Why work doesn't happen at work | Jason Fried

Translator: meri togonidze Reviewer: Natalie Saginashvili

მინდა გესაუბროთ სამსახურის შესახებ

So I'm going to talk about work;

specifically, why people can't seem to get work done at work,

კონკრეტულად კი, რატომ არ შეუძლიათ ადამიანებს

შეასრულონ საქმე სამსახურში,

which is a problem we all kind of have.

ეს პრობლემა, მგონი, ყველას გვაერთიანებს...

But let's sort of start at the beginning.

მაგრამ, მოდით, თავიდან დავიწყოთ:

So, we have companies and non-profits and charities

არსებობენ კომპანიები, არასამეწარმეო ორგანიზაციები და საქველმოქმედო ორგანიზაციები

and all these groups that have employees or volunteers of some sort.

და ყველა ამ ორგანიზაციას

ჰყავს თანამშრომლები

ან მოხალისეები..

And they expect these people who work for them

და ისინი ელიან ამ თანამშრომლებისგან საქმის კეთებას მათთვის..

დიადი საქმის კეთებას--

to do great work --

I would hope, at least.

იმედს ვიტოვებ მაინც, რომ ეს ასეა..

At least good work, hopefully, at least it's good work --

ჩვეულებრივად, კარგ საქმეს მაინც.

hopefully great work.

იყოს, ძალიან კარგი საქმე.

And so what they typically do is they decide

და რასაც ორგანიზაციები აკეთებენ, არის, რომ ისინი წყვეტენ

that all these people need to come together in one place to do that work.

რომ ადამიანებს სჭირდებათ ერთ ადგილას თავმოყრა

იმისთვის, რომ გააკეთონ საქმე.

So a company, or a charity, or an organization of any kind,

ასე რომ იქნება ეს საქველმოქმედო, კომერციული ან სხვა სახის ორგანიზაცია

unless you're working in Africa, if you're really lucky to do that --

ადამიანები, როგორც წესი, თუ აფრიკაში არ მუშაობთ,

და თუ იღბლიანი ხართ,

most people have to go to an office every day.

ძირითადად, ყოველ დღე დადიან სამსახურში (ოფისში).

And so these companies,

ასე რომ, კომპანიები

they build offices.

აშენებენ ოფისებს

They go out and they buy a building, or they rent a building,

ისინი მიდიან, ყიდულობენ შენობას, ან ქირაობენ შენობას

or they lease some space,

ან იჯარით იღებენ ფართს,

and they fill this space with stuff.

და ავსებენ მათ სხვადასხვა საგნებით

They fill it with tables, or desks,

მაგიდებით, მერხებით,

chairs, computer equipment,

სკამებით, კომპიუტერული აღჭურვილობით

პროგრამებით,

software, Internet access,

ინტერნეტთან წვდომით,

maybe a fridge, maybe a few other things,

შეიძლება მაცივრითაც, და რამდენიმე სხვა ნივთით,

and they expect their employees, or their volunteers,

და ელიან თანამშრომლებისგან, ან მოხალისეებისგან,

რომ მივიდნენ ყოველ დღე ამ ადგილას და მაგრად იმუშავონ.

to come to that location every day to do great work.

It seems like it's perfectly reasonable to ask that.

თითქოს ამის თხოვნა აბსოლუტურად მიზანშეწონილია.

However, if you actually talk to people

თუმცა, თუკი ადამიანებს ადამიანებს გულახდილად დაელაპარაკებით

და საკუთარ თავში ჩაიხედავთ

and even question yourself, and you ask yourself,

და შეეკითხებით:

where do you really want to go when you really need to get something done?

სინამდვილეში სად მიგიწევს გული, როდესაც საქმე გაქვს გასაკეთებელი?

You'll find out that people don't say what businesses think they would say.

აღმოაჩენთ, რომ ადამიანები არ ამბობენ

იმას, რასაც ბიზნესმენები მოელიან მათგან.

If you ask people the question:

თუ კითხავთ ადამიანებს: სინამდვილეში სად მიგიწევს გული

Where do you need to go when you need to get something done?

როდესაც საქმე გაქვს გასაკეთებელი?

Typically, you get three different kinds of answers.

როგორც წესი, სამ განსხვავებულ პასუხს მიიღებთ.

One is kind of a place or a location or a room.

პირველი: რაიმე ადგილი ან ოთახი

Another one is a moving object,

მეორე: მოძრავი ობიექტი

and a third is a time.

და მესამე: არის დრო.

So here are some examples.

აი, მაგალითები:

I've been asking people this question for about 10 years:

როცა ვეკითხები ადამიანს - და მე ვეკითხები ადამიანებს ამ შეკითხვას 10 წლის განმავლობაში

"Where do you go when you really need to get something done?"

ვეკითხები: სად მიგიწევს გული, როდესაც საქმე გაქვს გასაკეთებელი?

მეუბნებიან: აივანზე ან გემბანზე,

I'll hear things like, the porch, the deck, the kitchen.

სამზარეულოში.

I'll hear things like an extra room in the house,

ან, სახლის რომელიმე დამატებით ოთახში,

სარდაფში,

the basement,

the coffee shop, the library.

ყავახანაში, ბიბლიოთეკაში

And then you'll hear things like the train,

მერე ასევე გაიგებთ ისეთ პასუხებს, როგორიცაა: მატარებელი,

a plane, a car -- so, the commute.

თვითმფრინავი, ავტომანქანა, ანუ, გადაადგილების საშუალებები.

And then you'll hear people say,

მერე ასევე გაიგებთ:

"Well, it doesn't really matter where I am,

ნამდვილად არ აქვს მნიშვნელობა სად ვარ,

as long as it's early in the morning or late at night or on the weekends."

თუ მართლა დილით ადრე მიხდება საქმის კეთება, ან მაგალითად, ძალიან გვიან.. ან მაგ.: შაბათ-კვირას.

თითქმის არასდროს გეტვიან: ოფისშიო.

You almost never hear someone say, "The office."

მაგრამ ბიზნესი ხარჯავს მთელ თანხებს ოფისებში.

But businesses are spending all this money on this place called the office,

და ხალხს აიძულებენ იარონ იქ ყოველდღიურად,

and they're making people go to it all the time,

და ხალხი მაინც არ მუშაობს ამ ადგილას.

yet people don't do work in the office.

რა ხდება?

What is that about?

(Laughter)

რატომ?

Why is that? Why is that happening?

რატომ ხდება ასე?

And what you find out is,

რასაც მიხვდებით, არის, რომ თუ უფრო ჩაუღრმავდებით ამ საკითხს,

if you dig a little bit deeper, you find out that people --

გამოარკვევთ, რომ ხალხი

აი რა ხდება --

this is what happens:

People go to work,

ხალხი მიდის სამსახურში

and they're basically trading in their work day

და ისინი ძირითადად ჰყოფენ თავიანთ სამუშაო დღეს

for a series of "work moments" -- that's what happens at the office.

სამუშაო მომენტების ნაწილებად.

აი რა ხდება ოფისში.

You don't have a work day anymore. You have work moments.

შენ აღარ გაქვს სამუშაო დღე. შენ გაქვს სამუშაო მომენტები.

თიქოს ოფისის შესასვლელი კარი ბლენდერი იყოს.

It's like the front door of the office is like a Cuisinart,

and you walk in and your day is shredded to bits,

შედიხარ და შენი დღე იჭრება ნაწილებად,

იმიტომ, რომ გაქვს 15 წუთი აქ, 30 წუთი იქ,

because you have 15 minutes here, 30 minutes there,

and something else happens, you're pulled off your work,

მერე კიდე, რაღაც ხდება და უცბად, მოწყდები შენს საქმეს,

უცბად, რაღაც სხვა უნდა აკეთო, მერე ისევ 20 წუთი გაქვს, მერე ლანჩი,

then you have 20 minutes, then it's lunch, then you have something else to do ...

მერე კიდევ სხვა რამე უნდა გააკეთო,

Then you've got 15 minutes, and someone pulls you aside and asks you a question,

მერე ისევ 15 წუთი მუშაობ, და კვლავ: ვიღაც გაწყვეტინებს და გისვამს შეკითხვას.

და სანამ შენ მიხვდები, უკვე 5:00 საათია.

and before you know it, it's 5 p.m.,

and you look back on the day,

შეხედავ განვლილ დღეს და

and you realize that you didn't get anything done.

მიხვდები, რომ დიდი არც არაფერი გაგიკეთებია,

ყველანი ვყოფილვართ ამ დღეში.

We've all been through this.

We probably went through it yesterday or the day before, or the day before that.

ალბათ გუშინაც,

ან გუშინწინ, ან უფრო ადრე.

You look back on your day,

უყურებ შენს განვლილ დღეს და, ამბობ: არც არაფერი გამიკეთებია დღეს მნიშვნელოვანი

and you're like, "I got nothing done today.

I was at work. I sat at my desk. I used my expensive computer.

ვიყავი რა სამსახურში.

ვიჯექი მაგიდასთან. გამოვიყენე ძვირადღირებული კომპიუტერი.

I used the software they told me to use.

გამოვიყენე პროგრამა, რომელიც მითხრეს, რომ უნდა გამომეყენებინა.

I went to these meetings I was asked to go to.

ვიყავი შეხვედრებზე, რომლებზეც მთხოვეს, რომ წავსულიყავი.

I did these conference calls. I did all this stuff.

ზარებიც გავაკეთე, ყველაფერი გავაკეთე.

But I didn't actually do anything.

მაგრამ რეალურად არც არაფერი გამიკეთებია.

I just did tasks.

უბრალოდ, დავალებული საქმიანობები დავასრულე.

I didn't actually get meaningful work done."

აზრიანი სამუშაო არ შემისრულებია.

And what you find is that, especially with creative people --

სინამდვილეში, განსაკუთრებით შემოქმედებით ხალხს,

designers, programmers, writers, engineers, thinkers --

დიზაინერებს, პროგრამისტებს,

მწერლებს, ინჟინრებს,

მოაზროვნეებს,

that people really need long stretches of uninterrupted time

და ხალხს, რომელსაც ნამდვილად სჭირდებათ

ხანგრძლივი დრო, რომ საქმე დაასრულონ.

to get something done.

You cannot ask somebody to be creative in 15 minutes

ვერ მოსთხოვ ადამიანს, რომ იყოს შემოქმედებითი 15 წუთში

and really think about a problem.

და იფიქროს პრობლემაზე.

You might have a quick idea,

შეიძლება გქონდეს უცაბედი იდეა,

but to be in deep thought about a problem and really consider a problem carefully,

მაგრამ იმისთვის რომ ჩაუღრმავდე რაიმე პრობლემას და გააანალიზო ის,

you need long stretches of uninterrupted time.

გჭირდება ხანგრძლივი, შეუწყვეტელი დრო.

And even though the work day is typically eight hours,

და იმისდა მიუხედავად, რომ სამუშაო დღე როგორც წესი რვა საათია,

how many people here have ever had eight hours to themselves at the office?

რამდენ ადამიანს ჰქონია რვა საათი სამუშაო ადგილას თავიანთთვის?

და შვიდი საათი?

How about seven hours?

Six? Five? Four?

ექვსი? ხუთი? იქნებ ოთხი?

When's the last time you had three hours to yourself at the office?

როდის იყო ბოლოს სამი საათი გაატარეთ ოფისში შეწუხების გარეშე, მარტომ?

Two hours? One, maybe?

ორი საათი? ერთი, შეიძლება.

Very, very few people actually have

ძალიან, ძალიან ცოტა ადამიან აქვს

long stretches of uninterrupted time at an office.

ნამდვილი ხანგრძლივი დრო შეწუხების გარეშე თავიანთ ოფისში.

And this is why people choose to do work at home,

ამიტომაც არის რომ ადამიანები საქმის გაკეთებას სახლებში ამჯობინებენ.

or they might go to the office,

ან შეიძლება წავიდნენ სამსახურში,

but they might go to the office really early in the day,

მაგრამ ან ძალიან ადრე დილით,

ან გვიან ღამით, როცა ირგვლივ არავინაა,

or late at night when no one's around,

or they stick around after everyone's left,

ან რჩებიან გვიანობამდე, როცა ყველა წასულია, ან შაბათ-კვირას იყენებენ.

or go in on the weekends,

ან აკეთებენ საქმეს თვითმფრინავში,

or they get work done on the plane, in the car or in the train,

ავტომანქანაში ან მატარებელში.

because there are no distractions.

იმიტომ, რომ ასეთ ადგილებში ყურადღება არ ებნევათ.

Now there are different kinds of distractions,

კი, ასეთ ადგილებშიც გაგებნევა ყურადღება ოდნავ, მაგრამ

but not the really bad distractions, which I'll talk about in a minute.

მართლა ცუდი სახის ყურადღების გამფანტველი რამ ასეთ ადგილებში არ შეგხვდება

ამაზე ვისაუბრებ სულ ერთ წუთში.

And this whole phenomenon of having short bursts of time to get things done

და ასეთი სახის ფენომენი

დროის პატარა ნაწილაკების ქონის სახით

reminds me of another thing that doesn't work when you're interrupted,

მახსენებს სხვა რამეს:

რაც არ გამოდის როცა თქვენ ხელს გიშლიან,

and that is sleep.

ეს არის ძილი.

I think that sleep and work are very closely related --

ვფიქრობ, ძილი და საქმე მჭიდროდ არის დაკავშირებული ერთმანეთთან.

არ ვგულისხმობ, რომ ძილის დროს მუშაობა შეიძლება,

not because you can work while you're sleeping and sleep while you're working.

ან პირიქით, ძილი საქმის დროს.

That's not really what I mean.

ამას ნამდვილად არ ვგულისხმობ.

I'm talking specifically about the fact that sleep and work are phase-based,

მე ვსაუბრობ კონკრეტულად ფაქტზე,

რომ ძილი და საქმე

ფაზებზე დაფუძნებული აქტივობებია

or stage-based, events.

ან ეტაპებზე დაფუძნებული. (ეტაპობრივი)

Sleep is about sleep phases, or stages -- some people call them different things.

ძილი გულისხმობს ძილის ეტაპებს,

სხვადასხვა ადამიანი სხვადასხვაგვარად მოიხსენებს მათ,

There are five of them, and in order to get to the really deep ones,

გამოვყოფ ხუთ მათგანს:

იმისთვის რომ გქონდეთ ნამდვილად ღრმა, აზრიანი აქტივობები

the meaningful ones, you have to go through the early ones.

უნდა გქონდეთ ადრეულად.

If you're interrupted while you're going through the early ones --

და თუ ხელს გიშლიან ამაში, ადრეული ფაზიდანვე,

ან საწოლში შეგაწუხებენ,

if someone bumps you in bed, or there's a sound, or whatever happens --

ან ხმა შეგაწუხებთ, ან რაიმე თუ მოხდება, რაც ძილში ხელს შეგიშლით,

you don't just pick up where you left off.

უბრალოდ ვერ გააგრძელებთ ძილს იქიდან, სადაც დატოვეთ,

If you're interrupted and woken up,

თუ ძილი შეგაწყვეტინეს და გაგაღვიძეს,

you have to start again.

თავიდან უნდა დაიწყოთ.

So you have to go back a few phases and start again.

ასე რომ, უნდა გადახვიდეთ რამდენიმე ფაზით უკან და თავიდან დაიწყოთ.

And what ends up happening -- you might have days like this

და რაც ხდება - ზოგჯერ შეიძლება ასეთი დღები გქონდეთ,

როცა გაიღვიძებ რვა საათზე დილით, ან შვიდზე

where you wake up at eight or seven in the morning, or whenever you get up,

როცა იღვიძებთ, და დგებით,

and you're like, "I didn't sleep very well.

ფიქრობთ, აუ, კარგად არ მეძინა.

I did the sleep thing -- I went to bed, I laid down,

უბრალოდ ძილი იყო რა, წავედი საწოლში, ვიწექი,

but I didn't really sleep."

მაგრამ რეალურად არ მეძინა

People say you go "to" sleep,

ამბობენ, რომ იძინებ,

but you don't go to sleep, you go towards sleep; it takes a while.

მაგრამ კი არ იძინებ, მიდიხარ ძილისკენ

უბრალოდ, რაღაც დრო სჭირდება, რომ ეს ძილის ფაზები გაიარო

You've got to go through phases and stuff,

and if you're interrupted, you don't sleep well.

თუ შეგაწყვეტინებენ კიდევ, კარგად არ გძინავს.

So does anyone here expect someone to sleep well

ასე რომ, ვფიქრობთ რომ კარგად გვძინავს,

როცა მთელი ღამის განმავლობაში ხელს გვიშლიან?

if they're interrupted all night?

I don't think anyone would say yes.

არა მგონია ვინმემ მიპასუხოს დადებითად (კი)

Why do we expect people to work well

და რატომ ველოდებით მაშინ, რომ ადამიანი იმუშავებს კარგად,

if they're being interrupted all day at the office?

თუ მთელი დღის განმავლობაში ხელს უშლიან და აწყვეტინებენ?

როგორ შეგვიძლია მოვთხოვოთ ადამიანებს საქმის კეთება,

How can we possibly expect people to do their job

if they go to the office and are interrupted?

თუ მიდიან ოფისში, რომ ხელი შეუშალონ

That doesn't really seem like it makes a lot of sense, to me.

აშკარად აზრი არ აქვს ამ ყველაფერს, ჩემთვის.

So what are the interruptions that happen at the office but not at other places?

ხოდა რა არის ეს ხელისშემშლელი ფაქტორები რომლებიც ხდება სამუშაო ადგილებზე?

რაც არ ხდება სხვა ადგილებში?

Because in other places, you can have interruptions like the TV,

სხვა ადგილებში კი გაქვს ხელისშემშლელი ფაქტორები ირგვლივ,

როგორიც არის, მაგალითად, ტელევიზორი

or you could go for a walk, or there's a fridge downstairs,

ან, წახვიდოდი სასეირნოდ,

ან, მაცივარია ქვემოთ

or you've got your own couch, or whatever you want to do.

ან გაქვს შენი კუთვნილი სავარძელი, ან რასაც გინდა გააკეთებ სხვას, საქმის გარდა.

If you talk to certain managers, they'll tell you

და თუ გაესაუბრებით კონკრეტულ მენეჯერებს,

ისინი გეტყვიან, რომ არ უნდათ, რომ მათმა თანამშრომლებმა სახლში იმუშაონ

that they don't want their employees to work at home

because of these distractions.

ხელის შემშლელი ფაქტორების გამო.

They'll sometimes also say,

ისინი ასევე ამბობენ:

ზოგჯერ ისინი ასევე იტყვიან, რომ

"If I can't see the person, how do I know they're working?"

თუ არ შემიძლია დავინახო ადამიანი, როგორ გავიგო ის ნამდვილად მუშაობს თუ არა?

which is ridiculous, but that's one of the excuses that managers give.

რაც სასაცილოა, რა თქმა უნდა, მაგრამ ეს არის ერთ-ერთი მიზეზი, რასაც მენეჯერები იყენებენ გასამართლებლად.

And I'm one of these managers. I understand. I know how this goes.

მეც ერთ-ერთი ვარ ამ მენეჯერთაგან

მე მესმის, ვიცი როგორ ხდება ეს ყველაფერი

We all have to improve on this sort of thing.

ჩვენ ყველამ უნდა გავაუმჯობესოთ ეს საქმე

ხშირად ჩამოგვითვლიან ყურადღების გამბნევ მიზეზებს,

But oftentimes they'll cite distractions:

მე ვერ მივცემ უფლებას მას, იმუშაოს სახლში.

"I can't let someone work at home.

They'll watch TV, or do this other thing."

ისინი უყურებენ ტელევიზორს, სხვა რაღაცეებს გააკეთებენ,

It turns out those aren't the things that are distracting,

მაგრამ, როგორც ჩანს, ესენი არ არიან რეალურად ყურადღების გამაბნეველი მიზეზები..

Because those are voluntary distractions.

იმიტომ რომ ეს მიზეზები ნებაყოფლობითია.

You decide when you want to be distracted by the TV,

შენ წყვეტ, როდის გინდა რომ უყურო ტელევიზორს,

when you want to turn something on,

შენ წყვეტ, როდის გინდა ჩართო და გამორთო.

or when you want to go downstairs or go for a walk.

შენ წყვეტ, როდის გინდა ქვევით ჩახვიდე ან სასეირნოდ წახვიდე..

At the office,

ოფისში კი ძირითადი ყურადღების გამფანტველი მიზეზები და ხელისშემშლელი ფაქტორები

most of the interruptions and distractions

რომლებიც ნამდვილად უშლის ხელს ხალხის მიერ სამუშაოს შესრულებას

that really cause people not to get work done are involuntary.

არის იძულებითი.

So let's go through a couple of those.

ხოდა, მოდით გავიაროთ ახლა ზოგიერთი მათგანი.

Now, managers and bosses will often have you think

მენეჯერები და უფროსები

ხშირად გაფიქრებინებენ, რომ ნამდვილი ხელისშემშლელი სამუშაოს შესრულების დროს

that the real distractions at work

are things like Facebook and Twitter

არის ან Facebook–ი ან Twitter–ი

and YouTube and other websites,

youtube–ი და სხვა საიტები.

and in fact, they'll go so far as to actually ban these sites at work.

და ისინი იქამდე მიდიან, რომ

კრძალავენ ამ საიტებს სამსახურში.

Some of you may work at places where you can't get to certain sites.

ზოგიერთი თქვენთაგანი შეიძლება მუშაობს კიდეც ისეთ ადგილას, სადაც ზოგიერთი საიტი ჩართული არ არის..

ჩინეთში ხომ არ ვართ? რა ხდება ჩვენს თავს?

I mean, is this China? What the hell is going on here?

You can't go to a website at work, and that's the problem?

ვებსაიტზე ვერ შედიხარ სამსახურში,

და ეს არის პრობლემა, რომლის გამოც ხალხი საქმეს არ აკეთებს?

That's why people aren't getting work done,

იმიტომ რომ Facebook-ით და Twitter-ით არიან გართულნი?

because they're on Facebook and Twitter?

ეს სასაცილოა. ეს აბსოლუტური ტყუილია.

That's kind of ridiculous. It's a total decoy.

Today's Facebook and Twitter and YouTube,

დღეს Facebook–ი და Twitter–ი, ისევე როგორც Youtube–ი

these things are just modern-day smoke breaks.

არის, მხოლოდ, თანამედროვეობის სიგარეტის მწეველთა შესვენებები.

No one cared about letting people take a smoke break for 15 minutes 10 years ago,

არავის აინტერესებდა ადამიანი სამუშაო დროის 15 წუთს სიგარეტის მოწევისთვის თუ გამოიყენებდა

ათი წლის წინ,

so why does anyone care if someone goes to Facebook

მაშინ რატომაა დღეს ასეთი დაინტერესებული შევა თუ არა ხელქვეითი Facebook–ზე ან რომელიმე სხვა საიტზე,

or Twitter or YouTube here and there?

Twitter–ზე ან Youtube–ზე?

ეს არ არის რეალური პრობლემები ოფისში.

Those aren't the real problems in the office.

The real problems are what I like to call the M&Ms,

ნამდვილი პრობლემები მდგომარეობს იმაში, რასაც მე ვუწოდებ

"მ და მ" -ს

the Managers and the Meetings.

მენეჯერები და მითინგები.

Those are the real problems in the modern office today.

აი ნამდვილი პრობლემები თანამედროვე ოფისებში დღეს.

აი რატომ ვერ სრულდება სამუშაო სამსახურში.

And this is why things don't get done at work,

it's because of the M&Ms.

იმიტომ რომ მ და მ უშლის ხელს.

Now what's interesting is,

აი საინტერესო რა არის:

if you listen to all the places that people talk about doing work,

თუ გადახედავთ ყველა იმ ადგილს, სადაც ხალხს ურჩევნია მუშაობა,

like at home, in the car, on a plane, late at night, or early in the morning,

მაგ.: სახლში, ავტომობილში, თვითმფრინავში,

ან გვიან ღამე, ან დილით ადრე,

you don't find managers and meetings.

თქვენ ვერ ნახავთ ამ ადგილებში მენეჯერს ან შეხვედრას;

You find a lot of other distractions, but not managers and meetings.

ნახავთ ბევრ სხვა ყურადღების გამაბნეველ ფაქტორს, მაგრამ არა მენეჯერს და მითინგს.

მოკლედ, მ და მ-ები არ შეგხვდებათ სხვა ადგილებში.

So these are the things that you don't find elsewhere,

მაგრამ შეგხვდებათ ოფისებში.

but you do find at the office.

And managers are basically people whose job it is to interrupt people.

და მენეჯერები ძირითადად ისინი არიან,

ვინც ხალხს სამუშაოს გაკეთებაში ხელს უშლიან.

That's pretty much what managers are for. They're for interrupting people.

პრინციპში, მენეჯერები ამისთვის არიან. იმისთვის რომ ხალხს ხელი შეუშალონ. შეაწყვეტინონ.

They don't really do the work, so they make sure everyone else is doing work,

მართლა საქმეს კი არ აკეთებენ,

უბრალოდ, უნდა დარწმუნდნენ, რომ ყველა სხვა ადამიანი მუშაობს, რაც თავის მხრივ, ხელის შეშლას გულისხმობს.

which is an interruption.

ჩვენ ძალიან ბევრი მენეჯერი გვყავს.

We have lots of managers in the world now, and a lot of people in the world,

მსოფლიოშიც უამრავი ადამიანია.

and a lot of interruptions by these managers.

შესაბამისად, ბევრი ხელის შემშლელი - მენეჯერების სახით.

They have to check in: "Hey, how's it going?

ისინი შემოდიან, გეკითხებიან: "როგორ მიდის საქმეები?"

Show me what's up." This sort of thing.

"მანახე რა ხდება" და ამგვარი რამეები.

They keep interrupting you at the wrong time,

და განაგრძობენ ხელის შეშლას ცუდ დროს,

როცა შენ რეალურად ცდილობ გააკეთო ის, რაშიც ფულს გიხდიან,

while you're actually trying to do something they're paying you to do,

ისინი მიისწრაფვიან ხელის შეშლისკენ.

they tend to interrupt you.

That's kind of bad.

რაც, ცოტა არ იყოს, ცუდია.

But what's even worse is the thing that managers do most of all,

მაგრამ, რაც კიდე უფრო უარესია, არის ის რასაც მენეჯერები ყველაზე მეტად სჩადიან:

which is call meetings.

მითინგები.

And meetings are just toxic,

მითინგები, კი, უბრალოდ, მომწამვლელია,

terrible, poisonous things

საშინელი, მომწამვლელი რაღაც,

during the day at work.

სამუშაო დღის განმავლობაში.

(Laughter)

ჩვენ ყველამ ვიცით, რომ ეს სიმართლეა.

We all know this to be true,

and you would never see a spontaneous meeting called by employees.

და თქვენ ვერასდროს ნახავთ ჩვეულებრივი თანამშრომლის მიერ მოწვეულ სპონტანურ შეხვედრას;

ასე არ ხდება.

It doesn't work that way.

The manager calls the meeting

მენეჯერი აწყობს მითინგებს,

so the employees can all come together,

იმისთვის, რომ თანამშრომლები ერთად შეიკრიბოს

and it's an incredibly disruptive thing to do to people --

და აი რაც უსაღვროდ უშლის ხალხს ხელს: --

როცა ამბობენ, "აი შეხედეთ,

to say, "Hey look,

we're going to bring 10 people together right now and have a meeting.

შევკრებთ 10 ადამიანს ერთად ახლავე და გვექნება შეხვედრა.

I don't care what you're doing,

არ მაინტერესებს, რას აკეთებთ.

you've got to stop doing it, so you can have this meeting."

უბრალოდ, შენ უნდა შეწყვიტო შენი საქმე, იმისთვის რომ დაესწრო აღნიშნულ შეხვედრას.

I mean, what are the chances that all 10 people are ready to stop?

მაგრამ, იმის ალბათობა რამდენია, რომ ეს 10 ადამიანი მზადაა, შეწყვიტოს თავიანთი საქმე?

What if they're thinking about something important, or doing important work?

იქნებ რაიმე მნიშვნელოვანზე ფიქრობენ ამ მომენტში?

იქნებ რამე მნიშვნელოვან საქმეს აკეთებენ?

All of a sudden you tell them they have to stop doing that to do something else.

უცბად რომ ეუბნებით, რომ უნდა შეწყვიტონ საქმე და

რაღაც სხვა გააკეთონ.

So they go into a meeting room, they get together,

ხოდა მიდიან შეხვედრების ოთახში, შეიკრიბებიან,

and they talk about stuff that doesn't really matter, usually.

და საუბრობენ საკითხებზე, რომლებიც რეალურად არც არის მნიშვნელოვანი.

Because meetings aren't work.

იმიტომ რომ შეხვედრა სამუშაო არ არის.

Meetings are places to go to talk about things

შეხვედრები გულისხმობს ადგილს, სადაც წახვალ და ისაუბრებ იმ საკითხებზე, რაც მომავალში უნდა გააკეთო.

you're supposed to be doing later.

მაგრამ შეხვედრები ასევე წარმოშობს სხვა შეხვედრებს.

But meetings also procreate.

ერთი გადადის სხვა შეხვედრაში

So one meeting tends to lead to another meeting,

და კიდე სხვა შეხვედრაში.

which leads to another meeting.

There's often too many people in the meetings,

ძირითადად ძალიან ბევრი ხალხია ხოლმე მითინგებზე,

და ისინი არიან ძალიან ძვირადღირებულნი ორგანიზაციისათვის.

and they're very, very expensive to the organization.

Companies often think of a one-hour meeting as a one-hour meeting,

კომპანიები ხშირად ფიქრობენ, რომ ერთ საათიანი შეხვედრა მართლაც ერთ საათიანია,

მაგრამ ეს სიმართლე არ არის, გარდა იმ შემთხვევისა, როცა შეხვედრაზე მხოლოდ ერთი კაცია.

but that's not true, unless there's only one person.

If there are 10 people, it's a 10-hour meeting, not a one-hour meeting.

თუ შეხვედრაზე 10 კაცია, ეს გულისხმობს 10 საათიან შეხვედრას და არა 1 საათიანს.

პროდუქტიულობის 10 საათი, რომელიც აკლდება ორაგნიზაციას,

It's 10 hours of productivity taken from the rest of the organization

ამ ერთ საათიანი შეხვედრის ჩატარება,

to have this one-hour meeting, which probably should have been handled

რომელიც სავარაუდოდ უნდა ჩატარდეს ორი ან სამი ადამიანის მიერ,

by two or three people talking for a few minutes.

რამოდენიმე წუთიანი საუბრებით.

But instead, there's a long scheduled meeting,

ამის მაგივრად, ტარდება გრძელვადიანი შეხვედრა,

because meetings are scheduled the way software works,

იმიტომ რომ შეხვედრა ტარდება იმ სახით, რა სახითაც კომპ. პროგრამა მუშაობს,

which is in increments of 15 minutes, or 30 minutes, or an hour.

15, 30 ან ერთ საათიანი შეყოვნებებით.

You don't schedule an eight-hour meeting with Outlook; you can't.

თქვენ ვერ დაგეგმავთ 8 საათიან შეხვედრას აუთლუქით.

უბრალოდ, ვერც შეძლებთ. არც ვიცი შეგიძლიათ თუ არა.

You can go 15 minutes or 30 minutes or 45 minutes or an hour.

შეგიძლიათ დაიშნოთ 15, 30, ან 45 წუთიანი ან ერთ საათიანი.

And so we tend to fill these times up

ასე რომ ჩვენ გვინდა შევავსოთ ეს დრო

when things should go really quickly.

როცა საქმე მართლა სწრაფად უნდა წავიდეს.

So meetings and managers are two major problems in businesses today,

ასე რომ, მითინგები და მენეჯერები არის ორი უდიდესი პრობლემა ბიზნესში დღეს.

განსაკუთრებით, ოფისებში.

especially at offices.

These things don't exist outside of the office.

რომლებიც არ შეგხვდებათ ოფისების გარეთ.

So I have some suggestions to remedy the situation.

ასე რომ მაქვს რამოდენიმე შემოთავაზება

იმისთვის, რომ გამოასწოროთ ეს სიტუაცია.

What can managers do --

რა შეუძლიათ მენეჯერებს გააკეთონ --

enlightened managers, hopefully --

ჭკვიანმა მენეჯერებმა, იმედია--

what can they do to make the office a better place for people to work,

რაც შეუძლიათ, არის ის, რომ ოფისი გადააქციონ ადამიანებისთვის სამუშაოდ უკეთეს ადგილად.

so it's not the last resort, but it's the first resort,

ისე, რომ ოფისი არ იყოს ადგილი, სადაც უარეს შემთხვევაში წახვალ, არამედ ის უნდა იყოს ადგილი,

so that people start to say,

სადაც ადამიანი პირველ რიგში წავა სამუშაოდ და იტყვის:

"When I really want to get stuff done, I go to the office."

"როცა მართლა მინდა საქმე გავაკეთო, მე მივდივარ ჩემს ოფისში."

Because the offices are well-equipped;

იმიტომ რომ ეს ადგილი არის კარგად აღჭურვილი,

everything is there for them to do the work.

ყველაფერი უნდა იყოს იქ მათთვის, რომ სამუშაო შეასრულონ,

But they don't want to go there right now, so how do we change that?

მაგრამ დღეს მათ იქ წასვლა არ უნდათ, ხოდა როგორ შევცვალოთ აღნიშნული სიტუაცია?

მე მაქვს სამი შემოთავაზება, რომელთაც ახლავე გაგიზიარებთ.

I have three suggestions to share with you.

დაახლოებით 3 წუთი დამრჩა, რაც კარგად მეყოფა.

I have about three minutes, so that'll fit perfectly.

ჩვენ ყველას გვსმენია ჩვეული პარასკევის ამბავი.

We've all heard of the Casual Friday thing.

I don't know if people still do that.

არ ვიცი ხალხი ისევ თუ აკეთებს ამას

But how about "No-talk Thursdays?"

მაგრამ რას იტყვით, მაგალითად, ხუთშაბათს - "არა-ლაპარაკის"- დღეზე?

(Laughter)

ან მაგალითად--

Pick one Thursday once a month,

აირჩიეთ ერთი ხუთშაბათი მხოლოდ ერთხელ თვეში

and cut it in half, just the afternoon -- I'll make it easy for you.

და გაყავით ეს დღე ორად და თქვით სათამოს -- აი ძალიან ადვილია,

So just the afternoon, one Thursday.

მარტო საღამოს, თვეში ერთ ხუთშაბათს.

First Thursday of the month, just the afternoon,

პირველ ხუთშაბათს - მხოლოდ საღამოს

nobody in the office can talk to each other.

არავინ ისაუბრებს ერთმანეთთან ოფისში.

მხოლოდ სიჩუმე. სულ ეს არის.

Just silence, that's it.

And what you'll find

და თქვენ აღმოაჩენთ, რომ

is that a tremendous amount of work gets done

საქმის უშველებელი ნაწილი კეთდება

when no one talks to each other.

მაშინ, როცა არავინ საუბრობს ერთმანეთთან.

This is when people actually get stuff done,

აი როდის აკეთებს ხალხი საქმეს,

is when no one's bothering them or interrupting them.

როცა არავინ აწუხებს მათ, როცა არავინ ხელს არ უშლის.

Giving someone four hours of uninterrupted time

თუკი მისცემთ ვინმეს, მაგალითად, 4 საათს ხელშეუშლელი დროისა,

is the best gift you can give anybody at work.

არის საუკეთესო რამ, რაც შეგიძლიათ მისცეთ ადამიანს მუშაობისას.

ეს კომპიუტერზე უკეთესიც კი არის.

It's better than a computer,

better than a new monitor, better than new software,

ახალ მონიტორზე, ახალ პროგრამაზე და

or whatever people typically use.

ნებისმიერ სხვა საგანზე უკეთესი, რასაც ჩვეულებრივ ვიყენებთ.

Giving them four hours of quiet time at the office

4 საათი ჩუმი დრო

is going to be incredibly valuable.

იქნება საოცრად ღირებული.

If you try that, I think you'll agree, and hopefully you can do it more often.

თუ ამას გამოცდით, მიხვდებით, რომ მართალი ვარ.

და სავარაუდოდ, ამას უფრო ხშირადაც გააკეთებთ.

So maybe it's every other week,

მერე შეიძლება ყოველ მეორე კვირას,

or every week, once a week,

ან ყოველ კვირას, კვირაში ერთხელ,

afternoons no one can talk to each other.

საღამოობით ერთმანეთთან საუბარს აკრძალავთ.

That's something that you'll find will really, really work.

ასე აღმოაჩენთ, რომ ეს ის არის, რაც ნამდვილად მუშაობს.

Another thing you can try,

კიდევ სხვა, რაც შეგიძლიათ სცადოთ,

is switching from active communication and collaboration,

არის აქტიური კომუნიკაციიდან

და თანამშრომლობიდან

which is like face-to-face stuff -- tapping people on the shoulder,

რაც პირისპირ თანამშრომლობას გულისხმობს,

მხარზე ხელის დარტყმა, გამარჯობის თქმა, შეხვედრები,

saying hi to them, having meetings,

and replace that with more passive models of communication,

ნაკლებად აქტიურ კომუნიკაციაზე გადასვლა

მაგალითად, იმეილით და მესინჯერით კონტაქტი

using things like email and instant messaging,

or collaboration products, things like that.

სხვა ასეთი საშუალებით კონტაქტი - და ასეთი რამეები.

Now some people might say email is really distracting,

ზოგი ადამიანი იტყვის, რომ მაგ. იმეილი მართლა ყურადღებას ფანტავს,

I.M. is really distracting, and these other things are really distracting,

ასევე, მესინჯერიც.

და სხვა ასეთი საშუალებები.

but they're distracting at a time of your own choice and your own choosing.

მაგრამ ისინი ყურადღებას იქცევენ თქვენი საკუთარი არჩევანის შესაბამისად

შეგიძლიათ გამორთოთ იმეილის აპლიკაცია, მაგრამ თქვენს ბოსს ვერ გაექცევით,

You can quit the email app; you can't quit your boss.

You can quit I.M.;

მესინჯერსაც გამორთავთ,

you can't hide your manager.

მაგრამ თქვენს მენეჯერს ვერ დაემალებით.

You can put these things away,

შეგიძლიათ გადადოთ ეს საშუალებები გვერდზე

and then you can be interrupted on your own schedule, at your own time,

და შეგიძლიათ ხელის შეშლის დრო თქვენ თვითონ დააწესოთ, როცა მოგინდებათ,მაშინ

when you're available, when you're ready to go again.

როცა მოიცლით, როცა მზად ხართ, რომ ისევ გააგრძელოთ ძველი საქმე

იმიტომ, რომ საქმე, ისევე როგორც ძილი მიმდინარეობს ფაზების მიხედვით.

Because work, like sleep, happens in phases.

So you'll be going up, doing some work,

ასე რომ თქვენ შეიძლება დაიწყოთ საქმე,

and then you'll come down from that work,

შემდეგ რაღაც მონაკვეთში გაწყვიტოთ ის რასაც აკეთებთ,

and then maybe it's time to check that email or I.M.

და მოიცალოთ იმეილის და მესინჯერის შესამოწმებლად.

There are very, very few things that are that urgent,

და საერთოდ, ძალიან ცოტა საქმეა, რაც საჩქაროა,

that need to happen, that need to be answered right this second.

რაც აუცილებლად უნდა გაკეთდეს, რასაც იმ წამსვე უნდა უპასუხოთ.

So if you're a manager,

ასე რომ, თუ თქვენი მენეჯერი,

start encouraging people to use more things like I.M. and email

მოუწოდებს ხალხს რომ გამოიყენოს მესინჯერი და იმეილი

and other things that someone can put away

და სხვა საშუალებები, რაც სხვამ შეიძლება გადადოს გვერდზე,

and then get back to you on their own schedule.

და დაუბრუნდეს მას თავისი გეგმის მიხედვით.

And the last suggestion I have is that,

და ბოლო შემოთავაზება:

თუ თქვენ გაქვთ შეხვედრა,

if you do have a meeting coming up,

if you have the power, just cancel it.

და ასევე გაქვთ უფლება

უბრალოდ გააუქმეთ, გააუქმეთ შემდეგი შეხვედრა.

Just cancel that next meeting.

(Laughter)

Today's Friday, usually people have meetings on Monday.

დღეს პარასკევია - ხოდა აი ორშაბათს, როგორც ყოველთვის ხშირია შეხვედრები

უბრალოდ გააუქმეთ.

Just don't have it.

I don't mean move it;

მე არ ვგულისხმობ გადადებას,

I mean just erase it from memory, it's gone.

უბრალოდ, ამოშალეთ თქვენი მეხსიერებიდან. გააქრეთ.

And you'll find out that everything will be just fine.

და აღმოაჩენთ რომ ყველაფერი, უბრალოდ, არაჩვეულებრივადაა.

All these discussions and decisions you thought you had to make

ყველა ის დისკუსია და გადაწყვეტილება რასაც ფიქრობთ, რომ უნდა გაგეკეთებინათ,

ორშაბათს დილის 9 საათზე,

at this one time at 9 a.m. on Monday,

just forget about them, and things will be fine.

უბრალოდ, დაივიწყეთ, და ყველაფერი არაჩვეულებრივად იქნება.

ხალხს ექნება უფრო თავისუფალი დილა, ფიქრის დრო ექნებათ..

People will have a more open morning, they can actually think.

და აღმოაჩენთ, რომ ეს ყველაფერი, რაც უნდა გაგეკეთებინათ,

You'll find out all these things you thought you had to do,

სინამდვილეში არ უნდა გააკეთოთ.

you don't actually have to do.

მოკლედ, აი ეს არის ის სამი შემოთავაზება, რაც მინდოდა თქვენთვის გამეზიარებინა.

So those are just three quick suggestions I wanted to give you guys to think about.

იფიქრეთ ამაზე.

და იმედი მაქვს, რომ ზოგიერთი ამ იდეათაგანი

I hope that some of these ideas were at least provocative enough

იყო საკმარისად პროვოკაციული იმისთვის,

for managers and bosses and business owners

რომ მენეჯერები და ბოსები და ბიზნესის მფლობელები

and organizers and people who are in charge of other people,

და ის ადამიანები, რომლებიც სხვა ადამიანებს მართავენ,

to think about laying off a little bit,

დაფიქრდნენ, რომ ცოტა უნდა შეჩერდნენ

and giving people more time to get work done.

და მისცენ ხალხს ცოტა უფრო მეტი დრო, რომ საქმე გააკეთონ.

I think it'll all pay off in the end.

მე ვფიქრობ, რომ ეს ყველაფერი საბოლოოდ კარგად დაფასდება.

So, thanks for listening.

დიდი მადლობა ყურადღებისთვის,

(Applause)

(აპლოდისმენტები)