David Hoffman: Catch Sputnik mania!

دیوید هافمن هیجانش در مورد اسپاتنیک (Sputnik) را با ما به اشتراک میگذارد.

Translator: Amin Gheibi Reviewer: Iraj Hosseini

Fifty years ago in the old Soviet Union,

پنجاه سال قبل در شوروی سابق،

a team of engineers was secretly moving a large object

یک تیم از مهندسان به طور مخفیانه در حال حرکت یک شی بزرگ

through a desolate countryside.

در یک حومه ی شهر متروکه بودند.

With it, they were hoping to capture the minds of people everywhere

با این امید که ذهن تمام آدمیان را به خود جلب کنند

by being the first to conquer outer space.

و اولین کسانی باشند که بر فضا غلبه میکنند.

The rocket was huge.

موشک خیلی عظیم بود.

And packed in its nose was a silver ball

و یک توپ نقره ای در دماغه آن

with two radios inside.

که دو رادیو داخلش بسته بندی شده بود.

On October 4, 1957, they launched their rocket.

در 4 اکتبر 1957، موشک را پرتاب کردند.

One of the Russian scientists wrote at the time:

یکی از دانشمندان روسی در آن زمان نوشت که:

"We are about to create a new planet

"ما نزدیک به ساخت یک سیاره جدید هستیم

that we will call Sputnik.

که اسمش را اسپاتنیک (Sputnik) خواهیم گذاشت.

In the olden days, explorers

در روزگاران قدیم، کاشفانی

like Vasco da Gama and Columbus

مانند واسکو داگاما یا کلمب

had the good fortune to open up the terrestrial globe.

شانس خوبی برای کشف زمین داشتند.

Now we have the good fortune to open up space.

حالا ما شانس خوبی برای کشف فضا داریم.

And it is for those in the future to envy us our joy."

و این برای کسانی است که در آینده به حالی که ما بردیم غبطه می خورند."

You're watching snippets from "Sputnik," my fifth documentary feature,

شما دارید تکه هایی از پنجمین مستند من را با نام "اسپاتنیک" میبینید

which is just about completed.

که تقریبا تکمیل شده است.

It tells the story of Sputnik,

این در مورد اسپاتنیک صحبت می کند،

and the story of what happened to America as a result.

و داستان اینکه به خاطر آن چه اتفاقی برای آمریکا افتاد.

For days after the launch,

در روزهای بعد از پرتاب،

Sputnik was a wonderful curiosity.

اسپاتنیک موضوع کنجکاوی خیلی عجیبی بود.

A man-made moon visible by ordinary citizens,

ماه دست ساز انسان که برای شهروندان معمولی قابل رویت بود،

it inspired awe and pride

و این حس ابهت و افتخار را به وجود می آورد که

that humans had finally launched an object into space.

بشر نهایتا توانست شی ای را به فضا بفرستد.

But just three days later, on a day they called Red Monday,

اما فقط سه روز بعد، در روزی که دوشنبه قرمز نامیده شد

the media and the politicians told us,

رسانه ها و سیاستمدارها به ما گفتند

and we believed, that Sputnik was proof

و ما باور کردیم که اسپاتنیک اثباتی بر این مدعاست که

that our enemy had beaten us

دشمن ما، ما را در

in science and technology,

علم و تکنولوژی مغلوب کرده است،

and that they could now attack us with hydrogen bombs,

و آنها حالا میتوانند با بمب های هیدروژنی به ما حمله کنند،

using their Sputnik rocket as an IBM missile.

با استفاده از راکت اسپاتنیک به عنوان موشک بالستیک قاره پیما.

All hell broke loose.

یهو همه چیز تغییر کرد.

Sputnik quickly became one of the three great shocks to hit America --

اسپاتنیک به سرعت تبدیل شد به یکی از سه شک بزرگ که به آمریکا وارد شده بود --

historians say the equal of Pearl Harbor or 9/11.

مورخین می گویند به بزرگی جریان بمباران پرل هاربر (Pearl Harbor) یا یازده سپتامبر.

It provoked the missile gap.

آن تفاوت در توانایی موشکی را نشان میداد.

It exploded an arms race.

آن منجر به یک مسابقه تسلیحاتی شد.

It began the space race.

آن شروعی برای مسابقه در فضانوردی بود.

Within a year, Congress funded huge weapons increases,

طی یک سال، کنگره بودجه عظیم افزایش تسلیحات را تایید کرد،

and we went from 1,200 nuclear weapons

و ما از 1200 اسلحه هسته ای به

to 20,000.

20000 رسیدیم.

And the reactions to Sputnik went far beyond weapons increases.

و واکنش به اسپاتنیک خیلی بیشتر از افزایش تسلیحات بود.

For example, some here will remember

به طور مثال، بعضی اینجا به خاطر می آورند

this day, June 1958,

این روز را، جون 1958،

the National Civil Defense Drill,

روز ملی دفاع غیرنظامیان،

where tens of millions of people in 78 cities went underground.

که دهها میلیون نفر در 78 شهر به زیر زمین رفتند.

Or the Gallup Poll that showed that seven in 10 Americans

یا رای گیری گالوپ که نشان میداد از هر 10 آمریکایی 7 نفر

believed that a nuclear war would happen,

باور داشتند که جنگ هسته ای اتفاق میافتد،

and that at least 50 percent of our population

و اینکه حداقل 50 درصد جمعیت ما

was going to be killed.

کشته خواهند شد.

But Sputnik provoked wonderful changes as well.

اما اسپاتنیک تغییرات جالب دیگری نیز ایجاد کرد.

For example, some in this room went to school on scholarship

به طور مثال، بعضی ها در این اتاق با بورسیه تحصیلی به دانشگاه رفتند

because of Sputnik.

فقط به خاطر اسپاتنیک.

Support for engineering, math and science --

پشتیبانی از مهندسی، ریاضی و علوم --

education in general -- boomed.

آموزش به طور کلی -- رشد عظیمی کرد.

And Vint Cerf points out that Sputnik

و همونطور که وینت سرف (Vint Cerf) اشاره کرد، اسپاتنیک

led directly to ARPA, and the Internet,

منجر به پروژه آرپا و نهایتا اینترنت شد،

and, of course, NASA.

و البته ناسا نیز نتیجه آن است.

My feature documentary shows how a free society

مستند من نشان میدهد که چگونه یک جامعه آزاد

can be stampeded by those who know how to use media.

میتواند تحت تاثیر آدم هایی قرار بگیرد که میدانند چگونه از رسانه استفاده کنند.

But it also shows how we can turn

همچنین نشان می دهد که ما چگونه میتوانیم

what appears at first to be a bad situation,

چیزی را که در نگاه اول بد به نظر میرسید

into something that was overall very good for America.

به چیزی که نهایتا برای آمریکا خوب شد، تبدیل کنیم.

"Sputnik" will soon be released.

"اسپاتنیک" به زودی منتشر میشود.

In closing, I would like to take a moment to thank

در انتها میخواهم تشکر کنم از

one of my investors:

یکی از سرمایه گزارانم:

longtime TEDster, Jay Walker.

یکی از تدی ها، جی واکر (Jay Walker).

And I'd like to thank you all.

و از همه شما متشکرم.

(Applause).

(تشویق حضار).

Thank you, Chris.

ممنون کریس.