iO Tillett Wright: Fifty shades of gay

Translator: Timothy Covell Reviewer: Morton Bast

Vertaald door: Dineke Tuinhof Nagekeken door: Els De Keyser

Human beings start putting each other into boxes

Mensen stoppen elkaar in hokjes

the second that they see each other --

zodra ze elkaar ontmoeten --

Is that person dangerous? Are they attractive?

Is die persoon gevaarlijk? Zijn ze aantrekkelijk?

Are they a potential mate? Are they a potential networking opportunity?

Zijn zij een potentiële partner? Zijn zij een potentiële netwerkkans?

We do this little interrogation when we meet people

Deze vragen stellen we als we mensen ontmoeten

to make a mental resume for them.

om een mentaal cv van hen te maken.

What's your name? Where are you from?

Hoe heet je? Waar kom je vandaan?

How old are you? What do you do?

Hoe oud ben je? Wat voor werk doe je?

Then we get more personal with it.

Daarna wordt het persoonlijker.

Have you ever had any diseases?

Heb je ooit ziektes gehad?

Have you ever been divorced?

Ben je ooit gescheiden?

Does your breath smell bad while you're answering my interrogation right now?

Stinkt je adem nu je mijn vragen beantwoordt?

What are you into? Who are you into?

Wat vind je leuk? Wie vind je leuk?

What gender do you like to sleep with?

Met welk geslacht ga je naar bed?

I get it.

Ik snap het.

We are neurologically hardwired

Wij zijn neurologisch ingesteld

to seek out people like ourselves.

om mensen zoals onszelf uit te zoeken.

We start forming cliques as soon as we're old enough

We beginnen kliekjes te vormen zodra we oud genoeg zijn

to know what acceptance feels like.

om te weten hoe het voelt geaccepteerd te worden.

We bond together based on anything that we can --

We trekken naar elkaar toe op basis van wat dan ook --

music preference, race, gender, the block that we grew up on.

muziekvoorkeur, ras, geslacht, de buurt waar we opgroeiden.

We seek out environments that reinforce our personal choices.

Wij kiezen omgevingen die onze persoonlijke keuzes versterken.

Sometimes, though, just the question "what do you do?"

Maar soms voelt de vraag "wat doe je?"

can feel like somebody's opening a tiny little box

alsof iemand een klein hokje opendoet

and asking you to squeeze yourself inside of it.

en vraagt of je jezelf erin wilt proppen.

Because the categories, I've found, are too limiting.

Want ik heb vastgesteld dat de categorieën te beperkend zijn.

The boxes are too narrow.

De hokjes zijn te smal.

And this can get really dangerous.

Dat kan echt gevaarlijk worden.

So here's a disclaimer about me, though,

Hier een disclaimer over mij,

before we get too deep into this.

voordat we hier te diep op in gaan.

I grew up in a very sheltered environment.

Ik ben opgegroeid in een zeer beschermde omgeving.

I was raised in downtown Manhattan in the early 1980s,

Ik ben opgegroeid in het centrum van Manhattan in de vroege jaren 1980,

two blocks from the epicenter of punk music.

om de hoek van het centrum van punkmuziek.

I was shielded from the pains of bigotry

Ik was afgeschermd van de bekrompenheid

and the social restrictions of a religiously-based upbringing.

en de sociale beperkingen van een religieuze opvoeding.

Where I come from, if you weren't a drag queen or a radical thinker

Waar ik vandaan kom, gold dat als je geen travestiet was of radicale denker,

or a performance artist of some kind,

of een of andere performancekunstenaar,

you were the weirdo.

je vreemd was.

(Laughter)

(Gelach)

It was an unorthodox upbringing,

Het was een onorthodoxe opvoeding

but as a kid on the streets of New York,

maar als kind op straat in New York,

you learn how to trust your own instincts,

leer je te vertrouwen op je eigen instincten,

you learn how to go with your own ideas.

om te gaan met je eigen ideeën.

So when I was six, I decided that I wanted to be a boy.

Dus toen ik zes jaar was, besloot ik dat ik een jongen wilde zijn.

I went to school one day and the kids wouldn't let me play basketball with them.

Op een dag ging ik naar school en de kinderen wilden niet met me basketballen

They said they wouldn't let girls play.

Ze zeiden dat meisjes niet mee mochten doen.

So I went home, and I shaved my head,

Dus ik ging naar huis, en ik schoor mijn hoofd,

and I came back the next day and I said, "I'm a boy."

en kwam de volgende dag terug en zei: "Ik ben een jongen."

I mean, who knows, right?

Ik bedoel, je weet maar niet?

When you're six, maybe you can do that.

Op je zesde kun je dat misschien doen.

I didn't want anyone to know that I was a girl, and they didn't.

Ik wilde dat niemand wist dat ik een meisje was, en ze wisten het niet.

I kept up the charade for eight years.

Ik hield deze poppenkast acht jaar vol.

So this is me when I was 11.

Hier ben ik 11.

I was playing a kid named Walter

Ik speelde een kind, Walter,

in a movie called "Julian Po."

in een film genaamd "Julian Po".

I was a little street tough that followed Christian Slater around and badgered him.

Ik was een straatschoffie dat Christian Slater achtervolgde en lastigviel.

See, I was also a child actor,

Ik was dus ook een kindacteur,

which doubled up the layers of the performance of my identity,

waardoor ik de lagen van mijn toneelspel verdubbelde

because no one knew that I was actually a girl really playing a boy.

omdat niemand wist dat ik eigenlijk een meisje was dat een jongen speelde.

In fact, no one in my life knew that I was a girl --

In feite wist niemand in mijn leven dat ik een meisje was --

not my teachers at school, not my friends,

niet mijn leraren op school, niet mijn vrienden,

not the directors that I worked with.

niet de regisseurs met wie ik heb met gewerkt.

Kids would often come up to me in class

Vaak kwamen kinderen naar me toe in de klas

and grab me by the throat to check for an Adam's apple

en grepen me bij de keel om te controleren of er een adamsappel was

or grab my crotch to check what I was working with.

of in mijn kruis om te controleren wat daar voor zaakje zat.

When I would go to the bathroom, I would turn my shoes around in the stalls

Als ik naar de wc ging draaide ik mijn schoenen om in het hokje

so that it looked like I was peeing standing up.

zodat het eruitzag alsof ik staand plaste.

At sleepovers I would have panic attacks

Tijdens logeerpartijen had ik paniekaanvallen

trying to break it to girls that they didn't want to kiss me

om meisjes zover te krijgen dat ze me niet zouden kussen

without outing myself.

zonder mezelf te verraden.

It's worth mentioning though

Het is belangrijk om te zeggen

that I didn't hate my body or my genitalia.

dat niet ik mijn lichaam of mijn genitaliën haatte.

I didn't feel like I was in the wrong body.

Ik voelde me niet alsof ik in het verkeerde lichaam zat.

I felt like I was performing this elaborate act.

Ik voelde me alsof ik een ingewikkelde show opvoerde.

I wouldn't have qualified as transgender.

Ik zou niet hebben in aanmerking komen als transgender.

If my family, though, had been the kind of people to believe in therapy,

Als mijn familie echter van het soort was geweest dat gelooft in therapie,

they probably would have diagnosed me

zouden ze me waarschijnlijk hebben gediagnosticeerd

as something like gender dysmorphic

met zoiets als genderdysforie

and put me on hormones to stave off puberty.

en me hormonen hebben voorgeschreven om de puberteit uit te stellen

But in my particular case,

I just woke up one day when I was 14,

Maar in mijn specifieke geval

werd ik gewoon op een dag wakker toen ik 14 was,

and I decided that I wanted to be a girl again.

en besloot ik dat ik weer een meisje wilde zijn.

Puberty had hit, and I had no idea what being a girl meant,

De puberteit was beginnen, ik wist niet wat het was om een meisje te zijn

and I was ready to figure out who I actually was.

en ik was klaar om erachter te komen wie ik echt was.

When a kid behaves like I did,

Wanneer een kind zich gedraagt zoals ik,

they don't exactly have to come out, right?

hoeft het niet echt uit te kast te komen, toch?

No one is exactly shocked.

Niemand is echt geschokt.

(Laughter)

(Gelach)

But I wasn't asked to define myself by my parents.

Maar mijn ouders vroegen me niet om mezelf te definiëren.

When I was 15, and I called my father

Toen ik 15 was, en mijn vader riep

to tell him that I had fallen in love,

om te vertellen hem dat ik verliefd was,

it was the last thing on either of our minds

kwam het niet bij ons op

to discuss what the consequences were

om de gevolgen te bespreken

of the fact that my first love was a girl.

van het feit dat mijn eerste liefde een meisje was.

Three years later, when I fell in love with a man,

Drie jaar later, toen ik verliefd werd op een man,

neither of my parents batted an eyelash either.

knipperde geen van mijn ouders met hun ogen.

See, it's one of the great blessings of my very unorthodox childhood

Een van de grote zegeningen van mijn zeer onorthodoxe jeugd

that I wasn't ever asked to define myself

is dat mij nooit gevraagd werd

as any one thing at any point.

mezelf als één ding te definiëren.

I was just allowed to be me, growing and changing in every moment.

Ik mocht gewoon mezelf zijn, ieder moment groeiend en veranderend.

So four, almost five years ago,

Vier, bijna vijf jaar geleden,

Proposition 8, the great marriage equality debate,

was er een hoop commotie in het land

was raising a lot of dust around this country.

rondom Propositie 8, het debat van huwelijksgelijkheid.

And at the time, getting married wasn't really something

Op dat moment was trouwen niet echt iets

I spent a lot of time thinking about.

waar ik me mee bezighield.

But I was struck by the fact that America,

Maar ik werd getroffen door het feit dat Amerika,

a country with such a tarnished civil rights record,

een land met een geschiedenis van burgerrechtenschendingen,

could be repeating its mistakes so blatantly.

zijn fouten zo schaamteloos zou kunnen herhalen.

And I remember watching the discussion on television

Ik herinner me dat ik de discussie op televisie volgde

and thinking how interesting it was

en bedacht hoe interessant het was

that the separation of church and state

dat de scheiding van kerk en staat

was essentially drawing geographical boundaries throughout this country,

in wezen geografische grenzen trok in het land

between places where people believed in it

tussen waar mensen er wel in geloofden

and places where people didn't.

en plaatsen waar mensen er niet in geloofden.

And then, that this discussion was drawing geographical boundaries around me.

En dat deze discussie geografische grenzen om mij heen tekende.

If this was a war with two disparate sides,

Als dit een oorlog met twee verschillende kanten was,

I, by default, fell on team gay,

viel ik standaard in het team homo's,

because I certainly wasn't 100 percent straight.

omdat ik zeker niet 100 procent hetero was.

At the time I was just beginning to emerge

Op dat moment kwam ik net uit een

from this eight-year personal identity crisis zigzag

acht jaar durende persoonlijke identiteitscrisis

that saw me go from being a boy

waarin ik veranderde van een jongen

to being this awkward girl that looked like a boy in girl's clothes

in een vreemd meisje dat eruit zag als een jongen in meisjeskleren

to the opposite extreme of this super skimpy,

tot het tegenovergestelde van een overdreven,

over-compensating, boy-chasing girly-girl

over-compenserend mannenjagend meisje-meisje

to finally just a hesitant exploration of what I actually was,

tot uiteindelijk een voorzichtige zoektocht naar wat ik echt was,

a tomboyish girl

een jongensachtig meisje

who liked both boys and girls depending on the person.

dat jongens en meisjes leuk vond, afhankelijk van de persoon.

I had spent a year photographing this new generation of girls, much like myself,

Ik had een jaar foto's gemaakt van een nieuwe generatie meisjes die op mij leken,

who fell kind of between-the-lines --

die er niet helemaal in pasten --

girls who skateboarded but did it in lacy underwear,

meisjes die skateboarden in kanten ondergoed,

girls who had boys' haircuts but wore girly nail polish,

meisjes met jongenskapsels, maar meisjesachtige nagellak,

girls who had eyeshadow to match their scraped knees,

meisjes met oogschaduw die bij hun kapotte knieën paste,

girls who liked girls and boys who all liked boys and girls

meisjes die meisjes en jongens leuk vonden die allemaal jongens en meisjes leuk vonden

who all hated being boxed in to anything.

die er allemaal een hekel aan hadden in hokjes gestopt te worden.

I loved these people, and I admired their freedom,

Ik hield van deze mensen en ik bewonderde hun vrijheid,

but I watched as the world outside of our utopian bubble

maar ik zag hoe de wereld buiten onze utopische zeepbel

exploded into these raging debates

explodeerde in razende debatten

where pundits started likening our love to bestiality on national television.

waar experts onze liefde op de nationale televisie met bestialiteit vergeleken.

And this powerful awareness rolled in over me

Het krachtige besef begon te dagen

that I was a minority, and in my own home country,

dat ik een minderheid was in mijn eigen land,

based on one facet of my character.

op basis van één facet van mijn persoonlijkheid.

I was legally and indisputably a second-class citizen.

Ik was wettelijk en onbetwistbaar een tweederangsburger.

I was not an activist.

Ik was geen activist.

I wave no flags in my own life.

Ik zwaai niet met vlaggen in mijn eigen leven.

But I was plagued by this question:

Maar ik werd geplaagd door deze vraag:

How could anyone vote to strip the rights

hoe kan iemand stemmen om rechten te ontnemen

of the vast variety of people that I knew

van de grote verscheidenheid aan mensen die ik kende

based on one element of their character?

op basis van één element van hun persoonlijkheid?

How could they say that we as a group

Hoe kon ze zeggen dat wij als goep

were not deserving of equal rights as somebody else?

niet evenveel rechten verdienden als iemand anders?

Were we even a group? What group?

Waren we zelfs een groep? Welke groep?

And had these people ever even consciously met a victim of their discrimination?

En hadden deze mensen ooit bewust een slachtoffer van hun discriminatie ontmoet?

Did they know who they were voting against and what the impact was?

Wisten zij tegen wie ze stemden en wat de impact was?

And then it occurred to me,

Toen bedacht ik:

perhaps if they could look into the eyes

als ze in de ogen konden kijken

of the people that they were casting into second-class citizenship

van de mensen die ze tot tweederangsburgers maakten,

it might make it harder for them to do.

zou dit het misschien moelijker voor hen maken.

It might give them pause.

Het zou ze pauze kunnen geven.

Obviously I couldn't get 20 million people to the same dinner party,

Natuurlijk kon ik 20 miljoen mensen niet voor een feestje uitnodigen

so I figured out a way where I could introduce them to each other photographically

dus ik bedacht een manier om ze fotografisch aan elkaar voor te stellen

without any artifice, without any lighting,

zonder kunstgrepen, zonder enige belichting

or without any manipulation of any kind on my part.

of zonder wat voor manipulatie dan ook van mijn kant.

Because in a photograph you can examine a lion's whiskers

Want op een foto kun je de snorharen van een leeuw bekijken

without the fear of him ripping your face off.

zonder bang te zijn dat hij je gezicht eraf bijt.

For me, photography is not just about exposing film,

Voor mij gaat fotografie niet alleen over het blootstellen van film,

it's about exposing the viewer

het gaat er ook om te kijker bloot te stellen

to something new, a place they haven't gone before,

aan iets nieuws, een plek waar ze nog niet geweest zijn,

but most importantly, to people that they might be afraid of.

maar bovenal aan mensen voor wie ze misschien bang zijn.

Life magazine introduced generations of people

Life magazine heeft generaties mensen kennis laten maken

to distant, far-off cultures they never knew existed through pictures.

met verre, onbekende culturen, door middel van foto's.

So I decided to make a series of very simple portraits,

Dus ik besloot een serie heel simpele portretten te maken,

mugshots if you will.

politiefoto's als je wil.

And I basically decided to photograph anyone in this country

Ik besloot om iedereen in dit land te fotograferen

that was not 100 percent straight,

die niet 100 procent hetero is,

which, if you don't know, is a limitless number of people.

wat een oneindig aantal mensen is.

(Laughter)

(Gelach)

So this was a very large undertaking,

Dus dit was een zeer grote onderneming,

and to do it we needed some help.

en om het te doen hadden we wat hulp nodig.

So I ran out in the freezing cold,

Dus ik ging naar buiten in de vrieskou,

and I photographed every single person that I knew that I could get to

en ik fotografeerde elke persoon die ik kon bereiken

in February of about two years ago.

in februari ongeveer twee jaar geleden.

And I took those photographs, and I went to the HRC and I asked them for some help.

Ik nam die foto's mee naar de Human Rights Campaign en ik vroeg hen om hulp.

And they funded two weeks of shooting in New York.

Zij financierden twee weken fotograferen in New York.

And then we made this.

Toen maakten we dit.

(Music)

(Muziek)

Video: I'm iO Tillett Wright, and I'm an artist born and raised in New York City.

Video: Ik ben iO Tillett Wright, en ik ben een kunstenaar, geboren en getogen in New York City.

(Music)

(Muziek)

Self Evident Truths is a photographic record of LGBTQ America today.

Self Evident Truths is een fotografische opname van het hedendaagse niet-hetero-Amerika.

My aim is to take a simple portrait

Mijn doel is om een simpel portret te maken

of anyone who's anything other than 100 percent straight

van iedereen die iets anders dan 100 procent hetero is

or feels like they fall in the LGBTQ spectrum in any way.

of voelt dat hij op wat voor manier binnen dat spectrum valt.

My goal is to show the humanity that exists in every one of us

Mijn doel is om de menselijkheid die in ieder van ons bestaat, te tonen

through the simplicity of a face.

via de eenvoud van een gezicht.

(Music)

(Muziek)

"We hold these truths to be self-evident that all men are created equal."

"Voor ons zijn deze waarheden vanzelfsprekend dat alle mensen gelijk zijn geschapen."

It's written in the Declaration of Independence.

Het staat in de onafhankelijkheidsverklaring.

We are failing as a nation

Het lukt ons niet als natie

to uphold the morals upon which we were founded.

om de normen van onze stichters hoog te houden.

There is no equality in the United States.

Er is geen gelijkheid in de Verenigde Staten.

["What does equality mean to you?"]

["Wat betekent gelijkheid voor jou?"]

["Marriage"] ["Freedom"] ["Civil rights"]

["Huwelijk"] ["Vrijheid"] ["Burgerrechten"]

["Treat every person as you'd treat yourself"]

["Behandel elke persoon zoals je jezelf zou behandelen"]

It's when you don't have to think about it, simple as that.

Het is wanneer je er niet over na hoeft te denken, simpel.

The fight for equal rights is not just about gay marriage.

De strijd voor gelijke rechten draait niet alleen om het homo-huwelijk.

Today in 29 states, more than half of this country,

Vandaag de dag kun je in 29 staten, meer dan de helft van dit land,

you can legally be fired just for your sexuality.

wettelijk ontslagen worden alleen om je seksualiteit.

["Who is responsible for equality?"]

["Wie is verantwoordelijk voor gelijkheid?"]

I've heard hundreds of people give the same answer:

Ik heb honderden mensen hetzelfde antwoord horen geven:

"We are all responsible for equality."

"We zijn allemaal verantwoordelijk voor gelijkheid."

So far we've shot 300 faces in New York City.

Tot nu toe hebben we 300 gezichten gefotografeerd in New York City.

And we wouldn't have been able to do any of it

We hadden het allemaal niet kunnen doen

without the generous support of the Human Rights Campaign.

zonder de genereuze steun van de Human Rights Campaign.

I want to take the project across the country.

Ik wil met dit project het land in.

I want to visit 25 American cities, and I want to shoot 4,000 or 5,000 people.

Ik wil 25 Amerikaanse steden bezoeken en 4.000 of 5.000 mensen fotograferen.

This is my contribution to the civil rights fight of my generation.

Dit is mijn bijdrage aan de burgerrechtenstrijd van mijn generatie.

I challenge you to look into the faces of these people

Ik daag je uit om te kijken naar de gezichten van deze mensen

and tell them that they deserve less than any other human being.

en hen te vertellen dat ze minder verdienen dan andere mensen.

(Music)

(Muziek)

["Self evident truths"]

["Vanzelfsprekende waarheden"]

["4,000 faces across America"]

["4.000 gezichten in heel Amerika"]

(Music)

(Muziek)

(Applause)

(Applaus)

iO Tillett Wright: Absolutely nothing could have prepared us for what happened after that.

iO Tillett Wright: We waren stomverbaasd over wat er daarna is gebeurd.

Almost 85,000 people watched that video,

Bijna 85.000 mensen zagen dat filmpje.

and then they started emailing us from all over the country,

Ze begonnen ons uit het hele land te mailen,

asking us to come to their towns and help them to show their faces.

om te vragen naar hun steden te komen en hen te helpen hun gezicht te tonen.

And a lot more people wanted to show their faces than I had anticipated.

Veel meer mensen dan ik had verwacht wilden hun gezicht laten zien.

So I changed my immediate goal to 10,000 faces.

Dus stelde ik mijn doel bij tot 10.000 gezichten.

That video was made in the spring of 2011,

Dit filmpje is in de lente van 2011 gemaakt.

and as of today I have traveled to almost 20 cities

Tot nu toe ben ik in bijna 20 steden geweest

and photographed almost 2,000 people.

en heb ik bijna 2.000 mensen gefotografeerd.

I know that this is a talk,

Ik weet dat dit een praatje is,

but I'd like to have a minute of just quiet

maar ik zou graag een minuut stilte willen

and have you just look at these faces

waarin jullie alleen naar deze gezichten kijken

because there is nothing that I can say that will add to them.

want niets dat ik kan zeggen kan er iets aan toevoegen.

Because if a picture is worth a thousand words,

Want als een plaatje duizend woorden waard is,

then a picture of a face needs a whole new vocabulary.

dan heeft een plaatje van een gezicht een hele nieuwe woordenschat nodig.

So after traveling and talking to people

Na het reizen en praten met mensen

in places like Oklahoma or small-town Texas,

in plaatsen zoals Oklahoma of Texas,

we found evidence that the initial premise was dead on.

kwamen we erachter dat onze aanname raak was.

Visibility really is key.

Zichtbaarheid is echt de sleutel.

Familiarity really is the gateway drug to empathy.

Als je met iemand bekend bent, zul je empathie hebben.

Once an issue pops up in your own backyard or amongst your own family,

Zodra er iets aan de hand is in je eigen omgeving of je familie

you're far more likely to explore sympathy for it

zul je er veel sneller sympathie voor opvatten

or explore a new perspective on it.

of er een nieuw perspectief aan ontdekken.

Of course, in my travels I met people

Natuurlijk, op mijn reizen ontmoet ik mensen

who legally divorced their children for being other than straight,

die scheidden van hun kinderen omdat ze niet-hetero waren,

but I also met people who were Southern Baptists

maar ik ontmoette ook baptisten

who switched churches because their child was a lesbian.

die naar een andere kerk overstapten omdat hun kind lesbisch was.

Sparking empathy had become the backbone of Self Evident Truths.

Het oproepen van empathie was het hoofddoel geworden van 'Self Evident Truths'.

But here's what I was starting to learn that was really interesting:

Maar ik leerde nog iets interessants:

Self Evident Truths doesn't erase the differences between us.

'Self Evident Truths' wist de verschillen tussen ons niet uit.

In fact, on the contrary, it highlights them.

Sterker nog, het benadrukt ze.

It presents, not just the complexities

Het laat niet alleen de complexiteit zien

found in a procession of different human beings,

die je aantreft in een groep verschillende mensen,

but the complexities found within each individual person.

maar ook de complexiteit die je binnen ieder individu vindt.

It wasn't that we had too many boxes, it was that we had too few.

Het was niet zo dat we teveel hokjes hadden, het waren er te weinig.

At some point I realized that my mission to photograph "gays" was inherently flawed,

Op zeker moment realiseerde ik me dat mijn missie om 'homo's' te fotograferen niet klopte,

because there were a million different shades of gay.

omdat er een miljoen verschillende tinten van gay zijn.

Here I was trying to help,

Hier probeerde ik om te helpen,

and I had perpetuated the very thing I had spent my life trying to avoid --

en ik had bevestigd wat ik mijn hele leven had vermeden --

yet another box.

weer een nieuw hokje.

At some point I added a question to the release form

Op een gegeven moment zette ik een vraag bij het contractje voor de foto's.

that asked people to quantify themselves

Ik vroeg mensen zich een score te geven

on a scale of one to 100 percent gay.

op een schaal van één tot 100 procent homo.

And I watched so many existential crises unfold in front of me.

En ik zag zoveel mensen in crisis raken.

(Laughter)

(Gelach)

People didn't know what to do

Mensen wisten niet wat ze ermee aan moesten

because they had never been presented with the option before.

omdat ze die mogelijkheid nooit hadden gehad.

Can you quantify your openness?

Kunt u uw openheid kwantificeren?

Once they got over the shock, though,

Zodra zij over de schok heen waren,

by and large people opted for somewhere between 70 to 95 percent

scoorden de meeste mensen zich tussen de 70 en 95 procent

or the 3 to 20 percent marks.

of tussen de 3 en 20 procent.

Of course, there were lots of people who opted for a 100 percent one or the other,

Natuurlijk waren er veel mensen die links- of rechtsom voor 100 procent kozen,

but I found that a much larger proportion of people

maar ik vond dat een veel groter deel van de mensen

identified as something that was much more nuanced.

zich als iets genuanceerders identificeerden

I found that most people fall on a spectrum of what I have come to refer to as "Grey."

Ik vond dat de meeste mensen vielen binnen een spectrum datt ik 'Grey' ben gaan noemen.

Let me be clear though -- and this is very important --

Ik zal hier duidelijk zijn -- en dat is zeer belangrijk --

in no way am I saying that preference doesn't exist.

Ik zeg in geen geval dat voorkeur niet bestaat.

And I am not even going to address the issue of choice versus biological imperative,

En ik zal het helemaal niet hebben over keuze tegenover biologische aanleg,

because if any of you happen to be of the belief

want als iemand van jullie erin gelooft

that sexual orientation is a choice,

dat seksuele geaardheid een keuze is,

I invite you to go out and try to be grey.

dan nodig ik je uit om te proberen 'grey' te zijn.

I'll take your picture just for trying.

Ik zal je foto nemen omdat je het probeert.

(Laughter)

(Gelach)

What I am saying though is that human beings are not one-dimensional.

Wat ik wil zeggen is dat mensen niet eendimensionaal zijn.

The most important thing to take from the percentage system is this:

De belangrijkste les uit dit percentagesysteem is dit:

If you have gay people over here

Als homo's hier staan

and you have straight people over here,

en hetero's hier,

and while we recognize that most people identify

terwijl de meeste mensen zich identificeren

as somewhere closer to one binary or another,

als dichter bij deze, of bij deze pool,

there is this vast spectrum of people that exist in between.

dan is er een enorm spectrum van mensen die ertussenin leven.

And the reality that this presents is a complicated one.

En de gevolgen hiervan zijn ingewikkeld.

Because, for example, if you pass a law

Als je bijvoorbeeld een wet zou aannemen

that allows a boss to fire an employee for homosexual behavior,

waardoor een baas een werknemer mag ontslaan voor homoseksueel gedrag,

where exactly do you draw the line?

waar trek je dan de lijn?

Is it over here, by the people who have had one or two heterosexual experiences so far?

Hier, bij de mensen die een of twee heteroseksuele ervaringen gehad hebben?

Or is it over here

Of is het hier

by the people who have only had one or two homosexual experiences thus far?

bij de mensen die maar één of twee homoseksuele ervaringen gehad hebben?

Where exactly does one become a second-class citizen?

Waar word je precies een tweederangsburger?

Another interesting thing that I learned from my project and my travels

Een ander interessant ding dat ik geleerd heb van mijn project en mijn reizen

is just what a poor binding agent sexual orientation is.

is wat een slecht bindmiddel seksuele geaardheid is.

After traveling so much and meeting so many people,

Na zoveel reizen en zoveel mensen te ontmoeten,

let me tell you, there are just as many jerks and sweethearts

kan ik je vertellen, er zijn evenveel eikels als schatten,

and Democrats and Republicans and jocks and queens

evenveel democraten als republikeinen,

and every other polarization you can possibly think of

en elke andere denkbare polarisatie

within the LGBT community

binnen de niet-hetero-gemeenschap

as there are within the human race.

als er binnen het menselijk ras zijn.

Aside from the fact that we play with one legal hand tied behind our backs,

Afgezien van het feit dat we wettelijk een hand op onze rug gebonden hebben,

and once you get past the shared narrative of prejudice and struggle,

en als je eenmaal voorbij het gedeelde verhaal van vooroordelen en strijd bent,

just being other than straight

is er behalve het niet hetero-zijn

doesn't necessarily mean that we have anything in common.

niets dat we per se gemeen hebben.

So in the endless proliferation of faces that Self Evident Truths is always becoming,

Dus terwijl de gezichten van Self Evident Truths steeds blijven toenemen,

as it hopefully appears across more and more platforms,

en hopelijk binnen meer en meer platformen opduiken,

bus shelters, billboards, Facebook pages, screen savers,

bushokjes, billboardsbus, Facebook-pagina's, screensavers,

perhaps in watching this procession of humanity,

terwijl we deze stoet van mensen bekijken,

something interesting and useful will begin to happen.

zal er misschien iets interessants en nuttigs gebeuren.

Hopefully these categories, these binaries,

Hopelijk zullen deze categorieën, deze tegenstellingen,

these over-simplified boxes

deze niet-passende hokjes

will begin to become useless and they'll begin to fall away.

nutteloos worden en beginnen te verdwijnen.

Because really, they describe nothing that we see

Want ze beschrijven niets dat we zien

and no one that we know and nothing that we are.

en niemand die we kennen en niets dat wij zijn.

What we see are human beings in all their multiplicity.

Wat we zien, zijn menselijke wezens in al hun gelaagdheid.

And seeing them makes it harder to deny their humanity.

En door ze te zien, wordt het moelijker hun menselijkheid te onkennen

At the very least I hope it makes it harder to deny their human rights.

Ik hoop op zijn minst dat het moeilijker wordt hen hun mensenrechten te ontnemen.

So is it me particularly

Ben ik de persoon die je zou uitkiezen

that you would choose to deny the right to housing,

om het recht op huisvesting te ontnemen,

the right to adopt children, the right to marriage,

het recht om kinderen te adopteren, het recht op het huwelijk,

the freedom to shop here, live here, buy here?

de vrijheid om hier te winkelen hier, hier te wonen, hier te kopen?

Am I the one that you choose to disown

Ben ik de persoon die je bewust niet aanvaardt

as your child or your brother or your sister or your mother or your father,

als je kind of je broer of je zuster of je moeder of je vader,

your neighbor, your cousin, your uncle, the president,

je buurman, je neef, je oom, de president,

your police woman or the fireman?

je politieagent of brandweerman?

It's too late.

Het is te laat.

Because I already am all of those things.

Want ik ben al die dingen al.

We already are all of those things, and we always have been.

We zijn al die dingen al, en we zijn het altijd geweest.

So please don't greet us as strangers,

Dus groet ons alstublieft niet als vreemden,

greet us as your fellow human beings, period.

groet ons als jullie medemensen, niets anders

Thank you.

Bedankt.

(Applause)

(Applaus)