Everything you think you know about addiction is wrong | Johann Hari | TED

Çeviri: Ece M Cavdar Gözden geçirme: serdar onuk

One of my earliest memories

En eski anılarımdan biri

is of trying to wake up one of my relatives and not being able to.

akrabalarımdan birini uyandırmaya çalışmak ve bunu başaramamaktı.

And I was just a little kid, so I didn't really understand why,

Ve ben sadece küçük bir çocuktum, nedenini pek anlayamamıştım,

but as I got older,

ama büyüdükçe, ailemde

I realized we had drug addiction in my family,

uyuşturucu bağımlılığı olduğunu anladım,

including later cocaine addiction.

daha sonraki kokain bağımlılığı dahil.

I'd been thinking about it a lot lately, partly because it's now exactly 100 years

Son zamanlarda bunun hakkında düşünüyordum. Çünkü Amerika ve Ingiltere'de

since drugs were first banned in the United States and Britain,

uyuşturucunun yasaklanması üzerinden tam 100 yıl geçti.

and we then imposed that on the rest of the world.

Sonra da bunu dünyanın geri kalanı üzerinde uyguladık.

It's a century since we made this really fateful decision

Bizler vahim bir kararla bir asırdan beri bağımlıları alıp cezalandırdık

to take addicts and punish them and make them suffer,

ve onlara acı çektirdik, çünkü bunun onları caydıracağına,

because we believed that would deter them; it would give them an incentive to stop.

uyuşturucuyu bırakmak için teşvik edeceğine inandık.

And a few years ago, I was looking at some of the addicts in my life who I love,

Birkaç yıl önce, hayatımdaki sevdiğim bağımlılardan bazılarına bakıyor ve

and trying to figure out if there was some way to help them.

onlara yardım etmenin bir yolu olup olmadığını bulmaya çalışıyordum.

And I realized there were loads of incredibly basic questions

Nasıl cevaplayacağımı bilemediğim inanılmaz derecede basit birçok

I just didn't know the answer to,

sorum olduğunu fark ettim.

like, what really causes addiction?

Mesela, 'Bağımlılığa gerçekten ne sebep olur?'

Why do we carry on with this approach that doesn't seem to be working,

Çalışıyor gibi gözükmeyen bu yaklaşımla neden devam ediyoruz?

and is there a better way out there that we could try instead?

Bunun yerine deneyebileceğimiz daha iyi bir yol var mı?

So I read loads of stuff about it,

Bu yüzden birçok şey okudum,

and I couldn't really find the answers I was looking for,

ama aradığım cevapları gerçekten bulamadım.

so I thought, okay, I'll go and sit with different people around the world

Düşünüp dedim ki "Peki, gideceğim ve dünyada bu durumu yaşayan ve

who lived this and studied this

uğraşan farklı insanlarla oturup

and talk to them and see if I could learn from them.

konuşacağım ve onlardan öğrenebilir miyim bakacağım."

And I didn't realize I would end up going over 30,000 miles at the start,

Başlangıçta bu iş için 50 bin km yol kat edeceğimin farkına varmadım.

but I ended up going and meeting loads of different people,

Sonuçta Brooklyn,Bronsville'de transseksüel bir kokain satıcısından,

from a transgender crack dealer in Brownsville, Brooklyn,

acaba beğenecek mi diye Firavun Farelerini halusinojenle

to a scientist who spends a lot of time feeding hallucinogens to mongooses

beslemekle zaman harcayan bilim adamına kadar

to see if they like them --

birçok kişiyle görüştüm.

it turns out they do, but only in very specific circumstances --

-- Görünen o ki hoşlarına gitmiş ancak çok belirli koşullar altında --

to the only country that's ever decriminalized all drugs,

Esrardan kokaine kadar tüm uyuşturucuları yasallaştıran

from cannabis to crack, Portugal.

tek ülke olan Portekiz'de bulundum.

And the thing I realized that really blew my mind is,

Fark ettiğim ve beni deli eden gerçek ise,

almost everything we think we know about addiction is wrong,

bağımlılıkla ilgili bildiğimizi sandığımız hemen her şeyin yanlış olduğuydu.

and if we start to absorb the new evidence about addiction,

Eğer bağımlılıkla ilgili yeni kanıtları kavramaya başlarsak,

I think we're going to have to change a lot more than our drug policies.

bence uyuşturucu politikalarımızdan çok daha fazlasını değiştirmek gerek.

But let's start with what we think we know, what I thought I knew.

Önce bildiğimizi sandığımız şeyle başlayalım, bildiğimi sandığımdan.

Let's think about this middle row here.

Şimdi şu ortadaki sıra hakkında düşünelim.

Imagine all of you, for 20 days now, went off and used heroin three times a day.

Varsayalım hepiniz gidip 20 gün boyunca günde üç kez eroin kullandınız.

Some of you look a little more enthusiastic than others at this prospect.

Bazılarınız bu görüşe diğerlerinden biraz daha hevesli görünüyor.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Don't worry, it's just a thought experiment.

Merak etmeyin, sadece düşünce deneyi.

Imagine you did that, right?

Bunu yaptığınızı hayal edin, oldu mu?

What would happen?

O zaman ne olurdu?

Now, we have a story about what would happen that we've been told for a century.

Şimdi, ne olacağına dair yüzyıllardir söylenen bir hikayemiz var.

We think, because there are chemical hooks in heroin,

Eroinde kimyasal kancalar olduğu için, bir süreliğine

as you took it for a while,

onu aldığımızda bedenimizin kancalara

your body would become dependent on those hooks,

bağımlı olduğunu düşünüyoruz.

you'd start to physically need them,

Sonrasında fiziksel olarak ihtiyaç duymaya

and at the end of those 20 days, you'd all be heroin addicts. Right?

başlıyorsunuz ve 20 gün sonunda eroin bağımlısısınız, tamam?

That's what I thought.

Benim düşündüğüm işte bu.

First thing that alerted me to the fact that something's not right with this story

Hikayeyle ilgili yanlış olan gerçeğe beni uyandıran

is when it was explained to me.

ilk şey bana açıklandığı zamandı.

If I step out of this TED Talk today and I get hit by a car and I break my hip,

Bugün TED Talk'tan çıktıktan sonra kaza geçirip

I'll be taken to hospital and I'll be given loads of diamorphine.

kalçamı kırarsam, hastaneye kaldırılıp bir sürü diamorfin alacağım.

Diamorphine is heroin.

Diamorfin bir eroindir.

It's actually much better heroin than you're going to buy on the streets,

Aslında sokakta alacağın eroinden

because the stuff you buy from a drug dealer is contaminated.

iyidir, çünkü uyuşturucu satıcısından aldığın şey kirletilmiştir.

Actually, very little of it is heroin,

Doğrusu, onun küçücük bir kısmı eroindir.

whereas the stuff you get from the doctor is medically pure.

Oysa doktordan aldığın tıbben saftır.

And you'll be given it for quite a long period of time.

Uzun bir süre bu maddeyi alacaksınız.

There are loads of people in this room,

Bu odada birçok insan var.

you may not realize it, you've taken quite a lot of heroin.

Fark etmemiş olsanız da çok fazla eroin aldınız.

And anyone who is watching this anywhere in the world, this is happening.

Dünyada herhangi bir yerde bunu izleyen herkes için olan şey bu.

And if what we believe about addiction is right --

Eğer bağımlılıkla ilgili inandığımız doğruysa,

those people are exposed to all those chemical hooks --

bu insanlar bütün kimyasal kancalara maruz kaldılar.

What should happen? They should become addicts.

Ne olmalıydı? Bağımlı olmalılardı.

This has been studied really carefully.

Bu gerçekten dikkatlice araştırıldı.

It doesn't happen; you will have noticed if your grandmother had a hip replacement,

Olmuyor, büyük annenizin kalça ameliyatından sonra eroinman olarak uyanmadığını

she didn't come out as a junkie. (Laughter)

fark edeceksiniz. (Kahkahalar)

And when I learned this, it seemed so weird to me,

Öğrendiklerim, bana anlatılan ve bildiğimi sandığım şeylere aykırı

so contrary to everything I'd been told, everything I thought I knew,

düştüğünde, bu durum bana oldukça garip görünmeye başladı.

I just thought it couldn't be right, until I met a man called Bruce Alexander.

Bruce Alexander'la tanışana kadar bunun doğru olamayacağını düşündüm.

He's a professor of psychology in Vancouver

Kendisi, Vancouver'de inanılmaz bir deney yapan

who carried out an incredible experiment

bir psikoloji profesörü.

I think really helps us to understand this issue.

Bence durumu anlamamıza gerçekten yardımcı oluyor.

Professor Alexander explained to me,

Profesör Alexander kafalarımızdaki

the idea of addiction we've all got in our heads, that story,

bağımlılık fikri hikayesinin, bir bakıma 20. yüzyıldan

comes partly from a series of experiments

daha önce yaptığımız deneyler dizisinden

that were done earlier in the 20th century.

kaynaklandığını izah etti.

They're really simple.

Gerçekten çok basitler.

You can do them tonight at home if you feel a little sadistic.

Biraz sadistseniz bu akşam evde onları uygulayabilirsiniz.

You get a rat and you put it in a cage, and you give it two water bottles:

Fare alıp onu kafese koyun ve ona iki şişe su verin:

One is just water, and the other is water laced with either heroin or cocaine.

Biri sadece su ve diğeri eroin veya kokainle karıştırılmış su.

If you do that, the rat will almost always prefer the drug water

Fare neredeyse her zaman uyuşturuculu suyu seçecektir

and almost always kill itself quite quickly.

ve neredeyse her zaman kendisini oldukça hızlı öldürecektir.

So there you go, right? That's how we think it works.

Gördünüz mü? Bu tam da bizim düşündüğümüz gibi.

In the '70s, Professor Alexander comes along and he looks at this experiment

70'lerde Profesör Alexander ortaya çıkar, bu deneye bakar

and he noticed something.

ve bir şey fark eder.

He said ah, we're putting the rat in an empty cage.

Ah, fareyi boş kafese koymuşuz.

It's got nothing to do except use these drugs.

Bu ilaçları kullanmaktan başka şansı yok.

Let's try something different.

Farklı bir şey deneyelim, der.

So Professor Alexander built a cage that he called "Rat Park,"

"Fare Bahçesi" adlı esasen

which is basically heaven for rats.

fareler için cennet olan kafesi yapar.

They've got loads of cheese, they've got loads of colored balls,

Bir sürü peynire, renkli toplara ve tünellere sahipler.

they've got loads of tunnels.

Önemli şekilde, bir yığın

Crucially, they've got loads of friends. They can have loads of sex.

arkadaşları var. İstedikleri kadar seks yapabilirler.

And they've got both the water bottles, the normal water and the drugged water.

Normal ve ilaçlı her iki şişe suya da sahipler.

But here's the fascinating thing:

Ama burada büyüleyici bir şey var:

In Rat Park, they don't like the drug water.

Fare Bahçesinde, ilaçlı suyu beğenmiyorlar.

They almost never use it.

Hemen hemen hiç ilaçlı suyu kullanmıyorlar.

None of them ever use it compulsively.

Hiçbiri o suyu zoraki kullanmadı.

None of them ever overdose.

Kimsede doz aşımı olmadı.

You go from almost 100 percent overdose when they're isolated

Ayrıldıklarında yüzde yüz doz aşımına kadar varabilen bozukluk,

to zero percent overdose when they have happy and connected lives.

mutlu ve beraber yaşadıklarında yüzde sıfıra kadar iniyor.

Now, when he first saw this, Professor Alexander thought,

Prof. Alexander bunu ilk gördüğünde düşündü ki;

maybe this is just a thing about rats, they're quite different to us.

belki bu sadece farelerle alakalı bir şey. Onlar bizden oldukça farklı.

Maybe not as different as we'd like, but, you know --

Belki bildiğimiz kadar farklı değillerdir ama biliyorsunuz..

But fortunately, there was a human experiment

Ama neyse ki, tamamen aynı ilkeyle aynı zamanda yapılmış

into the exact same principle happening at the exact same time.

bir insan deneyi var.

It was called the Vietnam War.

O da Vietnam Savaşı olarak adlandırılıyor.

In Vietnam, 20 percent of all American troops were using loads of heroin,

Vietnam'da, Amerikan birliklerinin %20'si

and if you look at the news reports from the time,

aşırı miktarda eroin kullanıyordu ve o zaman yayınlanan haberlere bakarsanız,

they were really worried, because they thought, my God, we're going to have

gerçekten endişeliydiler, zira, "Tanrım! Savaş bittiğinde

hundreds of thousands of junkies on the streets of the United States

Amerikan sokaklarında yüz binlerce uyuşturucu bağımlısı göreceğiz." diye düşündüler.

when the war ends; it made total sense.

Oldukça mantıklı gelmişti. Bir sürü

Now, those soldiers who were using loads of heroin were followed home.

uyuşturucu kullanmış olan o askerler evlerine kadar izlendi.

The Archives of General Psychiatry did a really detailed study,

Genel Psikiyatri Arşivi oldukça detaylı bir çalışma yaptı ve

and what happened to them?

onlara ne mi oldu?

It turns out they didn't go to rehab. They didn't go into withdrawal.

Sonunda rehabilitasyona gitmediler, bırakmaya dair semptomlar

Ninety-five percent of them just stopped.

yaşamadılar. %95'i sorunsuz şekilde eroini bıraktı.

Now, if you believe the story about chemical hooks,

Şimdi, kimyasal kancalar hikayesine inanıyorsanız,

that makes absolutely no sense, but Professor Alexander began to think

bu kesinlikle mantıklı değil ama Prof. Alexander, bağımlılıkla ilgili

there might be a different story about addiction.

farklı bir hikaye olabileceğini düşünmeye başladı.

He said, what if addiction isn't about your chemical hooks?

Ya bağımlılık kimyasal kancalarla ilgili değilse?

What if addiction is about your cage?

Ya bağımlılık kafesinizle alakalıysa?

What if addiction is an adaptation to your environment?

Hatta ya bağımlılık çevrenize uyum sağlamaysa?

Looking at this,

Şunu bir dinleyin,

there was another professor called Peter Cohen in the Netherlands

Hollanda'da Peter Cohen adında başka bir profesör,

who said, maybe we shouldn't even call it addiction.

ona bağımlılık dememeliyiz, belki ona,

Maybe we should call it bonding.

"Bağ Kurma" demeliyiz dedi.

Human beings have a natural and innate need to bond,

İnsanoğlunun, bağa doğuştan ihtiyacı var,

and when we're happy and healthy, we'll bond and connect with each other,

mutlu ve sağlıklı olduğumuzda, onları birbiriyle bağlar ve

but if you can't do that,

ilişkilendiririz ama eğer bunu yapamıyorsanız, çünkü sarsıntıya uğramış,

because you're traumatized or isolated or beaten down by life,

dışlanmış ya da yaşam tarafından yerle bir edilmişseniz,

you will bond with something that will give you some sense of relief.

size rahatlık hissi verecek bir şeyle bağ kurarsınız.

Now, that might be gambling, that might be pornography,

Bu kumar oynamak, porno filmler,

that might be cocaine, that might be cannabis,

kokain ya da esrar olabilir, ama bir şeyle bağ kurup

but you will bond and connect with something because that's our nature.

birleşeceksiniz çünkü doğamızda var.

That's what we want as human beings.

Bu insanoğlu olarak istediğimiz.

And at first, I found this quite a difficult thing to get my head around,

Ve başta, bunu kavraması oldukça zor bir şey buldum,

but one way that helped me to think about it is,

ama bir yol, ne olduğunu anlamama yardım etti,

I can see, I've got over by my seat a bottle of water, right?

Koltuğumun yanında bir şişe su gorüyorum, doğru mu?

I'm looking at lots of you, and lots of you have bottles of water with you.

Bir çoğunuza bakıyorum ve çoğunuzun yanında su şişeleri var.

Forget the drugs. Forget the drug war.

Uyuşturucuları unutun. Uyuşturucu savaşı unutun. Tamamen yasal,

Totally legally, all of those bottles of water could be bottles of vodka, right?

bütün sular, votka şişeleri olabilirdi.

We could all be getting drunk -- I might after this -- (Laughter) --

Sarhoş oluyor olabilirdik, hatta sonra ben.. (Kahkahalar)

but we're not.

ama değiliz.

Now, because you've been able to afford the approximately gazillion pounds

Çünkü TED Talk'a katılmanın bedeli olan çok fazla poundla

that it costs to get into a TED Talk, I'm guessing you guys could afford

tahmin ediyorum ki sizler önümüzdeki 6 ay boyunca

to be drinking vodka for the next six months.

içebileceğiniz votkayı karşılayabilirsiniz.

You wouldn't end up homeless.

Nihayetinde evsiz kalmazsınız.

You're not going to do that, and the reason you're not going to do that

Bunu yapmayacaksınız ve sebebi de şu:

is not because anyone's stopping you.

sizi durduran birisinin olması değil.

It's because you've got bonds and connections

Çünkü değer vermek istediğiniz bağlara ve

that you want to be present for.

ilişkilere sahipsiniz.

You've got work you love. You've got people you love.

Sevdiğiniz bir işiniz, sevdiğiniz insanlar ve

You've got healthy relationships.

sağlıklı ilişkileriniz var.

And a core part of addiction,

Düşünüyorum ve kanıtların gösterdiğine

I came to think, and I believe the evidence suggests,

inanıyorum ki, bağımlılığın temeli, hayatta

is about not being able to bear to be present in your life.

var olmaya katlanamamakla alakalı.

Now, this has really significant implications.

Bunun gerçekten önemli çıkarımları var.

The most obvious implications are for the War on Drugs.

En görünen sonucu, Uyuşturucuyla Savaş.

In Arizona, I went out with a group of women

Arizona'da toplum onlarla alay ederken "Ben uyuşturucu bağımlısıydım"

who were made to wear t-shirts saying, "I was a drug addict,"

diyerek tişört giymeye, mezar kazmaya mecbur olan

and go out on chain gangs and dig graves while members of the public jeer at them,

bir grup prangalı kadın mahkumla idim ve bu kadınlar hapishaneden çıkınca

and when those women get out of prison, they're going to have criminal records

onların bir daha yasal ekonomide çalışamayacaklarını gösteren

that mean they'll never work in the legal economy again.

sabıka kayıtlarına sahip olacaklar.

Now, that's a very extreme example, obviously, in the case of the chain gang,

Besbelli uç bir örnek ki, prangalı mahkumlar konusunda,

but actually almost everywhere in the world

ama aslında dünyanın hemen hemen her yerinde, uyuşturucu bağımlılarına

we treat addicts to some degree like that.

neredeyse aynı derecede davranıyoruz.

We punish them. We shame them. We give them criminal records.

Cezalandırıyoruz, utandırıyoruz Sabıkalarına yazıyoruz.

We put barriers between them reconnecting.

Yeniden bağlanırken araya engeller koyuyoruz.

There was a doctor in Canada, Dr. Gabor Maté, an amazing man,

Kanada'da bana, bağımlılığı daha kötü yapacak bir sistem

who said to me, if you wanted to design a system that would make addiction worse,

tasarlamak istiyorsan, onu tasarlamalısın diyen ve

you would design that system.

harika bir adam olan Dr. Gabor Mate vardı.

Now, there's a place that decided to do the exact opposite,

Tam tersini yapmaya karar veren

and I went there to see how it worked.

bir yer var ve nasıl çalıştığını görmek için oraya gittim.

In the year 2000, Portugal had one of the worst drug problems in Europe.

2000 yılında Portekiz, Avrupa'da en kötü

One percent of the population was addicted to heroin, which is kind of mind-blowing,

uyuşturucu problemlerinden birine sahipti. Nüfusun %1'i bir tür

and every year, they tried the American way more and more.

aklı uçuran eroin bağımlısıydı ve her yıl Amerika yolunu daha fazla denediler.

They punished people and stigmatized them and shamed them more,

İnsanları cezalandırdılar, lekelediler daha çok utandırdılar

and every year, the problem got worse.

ve her yıl problem kötüleşti. Bir gün, başbakan ve muhalefetin

And one day, the Prime Minister and the leader of the opposition got together,

lideri bir araya geldiler ve temelde

and basically said, look, we can't go on

baktılar ve biz, hep daha fazla eroin bağımlısı olan insanlarla dolu

with a country where we're having ever more people becoming heroin addicts.

bir ülkeyle devam edemeyiz dediler.

Let's set up a panel of scientists and doctors

Haydi bilim adamları ve doktorlardan oluşan gerçekten bu sorunu neyin

to figure out what would genuinely solve the problem.

çözeceğini bulmak için bir panel kuralım.

And they set up a panel led by an amazing man called Dr. João Goulão,

Harika bir adam Dr. João Goulão başkanlığında bir panel kuruldu,

to look at all this new evidence,

bütün yeni kanıtlara baktılar

and they came back and they said,

ve geri dönüp dediler ki:

"Decriminalize all drugs from cannabis to crack, but" --

"Esrardan kokaine bütün uyuşturucuları

and this is the crucial next step --

yasallaştıralım ama" -- sonraki adım kritik --

"take all the money we used to spend on cutting addicts off,

uyuşturuyucu bıraktırmaya ve onları ayırmaya harcadığımız

on disconnecting them,

bütün parayı

and spend it instead on reconnecting them with society."

toplumla tekrardan birleştirmeye harcayalım."

And that's not really what we think of as drug treatment

Ve bu gerçekten Amerika'da ve İngiltere'de uyuşturucu tedavisi olarak

in the United States and Britain.

düşündüğümüz şey değil.

So they do do residential rehab,

Bu yüzden ev rehabilitasyonu,

they do psychological therapy, that does have some value.

biraz işe yarayan psikolojik tedavi,

But the biggest thing they did was the complete opposite of what we do:

yaptılar. Ama yaptıkları en büyük şey yaptığımızın tamamen

a massive program of job creation for addicts,

tersi oldu: bağımlılar için kocaman bir iş yaratma programı ve

and microloans for addicts to set up small businesses.

küçük işler kurmak için mikro kredi.

So say you used to be a mechanic.

Bir zamanlar mekanik olduğunu söyle. Hazırsan,

When you're ready, they'll go to a garage, and they'll say,

garaja gidecekler ve bu adamı

if you employ this guy for a year, we'll pay half his wages.

bir yıllığına işe alırsanız, maaşının yarısını biz öderiz

The goal was to make sure that every addict in Portugal

diyecekler. Amaç, Portekiz'deki her bağımlının sabah yataktan

had something to get out of bed for in the morning.

kalkıp yapacak bir şeyi olduğundan emin olmaktı.

And when I went and met the addicts in Portugal,

Gidip Portekiz'deki bağımlılarla tanıştığımda,

what they said is, as they rediscovered purpose,

söyledikleri şuydu: azmi yeniden keşfederek daha geniş toplumla

they rediscovered bonds and relationships with the wider society.

bağları ve ilişkileri yeniden keşfettikleriydi.

It'll be 15 years this year since that experiment began,

Deney başladığından beri bu yıl 15 yıl olacak ve

and the results are in:

sonuçlar ortada: İngiliz Suçbilim Konseyine göre,

injecting drug use is down in Portugal,

Portekiz'de enjekte ederek

according to the British Journal of Criminology,

uyuşturucu kullanımı %50 azalmıştır.

by 50 percent, five-zero percent.

Aşırı doz büyük ölçüde azaldı, HIV bağımlılar arasında

Overdose is massively down, HIV is massively down among addicts.

büyük ölçüde azaldı.

Addiction in every study is significantly down.

Her alanda bağımlılık önemli ölçüde azaldı.

One of the ways you know it's worked so well is that almost nobody in Portugal

İyi çalıştığını bildiğiniz yollardan biri,

wants to go back to the old system.

Portekiz'de neredeyse kimse eski sisteme dönmek istemiyor.

Now, that's the political implications.

Şimdi, bunlar politik sonuçları.

I actually think there's a layer of implications

Aslında aşağıdaki bütün araştırmalara

to all this research below that.

bir katman çıkarımın var olduğunu düşünüyorum.

We live in a culture where people feel really increasingly vulnerable

İlerleyen şekilde insanların bütün

to all sorts of addictions, whether it's to their smartphones

bağımlılıklara akıllı telefonlara, alışverişe ya da yemek yemeye

or to shopping or to eating.

hassas olduğu bir kültürde yaşıyoruz Konuşmalar başlamadan önce

Before these talks began -- you guys know this --

-biliyorsunuz bunu-

we were told we weren't allowed to have our smartphones on,

akıllı telefonları almaya izin olmadığını söylendi

and I have to say, a lot of you looked an awful lot like

ve söylemeliyim ki bir çoğunuz satıcısı önümüzdeki

addicts who were told their dealer was going to be unavailable

birkaç saat uygun olmadığı söylenen bağımlılar gibi

for the next couple of hours. (Laughter)

berbat halde baktınız. Çoğumuz böyle hissettik ve

A lot of us feel like that, and it might sound weird to say,

söylenmesi garip olabilir, ben,

I've been talking about how disconnection is a major driver of addiction

nasıl iletişimsizlik bağımlılığın en büyük iticisi olduğu

and weird to say it's growing,

hakkında konuşuyorum ve büyüdüğünü söylemek garip çünkü biliyorsunuz

because you think we're the most connected society that's ever been, surely.

şimdiye kadarki kesinlikle

But I increasingly began to think that the connections we have

en bağlı toplumuz. Ama ben gittikçe düşünmeye başlıyorum ki

or think we have, are like a kind of parody of human connection.

sahip ya da sahip olduğumuzu düşündüğümüz ilişkiler, insan

If you have a crisis in your life, you'll notice something.

bağı bir tür parodi gibi.Hayatında kriz varsa bir şey

It won't be your Twitter followers who come to sit with you.

fark edersin.Seninle oturmaya gelecek Twitter takipçilerin

It won't be your Facebook friends who help you turn it round.

olmayacak.Etrafında sana yardım eden Facebook arkadaşların

It'll be your flesh and blood friends who you have deep and nuanced

olmayacak. Derin, incelikli, dokulu ve karşı karşıya ilişkide

and textured, face-to-face relationships with,

olacağın taze ve kanlı arkadaşların olacak ve çevre yazarı Bill McKibben'den

and there's a study I learned about from Bill McKibben, the environmental writer,

öğrendiğim bir çalışma var, bence bize bunla ilgili

that I think tells us a lot about this.

çok şey anlatıyor. Çalışmada ortalama bir Amerikalının

It looked at the number of close friends the average American believes

kriz anında arayabileceklerini düşündükleri arkadaş sayısına bakılıyor.

they can call on in a crisis.

Rakam 1950lerden beri

That number has been declining steadily since the 1950s.

düzenli olarak azalıyor.

The amount of floor space an individual has in their home

Evlerinde birey için boş alan miktarı düzenli olarak

has been steadily increasing,

artıyordu ve

and I think that's like a metaphor

bence bu, kültür olarak yaptığımız

for the choice we've made as a culture.

seçimin metaforu gibi.

We've traded floorspace for friends, we've traded stuff for connections,

Alanlar icin arkadaşları, eşya icin bağlarımızı verdik

and the result is we are one of the loneliest societies there has ever been.

ve sonuç olarak şu ana kadarki en yalnız toplumlardan biriyiz.

And Bruce Alexander, the guy who did the Rat Park experiment, says,

Fare bahçesi deneyini yapan Bruce Alexander diyor ki;

we talk all the time in addiction about individual recovery,

bağımlılıktan bahsederken daima bireysel iyileşmeden konuşuyoruz

and it's right to talk about that,

ve bu da doğru

but we need to talk much more about social recovery.

ama konuşmamiz gereken sosyal iyileşme

Something's gone wrong with us, not just with individuals but as a group,

Bir şeyler yolunda gitmedi, bireyler olarak değil

and we've created a society where, for a lot of us,

grupça yarattığımız toplum.. Pek çoğumuz için

life looks a whole lot more like that isolated cage

yaşam daha çok izole edilmiş kafese

and a whole lot less like Rat Park.

daha az "Fare Cennetine" benziyor.

If I'm honest, this isn't why I went into it.

Dürüst olmam gerekirse, bu benim burda olma sebebim değil.

I didn't go in to the discover the political stuff, the social stuff.

Siyasi ya da sosyal kısmı keşfetmek için bu işe kalkışmadım.

I wanted to know how to help the people I love.

Sevdiklerime nasıl yardım ederimi öğrenmek istedim.

And when I came back from this long journey and I'd learned all this,

Bu uzun yolculuktan sonra, tüm bunları öğrendim.

I looked at the addicts in my life,

Hayatımdaki bağımlılara bakıyorum

and if you're really candid, it's hard loving an addict,

eğer gerçekten samimiyseniz bir bağımlıyı sevmek zor

and there's going to be lots of people who know in this room.

ve bu odada bunu bilen çok kişi vardır.

You are angry a lot of the time,

Çoğu zaman sinirlisinizdir

and I think one of the reasons why this debate is so charged

Bence bu tartışmanın bu denli yüklü olmasının

is because it runs through the heart of each of us, right?

sebeplerinden biri her birimizin kalbinde yeri olmasi, doğru mu?

Everyone has a bit of them that looks at an addict and thinks,

Herkeste biraz var. Bir bağımlıya bakar ve düşünür,

I wish someone would just stop you.

"Keşke birisi sizi durdursaydı."

And the kind of scripts we're told for how to deal with the addicts in our lives

Yaşamımızdaki bağımlılarla nasıl baş edeceğimiz

is typified by, I think,

bana kalırsa eğer izlediyseniz

the reality show "Intervention," if you guys have ever seen it.

Realite programi "Intervention" dizeleriyle özdeşleşti.

I think everything in our lives is defined by reality TV,

Aslında hayatımız bence realite TV ile belirleniyor

but that's another TED Talk.

ama bu başka bir TED konusu

If you've ever seen the show "Intervention,"

Eğer "Intervention"ı izlediyseniz

it's a pretty simple premise.

oldukça basit bir öncül.

Get an addict, all the people in their life, gather them together,

Bir bağımlı bul, hayatındaki herkesi bir araya getir

confront them with what they're doing, and they say, if you don't shape up,

yaptıklarıyla yüzleştir ve de ki; eğer düzelmezsen

we're going to cut you off.

seni hayatımızdan çıkaracağız.

So what they do is they take the connection to the addict,

Yani yaptıkları; bağımlıya

and they threaten it, they make it contingent

ait bağı al ve tehdit et, bağımlıya istenen sekilde

on the addict behaving the way they want.

davranması şartını koyuyorlar

And I began to think, I began to see why that approach doesn't work,

Bunun neden işe yaramadığını görmeye başladım

and I began to think that's almost like the importing of the logic of the Drug War

Uyuşturucuyla şavas mantığını özel hayatlarımıza ithal etmekten

into our private lives.

farkı olmadığını düşünmeye başladım.

So I was thinking, how could I be Portuguese?

Düşünüyorum, "Acaba nasıl Portekizli olurum?

And what I've tried to do now, and I can't tell you I do it consistently

Şimdi yapmaya çalıştığım ve düzenli yaptığımı söyleyemem

and I can't tell you it's easy,

kolay da diyemem

is to say to the addicts in my life

hayatımdaki bağımlılarla

that I want to deepen the connection with them,

bağımı derinleştirmek istiyorum

to say to them, I love you whether you're using or you're not.

-kullan ya da kullanma- seni seviyorum demek

I love you, whatever state you're in,

Ne durumda olursan ol seni seviyorum

and if you need me, I'll come and sit with you

ve bana ihtiyacın olursa gelip seninle oturacağım

because I love you and I don't want you to be alone

cünkü seni seviyorum ve yalnız olmanı ya da

or to feel alone.

yalnız hissetmeni istemiyorum.

And I think the core of that message --

Bence buradaki mesajın özü

you're not alone, we love you --

yalnız değilsiniz, sizi seviyoruz--

has to be at every level of how we respond to addicts,

bağımlılara verdiğimizin tepkinin her aşamasında olmalı

socially, politically and individually.

sosyal, siyasi ve bireysel olarak.

For 100 years now, we've been singing war songs about addicts.

100 yıldır, bağımlılar icin savaş şarkıları söylüyoruz

I think all along we should have been singing love songs to them,

Bence sevgi şarkıları söylüyor olmalıydık

because the opposite of addiction is not sobriety.

çünkü bağımlılığın zıttı ayık kalmak değil

The opposite of addiction is connection.

Bağımlılığın zıttı ise bağlılıktır.

Thank you.

Teşekkürler!

(Applause)

(alkışlar)