Build a tower, build a team | Tom Wujec

Translator: Paninya Masrangsan Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

Several years ago here at TED, Peter Skillman

ที่ TED เมื่อ2-3ปีก่อน คุณปีเตอร์ สกิลแมน (Peter Skillman)

introduced a design challenge

ได้นำเสนอปริศนาทางดีไซน์

called the marshmallow challenge.

ที่เรียกว่าปัญหามาร์ชเมลโล่

And the idea's pretty simple:

ไอเดียก็ง่ายๆ

Teams of four have to build the tallest free-standing structure

ทีมของคน4คนต้องสร้างหอคอยอิสระที่สูงที่สุด

out of 20 sticks of spaghetti,

จากเส้นสปาเก็ตตี้แห้ง20เส้น

one yard of tape, one yard of string

เทปหนึ่งหลา เชือกหนึ่งหลา

and a marshmallow.

และขนมมาร์ชเมลโล่หนึ่งชิ้น

The marshmallow has to be on top.

โดยขนมมาร์ชเมลโล่ต้องอยู่บนยอด

And, though it seems really simple, it's actually pretty hard

แม้ว่าอาจจะฟังดูง่าย แต่จริงๆแล้วก็ยากเหมือนกันนะครับ

because it forces people

เพราะว่างานนี้ทำให้

to collaborate very quickly.

คนในกลุ่มต้องทำงานร่วมกันในเวลาจำกัด

And so, I thought this was an interesting idea,

ผมคิดว่ามันเป็นไอเดียที่น่าสนใจดี

and I incorporated it into a design workshop.

เลยใช้เป็นส่วนหนึ่งของการสัมมนาด้านดีไซน์

And it was a huge success.

ซึ่งก็ประสบความสำเร็จมากๆ

And since then, I've conducted

จากนั้นมา ผมก็ได้

about 70 design workshops across the world

จัดกิจกรรมนี้มากว่า70แห่งทั่วโลก

with students and designers and architects,

สำหรับนักเรียน นักออกแบบ และสถาปนิก

even the CTOs of the Fortune 50,

รวมถึงประธานคณะผู้บริหารด้านเทคโนโลยี(CTO)ของบริษัทในFortune 50

and there's something about this exercise

มันมีบางอย่างเกี่ยวกับกิจกรรมนี้

that reveals very deep lessons

ที่สอนพวกเราถึงความรู้สำคัญ

about the nature of collaboration,

เกี่ยวกับธรรมชาติของการทำงานร่วมกัน

and I'd like to share some of them with you.

ซึ่งผมอยากจะบอกกับทุกท่านวันนี้

So, normally, most people begin

คนส่วนใหญ่มักจะเริ่มงาน

by orienting themselves to the task.

ด้วยการทำความเข้าใจปัญหา

They talk about it, they figure out what it's going to look like,

ด้วยการพูดคุยกัน และตกลงว่าผลควรจะออกมาเป็นอย่างไร

they jockey for power.

ต้องแบ่งแยกอำนาจกัน

Then they spend some time planning, organizing,

แล้วจึงจะใช้เวลาวางแผน จัดระบบ

they sketch and they lay out spaghetti.

วาดรูปตัวอย่าง แล้วค่อยเริ่มจับเส้นสปาเก็ตตี้

They spend the majority of their time

พวกเขาใช้เวลาส่วนใหญ่

assembling the sticks into ever-growing structures.

ในการจัดเส้นสปาเก็ตตี้ให้เป็นหอคอยที่สูงขึ้นเรื่อยๆ

And then finally, just as they're running out of time,

และในที่สุด เมื่อเวลากำลังจะหมด

someone takes out the marshmallow,

คนๆนึงก็หยิบมาร์ชเมลโล่

and then they gingerly put it on top,

ไปวางบนยอดอย่างระมัดระวัง

and then they stand back, and -- ta-da! --

แล้วทุกคนก็ถอยหลังมาดู เสร็จแล้ว!

they admire their work.

ได้ผลงานที่น่าชื่นชม

But what really happens, most of the time,

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นในความเป็นจริงส่วนใหญ่

is that the "ta-da" turns into an "uh-oh,"

คือ"เสร็จแล้ว!"กลายเป็น"แย่แล้ว!"

because the weight of the marshmallow causes the entire structure

เพราะน้ำหนักของมาร์ชเมลโล่ทำให้หอคอย

to buckle and to collapse.

โค้งงอและพังทลาย

So there are a number of people

มีคนบางกลุ่ม

who have a lot more "uh-oh" moments than others,

ที่เจอปัญหา"แย่แล้ว"บ่อยกว่าคนอื่นๆ

and among the worst are recent graduates of business school.

หนึ่งในพวกที่แย่ที่สุดคือบัณฑิตใหม่สาขาบริหารธุรกิจ

(Laughter)

(หัวเราะ)

They lie, they cheat, they get distracted

พวกเขาทั้งโกหก ทั้งโกงกัน ทั้งไม่มีสมาธิ

and they produce really lame structures.

และยังสร้างหอคอยที่ไม่ได้เรื่องอีกต่างหาก

And of course there are teams

แน่นอนว่ามีทีมที่

that have a lot more "ta-da" structures,

สร้างหอคอยแบบ"เสร็จแล้ว"ได้บ่อยกว่ากลุ่มอื่นๆ

and among the best are recent graduates of kindergarten.

หนึ่งในนั้นคือบัณฑิตใหม่โรงเรียนอนุบาล

(Laughter)

(หัวเราะ)

And it's pretty amazing.

น่าทึ่งนะครับ

As Peter tells us,

อย่างที่ปีเตอร์บอก

not only do they produce the tallest structures,

พวกเขาไม่เพียงแต่สร้างหอคอยที่สูงที่สุดเท่านั้น

but they're the most interesting structures of them all.

ยังเป็นหอคอยที่แปลกตาและน่าสนใจที่สุดด้วย

So the question you want to ask is:

ดังนั้น เราควรจะตั้งคำถามว่า

How come? Why? What is it about them?

เป็นไปได้อย่างไร ทำไม มีอะไรเกี่ยวกับพวกเขา

And Peter likes to say that

และปีเตอร์มักจะพูดว่า

none of the kids spend any time

"ไม่มีเด็กคนไหนที่ใช้เวลา

trying to be CEO of Spaghetti, Inc. Right?

พยายามจะเป็นCEOของบริษัทสปาเก็ตตี้" ใช่แล้ว

They don't spend time jockeying for power.

เขาไม่เสียเวลาแบ่งแยกอำนาจ

But there's another reason as well.

และยังมีเหตุผลอีกอย่างนึงด้วย

And the reason is that business students are trained

ซึ่งก็คือ การที่นักเรียนบริหารธุรกิจถูกสอนมา

to find the single right plan, right?

ให้พยายามหาแผนที่ดีที่สุดแผนเดียว

And then they execute on it.

แล้วค่อยลงมือปฏิบัติ

And then what happens is, when they put the marshmallow on the top,

และสิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ เมื่อวางมาร์ชเมลโล่บนยอด

they run out of time and what happens?

เวลาหมด และเกิดอะไรขึ้น

It's a crisis.

วิกฤตกาล

Sound familiar? Right.

ฟังดูคุ้นเคยใช่มั้ยครับ

What kindergarteners do differently

สิ่งที่เด็กอนุบาลทำต่างจากนั้น

is that they start with the marshmallow,

คือการเริ่มต้นที่มาร์ชเมลโล่

and they build prototypes, successive prototypes,

แล้วสร้างต้นแบบ อันแล้วอันเล่า

always keeping the marshmallow on top,

โดยเอามาร์ชเมลโล่ไว้บนยอดเสมอ

so they have multiple times to fix when they build prototypes along the way.

ดังนั้น เขาจึงมีโอกาสหลายครั้งหลายหนที่จะแก้ปัญหาจากต้นแบบแต่ละอัน

Designers recognize this type of collaboration

พวกดีไซเนอร์เรียกการทำงานร่วมกันแบบนี้ว่า

as the essence of the iterative process.

เป็นการกระบวนการทำซ้ำอย่างแท้จริง

And with each version, kids get instant feedback

สำหรับต้นแบบแต่ละชิ้น เด็กๆได้รับการตอบรับทันตา

about what works and what doesn't work.

ว่าต้นแบบแต่ละอันมีข้อดีข้อเสียอย่างไร

So the capacity to play in prototype is really essential,

ดังนั้น การปรับปรุงต้นแบบได้หลายๆครั้งเป็นปัจจัยสำคัญ

but let's look at how different teams perform.

ลองมาดูผลของแต่ละทีมกัน

So the average for most people is around 20 inches;

โดยเฉลี่ยแล้ว หอคอยออกมาสูงประมาณ20นิ้ว

business schools students, about half of that;

นักเรียนบริหารธุรกิจ ได้ประมาณครึ่งนึง

lawyers, a little better, but not much better than that,

ทนาย ดีขึ้นนิดหน่อย แต่ไม่มากนัก

kindergarteners, better than most adults.

เด็กอนุบาลดีกว่าผู้ใหญ่ทั่วไป

Who does the very best?

ใครทำได้ดีที่สุดน่ะเหรอ

Architects and engineers, thankfully.

สถาปนิกกับวิศวกร ...โชคดีไป

(Laughter)

(หัวเราะ)

Thirty-nine inches is the tallest structure I've seen.

39นิ้วคือสถิติหอคอยที่สูงที่สุดที่ผมเคยเห็น

And why is it? Because they understand triangles

เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะพวกเขาเข้าใจสามเหลี่ยม

and self-reinforcing geometrical patterns

และโครงสร้างเรขาคณิตที่แข็งแรง

are the key to building

ว่าเป็นส่วนสำคัญของการสร้าง

stable structures.

สิ่งก่อสร้างที่มั่นคง

So CEOs, a little bit better than average,

ส่วนCEO ดีกว่าเกณฑ์เฉลี่ยเล็กน้อย

but here's where it gets interesting.

สิ่งที่น่าสนใจคือ

If you put you put an executive admin. on the team,

หากเพิ่มเลขาธิการเข้าไปในทีมแล้ว

they get significantly better.

ผลงานจะออกมาดีกว่าเก่ามาก

(Laughter)

(หัวเราะ)

It's incredible. You know, you look around, you go, "Oh, that team's going to win."

น่าสนใจมาก เพราะแค่คุณมองไปรอบๆห้องก็รู้ว่า"ทีมนั้นจะชนะแน่"

You can just tell beforehand. And why is that?

บอกได้ตั้งแต่ก่อนแข่งแล้ว ทำไมน่ะเหรอ

Because they have special skills

ก็เพราะทักษะพิเศษ

of facilitation.

ในการทำงานร่วมกัน

They manage the process, they understand the process.

พวกเขาจัดกระบวนการ เข้าใจกระบวนการ

And any team who manages

ทีมไหนก็ตาม

and pays close attention to work

ที่ใส่ใจในการทำงาน

will significantly improve the team's performance.

ก็มักจะพัฒนาผลโดยรวม

Specialized skills and facilitation skills

ทักษะเฉพาะทาง และทักษะการทำงาน

are the combination that leads to strong success.

คือสิ่งที่นำพาไปสู่ความสำเร็จ

If you have 10 teams that typically perform,

ถ้าคุณเริ่มด้วยทีม10ทีม

you'll get maybe six or so that have standing structures.

ก็มักจะเหลือประมาณ6ทีมที่มีโครงสร้างที่ยืนยัดได้

And I tried something interesting.

ผมได้ลองทำอะไรบางอย่างที่น่าสนใจ

I thought, let's up the ante, once.

ผมอยากลองให้ของล่อใจดู

So I offered a 10,000 dollar prize of software to the winning team.

ผมประกาศว่าจะให้รางวัลซอฟต์แวร์มูลค่า10,000ดอลล่ากับทีมที่ชนะ

So what do you think happened to these design students?

คุณคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับนักเรียนออกแบบเหล่านี้

What was the result?

ผลเป็นอย่างไร

Here's what happened:

นี่คือสิ่งที่ได้

Not one team had a standing structure.

ไม่มีซักทีมที่สร้างหอคอยที่ยืนเองได้

If anyone had built, say, a one inch structure,

ถ้าใครสร้างหอคอยที่สูงแค่หนึ่งนิ้ว

they would have taken home the prize.

ก็ชนะไปแล้ว

So, isn't that interesting? That high stakes

น่าสนใจมั้ยครับว่ารางวัลราคาสูง

have a strong impact.

จะมีผลกระทบที่รุนแรงอย่างนี้

We did the exercise again with the same students.

เราทำกิจกรรมนี้อีกครั้งกับนักเรียนกลุ่มเดียวกัน

What do you think happened then?

คุณทราบมั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น

So now they understand the value of prototyping.

เมื่อเขาเข้าใจความสำคัญของการสร้างต้นแบบ

So the same team went from being the very worst

ทีมที่เคยเป็นที่ท้ายๆ

to being among the very best.

กลายมาเป็นที่ต้นๆ

They produced the tallest structures in the least amount of time.

พวกเขาสร้างหอคอยที่สูงที่สุดได้ในเวลาที่สั้นที่สุด

So there's deep lessons for us

นี่คือบทเรียนสำหรับทุกคน

about the nature of incentives and success.

เกี่ยวกับสิ่งล่อใจและความสำเร็จ

So, you might ask: Why would anyone

คุณอาจจะถามว่า

actually spend time writing a marshmallow challenge?

ใครใช้เวลากับปัญหามาร์ชเมลโล่แบบนี้

And the reason is, I help create

เหตุผลของผมคือ ผมได้ช่วยสร้าง

digital tools and processes

อุปกรณ์ดิจิตอลและกระบวนการ

to help teams build cars and video games

ที่ช่วยให้ทีมสร้างรถยนต์ วีดีโอเกม

and visual effects.

และเอฟเฟ็กต์ต่างๆ

And what the marshmallow challenge does

สิ่งที่ปัญหามาร์ชเมลโล่ทำ

is it helps them identify the hidden assumptions.

คือการสอนให้คนมองเห็นความเชื่อบางอย่างที่ซ่อนอยู่ภายใน

Because, frankly,

เพราะที่จริงแล้ว

every project has its own marshmallow, doesn't it?

โครงการทุกๆชิ้นก็มีมาร์ชเมลโล่ของมัน จริงมั้ยครับ

The challenge provides a shared experience,

กิจกรรมนี้สร้างสถานการณ์ให้คนร่วมประสบการณ์

a common language,

พูดภาษาเดียวกัน

a common stance to build the right prototype.

ใช้ความเข้าใจเดียวกันเพื่อจะสร้างต้นแบบที่ถูกต้อง

And so, this is the value of the experience,

และนี่คือคุณค่าของประสบการณ์

of this so simple exercise.

จากกิจกรรมง่ายๆ

And those of you who are interested

สำหรับท่านที่สนใจ

may want to go to MarshmallowChallenge.com.

คุณสามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ marshmallowchallenge.com

It's a blog that you can look at

ซึ่งเป็นบล็อกที่คุณสามารถอ่านเกี่ยวกับ

how to build the marshmallows.

วิธีการทำกิจกรรมมาร์ชเมลโล่

There's step-by-step instructions on this.

มีการบรรยายวิธีเป็นขั้นตอน

There are crazy examples from around the world

มีตัวอย่างแปลกๆจากทั่วโลก

of how people tweak and adjust the system.

จากการที่คนปรับปรุงและเปลี่ยนแปลงกระบวนการนี้

There's world records that are on this as well.

และยังมีสถิตโลกด้วย

And the fundamental lesson, I believe,

บทเรียนที่สำคัญที่สุดคือ

is that design truly is

การออกแบบที่แท้จริง

a contact sport.

เป็นงานที่ต้องใช้ร่างกาย

It demands that we bring all of our senses to the task,

เราจำเป็นต้องใช้ประสาทสัมผัสทุกๆชนิด

and that we apply the very best of our thinking,

และใช้กำลังสมองคิดอย่างเต็มที่

our feeling and our doing

ทั้งความรู้สึกและการกระทำ

to the challenge that we have at hand.

เพื่อที่จะแก้ปัญหาตรงหน้า

And sometimes, a little prototype of this experience

และบางครั้งประสบการณ์เล็กๆน้อยๆแบบนี้

is all that it takes to turn us

ก็เพียงพอที่จะทำให้เรา

from an "uh-oh" moment to a "ta-da" moment.

เปลี่ยน"แย่แล้ว"ให้เป็น"เสร็จแล้ว"ได้

And that can make a big difference.

และเป็นปัจจัยในการเปลี่ยนแปลงไปในทางบวกได้

Thank you very much.

ขอบคุณมากครับ

(Applause)

(ปรบมือ)