The reporting system that sexual assault survivors want | Jessica Ladd

Translator: Patamaphan Panichpathom Reviewer: Bank Light

Hannah is excited to be going to college.

ฮันนาห์ตื่นเต้นที่จะได้ไปมหาวิทยาลัย

She couldn't wait to get out of her parents' house,

เธอแทบรอไม่ไหว ที่จะย้ายออกจากบ้านของพ่อแม่

to prove to them that she's an adult,

เพื่อแสดงให้พวกเขาเห็นว่าเธอโตแล้ว

and to prove to her new friends that she belongs.

และเพื่อกลายเป็นส่วนหนึ่ง ในกลุ่มเพื่อนใหม่ ๆ

She heads to a campus party

เธอตรงไปยังปาร์ตี้ของคณะ

where she sees a guy that she has a crush on.

แล้วเธอก็เจอผู้ชายคนหนึ่งที่เธอชอบ

Let's call him Mike.

เรียกเขาว่าไมค์ก็แล้วกัน

The next day, Hannah wakes up with a pounding headache.

วันรุ่งขึ้น เธอตื่นขึ้นมากับหัวที่ปวดตุ้บ ๆ

เธอจำคืนก่อนหน้านั้นได้แค่เป็นช่วง ๆ

She can only remember the night in flashes.

แต่สิ่งที่เธอจำได้คือ

But what she does remember is

throwing up in the hall outside Mike's room

ตอนที่เธออาเจียนอยู่หน้าห้องของไมค์

and staring at the wall silently while he was inside her,

และเธอได้แต่จ้องไปที่ผนังอย่างเงียบ ๆ ขณะที่เขาสอดมันเข้าไปในตัวเธอ

wanting it to stop,

เธอคิดอยากให้เขาหยุด

then shakily stumbling home.

แล้วเธอก็กลับบ้านไปแบบเนื้อตัวสั่น

She doesn't feel good about what happened,

เธอไม่ได้รู้สึกดีกับสิ่งที่เกิดขึ้น

but she thinks, "Maybe this is just what sex in college is?"

แต่ก็คิดว่า "เซ็กส์ในมหาวิทยาลัย ก็คงเป็นแบบนี้ละมั้ง"

One in five women and one in 13 men will be sexually assaulted

ผู้หญิงหนึ่งในห้าคน และผู้ชาย หนึ่งในสิบสามคน ถูกลวนลามทางเพศ

at some point during their college career in the United States.

ในขณะที่พวกเขากำลังศึกษาอยู่ ในมหาวิทยาลัยในสหรัฐอเมริกา

Less than 10 percent will ever report their assault to their school

น้อยกว่า 10 เปอร์เซ็นของคนกลุ่มนี้ จะแจ้งเรื่องไปยังทางมหาวิทยาลัย

or to the police.

หรือแจ้งความกับตำรวจ

And those who do, on average, wait 11 months to make the report.

และโดยเฉลี่ยแล้ว คนที่ตัดสินใจจะแจ้งความ จะรอถึง 11 เดือนก่อนที่จะแจ้งความจริงๆ

ที่จริงแล้ว ฮันนาห์รู้สึกว่า เธออยากรับมือกับเรื่องนี้ด้วยตัวเอง

Hannah initially just feels like dealing with what happened on her own.

But when she sees Mike taking girls home from parties,

แต่เธอเห็นไมค์พาผู้หญิงจากปาร์ตี้ กลับบ้านไปกับเขา

she's worried about them.

เธอเป็นห่วงผู้หญิงพวกนั้น

After graduation, Hannah learns

หลังจากเรียนจบ ฮันนาห์ก็รู้ว่า

that she was one of five women who Mike did the exact same thing to.

เธอเป็นหนึ่งในผู้หญิงห้าคน ที่ถูกไมค์ทำแบบเดียวกัน

And this is not an unlikely scenario

และนี่ไม่ใช่เหตุการณ์ ที่เกินความคาดหมายแต่อย่างใด

because 90 percent of sexual assaults

เพราะ 90 เปอร์เซ็นต์ ของการลวนลามทางเพศ

are committed by repeat offenders.

เกิดขึ้นจากผู้กระทำผิดซ้ำ

But with such low reporting rates,

แต่เพราะอัตราการแจ้งความที่ต่ำมาก

it's fairly unlikely that even repeat perpetrators will be reported,

แม้แต่กับผู้กระทำผิดซ้ำ ก็มีโอกาสสูงที่จะไม่ถูกแจ้งความ

much less anything happen if they are.

และโอกาสที่จะถูกลงโทษก็น้อยลงไปอีก

In fact, only six percent of assaults reported to the police

ในจำนวนคดีการลวนลามทางเพศที่ถูกแจ้งความ มีเพียงหกเปอร์เซ็นต์เท่านั้น

end with the assailant spending a single day in prison.

ที่ผู้กระทำผิดถูกจับเข้าคุก

Meaning, there's a 99 percent chance that they'll get away with it.

นั่นหมายความว่า ผู้กระทำผิด จะมีโอกาสถึง 99 เปอร์เซ็นต์ ที่จะลอยนวลไปได้

This means there's practically no deterrent to assault

นั่นหมายความว่า ไม่มีอะไรเป็นสิ่งยับยั้งผู้กระทำผิดเลย

in the United States.

ในสหรัฐอเมริกา

Now, I'm an infectious disease epidemiologist by training.

ตามสายงานแล้ว ฉันเป็นนักระบาดวิทยาการสาขาโรคติดต่อ

I'm interested in systems and networks

ฉันมีความสนใจเกี่ยวกับระบบและเครือข่าย

and where we can concentrate our resources to do the most good.

และวิธีการที่เราจะสามารถจำกัด การใช้ทรัพยากรให้เกิดประโยชน์มากที่สุด

So this, to me, is a tragic but a solvable problem.

เพราะฉะนั้น สำหรับฉัน นี่คือเรื่องน่าเศร้า แต่มันเป็นปัญหาที่เราสามารถจะแก้ไขได้

So when the issue of campus assault started hitting the news a few years ago,

ดังนั้น หลายปีก่อน เมื่อประเด็นเกี่ยวกับ การลวนลามในสถานศึกษาเป็นข่าวขึ้นมา

it felt like a unique opportunity to make a change.

มันเหมือนเป็นโอกาสสำคัญ ให้เราสร้างความเปลี่ยนแปลง

And so we did.

และเราก็สร้างมันขึ้นมา

We started by talking to college survivors.

เราเริ่มจากการพูดคุยกับ ผู้ที่เคยตกเป็นเหยื่อในมหาวิทยาลัย

And what they wish they'd had in college is pretty simple;

สิ่งที่พวกเขาอยากให้มีในสมัยเรียน มันไม่ใช่อะไรใหญ่โตเลย

they wanted a website,

พวกเขาอยากให้มีเว็บไซต์

one they could use at the time and place

ที่พวกเขาจะสามารถใช้ได้ ในเวลาและสถานที่

that felt safest to them

ที่พวกเขารู้สึกปลอดภัยที่สุด

with clearly written information about their reporting options,

ที่มีข้อมูลชัดเจนเกี่ยวกับวิธีการ ที่พวกเขาจะสามารถแจ้งความ

with the ability to electronically report their assault,

เว็บไซต์ที่พวกเขาสามารถจะใช้ เพื่อรายงานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้

rather than having the first step

โดยที่พวกเขาไม่จำเป็นต้องเริ่ม

to go in and talk to someone who may or may not believe them.

ด้วยการเข้าไปพูดกับคนที่อาจจะเชื่อ หรืออาจจะไม่เชื่อพวกเขาก็ได้

With the option to create a secure, timestamped document

พร้อมกับตัวเลือกที่จะสร้างเอกสาร ที่ถูกเข้ารหัสและลงวันที่

of what happened to them,

เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น

preserving evidence even if they don't want to report yet.

เพื่อเก็บไว้เป็นหลักฐาน ถึงแม้ว่าพวกเขาจะยังไม่อยากจะแจ้งความ

And lastly, and perhaps most critically,

อย่างสุดท้าย และนี่อาจจะสำคัญที่สุด

with the ability to report their assault

คือเว็บไซต์ที่พวกเขาสามารถจะแจ้งความ

only if someone else reported the same assailant.

เฉพาะในกรณีที่มีคนอื่นแจ้งความ เกี่ยวกับผู้กระทำผิดคนเดียวกัน

You see, knowing that you weren't the only one changes everything.

การรู้ว่ามันไม่ได้เกิดขึ้นกับคุณแค่คนเดียว เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งทุกอย่าง

It changes the way you frame your own experience,

มันเปลี่ยนวิธีการ ที่คุณมองเหตุการณ์ที่ผ่านมา

it changes the way you think about your perpetrator,

มันเปลี่ยนวิธีคิดของคุณ เกี่ยวกับคนที่ล่วงละเมิดคุณ

it means that if you do come forward,

มันหมายความว่า ถ้าคุณออกมาแจ้งความ

you'll have someone else's back and they'll have yours.

มันจะได้ช่วยใครบางคน และเขาก็จะช่วยเหลือคุณเช่นกัน

We created a website that actually does this

เราสร้างเว็บไซต์ ที่มีทุกสิ่งทุกอย่างทั้งหมดที่กล่าวมานี้

and we launched it [...] in August,

และเราเปิดตัวมัน 2 เดือนก่อนในเดือนสิงหาคม

on two college campuses.

ในสองคณะของมหาวิทยาลัย

And we included a unique matching system

และเราได้เพิ่มระบบการเชื่อมโยงพิเศษ

where if Mike's first victim had come forward,

ที่ถ้าเหยื่อรายแรกของไมค์ออกมาแจ้งความ

saved her record, entered into the matching system

และลงบันทึกไว้ในระบบนี้

and named Mike,

พร้อมกับใส่ชื่อของไมค์ลงไป

and Mike's second victim had done the same thing

และเหยื่อรายที่สองของไมค์ ก็ทำแบบเดียวกัน

a few months later,

ภายในไม่กี่เดือน

they would have matched

ข้อมูลนั้นจะถูกเชื่อมโยงกัน

and the verified contact information of both survivors

และข้อมูลติดต่อของผู้เสียหายทั้งสองคน ที่ได้รับการยืนยัน

would have been sent to the authorities at the same time

ก็จะถูกส่งไปให้ตำรวจพร้อม ๆ กัน

for investigation and follow up.

เพื่อการสืบสวนและการติดตามผล

If a system like this had existed for Hannah and her peers,

ถ้าฮันนาห์และเพื่อนของเธอมีระบบแบบนี้

it's more likely that they would have reported,

มันเป็นได้มากว่าพวกเธอจะแจ้งความ

that they would have been believed,

ที่คนจะเชื่อในสิ่งที่พวกเธอพูด

and that Mike would have been kicked off campus,

และที่ไมค์จะถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัย

gone to jail, or at least gotten the help that he needed.

ถูกจับเข้าคุก หรืออย่างน้อย ก็ได้รับการช่วยเหลือที่จำเป็น

And if we were able to stop repeat offenders like Mike

และถ้าเราสามารถหยุดผู้กระทำผิดซ้ำซ้อน อย่างไมค์ได้

after just their second assault following a match,

ภายในครั้งที่สองที่พวกเขากระทำมัน

survivors like Hannah would never even be assaulted

ผู้เสียหายอย่างฮันนาห์ จะไม่ถูกล่วงละเมิด

ตั้งแต่ต้น

in the first place.

We could prevent 59 percent of sexual assaults

เราจะสามารถหยุด 59 เปอร์เซ็นต์ของการลวนลามทางเพศ

just by stopping repeat perpetrators earlier on.

ได้ด้วยการหยุดผู้กระทำผิดซ้ำซ้อน ตั้งแต่แรก

And because we're creating a real deterrent to assault,

และเพราะเรากำลังสร้าง สิ่งที่จะยับยั้งผู้กระทำผิดจริง ๆ

for perhaps the first time,

มันเป็นไปได้ว่า

maybe the Mikes of the world would never even try to assault anyone.

คนอย่างไมค์อาจไม่คิดจะพยายามล่วงละเมิดใคร ตั้งแต่แรกด้วยซ้ำ

The type of system I'm describing,

ระบบแบบที่ฉันกำลังอธิบายอยู่นี้

the type of system that survivors want

ระบบที่ผู้เสียหายต้องการ

is a type of information escrow,

คือระบบการเก็บข้อมูลแบบแอสโครว์

meaning an entity that holds on to information for you

หมายถึงระบบที่เก็บข้อมูลของคุณไว้

and only releases it to a third party

และจะส่งข้อมูลนั้นไปให้บุคคลที่สาม

when certain pre-agreed upon conditions are met,

เมื่อบรรลุตามเงื่อนไข ที่ถูกกำหนดไว้ล่วงหน้าเท่านั้น

such as a match.

ยกตัวอย่างเช่น การเชื่อมโยงดังกล่าว

The application that we built is for college campuses.

แอพพลิเคชั่นของเรา ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อมหาวิทยาลัย

But the same type of system could be used in the military

แต่ระบบแบบเดียวกัน สามารถจะถูกนำไปใช้ในกองทัพ

or even the workplace.

หรือแม้แต่ในที่ทำงาน

We don't have to live in a world

เราไม่จำเป็นจำต้องอยู่ในโลก

where 99 percent of rapists get away with it.

ที่ 99 เปอร์เซ็นต์ของผู้ข่มขืนไม่ถูกลงโทษ

We can create one

เราสามารถจะสร้างโลก

where those who do wrong are held accountable,

ที่ผู้กระทำผิดต้องรับผลของการกระทำนั้น

where survivors get the support and justice they deserve,

ที่ผู้เสียหายได้รับการสนับสนุน และความยุติธรรมอย่างที่พวกเขาควรจะได้รับ

where the authorities get the information they need,

โลกที่เจ้าหน้าที่ได้รับข้อมูลที่จำเป็น

and where there's a real deterrent

และโลกที่มีสิ่งที่จะยับยั้ง

to violating the rights of another human being.

การละเมิดสิทธิของผู้อื่นได้อย่างจริงจัง

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)