Build a tower, build a team | Tom Wujec

Translator: sann tint Reviewer: Myo Aung

Several years ago here at TED, Peter Skillman

နှစ်အတော်ကြာကPeter Skillman က

introduced a design challenge

ဟောဒီ TED မှာ မုန့်ချို စိန်ခေါ်မှုဆိုတဲ့

called the marshmallow challenge.

ဒီဇိုင်း စိန်ခေါ်မှုတစ်ခု မိတ်ဆက်ခဲ့တယ်။

And the idea's pretty simple:

စိတ်ကူးက အတော် ရိုးစင်းပါတယ်။

Teams of four have to build the tallest free-standing structure

လေးယောက်ပါ အသင်းတွေဟာ အမြင့်ဆုံး

out of 20 sticks of spaghetti,

အမှီမပါတဲ့ အဆောက်အအုံကို ခေါက်ဆွဲချောင်း

one yard of tape, one yard of string

၂၀၊ တိပ်တစ်ကိုက်၊ အပ်ချည်တစ်ကိုက်၊

and a marshmallow.

မုန့်ချိုတစ်ခုနဲ့ ဆောက်ရတယ်။

The marshmallow has to be on top.

မုန့်ချိုကို ထိပ်မှာထားရတယ်။

And, though it seems really simple, it's actually pretty hard

တကယ် ရိုးစင်းပုံရပေမဲ့ တကယ်က အတော်ခက်တယ်၊

because it forces people

အကြောင်းက လူတွေကို အလျင်အမြန်

to collaborate very quickly.

ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ဖို့ အတင်းခိုင်းတာကိုး။

And so, I thought this was an interesting idea,

ဒါနဲ့ စိတ်ဝင်စားစရာ စိတ်ကူးလို့ ထင်မိကာ

and I incorporated it into a design workshop.

ဒီဇိုင်း အလုပ်ရုံဆွေးနွေးပွဲ တစ်ခုထဲ ဒါကို ပေါင်းစပ်လိုက်တယ်။

And it was a huge success.

ဧရာမ အောင်မြင်မှု ဖြစ်ခဲ့တယ်။

And since then, I've conducted

အဲဒီတည်းက ကမ္ဘာတစ်လွှားမှာ ဒီဇိုင်း

about 70 design workshops across the world

အလုပ်ရုံ ဆွေးနွေးပဲ ၇၀ လောက် လုပ်ခဲ့တယ်။

with students and designers and architects,

ကျောင်းသားတွေ၊ ဒီဇိုင်နာတွေ၊ ဗိသုကာတွေ၊

even the CTOs of the Fortune 50,

Fortune 50 က CTO တွေတောင် ပါခဲ့ပြီး

and there's something about this exercise

ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ခြင်းရဲ့ သဘာဝအကြောင်း

that reveals very deep lessons

နက်ရှိုင်းတဲ့ သင်ခန်းစာတွေကို ဖော်ပြတဲ့

about the nature of collaboration,

ဒီလေ့ကျင့်ခန်းနဲ့ ပတ်သက်တာ တစ်ခုခုရှိပြီး

and I'd like to share some of them with you.

ဒီထဲက တစ်ချို့ကို မျှဝေချင်ပါတယ်။

So, normally, most people begin

ဒါနဲ့ ပုံမှန်အားဖြင့် အများစုဟာ လုပ်ဆောင်ချက်မှာ

by orienting themselves to the task.

မိမိကိုယ်ကို အသားကျအောင် လုပ်ရင်း စကြတာပါ။

They talk about it, they figure out what it's going to look like,

ဒီအကြောင်း ဆွေးနွေးတယ်၊ ဒါ ဘယ်ပုံ ပေါက်မယ်ဆိုတာကို မှန်းဆကြတယ်၊

they jockey for power.

ပြိုင်ဘက်ကို နင်းဖို့ကြိုးစားတယ်။

Then they spend some time planning, organizing,

နောက် စီစဉ်တာ၊ စုစည်းတာမှာ အချိန်ကုန်တယ်။

they sketch and they lay out spaghetti.

ပုံကြမ်းဆွဲပြီး ခေါက်ဆွဲကို ခင်းတယ်။

They spend the majority of their time

အချိန်အများစုကို အမြဲ တိုးမြင့်လာတဲ့

assembling the sticks into ever-growing structures.

အဆောက်အအုံတွေမှာ တုတ်ချောင်း တွေ ဆင်ရင်း ကုန်ဆုံးတယ်။

And then finally, just as they're running out of time,

ဒါနဲ့ နောက်ဆုံး အချိန်က ကုန်လာတော့

someone takes out the marshmallow,

တစ်ယောက်က မုန့်ချိုကို ထုတ်ယူပြီး

and then they gingerly put it on top,

ဒါကို ထိပ်ဆုံးမှာ ဖော့ဖော့ကလေး တင်လိုက်ကာ

and then they stand back, and -- ta-da! --

နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်ကြပြီး၊ "တာ့ ဒါ"

they admire their work.

သူတို့လက်ရာကို ငေးမဆုံးပေါ့။

But what really happens, most of the time,

ဒါပေမဲ့ အများစု တကယ်ဖြစ်သွားတာက

is that the "ta-da" turns into an "uh-oh,"

ဒီ "တာ့ ဒါ" ဆိုတာက "အိုး ဝိုး" ဖြစ်သွားတာပါ။

because the weight of the marshmallow causes the entire structure

အကြောင်းက မုန့်ချိုရဲ့ ဝန်က အဆောက်အအုံ

to buckle and to collapse.

တစ်ခုလုံးကို ကြေမွ၊ ပြိုလဲစေတာပါ။

So there are a number of people

ဒီတော့ အခြားသူတွေထက်ကို "အိုး ဝိုး"

who have a lot more "uh-oh" moments than others,

ကာလတွေ အများကြီး ပိုများတဲ့ လူတွေ အများကြီးရှိပြီး

and among the worst are recent graduates of business school.

ဒီအထဲက အဆိုးဆုံးတွေက တစ်လောက စီးပွားရေး ကျောင်းဆင်းတွေပါ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

They lie, they cheat, they get distracted

လိမ်ကြတယ်၊ ညစ်ကြတယ်၊ အာရုံထွေပြားပြီး

and they produce really lame structures.

တကယ့်ကို မစွံတဲ့ အဆောက်အအုံတွေ ထုတ်ကြတယ်။

And of course there are teams

တကယ်တမ်းက "တာ့ ဒါ" အဆောက်အအုံတွေ

that have a lot more "ta-da" structures,

အများကြီးရှိတဲ့ အသင်းတွေ ရှိပြီး

and among the best are recent graduates of kindergarten.

ဒီအထဲက အကောင်းဆုံးတွေကတော့ သူငယ်တန်း ကျောင်းဆင်းတွေပါ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

And it's pretty amazing.

ဒါ တော်တော် အံ့ဩစရာပါ။

As Peter tells us,

Peter ပြောသလိုပဲ သူတို့ဟာ

not only do they produce the tallest structures,

အမြင့်ဆုံး အဆောက်အအုံတွေ ထုတ်လုပ်တာသာမက

but they're the most interesting structures of them all.

အားလုံးထဲမှာ စိတ်ဝင်စားစရာ အကောင်းဆုံး လည်း ဖြစ်ပါတယ်။

So the question you want to ask is:

ဒီတော့ ခင်ဗျားတို့ မေးချင်တဲ့ မေးခွန်းက

How come? Why? What is it about them?

ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ။ ဘာလို့လဲ။ သူတို့က ဘာလဲ။

And Peter likes to say that

Peter ပြောလိုတာကတော့

none of the kids spend any time

ကလေးတစ်ယောက်ကမှ ခေါက်ဆွဲရဲ့ CEO ဖြစ်ဖို့

trying to be CEO of Spaghetti, Inc. Right?

အချိန်ကုန်ခံ မကြိုးစားကြဘူး၊ ဟုတ်တယ်နော်။

They don't spend time jockeying for power.

ပြိုင်ဘက်ကို တက်နင်းဖို့ အချိန်ကုန်မခံဘူး။

But there's another reason as well.

ဒါပေမဲ့ နောက်အကြောင်းပြချက် ရှိပါသေးတယ်။

And the reason is that business students are trained

အကြောင်းရင်းက စီးပွားရေး ကျောင်းသားတွေဟာ

to find the single right plan, right?

အစီစဉ်မှန် တစ်ခုတည်းကို ရှာဖို့ လေ့ကျင့်ပေးခံရတာ မို့လား။

And then they execute on it.

ဒါနဲ့ ဒီအပေါ်မှာ အကောင်အထည်ဖော်ကြတယ်။

And then what happens is, when they put the marshmallow on the top,

နောက် ဖြစ်သွားတာက မုန့်ချိုကို ထိပ်မှာ

they run out of time and what happens?

တင်တော့ အချိန်ကုန်သွားပြီး ဘာဖြစ်လဲ။

It's a crisis.

ဒါ ဘေးကျပ်နံကျပ်တစ်ခုပါ။

Sound familiar? Right.

ကြားဖူးတယ်မို့လား၊ မှန်ပါတယ်။

What kindergarteners do differently

သူငယ်တန်းလေးတွေ ကွဲပြားစွာလုပ်တာက

is that they start with the marshmallow,

သူတိုဟာ မုန့်ချိုနဲ့ စလိုက်ပြီး

and they build prototypes, successive prototypes,

သူတို့က မုန့်ချိုက ထိပ်မှာ အမြဲရှိစေတဲ့ အောင်မြင်တဲ့

always keeping the marshmallow on top,

ရှေ့ပြေးပုံစံတွေ ဆောက်တာဆိုတော့

so they have multiple times to fix when they build prototypes along the way.

ဒါတွေ ဆက်ဆောက်တဲ့အခါ ပြင်ဆင်ဖို့ အကြိမ် အများကြီး ရှိတယ်။

Designers recognize this type of collaboration

ဒီစုပေါင်းလုပ်ဆောင်မှုမျိုးကို ထပ်တလဲလဲဖြစ်စဉ်ရဲ့

as the essence of the iterative process.

အနှစ်သာရအဖြစ် ဒီဇိုင်နာတွေ အသိအမှတ်ပြုကြတယ်။

And with each version, kids get instant feedback

ပုံစံတိုင်းနဲ့အတူ ကလေးတွေဟာ အလုပ်ဖြစ်တာ၊

about what works and what doesn't work.

အလုပ်မဖြစ်တာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ချက်ချင်း တုံ့ပြန်မှု ရတယ်။

So the capacity to play in prototype is really essential,

ဒီတော့ ရှေ့ပြေးပုံစံမှာ ပါဝင်ဖို့ အစွမ်းက တကယ် ပဓာနကျတယ်၊

but let's look at how different teams perform.

ဒါပေမဲ့ မတူတဲ့ အသင်းတွေ လုပ်ဆောင်ပုံကို ကြည့်ကြဦးစို့။

So the average for most people is around 20 inches;

ဒီတော့ သာမန် အများစုအတွက်တော့ လက်မ ၂၀ ဝန်းကျင်ပါ။

business schools students, about half of that;

စီးပွားရေး ကျောင်းသားတွေ ထက်ဝက်လောက်ပေါ့၊

lawyers, a little better, but not much better than that,

ရှေ့နေတွေ နည်းနည်း ပိုကောင်းတယ်၊ ဒါထက် အများကြီး မသာပါဘူး။

kindergarteners, better than most adults.

သူငယ်တန်းတွေ လူကြီး အများစုထက် သာတယ်။

Who does the very best?

ဘယ်သူတွေ အကောင်းဆုံး လုပ်လဲ။

Architects and engineers, thankfully.

ဗိသုကာတွေ၊ အင်ဂျင်နီယာတွေပါ၊ တော်သေးတာပေါ့။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

Thirty-nine inches is the tallest structure I've seen.

မြင်ဖူးသမျှမှာ သုံးဆယ့်ကိုး လက်မက အမြင့်ဆုံးပဲ။

And why is it? Because they understand triangles

ဘာကြောင့်လဲ၊ သူတို့ဟာ တြိဂံတွေနဲ့ တည်ငြိမ်တဲ့

and self-reinforcing geometrical patterns

အဆောက်အအုံတွေ ဆောက်လုပ်ရာမှာ အဓိကကျတဲ့

are the key to building

၎င်းတို့ဘာသာ ကျားကန်ပေးတဲ့ ဂဲဩမေထရီ

stable structures.

အဆင်တွေကို နားလည်ကြလို့ပါ။

So CEOs, a little bit better than average,

ဒီတော့ CEO တွေဟာ သာမန်တွေထက် နည်းနည်းသာတယ်၊

but here's where it gets interesting.

ဒါပေမဲ့ ဒီမှာ စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတာက

If you put you put an executive admin. on the team,

အသင်းမှာ စီမံ အုပ်ချုပ်သူ ထည့်လိုက်ရင်

they get significantly better.

သိသိသာသာ ပိုကောင်းလာတယ်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

It's incredible. You know, you look around, you go, "Oh, that team's going to win."

မယုံနိုင်စရာပါ။ လှည့်ကြည့်ကာ "အို ဒီအသင်း

You can just tell beforehand. And why is that?

နိုင်တော့မယ်။" ကြိုပြောနိုင်တယ်။ ဘာလို့လဲ။

Because they have special skills

အကြောင်းက သူတို့မှာ ပံ့ပိုးပေးခြင်းရဲ့

of facilitation.

အထူး ကျွမ်းကျင်မှုတွေရှိလို့ပါ။

They manage the process, they understand the process.

ဖြစ်စဉ်ကို စီမံတယ်၊ ဖြစ်စဉ်ကို နားလည်တယ်။

And any team who manages

အလုပ်ကို စီမံပြီး

and pays close attention to work

အနီးကပ် အာရုံစိုက်တဲ့ ဘယ်အသင်းမဆို

will significantly improve the team's performance.

အသင်းရဲ့ စွမ်းဆောင်မှု သိသိသာသာ တိုးတက်ပါလိမ့်မယ်။

Specialized skills and facilitation skills

အထူးပြု ကျွမ်းကျင်မှုတွေနဲ့ ပံ့ပိုးခြင်း ကျွမ်းကျင်မှုတွေဟာ

are the combination that leads to strong success.

ခိုင်မာတဲ့ အောင်မြင်မှုဆီ ဦးတည်တဲ့ ပေါင်းစပ်ခြင်းပါ။

If you have 10 teams that typically perform,

ထုံးစံအတိုင်း လုပ်ဆောင်တဲ့ ၁၀ သင်းရှိရင်

you'll get maybe six or so that have standing structures.

ထောင်နေတဲ့ အဆောက်အအုံ ၆ ခုလောက် ရှိမယ်။

And I tried something interesting.

စိတ်ဝင်စားစရာ တစ်ခု စမ်းခဲ့တယ်။

I thought, let's up the ante, once.

ထင်ခဲ့တာက လောင်းကြေးတင် လိုက်ရအောင်။ တစ်ခါပေါ့။

So I offered a 10,000 dollar prize of software to the winning team.

ဒါနဲ့ နိုင်တဲ့အသင်းကို ဒေါ်လာ ၁၀၀၀၀ တန် ဆော့ဖ်ဝဲ ဆုပေးခဲ့တယ်။

So what do you think happened to these design students?

ဒါနဲ့ ဒီဇိုင်းကျောင်းသားတွေ ဘာဖြစ်သွားတယ် ထင်ကြလဲ။

What was the result?

ရလဒ်က ဘာဖြစ်ခဲ့လဲ။

Here's what happened:

ဟောဒီမှာ ဖြစ်သွားတာပါ။

Not one team had a standing structure.

တစ်သင်းမှ ထောင်နေတဲ့ အဆောက်အအုံ မရှိခဲ့ဘူး။

If anyone had built, say, a one inch structure,

တစ်သင်းသင်းက ဆောက်ခဲ့ရင် ဆိုပါစို့၊ တစ်လက်မ အဆောက်အအုံတစ်ခု၊

they would have taken home the prize.

ဆုကို အိမ်ယူ သွားကြမှာပေါ့။

So, isn't that interesting? That high stakes

စိတ်ဝင်စားစရာ မကောင်းဘူးလား။ ဆုဟာ

have a strong impact.

ကြီးမားရင် ပြင်းထန်တဲ့ သက်ရောက်မှုရှိတယ်။

We did the exercise again with the same students.

ဒီကျောင်းသားတွေနဲ့ လေ့ကျင်ခန်း ထပ်လုပ်တယ်။

What do you think happened then?

ဒီတော့ ဘာဖြစ်သွားတယ် ထင်ကြလဲ။

So now they understand the value of prototyping.

အခုတော့ ရှေ့ပြေးပုစံချတာရဲ့ တန်ဖိုးကို နားလည်သွားတယ်။

So the same team went from being the very worst

ဒါနဲ့ ဒီအသင်းပဲ အဆိုးဆုံးဖြစ်နေရာက

to being among the very best.

အကောင်းဆုံးတွေထဲ ရောက်သွားတယ်။

They produced the tallest structures in the least amount of time.

အနည်းဆုံး အချိန်ပမာဏမှာ အမြင့်ဆုံး အဆောက်အအုံတွေ ထုတ်လုပ်ကြတယ်။

So there's deep lessons for us

ကျွန်တော်တို့အတွက် မက်လုံးပေးခြင်းနဲ့

about the nature of incentives and success.

အောင်မြင်မှုရဲ့ သဘာဝအကြောင်း နက်ရှိုင်းတဲ့ သင်ခန်းစာတွေပါ။

So, you might ask: Why would anyone

ဒီတော့ ခင်ဗျားတို့ မေးလောက်တာက ဘာလို့

actually spend time writing a marshmallow challenge?

လူတစ်ယောက်က မုန့်ချို စိန်ခေါ်မှုကို ရေးပြီး အချိန်ကုန်ခံမှာလဲ။

And the reason is, I help create

အကြောင်းပြချက်က ကား၊ ဗီဒီယိုဂိမ်းနဲ့

digital tools and processes

စက္ခုအာရုံ ဖန်တီးမှုတွေ လုပ်တဲ့

to help teams build cars and video games

အသင်းတွေကို ကူညီဖို့ ဒစ်ဂျစ်တယ် ကိရိယာတွေ

and visual effects.

လုပ်ငန်းစဉ် တွေကို ဝိုင်းဖန်တီးပေးတာပါ။

And what the marshmallow challenge does

မုန့်ချို စိန်ခေါ်မှုက လုပ်တာက

is it helps them identify the hidden assumptions.

သူတို့ကို ပုန်းကွယ်နေတဲ့ ယူဆချက်တွေကို ကူရှာပေးတာပါ။

Because, frankly,

အကြောင်းက ပြောရင်တော့

every project has its own marshmallow, doesn't it?

ပရောဂျက်တိုင်းမှာ ၎င်းကိုယ်ပိုင် မုန်ချိုရှိတယ် မို့လား။

The challenge provides a shared experience,

စိန်ခေါ်မှုက သင့်တော်တဲ့ ရှေ့ပြေးတစ်ခု

a common language,

ဆောက်ဖို့ တုညီတဲ့ အတွေ့အကြုံ၊ ဘုံဘာသာစကား

a common stance to build the right prototype.

ဘုံရပ်တည်ချက် တစ်ခုကို ထောက်ပံ့တယ်။

And so, this is the value of the experience,

ဒီတော့ ဒါကအတွေ့အကြုံရဲ့၊ ဒီသိပ်ရိုးစင်းတဲ့

of this so simple exercise.

လေ့ကျင့်ခန်းရဲ့ တန်ဖိုးပါ။

And those of you who are interested

စိတ်ဝင်စားတဲ့လူတွေဟာ Marshmallow.com ကို

may want to go to MarshmallowChallenge.com.

သွားချင်လောက်ပါတယ်။

It's a blog that you can look at

ဒါက မုန့်ချိုတွေ တည်ဆောက်ပုံကို

how to build the marshmallows.

ကြည့်ရှုနိုင်တဲ့ ဘလော့ဂ်တစ်ခုပါ။

There's step-by-step instructions on this.

ဒီမှာ အဆင့်လိုက် ညွန်ကြားချက်တွေ ရှိပါတယ်။

There are crazy examples from around the world

လူတွေ ဘယ်လို လှည့်ကြ၊ ညှိကြတဲ့ တစ်ကမ္ဘာလုံးက

of how people tweak and adjust the system.

ထူးဆန်းတဲ့ နမူနာတွေရှိပါတယ်။

There's world records that are on this as well.

ဒီမှာ ကမ္ဘာ့ မှတ်တမ်းတွေလည်း ရှိပါတယ်။

And the fundamental lesson, I believe,

ကျွန်တော် ယုံကြည်တာက အဓိကကျတဲ့ သင်ခန်းစာက

is that design truly is

တကယ့် ဒီဇိုင်းက

a contact sport.

ထိတွေ့တဲ့ အားကစားတစ်ရပ်ပါ။

It demands that we bring all of our senses to the task,

ဒါက တောင်းဆိုတာက ကျွန်တော်တို့ အာရုံအားလုံး အလုပ်ဆီ ယူလာပြီး

and that we apply the very best of our thinking,

ကိုယ့်ရဲ့ အကောင်းဆုံး အတွေး၊ ခံစားချက်နဲ့

our feeling and our doing

အလုပ်တွေကို ကျွန်တော်တို့ လက်ထဲမှာရှိတဲ့

to the challenge that we have at hand.

စိန်ခေါ်မှုဆီမှာ အသုံးချတာပါ။

And sometimes, a little prototype of this experience

တစ်ခါတစ်လေမှာ ဒီအတွေ့အကြုံရဲ့ ရှေ့ပြေးပုံစံလေးဟာ

is all that it takes to turn us

ကျွန်တော်တို့ကို "အိုး ဝိုး" ကနေ "တာ့ ဒါ"

from an "uh-oh" moment to a "ta-da" moment.

ကာလဆီ လှည့်သွားစေတာတွေပါ။

And that can make a big difference.

ဒါက ကွဲပြားမှုကြီးတစ်ခု ဖန်တီးနိုင်ပါတယ်။

Thank you very much.

ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ်။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)