Stefan Sagmeister: Designing with slogans

اِستِفان سَگمایستِر درباره ی آنچه آموخته است صحبت میکند.

Translator: soheila Jafari Reviewer: Pouria Montazeri

I was here about four years ago,

من تقریبا چهار سال پیش اینجا بودم،

talking about the relationship of design and happiness.

و درباره ی رابطه ی بین طراحی و شادی صحبت کردم.

At the very end of it, I showed a list under that title.

در انتهای سخنرانیم، فهرستی را در زیر این جمله نشان دادم: "چیزهایی را که من تا کنون درزندگی ام آموختم"

I learned very few things in addition since

پس از آن، فقط چند چیز دیگر آموختم،

(Laughter) --

(خنده حضار)

but made a whole number of them into projects since.

ولی بسیاری از آنها را پس از آن تبدیل به پروژه های مختلفی کردم.

These are inflatable monkeys in every city in Scotland:

اینها میمونهای بادی هستند که در تمام شهرهای اسکاتلند وجود دارند.

"Everybody always thinks they are right."

"همه همواره فکر میکنند که حق با آنهاست"

They were combined in the media.

اینها در رسانه‌ با هم ترکیب شدند.

"Drugs are fun in the beginning but become a drag later on."

"مواد مخدر اولش لذت بخشه ولی بعد تو رو با خودش می‌بره."

We're doing changing media.

کار ما، هنر رسانه ی تغییر پذیر است.

This is a projection that can see the viewer

این یک پروژکتوری است که بیننده را

as the viewer walks by.

هنگام عبور تشخیص می‎‌دهد.

You can't help but actually ripping that spider web apart.

شما نمی توانید از پاره کردن تار عنکبوت خود داری کنید.

All of these things are pieces of graphic design.

همه اینها، قطعات طراحی گرافیک هستند.

We do them for our clients.

اینها را برای کارفرمایان اختراع میکنیم.

They are commissioned.

اینها ماموريتهای محرمانه اند.

I would never have the money to actually pay for the installment

من هیچوقت پول پرداخت این اقساط

or pay for all the billboards or the production of these,

و یا پرداخت بیلبورد و تولید این کارها را نداشتم،

so there's always a client attached to them.

بنابر این همواره یک کارفرما به اینها پیوسته است.

These are 65,000 coat hangers in a street

اینها، ۶۵۰۰۰ چوب لباسی هستند در خیابان

that's lined with fashion stores.

که جلوی فروشگاهای مد ردیف شده اند.

"Worrying solves nothing."

"نگرانی هیچ مشکلی را حل نمی کند."

"Money does not make me happy"

"پول من را خوشحال نمی کند"

appeared first as double-page spreads in a magazine.

اینها اول بعنوان دو صفحه گسترده یک مجله ظاهر شدند.

The printer lost the file, didn't tell us.

چاپ کننده فایل ما را گُم کرد، ولی چیزی به ما نگفت.

When the magazine -- actually, when I got the subscription --

هنگامی که مجله را دریافت کردم

it was 12 following pages.

دیدم که دوازده صفحه پشت سر هم بود.

It said, "Money does does make me happy."

که خوانده میشد، "پول مرا خوشحال خوشحال می کند."

And a friend of mine in Austria felt so sorry for me

یکی از دوستانم در اتریش آنقدر دلش برایم سوخت،

that he talked the largest casino owner in Linz

که صاحب بزرگترین قمارخانه شهر لینز را قانع کرد

into letting us wrap his building.

تا بگذارد تمام ساختمانش را استفاده کنیم.

So this is the big pedestrian zone in Linz.

خب، این منطقه پرجمعیت پیاده روی لینز است،

It just says "Money," and if you look down the side street,

صرفا میگوید، " پول" ، و اگر به خیابان جنبی نگاه کنید،

it says, "does not make me happy."

میگوید، "مرا خوشحال نمی کند."

We had a show that just came down last week in New York.

ما یک نمایشی داشتیم که تازه هفته پیش در نیوریک خاتمه یافت.

We steamed up the windows permanently,

ما پنجره ها را بطور ثابت بخاراندود کردیم،

and every hour we had a different designer come in

و هر ساعت یک طراح مختلفی داشتیم که می آمد

and write these things that they've learned into the steam in the window.

و این چیزهایی را که آموخته بودند را بر روی پنجره بخار اندود می نوشتند .

Everybody participated -- Milton Glaser,

همه شرکت کردند -- میلتون گِلِیسِر.

Massimo Vignelli.

ماسسیمو وینی اِلی.

Singapore was quite in discussion.

بحث این کار در سنگاپور بسیار مهم بود.

This is a little spot that we filmed there

این یک نقطه کوچکی است که ما در آنجا فیلمبرداری کردیم

that's to be displayed on the large JumboTrons in Singapore.

که بصورت خیلی بزرگ در جامبو ترونس در سنگاپور نمایش داده شده است.

And, of course, it's one that's dear to my heart,

و البته این یکی خیلی برام عزیز است،

because all of these sentiments --

زیرا همه این عواطف،

some banal, some a bit more profound --

برخی پیش پا افتاده تر و برخی کمی عمیق تر هستند،

all originally had come out of my diary.

در اصل، تمام آنها از دفتر خاطرات من آمدند.

And I do go often into the diary

من بارها به دفتر خاطراتم رجوع میکنم

and check if I wanted to change something about the situation.

و چک می کنم اگر بخواهم چیزی را در مورد یک موقعیت تغییر دهم.

If it's -- see it for a long enough time,

اگر موضوعی را برای مدت زیادی ببنیم،

I actually do something about it.

اصولا در موردش کاری انجام میدهم.

And the very last one is a billboard.

و آخرین کارم یک بیلبورد است.

This is our roof in New York, the roof of the studio.

این پشت بام استودیو ما در نیویورک است.

This is newsprint plus stencils that lie on the newsprint.

این کاغذ روزنامه بعلاوه استنسيل ( ورقه نازک از مواد برای حروف چینی) است که روی کاعذ روزنامه خوابیده است.

We let that lie around in the sun.

ما گذاشتیم که در برابر خورشید قرار گیرد.

As you all know, newsprint yellows significantly in the sun.

همانطور میدانید، روزنامه ها در برابر خورشید بطور قابل توجهی زرد رنگ می شوند.

After a week, we took the stencils and the leaves off,

بعد از یک هفته، ما استنسیل ها را برداشتیم و برگها را کنار گذاشتیم.

shipped the newsprints to Lisbon to a very sunny spot,

روزنامه ها را به یک نقطه ی بسیار آفتابي شهر ارسال کردیم،

so on day one the billboard said,

که در روز اول، بیلبورد گفت،

"Complaining is silly. Either act or forget."

"شکایت کردن مسخره است. یا عمل کن و یا فراموشش کن."

Three days later it faded, and a week later,

سه روز بعد این محو شد، و یک هفته بعد،

no more complaining anywhere.

هیچ شکایتی در کار نبود.

(Laughter)

( خنده حضار)

Thank you so much.

بسیار سپاسگزارم.

(Applause)

( تشویق حضار)