Kiran Bir Sethi teaches kids to take charge

Kiran Bir Sethi çocuklara kontrolü ele almayı öğretiyor

Çeviri: Ayşe Demirel Gözden geçirme: Pinar Altay

Contagious is a good word.

Bulaşıcı güzel bir kelime.

Even in the times of H1N1, I like the word.

H1N1 zamanlarında bile olsa, bu kelimeyi seviyorum.

Laughter is contagious. Passion is contagious.

Kahkaha bulaşıcıdır. Tutku bulaşıcıdır.

Inspiration is contagious.

İlham bulaşıcıdır.

We've heard some remarkable stories from some remarkable speakers.

Önde gelen kişilerden önde gelen hikayeler dinledik.

But for me, what was contagious about all of them

Bana göre, onlar benim "BEN YAPABİLİRİM"

was that they were infected by something I call the

adını verdiğim şey ile enfekte olmuşlar ve

"I Can" bug.

bulaştırıcılar.

So, the question is, why only them?

Yani, sorum şu, neden sadece onlar?

In a country of a billion people and some,

bir milyardan fazla insanın yaşadığı bu ülkede

why so few?

neden bu kadar az?

Is it luck? Is it chance?

Bu şans mı? Bu talih mi?

Can we all not systematically and consciously

Hepimiz sistematiksiz ve bilinçsiz şekilde

get infected?

enfekte olamaz mıyız?

So, in the next eight minutes I would like to share with you my story.

Önümüzdeki sekiz dakikada sizinle hikayemi paylaşmak istiyorum.

I got infected when I was 17,

Ben 17 yaşında enfekte oldum.

when, as a student of the design college,

Bir dizayn koleji öğrencisiydim.

I encountered adults who actually believed in my ideas,

Erişkinlerle çarpıştım, gerçekten de benim fikirlerime inanan erişkinlerle,

challenged me and had lots of cups of chai with me.

bana meydan okuyan, benimle bardaklar dolusu çay içenlerle.

And I was struck by just how wonderful it felt,

Ve bunun bana kendimi ne kadar iyi hissettirdiği,

and how contagious that feeling was.

ne kadar bulaştırıcı hissettirdiğiyle şaşkına döndüm.

I also realized I should have got infected when I was seven.

Ayrıca yedi yaşındayken enfekte olmam gerektiğini de farkettim.

So, when I started Riverside school 10 years ago it became a lab,

Ve 10 yıl önce Riverside okuluna başladığımda orası bir lab oldu

a lab to prototype and refine a design process

Bilinçli bir şekilde akılların "Ben Yapabilirim" ile enfekte edildiği

that could consciously infect the mind with the "I Can" bug.

bir prototip ve dizayn işlemleri lab'ı.

And I uncovered

Ve şunu keşfettim; eğer öğrenim

that if learning is embedded in real-world context,

gerçek dünya içeriğine dahil edilirse ve

that if you blur the boundaries between school and life,

eğer okul ve hayatın sınırlarını bulanıklaştırsa,

then children go through a journey of "aware,"

çocuklar bir farkındalık yolculuğuna çıkıyorlar;

where they can see the change,

bu yolculukta değişimi, olanakları, değişmeyi

"enable," be changed,

görüp güçleniyor ve

and then "empower," lead the change.

değişimin kendisine liderlik yapabiliyorlardı.

And that directly increased student wellbeing.

Ve bu direkt olarak çocuğun iyiliğini arttırıyordu.

Children became more competent,

Çocuklar daha becerikli,

and less helpless.

ve daha az çaresiz hale geldiler.

But this was all common sense.

Bunların hepsi sağduyuydu.

So, I'd like to show you a little glimpse of what

Şimdi size Riverside'da

common practice looks like at Riverside.

grup çalışmasının nasıl bir şey olduğunu göstermek istiyorum.

A little background: when my grade five was learning about child rights,

Biraz geçmiş bilgisi; 5. sınıfım çocuk haklarını öğrenirken

they were made to roll incense sticks,

çocuk işci olmanın ne demek olduğunu

agarbattis, for eight hours

tecrübe etmeleri açısından onlara

to experience what it means to be a child laborer.

sekiz saat agarbattis tütsüsü yuvarlatılmıştı.

It transformed them. What you will see is their journey,

Bu onları dönüştürdü. Şimdi göreceğiniz onların yolculuğu,

and then their utter conviction

dışarıya çıkıp sonra da

that they could go out and change the world.

dünyayı değiştirebilecekleri inancına mahkum oluşlarıdır.

(Music)

(Müzik)

That's them rolling.

İşte tütsü yuvarlıyorlar.

And in two hours, after their backs were broke,

Ve 2 saat sonra, sırtları ağrı içinde kaldığında,

they were changed.

değişmişlerdi..

And once that happened,

Ve bu olur olmaz,

they were out in the city convincing everybody

dışarıda şehirdeydiler, çocuk işciliğinin kalkması gerektiğine

that child labor just had to be abolished.

herkesi ikna ediyorlardı.

And look at Ragav, that moment when his face changes

Ragav'a bakın, yüzünün değiştiği o ana bakın

because he's been able to understand that he

çünkü konuştuğu adamın fikrini

has shifted that man's mindset.

değiştirdiğini anlayabildi.

And that can't happen in a classroom.

Ve bu bir sınıfta olamaz.

So, when Ragav experienced that

Ragav bunu deneyimlediğinde

he went from "teacher told me,"

"öğretmen bana söyledi"den çıkıp

to "I am doing it." And that's the "I Can" mindshift.

"ben yapıyorum" dönüşümünü yaşadı.

And it is a process that can be energized and nurtured.

Ve bu süreç, beslenilebilen güçlendirilebilen bir şeydir.

But we had parents who said,

Ama "Tamam, çocukları iyi birer insan yapıyorsunuz

"Okay, making our children good human beings is all very well,

çok güzel, peki ya matematik, fen ve İngilizce?"

but what about math and science and English?

diye soran ebeveynlerimiz oldu.

Show us the grades."

"Bize notları gösterin."

And we did. The data was conclusive.

Bizde öyle yaptık. Bulgular çok açıktı.

When children are empowered,

Çocuklar güçlendirildiğinde,

not only do they do good,

sadece iyi olmadılar,

they do well, in fact very well,

aslında çok çok iyi oldular,

as you can see in this national benchmarking assessment

Hindistan'da 200 okul arasında yapılan

taken by over 2,000 schools in India,

ulusal kıyaslama değerlendirmesinde,

Riverside children were outperforming the top 10 schools in India

matematik, ingilizce ve fende Riverside çocuklarının performansı

in math, English and science.

ilk 10 okul arasındaydı.

So, it worked. It was now time to take it outside Riverside.

Yani işe yaradı. Sırada bunu Riverside'dan dışarıya çıkarmak vardı.

So, on August 15th, Independence Day, 2007,

2007, 15 ağustosunda, bağımsızlık gününde,

the children of Riverside set out to infect Ahmedabad.

Riverside çocukları Ahmedabad'ı enfekte etmek için yola çıktılar.

Now it was not about Riverside school.

Artık olay Riverside okuluyla ilgili değildi,

It was about all children. So, we were shameless.

Tüm çocuklarla ilgiliydi, yani utangaç değildik.

We walked into the offices of the municipal corporation, the police,

Belediye idaresinin, polisin ofislerine girdik

the press, businesses,

basının ve iş adamlarının ofislerine,

and basically said, "When are you going to wake up

basitce "Ne zaman uyanacaksınız?" diye sorduk.

and recognize the potential that resides in every child?

"Her çocuğun potansiyelini farkedip

When will you include the child in the city?

çocukları şehre ne zaman dahil edeceksiniz?

Basically, open your hearts and your minds to the child."

Kalplerinizi ve akıllarınızı çocuğa ne zaman açacaksınız?"

So, how did the city respond?

Peki, şehir nasıl tepki verdi?

Since 2007 every other month

2007'den beri her ay

the city closes down the busiest streets for traffic

şehir en kalabalık caddesini trafiğe kapatıp

and converts it into a playground for children and childhood.

çocuklara ve çocukluğa bir oyun alanına dönüştürüyor.

Here was a city telling its child, "You can."

Burada bir şehir kendi çocuğuna "Sen Yapabilirsin" diyordu.

A glimpse of infection in Ahmedabad.

Ahmetabad enfeksiyonuna göz atalım;

Video: [Unclear]

Vvideo: (Hindu)

So, the busiest streets closed down.

Yani en kalabalık cadde kapanıyor.

We have the traffic police and municipal corporation helping us.

Trafik polisleri ve belediye bize yardım ediyor.

It gets taken over by children.

Çocuklar tarafından ele geçiriliyor.

They are skating. They are doing street plays.

Kayıyorlar. Sokak oyunları oynuyorlar.

They are playing, all free, for all children.

Hepsi oynuyor, hepsi özgür, hepsi çocuklar için.

(Music)

(Müzik)

Atul Karwal: aProCh is an organization which has been doing things for kids earlier.

Atul Karwal: Aproch organizasyonu daha öncede çocuklar için çalışmıştı.

And we plan to extend this to other parts of the city.

Şimdi bunu şehirdeki diğer bölgelere yayacağız.

(Music)

(Müzik)

Kiran Bir Sethi: And the city will give free time.

Kiran Bir Sethi; Ve şehir, özgür zaman tanıyor.

And Ahmedabad got the first child-friendly zebra crossing in the world.

Ve Ahmetabad dünyayı dolaşan ilk çocuk-dostu zebraya sahip.

Geet Sethi: When a city gives to the children,

Geet Sethi; Şehir çocuğuna verdiğinde,

in the future the children will give back to the city.

çocuk da gelecekte şehrine verir.

(Music)

(Müzik)

KBS: And because of that,

KBS: Bundan dolayı,

Ahmedabad is known as India's first child-friendly city.

Ahmedabad Hindistan'ın ilk çocuk dostu şehri olarak biliniyor.

So, you're getting the pattern. First 200 children at Riverside.

Yani düzeni anladınız. Önce Riverside'da 200 çocuk,

Then 30,000 children in Ahmedabad, and growing.

Sonra Ahmetabad'da 30.000 çocuk ve büyüyor.

It was time now to infect India.

Artık Hindistan'ı enfekte etme zamanı.

So, on August 15th,

Ve 15 ağustos 2009'da

again, Independence Day, 2009,

yine bağımsızlık gününde

empowered with the same process,

aynı süreçle güçlenip

we empowered 100,000 children to say, "I can."

100.000 çocuğu "Ben Yapabilirim" dedirtmek için güçlendirdik.

How? We designed a simple toolkit,

Nasıl? Basit bir alet dizayn ettik

converted it into eight languages,

ve sekiz dile çevirdik

and reached 32,000 schools.

ve 32.000 okula ulaştırdık.

We basically gave children a very simple challenge.

Çocuklara basit bir sorun verdik.

We said, take one idea,

Bir fikir ele alın,

anything that bothers you,

sizi rahatsız eden herhangi birini

choose one week,

bir hafta seçin

and change a billion lives.

ve milyarlarca hayatı değiştirin, dedik.

And they did. Stories of change

Ve yaptılar. Değişim hikayeleri

poured in from all over India,

tüm Hindistan'dan yağmaya başladı,

from Nagaland in the east,

doğuda Nagaland'dan,

to Jhunjhunu in the west,

batıda Jhunjhunu'ya kadar,

from Sikkim in the north, to Krishnagiri in the south.

kuzeyde Sikkim'den, güneyde Krishnagiri'ye dek.

Children were designing solutions for a diverse range of problems.

Çocuklar değişik kapsamlarda problemlere çözümler tasarlıyorlardı.

Right from loneliness to filling potholes in the street

Yalnızlıktan, sokaklardaki çukurların doldurulmasına,

to alcoholism,

alkolizme kadar

and 32 children who stopped 16 child marriages

Ve Rajasthan'da 32 çocuk

in Rajasthan.

16 çocuk evliliğini durdurdu.

I mean, it was incredible.

Cidden, inanılmazdı.

Basically again reaffirming that when adults believe in children

Basitçe tekrarlıyorum yetişkinler çocuklara inanıp

and say, "You can," then they will.

"Sen Yapabilirsin" derlerse, onlar yapacaktır.

Infection in India.

Hindistan'daki enfeksiyon.

This is in Rajasthan, a rural village.

Bu Rajasthan'da kırsal bir köy

Child: Our parents are illiterate and we want to teach them how to read and write.

Çocuk: Ebeveynlerimiz cahiller ve biz onlara okuma yazma öğretmek istiyoruz.

KBS: First time, a rally and a street play in a rural school --

KBS: İlk defa, kırsal bir okulda bir ralli ve sokak oyunu

unheard of -- to tell their parents why literacy is important.

duyulmamış--okur-yazarlığın neden önemli olduğunu ailelere anlatmak için.

Look at what their parents says.

Ailelerin ne dediğine bakın

Man: This program is wonderful.

Adam: Bu program muhteşem.

We feel so nice that our children can teach us how to read and write.

Çocuklarımız bize okuma yazma öğrettikleri için çok mutluyuz.

Woman: I am so happy that my students did this campaign.

Kadın: Öğrencilerim bu girişiminden dolayı çok mutluyum

In the future, I will never doubt my students' abilities.

Gelecekte onların yeteneklerinden asla kuşku duymayacağım.

See? They have done it.

Gördünüz mü? Başardılar.

KBS: An inner city school in Hyderabad.

KBS: Hyderabad'ın içinde bir okul.

Girl: 581. This house is 581 ...

Kız: 581. Bu ev 581...

We have to start collecting from 555.

Kız: 555'den tahsilata başlamalıyız.

KBS: Girls and boys in Hyderabad, going out,

KBS: Hyderabad'daki kız ve oğlanlar dışarıya çıkıyorlar,

pretty difficult, but they did it.

çok zorluydu, ama yaptılar.

Woman: Even though they are so young, they have done such good work.

Kadın: Çok genç de olsalar harika bir iş çıkardılar.

First they have cleaned the society, then it will be Hyderabad, and soon India.

Önce çevreyi temizlediler, yakında sıra Hyderabad'a gelecek ve çok yakında Hindistan.

Woman: It was a revelation for me. It doesn't strike me

Kadın: Benim için yüzleşmek gibiydi. İçlerinde bu kadar

that they had so much inside them.

çok şey taşıyor olmaları beni şaşırtmadı.

Girl: Thank you, ladies and gentlemen.

Kız: Teşekkürler, beyler bayanlar,

For our auction we have some wonderful paintings for you,

Açık arttırmamızda sizin için harika tablolarımız var,

for a very good cause,

ve çok güzel bir amaç için,

the money you give us will be used to buy hearing aids.

vereceğiniz paralar işitme cihazı almak için kullanılacak.

Are you ready, ladies and gentlemen? Audience: Yes!

Hazır mısınız, baylar ve bayanlar? İzleyiciler: Evet!!

Girl: Are you ready? Audience: Yes!

Kız: Hazır mısınız? İzleyiciler: Evet!!

Girl: Are you ready? Audience: Yes!

Kız: Hazır mısınız? İzleyiciler: Evet!!

KBS: So, the charter of compassion starts right here.

KBS:Yani şefkat bildirgesi işte tam burada başlıyor.

Street plays, auctions, petitions.

Sokak oyunları, açık arttırmalar, dilekler

I mean, they were changing lives.

Yani, hayatları değiştiriyorlardı.

It was incredible.

İnanılmazdı.

So, how can we still stay immune?

Peki, nasıl bağışık kalabiliriz?

How can we stay immune to that passion, that energy, that excitement?

O tutkuya, o enerjiye, o heyecana nasıl immun kalırız?

I know it's obvious,

Biliyorum, çok aşikar,

but I have to end with the most powerful symbol of change, Gandhiji.

ama değişimin en güçlü sembolü olan Gandhi ile bitirmeliyim.

70 years ago, it took one man

70 yıl önce, bütün bir ulusun

to infect an entire nation

"Biz Yapabiliriz" ile enfekte olması için

with the power of "We can."

tek bir adam yetti.

So, today who is it going to take

Yani, bugün 100.000 enfekte çocuğun

to spread the infection from 100,000 children

Hindistan'daki 200 milyon çocuğa enfeksiyonu yayması

to the 200 million children in India?

için kim yeterli olacak?

Last I heard, the preamble still said, "We, the people of India," right?

En son duyduğum, açılışta hala, "BİZ,Hindistan halkı" deniliyordu, değil mi?

So, if not us, then who?

Eğer öyle değilse, o zaman kim?

If not now, then when?

Şimdi değilse, ne zaman?

Like I said, contagious is a good word.

Dediğim gibi, bulaşıcı güzel bir kelimedir.

Thank you.

Teşekkür ederim

(Applause)

(Alkış)