My year of living biblically | A.J. Jacobs

خاطرات یاکوبز از یک سال زندگی طبق انجیل

Translator: Ali Moeeny Reviewer: Hasan Moeeni

I thought I'd tell you a little about what I like to write.

فکر کردم که یک کم برای شما از چیزهایی که دوست دارم در موردشان بنویسم صحبت کنم.

And I like to immerse myself in my topics.

من دوست دارم که خودم را در موضوعاتی که برای نوشتن انتخاب می کنم غرق کنم.

I just like to dive right in and become sort of a human guinea pig.

من دوست دارم که در موضوع شیرجه بزنم و مثل یک موش آزمایشگاهی بشوم.

And I see my life as a series of experiments.

من به زندگی ام به شکل یک سری آزمایش نگاه می کنم.

So, I work for Esquire magazine, and a couple of years ago,

من برای مجله اسکوایر کار می کنم.

I wrote an article called "My Outsourced Life,"

دو سه سال پیش من یک مقاله برای مجله اسکوایر نوشتم که عنوانش بود «زندگی برون سپاری شده ی من».

where I hired a team of people in Bangalore, India,

من در آن وقت یک تیم از افراد مختلف از بنگلور هند را استخدام کردم،

to live my life for me.

تا به جای من، برای من زندگی کنند.

So, they answered my emails.

آنها ایمیل من را جواب می دادند.

They answered my phone.

تلفن من را جواب می دادند.

They argued with my wife for me, and they read my son bedtime stories.

به جای من با همسرم جر و بحث می کردند. برای پسرم شبها قبل از خواب قصه می خواندند.

It was the best month of my life,

این بهترین یک ماه زندگی من بود.

because I just sat back and I read books and watched movies.

چون من فقط روی صندلی لم می دادم و برای خودم کتاب می خواندم یا فیلم تماشا می کردم.

It was a wonderful experience.

خیلی تجربه خوبی بود.

More recently, I wrote an article for Esquire called --

بعد از آن یک مقاله دیگر برای مجله اسکوایر نوشتم،

about radical honesty.

به عنوان «درستکاری رادیکال».

And this is a movement where --

این یک جنبشی است که

this is started by a psychologist in Virginia,

توسط یک روانشناس در ویرجینیا آغاز شده است.

who says that you should never, ever lie,

که می گوید شما نباید به هیچ وجه و هیچ وقت دروغ بگویید.

except maybe during poker and golf, his only exceptions.

مگر در حین پوکر و گلف، اینها تنها استثناها هستند.

And, more than that, whatever is on your brain

و علاوه برآن، هر آنچه در مغزتان می گذرد

should come out of your mouth.

باید از دهانتان بیرون بیاید.

So, I decided I would try this for a month.

من تصمیم گرفتم که یک ماه این را امتحان بکنم.

This was the worst month of my life.

این بدترین ماه زندگی ام بود.

(Laughter)

(خنده)

I do not recommend this at all.

من به هیچ وجه این کار را توصیه نمی کنم.

To give you a sense of the experience,

برای اینکه وضعیت را درک کنید،

the article was called, "I Think You're Fat."

باید بگویم که عنوان مقاله ای که چاپ شد این بود «من فکر می کنم تو چاقی».

(Laughter)

(خنده)

So, that was hard.

سخت بود.

My most recent book -- my previous book was called "The Know-It-All,"

کتاب آخر من نه ببخشید کتاب قبلی من اسمش «دانای کل» است.

and it was about the year I spent reading the Encyclopedia Britannica

و در مورد یک سالی است که من صرف خواندن دائره المعارف بریتانیکا کردم.

from A to Z in my quest to learn everything in the world,

از A تا Z برای اینکه همه چیز در دنیا را یاد بگیرم.

or more precisely from Aak, which is a type of East Asian music,

دقیق تر بگویم از A-ak که یک نوع موسیقی آسیای جنوب شرقی است،

all the way to Zwyiec, which is -- well, I don't want to ruin the ending.

تا زویک که - خوب من نمی خواهم آخر داستان را لو بدهم،

(Laughter)

(خنده)

It's a very exciting twist ending, like an O. Henry novel, so I won't ruin it.

این یک پایان خیلی پیچیده مثل رمانهای اُهِنری دارد. و من نمی خواهم خرابش کنم.

But I love that one,

ولی من کل این آزمایش را دوست داشتم.

because that was an experiment about how much information

چون در مورد این بود که چقدر اطلاعات را

one human brain could absorb.

مغز یک انسان می تواند جذب کند.

Although, listening to Kevin Kelly, you don't have to remember anything.

البته حالا که به کوین کِلی گوش کردم فهمیدم که لازم نبوده این همه چیز را حفظ بکنم.

You can just Google it.

می توانم هر وقت خواستم گوگلش کنم.

So, I wasted some time there.

پس کلی وقتم را آنجا تلف کرده ام.

I love those experiments,

من همه این آزمایشها را دوست داشته ام.

but I think that the most profound

ولی فکر می کنم مهمترین و تاثیر گذارترین

and life-changing experiment that I've done

آزمایش من که بر زندگی ام تاثیر گذاشته است آخرین آزمایشی بوده که انجام داده ام.

is my most recent experiment, where I spent a year

و آن یک سالی است که

trying to follow all of the rules of the Bible,

من صرف کردم که سعی کنم همه قوانین انجیل را رعایت کنم.

"The Year of Living Biblically."

«یک سال زندگی طبق انجیل»

And I undertook this for two reasons.

من این کار را به دو دلیل انجام دادم.

The first was that I grew up with no religion at all.

یکی اینکه من بدون هیچ دینی بزرگ شده ام.

As I say in my book, I'm Jewish in the same way

همانطور که در کتابم هم گفته ام. من همانقدر یهودی هستم که

the Olive Garden is Italian.

[رستوران های زنجیره ای] باغ زیتون ایتالیایی است.

(Laughter)

(خنده)

So, not very.

یعنی خیلی یهودی نیستم.

But I've become increasingly interested in religion.

ولی خوب من به مذهب علاقه مند شدم.

I do think it's the defining issue of our time,

من فکر می کنم مذهب موضوع تعیین کننده ای در زمان ما است.

or one of the main ones.

یا یکی از موضوعات تعیین کننده اصلی است.

And I have a son. I want to know what to teach him.

من یک پسر دارم که دلم می خواهد بدانم به او چه چیزی باید آموزش بدهم.

So, I decided to dive in head first, and try to live the Bible.

به همین دلیل تصمیم گرفتم که در این موضوع شیرجه بزنم و سعی کنم طبق انجیل زندگی بکنم.

The second reason I undertook this is because

دلیل دومی که من برای این کار داشتم،

I'm concerned about the rise of fundamentalism,

نگرانی ام از قدرت گرفتن بنیادگرایی دینی است.

religious fundamentalism, and people who say

و افرادی که می گویند به انجیل به عنوان متنی که

they take the Bible literally, which is, according to some polls,

عینا باید به آن عمل کرد (و نه به عنوان تمثیل و استعاره و راهنمایی کلی) نگاه می کنند.

as high as 45 or 50 percent of America.

این افراد بر طبق برخی نظر سنجی ها چهل و پنج تا پنجاه درصد مردم آمریکا را تشکیل می دهند.

So I decided, what if you really did take the Bible literally?

خوب اگر شما انجیل را به عین متن تفسیر بکنید چه می شود؟

I decided to take it to its logical conclusion

خوب من تصمیم گرفتم کاملا با انجیل به عنوان متنی که

and take everything in the Bible literally,

باید مو به مو و بدون تفسیر و توجیه به آن عمل بشود برخورد بکنم

without picking and choosing.

و انتخاب و حذف نکنم.

The first thing I did was I got a stack of bibles.

اولین کار این بود که یک سری انجیل خریدم.

I had Christian bibles.

انجیل مسیحی،

I had Jewish bibles.

انجیل یهودی،

A friend of mine sent me something called a hip-hop bible,

حتی یکی از دوستانم یک کتاب به اسم انجیل هیپ هاپ برام فرستاد که

where the twenty-third Psalm is rendered as, "The Lord is all that,"

در آن انجیل تحلیم ۲۳ تورات به این شکل تبدیل شده بود: «پروردگار همه همین است»

as opposed to what I knew it as, "The Lord is my shepherd."

به جای اینکه آنچه من از انجیل اصلی می شناختم باشد: «پروردگار چوپان من است»

Then I went down and I read several versions,

بعد من نسخه های مختلف را خواندم،

and I wrote down every single law that I could find.

و هر جایی به قانونی بر می خوردم آن را یادداشت می کردم.

And this was a very long list -- over 700 rules.

و این لیست خیلی طولانی شد. بیش از هفتصد قانون در انجیل آمده است.

And they range from the famous ones that I had heard of --

خوب اینها از چیزهای معروفی که من شنیده بودم شروع می شدند،

The Ten Commandments, love your neighbor, be fruitful and multiply.

مثل ده فرمان یا «به همسایه ات عشق بورز» یا «پربار باش و زاد و ولد کن»

So I wanted to follow those.

خوب من می خواستم به همه اینها عمل کنم.

And actually, I take my projects very seriously,

من معمولا پروژه هایم را خیلی جدی می گیرم.

because I had twins during my year,

من در این سال صاحب یک دوقلو شدم،

so I definitely take my projects seriously.

این نشانه این است که من با پروژه کاملا جدی برخورد کرده ام.

But I also wanted to follow the hundreds

ولی خوب من می خواستم که همه

of arcane and obscure laws that are in the Bible.

صدها قانون قدیمی و مهجور انجیل را هم رعایت کنم.

There is the law in Leviticus,

یک قانون در لویتیکوس هست که می گوید

"You cannot shave the corners of your beard."

شما نمی توانید گوشه های ریشتان را بتراشید.

I didn't know where my corners were,

من هم چون نمی دانستم کجای ریش، گوشه آن است

so I decided to let the whole thing grow,

کلا تراشیدن ریش را ترک کردم.

and this is what I looked like by the end.

آخر کار، این شکلی شده بودم.

As you can imagine, I spent a lot of time at airport security.

همانطور که حدس می زنید من خیلی وقتم توی بازرسی فرودگاه تلف می شد.

(Laughter)

(خنده)

My wife wouldn't kiss me for the last two months.

همسرم دو ماه آخر حاضر نبود من را ببوسد.

So, certainly the challenge was there.

و خوب مطمئنا این یک کم سخت بود.

The Bible says you cannot wear clothes made of mixed fibers,

در انجیل آمده است که شما نمی توانید لباسی که از الیاف مخلوط ساخته شده باشد بپوشید.

so I thought, "Sounds strange, but I'll try it."

من فکر کردم این عجیب است، ولی خوب بگزار امتحانش کنم.

You only know if you try it.

تا وقتی که امتحانش نکنم، نمی فهمم.

I got rid of all my poly-cotton T-shirts.

برای همین من همه تی شرتهای پلی استر-نخی ام را کنار گذاشتم.

The Bible says that if two men are in a fight,

در انجیل آمده است که اگر دو مرد در حال دعوا باشند،

and the wife of one of those men grabs the testicles of the other man,

و همسر یکی از آن مردها وارد دعوا بشود و بیضه های طرف مقابل را بگیرد،

then her hand shall be cut off.

باید دست آن زن را قطع کرد.

So, I wanted to follow that rule.

خوب من می خواستم این قانون را هم رعایت کنم.

(Laughter)

(خنده)

That one I followed by default,

این یکی را من به انتفاء مقدم پیروی کردم.

by not getting in a fight with a man whose wife was standing nearby,

یعنی اصلا با هیچ مردی که همسرش در محل حاضر بود،

looking like she had a strong grip.

و به نظر می رسید انگشتهای قوی ای داشته باشد وارد دعوا نشدم.

(Laughter)

(خنده)

So -- oh, there's another shot of my beard.

اوه این یک عکس دیگر از ریش من است.

I will say it was an amazing year

من باید بگویم که این سال، سال خیلی جالبی بود.

because it really was life changing, and incredibly challenging.

واقعا زندگی من را عوض کرد و واقعا پر از چالش بود.

And there were two types of laws that were particularly challenging.

دو دسته از قوانین انجیل هست که به طور خاصی چالش آفرین هستند.

The first was avoiding the little sins that we all commit every day.

دسته اول دوری از گناهان کوچک روزمره بود.

You know, I could spend a year not killing,

می دانید برای من سخت نبود که توی یک سال کسی را نکشم.

but spending a year not gossiping, not coveting, not lying --

ولی یک سال غیبت نکردن و دروغ نگفتن!

you know, I live in New York, and I work as a journalist,

می دانید من در نیویورک زندگی می کنم و شغل من روزنامه نگاری است.

so this was 75, 80 percent of my day I had to do it.

این گناه ها ۷۵ تا ۸۰ درصد کارهایی است که من در یک روز انجام می دهم.

But it was really interesting, because I was able to make some progress,

ولی خیلی جالب بود من بالاخره توانستم در این راه پیشرفت کنم.

because I couldn't believe how much

من اصلا باورم نمی شد که چقدر رفتارم،

my behavior changed my thoughts.

افکارم را تحت تاثیر قرار می دهد.

This was one of the huge lessons of the year,

یکی از بزرگترین درسهای این یک سال برای من همین بود.

is that I almost pretended to be a better person,

یعنی من وانمود می کردم که آدم بهتری هستم

and I became a little bit of a better person.

و این باعث شد که یک کمی آدم بهتری بشوم.

So I had always thought, you know, "You change your mind,

من همیشه فکر می کردم که شما اول فکرتان را باید عوض کنید

and you change your behavior," but it's often the other way around.

تا رفتارتان هم عوض بشود ولی فهمیدم که خیلی وقتها این برعکس است.

You change your behavior, and you change your mind.

شما رفتارتان را عوض می کنید و بعد فکرتان هم عوض می شود.

So, you know, if you want to become more compassionate,

مثلا برای اینکه رحیم تر بشوید،

you visit sick people in the hospital,

می توانید به عیادت بیماران در بیمارستان بروید،

and you will become more compassionate.

و شما در نتیجه این رفتار، رحیم تر خواهید شد.

You donate money to a cause,

یا اگر برای یک کار خیری پول اهدا کنید،

and you become emotionally involved in that cause.

به آن کار وابستگی عاطفی هم پیدا می کنید.

So, it really was cognitive psychology --

این واقعا روانشناسیِ شناختی بود.

you know, cognitive dissonance -- that I was experiencing.

من دچار تضاد شناختی شده بودم.

The Bible actually talks about cognitive psychology,

انجیل در واقع در باب روانشناسیِ شناختی صحبت می کند.

very primitive cognitive psychology.

البته روانشناسیِ شناختی خیلی ابتدایی.

In the Proverbs, it says that if you smile, you will become happier,

در امثال می گوید که اگر شما لبخند بزنید خوشحال تر خواهید شد،

which, as we know, is actually true.

و همانطور که می دانیم این درست است.

The second type of rule that was difficult to obey

دسته دوم از قوانینی که پیروی از آنها سخت بود،

was the rules that will get you into a little trouble

قوانینی بودند که در آمریکای قرن بیست و یکم

in twenty-first-century America.

ممکن بود شما را به دردسر بیاندازند.

And perhaps the clearest example of this is stoning adulterers.

شاید روشن ترین مثال سنگسار کردن زناکاران باشد.

(Laughter)

(خنده)

But it's a big part of the Bible,

ولی خوب این مساله در خیلی جاهای انجیل آمده است.

so I figured I had to address it.

و من فکر کردم که باید یک کاری در این مورد بکنم.

So, I was able to stone one adulterer.

من توانستم بالاخره یک زناکار را سنگسار کنم.

It happened -- I was in the park, and I was dressed in my biblical clothing,

من در پارک بودم و لباس انجیلی خودم را پوشیده بودم.

so sandals and sort of a white robe,

یعنی صندل و یک ردای سفید.

you know, because again, the outer affects the inner.

می دانید که بیرون، درون را تحت تاثیر قرار می دهد.

I wanted to see how dressing biblically affected my mind.

من می خواستم که بدانم که لباس انجیلی پوشیدن چه تاثیری بر ذهن من می گذارد.

And this man came up to me and he said,

یک مردی آمد طرف من و گفت:

"Why are you dressed like that?"

«این چه لباسی است که پوشیده ای؟»

And I explained my project,

و من برایش در مورد پروژه ام توضیح دادم.

and he said, "Well, I am an adulterer, are you going to stone me?"

و او گفت: «خوب من یک زناکار هستم حالا تو مثلا می خواهی من را سنگسار کنی؟»

And I said, "Well, that would be great!"

من گفتم: خوب اگر اجازه بدهید، خیلی ممنون می شوم.

(Laughter)

(خنده)

And I actually took out a handful of stones from my pocket

من یک مشت سنگ از جیبم بیرون آوردم.

that I had been carrying around for weeks,

چند هفته ای بود که من این سنگها را دنبال خودم این طرف و آن طرف می بردم.

hoping for just this interaction -- and, you know, they were pebbles --

به امید اینکه چنین فرصتی برایم پیش بیاید. البته واقعا اینها یک مشت ریگ بود.

but he grabbed them out of my hand.

آن آقا ریگها را از دست من بیرون کشید.

He was actually an elderly man, mid-70s, just so you know.

یک آقای میان سال حدود هفتاد ساله بود.

But he's still an adulterer, and still quite angry.

ولی به هر حال یک زناکار عصبانی بود،

He grabbed them out of my hand

او ریگها را از دست من کشید،

and threw them at my face, and I felt that I could --

و پاشید توی صورت من و من فکر کردم،

eye for an eye -- I could retaliate, and throw one back at him.

که چشم در برابر چشم. من می توانم مقابله به مثل بکنم و من هم به او سنگ پرت کنم.

So that was my experience stoning, and it did allow me

این تجربه سنگسار کردن من بود.

to talk about, in a more serious way, these big issues.

این مساله باعث شد که من یک کم جدی تر در مورد مشکلات انجیل بتوانم صحبت کنم.

How can the Bible be so barbaric in some places,

مثلا اینکه انجیل چطور می تواند در بعضی جاها اینقدر خشن و وحشیانه باشد،

and yet so incredibly wise in others?

و در عین حال در جاهای دیگر اینقدر حکیمانه باشد.

How should we view the Bible?

ما چطور باید به انجیل نگاه کنیم؟

Should we view it, you know, as original intent,

مثلا آیا ما باید به متن انجیل به عنوان «متن با قصد اولیه» نگاه کنیم؟

like a sort of a Scalia version of the Bible?

مثل یک جور نسخه اسکالیایی (یکی از قضات عالی امریکا) انجیل؟

How was the Bible written?

انجیل را چطوری نوشته اند؟

And actually, since this is a tech crowd,

چون اینجا یک جمع فنی هستیم،

I talk in the book about how the Bible actually reminds me

من یک جا می گفتم که چطور انجیل من را

of the Wikipedia, because it has all of these authors and editors

به یاد ویکی پدیا می اندازد. چون که انجیل هم در طی چند صد سال

over hundreds of years.

تعداد زیادی نویسنده و ویراستار داشته است،

And it's sort of evolved.

و به نوعی به این شکل تکامل پیدا کرده است.

It's not a book that was written and came down from on high.

به جای اینکه کتابی باشد که از آسمان یک جا نازل شده باشد.

So I thought I would end by telling you

خوب من فکر کردم که صحبتم را

just a couple of the take-aways, the bigger lessons

با چند تا از درسهای بزرگی که

that I learned from my year.

در این یک سال آموختم تمام کنم.

The first is, thou shalt not take the Bible literally.

اولین درس این است که هرگز انجیل را به متنش نگیر.

This became very, very clear, early on.

همان اوایل برای من این موضوع روشن شد.

Because if you do, then you end up acting like a crazy person,

چون اگر بخواهید عین متن را جدی بگیرید باید مثل یک دیوانه رفتار کنید.

and stoning adulterers, or -- here's another example.

و مثلا زناکاران را سنگسار کنید. این یک مثال دیگر است.

Well, that's another. I did spend some time shepherding.

آه نه این یک عکس دیگر است. من یک مدتی چوپانی می کردم.

(Laughter)

(خنده)

It's a very relaxing vocation. I recommend it.

چوپانی خیلی آرامش بخش است من توصیه می کنم امتحانش کنید.

But this one is -- the Bible says that you cannot touch women

اما این یکی: انجیل می گوید که شما نمی توانید زنان را

during certain times of the month, and more than that,

در زمانهایی خاصی از ماه لمس کنید. علاوه بر آن

you cannot sit on a seat where a menstruating woman has sat.

شما نمی توانید در جایی که یک زن در زمان پریودش آنجا نشسته بنشینید.

And my wife thought this was very offensive,

همسر من این مساله را خیلی توهین آمیز می دید.

so she sat in every seat in our apartment,

برای همین یک بار روی همه صندلی هایی که ما توی خانه داشتیم نشست،

and I had to spend much of the year standing

و من مجبور بودم بیشتر این یک سال را ایستاده سر کنم.

until I bought my own seat and carried it around.

تا اینکه برای خودم یک صندلی خریدم که همیشه دنبال خودم این طرف آن طرف می بردمش.

So, you know, I met with creationists.

من با افراد معتقد به «خلقت جهان» ملاقات کردم.

I went to the creationists' museum.

من به موزه «خلقت گراها» رفتم،

And these are the ultimate literalists.

چون اینها از همه بیشتر، متنِ انجیل را جدی گرفته اند.

And it was fascinating, because they were not stupid people at all.

و این خیلی جالب بود. چون اینها به هیچ وجه افراد کودنی نیستند.

I would wager that their IQ is exactly the same as the average evolutionist.

من ادعا می کنم که ضریب هوشی اینها با ضریب هوشی متوسط معتقدین به تکامل برابر است.

It's just that their faith is so strong

فقط ایمان اینها به تفسیرِ عینیِ متنِ انجیل

in this literal interpretation of the Bible

اینقدر قوی است

that they distort all the data to fit their model.

که همه داده ها را کج و معوج می کنند تا با مدل خودشان جور در بیاید.

And they go through these amazing mental gymnastics to accomplish this.

و اینها اینقدر پشتک و واروی ذهنی می زنند تا بتوانند خلقت را به آن شکلی که در انجیل گفته شده توجیه کنند.

And I will say, though, the museum is gorgeous.

من باید بگویم که موزه اینها خیلی زیبا است.

They really did a fantastic job.

واقعا زحمت کشیده اند.

If you're ever in Kentucky,

اگر تا حالا به موزه اینها در کنتاکی رفته باشید.

there's, you can see a movie of the flood,

یک فیلم از سیل اولیه زمان خلقت به شما نشان می دهند،

and they have sprinklers in the ceiling

و از سقف روی سر شما باران می ریزند.

that will sprinkle on you during the flood scenes.

همان موقع که سیل را به شما نشان می دهند، روی سر شما باران می ریزد.

So, whatever you think of creationism -- and I think it's crazy --

و شما هر فکری در مورد خلقت گرایی می خواهید بکنید و البته من فکر می کنم دیوانگی است

they did a great job.

ولی خوب اینها خیلی زحمت کشیده اند.

(Laughter)

(خنده)

Another lesson is that thou shalt give thanks.

درس دیگری که من گرفتم این بود که همیشه شکرگزار باشم.

And this one was a big lesson because I was praying,

این یک درس بزرگ بود چرا که من مدام در حال عبادت بودم،

giving these prayers of thanksgiving, which was odd for an agnostic.

من داشتم این دعاهای شکرگزاری را می گفتم که البته برای یک آدم بی خدا مثل من عجیب بود.

But I was saying thanks all the time, every day,

اما خوب من هر روز و هر ساعت داشتم شکر می گفتم،

and I started to change my perspective.

و این کم کم دید من را عوض کرد.

And I started to realize the hundreds of little things

و من کم کم متوجه صدها چیزی که

that go right every day, that I didn't even notice,

هر روز درست رخ می دهند شدم. چیزهایی که من همیشه فکر می کردم،

that I took for granted, as opposed to focusing

دلیلی ندارد در آنها اشتباهی بشود. در مقابل توجه به سه چهار تا چیزی که

on the three or four that went wrong.

در یک روز خراب می شدند و مخالف میل من رخ می دادند.

So, this is actually a key to happiness for me,

این در واقع برای من کلید خوشحالی است.

is to just remember when I came over here,

همین که حواسم باشد که اینجا که آمدم،

the car didn't flip over, and I didn't trip coming up the stairs.

ماشینم چپ نشد. از این پله ها که بالا می آمدم زمین نخوردم.

It's a remarkable thing.

این خیلی مهم است.

Third, that thou shall have reverence.

سومین درس این بود که باید که تقدس داشته باشیم.

This one was unexpected because I started the year

این یکی واقعا غیر منتظره بود.

as an agnostic, and by the end of the year,

چون من وقتی که شروع کردم، کاملا بی اعتقاد بودم،

I became what a friend of mine calls a reverent agnostic, which I love.

و در آخر سال - به قول یکی از دوستانم - تبدیل به یک بی خدای مقدس شدم.

And I'm trying to start it as a movement.

من خیلی این مساله را دوست دارم و دنبالش هستم که یک جنبش بر همین مبنا راه بیاندازم.

So, if anyone wants to join,

اگر کسی می خواهد به من بپیوندد،

the basic idea is, whether or not there is a God,

ایده اصلی این است که، خدایی باشد، یا نباشد،

there's something important and beautiful about the idea of sacredness,

خود مفهوم تقدس جالب و جذاب است.

and that our rituals can be sacred.

مثلا آداب و رسوم ما می توانند مقدس باشند.

The Sabbath can be sacred.

روزهای تعطیل، می توانند مقدس باشند.

This was one of the great things about my year, doing the Sabbath,

یکی از مهمترین چیزها در این یک سال برای من این بود که روزهای تعطیل نمی توانستم کار کنم.

because I am a workaholic, so having this one day

چون من به کار معتاد هستم و این یک روز که نمی توانستم کار کنم،

where you cannot work, it really, that changed my life.

واقعا زندگی ام را عوض کرد.

So, this idea of sacredness, whether or not there is a God.

خوب آها این ایده تقدس، مستقل از اینکه خدایی باشد یا نباشد.

Thou shall not stereotype.

درس دیگر این بود که نباید تعمیم داد.

This one happened because

این به این خاطر بود که

I spent a lot of time with various religious communities

من در این مدت با گروههای مذهبی زیادی

throughout America because I wanted it to be more

در سراسر آمریکا ملاقات کردم. چون می خواستم این یک سال

than about my journey.

فقط در مورد خودم نباشد،

I wanted it to be about religion in America.

بلکه درباره دینداری در آمریکا باشد.

So, I spent time with evangelical Christians, and Hasidic Jews, and the Amish.

برای همین من مدتی با مسیحی های اونجلیکال بودم با یهودی های حسیدی بودم با آمیش ها بودم.

I'm very proud because

من خیلی مفتخرم چون فکر می کنم که

I think I'm the only person in America

من تنها کسی هستم که در آمریکا توانسته ام

to out Bible-talk a Jehovah's Witness.

برای یکی «شاهد یهوه» آنقدر از انجیل بخوانم که «از رو بره».

(Laughter)

(خنده)

After three and a half hours, he looked at his watch,

بعد از سه ساعت و نیم به ساعتش نگاه کرد

he's like, "I gotta go."

و گفت من باید برم.

(Laughter)

(خنده)

Oh, thank you very much.

خیلی ممنونم.

Thank you. Bless you, bless you.

ممنونم. ممنونم. خدا بیامرزتتون. خدا بیامرزتتون.

But it was interesting

ولی خوب خیلی جالب بود.

because I had some very preconceived notions about, for instance,

چون من از قبل یک سری پیش داوری هایی داشتم.

evangelical Christianity, and I found that

مثلا در مورد مسیحی های اونجلیکال اما فهمیدم که

it's such a wide and varied movement

این ها آنقدر متنوع هستند که

that it is difficult to make generalizations about it.

خیلی سخت میشود چیزی را به همه آنها تعمیم داد.

There's a group I met with called the Red Letter Christians,

من با یک گروهی ملاقات کردم که اسمشان مسیحی های «حروف قرمز» است.

and they focus on the red words in the Bible,

اینها تاکیدشان بر حروف قرمز در انجیل است.

which are the ones that Jesus spoke.

اینها جملاتی است که از خودِ مسیح نقل شده است.

That's how they printed them in the old Bibles.

و در انجیل های قدیمی قرمز چاپ می شده اند.

And their argument is that Jesus never talked about homosexuality.

و مثلا اینها می گویند که مسیح خودش هیچگاه در مورد همجنس گرایی چیزی نگفته است.

They have a pamphlet that says,

اینها یک دفترچه چاپ کرده اند که نوشته:

"Here's what Jesus said about homosexuality,"

اینها چیزهایی است که مسیح درباره همجنس گرایی گفته است.

and you open it up, and there's nothing in it.

و شما این دفترچه را که باز می کنید و می بینید که صفحه سفید است.

So, they say Jesus did talk a lot about helping the outcasts,

اینها می گویند مسیح خیلی در مورد کمک به اقلیتها و مستضعفین صحبت کرده است.

helping poor people.

کمک به فقرا.

So, this was very inspiring to me.

این برای من خیلی الهام بخش بود.

I recommend Jim Wallis and Tony Campolo.

من جیم والس و تونی کمپولو را توصیه می کنم.

They're very inspiring leaders, even though I disagree

این دو، رهبر های خیلی الهام بخشی هستند.

with much of what they say.

البته من با بیشتر حرفهای آنها مخالف هستم.

Also, thou shalt not disregard the irrational.

درس دیگر این بود که چیزهای غیر منطقی را نادیده نگیرید.

This one was very unexpected because, you know,

این یکی هم خیلی غیر منتظره بود.

I grew up with the scientific worldview,

من با یک جهانبینی علمی بزرگ شده ام.

and I was shocked learning how much of my life

و من خیلی شوکه شدم وقتی فهمیدم که چقدر زندگی ام

is governed by irrational forces.

با نیروهای غیر منطقی اداره می شود.

And the thing is, if they're not harmful,

نکته این است که اگر اینها آسیبی نمی زنند،

they're not to be completely dismissed.

نباید کاملا دور ریخته بشوند.

Because I learned that -- I was thinking, I was

من یاد گرفتم که - داشتم فکر می کردم -

doing all these rituals, these biblical rituals,

من داشتم همه این آداب مذهبی را انجام می دادم،

separating my wool and linen, and I would ask these religious people

آداب انجیلی مثلا جدا کردن لباسهای پشمی و نخی و از افراد مذهبی می پرسیدم

"Why would the Bible possibly tell us to do this? Why would God care?"

چرا، چرا انجیل از ما خواسته این کارها را بکنیم. چرا باید برای خدا مهم باشد.

And they said, "We don't know,

اما آنها به من گفتند که ما نمی دانیم،

but it's just rituals that give us meaning."

اینها آداب است و به ما معنی می دهد.

And I would say, "But that's crazy."

و من می گفتم که این دیوانگی است.

And they would say, "Well, what about you?

اما آنها گفتند که خود تو چی ؟

You blow out candles on top of a birthday cake.

تو شمع های روی کیک تولد را فوت می کنی.

If a guy from Mars came down and saw, here's one guy

اگر یک نفر از مریخ بیاید و ببیند که این طرف

blowing out the fire on top of a cake

یک نفر به آتش روی یکی کیک فوت می کند

versus another guy not wearing clothes of mixed fabrics,

و آن طرف یک نفر هست که لباس با الیاف مخلوط نمی پوشد.

would the Martians say, 'Well, that guy, he makes sense,

آیا آن مریخی خواهد گفت که این یکی کارش معنی دارد

but that guy's crazy?'"

ولی آن یکی دیوانه است؟

So no, I think that rituals are, by nature, irrational.

خوب من حالا فکر می کنم که آداب و رسوم ذاتا بی منطق هستند.

So the key is to choose the right rituals,

پس نکته این است که آداب و رسوم مناسبی را انتخاب کنیم

the ones that are not harmful -- but rituals by themselves

آنهایی را انتخاب کنیم که مضر نیستند.

are not to be dismissed.

ولی نباید کلا آداب و رسوم را دور بریزیم.

And finally I learned that thou shall pick and choose.

و آخرین چیزی که یاد گرفتم این که باید حذف و انتخاب کرد.

And this one I learned because

این را از آنجا یاد گرفتم که سعی کردم

I tried to follow everything in the Bible.

همه چیزهایی که در انجیل بود را اطاعت کنم.

And I failed miserably.

و خیلی تلخ شکست خوردم.

Because you can't.

چون که هیچ کس نمی تواند.

You have to pick and choose. And anyone who follows the Bible

شما باید انتخاب کنید. همه کسانی که از انجیل تبعیت می کنند،

is going to be picking and choosing.

انتخاب می کنند.

The key is to pick and choose the right parts.

نکته این است که قسمتهای مناسبی را انتخاب کنید.

There's the phrase called cafeteria religion,

یک اصطلاحی هست به نام «دینداری کافه تریایی».

and the fundamentalists will use it in a denigrating way,

بنیادگراها این اصطلاح را برای کوچک شمردن بقیه به کار می برند.

and they'll say, "Oh, it's just cafeteria religion.

مثلا می گویند اه این کار تو فقط دینداری کافه تریایی است

You're just picking and choosing."

چیزهایی را از دین انتخاب کرده.

But my argument is, "What's wrong with cafeterias?"

من می خواهم بگم که مگر کافه تریا چه اشکالی دارد.

I've had some great meals at cafeterias.

من غذاهای خوبی توی کافه تریاها خورده ام.

I've also had some meals that make me want to dry heave.

البته غذاهایی هم خورده ام که حالم را به هم زده است.

So, it's about choosing the parts of the Bible about compassion,

راه درست انتخاب ان قسمتهایی از انجیل است که در مورد رحمت

about tolerance, about loving your neighbor,

و تحمل و عشق به همسایگان صحبت می کند.

as opposed to the parts about homosexuality is a sin,

در مقایسه با آن قسمتهایی که در مورد همجنس گرایی به عنوان گناه صحبت می کند،

or intolerance, or violence,

یا در مورد بی تحملی است یا در مورد خشونت است،

which are very much in the Bible as well.

که البته قسمت زیادی از انجیل را تشکیل می دهند.

So if we are to find any meaning in this book,

اگر ما دنبال این هستیم که معنایی در این کتاب بیابیم،

then we have to really engage it, and wrestle with it.

ما باید واقعا خودمان را درگیر آن بکنیم و با آن کشتی بگیریم،

And I thought I'd end with just a couple more.

و من فکر کردم چند تا عکس دیگر هم این آخر به شما نشان بدهم.

There's me reading the Bible.

این من هستم که دارم انجیل می خوانم،

That's how I hailed taxicabs.

من اینجوری تاکسی صدا می کردم.

(Laughter)

(خنده)

Seriously, and it worked. And yes,

جدی می گم.

that was actually a rented sheep,

این گوسفند را برای یک روز اجاره کرده بودم،

so I had to return that in the morning, but it served well for a day.

و باید فردا صبح برش می گرداندم. ولی برای یک روز خیلی خوب بود.

So, anyway, thank you so much for letting me speak.

خوب خیلی ممنون که به من اجازه صحبت دادید.