Wade Davis: Cultures at the far edge of the world

وید دیویس در مورد فرهنگهای در حال انقراض

You know, one of the intense pleasures of travel

می دانید، یکی از لذتهای به يادماندني سفر

and one of the delights of ethnographic research

و یکی از جنبه‌هاي لذت‌بخش پژوهش قوم شناسی

is the opportunity to live amongst those

فرصت زندگی میان آنانی است که

who have not forgotten the old ways,

طرق گذشته را به فراموشی نسپرده اند

who still feel their past in the wind,

آنانی که هنوز گذشته خود را در وزش باد احساس می کنند

touch it in stones polished by rain,

در سنگهای صیقل داده شده توسط باران لمس می کنند

taste it in the bitter leaves of plants.

و طعم آن را در برگهای تلخ گیاهان می چشند.

Just to know that Jaguar shamans still journey beyond the Milky Way,

همینکه بدانیم که کاهنان پلنگ هنوز فراتر از کهکشان راه شیری سفر می کنند

or the myths of the Inuit elders still resonate with meaning,

یا اینکه افسانه بزرگان اینوئیت هنوز پر معنا موج می زند

or that in the Himalaya,

یا اینکه در هیمالیا

the Buddhists still pursue the breath of the Dharma,

پیروان بودا هنوز در پی نفس دارما می باشند

is to really remember the central revelation of anthropology,

همه در واقع یاد آوری مکاشفه اصلی مردم شناسی است،

and that is the idea that the world in which we live

و آن این نظر است که دنیایی که در آن زندگی می کنیم

does not exist in some absolute sense,

به مفهومی محض وجود ندارد،

but is just one model of reality,

و تنها یک الگو از واقعیت است،

the consequence of one particular set of adaptive choices

پیامد مجموعه ای خاص از انتخابات سازگارانه

that our lineage made, albeit successfully, many generations ago.

که آبا واجدادمان چندین نسل قبل و البته موفقیت آمیز انتخاب كردند

And of course, we all share the same adaptive imperatives.

و البته همگی الزامات سازگارانه مشترکی را دنبال می کنیم.

We're all born. We all bring our children into the world.

همه متولد می شویم. همه فرزندانمان را به دنیا می آوریم.

We go through initiation rites.

مراحل گذار اجتماعي را طی می کنیم.

We have to deal with the inexorable separation of death,

مجبوریم با جدائی حتمی مرگ دست و پنجه نرم کنیم،

so it shouldn't surprise us that we all sing, we all dance,

بنابراین جای تعجب نیست که همگی می سراییم، همگی می رقصیم،

we all have art.

همه مان هنرمندیم.

But what's interesting is the unique cadence of the song,

اما جالب نوازش منحصر به فرد این آواز است،

the rhythm of the dance in every culture.

ضرب رقص در هر فرهنگ.

And whether it is the Penan in the forests of Borneo,

و حال چه پننهای جنگلهای بورنئو،

or the Voodoo acolytes in Haiti,

و یا مريدهاي وودو در هائیتی،

or the warriors in the Kaisut desert of Northern Kenya,

یا جنگجویان صحرای کیسوت در شمال کنیا،

the Curandero in the mountains of the Andes,

کوراندرو در رشته کوهای آند،

or a caravanserai in the middle of the Sahara --

و یا کاروانسرایی در وسط دشت صحرا باشد.

this is incidentally the fellow that I traveled into the desert with

اتفاقآ این همین فردی است که با او به کویر سفر کردم

a month ago --

یک ماه پیش،

or indeed a yak herder in the slopes of Qomolangma,

یا در واقع چوپان بزهای کوهی در دامنه های قومولانگما،

Everest, the goddess mother of the world.

در اورست، الهه مادر جهان.

All of these peoples teach us that there are other ways of being,

همه این افراد به ما می آموزند که راههای دیگر بودن وجود دارند،

other ways of thinking,

راههای دیگر تفکر،

other ways of orienting yourself in the Earth.

راههای دیگر انطباق خود با کره زمین.

And this is an idea, if you think about it,

و این نظری است که اگر به آن فکر کنید

can only fill you with hope.

تنها می تواند شما را پر از امید سازد.

Now, together the myriad cultures of the world

حال، کل هزاران فرهنگ دنیابه اتفاق

make up a web of spiritual life and cultural life

تار و پودی از زندگی روحانی و فرهنگی میسازند

that envelops the planet,

که سیاره را در بر می گیرد،

and is as important to the well-being of the planet

ونقش آن در سلامت حيات سیاره زمين از اهمیت فراواني برخوردار است

as indeed is the biological web of life that you know as a biosphere.

و به راستی آن تار حياتي همان شبكه حيات است كه شما آنرا بعنوان "بیوسفر" می شناسید.

And you might think of this cultural web of life

و شما ممکن است تصور کنید که این تار فرهنگی زندگی

as being an ethnosphere,

کره اقوام می باشد

and you might define the ethnosphere

و ممکن است کره اقوام را چنین تعريف کنید که

as being the sum total of all thoughts and dreams, myths,

آن مجموعه تمام افکار و آلام، افسانه ها

ideas, inspirations, intuitions brought into being

افکار، الهامات، حواس واقعیت یافته

by the human imagination since the dawn of consciousness.

توسط تصور انسانی از بدو تولد آگاهی است.

The ethnosphere is humanity's great legacy.

کره اقوام بزرگترین میراث انسانی است.

It's the symbol of all that we are

نشانه تمام آنچه که هستیم

and all that we can be as an astonishingly inquisitive species.

و تمام آنچه بعنوان کنجکاوترين گونه حيات می توانیم باشیم.

And just as the biosphere has been severely eroded,

و همانطور که کره زیستی شدیدآ فرسایش یافته است

so too is the ethnosphere

کره اقوام هم دستخوش همین تغییر بوده است،

-- and, if anything, at a far greater rate.

چه بسا با وسعتی گسترده تر.

No biologists, for example, would dare suggest

بعنوان مثال، هیچ زیست شناسی هرگز به خود اجازه نمی دهد اظهار کند که

that 50 percent of all species or more have been or are

50% کل موجودات یا بیشتر

on the brink of extinction because it simply is not true,

در معرض انقراض بوده یا می باشند زیرا این امر صرفآ واقعیت ندارد

and yet that -- the most apocalyptic scenario

و آنکه غم‌انگيزترين ترین سناریو

in the realm of biological diversity --

در گستره تنوع زیست شناختی،

scarcely approaches what we know to be the most optimistic scenario

به سختی قابل مقایسه با شناختمان از خوشبینانه ترین سناریو

in the realm of cultural diversity.

در گستره تفاوتهای فرهنگی است.

And the great indicator of that, of course, is language loss.

و شاخص عمده آن البته از بین رفتن زبان است.

When each of you in this room were born,

در زمان تولد هر کدام از شما که در این اتاق هستید،

there were 6,000 languages spoken on the planet.

6000 زبان در کره زمین رواج داشت.

Now, a language is not just a body of vocabulary

اما یک زبان تنها مجموعه ای از لغات

or a set of grammatical rules.

یا یک سری قواعد دستوری نیست.

A language is a flash of the human spirit.

یک زبان بارقه‌ای از روان آدمی است.

It's a vehicle through which the soul of each particular culture

وسیله ایست که توسط آن روح هر فرهنگ خاص

comes into the material world.

وارد دنیای مادی می شود.

Every language is an old-growth forest of the mind,

هر زبان جنگلی کهن از خرد است،

a watershed, a thought, an ecosystem of spiritual possibilities.

آبشخوري براي یک فکر اکو سیستمی از امکانات روحانی است.

And of those 6,000 languages, as we sit here today in Monterey,

و از این 6000 زبان اکنون که در حضور هم در مونته‌ری نشسته ایم،

fully half are no longer being whispered into the ears of children.

ديگر نیمی از آنها در گوش کودکان زمزمه نمی شوند.

They're no longer being taught to babies,

دیگر به نوزادان آموخته نمی شوند،

which means, effectively, unless something changes,

و این بدان معنی است که اگر تغییرموثری رخ ندهد،

they're already dead.

آنها هم اکنون مرده اند.

What could be more lonely than to be enveloped in silence,

چه چیزی بیشتر از سکوت ایجاد تنهایی می کند،

to be the last of your people to speak your language,

اینکه آخرین نفر از ملت باشی که زبان خود را صحبت کند.

to have no way to pass on the wisdom of the ancestors

راهی برای انتقال خرد پیشینیان نداشته باشی

or anticipate the promise of the children?

یا در انتظار فردای کودکان نباشی؟

And yet, that dreadful fate is indeed the plight of somebody

و حال، آن بخت شوم حقیقتآ گریبانگیر کسی هست

somewhere on Earth roughly every two weeks,

تقریبآ هر دو هفته یکبار در مکانی از کره زمین،

because every two weeks, some elder dies

زیراکه هر دو هفته یکبار فرد سالخورده‌اي می میرد،

and carries with him into the grave the last syllables

و با خود آخرین هجاهای

of an ancient tongue.

زبانی کهن را به خاك می برد.

And I know there's some of you who say, "Well, wouldn't it be better,

و می دانم بعضآ می گویید که " آیا بهتر نخواهد بود؟

wouldn't the world be a better place

آیا دنیا مکانی بهتر نمی بود

if we all just spoke one language?" And I say, "Great,

اگر همگی تنها به یک زبان صحبت می کردیم؟" و من می گویم " بسیار خوب

let's make that language Yoruba. Let's make it Cantonese.

بگذار آن زبان یوروبا باشد. بگذار کانتونی باشد.

Let's make it Kogi."

بیایید آنرا کوجی انتخاب کنیم."

And you'll suddenly discover what it would be like

و شما ناگهان در می یابید که چه وضعيتي خواهيد داشت

to be unable to speak your own language.

وقتی نتوانید به زبان خود صحبت کنید.

And so, what I'd like to do with you today

و بنابراین آنچه مایلم امروز با شما انجام دهم

is sort of take you on a journey through the ethnosphere,

کمابیش بردن شما به سفري میان کره اقوامی است،

a brief journey through the ethnosphere,

سفری کوتاه میان کره اقوامی

to try to begin to give you a sense of what in fact is being lost.

تا بتوانم مفهوم آنچه در واقع از دست رفتن است را در شما القاء كنم.

Now, there are many of us who sort of forget

حال، بسیاری از ما تا حدودی فراموش می کنیم

that when I say "different ways of being,"

که وقتی می گویم " راههای مختلف بودن"،

I really do mean different ways of being.

واقعآ منظورم راههای مختلف بودن است.

Take, for example, this child of a Barasana in the Northwest Amazon,

بعنوان مثال این کودک اهل باراسانا در شمال غربی آمازون را در نظر گيريد،

the people of the anaconda

از مردم آناکوندا

who believe that mythologically they came up the milk river

که بطور افسانه ای باور دارند که از رودخانه شیری

from the east in the belly of sacred snakes.

از شرق در شکم مارهای مقدس ظاهر شدند.

Now, this is a people who cognitively

حال 1اینان مردمی هستند که بطور شناختی

do not distinguish the color blue from the color green

رنگ آبی را از رنگ سبز تشخیص نمی دهند

because the canopy of the heavens

زیرا خیمه آسمان

is equated to the canopy of the forest

همسان با خیمه جنگل است

upon which the people depend.

که مردم به آن وابسته اند.

They have a curious language and marriage rule

آنان رسم زبان و ازدواج عجیبی دارند

which is called "linguistic exogamy:"

که به آن ازدواج برون زباني می گویند:

you must marry someone who speaks a different language.

باید با کسی ازدواج کنی که به زبانی دیگر صحبت می کند.

And this is all rooted in the mythological past,

و این در گذشته افسانه ای ریشه دارد،

yet the curious thing is in these long houses,

اما عجیب این است که در این خانه های طویل

where there are six or seven languages spoken

که در آنها شش یا هفت زبان صحبت می شود

because of intermarriage,

بعلت ازدواج متقاطع

you never hear anyone practicing a language.

هرگز کسی را در حال تمرین زبان نخواهید شنید.

They simply listen and then begin to speak.

آنها صریحآ گوش داده و شروع به صحبت می کنند.

Or, one of the most fascinating tribes I ever lived with,

یا اینکه یکی از جالب ترین قبیله هایی که با آنها زندگی کردم

the Waorani of northeastern Ecuador,

واوورانیهای شمال شرقی اکوادور،

an astonishing people first contacted peacefully in 1958.

مردمی تعجب برانگیز که برای اولین بار در سال 1958 میلادی بطور مسالمت آمیز با آنها ارتباط برقرار شد.

In 1957, five missionaries attempted contact

در سال 1957 میلادی پنج مبلغ دینی اقدام به برقراری ارتباط نموده

and made a critical mistake.

و اشتباهی وخیم نمودند.

They dropped from the air

آنهااز هوا

8 x 10 glossy photographs of themselves

هشت تا ده عکس براق از خود به زمین انداختند

in what we would say to be friendly gestures,

در حركتي که ما دوستانه تلقی می کنیم،

forgetting that these people of the rainforest

با فراموش کردن این واقعيت که این مردم جنگلهاي بارانی

had never seen anything two-dimensional in their lives.

هرگز چیزی دو بعدی در طول عمرشان ندیده بودند.

They picked up these photographs from the forest floor,

آنان این عکسها را از زمین جنگل برداشته

tried to look behind the face to find the form or the figure,

و سعی کردند چهره ها را از پشت ببینند تا شکل و هیکل را درک کنند،

found nothing, and concluded that these were calling cards

و چیزی نیافتند و به این نتیجه رسیدند که اینها کارتهای ویزیت

from the devil, so they speared the five missionaries to death.

از طرف شیطان بودند، لذا آن پنج مبلغ را با نیزه به قتل رساندند.

But the Waorani didn't just spear outsiders.

اما واوورانیها تنها غریبه ها را به نیزه نمي کشیدند.

They speared each other.

همدیگر را هم به نیزه مي کشیدند.

54 percent of their mortality was due to them spearing each other.

54% از مرگ و میر آنها بعلت نیزه زدن به همدیگر بود.

We traced genealogies back eight generations,

ما تاریخچه نسل هایشان را تا هشت نسل قبل پی گیری کردیم

and we found two instances of natural death

و دو مورد مرگ طبیعی یافتیم

and when we pressured the people a little bit about it,

و وقتی در این مورد به مردمشان کمی اصرار ورزیدیم

they admitted that one of the fellows had gotten so old

آنها اعتراف كردند که یکی از افرادشان به قدری پیر شده بود

that he died getting old, so we speared him anyway. (Laughter)

که با كهولت سن می مرد پس او را به نیزه کشیدیم.(خنده)

But at the same time they had a perspicacious knowledge

اما در آن واحد آنها آگاهی باريك بينانه‌اي

of the forest that was astonishing.

از جنگل داشتند که تعجب آور بود.

Their hunters could smell animal urine at 40 paces

شکارچیان شان بوی ادرار حیوانات را از فاصله 40 قدمی می توانستند استشمام کنند

and tell you what species left it behind.

و می توانستند نوع حیوانی که آنرا بر جای گذاشته بود را تشخيص دهند.

In the early '80s, I had a really astonishing assignment

در اوایل دهه 80، ماموريتي واقعآ اعجاب آور داشتم

when I was asked by my professor at Harvard

وقتی استادم در دانشگاه هاروارد از من پرسید

if I was interested in going down to Haiti,

آيا مایل بودم به هاییتی بروم،

infiltrating the secret societies

تا اقوام اسرارآمیز را بررسي كنم

which were the foundation of Duvalier's strength

که اساس قدرت دووالیه بودند

and Tonton Macoutes,

و ماکوتهای تونتون،

and securing the poison used to make zombies.

و سمی که از آن معجون زومبي می سازند را بدست آورم.

In order to make sense out of sensation, of course,

البته بمنظور درک بيشتر این ماموريت،

I had to understand something about this remarkable faith

نیاز داشتم چیزی از این آيين شگفت‌انگيز وودو بدانم

of Vodoun. And Voodoo is not a black magic cult.

و وودو فرقه جادوی سیاه نیست.

On the contrary, it's a complex metaphysical worldview.

بر عکس یک جهانبینی پیچیده متافیزیکی است.

It's interesting.

جالب است.

If I asked you to name the great religions of the world,

اگر از شما بخواهم که ادیان بزرگ دنیا را نام ببرید،

what would you say?

چه خواهید گفت؟

Christianity, Islam, Buddhism, Judaism, whatever.

مسیحیت، اسلام، بودیسم، دین یهود و امثال آن.

There's always one continent left out,

همیشه یک قاره از قلم می افتد،

the assumption being that sub-Saharan Africa

فرض اینکه جنوب صحرای آفریقا

had no religious beliefs. Well, of course, they did

باور دینی ندارد. خوب، البته که داشتند

and Voodoo is simply the distillation

و وودو تنها برآمد

of these very profound religious ideas

این افکار بسیار عمیق دینی می باشد

that came over during the tragic Diaspora of the slavery era.

که در زمان خروج انسانها در دوره اسارت به وجود آمد.

But, what makes Voodoo so interesting

اما آنچه وودو را بسیار جالب می سازد

is that it's this living relationship

این ارتباط زنده

between the living and the dead.

میان زندگان و مردگان است.

So, the living give birth to the spirits.

بنابراین زندگان به ارواح جان می دهند.

The spirits can be invoked from beneath the Great Water,

ارواح می توانند از زیر آب بزرگ فرا خوانده شوند،

responding to the rhythm of the dance

به ضربه رقص پاسخ دهند

to momentarily displace the soul of the living,

تا بطور موقت جانشين ارواح زندگان شوند،

so that for that brief shining moment, the acolyte becomes the god.

تا اینکه برای لحظه ای پر جلال و گذرا مريد خدا گردد.

That's why the Voodooists like to say

بدبن علت است که وودوویستها دوست دارند بگویند

that "You white people go to church and speak about God.

که " شما سفیدپوستان به کلیسا رفته و درباره خداوند صحبت می کنید.

We dance in the temple and become God."

ما در معبد می رقصیم و به خداوند مبدل می شویم."

And because you are possessed, you are taken by the spirit --

و چون شما تسخير شده‌ايد، شما را روح فرا گرفته

how can you be harmed?

چطور می شود به شما خدشه ای وارد شود؟

So you see these astonishing demonstrations:

پس شما این مراسم اعجاب انگیز را مشاهده می کنید:

Voodoo acolytes in a state of trance

مريدهاي وودو در حال خلصه

handling burning embers with impunity,

با ذغالهای افروخته در دست بدون دیدن آسیبی،

a rather astonishing demonstration of the ability of the mind

نمایش اعجاب آور توانائی ذهن

to affect the body that bears it

در تاثیر بر بدنی که آنرا حمل می کند

when catalyzed in the state of extreme excitation.

آنگاه كه در وضعیت هیجان شدید جسم می شود.

Now, of all the peoples that I've ever been with,

حال از میان کلیه افرادی که با آنها همراه بودم

the most extraordinary are the Kogi

خارق العاده ترین آنها کوجیها

of the Sierra Nevada de Santa Marta in northern Colombia.

متعلق به سیرا نوادای سانتا مارتا در شمال کلمبیا هستند.

Descendants of the ancient Tairona civilization

از بازماندگان تمدنی کهن و مستبد

which once carpeted the Caribbean coastal plain of Colombia,

که زمانی دشت ساحلی کارائیب کلمبیا را در بر ميگرفت.

in the wake of the conquest,

پس از غلبه،

these people retreated into an isolated volcanic massif

این افراد به رشته کوههای منزوی آتشفشانی عقب نشینی نمودند

that soars above the Caribbean coastal plain.

که بر دشت ساحلی کارائیب سر به فلک می کشد.

In a bloodstained continent,

در قاره ای آغشته به خون

these people alone were never conquered by the Spanish.

تنها این افراد بودند که هرگز توسط اسپانیائیها چیره نشدند.

To this day, they remain ruled by a ritual priesthood

جامعه آنها تا امروز بوسیله کاهنان سنتی اداره می شوند

but the training for the priesthood is rather extraordinary.

اما آموزش آنها برای کاهن شدن تا حدودی خارق العاده است.

The young acolytes are taken away from their families

مريدهاي جوان از خانواده هایشان گرفته شده

at the age of three and four,

در سن سه یا چهار سالگی،

sequestered in a shadowy world of darkness

در دنیای ظلمت و تاریکی به انزوا کشیده می شوند

in stone huts at the base of glaciers for 18 years:

در دخمه های سنگی در کوه پایه های یخچالها به مدت 18 سال.

two nine-year periods

دو دوره نه ساله

deliberately chosen to mimic the nine months of gestation

که عمدآ بمنظور تقلید نه ماه بارداری

they spend in their natural mother's womb;

آنان است كه در رحم مادر طبیعی خود می گذرانند،

now they are metaphorically in the womb of the great mother.

حال آنها بطور استعاري در رحم مادر کبیر قرار دارند.

And for this entire time,

و در تمام این مدت،

they are inculturated into the values of their society,

آنها با ارزشهای جامعه سازگار می شوند،

values that maintain the proposition that their prayers

ارزشهایی که بر این باورند که دعاهایشان

and their prayers alone maintain the cosmic --

و تنها دعاهایشان است كه آفرینش را نگه داشته است-

or we might say the ecological -- balance.

یا می توانیم بگوییم تعادل - اکولوژیکی.

And at the end of this amazing initiation,

و در پایان این مراسم گذار متهیج کننده،

one day they're suddenly taken out

ناگهان روزی آنها را خارج می سازند

and for the first time in their lives, at the age of 18,

و برای اولین بار در عمرشان در سن 18 سالگی

they see a sunrise. And in that crystal moment of awareness

آنان طلوع خورشید را مشاهده می کنند. و در آن لحظه بلورین آگاهی ذهن

of first light as the Sun begins to bathe the slopes

از نور اولیه همزمان با پراکندگی نور خورشید بردامنه های

of the stunningly beautiful landscape,

منظره زیبای نفس گیر،

suddenly everything they have learned in the abstract

ناگهان تمام آنچه در دنیای غیر مادی آموختند

is affirmed in stunning glory. And the priest steps back

در شکوهی گیرا تثبیت می شود. و کاهن قدم به عقب برداشته

and says, "You see? It's really as I've told you.

می گوید " می بینید؟ همانطور است که به شما بازگو کردم.

It is that beautiful. It is yours to protect."

به همان اندازه زیبا است و مال شما است تا از آن حفاظت کنید."

They call themselves the "elder brothers"

آنان خود را برادران مهتر می خوانند

and they say we, who are the younger brothers,

و آنها می گویند، ما که برادران کوچتر هستیم

are the ones responsible for destroying the world.

مسئول نابود شدن جهان هستيم.

Now, this level of intuition becomes very important.

حال، این درجه از الهامات بسیار مهم می شود.

Whenever we think of indigenous people and landscape,

هر وقت به مردم بومی و منظره می اندیشیم،

we either invoke Rousseau

یا به روسو متوسل می شویم

and the old canard of the "noble savage,"

و شایعه قدیمی انسان وحشی متشخص،

which is an idea racist in its simplicity,

که نظری است نژادپرستانه حتی در سادگی اش،

or alternatively, we invoke Thoreau

یا اینکه، به تورو متوسل می شویم

and say these people are closer to the Earth than we are.

و می گوییم که این افراد به زمین بیشتر از ما نزدیکتر اند.

Well, indigenous people are neither sentimental

خوب، مردم بومی نه احساساتی اند

nor weakened by nostalgia.

و نه تضعیف شده توسط دلتنگی.

There's not a lot of room for either

جایی برای هیچکدام از این دو

in the malarial swamps of the Asmat

در باتلاق‌های حاوی مالاریا ی اسمت

or in the chilling winds of Tibet, but they have, nevertheless,

یا ميان وزش سوزناک بادهای تبت وجود ندارد، ولی با این حال، تنها

through time and ritual, forged a traditional mystique of the Earth

به كمك زمان و رسوم، آنها توانستند یک ماهيت عرفاني از زمین بسازند

that is based not on the idea of being self-consciously close to it,

که نه بر اساس فکر نزدیک بودن خود آگاهانه به زمین می باشد،

but on a far subtler intuition:

بلكه بر پایه حسی ظريف تر :

the idea that the Earth itself can only exist

این نظر که زمین خود به این علت وجود دارد

because it is breathed into being by human consciousness.

که توسط ضمير آگاه انسانها جان می گیرد.

Now, what does that mean?

حال، این چه مفهومی دارد؟

It means that a young kid from the Andes

بدین معنی است که کودکی جوان از کوههای آند

who's raised to believe that that mountain is an Apu spirit

که با این تعلیم بزرگ شده که کوه روح آپویی است

that will direct his or her destiny

و بخت او را در دست دارد

will be a profoundly different human being

این کودک بطور بنیادی انسانی متفاوت خواهد بود

and have a different relationship to that resource

و ارتباطی متفاوت با آن منبع طبیعی

or that place than a young kid from Montana

یا آن مکان خواهد داشت تا کودکی جوان اهل مونتانای آمریکا

raised to believe that a mountain is a pile of rock

که با این تعلیم بزرگ می شود که کوه یک تله سنگ است

ready to be mined.

که آماده حفاری است.

Whether it's the abode of a spirit or a pile of ore is irrelevant.

منزل روح بودن یا حجمي از سنگ بودن مهم نیست.

What's interesting is the metaphor that defines the relationship

جالب استعاره‌اي است که ارتباط

between the individual and the natural world.

میان فرد و دنیای طبیعی را توصیف می کند.

I was raised in the forests of British Columbia

من در جنگلهای بریتیش کلمبیا بزرگ شدم

to believe those forests existed to be cut.

با این باور که این جنگلها برای بریده شدن بوجود آمده اند.

That made me a different human being

این دانسته مرا انسانی متفاوت

than my friends amongst the Kwagiulth

از دوستانم میان کواگیولت ساخت

who believe that those forests were the abode of Huxwhukw

که باور دارند که آن جنگلها منزل هوکوک

and the Crooked Beak of Heaven

و منقار کج آسمانها

and the cannibal spirits that dwelled at the north end of the world,

و ارواح آدم خواري است که در انتهای شمالی دنیا زندگی می کنند،

spirits they would have to engage during their Hamatsa initiation.

ارواحی که با آنها در زمان مراسم گذار هاماتسای می بایست با آنها رودررو شوند.

Now, if you begin to look at the idea

حال، اگر به این نظر بنگری

that these cultures could create different realities,

که این فرهنگها می توانند حقیقتهایی متفاوت ایجاد کنند،

you could begin to understand

می توانید کم کم

some of their extraordinary discoveries. Take this plant here.

بعضی از اکتشافات خارق العاده آنها را در یابید. این گیاه را در نظر بگیرید.

It's a photograph I took in the Northwest Amazon just last April.

عکسی است که همین ماه آوریل گذشته از شمال غرب آمازون گرفتم.

This is ayahuasca, which many of you have heard about,

این آیاهواسکا است، که بسیاری از شما راجع به آن شنیده اید،

the most powerful psychoactive preparation

قدرتمندترین معجون روانگردان

of the shaman's repertoire.

در ميان فهرست دارويي شامان است.

What makes ayahuasca fascinating

آنچه ایاهواسکا را اعجاب بر انگیز می سازد

is not the sheer pharmacological potential of this preparation,

تنها قابلیت داروشناختی این معجون نیست،

but the elaboration of it. It's made really of two different sources:

بلکه اجزای آن است. آن در واقع از دو منبع بدست می آید.

on the one hand, this woody liana

از یک طرف، لیانای چوبین است

which has in it a series of beta-carbolines,

که در آن یک رشته بتاکربولینها،

harmine, harmaline, mildly hallucinogenic --

هارمین،هارمولین که بطور خفیف هذیان آور اند وجود دارند.

to take the vine alone

اگر تنها گیاه پيچك را در نظر بگیریم

is rather to have sort of blue hazy smoke

انگار که نوعی هاله آبی رنگ دودي

drift across your consciousness --

از صفحه آگاهی ات می گذرد،

but it's mixed with the leaves of a shrub in the coffee family

اما آن با برگهای بوته ای از خانواده قهوه مخلوط است

called Psychotria viridis.

که پسیکوتریا ویریدیس نام دارد.

This plant had in it some very powerful tryptamines,

این گیاه حاوی چند تریپتامین بسیار قوی است،

very close to brain serotonin, dimethyltryptamine,

که بسیار شبیه سراتونین مغز، دی متیل تریپتامین 5

5-methoxydimethyltryptamine.

و متوکسی دیمتیل تریپتامین می باشد.

If you've ever seen the Yanomami

اگر تا بحال یانومامیها را دیده اید

blowing that snuff up their noses,

در حالیکه آن گرده را استشمام می کنند،

that substance they make from a different set of species

آن ماده ای که از مجموعه دیگری از گیاهان ایجاد می کنند

also contains methoxydimethyltryptamine.

نیز حاوی متوکسی دی متیل تریپتامین می باشد.

To have that powder blown up your nose

استشمام آن گرده

is rather like being shot out of a rifle barrel

کمابیش شبیه شلیک شدن از لوله تفنگ است

lined with baroque paintings and landing on a sea of electricity. (Laughter)

تزیین شده با تابلو های دوران باروک و سقوط در دریایی از الکتریسیته.(خنده)

It doesn't create the distortion of reality;

آن حقیقت را تخریب نمی كند؛

it creates the dissolution of reality.

بلكه حقیقت را تجزیه می کند.

In fact, I used to argue with my professor, Richard Evan Shultes --

در واقع، با استادم ریچارد اوان شولتز بحث و گفتگو می نمودم-

who is a man who sparked the psychedelic era

او کسی است که پیش آورنده دوره سایکدلیک

with his discovery of the magic mushrooms

با کشف قارچهای جادوییش

in Mexico in the 1930s --

در مکزیک در دهه 1930 بود.

I used to argue that you couldn't classify these tryptamines

من باور داشتم که نمی توان این تریپتامینها را

as hallucinogenic because by the time you're under the effects

بعنوان هذیان آور طبقه بندی نمود زیرا مادامی که تحت تاثیرات آن قرار می گیری

there's no one home anymore to experience a hallucination. (Laughter)

دیگر هوش نیستي که هذیان را تجربه کنی. (خنده)

But the thing about tryptamines is they cannot be taken orally

اما آنچه راجع به تریپتامینها واقعیت دارد این است که آنها را نمی توان بطور خوراکی استعمال نمود

because they're denatured by an enzyme

زیرا توسط آنزیم خنثی می شوند

found naturally in the human gut called monoamine oxidase.

آنزیمی بنام مونو آمین اکسیداز که بطور طبیعی در معده انسان یافت می شود.

They can only be taken orally if taken in conjunction

تنها وقتی می توان آنها را خورد که همراه با

with some other chemical that denatures the MAO.

ماده شیمیایی دیگری استعمال شود که مونو آمین اکسیداز را خنثی کند.

Now, the fascinating things

حال، آنچه بسیار جالب است

are that the beta-carbolines found within that liana

اینکه بتا کربولینهای یافته شده در گیاه لیانا

are MAO inhibitors of the precise sort necessary

بازدارندگان ام آ او از نوع خاصی که لازم است

to potentiate the tryptamine. So you ask yourself a question.

تا تریپتامین را فعال سازد می باشند. پس از خود می پرسید،

How, in a flora of 80,000 species of vascular plants,

چگونه در دنیای گیاهان با 80000 گونه مجموعه گیاه

do these people find these two morphologically unrelated plants

این افراد این دو گیاه به لحاظ ساختاری نا مربوط را می یابند

that when combined in this way,

سپس وقتی اینگونه ترکیب می شوند،

created a kind of biochemical version

نوع بیوشیمیایی دیگری

of the whole being greater than the sum of the parts?

از کل گیاه می سازند که پر شکوهتر از مجموع اجزا آن می باشد؟

Well, we use that great euphemism, "trial and error,"

خوب، ما آن اصطلاح معروف، آزمایش و خطا، را بکار می بریم

which is exposed to be meaningless.

که ثابت شده است که خالی از معنی است.

But you ask the Indians, and they say, "The plants talk to us."

اما شما از سرخ پوستان می پرسید و آنها می گویند " گیاهان با ما صحبت می کنند."

Well, what does that mean?

خوب، مفهوم آن چیست؟

This tribe, the Cofan, has 17 varieties of ayahuasca,

این قبیله، کوفنها، دارای 17 نوع آیاهواسکا می باشد

all of which they distinguish a great distance in the forest,

که همه آنها سطح بزرگی از جنگل را اشغال می کنند،

all of which are referable to our eye as one species.

که همه آنها به چشم ما یک گونه بشمار می آیند.

And then you ask them how they establish their taxonomy

و سپس از آنها می پرسید که چگونه اساس طبقه بندی خود را انتخاب می کنند

and they say, "I thought you knew something about plants.

و آنها می گویند " ما فکر می کردیم کمابیش با گیاهان آشنایی دارید."

I mean, don't you know anything?" And I said, "No."

منظور اینکه اصلا چیزی می دانید؟ و من گفتم " خیر"

Well, it turns out you take each of the 17 varieties

خوب، چنین است که شما هر کدام از 17 گونه را

in the night of a full moon, and it sings to you in a different key.

در شب ماه کامل برداشته و آنها با هجایی مختلف به شما زمزمه می کنند.

Now, that's not going to get you a Ph.D. at Harvard,

حال بااین کار در هاروارد به شما دکترا نمی دهند،

but it's a lot more interesting than counting stamens. (Laughter)

اما بسیار جالب تر از شمارش استامنها است.

Now --

حال،

(Applause) --

(تشویق)

the problem -- the problem is that even those of us

مشکل- مشکل این است که حتی بعضی ازما که

sympathetic with the plight of indigenous people

با وضعیت افراد بومی همدردیم

view them as quaint and colorful

آنها را قدیمی و جذاب تلقی می کنیم

but somehow reduced to the margins of history

اما به گونه ای به حاشیه های تاریخ پس رانده می شوند

as the real world, meaning our world, moves on.

در حالیکه دنیای واقعی، یعنی دنیای ما، به جلو می رود.

Well, the truth is the 20th century, 300 years from now,

خوب، حقیقت این است که قرن بیستم، سیصد سال دیگر،

is not going to be remembered for its wars

بخاطر جنگهایش بیاد نخواهد ماند

or its technological innovations,

یا ابداعات تکنولوژیکی اش،

but rather as the era in which we stood by

بلکه دوره ای خواهد بود که ما در کنار هم ایستادیم

and either actively endorsed or passively accepted

كه یا بطور فعال بانی یا بطور غیر فعال

the massive destruction of both biological and cultural diversity

تخریب عظیم تنوع زیست شناختی و هم فرهنگی را پذیرفتیم

on the planet. Now, the problem isn't change.

بر کره زمین. حال، مشکل تغییر نیست.

All cultures through all time

تمام فرهنگها در طول کل زمانه

have constantly been engaged in a dance

بطور مرتب مشغول بازی

with new possibilities of life.

با امکانات جدید دنیا بوده اند.

And the problem is not technology itself.

و مشکل خود تکنولوژی نیست.

The Sioux Indians did not stop being Sioux

سرخ پوستان سو به سو بودن خاتمه ندادند

when they gave up the bow and arrow

وقتی تیر و کمان را کنار گذاشتند

any more than an American stopped being an American

همانطور که آمریکایی به آمریکایی بودن خاتمه نداد

when he gave up the horse and buggy.

وقتی اسب و درشکه را بدرود گفت.

It's not change or technology

این تحول یا تکنولوژی نیست

that threatens the integrity of the ethnosphere. It is power,

که یکپارچگی کره اقوام را تهدید می سازد. قدرت است.

the crude face of domination.

چهره کریه سلطه.

Wherever you look around the world,

و هر گاه به دور دنیا بنگری،

you discover that these are not cultures destined to fade away;

مي‌بيني که اینها فرهنگهایی نیستند که برای ناپدید شدن رقم خورده اند.

these are dynamic living peoples

اینان افراد زنده پويايي هستند

being driven out of existence by identifiable forces

که از حیطه وجود توسط نیروهای شناخته شده رانده می شوند

that are beyond their capacity to adapt to:

که سازگاری با آنها خارج از قابلیتشان می باشد.

whether it's the egregious deforestation

چه تخریب چشمگیر جنگلها

in the homeland of the Penan --

در موطن پنان ها-

a nomadic people from Southeast Asia, from Sarawak --

مردمی کوچ نشین از آسیای جنوب شرقی، از سراواک-

a people who lived free in the forest until a generation ago,

مردمی که تا یک نسل قبل در جنگل آزادانه زندگی می کردند،

and now have all been reduced to servitude and prostitution

و اکنون به خدمت گذاری و فحشا کشیده شده اند

on the banks of the rivers,

بر دو طرف ساحل رودخانه ها،

where you can see the river itself is soiled with the silt

جاییکه خود رودخانه را می توان مشاهده نمود که آلوده به گل و لای است

that seems to be carrying half of Borneo away

و انگار نیمی از بورنئو را

to the South China Sea,

به دریای جنوب چین می برد،

where the Japanese freighters hang light in the horizon

جاییکه بار بران ژاپنی در افق نور می اویزند

ready to fill their holds with raw logs ripped from the forest --

آماده برای پر کردن بارشان با هیزمهای تازه بریده شده از جنگل.

or, in the case of the Yanomami,

یا در مورد یانومامی،

it's the disease entities that have come in,

مجموعه های بیماری وارد شده اند،

in the wake of the discovery of gold.

پس از کشف طلا.

Or if we go into the mountains of Tibet,

یا اگر به کوههای تبت وارد شویم،

where I'm doing a lot of research recently,

جاییکه اخیرآ تحقیقات بسیاری انجام می دهم،

you'll see it's a crude face of political domination.

خواهید دید که چهره ای کریه از سلطه سیاسی است.

You know, genocide, the physical extinction of a people

می دانید، نسل کشی، انقراض فیزیکی یک قوم

is universally condemned, but ethnocide,

بطور عمومی محکوم می شود، اما قوم کشی،

the destruction of people's way of life, is not only not condemned,

تخریب راه و رسم زندگی یک قوم، نه تنها محکوم نمی شود،

it's universally, in many quarters, celebrated

بلکه عمومآ- در بسیاری از جاها- جشن گرفته می شود

as part of a development strategy.

بعنوان قسمتی از راهبرد توسعه.

And you cannot understand the pain of Tibet

و شما نمی توانید درد تبت را درک کنید

until you move through it at the ground level.

تا اینکه از میان آن هم سطح زمین راه بروید.

I once travelled 6,000 miles from Chengdu in Western China

یکبار 6000 مایل از چنگدو در غرب چین

overland through southeastern Tibet to Lhasa

بطور زمینی از میان جنوب شرق تبت به لاهاسا سفر نمودم

with a young colleague, and it was only when I got to Lhasa

همراه همکاری جوان، و تنها وقتی به لاهاسا رسیدم

that I understood the face behind the statistics

آنگاه چهره حقیقی پشت آماری که

you hear about:

راجع به آن می شنوید را در یافتم.

6,000 sacred monuments torn apart to dust and ashes,

6000 بنای مقدس به خاک و خاکستر کشیده شده.

1.2 million people killed by the cadres

1.2 میلیون نفر توسط افسران کادر به قتل رسیده

during the Cultural Revolution.

در زمان انقلاب فرهنگی.

This young man's father had been ascribed to the Panchen Lama.

پدر این مرد جوان به پانچن لاما منسوب شده بود.

That meant he was instantly killed

این بدان معنی است که بلافاصله کشته شد

at the time of the Chinese invasion.

در زمان حمله چین.

His uncle fled with His Holiness in the Diaspora

عمویش در زمان خروج افراد همراه عالیجناب دالای لاما گریخت

that took the people to Nepal.

که این خروج افراد را به نپال برد.

His mother was incarcerated

مادرش به قیمت-

for the crime of being wealthy.

به جرم پولدار بودن زندانی شد.

He was smuggled into the jail at the age of two

او در سن دو سالگی بطور مخفی به زندان آورده شد

to hide beneath her skirt tails

تا در زير لایه های دامن او مخفی شود

because she couldn't bear to be without him.

زیرا او نمی توانست بدون پسرش زندگی کند.

The sister who had done that brave deed

خواهری که آن عمل شجاعانه را انجام داد

was put into an education camp.

به اردوی آموزشی فرستاده شد.

One day she inadvertently stepped on an armband

روزی بدون قصد بر دستبندی قدم نهاد

of Mao, and for that transgression,

دستبند مائو، و بخاطر این گناه،

she was given seven years of hard labor.

به او هفت سال زندان با اعمال شاقه دادند.

The pain of Tibet can be impossible to bear,

تحمل درد تبت شاید غیر ممکن باشد،

but the redemptive spirit of the people is something to behold.

اما روح آزادي ‌خواه مردمش دیدنی است.

And in the end, then, it really comes down to a choice:

پايان اين كلام، تنها، به یک تصمیم خلاصه می شود.

do we want to live in a monochromatic world of monotony

آیا می خواهیم در دنیای تک رنگ یکنواخت زندگی کنیم

or do we want to embrace a polychromatic world of diversity?

یا می خواهیم دنیای رنگارنگ تفاوتها را در آغوش کشیم؟

Margaret Mead, the great anthropologist, said, before she died,

مارگارت مید، مردم شناس بزرگ، قبل از مرگش گفت

that her greatest fear was that as we drifted towards

که بزرگترین ترسش این است که در حالیکه بسوی

this blandly amorphous generic world view

این جهانبینی یکنواخت بی شکل عمومی پیش می رویم

not only would we see the entire range of the human imagination

نه تنها کل رشته تصور انسانی را

reduced to a more narrow modality of thought,

بصورت شکلی باریک از تفکر خواهیم دید،

but that we would wake from a dream one day

بلکه روزی بیدار می شویم

having forgotten there were even other possibilities.

در حالیکه فراموش کرده ایم که امکانات دیگری نیز وجود داشتند.

And it's humbling to remember that our species has, perhaps,

و بیاد آوردن اینکه گونه ما، شاید،

been around for [150,000] years.

حدود 150000 سال زیسته است آدم را به تواضع وا می دارد.

The Neolithic Revolution -- which gave us agriculture,

انقلاب نئولیتیک- که به ما کشاورزی را داد،

at which time we succumbed to the cult of the seed;

که در آن زمان تسلیم آيين دانه شدیم،

the poetry of the shaman was displaced

شعر شامان گم شد

by the prose of the priesthood;

توسط کلام کشیشان،

we created hierarchy specialization surplus --

ما هرم تخصصی مازاد را ایجاد نمودیم-

is only 10,000 years ago.

این انقلاب فقط 10000 سال پیش رخ داد.

The modern industrial world as we know it

دنیای صنعتی فعلی آنطور که ما آنرا می شناسیم

is barely 300 years old.

تازه 300 ساله است.

Now, that shallow history doesn't suggest to me

حال، این تاریخچه سطحی به من نمی گوید

that we have all the answers for all of the challenges

که ما تمام پاسخهای کل چالشها را داریم

that will confront us in the ensuing millennia.

چالشهایی در هزاره های آینده ما را امتحان خواهند نمود.

When these myriad cultures of the world

وقتی از این انواع و اقسام فرهنگ

are asked the meaning of being human,

پرسیده شود که مفهوم انسان بودن چیست،

they respond with 10,000 different voices.

آنان با 10000 آوای مختلف پاسخ می دهند.

And it's within that song that we will all rediscover the possibility

و در آن نغمه است که ما امکان

of being what we are: a fully conscious species,

بودن آنچه هستیم را باز می یابیم: گونه ای کاملا آگاه،

fully aware of ensuring that all peoples and all gardens

کاملا مطلع از اطمینان اینکه تمام آدمیان و تمام گیاهان

find a way to flourish. And there are great moments of optimism.

راهی برای شكوفايي بیابند. و آنها لحظات بزرگ خوش بینانه ای هستند.

This is a photograph I took at the northern tip of Baffin Island

این عکسی است که از نوک شمالی جزیره بافین انداختم

when I went narwhal hunting with some Inuit people,

وقتی با چند نفر اینوئیت، به شکار ناروال رفتیم،

and this man, Olayuk, told me a marvelous story of his grandfather.

و این مرد، اولایوک، داستان با شکوهی از جدش تعریف نمود.

The Canadian government has not always been kind

دولت کاناددا همیشه با مهربانی

to the Inuit people, and during the 1950s,

با مردم اینوئیت رفتار نكرده، و در دهه 1950،

to establish our sovereignty, we forced them into settlements.

به منظور تثبیت سلطه خود، ما آنها را به اردوگاهها کشاندیم.

This old man's grandfather refused to go.

جد این پیرمرد از رفتن سرپیچی کرد.

The family, fearful for his life, took away all of his weapons,

خانواده اش، که نگران زنده ماندنش بودند، تمام اسلحه هایش را از او گرفتند،

all of his tools.

تمام ابزارش را.

Now, you must understand that the Inuit did not fear the cold;

حال، باید بدانید که اینوئیتها از سرما نمی ترسند؛

they took advantage of it.

آنها از آن بهره گرفتند.

The runners of their sleds were originally made of fish

تسمه های سورتمه‌شان در ابتدا از ماهی

wrapped in caribou hide.

پیچیده شده در پوست گوزن ساخته شده بود.

So, this man's grandfather was not intimidated by the Arctic night

بنابراین، جد این مرد را شب قطبی نمی ترسانید

or the blizzard that was blowing.

یا کولاکی که می وزید.

He simply slipped outside, pulled down his sealskin trousers

او به راحتی بیرون رفت، شلوار دوخته شده از پوست فوک خود را پایین کشید

and defecated into his hand. And as the feces began to freeze,

و در دست خود مدفوع نمود. سپس مدفوع شروع به یخ بستن كرد،

he shaped it into the form of a blade.

و آنرا بصورت تیغ شکل داد.

He put a spray of saliva on the edge of the shit knife

کمی بزاق به لبه تیغ مدفوع افشاند

and as it finally froze solid, he butchered a dog with it.

و وقتی کاملا یخ بست، سگی را با آن کشت.

He skinned the dog and improvised a harness,

پوست سگ را کند و تسمه محکمي ساخت،

took the ribcage of the dog and improvised a sled,

از دنده سگ سورتمه ساخت،

harnessed up an adjacent dog,

سگ كناري را به آن بست،

and disappeared over the ice floes, shit knife in belt.

و در ميان سپيدي صفحات یخ ناپدید شد، چاقوی مدفوع به کمرش بسته.

Talk about getting by with nothing. (Laughter)

حرف از امرار معاش با هیچ چیز است.(خنده)

And this, in many ways --

و این، به طرق مختلفی،

(Applause) --

(تشویق)

is a symbol of the resilience of the Inuit people

نشانه ای از پشتکار مردم اینوئیت است

and of all indigenous people around the world.

و همچنین تمام مردم بومی دنیا.

The Canadian government in April of 1999

دولت کانادا در آوریل سال 1999

gave back to total control of the Inuit

به اینوئیتها اداره کامل

an area of land larger than California and Texas put together.

سطح زمینی بزرگتر از مجموع کالیفرنیا و تگزاس را باز پس داد.

It's our new homeland. It's called Nunavut.

موطن جدید ما است. نوناووت نام دارد.

It's an independent territory. They control all mineral resources.

منطقه مجزا است. آنها تمام منابع زیرزمینی را اداره می کنند.

An amazing example of how a nation-state

مثالی خارق العاده از اینکه چگونه ملت-دولتی

can seek restitution with its people.

می تواند به بازپس دهی حقوق ملت برسد - جویا شود.

And finally, in the end, I think it's pretty obvious

و بالاخره، در پايان فکر، می کنم بسیار واضح است

at least to all of all us who've traveled

حد اقل برای تمام ما که سفر کرده ایم

in these remote reaches of the planet,

به این گوشه های دور افتاده کره زمین،

to realize that they're not remote at all.

که البته آنها به هیچ وجه دور نیستند.

They're homelands of somebody.

آنها موطن های کسی هستند.

They represent branches of the human imagination

آنها معرف شاخه هایی از تصور انسانی می باشند

that go back to the dawn of time. And for all of us,

که به بدو زمان بر می گردند. و برای همه ما،

the dreams of these children, like the dreams of our own children,

رویاهای این کودکان،همانند رویاهای کودکان ما،

become part of the naked geography of hope.

جزئی از جغرافیای عریان امید می شوند.

So, what we're trying to do at the National Geographic, finally,

پس آنچه بالاخره سعی داریم در نشنل جیوگرافیک انجام دهیم،

is, we believe that politicians will never accomplish anything.

این است، که باور داریم سیاستمداران هرگز چیزی را به انجام نخواهند رسانید.

We think that polemics --

ما فکر می کنیم که بحث و مذاکره

(Applause) --

(تشویق)

we think that polemics are not persuasive,

فکر می کنیم که بحث و مذاکره قانع کننده نیستند،

but we think that storytelling can change the world,

اما فکر می کنیم که قصه گویی دنیا را عوض می کند،

and so we are probably the best storytelling institution

و بنابراین ما شاید بهترین موسسه قصه گوئی

in the world. We get 35 million hits on our website every month.

در جهان می باشیم. هر ماه وبسایت مان 35 میلیون بیننده ثبت می کند.

156 nations carry our television channel.

156 كشور کانال تلویزیونی ما را نشان می دهند.

Our magazines are read by millions.

مجلات ما توسط میلیونها نفر خوانده می شوند.

And what we're doing is a series of journeys

و آنچه انجام می دهیم مجموعه ای از سفرها است

to the ethnosphere where we're going to take our audience

كه کره اقوامی جاییکه بینندگانمان را می بریم

to places of such cultural wonder

به مکانهای به لحاظ فرهنگی شگفت

that they cannot help but come away dazzled

به اندازه ایکه آنها ناچارند مبهوت برگردند

by what they have seen, and hopefully, therefore,

از آنچه دیده اند و امیدواریم پس از آن

embrace gradually, one by one,

تدریجآ، و یک به یک،

the central revelation of anthropology:

مکاشفه اصلي آدم شناسی را به آغوش بکشند:

that this world deserves to exist in a diverse way,

که این دنیا شایسته است بطور متفاوتی زندگی کند،

that we can find a way to live

که ما می توانیم راهی برای زیستن بیابیم

in a truly multicultural, pluralistic world

در دنیایی واقعآ چند فرهنگي و چند صدايي

where all of the wisdom of all peoples

جاییکه تمام خرد انسانها

can contribute to our collective well-being.

به خوب زیستن جمعی ما کمک کند.

Thank you very much.

با تشکر فراوان از شما.

(Applause)

)تشویق