My Inner Life with Asperger's | Alix Generous | TED Talks

Translator: helia mohammadi doostdar Reviewer: Leila Ataei

Today, I want to talk to you about dreams.

امروز، می‎خوام راجع به رویاها با شما صحبت کنم.

I have been a lucid dreamer my whole life,

من در تمام زندگیم خیال پرداز بودم.

and it's cooler than in the movies.

و از فیلما باحالتره.

(Laughter)

(صدای خنده)

Beyond flying, breathing fire,

فراتر از پرواز کردن، تنفس آتش،

and making hot men spontaneously appear ...

و ظاهر کردن خود به خود مردای جذاب...

(Laughter)

(صدای خنده)

I can do things like read and write music.

می‎تونم کارایی مثل خوندن و نوشتن موسیقی انجام بدم.

Fun fact is that I wrote my personal statement to college

جالب این که نوشته شخصیم برای کالج رو در حین

in a dream.

خیال پردازی نوشتم.

And I did accepted. So, yeah.

و در اون کالج قبول هم شدم. آره تونستم.

I am a very visual thinker.

من یه متفکر بصری هستم

I think in pictures, not words.

تفکرات من همراه با تصاویر هست، نه بوسیله کلمات

To me, words are more like instincts and language.

برای من، کلمات بیشتر مثل غریزه هست. و تکلم.

There are many people like me;

افراد بسیاری شبیه من هست،

Nikola Tesla, for example,

مثلا نیکولا تسلا

who could visualize, design, test, and troubleshoot everything --

که می تونست تصور کنه، طراحی کنه، آزمایش و تست کنه، همه چیز رو ایرادگیری کنه...

all of his inventions -- in his mind, accurately.

تمام اختراعاتش رو - به طور صحیح در ذهنش.

Language is kind of exclusive to our species, anyway.

به هر حال، میشه گفت تکلم منحصر به گونه ما هست.

I am a bit more primitive,

من بیشتر شبیه انسانهای اولیه‎ام،

like a beta version of Google Translate.

من نسخه ی بتا گوگل ترنسلیت (مترجم گوگل) هستم.

(Laughter)

(صدای خنده)

My brain has the ability to hyper-focus on things that interest me.

مغز من توانایی تمرکز شدید روی موضوعهای رو داره که بهشون علاقه پیدا می‎کنم.

For example, once I had an affair with calculus

مثلا، یک بار من با دیفرانسیل ارتباط عاشقانه‎ای برقرار کردم

that lasted longer than some celebrity marriages.

که طولانی‎تر از ازدواج تعدادی از آدمهای معروف بود.

(Laughter)

(صدای خنده)

There are some other unusual things about me.

من ویژگیهای عجیب دیگری هم دارم.

You may have noticed that I don't have much inflection

ممکن ات متوجه شده باشید که صدای من موقع حرف زدن،

in my voice.

تغییر زیادی نمی کنه.

That's why people often confuse me with a GPS.

به خاطر همین مردم معمولا من رو با GPS اشتباه می گیرن.

(Laughter)

(صدای خنده)

This can make basic communication a challenge, unless you need directions.

که این ارتباط گیری ساده و اولیه رو سخت می‎کنه، مگر اینکه فقط بخواید آدرس از من بپرسید.

(Laughter)

(صدای خنده)

Thank you.

ممنون.

(Applause)

(صدای تشویق)

A few years ago, when I started doing presentations,

چند سال پیش، وقتی شروع به ارائه دادن کردم،

I went to get head shots done for the first time.

رفتم که برای اولین بار ازم عکس بگیرن.

The photographer told me to look flirty.

عکاس به من گفت که حالت صورتم رو "عشوه‎گرانه" کنم،

(Laughter)

(صدای خنده)

And I had no idea what she was talking about.

و من هیچ ایده ای نداشتم منظورش چی بود.

(Laughter)

(صدای خنده)

She said, "Do that thing, you know, with your eyes,

گفت، "می دونی دیگه، همون حالت چشمات، همون حالتی که می‎گیری

when you're flirting with guys."

وقتی داری با پسرا لاس می زنی."

"What thing?" I asked.

من پرسیدم "کدوم حالت؟!؟"

"You know, squint."

"می دونی دیگه، چشمات رو خمار کن."

And so I tried, really.

و من سعی کردم. واقعا.

It looked something like this.

و خب، چیزی شبیه این شد.

(Laughter)

(صدای خنده)

I looked like I was searching for Waldo.

انگار که داشتم دنبال والدو می گشتم. (Where's Wally: بازی ای امریکایی، که در آن درعکس های بسیار شلوغ به دنبال انسانی به اسم Waldo می گردید.)

(Laughter)

(صدای خنده)

There's a reason for this,

دلیلی پشت این هست،

as there is a reason that Waldo is hiding.

همون طور که دلیلی برای قایم شدن Waldo وجود داره.

(Laughter)

(صدای خنده)

I have Asperger's,

من اختلال آسبرگر دارم،

a high-functioning form of autism

حالت شدیدی از اوتیسم.

that impairs the basic social skills one is expected to display.

که به مهارت های اجتماعی اولیه آسیب می‎رسونه.

It's made life difficult in many ways,

این اختلال زندگی رو از جهات مختلفی سخت کرده،

and growing up, I struggled to fit in socially.

و درطی بزرگ شدنم، سعی زیادی کردم تا از لحاظ اجتماعی جا باز کنم.

My friends would tell jokes, but I didn't understand them.

دوستانم لطیفه تعریف می کردن، ولی من متوجه معنی‎شون نمی‎شدم.

My personal heroes were George Carlin and Stephen Colbert --

قهرمان های من، جورج کارلین و استفن کلبرت بودن...

and they taught me humor.

و اونا به من شوخ طبعی رو یاد دادن.

My personality switched from being shy and awkward

شخصیت من از خجالتی و بی دست و پا، تبدیل به

to being defiant and cursing out a storm.

جسور و مقاوم شد.

Needless to say, I did not have many friends.

نیازی نیست که بگم، دوستان زیادی نداشتم.

I was also hypersensitive to texture.

همچنین من حساسیت شدیدی به بافت های مختلف دارم،

The feel of water on my skin was like pins and needles,

حسی که آب روی پوستم ایجاد می‎کنه، مثل میخ و سوزن بود،

and so for years, I refused to shower.

پس برای سال ها قبول نمی‎کردم به حمام برم.

I can assure you that my hygiene routine is up to standards now, though.

البته بهتون اطمینان کامل میدم که در حال حاضر بهداشت روزانه من به حد استاندارد رسیده.

(Laughter)

(صدای خنده)

I had to do a lot to get here, and my parents --

من باید تلاش زیادی می‎کردم تا به اینجا برسم، و والدینم هم.

things kind of got out of control when I was sexually assaulted by a peer,

وقتی من توسط یکی از همسالانم تعرض جنسی شدم ، موقعیت از کنترل خارج شد.

and on top of everything, it made a difficult situation worse.

و بیشتر از هرچیز، یک موقعیت بد رو بد تر کرد.

And I had to travel 2,000 miles across the country to get treatment,

و من باید حدود ۳٫۳۰۰ کیلومتر سفر می‎کردم تا درمان بشم.

but within days of them prescribing a new medication,

ولی در طی روزهایی که اونها داروهای جدید تجویز می‎کردن،

my life turned into an episode of the Walking Dead.

زندگی من تبدیل به یک قسمت از سریال مرده‎های متحرک شد. (Walking Dead: سریالی امریکایی درباره ی زامبی ها.)

I became paranoid, and began to hallucinate

من دچار پارانویا شدم، و شروع به هذیان گفتن کردم،

that rotting corpses were coming towards me.

توهم اینکه جسدهای پوسیده به سمت من میان.

My family finally rescued me,

خانواده من بالاخره من رو نجات دادن،

but by that time, I had lost 19 pounds in those three weeks,

ولی تا اون زمان، من در اون ۳ هفته ۸/۶ کیلو وزن از دست داده بودم.

as well as developing severe anemia,

و همچنین دچار کم خونی شدید شده بودم،

and was on the verge of suicide.

و نزدیک به خودکشی بودم.

I transferred to a new treatment center that understood my aversions,

بعد منتقل شدم به یک مرکز جدید درمانی که متوجه ناسازگاری‎های من می شدن،

my trauma, and my social anxiety,

ضربه ی روحیم رو، اضطراب اجتماعیم رو،

and they knew how to treat it, and I got the help I finally needed.

و اونا می دونستند چگونه درمانش کنند، و من درمانی رو که درنهایت بهش احتیاج داشتم، گرفتم.

And after 18 months of hard work,

و بعد از ۱۸ ماه کار و تلاش سخت،

I went on to do incredible things.

من شروع کردم به انجام کارهای خارق العاده.

One of the things with Asperger's is that oftentimes,

یکی از ویژگیهای آسپرگر بودن این که معمولا

these people have a very complex inner life,

این آدمها زندگی درونی پیچیده‎ای دارن،

and I know for myself, I have a very colorful personality,

و من ازطرف خودم می‎دونم که شخصیت خیلی رنگارنگی دارم. (Colorful Personality: شخصیتی پر از نشاط زندگی و شادی)

rich ideas, and just a lot going on in my mind.

ایده‎های خیلی خوب، و چیزهای خیلی زیادی که تو ذهنم در جریانند.

But there's a gap between where that stands,

ولی فاصله ای هست، بین جایی که اینها میایستند

and how I communicate it with the rest of the world.

و جوری که من با بقیه جهان و آدمها ارتباط برقرار می‎کنم.

And this can make basic communication a challenge.

و این می‎تونه ارتباط گیری اولیه رو تبدیل به چالش کنه.

Not many places would hire me, due to my lack of social skills,

جاهای زیادی نیستند که منو استخدام کنند، که این به دلیل نداشتن مهارت های اجتماعیم هست

which is why I applied to Waffle House.

به خاطر همین من به خانه وافل ( Waffle House ) درخواست کار دادم.

(Laughter)

(صدای خنده)

Waffle House is an exceptional 24-hour diner --

خانه وافل ، یه رستوران استثنایی ۲۴ ساعته ست --

(Laughter)

(صدای خنده)

(Applause)

(صدای تشویق)

thank you --

ممنون --

where you can order your hash browns

که در اونجا می‎تونید سیب زمینی ریز و سرخ کرده‎تون رو به صورتی

the many ways that someone would dispose of a human corpse ...

سفارش بدین که یکی می‎تونه به همون روشها خودشو از جسد یه آدم خلاص کنه...

(Laughter)

(صدای خنده)

Sliced, diced, peppered, chunked, topped, capped, and covered.

قطعه‎ای، تکه تکه، فلفلی، له شده، پوشیده شده، نمکی.

(Laughter)

(صدای خنده)

As social norms would have it,

همون طور که هنجارهای اجتماعی میگه،

you should only go to Waffle House at an ungodly hour in the night.

شما فقط باید در ساعت بی‎دینی در شب به خانه وافل برید،

(Laughter)

(صدای خنده)

So one time, at 2 am, I was chatting with a waitress, and I asked her,

یک بار، ساعت ۲ صبح، داشتم با یکی از پیشخدمتها صحبت می‎کردم، و ازش پرسیدم،

"What's the most ridiculous thing that's happened to you on the job?"

"خنده دار ترین اتفاقی که سرِکارت برات اتفاق افتاده چیه؟"

And she told me that one time, a man walked in completely naked.

و اون بهم گفت، که یک بار، یه مرد کاملا لخت وارد اونجا شده.

(Laughter)

(صدای خنده)

I said, "Great! Sign me up for the graveyard shift!"

و من گفتم "عالیه! من برای شیفت قبرستان درخواست میدم!"

(Laughter)

(صدای خنده)

Needless to say, Waffle House did not hire me.

احتیاجی نیست که بگم، خانه وافل من رو استخدام نکرد.

So in terms of having Asperger's, it can be viewed as a disadvantage,

پس، درمورد داشتن آسپرگر، می‎تونه به عنوان یه ناتوانی و نقص بهش نگاه بشه،

and sometimes it is a real pain in the butt,

و گاهی اوقات واقعا هم آزار دهنده هست،

but it's also the opposite.

ولی درعین حال می‎تونه کاملا برعکسش هم باشه،

It's a gift, and it allows me to think innovatively.

یه موهبت است، و باعث میشه من بتونم نوآورانه فکر کنم.

At 19, I won a research competition for my research on coral reefs,

در ۱۹ سالگی، من مسابقه تحقیقاتی رو بردم، برای تحقیقم روی صخره های مرجانی،

and I ended up speaking

که باعث شد که برم و

at the UN Convention of Biological Diversity,

در همایش سازمان ملل با موضوع تنوع زیستی،

presenting this research.

تحقیقم رو ارائه بدم.

(Applause)

(صدای تشویق)

Thank you.

ممنون.

(Applause)

(صدای تشویق)

And at 22, I'm getting ready to graduate college,

در ۲۲ سالگی، در حال آمادگی برای فارغ التحصیلی از کالج هستم،

and I am a co-founder of a biotech company called AutismSees.

و یکی از موسسان یک شرکت بیوتک به اسم AutismSees .

(Applause)

(صدای تشویق)

Thank you.

ممنون.

(Applause)

(صدای تشویق)

But consider what I had to do to get here:

ولی توجه داشته باشید چه کارهایی باید انجام می‎دادم تا به اینجا برسم.

25 therapists, 11 misdiagnoses, and years of pain and trauma.

۲۵ روانشناس، ۱۱ بار تشخیص اشتباه اختلالم، و سالها درد و ضربات روحی.

I spent a lot of time thinking if there's a better way,

زمان بسیار زیادی رو صرف فکر کردن کردم، که آیا راه بهتری وجود داشت؟

and I think there is: autism-assistive technology.

و فکر می کنم بله، راه بهتری هست: تکنولوژی کمکی اوتیسم.

This technology could play an integral role

این تکنولوژی می‎تونه نقش کاملی رو در کمک به مردم

in helping people with autistic spectrum disorder,

با اختلال اوتیسم ( Austistic Spectrum Disorder ) یا ASD

or ASD.

بازی کنه.

The app Podium, released by my company, AutismSees,

نرم افزار پودیوم، توسط شرکت من، AutismSees، تولید شد،

has the ability to independently assess and help develop communication skills.

و توانایی داره که به تنهایی کمک به تشکیل مهارت های ارتباط گیری کنه.

In addition to this, it tracks eye contact through camera

علاوه بر این، ارتباط چشمی رو بوسیله دوربین در نظر می‎گیره

and simulates a public-speaking and job-interview experience.

و می‎تونه موقعیتهای سخنرانی و مصاحبه برای استخدام کاری رو شبیه سازی کنه.

And so maybe one day, Waffle House will hire me,

پس شاید، روزی، خانه وافل من رو استخدام کنه.

after practicing on it some more.

بعد از اینکه یه کم دیگه با پودیوم تمرین کردم.

(Laughter)

(صدای خنده)

And one of the great things is that I've used Podium

و یک نکته عالی این که من از پودیوم استفاده کردم

to help me prepare for today, and it's been a great help.

تا برای آماده سازی برای امروز به من کمک کنه، و واقعا کمک بزرگی بوده.

But it's more than that.

ولی درواقع، بیشتر از این.

There's more that can be done.

کارها و کمکهای بیشتری هست که می‎تونه انجام شه.

For people with ASD --

برای آدم هایی با اختلال درخودماندگی اوتیسم --

it has been speculated that many innovative scientists,

حدس زده شده که بسیاری از دانشمندان نوآور،

researchers, artists, and engineers have it;

محققان، هنرمندان، و مهندسان، دچارش هستند.

like, for example, Emily Dickinson, Jane Austen, Isaac Newton, and Bill Gates

مثلا امیلی دیکنسون، جین آستن، ایزاک نیوتون، و بیل گیتس

are some examples.

چند نمونه هستند.

But the problem that's encountered

ولی مشکلی که باهاش مواجه شدیم این که

is that these brilliant ideas often can't be shared

این ایده‎های عالی، معمولا نمی تونند در میان گذاشته بشن

if there are communication roadblocks.

اگر که موانعی در راه ایجاد ارتباط وجود داشته باشه.

And so, many people with autism are being overlooked every day,

خب، پس، بسیاری از انسانهای دارای اوتیسم هرروز نادیده گرفته میشن.

and they're being taken advantage of.

و همچنین ازشون سوء استفاده میشه.

So my dream for people with autism is to change that,

پس، رویای من برای انسانهای دارای اوتیسم این که این رو تغییر بدن،

to remove the roadblocks that prevent them from succeeding.

که موانعی که جلوی موفقیتشون رو می گیره رو بردارن،

One of the reasons I love lucid dreaming

یکی از دلایلی که عاشق خیال پردازی هستم این که

is because it allows me to be free,

باعث میشه من آزاد باشم،

without judgment of social and physical consequences.

رها از قضاوتهای اجتماع مردم، و عواقب فیزیکی آن.

When I'm flying over scenes that I create in my mind,

وقتی که بین صحنه‎های خیالم پرواز می‎کنم،

I am at peace.

در صلح و آرامش هستم.

I am free from judgment,

آزاد از قضاوتم،

and so I can do whatever I want, you know?

پس، می‎تونم هرکاری که بخوام انجام بدم. می ‎فهمید؟

I'm making out with Brad Pitt, and Angelina is totally cool with it.

مثلا، دارم برد پیت رو عاشقانه می‎بوسم، و آنجلینا به هیچ وجه با این مسئله مشکلی نداره.

(Laughter)

(صدای خنده)

But the goal of autism-assistive technology is bigger than that,

ولی هدف تکنولوژی کمکی اوتیسم، بزرگتر از این هست،

and more important.

و مهمتر.

My goal is to shift people's perspective

هدف من تغییر دادن دید مردم درباره

of autism and people with higher-functioning Asperger's

اوتیسم و شکلهای قویترآسپرگر هست.

because there is a lot they can do.

چون اونا در واقع توانایی زیادی دارن.

I mean, look at Temple Grandin, for example.

منظورم این که، مثلاً به تمپل گراندین نگاه کنید. (نویسنده، پروفسور و استاد علوم دامی که خود یک بیمار اوتیسم بود و باعث اختراع جعبه آغوشگیر برای بیماران اوتیسمی شد.)

And by doing so, we allow people to share their talents with this world

و با انجام اینکار، ما اجازه میدیم که مردم توانایی‎هاشون رو وارد دنیا کنند.

and move this world forward.

و باعث شن دنیا جلو بره.

In addition, we give them the courage to pursue their dreams

علاوه بر این، ما به اونها جرائت می‎دیم تا رویاهاشون رو دنبال کنند.

in the real world, in real time.

در دنیای واقعی، در زمان واقعی.

Thank you.

ممنون.

(Applause)

(صدای تشویق)

Thank you.

ممنون.

(Applause)

(صدای تشویق)