The family I lost in North Korea. And the family I gained | Joseph Kim

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Vertaald door: Els De Keyser Nagekeken door: Valérie Boor

I was born and raised in North Korea.

Ik ben geboren en getogen in Noord-Korea.

Although my family constantly struggled against poverty,

Mijn familie kampte voortdurend met armoede,

I was always loved and cared for first,

maar ik kreeg altijd het meeste liefde en zorg

because I was the only son

omdat ik de enige zoon was

and the youngest of two in the family.

en de jongste van twee in het gezin.

But then the great famine began in 1994.

In 1994 was er de grote hongersnood.

I was four years old.

Ik was vier jaar oud.

My sister and I would go searching for firewood

Mijn zus en ik gingen sprokkelhout zoeken

starting at 5 in the morning

vanaf 5 uur 's ochtends

and come back after midnight.

tot na middernacht.

I would wander the streets searching for food,

Ik dwaalde door de straten op zoek naar eten.

and I remember seeing a small child

Ik weet nog dat ik een klein kind zag

tied to a mother's back eating chips,

dat op zijn moeders rug gebonden was en chips at,

and wanting to steal them from him.

en dat ik van hem wou stelen.

Hunger is humiliation. Hunger is hopelessness.

Honger is vernedering. Honger is uitzichtloosheid.

For a hungry child, politics and freedom

Een kind dat honger heeft, denkt niet eens aan politiek en vrijheid.

are not even thought of.

Een kind dat honger heeft, denkt niet eens aan politiek en vrijheid.

On my ninth birthday, my parents

Op mijn negende verjaardag konden mijn ouders

couldn't give me any food to eat.

me niets te eten geven.

But even as a child, I could feel the heaviness

Maar zelfs als kind voelde ik

in their hearts.

de zwaarte in hun hart.

Over a million North Koreans died of starvation in that time,

Meer dan een miljoen Noord-Koreanen stierven toen van honger,

and in 2003, when I was 13 years old,

en in 2003, toen ik 13 jaar oud was,

my father became one of them.

was mijn vader er één van.

I saw my father wither away and die.

Ik zag mijn vader wegkwijnen en sterven.

In the same year, my mother disappeared one day,

In hetzelfde jaar verdween mijn moeder op een dag.

and then my sister told me

En toen zei mijn zus

that she was going to China to earn money,

dat zij naar China ging om geld te verdienen,

but that she would return with money and food soon.

maar dat ze gauw zou terugkomen met geld en eten.

Since we had never been separated,

Omdat we nooit gescheiden waren geweest,

and I thought we would be together forever,

dacht ik dat we altijd samen zouden blijven.

I didn't even give her a hug when she left.

Ik gaf haar zelfs geen knuffel toen ze wegging.

It was the biggest mistake I have ever made in my life.

Het is de grootste vergissing van mijn leven.

But again, I didn't know

Maar ik wist niet dat het zo'n lang afscheid zou worden.

it was going to be a long goodbye.

Maar ik wist niet dat het zo'n lang afscheid zou worden.

I have not seen my mom or my sister since then.

Ik heb mijn moeder en zus sindsdien niet meer gezien.

Suddenly, I became an orphan and homeless.

Plots werd ik wees en thuisloze.

My daily life became very hard,

Mijn dagelijks leven werd keihard,

but very simple.

maar ook erg simpel.

My goal was to find a dusty piece of bread in the trash.

Mijn doel was om een morsig stuk brood te vinden in het vuilnis.

But that is no way to survive.

Maar dat is geen manier om te overleven.

I started to realize, begging would not be the solution.

Ik begon te beseffen dat bedelen niet de oplossing zou zijn.

So I started to steal from food carts in illegal markets.

Ik begon te stelen van voedselstalletjes op illegale markten.

Sometimes, I found small jobs

Soms vond ik kleine klussen

in exchange for food.

in ruil voor voedsel.

Once, I even spent two months in the winter

Ik bracht ooit twee wintermaanden door

working in a coal mine,

in een koolmijn, waar ik 33 meter onder de grond werkte zonder bescherming

33 meters underground without any protection

in een koolmijn, waar ik 33 meter onder de grond werkte zonder bescherming

for up to 16 hours a day.

tot 16 uur per dag.

I was not uncommon.

Ik was geen uitzondering.

Many other orphans survived this way, or worse.

Vele andere wezen overleefden zo, of erger.

When I could not fall asleep from bitter cold

Als ik de slaap niet kon vatten door de bittere kou

or hunger pains,

of de hongerpijn,

I hoped that, the next morning,

hoopte ik dat de volgende dag

my sister would come back to wake me up

mijn zus zou terugkomen om me wakker te maken

with my favorite food.

met mijn lievelingskostje.

That hope kept me alive.

Die hoop hield me in leven.

I don't mean big, grand hope.

Ik bedoel geen grote, grootse hoop.

I mean the kind of hope that made me believe

Ik bedoel het soort hoop waardoor ik geloofde

that the next trash can had bread,

dat in de volgende vuilnisbak brood zou zitten,

even though it usually didn't.

wat meestal niet zo was.

But if I didn't believe it, I wouldn't even try,

Maar als ik het niet geloofde, zou ik het niet eens proberen

and then I would die.

en zou ik sterven.

Hope kept me alive.

Hoop hield me in leven.

Every day, I told myself,

Elke dag zei ik tegen mezelf:

no matter how hard things got,

hoe erg het ook wordt,

still I must live.

je moet overleven.

After three years of waiting for my sister's return,

Na drie jaar wachten op de terugkeer van mijn zus,

I decided to go to China to look for her myself.

besliste ik om naar China te gaan om haar zelf te gaan zoeken.

I realized

Ik besefte

I couldn't survive much longer this way.

dat ik zo niet veel langer kon overleven.

I knew the journey would be risky,

Ik wist dat de reis riskant zou zijn,

but I would be risking my life either way.

maar ik zou mijn leven in elk geval riskeren.

I could die of starvation like my father in North Korea,

Ik kon van honger sterven, zoals mijn vader in Noord-Korea,

or at least I could try for a better life

of ik kon een beter leven zoeken

by escaping to China.

door naar China te ontsnappen.

I had learned that many people tried to cross

Ik had gehoord dat velen de grens met China 's nachts probeerden over te steken om niet gezien te worden.

the border to China in the nighttime to avoid being seen.

Ik had gehoord dat velen de grens met China 's nachts probeerden over te steken om niet gezien te worden.

North Korean border guards often shoot and kill people

De Noord-Koreaanse grenswacht schiet vaak

trying to cross the border without permission.

mensen neer die zonder toestemming de grens over willen.

Chinese soldiers will catch

Chinese soldaten pakken Noord-Koreanen op en sturen ze terug,

and send back North Koreans,

Chinese soldaten pakken Noord-Koreanen op en sturen ze terug,

where they face severe punishment.

waarna hun een zware straf wacht.

I decided to cross during the day,

Ik besloot om overdag over te steken,

first because I was still a kid and scared of the dark,

ten eerste omdat ik een kind was, bang in het donker,

second because I knew I was already taking a risk,

ten tweede omdat ik wist dat ik al een risico nam.

and since not many people tried to cross during the day,

Omdat weinigen overdag probeerden over te steken,

I thought I might be able to cross

dacht ik dat ik zou kunnen oversteken

without being seen by anyone.

zonder gezien te worden.

I made it to China on February 15, 2006.

Ik bereikte China op 15 februari 2006.

I was 16 years old.

Ik was 16 jaar.

I thought things in China would be easier,

Ik dacht dat het eenvoudiger zou zijn in China,

since there was more food.

omdat er meer eten was.

I thought more people would help me.

Ik dacht dat meer mensen me zouden helpen.

But it was harder than living in North Korea,

Maar het was lastiger dan leven in Noord-Korea,

because I was not free.

omdat ik niet vrij was.

I was always worried about being caught

Ik maakte me voortdurend zorgen dat ik gepakt zou worden

and sent back.

en teruggestuurd.

By a miracle, some months later,

Wonder boven wonder ontmoette ik enkele maanden later de leider

I met someone who was running

Wonder boven wonder ontmoette ik enkele maanden later de leider

an underground shelter for North Koreans,

van een ondergrondse schuilpaats voor Noord-Koreanen.

and was allowed to live there

Daar mocht ik wonen

and eat regular meals for the first time in many years.

en voor het eerst in vele jaren regelmatig eten.

Later that year, an activist helped me escape China

Later dat jaar hielp een activist me uit China ontsnappen

and go to the United States as a refugee.

en naar de VS gaan als vluchteling.

I went to America without knowing a word of English,

Ik ging naar Amerika zonder een woord Engels te kennen.

yet my social worker told me that I had to go to high school.

Toch zei mijn sociale begeleider dat ik naar de middelbare school moest.

Even in North Korea, I was an F student.

Zelfs in Noord-Korea was ik een belabberde student.

(Laughter)

(Gelach)

And I barely finished elementary school.

En ik had nauwelijks de lagere school afgemaakt.

And I remember I fought in school more than once a day.

Ik vocht meerdere keren per dag op school.

Textbooks and the library were not my playground.

Boeken en de bibliotheek waren niet mijn speelterrein.

My father tried very hard to motivate me into studying,

Mijn vader deed hard zijn best om me tot studeren aan te zetten,

but it didn't work.

maar tevergeefs.

At one point, my father gave up on me.

Op een bepaald moment gaf mijn vader het op.

He said, "You're not my son anymore."

Hij zei: "Je bent mijn zoon niet meer."

I was only 11 or 12, but it hurt me deeply.

Ik was 11 of 12, maar het kwetste me diep.

But nevertheless, my level of motivation

Niettemin bleef mijn motivatie onveranderd

still didn't change before he died.

tot aan zijn dood.

So in America, it was kind of ridiculous

In Amerika was het dus belachelijk

that they said I should go to high school.

dat ze zeiden dat ik naar de middelbare school moest.

I didn't even go to middle school.

Ik was zelfs niet naar de middenschool geweest.

I decided to go, just because they told me to,

Ik besloot te gaan, omdat het moest,

without trying much.

zonder hard mijn best te doen.

But one day, I came home and my foster mother

Maar op een dag kwam ik thuis en mijn pleegmoeder

had made chicken wings for dinner.

had kippenvleugels te eten gemaakt.

And during dinner, I wanted to have one more wing,

Tijdens de maaltijd wilde ik nog een vleugel.

but I realized there were not enough for everyone,

Ik besefte dat er niet genoeg waren voor iedereen,

so I decided against it.

dus zag ik ervan af.

When I looked down at my plate,

Toen ik naar mijn bord keek,

I saw the last chicken wing, that my foster father had given me his.

zag ik dat mijn pleegvader mij de laatste kippenvleugel had gegeven.

I was so happy.

Ik was zo gelukkig.

I looked at him sitting next to me.

Ik keek naar hem terwijl hij naast me zat.

He just looked back at me very warmly,

Ik kreeg gewoon een warme blik terug,

but said no words.

maar hij zei niets.

Suddenly I remembered my biological father.

Plots herinnerde ik me mijn biologische vader.

My foster father's small act of love

De kleine daad van liefde van mijn pleegvader

reminded me of my father,

herinnerde me aan mijn vader,

who would love to share his food with me

die graag zijn eten met mij deelde

when he was hungry, even if he was starving.

als hij honger had, zelfs als hij van honger omkwam.

I felt so suffocated that I had so much food in America,

Ik voelde me verstikt dat ik zoveel eten had in Amerika,

yet my father died of starvation.

maar dat mijn vader van honger was gestorven.

My only wish that night was to cook a meal for him,

Die avond was mijn enige wens om hem een maaltijd te koken.

and that night I also thought of what else I could do

Ik dacht die avond ook na over wat ik nog kon doen

to honor him.

om hem te eren.

And my answer was to promise to myself

Mijn antwoord was een belofte aan mezelf

that I would study hard and get the best education

om hard te studeren en de beste opleiding

in America to honor his sacrifice.

in Amerika te krijgen om zijn offer te eren.

I took school seriously,

Ik nam de school serieus

and for the first time ever in my life,

en voor het eerst in mijn leven

I received an academic award for excellence,

kreeg ik op school een prijs voor uitmuntendheid.

and made dean's list from the first semester in high school.

Ik haalde de erelijst voor het eerste semester op school.

(Applause)

(Applaus)

That chicken wing changed my life.

Die kippenvleugel veranderde mijn leven.

(Laughter)

(Gelach)

Hope is personal. Hope is something

Hoop is persoonlijk. Hoop is iets

that no one can give to you.

dat niemand je kan geven.

You have to choose to believe in hope.

Je moet ervoor kiezen om in hoop te geloven.

You have to make it yourself.

Je moet het zelf maken.

In North Korea, I made it myself.

In Noord-Korea maakte ik het zelf.

Hope brought me to America.

Hoop bracht me naar Amerika.

But in America, I didn't know what to do,

Maar in Amerika wist ik niet wat te doen,

because I had this overwhelming freedom.

omdat ik zo'n overweldigende vrijheid had.

My foster father at that dinner gave me a direction,

Tijdens die maaltijd gaf mijn pleegvader mij richting.

and he motivated me and gave me a purpose

Hij motiveerde me en gaf me een doel

to live in America.

om in Amerika te leven.

I did not come here by myself.

Ik ben hier niet alleen geraakt.

I had hope, but hope by itself is not enough.

Ik had hoop, maar hoop alleen is niet genoeg.

Many people helped me along the way to get here.

Vele mensen hielpen me onderweg om hier te komen.

North Koreans are fighting hard to survive.

De Noord-Koreanen vechten hard om te overleven.

They have to force themselves to survive,

Ze moeten zichzelf dwingen om te overleven,

have hope to survive,

om hoop op overleven te hebben,

but they cannot make it without help.

maar ze kunnen het niet zonder hulp.

This is my message to you.

Dit is mijn boodschap voor jullie.

Have hope for yourself,

Heb hoop voor jezelf,

but also help each other.

maar help ook elkaar.

Life can be hard for everyone, wherever you live.

Het leven kan hard zijn voor iedereen, waar je ook woont.

My foster father didn't intend to change my life.

Mijn pleegvader had niet de bedoeling om mijn leven te veranderen.

In the same way, you may also change someone's life

Op dezelfde manier kan jij iemands leven veranderen

with even the smallest act of love.

met zelfs de kleinste daad van liefde.

A piece of bread can satisfy your hunger,

Een stuk brood kan je honger stillen

and having the hope will bring you bread

en als je hoop hebt, vind je brood

to keep you alive.

om je in leven te houden.

But I confidently believe that

Ik heb er het volste vertrouwen in

your act of love and caring

dat je daad van liefde en zorg

can also save another Joseph's life

het leven van een andere Joseph kan redden

and change thousands of other Josephs

en dat van duizenden Josephs

who are still having hope to survive.

die nog hoop op overleven hebben.

Thank you.

Dankuwel.

(Applause)

(Applaus)

Adrian Hong: Joseph, thank you for sharing

Adrian Hong: Joseph, dank je omdat je

that very personal and special story with us.

dit heel persoonlijke en bijzondere verhaal met ons deelt.

I know you haven't seen your sister for, you said,

Ik weet dat je je zus niet meer hebt gezien,

it was almost exactly a decade,

al ongeveer 10 jaar.

and in the off chance that she may be able to see this,

Voor het geval dat zij dit zou zien,

we wanted to give you an opportunity

wilden we je de kans geven

to send her a message.

om haar een boodschap te sturen.

Joseph Kim: In Korean?

Joseph Kim: In het Koreaans?

AH: You can do English, then Korean as well.

AH: Je mag het in het Engels doen, en dan Koreaans.

(Laughter)

(Gelach)

JK: Okay, I'm not going to make it any longer in Korean

JK: Oké, het lukt me niet meer in het Koreaans

because I don't think I can make it

want ik denk niet dat ik het kan

without tearing up.

zonder te huilen.

Nuna, it has been already 10 years

Nuna, het is nu al 10 jaar

that I haven’t seen you.

dat ik je niet heb gezien.

I just wanted to say

Ik wilde gewoon zeggen

that I miss you, and I love you,

dat ik je mis en dat ik van je hou.

and please come back to me and stay alive.

Kom alsjeblieft naar me terug en blijf in leven.

And I -- oh, gosh.

Ik -- oh, help.

I still haven't given up my hope to see you.

Ik heb de hoop nog niet opgegeven om je te zien.

I will live my life happily

Ik zal gelukkig leven

and study hard

en hard studeren

until I see you,

tot ik je zie,

and I promise I will not cry again.

en ik beloof je dat ik niet meer zal huilen.

(Laughter)

(Gelach)

Yes, I'm just looking forward to seeing you,

Ja, ik kijk er gewoon naar uit om je te zien.

and if you can't find me,

Als jij mij niet kunt vinden,

I will also look for you,

zal ik jou ook zoeken.

and I hope to see you one day.

Ik hoop je op zekere dag te zien.

And can I also make a small message to my mom?

Mag ik ook mijn mama een boodschap sturen?

AH: Sure, please.

AH: Zeker, doe maar.

JK: I haven't spent much time with you,

JK: Ik heb niet veel tijd met jou doorgebracht,

but I know that you still love me,

maar ik weet dat je nog van me houdt

and you probably still pray for me

en waarschijnlijk nog voor me bidt

and think about me.

en aan me denkt.

I just wanted to say thank you

Ik wil je gewoon bedanken

for letting me be in this world.

dat je me op de wereld hebt gezet.

Thank you.

Dankuwel.

(Applause)

(Applaus)