What we do (and don't) know about the coronavirus | David Heymann

Translator: sadegh zabihi Reviewer: Leila Ataei

[As of the morning February 27, 2020,

[از صبح ۲۷ فوریه ۲۰۲۰،

there were at least 82,000 confirmed cases worldwide of the coronavirus

حداقل ۸۲,۰۰۰ مورد تایید شده از ویروس کرونا و ۲,۸۱۰ مورد مرگ ناشی از آن

and 2,810 deaths from it.

در جهان ثبت شده. TED از

دکتر هیمن دعوت کرده آخرین یافته‌ها از این مرض را به اشتراک بگذارد.]

TED invited Dr. David Heymann to share the latest findings about the outbreak.]

[What happens if you get infected with the coronavirus?]

[اگر به ویروس کرونا آلوده شویم چه می‌شود؟]

This looks like a very mild disease, like a common cold,

در اکثر افراد شبیه یک بیماری بسیار خفیف خواهد بود،

in the majority of people.

مثل یک سرماخوردگی ساده،

There are certain people who get infected and have very serious illness;

افراد مشخصی هستند که مبتلا می‌شوند و به بیماری بسیار سختی دچار می‌شوند؛

among them are health workers.

از جمله اعضای کادر درمان.

It's a very serious infection in them,

آنها گرفتار عفونتی بسیار جدی می‌شوند،

as they get a higher dose than normal people,

چون نسبت به افراد معمولی بیشتر در معرض هستند،

and at the same time, they have no immunity.

و در عین حال، هیچ ایمنی ندارند.

So in the general population,

پس در عامه جمعیت،

it's likely that the dose of virus that you receive when you are infected

محتمل است که در صورت ابتلا، مقدار ویروسی که دریافت می‌کنید

is much less than the dose that a health worker would receive,

بسیار کمتر از مقداری است که یک عضو کادر درمان دریافت می‌کند،

health workers having more serious infections.

عفونتی دراعضای کادر درمان جدی‌تر است.

So your infection would be less serious, hopefully.

پس امید این است که عفونت در شما کمتر جدی باشد.

So that leaves the elderly and those with comorbidities

پس افراد مسن باقی می‌مانند و مبتلایان به بیش از یک بیماری مزمن

to really be the ones that we have to make sure

که واقعاً باید اطمینان حاصل کنیم

are taken care of in hospitals.

که در بیمارستان از آنها مراقبت می‌شود.

[Who are the people who should be most concerned about this?]

[چه کسانی باید بیش از همه در این باره نگران باشند؟]

Well, the most concerned are people

خوب، بیشترین نگرانی کسانی هستند

who are, first of all, in developing countries

که اول از همه در کشورهای در حال توسعه هستند

and who don't have access to good medical care

و افرادی که دسترسی به خدمات درمانی مناسب ندارند

and may not have access at all to a hospital,

و ممکن است اصلاً به بیمارستان دسترسی نداشته باشند،

should an epidemic occur in their country.

اگر همه‌گیری در کشور آنها رخ دهد.

Those people would be at great risk,

آنها در خطر بسیار جدی هستند،

especially the elderly.

مخصوصاً سالمندان.

Elderly in all populations are at risk,

افراد سالمند در تمام جوامع در خطر هستند،

but especially those who can't get to oxygen.

اما کسانی که به اکسیژن دسترسی ندارند در خطر بیشتری هستند.

In industrialized countries,

در کشورهای توسعه‌یافته،

it's the very elderly who have comorbidities,

افراد بسیار سالخورده که چند بیماری‌مزمن دارند،

who have diabetes, who have other diseases,

افراد مبتلا به دیابت، کسانی که امراض دیگر دارند،

who are at risk.

در خطر هستند.

The general population doesn't appear to be at great risk.

عموم جمعیت در خطر جدی نیستند.

[What pre-existing medical conditions put people at higher risk?]

[چه بیماری‌های پیش‌زمینه‌ای افراد را در معرض خطر بالاتر قرار می‌دهد؟]

First of all,

اول از همه،

pulmonary disease existing as a comorbidity is also important.

ابتلا به بیماری‌های ریوی مزمن هم مهم است.

In general, the elderly are at greater risk,

در کل، سالمندان در خطر بیشتری هستند،

especially those over 70,

مخصوصاً افراد بالای ۷۰ سال،

because their immune systems are not as effective

زیرا سیستم ایمنی بدن آنها به اندازه‌ گذشته

as they might have once been,

قابلیت ندارد،

and they are more susceptible to infections.

و بیشتر در مستعد عفونت هستند.

In addition, in some instances in China,

علاوه بر آن، در برخی نمونه‌ها در چین،

there's been a coinfection with influenza

عفونت همزمان با آنفلوانزا رخ داده است

and at the same time,

و در عین حال،

there have been some bacterial superinfections

عفونت‌های فوق‌العاده باکتریایی در موارد

on the pneumonias that are occurring.

ابتلا به ذات‌الریه رخ داده است.

[Where can we find up-to-date information?]

[اطلاعات به‌روز را از کجا به دست آوریم؟]

The Center for Disease Control in Atlanta keeps track

مرکز کنترل بیماری در آتلانتا، آمار را دنبال کرده

and has updates on a regular basis on its website.

و به طور مستمر وب‌سایت خود را به‌روزرسانی می‌کند.

Also, the World Health Organization in Geneva,

همچنین، سازمان جهانی بهداشت در ژنو،

which is coordinating many of the activities

که هماهنگ‌کننده بسیاری از فعالیت‌ها

going on internationally,

در سطح بین‌المللی است،

also has a website with daily updates.

وب‌سایتی دارد که حاوی اطلاعات به‌روز است.

It's our responsibility to get that information as individuals,

این مسئولیت ما است که به عنوان فرد آن اطلاعات را بگیریم،

so we understand

تا متوجه باشیم

and can make sure that we can contribute in our own way

و بتوانیم اطمینان داشته باشیم که به نوبه خود می توانیم در

to prevention of major spread.

پیش‌گیری از یک همه‌گیری گستره همکاری کنیم.

[You led the global response to the SARS outbreak in 2003.

[شما واکنش جهانی به شیوع سارس در ۲۰۰۳ را رهبری می‌کردید.

How does this outbreak compare?]

این شیوع فعلی در مقایسه چگونه است؟]

That's the same problem with all new infections.

در همه عفونت‌های جدید مشکل یکسان است.

This is an infection that's coming to humans

این یک عقونت است که سراغ انسان‌هایی می‌آید

who have never been exposed to this virus before.

که تا به حال با این ویروس مواجه نشده بودند.

They don't have any antibody protection,

هیچ محافظت آنتی‌بادی وجود ندارد،

and it's not clear whether their immune system

و مشخص نیست که سیستم ایمنی آنها

can handle this virus or not.

می‌تواند این ویروس را مدیریت کند یا نه.

This is a virus that usually finds itself in bats or in other animals,

این ویروسی است که بیشتر در خفاش‌ها یا سایر حیوانات یافت می‌شود،

and all of a sudden, it's in humans.

و ناگهان، به انسان سرایت می‌کند.

And humans just don't have experience with this virus.

و انسان‌ها با این ویروس تجربه‌ای ندارند.

But gradually,

اما در جهان،

we are beginning to learn a lot, as we did with SARS.

داریم هرچه بیشتر یاد می‌گیریم، مثل کاری که با سارس کردیم.

And you know, there are certainly a larger number of deaths

و می‌دانید، تعداد مرگ‌ومیر قطعا

than there were with SARS.

از مرگ‌های ناشی از سارس بیشتر است.

But when you divide that by a denominator of persons who are infected,

اما وقتی آن را بر تعداد افراد مبتلا تقسیم می‌کنید،

there are many, many more persons infected than there were with SARS.

تعداد بسیار بسیار بیشتری نسبت به سارس مبتلا شده‌اند.

The case fatality ratio,

نسبت مرگ‌ومیر موردی،

that is the ratio of deaths to the numbers of cases in SARS,

که نسبت تعداد کشته‌ها به تعداد مبتلایان به سارس است،

was about 10 percent.

حدود ۱۰ درصد بود.

With the current coronavirus, COVID-19,

در مورد ویروس کرونای فعلی، کووید ۱۹،

it is two percent or probably less.

۲ درصد یا احتمالاً کمتر است.

So it's a much less virulent virus,

پس ویروسی با وخامت بسیار کمتر است،

but it's still a virus that causes mortality,

اما همچنان ویروسی است که باعث مرگ می‌شود،

and that's what we don't want entering human populations.

و این چیزی است نمی‌خواهیم به جمعیت بشر وارد شود.

[Have we responded adequately at border crossings, such as airports?]

[اقدامات کافی در بستن مرز‌ها، مانند فرودگاه‌ها انجام شده است؟]

It's clearly understood that airports or any land borders

کاملاً واضح است که فرودگاه‌ها یا هر مرز زمینی

cannot prevent a disease from entering.

نمی‌تواند جلوی ورود هیچ بیماری را بگیرد.

People in the incubation period can cross that border,

افراد در دوره نهفتگی می‌توانند از آن مرز عبور کنند،

can enter countries

وارد کشورها شوند

and can then infect others when they become sick.

و وقتی بیمار شوند می‌توانند دیگران را هم آلوده کنند.

So borders are not a means of preventing infections from entering a country

پس مرزها وسیله‌ای برای پیش‌گیری از ورود بیماری به یک کشور

by checking temperatures.

با اندازه‌گیری درجه حرارت نیستند.

Borders are important because you can provide to people arriving

مرزها مهم هستند چون می‌توانید به افرادی

from areas that might be at risk of having had infection,

که از مناطق پرخطر می‌آیند یا به عفونت دچار بوده‌اند خدمات رساند،

provide them with an understanding,

به آنها آگاهی داد،

either a printed understanding or a verbal understanding,

آگاهی کاغذی یا شفاهی،

of what the signs and symptoms are of this infection,

که علامت‌ها و نشانه‌های این بیماری چیست،

and what they should do if they feel that they might be infected.

و اگر حس کردند به آن دچار شده‌اند چه باید بکنند.

[What's the timeline for a vaccine?]

[برنامه زمانی واکسن چگونه است؟]

Vaccines are under development right now,

هم‌اکنون واکسن‌ها در حال توسعه هستند،

there's a lot of research going on.

تحقیقات بسیاری در حال انجام است.

That research requires first that the vaccine be developed,

این تحقیق نیاز دارد که اول واکسن توسعه یابد،

then that it be studied for safety and effectiveness in animals,

بعد ایمنی و اثرگذاری آن در حیواناتی بررسی شود،

who are challenged with the virus after they are vaccinated,

که بعد از واکسینه شدن در معرض ویروس قرار می‌گیرند،

and then it must go into human studies.

و بعد باید تحقیقات انسانی انجام شود.

The animal studies have not yet begun,

تحقیقات حیوانی هنوز آغاز نشده است،

but will soon begin for certain vaccines.

اما به زودی برای واکسن‌های خاصی شروع خواهند شد.

And it's thought that by the end of the year,

و به نظر می‌رسد که تا پایان امسال،

or early next year,

یا اوایل سال آینده،

there may be some candidate vaccines

چند نمونه واکسن باشد

that can then be studied for licensing by regulatory agencies.

که بعد می‌توانند توسط نهادهای قانون‌گذار برای ایجاد حق مولف بررسی شوند.

So we're talking about at least a year until there's vaccine available

پس حداقل یک سال زمان لازم است تا واکسنی به وجود بیاید

that can be used in many populations.

که بتواند در بسیاری جوامع به کار گرفته شود.

[What questions about the outbreak are still unanswered?]

[چه سوال‌هایی درباره این همه‌گیری هنوز بی‌پاسخ مانده است؟]

It's clear we know how it transmits,

واضح است که نحوه انتقالآن را می‌دانیم،

we don't know how easily it transmits in humans,

نمی‌دانیم چقدر آسان در میان انسان‌ها

in communities or in unenclosed areas.

در اجتماعات یا فضاهای باز پخش می‌شود.

We know, for example,

یه طور مثال می‌دانیم،

that in the enclosed area of a cruise ship, it spread very easily.

که در فضای بسته یک کشتی کروز، به راحتی پخش شد.

We need to better understand

باید بهتر بفهمیم

how it will spread once it gets into more open areas

زمانی که به فضاهای بازتری برسد چطور پخش می‌شود

where people are exposed to people who might be sick.

جایی که انسان‌ها با کسانی که ممکن است مریض باشند برخورد می‌کنند.

[What about the global response could be improved?]

[چه چیزی در واکنش جهانی می‌تواند بهبود بیابد؟]

A major problem in the world today is that we look at outbreaks

مشکل عمده در دنیای امروز این است که به همه‌گیری‌ها

in developing countries

در کشورهای در حال توسعه به عنوان

as something that we need to go and stop.

چیزی که باید برویم و متوقفش کنیم نگاه می‌کنیم.

So when there's an outbreak of Ebola,

پس وقتی که شیوع ابولا رخ می‌دهد،

we think "How can we go and stop this outbreak in the country?"

فکر می‌کنیم «چطور می‌توان جلوی این همه‌گیری را در آن کشور گرفت؟»

We don't think about "How can we help that country

به این فکر نمی‌کنیم که «چطور می‌توانیم به آن کشور کمک کنیم

strengthen its capacity,

تا ظرفیت خود را تقویت کند

so that it can detect and respond to infections?"

تا بتواند عفونت‌ها را شناسایی و با آنها برخورد کند؟»

So we haven't invested enough

خب به اندازه کافی در کمک به کشورها

in helping countries develop their core capacity in public health.

برای توسعه ظرفیت هسته‌ای بهداشت عمومی سرمایه‌گذاری نکرده‌ایم.

What we've done is invested in many mechanisms globally,

کاری که کرده‌ایم سرمایه‌گذاری در چندین سازوکار است جهانی است،

which can provide support to other countries

که می‌تواند سایر کشورها را حمایت کند

to go and help stop outbreaks.

تا بروند و در توقف همه‌گیری کمک کنند.

But we want to see a world where every country

اما می‌خواهیم دنیایی را ببینیم که همه کشورها

can do its best to stop its own outbreaks.

بتوانند بهترین کار را برای توقف آن انجام دهند.

[Will we see more emerging disease outbreaks in the future?]

[آیا در آینده شاید همه‌گیری‌های بیشتری خواهیم بود؟]

Today, there are over seven billion people.

امروزه بیش از هفت میلیارد نفر وجود دارند.

And when those people come into the world,

و وقتی آن انسان‌ها به این دنیا می‌آیند،

they demand more food,

به غذای بیشتر،

they demand a whole series of things

و بسیاری چیزهای دیگر نیاز دارند

and they live closer together.

و نزدیکتر به هم زندگی می‌کنند.

In fact, we're an urban world, where people live in urban areas.

در واقع، ما جهانی شهری هستیم، جایی که مردم در فضاهای شهری زندگی می‌کنند.

And at the same time, we're growing more animals,

و در عین حال، حیوانات بیشتری پرورش می‌دهیم،

and those animals are contributing food to humans as well.

و آن حیوانات هم به غذای انسان‌ها تبدیل می‌شوند.

So what we see

پس آنچه می‌بینیم،

is that that animal-human interface is becoming closer and closer together.

این است که رابطه حیوان-انسان نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود.

And this intensive agriculture of animals

و این پرورش وسیع حیوانات

and this intensive increase in human populations

و این افزایش چشمگیر جمعیت بشری

living together on the same planet

که با هم روی یک سیاره زندگی می‌کنند

is really a melting pot where outbreaks can occur and do occur.

ملغمه‌ای است که همه‌گیری‌ها در آن بارها و بارها اتفاق می‌افتند.

We will eventually have more and more of these outbreaks.

در نهایت بیشتر و بیشتر از این همه‌گیری‌ها خواهیم داشت.

So an emerging infection today is just a warning

پس امروز شیوع یک عفونت تنها اخطاری است

of what will happen in the future.

از آنچه در آینده اتفاق خواهد افتاد.

We have to make sure

باید اطمینان حاصل کنیم

that that technical collaboration in the world

که همکاری فنی در جهان

is there to work together

وجود دارد تا با هم کار کنیم

to make sure that we can understand these outbreaks when they occur

تا مطمئن شویم می‌توانیم این همه‌گیری‌ها را در موقع وقوع درک کنیم و

and rapidly provide the information necessary to control them.

به سرعت اطلاعات لازم برای کنترل آنها را فراهم کنیم.

[Is the worst behind us?]

[بدترین حالت را از سر گذرانده‌ایم؟]

I can't predict with accuracy.

نمی‌توانم با دقت پیش‌بینی کنم.

So all I can say is that we must all be prepared

تنها می‌توانم بگویم که همه باید

for the worst-case scenario.

برای بدترین حالت ممکن آماده باشیم.

And at the same time,

و در عین حال،

learn how we can protect ourselves and protect others

بیاموزیم چطور می‌توانیم از خودمان و دیگران محافظت کنیم

should we become a part of that epidemic.

اگر بخشی از آن همه‌گیری شدیم.

[To learn more, visit: Centers for Disease Control and Prevention

[برای یادگیری بیشتر، مراجعه کنید به: مرکز کنترل و پیشگیری بیماری

World Health Organization]

سازمان جهانی بهداشت]