The reporting system that sexual assault survivors want | Jessica Ladd

Translator: Leila Ataei Reviewer: soheila Jafari

Hannah is excited to be going to college.

هانا از اينكه قرار است كالج برود خوشحال است.

She couldn't wait to get out of her parents' house,

صبر و قرار ندارد از اينكه منزل والدينش را ترك کند

to prove to them that she's an adult,

تا به آنها ثابت کند دیگر بزرگسال شده،

and to prove to her new friends that she belongs.

و به دوستان جدیدش هم ثابت کند یکی از آنهاست.

She heads to a campus party

به مهمانى دانشگاهی می‌رود که

where she sees a guy that she has a crush on.

آن پسری که هم از او خوشش میاید آنجاست.

Let's call him Mike.

بیایید پسر را مایک صدا کنیم.

The next day, Hannah wakes up with a pounding headache.

روز بعد، هانا با سردرد وحشتناکی بیدار می‌شود.

She can only remember the night in flashes.

وقایع آن شب را تنها جسته گریخته به یاد میاورد.

But what she does remember is

اما انچه بیاد میاورد بالا آوردن

throwing up in the hall outside Mike's room

در راه روی بیرون اتاق مایک هست

and staring at the wall silently while he was inside her,

و نگاه مات و ساکتش به دیوار وقتی مایک با او آمیزش داشت،

wanting it to stop,

این که می‌خواسته تمام شود،

then shakily stumbling home.

بعد با گامهای لرزان به خانه می‌رود.

She doesn't feel good about what happened,

از اتفاقی که افتاده حس خوبی ندارد،

but she thinks, "Maybe this is just what sex in college is?"

اما فکر می‌کند، «شاید سکس در کالج چیزی جز این نیست!»

One in five women and one in 13 men will be sexually assaulted

در ایالات متحده از هر پنج زن و از هر ۱۳ مرد

at some point during their college career in the United States.

یک نفر در مرحله‌ای از دوران حضورش در کالج مورد آزار جنسی قرار می‌گیرد.

Less than 10 percent will ever report their assault to their school

کمتر از ۱۰ درصد این موارد به اولیای مدرسه

or to the police.

یا پلیس گزارش می‌شود.

And those who do, on average, wait 11 months to make the report.

و آنهایی هم که این کار را می‌کنند، بطور میانگین ۱۱ ماه برای گزارش دادن صبر می‌کنند.

Hannah initially just feels like dealing with what happened on her own.

هانا اولش حس می‌کند باید با آنچه براش اتفاق افتاده کنار بیاد.

But when she sees Mike taking girls home from parties,

اما وقتی می‌بیند مایک دخترهای دیگر را بعد مهمانی به خانه می‌برد،

she's worried about them.

نگرانشان می‌شود.

After graduation, Hannah learns

بعد از فارغ‌التحصیلی، هانا می‌آموزد

that she was one of five women who Mike did the exact same thing to.

که او یکی از آن پنج زنی هست که مایکل با تمامی آنها این کار را کرده.

And this is not an unlikely scenario

و این یک سناریو غیرمحتمل نیست،

because 90 percent of sexual assaults

چون ۹۰ آزارهای جنسی

are committed by repeat offenders.

از سوی مجرمان تکرار می‌شود.

اما با چنین نرخهای پایینی از گزارشات،

But with such low reporting rates,

it's fairly unlikely that even repeat perpetrators will be reported,

نسبتا غیرمحتمل هست که حتی درباره مجرمان حرفه‌ای گزارشی صورت بگیرد،

much less anything happen if they are.

هیچ اتفاقی هم نمیفتد اگر هم گزارش شوند.

In fact, only six percent of assaults reported to the police

درواقع، تنها شش درصد آزارهای جنسی که به پلیس گزارش می‌شود

end with the assailant spending a single day in prison.

به زندانی شدن یک روزه مهاجم منتهی می‌شود.

Meaning, there's a 99 percent chance that they'll get away with it.

به این معنا که ۹۹ درصد شانس اینکه از موضوع خلاص شوند وجود دارد.

This means there's practically no deterrent to assault

این یعنی هیچ بازدارنده عملی برای صورت نگرفتن

in the United States.

این تجاوزات در ایالات متحده وجود ندارد.

Now, I'm an infectious disease epidemiologist by training.

من الان متخصص دوره دیده امراض عفونی واگیردارم.

I'm interested in systems and networks

به سیستمها و شبکه‌ها علاقمندم

and where we can concentrate our resources to do the most good.

و جایی که می‌توانیم روی منابع‌مان برای انجام بهترین کار ممکن تمرکز کنیم.

So this, to me, is a tragic but a solvable problem.

بنابراین برای من این موضوع غم‌انگیز اما قابل حل است.

So when the issue of campus assault started hitting the news a few years ago,

خُب هنگامی که مساله تجاوز در خوابگاه‌های دانشگاها چند سال پیش به تیتر داغ اخبار تبدیل شد،

it felt like a unique opportunity to make a change.

به نظر بهترین فرصت برای انجام تغییرات می‌رسید.

And so we did.

و خب دست بکار شدیم.

We started by talking to college survivors.

شروع کردیم به صحبت با بازماندگان کالج.

And what they wish they'd had in college is pretty simple;

و آنچه آرزوی انجامش در کالج داشتند نسبتا ساده است؛

they wanted a website,

یک وب سایت که بتوانند

one they could use at the time and place

در مکان و زمانی که بیشترین حس امنیت را داستند

that felt safest to them

از آن استفاده کنند

with clearly written information about their reporting options,

با اطلاعات ثبت شده روشن درباره گزینه‌های گزارش‌دهی

with the ability to electronically report their assault,

با قابلیت گزارش ‌دهی الکترونیکی حمله ‌ای که به آنها شده

rather than having the first step

عوض این که اولین گامشان رفتن و صحبت

to go in and talk to someone who may or may not believe them.

با کسی زاشد که شاید حرفشان را باور کند شاید هم خیر.

With the option to create a secure, timestamped document

با گزینه ایجاد یک سند مطمئن

of what happened to them,

از آنچه برایشان رخ داده

preserving evidence even if they don't want to report yet.

اطلاعات را حفظ می‌کند حتی اگر هنوز قصد گزارش دادنش را نداشته باشند.

And lastly, and perhaps most critically,

و آخرین و احتمالا مهمترین

with the ability to report their assault

با قابلیت گزارش دهی حمله صورت گرفته

only if someone else reported the same assailant.

تنها اگر کس دیگری از همان مهاجم گزارشی داده باشد.

You see, knowing that you weren't the only one changes everything.

می‌دانید علم به این که شما تنها کسی نیستید که اوضاع را تغییر می‌دهید.

It changes the way you frame your own experience,

طرز بيان شما از تجربه‌ای که داشتید تغییر می‌کند،

it changes the way you think about your perpetrator,

طرز فکر شما را نسبت به آزار دهنده‌تان تغییر می‌دهد،

it means that if you do come forward,

به این معنی که اکر پیشقدم شوید،

you'll have someone else's back and they'll have yours.

حمایت کسی دیگه‌‌ای را دارید و آنها هم حمایت شما را دارند.

We created a website that actually does this

وب سایتی را طراحی کنیم که راستش این کار را می‌کند

and we launched it [...] in August,

و دو ماه پیش در آگوست آن را راه اندازی کردبم،

on two college campuses.

در دو پردیس دانشگاهی.

And we included a unique matching system

و ما یک سیستم تطبیق منحصر بفرد را تعبیه کردیم

where if Mike's first victim had come forward,

جاییکه اگر قربانی نخست مایک پا ئیش گذاشته بود

saved her record, entered into the matching system

سابقه اش را ثبت کرده و وارد سیستم تطبیق می‌کرد

and named Mike,

و اسم مایکل را می‌برد،

and Mike's second victim had done the same thing

و قربانی دوم مایکل همان کار را

a few months later,

چند ماه بعد انجام می‌داد،

they would have matched

آنها با هم مطابقت پیدا می کردند

and the verified contact information of both survivors

و اطلاعات تماس تایید شده هر دو بازماندگان

would have been sent to the authorities at the same time

به مراجع هم زمان جهت تحقیقات و

for investigation and follow up.

پیگیری ارسال می‌شود.

If a system like this had existed for Hannah and her peers,

اگر سیستمی مثل این برای هانا و هم سالانش وجود داشت،

it's more likely that they would have reported,

احتمالا گزارش دادنشان بیشتر می‌شد،

that they would have been believed,

باورپذیری حرفشان بیشتر می‌شد،

and that Mike would have been kicked off campus,

و مایک را با لگد از دانشگاه بیرون می‌انداختند،

gone to jail, or at least gotten the help that he needed.

به زندان می‌رفت یا حداقل کمکی که به آن نیاز دارد را دریافت می‌کرد.

And if we were able to stop repeat offenders like Mike

و اگر ما قادر به متوقف کردن مجرمان حرفه‌ای از قبیل مایک بودیم

after just their second assault following a match,

درست بعد از این که حمله دوم پس از تطبیق رخ می‌داد،

survivors like Hannah would never even be assaulted

به نجات یافتگانی مثل هانا هرگز در وهله اول

in the first place.

تجاوز نمی‌شد.

We could prevent 59 percent of sexual assaults

ما توانستيم از ٥٩ درصد آزارهاى جنسى تنها با

just by stopping repeat perpetrators earlier on.

متوقف كردن از قبل مجرمان حرفه‌ای پیشگیری کنیم.

And because we're creating a real deterrent to assault,

و چون ما یک بازدارنده حقیقی تجاوز را خلق می‌کنیم

for perhaps the first time,

احتمالا برای اولین بار

maybe the Mikes of the world would never even try to assault anyone.

شاید امثال مایک در این جهان دیگر هرگز حتی اقدام به آزار جنسی کسی نکنند.

The type of system I'm describing,

این سیستمی که شرح می‌دهم

the type of system that survivors want

این سیستمی که بازمانده‌ها می‌خواهند

is a type of information escrow,

نوعی از اطلاعات

meaning an entity that holds on to information for you

این که ماهیتی اطلاعات را برای شما نگاه دارد

and only releases it to a third party

و تنها در اختیار گروهی سوم آن را بگذارد

when certain pre-agreed upon conditions are met,

آن زمانی که برخی شرایط از پیش موافقت شده برآورده شده باشد

such as a match.

مثل مورد مشابه.

The application that we built is for college campuses.

اپلیکیشنی که ساختیم برای مصرف دانشگاهی است

But the same type of system could be used in the military

اما این سیستم را می‌توان در ارتش یا

or even the workplace.

حتی محل کار هم استفاده کرد.

We don't have to live in a world

ما نباید در جهانی زندگی کنیم

where 99 percent of rapists get away with it.

که ۹۹ درصد متجاوزها قسر در می‌روند.

We can create one

می‌توانیم جهانی را خلق کنیم

where those who do wrong are held accountable,

که در آن خطاکاران پاسخگوی اعمالشان هستند

where survivors get the support and justice they deserve,

و بازماندگان حمایت و عدالت درخور خویش را دریافت نمی‌کنند،

where the authorities get the information they need,

جاییکه مراجع اطلاعات مورد نیاز خود را بدست میارند

and where there's a real deterrent

و جاییکه بازدارنده واقعی

to violating the rights of another human being.

علیه زیر پا گذاشتن حقوق انسانهای دیگر را داریم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)