How New Technology Helps Blind People Explore the World | Chieko Asakawa | TED Talks

Translator: soheila Jafari Reviewer: Leila Ataei

You might think there are many things that I can't do

شاید فکر کنید که احتمالا خیلی کارهاست که من نمی‌توانم بکنم

because I cannot see.

چون نمی‌توانم ببینم.

That's largely true.

که نسبتا درسته.

Actually, I just needed to have a bit of help

درواقع، من نیاز به کمی کمک برای آمدن

to come up to the stage.

به روی صحنه داشتم.

But there is also a lot that I can do.

اما کارهای زیاد دیگری هم هستند که می‌توانم انجام دهم.

This is me rock climbing for the first time.

این منم که برای نخستین بار صخره نوردی می‌کنم.

Actually, I love sports and I can play many sports,

در واقع، من عاشق ورزش هستم و می‌توانم خیلی از آنها را انجام دهم.

like swimming, skiing, skating, scuba diving, running and so on.

مانند شنا، اسکی، اسکیت، غواصی، دویدن و چیزهای دیگر.

But there is one limitation:

اما یک محدودیت وجود دارد:

somebody needs to help me.

به کسی نیاز دارم که کمکم کند.

I want to be independent.

من می‌خواهم مستقل باشم.

I lost my sight at the age of 14 in a swimming pool accident.

بینای‌ام را در ۱۴ سالگی در حادثه‌ای در استخر شنا از دست دادم.

I was an active, independent teenager,

من نوجوانی پر جنب و جوش و مستقل بودم،

and suddenly I became blind.

و ناگهان نابینا شدم.

The hardest thing for me was losing my independence.

سخت‌ترین چیز برای من از دست دادن استقلالم بود.

Things that until then seemed simple became almost impossible to do alone.

کارهای که تا آن زمان ساده بودند انجام‌شان به تنهایی غیرممکن شد.

For example, one of my challenges was textbooks.

برای مثال، یکی از چالش‌های من کتاب بود.

Back then, there were no personal computers,

در آن زمان، خبری از کامپیوترهای شخصی،

no Internet, no smartphones.

اینترنت و تلفن هوشمند نبود.

So I had to ask one of my two brothers to read me textbooks,

بنابراین مجبور بودم از یکی از برادرانم بخواهم تا کتابهای درسی را برایم بخوانند،

and I had to create my own books in Braille.

و مجبور بودم برای خودم کتاب به زبان بریل تایپ کنم،

Can you imagine?

می‌توانید تصور کنید؟

Of course, my brothers were not happy about it,

البته که برادرانم از این بابت خوشحال نبودند،

and later, I noticed they were not there whenever I needed them.

و سپس متوجه شدم برادرانم زمانی که به آنها نیاز داشتم نبودند.

(Laughter)

( خنده)

I think they tried to stay away from me.

فکر کنم سعی می‌کردند از من دور باشند.

I don't blame them.

آنها را سرزنش نمی‌کنم.

I really wanted to be freed from relying on someone.

من واقعا می‌خواستم از وابستگی به افراد آزاد باشم.

That became my strong desire to ignite innovation.

و این خواسته و اشتیاق قوی من برای نوآوری بود.

Jump ahead to the mid-1980s.

به نیمه دهه‌ هشتاد میلادی برویم.

I got to know cutting-edge technologies

باید فنآوری‌های روز را می‌شناختم

and I thought to myself,

و با خودم فکر کردم،

how come there is no computer technology

چرا از فنآوری کامپیوتری برای

to create books in Braille?

آفریدن کتاب‌هایی با خط بریل استفاده نکنیم؟

These amazing technologies must be able to also help people

این فنآوری‌های بی‌نظیر باید قادر باشند تا به افرادی

with limitations like myself.

با محدودیت‌هایی مثل من کمک کنند.

That's the moment my innovation journey began.

آن لحظه‌ای بود که سفر نوآوری من آغاز شد.

I started developing digital book technologies,

شروع به متحول کردن فنآوری کتابهای دیجیتالی کردم،

such as a digital Braille editor, digital Braille dictionary

از جمله یک ویرایشگر دیجیتالی خط بریل، واژ‌ه‌نامه دیجیتالی به خط بریل

and a digital Braille library network.

و شبکه‌ای از کتابخانه دیجیتالی.

Today, every student who is visually impaired can read textbooks,

امروز، هر دانش‌اموزی که اختلال بینایی دارد می‌تواند با استفاده از کامپیوتر شخصی

by using personal computers and mobile devices,

و تلفن همراه با خط بریل یا بصورت صوتی

in Braille or in voice.

کتاب درسی بخواند.

This may not surprise you,

شاید این موضوع شما را متعجب نکند،

since everyone now has digital books in their tablets in 2015.

چونکه اکنون در ۲۰۱۵ همه کتابهای دیجیتالی در تبلت‌هایشان دارند.

But Braille went digital many years before digital books,

اما خط بریل خیلی سالهای پیش از اینکه کتابهای دیجیتالی شوند دیجیتالی شدند،

already in the late 1980s, almost 30 years ago.

در اواخر دهه هشتاد، تقریبا ۳۰ سل پیش.

Strong and specific needs of the blind people

نیاز مبرم و ویژه افراد نابینا

made this opportunity to create digital books way back then.

فرصتی ایجاد کرد که کتابهای دیجیتالی نوآوری شوند.

And this is actually not the first time this happened,

در واقع این نخستین باری نیست که این اتفاق افتاده،

because history shows us accessibility ignites innovation.

چونکه تاریخ به ما نشان می‌دهد دسترسی نوآوری را متشعل می‌کند.

The telephone was invented while developing a communication tool

تلفن زمانی که ابزاری برای افراد کم شنوا

for hearing impaired people.

تهیه می‌شد نوآوری شد.

Some keyboards were also invented to help people with disabilities.

برخی از کیبردها برای افراد معلول نوآوری شده‌اند.

Now I'm going to give you another example from my own life.

خُب می‌خواهم به شما مثال دیگری از زندگی خودم بگویم.

In the '90s, people around me started talking about the Internet

در دهه ۹۰ میلادی افراد پیرامون من شروع به صحبت درباره اینترنت

and web browsing.

و جستجوی اینترنتی کردند.

I remember the first time I went on the web.

نخستین باری که وارد وب شدم را به خاطر دارم.

I was astonished.

من شگفت زده شده بودم.

I could access newspapers at any time and every day.

من به روزنامه‌ها در هر زمانی و در هر کجایی دسترسی داشتم.

I could even search for any information by myself.

من حتی می‌توانستم هر اطلاعاتی برای خودم جستجو کنم.

I desperately wanted to help the blind people have access to the Internet,

من دیونه‌وار می‌خواستم کمک کنم تا افراد نابینا دسترسی به انترنت داشته باشند،

and I found ways to render the web into synthesized voice,

و شیوه‌هایی پیدا کنم که وب را به صدا تبدیل کند،

which dramatically simplified the user interface.

که بطور چشمگیری برای کاربر ساده شود.

This led me to develop the Home Page Reader in 1997,

این منجر به گسترش صفحه‌خوانِ خانگی Home Page Reader شد.

first in Japanese and later, translated into 11 languages.

نخست در ژاپن و سپس به ۱۱ زبان ترجمه شد.

When I developed the Home Page Reader,

هنگامی که من صفحه‌خوانِ خانگی Home Page Reader را ساختم،

I got many comments from users.

نظرات کاربرانم را گرفتم.

One that I strongly remember said,

یکی را که به خوبی به یاد دارم گفت،

"For me, the Internet is a small window to the world."

« برای من، اینترنت پنجره‌ی کوچکی به جهان است.»

It was a revolutionary moment for the blind.

این لحظه اتقلابی برای نابینایان بود.

The cyber world became accessible,

جهان سایبری و این فنآوری که ما برای نابینایان ایجاد کرده بودیم

and this technology that we created for the blind has many uses,

قابل دسترس شد،

way beyond what I imagined.

خیلی فراتر از آنکه من تصور کرده بودم.

It can help drivers listen to their emails

این به رانندگان کمک می‌کند که به ایمیل‌هایشان گوش دهند

or it can help you listen to a recipe while cooking.

یا به طرز تهیه غذا گوش بدهید درحالی که آشپزی می‌کنید.

Today, I am more independent,

امروز، من خیلی بیشتر مستقل هستم،

but it is still not enough.

اما هنوز کافی نیست.

For example, when I approached the stage just now, I needed assistance.

برای مثال، هنگامی که من به روی صحنه آمدم، نیاز به کمک داشتم.

My goal is to come up here independently.

هدف من به اینجا امدن ، بطور مستقل هست.

And not just here.

نه فقط به اینجا.

My goal is to be able to travel and do things that are simple to you.

بلکه هدف این است که قادر به سفر کردن باشم و کارهایم را به سادگی که برای شماست انجام دهم.

OK, now let me show you the latest technologies.

بسیار خوب، حالا بگذارید آخرین فنآوری را نشان دهم.

This is a smartphone app that we are working on.

این یک اپلیکشن تلفن هوشمند است که ما روی آن کار می‌کنیم.

(Video) Electronic voice: 51 feet to the door, and keep straight.

(ویدئو) صدای الکترونیکی: ۵۱ قدم به طرف در، و مستقیم برو.

EV: Take the two doors to go out. The door is on your right.

صدای الکترونیکی: از دو تا در عبور کن تا بروی بیرون. درب در سمت راست توست.

EV: Nick is approaching. Looks so happy.

نیک داره نزدیک میشه. به نظر خوشحال می‌اید.

Chieko Asakawa: Hi, Nick!

چیکو ازاواکی : سلام، نیکی؟

(Laughter)

( خنده)

CA: Where are you going? You look so happy.

چیکو: کجا می‌روی؟ خیلی خوشحالی.

Nick: Oh -- well, my paper just got accepted.

نیک ارواکی: آه خُب مقاله‌ام قبول شد.

CA: That's great! Congratulations.

چیکو: عالیه! تبریک.

Nick: Thanks. Wait -- how'd you know it was me, and that I look happy?

نیک: متشکرم. صبر کن-- چطور فهمیدی این منم، و خوشحالم؟

(Chieko and Nick laugh)

( چیکو و نیک می‌خندند)

Man: Hi.

مرد: سلام،

(Laughter)

( خنده)

CA: Oh ... hi.

چیکو: آه ... سلام

EV: He is not talking to you, but on his phone.

دستگاه الکتریکی: او با تو حرف نمی‌زند، او با تلفنش هست.

EV: Potato chips.

دستگاه الکتریکی: چیبس سیب زمینی.

EV: Dark chocolate with almonds.

دستگاه الکتریکی: شکلات با بادام.

EV: You gained 5 pounds since yesterday; take apple instead of chocolate.

دستگاه الکتریکی: تو از دیروز۲/۵ کیلو چاق شدی، به جای شکلات، سیب بردار.

(Laughter)

( خنده)

EV: Approaching.

دستگاه الکتریکی: نزدیک می‌شوی.

EV: You arrived.

دستگاه الکتریکی: رسیدی

CA: Now ...

چیکو: خُب...

(Applause)

( تشویق)

Thank you.

سپاسگزارم.

So now the app navigates me

خُب حالا این اپلیکشن من را با آنالیز کردن

by analyzing beacon signals and smartphone sensors

سیگنالهای تلفن هوشمند مرا هدایت می‌کند

and permits me to move around indoor and outdoor environments

و به من اجازه می‌دهد که در محیط‌های سرپوشیده و سرباز

all by myself.

خودم بروم.

But the computer vision part that showed who is approaching,

اما بخش بینایی کامپیوتری که نشان داد که چه کسی نزدیک می‌شود،

in which mood -- we are still working on that part.

حالت خلق و خوی او -- ما هنوز روی آن کار می کنیم.

And recognizing facial expressions is very important for me to be social.

برای من بسیار مهم هست که حالات صورت را تشخیص دهم تا رابطه اجتماعی داشته باشم.

So now the fusions of technologies are ready to help me

خُب حالا، ادغام فنآوری‌ها، آماده‌اند به من کمک کنند

see the real world.

تا جهان واقعی را ببینم.

We call this cognitive assistance.

ما به این کمک‌کار شناختی می‌گویم.

It understands our surrounding world

این جهان پیرامون ما را درک می‌کند

and whispers to me in voice or sends a vibration to my fingers.

و یا با من زمزمه می‌کند و یا به انگشتانم ارتعاش می‌فرستد.

Cognitive assistance will augment missing or weakened abilities --

کمک‌کار شناختی ضعف‌ها و نقص‌های ما را پوشش می‌دهد--

in other words, our five senses.

به عبارت دیگر، حس‌های پنچگانه ما را تقویت می‌کند.

This technology is only in an early stage,

این فنآوری در ابتدای کار هست،

but eventually, I'll be able to find a classroom on campus,

اما در نهایت، می توانم کلاس را در دانشگاه بیابم،

enjoy window shopping

و از تماشای ویترین مغازه‌ها لذت ببرم

or find a nice restaurant while walking along a street.

یا یک رستوران خوب را زمانی که در خیابان راه می‌روم پیدا کنم.

It will be amazing if I can find you on the street before you notice me.

جالب خواهد بود اگر من بتوانم تو را در خیابان قبل از اینکه تو بفهمی پیدا کنم.

It will become my best buddy, and yours.

این فناوری بهترین یار من و تو خواهد شد.

So, this really is a great challenge.

خُب، البته واقعا چالش بزرگی هست.

It is a challenge that needs collaboration,

چالشی است که نیاز به همکاری دارد،

which is why we are creating an open community

و به همین دلیل است که ما جامعه بازی ایجاد کردیم

to accelerate research activities.

تا فعالیتهای تحقیقاتی را سرعت دهیم.

Just this morning, we announced the open-source fundamental technologies

همین امروز صبح، ما منبع باز فنآوری‌های بنیادی را که در

you just saw in the video.

ویدئو دیدید را اعلام کردیم.

The frontier is the real world.

مرزها جهان واقعی هستند.

The blind community is exploring this technical frontier

جامعه نابینایان در کاوش و جستجوی مرزهای این فنآوری

and the pathfinder.

و پیشرو آن هستند.

I hope to work with you to explore the new era,

امیدوارم با شما برای کشف عصری نو کار کنم،

and the next time that I'm on this stage,

و در نوبت بعدی که در این صحنه می‌آیم،

through technology and innovation,

از طریق تکنولوژی و نوآوری،

I will be able to walk up here

قادر باشم که که خودم

all by myself.

به روی صحنه بیایم.

Thank you so much.

سپاسگزارم.

(Applause)

(تشویق)