Build a tower, build a team | Tom Wujec

تام وژه: اگر مي‌خواهيد یک برج بسازيد، ابتدا یک تیم تشكيل بدهيد.

Translator: soheila Jafari Reviewer: Maral Salehi

Several years ago here at TED, Peter Skillman

چندین سال پیش، اينجا، در تد، پیتر اسکیلمن (Peter Skillman)

introduced a design challenge

یک چالش طراحي

called the marshmallow challenge.

كه وي آن را چالش مارشملو ناميد را معرفي کرد.

And the idea's pretty simple:

ایده او خیلی ساده بود.

Teams of four have to build the tallest free-standing structure

یک تیم چهار نفره می بایستی بلندترین سازه ايستاده مستقل را

out of 20 sticks of spaghetti,

با 20 عدد اسپاگتی،

one yard of tape, one yard of string

یک یارد چسب نواری، یک یارد نخ

and a marshmallow.

و یک مارشملو (نوعی شیرینی) مي‌ساختند.

The marshmallow has to be on top.

مارشملو می بایست در بالاي سازه قرار مي‌گرفت.

And, though it seems really simple, it's actually pretty hard

و گرچه این به نظر خیلی ساده میرسد، اما در عمل بسيار دشوار است،

because it forces people

زیرا اين كار افراد را مجبور می کند که با هم

to collaborate very quickly.

خیلی سریع همکاری کنند.

And so, I thought this was an interesting idea,

و خوب من فکر کردم این ایده جالبی است،

and I incorporated it into a design workshop.

و آن را در یک کارگاه طراحی گنجاندم.

And it was a huge success.

این یک موفقیت بزرگ بود.

And since then, I've conducted

از آن زمان، من

about 70 design workshops across the world

حدود 70 کارگاه طراحی را در سراسر دنیا

with students and designers and architects,

با دانشجویان، طراحان و معماران

even the CTOs of the Fortune 50,

حتی با مدیران ارشد تکنولوژی شرکتهای Fortune 50 ترتيب داده‌ام،

and there's something about this exercise

اما چیزی در مورد این تمرین هست

that reveals very deep lessons

که درس‌هاي بسیار بزرگي

about the nature of collaboration,

از سرشت همکاری را آشکار می‌کند،

and I'd like to share some of them with you.

و من مي‌خواهم برخی از آنها را با شما در میان بگذارم.

So, normally, most people begin

خوب، معمولا، بیشتر مردم كار را

by orienting themselves to the task.

با همسويي با كار، شروع می‌کنند.

They talk about it, they figure out what it's going to look like,

درباره آن صحبت می کنند، می‌سنجند كه آن كار چه شکلی خواهد بود،

they jockey for power.

برای دستيابي به قدرت ترفند می‌‌زنند،

Then they spend some time planning, organizing,

سپس زمانی را صرف برنامه‌ریزی و سازماندهی می‌کنند.

they sketch and they lay out spaghetti.

طرح آن را می‌کشند، اسپاگتی‌ها را پخش می‌کنند

They spend the majority of their time

و بیشتر زمانشان را صرف

assembling the sticks into ever-growing structures.

سر هم کردن اسپاگتی‌ها روي سازه‌هايي مي‌كنند كه مدام درحال بالا رفتن هستند

And then finally, just as they're running out of time,

و بعد، وقتي كه سرانجام زمانشان رو به پایان است،

someone takes out the marshmallow,

یک نفر مارشملو را بر مي‌دارد،

and then they gingerly put it on top,

و سپس همگي با احتیاط آن را در بالای سازه قرار می‌دهند،

and then they stand back, and -- ta-da! --

و بعد دست از كار مي‌كشند و هورا!

they admire their work.

آنها کارشان را تحسین می‌کنند.

But what really happens, most of the time,

ولی آنچه که در بیشتر اوقات واقعا اتفاق می‌افتد،

is that the "ta-da" turns into an "uh-oh,"

این است که "هورا" تبدیل به "اوه -اوه" می‌شود،

because the weight of the marshmallow causes the entire structure

زیرا وزن مارشملو باعث می‌شود که كل سازه

to buckle and to collapse.

خم شده و فرو بریزد.

So there are a number of people

اما، برخي از افراد

who have a lot more "uh-oh" moments than others,

بیشتر از دیگران دچار "اوه- اوه" می‌شوند،

and among the worst are recent graduates of business school.

كه از بين بدترین گروه‌ها، بايد از فارغ‌التحصیلان اخیر دانشكده بازرگاني نام ببرم.

(Laughter)

(خنده)

They lie, they cheat, they get distracted

آنها دروغ می‌گویند، تقلب می‌کنند، دستپاچه مي‌شوند،

and they produce really lame structures.

و سازه‌هاي خیلی سستی می‌سازند.

And of course there are teams

و البته تیم‌هایی هم هستند

that have a lot more "ta-da" structures,

که سازه‌های پر"هورا" دارند،

and among the best are recent graduates of kindergarten.

و در میان بهترینها، فارغ التحصیلان اخیر مهد کودک هستند.

(Laughter)

(خنده)

And it's pretty amazing.

و این بسیار حیرت‌آور است.

As Peter tells us,

همانطور که پیتر به ما می گوید،

not only do they produce the tallest structures,

آنها نه تنها بلندترین سازه‌ها را ساخته‌اند،

but they're the most interesting structures of them all.

بلکه سازه آنها از همه سازه‌هاي ديگر جالبتر است.

So the question you want to ask is:

خوب سوالی که می خواهید بپرسید این است:

How come? Why? What is it about them?

چه طور امکان داره؟ چرا؟ چی درمورد آنها خاصه؟

And Peter likes to say that

و پیتر مي‌گويد که،

none of the kids spend any time

"هیچ یک از بچه ها

trying to be CEO of Spaghetti, Inc. Right?

برای مدیر ارشد شرکت اسپاگتی شدن وقتي صرف نمي‌کنند." درسته.

They don't spend time jockeying for power.

آنها وقتي صرف زرنگي براي کسب قدرت نمی‌کنند.

But there's another reason as well.

اما دلیل دیگری نیز وجود دارد.

And the reason is that business students are trained

دلیلش این است که دانشجویان بازرگاني

to find the single right plan, right?

آموزش ‌ديده‌اند كه یک طرح واحد درست پيدا كنند. درسته.

And then they execute on it.

و بعد آن را اجرا کنند.

And then what happens is, when they put the marshmallow on the top,

و بعد، نتيجه اين مي‌شود که وقتی مارشملو را بالای آن سازه قرار می‌دهند،

they run out of time and what happens?

زمانشان تمام شده است، چه اتفاقی می افتد؟

It's a crisis.

این یک بحران است.

Sound familiar? Right.

به نظر آشناست؟ درسته.

What kindergarteners do differently

كاري كه مهدکودکی‌ها به نحو متفاوتی انجامش مي‌دهند،

is that they start with the marshmallow,

این است که آنها با مارشملو شروع می کنند،

and they build prototypes, successive prototypes,

و نمونه مي‌سازند، نمونه‌های پی در پی،

always keeping the marshmallow on top,

در حالي كه همواره مارشملو را در بالا نگه داشته‌اند،

so they have multiple times to fix when they build prototypes along the way.

به همين خاطر آنها زمان بيشتري برای اصلاح ساختمان نمونه در طي كار دارند.

Designers recognize this type of collaboration

از اينرو متخصصان طراحي این نوع از همکاری را

as the essence of the iterative process.

جوهر فرآیند از سر شروع كردن مي‌دانند.

And with each version, kids get instant feedback

با هر نسخه، بچه ها فورا" بازخورد

about what works and what doesn't work.

مي‌گيرند كه آیا آن کار می‌کند و یا نمی‌كند.

So the capacity to play in prototype is really essential,

خوب ظرفیت برای بازی روي نمونه واقعا" ضروری است،

but let's look at how different teams perform.

اما اجازه بدهید نگاه کنیم که چگونه تیمها متفاوت عمل می کنند.

So the average for most people is around 20 inches;

خوب متوسط ارتفاع نمونه در كار بیشتر افراد حدود بیست اینچ هست،

business schools students, about half of that;

دانشجویان مدرسه بازرگاني، حدود نصف این،

lawyers, a little better, but not much better than that,

وکلا ، کمی بهتر، اما نه خیلی بهتر از آنها،

kindergarteners, better than most adults.

و مهدکودکیها ، بهتر از بیشتر بزرگسالان بودند.

Who does the very best?

چه کسی بهتر از همه كار كرده است؟

Architects and engineers, thankfully.

خوشبختانه، معماران و مهندسان.

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

Thirty-nine inches is the tallest structure I've seen.

39 اینچ بلندترین سازه‌ای بوده که تاکنون دیده‌ام.

And why is it? Because they understand triangles

چرا اینطوره؟ زیرا آنها اين مساله را كه مثلث‌ها

and self-reinforcing geometrical patterns

و الگوهای هندسی كه يكديگر را تقويت كنند

are the key to building

کلید ساخت

stable structures.

سازه‌های پایدار هستند را می‌فهمند.

So CEOs, a little bit better than average,

به اين ترتيب، مدیران ارشد، یک کمی بالاتر از ميانگين هستند.

but here's where it gets interesting.

اما در اینجا مساله جالب مي‌شود.

If you put you put an executive admin. on the team,

اگر شما سرپرست اجرایی برای تیمتان بگذارید،

they get significantly better.

آنها بطور قابل توجهی بهتر خواهند بود.

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

It's incredible. You know, you look around, you go, "Oh, that team's going to win."

باور نکردنی است. مي‌دونيد، شما به اطراف نگاه می کنید، راه میروید، و مي‌گوئيد "اوه، این تیم برنده خواهد شد."

You can just tell beforehand. And why is that?

شما از قبل مي‌توانيد پيش‌بيني كنيد. چرا؟

Because they have special skills

زیرا آنها مهارتهاي خاصي

of facilitation.

برای تسهیل کار دارند.

They manage the process, they understand the process.

آنها روند كار را مدیریت می‌کنند، و فرآیند را درک می کنند.

And any team who manages

و هر تيمي كه كار را اداره كرده،

and pays close attention to work

و توجه بسياري به کار کند

will significantly improve the team's performance.

كارآيي تيم را به طور قابل توجهی بالا خواهد برد.

Specialized skills and facilitation skills

مهارت های تخصصی و مهارت های تسهیل

are the combination that leads to strong success.

ترکیبی فراهم مي‌كند که موجب نيل به موفقیت‌هاي بزرگتر می‌شود.

If you have 10 teams that typically perform,

اگر شما ده تیم داشته ‌باشيد که عملكرد معمولی داشته باشند،

you'll get maybe six or so that have standing structures.

احتمالا" شما حدود شش سازه ایستاده خواهید داشت.

And I tried something interesting.

و من یک کار جالب راامتحان کردم.

I thought, let's up the ante, once.

فکر کردم بگذار کمی مهیجش کنم.

So I offered a 10,000 dollar prize of software to the winning team.

يه جايزه ده‌هزار دلاري جهت خرید نرم‌افزار برای تیم برنده پيشنهاد کردم.

So what do you think happened to these design students?

خوب فکر می کنید چه اتفاقی برای دانشجویان رشته طراحی افتاد؟

What was the result?

و نتیجه چه بود؟

Here's what happened:

و این چیزی است که اتفاق افتاد.

Not one team had a standing structure.

حتی یک تیم هم سازه ایستاده نداشت.

If anyone had built, say, a one inch structure,

اگر کسی حتي یک اینچ سازه هم ساخته بود،

they would have taken home the prize.

آنها می‌توانستند جایزه را به خانه ببرند.

So, isn't that interesting? That high stakes

خوب ، جالب است که بدانيد شرط بندی‌های بالا

have a strong impact.

يك فشار قوی دارند.

We did the exercise again with the same students.

ما این عمل را دوباره با همان دانشجویان تکرار کردیم

What do you think happened then?

فکر میکنید بعدا" چه رخ داد؟

So now they understand the value of prototyping.

خوب حالا آنها قدر نمونه‌سازی را مي‌دانند.

So the same team went from being the very worst

بنابراين آن تیم از بدترین بودن

to being among the very best.

به حضور در ميان بهترین‌ها صعود كرد.

They produced the tallest structures in the least amount of time.

آنها در كوتاهترين مدت، بلندترین سازه‌ها را ساختند.

So there's deep lessons for us

خوب در اینجا براي ما درس بزرگی

about the nature of incentives and success.

در مورد نوع پاداش‌ها و موفقیت وجود دارد.

So, you might ask: Why would anyone

خوب ، شاید شما بپرسید: واقعا" چرا هر كسي باید

actually spend time writing a marshmallow challenge?

زمان صرف نوشتن یک چالش مارشملو کند؟

And the reason is, I help create

و دلیل آن این است، من به ایجاد

digital tools and processes

روندها و ابزارهای دیجیتالی كمك مي‌كنم

to help teams build cars and video games

که به تیمها در ساخت اتومبیل‌ها و بازی های ویدئویی

and visual effects.

و جلوه های بصری کمک خواهد کرد.

And what the marshmallow challenge does

و کاری که چالش مارشملو مي‌كند

is it helps them identify the hidden assumptions.

این است که به آنها کمک می کند تا مفروضات پنهان را شناسایی کنند.

Because, frankly,

زیرا، صادقانه بگویم،

every project has its own marshmallow, doesn't it?

هر پروژه‌ای چالش مارشملويِ خود را دارد، اینطور نیست؟

The challenge provides a shared experience,

این چالش یک تجربه مشترک،

a common language,

یک زبان مشترک،

a common stance to build the right prototype.

يك موضوع مشترک برای ساخت نمونه درست فراهم مي‌كند.

And so, this is the value of the experience,

بنابراين، این ارزش تجربه كردن

of this so simple exercise.

آن تمرین بسیار ساده است.

And those of you who are interested

و هر یک از شما که علاقه‌مند باشد

may want to go to MarshmallowChallenge.com.

مي‌تواند به آدرس marshmallowchallenge.com برود.

It's a blog that you can look at

این يك بلاگ است که در آن میتوانید ببينيد

how to build the marshmallows.

که مارشملوها را چگونه می‌سازند.

There's step-by-step instructions on this.

در آنجا دستورالعمل گام به گام وجود دارد.

There are crazy examples from around the world

در آنجا مثال‌هاي عجيبي از سراسر جهان هست

of how people tweak and adjust the system.

که افراد چگونه سیستم را تنظیم و تعديل می‌کنند.

There's world records that are on this as well.

رکوردهاي جهانی هم در آن هست.

And the fundamental lesson, I believe,

به اعتقاد من، درس بنيادي

is that design truly is

این است که طراحی واقعا"

a contact sport.

يك ورزش تماسي و ارتباطي است.

It demands that we bring all of our senses to the task,

و لازم است که شما همه حسهایتان را برای انجام آن بکار بگیرید،

and that we apply the very best of our thinking,

و اينکه بهترین فکرمان

our feeling and our doing

احساس مان و عمل مان را

to the challenge that we have at hand.

برای چالشی که در دست داریم، بکار بگیریم،

And sometimes, a little prototype of this experience

و گاهی، یک نمونه كوچك از این تجربه

is all that it takes to turn us

همه آن چیزی است که ما را

from an "uh-oh" moment to a "ta-da" moment.

به جاي لحظه "آه - اوه" به لحظه "هورا" مي‌برد.

And that can make a big difference.

و این می‌تواند یک تفاوت بزرگ ایجاد کند.

Thank you very much.

بسیار سپاسگزارم.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)