Exploring the mind of a killer | Jim Fallon

جيم فالن: بررسي مغز قاتل‌ها

Translator: Maral Salehi Reviewer: Mohammad Reza Minoosepehr

I'm a neuroscientist, a professor at the University of California.

من يك عصب‌شناسم، استاد دانشگاه كاليفرنيا.

And over the past 35 years,

و در طي سي و پنج سال گذشته،

I've studied behavior

رفتار رو بر اساس

on the basis of everything from genes

هر چيزي از ژن‌ها گرفته

through neurotransmitters, dopamine, things like that,

تا انتقال دهنده های عصبی،دوپامين، و چيزهايي نظير آن،

all the way through circuit analysis.

از طريق تجزيه و تحليل مدارهاي عصبي مغز بررسی کرده ام.

So that's what I normally do.

بنابراين اين كاري است كه معمولا انجام مي‌دم.

But then, for some reason,

اما بعد، به دلايلي،

I got into something else, just recently.

همين اواخر وارد كار ديگري شدم.

And it all grew out of one of my colleagues asking me

و همش از درخواست يكي از همكارانم

to analyze a bunch of brains

براي تجزيه و تحليل تعدادی از مغزهاي

of psychopathic killers.

قاتلان سایکوپات شروع شد.

And so this would be the typical talk I would give.

بنابراين این سخنرانی است که معمولا ارایه میدم.

And the question is, "How do you end up with a psychopathic killer?"

و سئوال اينه که "چطور افراد به یک قاتل سایکوپات تبدیل می شوند؟"

What I mean by psychopathic killer

منظورم از قاتل سایکوپات

are these people, these types of people.

اين افرادند، اين گونه از افراد.

And so some of the brains that I've studied

و بنابراين برخي از مغزهايي كه بررسي كرده‌ام

are people you know about.

مغز افرادي است كه شما اونها رو مي‌شناسيد.

When I get the brains I don't know what I'm looking at.

وقتي مغزي به من داده میشه نمي‌دونم كه مغز چه كسي است.

It's blind experiments. They also gave me normal people and everything.

آزمايشات بي‌نام بودند.آنها مغز افراد عادي و هر چيزي رو مي‌دادند.

So I've looked at about 70 of these.

من هفتاد تا از اين مغزها رو بررسي كردم.

And what came up was a number of pieces of data.

و نتيجه آن مجموعه‌اي از داده‌ها شد.

So we look at these sorts of things theoretically,

خب، نگاه ما به اين چيزها به شكل تئوريك است،

on the basis of genetics,

بر مبناي ژنتيك،

and brain damage, and interaction with environment,

و آسيب مغزي، و تعامل با محيط،

and exactly how that machine works.

و اينكه مغز دقيقا چگونه كار مي‌كند.

So we're interested in exactly where in the brain,

بنابراين اينكه

and what's the most important part of the brain.

مهمترين بخش مغز در كجا و كدام است، علاقه‌منديم.

So we've been looking at this:

پس ما دنبال اينها بوده‌ايم.

the interaction of genes,

تعامل ژنها،

what's called epigenetic effects,

چيزي كه تاثيرات پس‌ زايشي،

brain damage, and environment,

آسيب مغزي، و محيط ناميده مي‌شود،

and how these are tied together.

و اينكه اينها چگونه به هم گره خورده‌اند.

And how you end up with a psychopath, and a killer,

و اينكه چطور افراد به یک قاتل سایکوپات تبدیل می شوند.

depends on exactly when the damage occurs.

بستگي به اين داره كه آسيب چه زماني اتفاق بيفتد.

It's really a very precisely timed thing.

این يك مساله دقیقا زمان بندی شده است.

You get different kinds of psychopaths.

شما انواع مختلف روانی ها رو داريد.

So we're going along with this. And here's, just to give you the pattern.

بنابراين ما با اين پيش مي‌رويم. و این فقط براي اينكه الگو رو به شما داده ياشم.

The pattern is that those people, every one of them I looked at,

الگو اين است كه آن افراد، هريك از آنهایی كه بررسي كردم،

who was a murderer, and was a serial killer,

کسانی که آدم‌كش يا قاتل زنجيره‌اي بودند،

had damage to their orbital cortex,

بخش اوربيت پيش‌پيشاني‌شان آسيب ديده بود.

which is right above the eyes, the orbits,

اوربيت درست بالاي چشم‌ها،

and also the interior part of the temporal lobe.

و در بخش مياني قطعه گيجگاهي قرار دارد.

So there is the pattern that every one of them had,

بنابراين اين الگويي است كه همه آنها داشتند،

but they all were a little different too.

اما آنها كمي با هم فرق هم داشتند.

They had other sorts of brain damage.

آنها انواع ديگري از آسيب مغزي هم داشتند.

A key thing is that

مساله اساسي، تاثير

the major violence genes,

ژن‌هاي عمده خشونت،

it's called the MAO-A gene.

مثل ژن MAO-A بود.

And there is a variant of this gene that is in the normal population.

و انواع مختلفي از اين ژن در افراد عادي ديده مي‌شه.

Some of you have this. And it's sex-linked.

برخي از شماها اين رو داريد. و آن به جنسيت مربوط است.

It's on the X chromosome. And so in this way

روي كروموزوم X قرار دارد. و خوب، به اين خاطر

you can only get it from your mother.

شما مي‌تونيد اون رو فقط از مادرتان به ارث ببريد.

And in fact this is probably why mostly men, boys,

و در واقع احتمالا به اين خاطر است كه بيشتر، مردان

are psychopathic killers,

قاتلان روانی،

or are very aggressive.

يا افراد بسيار پرخاشگر هستند.

Because a daughter can get one X from the father,

زيرا يك دختر يك كروموزم X را از پدرش،

one X from the mother, it's kind of diluted out.

و يك كروموزم X از مادر به ارث مي‌برد،

But for a son, he can only get

اما يك پسر فقط مي‌تواند

the X chromosome from his mother.

كروموزم X رو از مادر به ارث ببرد.

So this is how it's passed from mother to son.

خوب، اين نحوه انتقال آن از مادر به فرزند است.

And it has to do with too much brain serotonin during development,

اما بايد سروتونين مغز در طول دوره رشد آن خيلي زياد باشد.

which is kind of interesting because serotonin

كه به نوعي جالب است، زيرا از سروتونين

is supposed to make you calm and relaxed.

انتظار مي‌رود كه شما رو آرام و راحت كند.

But if you have this gene, in utero

اما اگه شما اين ژن رو پيش از تولد دارا باشيد،

your brain is bathed in this,

مغز شما به شدت تحت تاثیرش قرار میگیره،

so your whole brain becomes insensitive to serotonin,

و به اين خاطر، كل مغز شما حساسيتش رو نسبت به سروتونين از دست مي‌ده.

so it doesn't work later on in life.

لذا، در مابقی زندگي سروتونين كاركردش رو از دست مي‌ده.

And I'd given this one talk in Israel,

و من این سخنراني رو در كشور اسرائيل،

just this past year.

همين سال قبل داشتم.

And it does have some consequences.

و اين مساله عواقبي دارد.

Theoretically what this means

به لحاظ تئوريك، معناي آن اين است

is that in order to express this gene,

كه براي اينكه اين ژن،

in a violent way,

به نحو خشونت‌آميز خودش رو نشان بده،

very early on, before puberty,

شما بايد در اوايل كودكي، قبل از بلوغ،

you have to be involved in something that is really traumatic --

درگير چيزي كه واقعا آسيب رواني ايجاد كند، باشيد،

not a little stress, not being spanked or something,

منظورم يك استرس اندك، يك سيلي خوردن يا چيزي شبيه آن نيست.

but really seeing violence,

بلكه خشونت واقعي رو ديده باشيد،

or being involved in it, in 3D.

يا به صورت سه‌بعدي بخشي از آن بوده باشيد.

Right? That's how the mirror neuron system works.

متوجه شديد؟ اين نحوه عمل سيستم انعكاسي نورون است.

And so, if you have that gene,

و لذا، اگه شما ژن آن را داشته باشيد،

and you see a lot of violence

و خشونت زيادي رو

in a certain situation,

در شرايط خاصي شاهد باشيد،

this is the recipe for disaster, absolute disaster.

اين دستورالعمل يك فاجعه است، يك فاجعه مطلق.

And what I think might happen in these areas of the world,

و آنچه كه فكر ميكنم در مناطقي از جهان،

where we have constant violence,

كه در آن شاهد خشونت دائمي هستيم، ممكن است رخ ‌دهد،

you end up having generations of kids

اينه که شما نسل‌هاي متمادي از كودكاني رو خواهيد داشت

that are seeing all this violence.

كه همه اين خشونت‌ها رو مي‌بينند.

And if I was a young girl, somewhere in a violent area,

و اگه من يه دختر بودم، در یه منطقه خشونت‌بار،

you know, a 14 year old, and I want to find a mate,

مي‌خواستم و جفتی برای خودم پیدا کنم،

I'd find some tough guy, right, to protect me.

به دنبال یه مرد قوی هیکل می گشتم. درسته، تا از من حفاظت كنه.

Well what the problem is this tends to concentrate these genes.

مشكل اينه كه همين مساله باعث مي‌شود كه اين ژنها متمركز شوند.

And now the boys and the girls get them.

و حالا پسرها و دخترها اونها رو می گیرند.

So I think after several generations,

بنابراين، فكر ميكنم كه بعد از چندين نسل،

and here is the idea, we really have a tinderbox.

ایده اینه که ما واقعا يك جعبه باروت[نسل دردسرسازي] خواهيم داشت.

So that was the idea.

خب، اين آن ايده بود.

But then my mother said to me, "I hear you've been going around talking

اما بعدش، مادرم بهم گفت، "شنیدم كه اينور و آنور مي‌ری و

about psychopathic killers.

در مورد قاتلان سایکوپات صحبت مي‌كني.

And you're talking as if you come from a normal family."

و طوري صحبت مي‌كني كه انگار از یه خانواده نرمال اومدی."

I said, "What the hell are you talking about?"

گفتم، "منظورت چيه؟"

She then told me about our own family tree.

بعد او درباره شجره‌نامه خانوادگي ما صحبت كرد.

Now she blamed this on my father's side, of course.

و مسلما، همه تقصيرها رو گردن خانواده پدريم انداخت.

This was one of these cases, because she has no violence in her background,

اين هم يكي از اون موارد بود، چون در پيشينه خانوادگي مادرم هيچ خشونتي نبود.

but my father did.

اما در پيشينه خانوادگي پدرم بود.

Well she said, "There is good news and bad news.

بنابراین، مادرم گفت، "هم خبر خوب دارم هم خبر بد.

One of your cousins is Ezra Cornell, founder of Cornell university.

يكي از پسر عموهات ازرا كورنل، موسس دانشگاه كورنل است.

But the bad news is that your cousin is also Lizzie Borden.

اما خبر بد اينه که ليزي بردن هم دختر عموته.

Now I said, "Okay, so what? We have Lizzie."

گفتم، "خوب، كه چي؟ ما ليزي رو داريم."

She goes, "No it gets worse, read this book."

مادرم گفت، نه، بدتر از اين‌هاست، اين كتاب رو بخون."

And here is this "Killed Strangely," and it's this historical book.

"قتل های عجیب!".اين اون كتاب تاريخي است.

And the first murder

و نخستين قتل عمدي

of a mother by a son

يك مادر به دست پسر،

was my great-great-great-great-great-great-grandfather.

توسط جد پدري هشتم من صورت گرفته بود.

Okay, so that's the first case of matricide.

خوب اين نخستين مورد مادركشي بود.

And that book is very interesting. Because it's about witch trials,

اين كتاب خیلی جالبی است. زيرا درباره محاكمه جادوگران،

and how people thought back then.

و اينكه مردم بعدش چه فكري مي‌كنند، است.

But it doesn't stop there.

اما به همين جا ختم نمي‌شه.

There were seven more men, on my father's side,

هفت مرد ديگر هم در شجره خانوادگي پدريم بودند،

starting then, Cornells, that were all murderers.

كه با كرنل‌ها شروع مي‌شود و همگي قاتل بودند.

Okay, now this gives one a little pause.

این نفس آدم رو بند میاره.

(Laughter)

(خنده حضار)

Because my father himself,

زيرا خود پدر من،

and my three uncles, in World War II,

و سه عموي من، در جنگ جهاني دوم،

were all conscientious objectors, all pussycats.

همگي افراد آرام و صلح‌جويي بودند.

But every once in a while, like Lizzie Borden, like three times a century,

اما هر از گاهي، مثل ليزي بردن، مثل سه مرتبه قتل در طي يك قرن،

and we're kind of due.

و ما هم بخشي از آن هستيم.

(Laughter)

(خنده حضار)

So the moral of the story is:

خوب، نتيجه اخلاقي داستان اينه که:

people in glass houses shouldn't throw stones.

کسی که خودش هم مقصره نباید دیگران رو سرزنش کنه،

But more likely is this.

اما اغلب این انفاق می افته.

(Laughter)

(خنده حضار)

And we had to take action. Now our kids found out about it.

و ما بايد دست به عمل بزنيم. اكنون بچه‌هاي ما راهش رو پيدا كرده‌اند.

And they all seemed to be OK.

و همگي آنها به نظر سالم مي‌رسند.

But our grandkids are going to be kind of concerned here.

اما در مورد نوه‌هاي ما هم اين دغدغه هست.

So what we've done is I've started to do PET scans

به همين خاطر، كاري که کردیم اینه که شروع کردم به اسکن

of everybody in the family.

همه افراد خانواده.

(Laughter)

(خنده حضار)

We started to do PET scans, EEGs and genetic analysis

شروع کردیم به تهیه اسکن و نوار مغری و تجزيه ژنتيك،

to see where the bad news is.

تا ببينيم كه خبر بد كجاست.

Now the only person -- it turns out

حال، تنها كسي كه از اين قاعده خارج است

one son and one daughter, siblings,

يك پسر و يك دختر، خواهر و برادر،

didn't get along and their patterns are exactly the same.

كه درست از آب درنيامد. با اینکه الگو های دقیقا مشابهی دارن.

They have the same brain, and the same EEG.

مغزشان و نوار مغری شون یکسانه.

And now they are close as can be.

و الان هم تا حد ممکن به هم نزدیکن.

But there's gonna be bad news somewhere.

اما بالاخره خبرهاي بد جايي خواهد بود.

And we don't know where it's going to pop up.

و نمي‌دونیم كه كجا خودش رو نشان خواهد داد.

So that's my talk.

خوب، صحبت من همين بود.

(Laughter)

(خنده حضار)