید،

the idea of taking pain now that has to do with a gain later,

فکر این که دردی را اکنون تحمل کنید تا در آینده چیزی بدست آورید --

و همچنین در مورد دردی که تا حدی نا محتمل است.

and a somewhat uncertain pain thing.

In fact, the IPCC report -- that's not necessarily the worst case,

در واقع گزارش IPCC ، نشان می دهد که این لزوما بدترین وضعیت نیست،

and there are people in the rich world who look at IPCC and say,

و افرادی در کشورهای ثروتمند وجود دارند که به این گزارش نگاه می کنند و

می گویند، خیلی خوب این مسئله اهمیت چندانی ندارد.

"OK, that isn't that big of a deal."

The fact is it's that uncertain part that should move us towards this.

حقیقت این است که آن بخش نا مطمئن موضوع است که باید ما را به این کار جذب کند.

But my dream here is that,

ولی امید من این است که اگر شما بتوانید این کار را از نظر اقتصادی به صرفه بکنید

if you can make it economic, and meet the CO2 constraints,

و درضمن محدودیت های در مورد دی اکسید کربن را هم رعایت کنید،

then the skeptics say,

آن وقت این شکاکان خواهند گفت، خیلی خوب،

"OK, I don't care that it doesn't put out CO2,

من اهمیتی نمی دهم که این دی اکسید کربن تولید می کند یا نه،

I kind of wish it did put out CO2.

به نوعی من آرزو می کردم که ای کاش تولید می کرد،

But I guess I'll accept it,

ولی فکر کنم می توانم آن را بپذیرم چون این ارزان تر از قبل تمام می شود.

because it's cheaper than what's come before."

(Applause)

(تشویق)

کریس اندرسون: پس این پاسخ شما به بحث بورن لامبورگ خواهد بود،

CA: So that would be your response to the Bjørn Lomborg argument,

basically if you spend all this energy trying to solve the CO2 problem,

که اگر شما این همه انرژی را برای حل مشکل دی اکسید کربن صرف کنید،

it's going to take away all your other goals

این باعث می شود که هدف های دیگر شما مانند

of trying to rid the world of poverty and malaria and so forth,

از بین بردن فقر و مالاریا و چیزهای دیگر از دست برود،

it's a stupid waste of the Earth's resources

که این کار احمقانه ای و اتلاف منابع زمین است که سرمایه ها را برای این کار قرار داد

to put money towards that

when there are better things we can do.

وقتی که می توان این همه کارهای مفید تر انجام داد.

BG: Well, the actual spending on the R&D piece --

بیل گیتس: خوب، هزینه ای که باید برای تحقیق و توسعه صرف شود --

say the US should spend 10 billion a year more than it is right now --

مثلا بگویید که آمریکا باید 10 میلیارد دلار در سال بیشتر از چیزی که الان هزینه می کند صرف کند --

it's not that dramatic.

این خیلی هم کار سختی نیست.

It shouldn't take away from other things.

این کار باعث از دست رفتن چیزهای دیگر نمی شود.

The thing you get into big money on, and reasonable people can disagree,

اگر شما هزینه زیادی را روی کاری بکنید که ، و این افراد معقول می توانند مخالف حرف من باشند،

is when you have something that's non-economic

از نظر اقتصادی به صرفه نباشد و شما تلاش کنید بر روی آن سرمایه گذاری کنید.

and you're trying to fund that --

به نظر من این کار بیهوده است.

that, to me, mostly is a waste.

Unless you're very close,

مگر این که کار شما به بازدهی اقتصادی خیلی نزدیک باشد و شما تنها بر روی راه اندازی آن سرمایه گذاری می کنید

and you're just funding the learning curve and it's going to get very cheap,

و به مرور بسیار ارزان شود.

I believe we should try more things

من معتقدم که ما باید بیشتر چیزهایی را که پتانسیل این را دارند که

that have a potential to be far less expensive.

بسیار ارزان تر تمام شوند مورد تجربه قرار دهیم.

If the trade-off you get into is, "Let's make energy super expensive,"

اگر ملاک تصمیم گیری ما این باشد که اگر انرژی بسیار گران شود

then the rich can afford that.

باز هم افراد ثروتمند می توانند هزینه آن را پرداخت کنند.

I mean, all of us here could pay five times as much for our energy

منظور من این است که همه ما که این جا هستیم می توانیم پنج برابر بیشتر هم بابت انرژی پرداخت کنیم

and not change our lifestyle.

و تغییری در نوع زندگیمان ندهیم.

The disaster is for that two billion.

فاجعه تنها برای آن دو میلیارد فقیر دنیا خواهد بود.

And even Lomborg has changed.

حتی لامبورگ هم نظرش تغییر کرده است.

His shtick now is, "Why isn't the R&D getting more discussed?"

بحث او در حال حاضر این است که چرا تحقیق و توسعه بیشتر مورد توجه قرار نمی گیرد.

He's still, because of his earlier stuff,

او به دلیل کارهای ابتدایی خود،

still associated with the skeptic camp,

هنوز به خیمه ی شکاکان مرتبط است،

but he's realized that's a pretty lonely camp,

ولی متوجه این شده که این خیمه بسیار تنهاست.

and so, he's making the R&D point.

و در نتیجه او نکته تحقیق و توسعه را پیش کشیده است.

And so there is a thread of something that I think is appropriate.

پس مواردی در این جا وجود دارد که من فکرمی کنم معقول به نظر می رسند.

The R&D piece -- it's crazy how little it's funded.

سرمایه گذاریی که برای تحقیق و توسعه صورت می گیرد به شکل احمقانه ای کم است.

CA: Well, Bill, I suspect I speak on behalf of most people here

کریس اندرسون: بیل ، من به گمانم از طرف بیشتر افراد حاضر در این جا

می خواهم بگویم که امیدوارم که آرزویت برآورده شود. خیلی ممنونم.

to say I really hope your wish comes true.

Thank you so much.

بیل گیتس: خیلی ممنون.

BG: Thank you.

(Applause)

(تشویق)