Why you should talk to strangers | Kio Stark

Vertaald door: Peter van de Ven Nagekeken door: Isabel Van Oorschot

There are things we say

We zeggen bepaalde dingen

when we catch the eye of a stranger

als we oogcontact maken met een vreemde

or a neighbor walking by.

of als een buurman langsloopt.

We say, "Hello, how are you?

We zeggen dan: "Hallo, hoe gaat het?"

It's a beautiful day.

"Wat een lekker weer, hè?"

How do you feel?"

"Hoe gaat het met je?"

These sound kind of meaningless, right? And, in some ways, they are.

Dit klinkt betekenisloos, toch? En eigenlijk is het dat ook.

They have no semantic meaning.

Het heeft geen semantische betekenis.

It doesn't matter how you are or what the day is like.

Het maakt niet uit hoe het met je gaat of wat voor weer het is.

They have something else.

Het gaat om iets anders.

They have social meaning.

Het heeft een sociale betekenis.

What we mean when we say those things is:

Wat we bedoelen te zeggen is:

I see you there.

ik heb je gezien.

I'm obsessed with talking to strangers.

Ik ben geobsedeerd door praten met vreemden.

I make eye contact, say hello,

Ik maak oogcontact, zeg hallo,

I offer help, I listen.

ik bied mijn hulp aan, ik luister.

I get all kinds of stories.

Ik hoor allerlei verhalen.

About seven years ago, I started documenting my experiences

Ongeveer zeven jaar geleden begon ik mijn ervaringen vast te leggen

to try to figure out why.

om uit te zoeken waarom.

What I found was that something really beautiful was going on.

Wat ik ontdekte was iets heel moois.

This is almost poetic.

Het is bijna poëtisch.

These were really profound experiences.

Dit waren hele diepzinnige ervaringen.

They were unexpected pleasures.

Het waren onverwachte pleziertjes.

They were genuine emotional connections.

Het waren oprechte, emotionele banden.

They were liberating moments.

Het waren bevrijdende momenten.

So one day, I was standing on a corner waiting for the light to change,

Op een dag wachtte ik op een kruispunt voor het stoplicht,

which, I'm a New Yorker,

wat in New York betekent

so that means I was actually standing in the street on the storm drain,

dat ik op de straat in de goot stond,

as if that could get me across faster.

alsof ik dan sneller aan de overkant zou zijn.

And there's an old man standing next to me.

En er staat een oude man naast me.

So he's wearing, like, a long overcoat and sort of an old-man hat,

Hij draagt een lange overjas en een oude-mannenhoedje,

and he looked like somebody from a movie.

en hij leek wel iemand uit een film.

And he says to me,

Hij zegt tegen mij,

"Don't stand there. You might disappear."

"Daar niet gaan staan. Je bent zo weg."

So this is absurd, right?

Dit was raar, toch?

But I did what he said. I stepped back onto the sidewalk.

Maar ik deed wat hij zei. Ik stapte terug op de stoep.

And he smiled, and he said,

Hij lachte en zei:

"Good. You never know.

"Mooi. Je weet maar nooit.

I might have turned around,

Ik had me kunnen omdraaien

and zoop, you're gone."

en hup, je bent weg."

This was weird,

Dit was raar

and also really wonderful.

en ook heel wonderlijk.

He was so warm, and he was so happy that he'd saved me.

Hij was zo aardig en hij was zo blij dat hij me gered had.

We had this little bond.

We hadden even contact.

For a minute, I felt like my existence as a person

Eventjes voelde het alsof mijn bestaan als persoon

had been noticed,

was opgemerkt

and I was worth saving.

en ik het redden waard was.

The really sad thing is,

Het verdrietige feit is

in many parts of the world,

dat in vele delen van de wereld

we're raised to believe that strangers are dangerous by default,

we opgevoed worden met het idee dat vreemden altijd gevaarlijk zijn,

that we can't trust them, that they might hurt us.

dat we ze niet kunnen vertrouwen, dat ze ons iets gaan aandoen.

But most strangers aren't dangerous.

Maar de meeste vreemden zijn niet gevaarlijk.

We're uneasy around them because we have no context.

We voelen ons ongemakkelijk bij ze omdat we geen context hebben.

We don't know what their intentions are.

We weten niet wat hun bedoelingen zijn.

So instead of using our perceptions and making choices,

Dus in plaats van gewoon keuzes te maken op basis van onze waarnemingen

we rely on this category of "stranger."

krijgen ze onze standaard 'vreemde'-behandeling.

I have a four-year-old.

Ik heb een kind van vier.

When I say hello to people on the street,

Als ik mensen begroet op straat

she asks me why.

vraagt ze me waarom.

She says, "Do we know them?"

Ze zegt: "Kennen wij hen?"

I say, "No, they're our neighbor."

Ik zeg: "Nee, het zijn onze buren."

"Are they our friend?"

"Zijn het onze vrienden?"

"No, it's just good to be friendly."

"Nee, ik wil gewoon aardig zijn."

I think twice every time I say that to her,

Ik denk steeds twee keer na als ik dat tegen haar zeg,

because I mean it, but as a woman, particularly,

omdat ik het meen, maar zeker als vrouw weet ik

I know that not every stranger on the street has the best intentions.

dat niet elke vreemde op straat de beste bedoelingen heeft.

It is good to be friendly, and it's good to learn when not to be,

Het is goed om vriendelijk te zijn en het is goed om te leren wanneer niet,

but none of that means we have to be afraid.

maar dat betekent niet dat we bang moeten zijn.

There are two huge benefits

Er zijn twee grote voordelen verbonden

to using our senses instead of our fears.

aan het gebruiken van onze zintuigen in plaats van onze angsten.

The first one is that it liberates us.

Het eerste is dat het ons bevrijdt.

When you think about it,

Als je erover nadenkt,

using perception instead of categories

je ervaringen gebruiken in plaats van hokjes

is much easier said than done.

is makkelijker gezegd dan gedaan.

Categories are something our brains use.

Onze hersenen gebruiken hokjes.

When it comes to people,

Als het om mensen gaat,

it's sort of a shortcut for learning about them.

is het een sluiproute om dingen over hen te 'weten'.

We see male, female, young, old,

We zien man, vrouw, jong, oud,

black, brown, white, stranger, friend,

zwart, bruin, wit, vreemde, vriend,

and we use the information in that box.

en we gebruiken de informatie in dat hokje.

It's quick, it's easy

Het is snel, het is makkelijk

and it's a road to bias.

en het leidt tot vooroordelen.

And it means we're not thinking about people as individuals.

En het betekent dat we mensen niet zien als individuen.

I know an American researcher who travels frequently

Ik ken een Amerikaanse onderzoekster

die vaak door Centraal Azië en Afrika reist, alleen.

in Central Asia and Africa, alone.

She's entering into towns and cities

Ze komt dorpjes en steden binnen

as a complete stranger.

als een totale vreemde.

She has no bonds, no connections.

Ze heeft geen banden, geen connecties.

She's a foreigner.

Ze is een buitenlander.

Her survival strategy is this:

Haar overlevingsstrategie is als volgt:

get one stranger to see you as a real, individual person.

zorg dat één vreemde je ziet als een echt individu.

If you can do that, it'll help other people see you that way, too.

Als je dat kan,

zullen andere mensen je ook zo gaan zien.

The second benefit of using our senses has to do with intimacy.

Het tweede voordeel van je zintuigen heeft te maken met intimiteit.

I know it sounds a little counterintuitive,

Ik weet dat het onlogisch klinkt,

intimacy and strangers,

intimiteit en vreemden,

but these quick interactions can lead to a feeling

maar deze snelle interacties kunnen leiden tot een gevoel

that sociologists call "fleeting intimacy."

dat sociologen 'vluchtige intimiteit' noemen.

So, it's a brief experience that has emotional resonance and meaning.

Het is een korte ervaring met emotionele betekenis.

It's the good feeling I got

Het is dat goede gevoel dat ik kreeg

from being saved from the death trap of the storm drain by the old man,

toen ik werd gered uit de goot door de oude man,

or how I feel like part of a community

of hoe ik me een onderdeel van een maatschappij voel

when I talk to somebody on my train on the way to work.

als ik met iemand praat in de trein op weg naar mijn werk.

Sometimes it goes further.

Soms gaat het verder.

Researchers have found that people often feel more comfortable

Onderzoekers hebben ontdekt dat mensen zich vaak meer op hun gemak voelen

being honest and open about their inner selves with strangers

als ze eerlijk en open over zichzelf praten met vreemden

than they do with their friends and their families --

dan wanneer ze dat doen met hun vrienden en hun familie --

that they often feel more understood by strangers.

dat ze zich vaak meer begrepen voelen door vreemden.

This gets reported in the media with great lament.

Dit wordt verdraaid in de media.

"Strangers communicate better than spouses!"

"Vreemden communiceren beter dan echtgenoten!"

It's a good headline, right?

Dat is een goeie kop, toch?

I think it entirely misses the point.

Ik denk dat ze er helemaal naast zitten.

The important thing about these studies

Wat deze studies laten zien,

is just how significant these interactions can be;

is dat deze ontmoetingen belangrijk kunnen zijn;

how this special form of closeness

dat deze speciale vorm van intimiteit

gives us something we need as much as we need our friends

in een behoefte voorziet,

net als onze vrienden en onze familie dat doen.

and our families.

So how is it possible that we communicate so well with strangers?

Dus, hoe is het mogelijk dat we zo goed met vreemden kunnen communiceren?

There are two reasons.

Er zijn twee redenen.

The first one is that it's a quick interaction.

Ten eerste is het een snelle interactie.

It has no consequences.

Het heeft geen gevolgen.

It's easy to be honest with someone you're never going to see again, right?

Het is gemakkelijk om eerlijk te zijn tegen iemand die je nooit meer ziet.

That makes sense.

Dat is logisch.

The second reason is where it gets more interesting.

De tweede reden is interessanter.

We have a bias when it comes to people we're close to.

We zijn bevooroordeeld over mensen die we goed kennen.

We expect them to understand us.

We verwachten dat ze ons zullen begrijpen.

We assume they do,

Dat nemen we aan

and we expect them to read our minds.

en we denken dat ze onze gedachten lezen.

So imagine you're at a party,

Stel je voor dat je op een feestje bent

and you can't believe that your friend or your spouse

en je kan niet geloven dat je vriend of partner

isn't picking up on it that you want to leave early.

niet doorheeft dat jij vroeg naar huis wil.

And you're thinking,

En je denkt:

"I gave you the look."

ik wierp je toch die blik toe?

With a stranger, we have to start from scratch.

Met een vreemde moet je helemaal opnieuw beginnen.

We tell the whole story,

Je vertelt het hele verhaal,

we explain who the people are, how we feel about them;

je legt uit wie iedereen is, hoe je over ze denkt;

we spell out all the inside jokes.

je legt al je grapjes uit.

And guess what?

En wat denk je?

Sometimes they do understand us a little better.

Soms begrijpen ze ons inderdaad iets beter.

OK.

Oké.

So now that we know that talking to strangers matters,

Dus nu we weten dat praten met vreemden belangrijk is,

how does it work?

gaan we kijken hoe het werkt.

There are unwritten rules we tend to follow.

Er zijn ongeschreven regels die we volgen.

The rules are very different depending on what country you're in,

De regels verschillen sterk per land,

what culture you're in.

per cultuur.

In most parts of the US,

In de meeste delen van de VS

the baseline expectation in public

is het normaal om in het openbaar

is that we maintain a balance between civility and privacy.

een balans te houden tussen beleefdheid en privacy.

This is known as civil inattention.

Dit heet burgerlijke onoplettendheid.

So, imagine two people are walking towards each other on the street.

Stel je voor dat twee mensen elkaar tegenkomen op straat.

They'll glance at each other from a distance.

Ze werpen een blik op elkaar van een afstandje.

That's the civility, the acknowledgment.

Dat is de burgerlijkheid, de erkenning.

And then as they get closer, they'll look away,

En als ze dichterbij komen, kijken ze weg,

to give each other some space.

om elkaar wat ruimte te geven.

In other cultures,

In andere culturen

people go to extraordinary lengths not to interact at all.

gaan mensen heel ver om niet te hoeven communiceren.

People from Denmark tell me

Mensen uit Denemarken hebben me verteld

that many Danes are so averse to talking to strangers,

dat veel Denen zo'n hekel hebben aan praten met vreemden

that they would rather miss their stop on the bus

dat ze liever hun bushalte voorbij rijden

than say "excuse me" to someone that they need to get around.

dan "pardon" te zeggen tegen iemand die in de weg staat.

Instead, there's this elaborate shuffling of bags

In plaats daarvan rommelen ze met hun tas

and using your body to say that you need to get past,

en gebruiken ze hun lichaam om aan te geven dat ze erlangs willen,

instead of using two words.

in plaats van één woord te zeggen.

In Egypt, I'm told,

In Egypte, heb ik gehoord,

it's rude to ignore a stranger,

is het onbeschoft om een vreemde te negeren.

and there's a remarkable culture of hospitality.

Daar heerst een opmerkelijke cultuur van gastvrijheid.

Strangers might ask each other for a sip of water.

Vreemden vragen elkaar om een slokje water.

Or, if you ask someone for directions,

Of als je de weg vraagt,

they're very likely to invite you home for coffee.

vragen ze je waarschijnlijk op de koffie.

We see these unwritten rules most clearly when they're broken,

We zien deze ongeschreven regels vooral als ze gebroken worden,

or when you're in a new place

of als je ergens nieuw bent

and you're trying to figure out what the right thing to do is.

en je probeert erachter te komen hoe je je moet gedragen.

Sometimes breaking the rules a little bit is where the action is.

Soms wordt het pas echt interessant als we de regels een beetje breken.

In case it's not clear, I really want you to do this. OK?

Als het nog niet duidelijk was: ik wil dat jullie dit echt gaan proberen.

So here's how it's going to go.

Het gaat als volgt.

Find somebody who is making eye contact.

Vind iemand die oogcontact maakt.

That's a good signal.

Dat is een goed teken.

The first thing is a simple smile.

Begin met een simpele glimlach.

If you're passing somebody on the street or in the hallway here, smile.

Als je iemand tegenkomt op straat of hier in de gang, glimlach.

See what happens.

Kijk wat er gebeurt.

Another is triangulation.

Of creëer een driekhoekssituatie.

There's you, there's a stranger,

Jij bent hier, daar is een vreemde

there's some third thing that you both might see and comment on,

en er is een derde ding om naar te kijken of over te praten,

like a piece of public art

zoals een openbaar kunstwerk

or somebody preaching in the street

of iemand die preekt op straat

or somebody wearing funny clothes.

of iemand met grappige kleding.

Give it a try.

Probeer het eens.

Make a comment about that third thing, and see if starts a conversation.

Zeg iets over dat derde ding en kijk of je een gesprek kunt beginnen.

Another is what I call noticing.

Iets anders is wat ik 'opmerken' noem.

This is usually giving a compliment.

Dit is meestal een compliment geven.

I'm a big fan of noticing people's shoes.

Ik vind het heel leuk om andermans schoenen op te merken.

I'm actually not wearing fabulous shoes right now,

Ik draag nu geen mooie schoenen,

but shoes are fabulous in general.

maar schoenen zijn mooi in het algemeen.

And they're pretty neutral as far as giving compliments goes.

En ze zijn redelijk neutraal om te complimenteren.

People always want to tell you things about their awesome shoes.

Mensen willen je altijd iets vertellen over hun mooie schoenen.

You may have already experienced the dogs and babies principle.

Je hebt misschien al het honden-en-baby's-principe ervaren.

It can be awkward to talk to someone on the street;

Mensen aanspreken op straat kan ongemakkelijk zijn;

you don't know how they're going to respond.

je weet niet hoe ze gaan reageren.

But you can always talk to their dog or their baby.

Maar je kan altijd tegen hun hond of hun baby praten.

The dog or the baby

De hond of de baby

is a social conduit to the person,

is een sociale afgeleide van de persoon

and you can tell by how they respond

en je merkt aan hun reactie

whether they're open to talking more.

of ze verder willen praten.

The last one I want to challenge you to

Het laatste waarmee ik jullie wil uitdagen,

is disclosure.

is 'iets onthullen'.

This is a very vulnerable thing to do,

Dit maakt je erg kwetsbaar,

and it can be very rewarding.

maar het kan lonen.

So next time you're talking to a stranger

Dus als je met een vreemde praat

and you feel comfortable,

en je bent op je gemak,

tell them something true about yourself,

vertel hem dan iets wezenlijks over jezelf,

something really personal.

iets heel persoonlijks.

You might have that experience I talked about of feeling understood.

Misschien ervaar je wel het gevoel van begrip waar ik het over had.

Sometimes in conversation, it comes up,

In sommige gesprekken vragen mensen mij:

people ask me, "What does your dad do?" or, "Where does he live?"

"Wat doet je vader?" of "Waar woont hij?"

And sometimes I tell them the whole truth,

En soms vertel ik de hele waarheid,

which is that he died when I was a kid.

dat hij doodging toen ik klein was.

Always in those moments,

Op die momenten

they share their own experiences of loss.

delen mensen altijd hun eigen ervaring met verlies.

We tend to meet disclosure with disclosure,

We beantwoorden een onthulling vaak met een andere onthulling,

even with strangers.

zelfs met vreemden.

So, here it is.

Dus zo zit het.

When you talk to strangers, you're making beautiful interruptions

Als je met vreemden praat, maak je prachtige onderbrekingen

into the expected narrative of your daily life

in het voorspelbare verhaal van jouw dagelijks leven

and theirs.

en dat van hen.

You're making unexpected connections.

Je maakt onverwachte connecties.

If you don't talk to strangers, you're missing out on all of that.

Als je niet met vreemden praat, mis je dat allemaal.

We spend a lot of time

We besteden veel tijd

teaching our children about strangers.

aan het onderwijzen van onze kinderen over vreemden.

What would happen if we spent more time teaching ourselves?

Als we onszèlf nu eens wat beter zouden onderwijzen.

We could reject all the ideas that make us so suspicious of each other.

Als we al die achterdochtige gedachten nu eens zouden negeren.

We could make a space for change.

Zouden we daarmee niet ruimte maken voor verandering?

Thank you.

Dank jullie wel.

(Applause)

(Applaus)