Why 30 is not the new 20 | Meg Jay

Meg Jay: Neden 30'lu yaşlar yeni 20 değil

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Çeviri: Duygu Doğancıoğlu Gözden geçirme: Tansel Sinag

When I was in my 20s,

20'li yaşlarımdayken, psikoterapi

I saw my very first psychotherapy client.

alanında ilk müşterimi görmüştüm.

I was a Ph.D. student in clinical psychology at Berkeley.

O sırada Berkeley'de klinik psikoloji üzerine doktoramı yapıyordum.

Müşterim 26 yaşında, Alex adında bir kadındı.

She was a 26-year-old woman named Alex.

Now Alex walked into her first session wearing jeans and a big slouchy top,

İlk seansta Alex, ofise üzerinde

kot pantolon ve bol salaş bir bluzla gelmişti,

and she dropped onto the couch in my office

kendini kanepeye bırakıp

and kicked off her flats

ayakkabılarını çıkarmıştı ve bana,

and told me she was there to talk about guy problems.

erkekler hakkındaki problemlerini konuşmak için geldiğini söylemişti.

Now when I heard this, I was so relieved.

Bunu duyduğumda, oldukça rahatlamıştım.

Arkadaşım ilk danışan olarak bir kundakçıyla görüşmüştü.

My classmate got an arsonist for her first client.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And I got a twentysomething who wanted to talk about boys.

Ve ben 20'li yaşlarında erkekler hakkında konuşmak isteyen biriyle görüşüyordum.

This I thought I could handle.

Bunu halledebilirim diye düşündüm.

But I didn't handle it.

Ancak yapamadım.

With the funny stories that Alex would bring to session,

Alex'in eğlenceli hikayelerini dinlerken

benim için sadece başımı sallayıp

it was easy for me just to nod my head

karar vermeyi ertelemek oldukça kolaydı.

while we kicked the can down the road.

"Thirty's the new 20," Alex would say,

"30'lu yaşlar yeni 20" derdi,

and as far as I could tell, she was right.

ve haklı olduğunu söyleyebilirdim.

Work happened later, marriage happened later,

Kariyer erteleniyordu, evlilik erteleniyordu,

kids happened later, even death happened later.

çocuk erteleniyor, hatta ölüm bile erteleniyordu.

Twentysomethings like Alex and I had nothing but time.

20'li yaşlarındaki Alex ve benim için zamandan bol bir şey yoktu.

But before long, my supervisor pushed me to push Alex about her love life.

Ama çok geçmeden, süpervizörüm beni,

Alex'i aşk hayatı için çabalaması için zorlamaya başladı.

I pushed back.

İnat ettim.

Tabi ki kendini iyi hissetmek için insanlarla çıkıyor,

I said, "Sure, she's dating down,

she's sleeping with a knucklehead,

bir aptalla yatıyor,

but it's not like she's going to marry the guy."

ama sonuçta adamla evlenmeyecek ki." dedim.

And then my supervisor said,

Süpervizörüm, "Henüz değil, ama

"Not yet, but she might marry the next one.

bir sonrakiyle evlenebilir. Üstelik,

Besides, the best time to work on Alex's marriage

Alex'le evlilik üzerine çalışmak için en uygun

is before she has one."

zaman, daha evlenmediği zamandır." diye cevap verdi.

That's what psychologists call an "Aha!" moment.

Psikologların "Hah!" anı dedikleri an bu an.

That was the moment I realized, 30 is not the new 20.

O an 30 yaşın yeni 20 olmadığını fark ettim.

Yes, people settle down later than they used to,

Evet, insanların hayatları artık daha geç yoluna giriyor,

but that didn't make Alex's 20s a developmental downtime.

ama bu Alex'in 20'li yaşlarındaki sıkıntılı sürecini açıklamıyordu.

That made Alex's 20s a developmental sweet spot,

Bu durum Alex'in, 20'li yaşlarınını gelişimindeki en

and we were sitting there, blowing it.

verimli dönem yapıyordu ve biz bunu görmezden geliyorduk.

That was when I realized that this sort of benign neglect

O an bu iyi huylu inkarın aslında gerçek bir problem

was a real problem, and it had real consequences,

olduğunu, ve sadece Alex ve

not just for Alex and her love life

onun aşk hayatı için değil, 20'li yaşlarındakilerin

but for the careers and the families and the futures

kariyerleri, aileleri ve gelecekleri için ciddi

of twentysomethings everywhere.

sonuçları olabilecek bir problem olduğunu fark ettim.

There are 50 million twentysomethings in the United States right now.

Amerika'da şu an 20'li yaşlarında

50 milyon insan var.

We're talking about 15 percent of the population,

Nüfuzun yüzde 15'inden bahsediyoruz,

or 100 percent if you consider

hatta zamanında 20'li yaşlarında olmamış bir yetişkin

that no one's getting through adulthood without going through their 20s first.

olamayacağını düşünürsek

100'de 100.

(Laughter)

Raise your hand if you're in your 20s.

Eğer 20'lerinizdeyseniz, elinizi kaldırın.

I really want to see some twentysomethings here.

Gerçekten 20'lerinde birilerini görmek istiyorum burda.

Oo, hey! Süpersiniz.

Oh, yay! You are all awesome.

If you work with twentysomethings, you love a twentysomething,

Eğer 20'lerinde birileriyle çalışıyorsanız, 20'lerinde birini seviyorsanız,

you're losing sleep over twentysomethings, I want to see —

20'lerindekiler uykularınızı kaçırıyorsa, görmek istiyorum --

Okay. Awesome, twentysomethings really matter.

Pekala. Müthiş, 20'lerindekiler gerçekten önemli.

Evet ben 20'lerindekiler üzerine uzmanlaştım çünkü

So, I specialize in twentysomethings because I believe

that every single one of those 50 million twentysomethings

inanıyorum ki 20'li yaşlarındaki 50 milyon insanın her biri

deserves to know what psychologists,

psikologların, sosyolojistlerin, nörolojistlerin

sociologists, neurologists and fertility specialists

ve üreme uzmanlarının bildikleri şeyi

already know:

bilmeyi hak ediyorlar:

that claiming your 20s is one of the simplest,

20'li yaşlarınız işiniz için, aşk için,

yet most transformative, things you can do

mutluluğunuz için ve hatta dünya için

for work, for love, for your happiness,

en basit ama en etkili yatırımları yaptığınız

maybe even for the world.

bir dönem.

This is not my opinion.

Bu benim fikrim değil. Bunlar gerçekler.

These are the facts.

We know that 80 percent of life's most defining moments

Hayatımızın en önemli anlarının yüzde 80'inin

take place by age 35.

35 yaşında gerçekleştiğini biliyoruz.

That means that eight out of 10

Hayatımızı belirleyen 10 kararımızdan 8'i,

of the decisions and experiences and "Aha!" moments

deneyimlerimiz ve

that make your life what it is

"Hah!" anlarımız

will have happened by your mid-30s.

30'lu yaşlarımızın ortalarında gerçekleşecek.

People who are over 40, don't panic.

40 yaşın üstündekiler, paniklemeyin.

This crowd is going to be fine, I think.

Buradakilerin iyi olacağına inanıyorum.

We know that the first 10 years of a career

Kariyerin ilk 10 yılının

has an exponential impact on how much money you're going to earn.

kazandığınız parayı kat be kat

arttırabilen bir etkisi olabileceğini biliyoruz.

We know that more than half of Americans

Amerikalıların yarısının gelecekteki eşleriyle

are married or are living with or dating their future partner by 30.

30'lu yaşlarında evlendiklerini,

beraber yaşadıklarını ya da sevgili olduklarını biliyoruz.

We know that the brain caps off

Beynin 2. ve son gelişme atağını 20'li yaşlarımızda

its second and last growth spurt in your 20s

yapıp kendini yetişkinlik dönemimiz

as it rewires itself for adulthood,

için yeniden düzenleyip tamamladığını biliyoruz.

which means that whatever it is you want to change about yourself,

Bu da demek oluyor ki, kendinizde değiştirmek istediğiniz

now is the time to change it.

her neyse şu an onu değiştirmenizin zamanı.

We know that personality changes more during your 20s

20'li yaşlarımızda karakterimizin, hayatımızın

than at any other time in life,

herhangi bir anından daha çok değiştiğini biliyoruz,

and we know that female fertility peaks at age 28,

ve kadın doğurganlığının 28 yaşında en üst seviyeye ulaştığını biliyoruz,

and things get tricky after age 35.

35 yaşından sonra işler biraz zorlaşıyor.

Yani 20'li yaşlarınızda kendinizi vücudunuz

So your 20s are the time to educate yourself

about your body and your options.

ve seçenekleriniz hakkında eğitecek zamanınız var.

So when we think about child development,

Çocuk gelişimini düşününce, ilk 5 yılın

we all know that the first five years are a critical period

dil gelişimi ve bağlanma açısından

for language and attachment in the brain.

en kritik dönem olduğunu biliyoruz.

It's a time when your ordinary, day-to-day life

Bu dönem günlük, sıradan hayatınızın; gelecekte olacağınız

has an inordinate impact on who you will become.

kişi üzerinde orantısız etkiye sahip olduğu bir dönem.

Bundan daha az duyduğumuz bir şey de,

But what we hear less about is that there's such a thing

as adult development,

yetişkin gelişimi diye bir şey olması ve 20'li yaşların

and our 20s are that critical period of adult development.

bu gelişim için kritik dönem olması.

But this isn't what twentysomethings are hearing.

Ancak 20'li yaşlar bu özellikleriyle anılmıyorlar.

Newspapers talk about the changing timetable of adulthood.

Gazeteler yetişkinlik sürecinin değiştiğinden bahsediyorlar.

Researchers call the 20s an extended adolescence.

Araştırmacılar 20'li yaşları ergenliğin uzantısı olarak görüyorlar.

Journalists coin silly nicknames for twentysomethings

Gazeteciler 20'li yaşlarındakiler için "twixters" ve

like "twixters" and "kidults."

"kidults" (çocutişkin) gibi saçma kelimeler uyduruyorlar.

(Laughing) It's true!

Gerçekten.

As a culture, we have trivialized

Kültürümüzde yetişkinliği tanımlayan 10 yılı

what is actually the defining decade of adulthood.

bu şekilde değersizleştiriyoruz.

Leonard Bernstein said that to achieve great things,

Leonard Bernstein, güzel şeylere ulaşmak için

you need a plan and not quite enough time.

plana ihtiyacınız vardır ve yeterli zamanınız yoktur demiş.

(Laughing) Isn't that true?

Doğru değil mi?

So what do you think happens

Yani 20'li yaşlarındaki birinin sırtını sıvazlayıp

when you pat a twentysomething on the head and you say,

"Yaşamaya başlamak için ekstra 10 yılın var" derseniz

"You have 10 extra years to start your life"?

ne olacağını düşünüyorsunuz?

Hiçbir şey olmaz.

Nothing happens.

Bu kişinin acelesini ve tutkusunu çalmış olursunuz

You have robbed that person of his urgency and ambition,

and absolutely nothing happens.

ve gerçekten de hiçbir şey olmaz.

And then every day, smart, interesting twentysomethings

Ve sonra her gün, sizin gibi ya da kızınız gibi, oğlunuz gibi

like you or like your sons and daughters

akıllı, ilginç 20'li yaşlarındakiler

come into my office and say things like this:

ofisime gelirler ve şöyle şeyler söylerler:

"I know my boyfriend's no good for me,

"Erkek arkadaşımın benim için uygun olmadığını biliyorum,

but this relationship doesn't count. I'm just killing time."

ama bu ilişki sayılmaz. Ben sadece zaman geçiriyorum."

Or they say, "Everybody says as long as I get started

Ya da diğerleri, "Herkes, kariyerime 30'lu yaşlarımda

on a career by the time I'm 30, I'll be fine."

başlarsam iyi olacağını söylüyor."

But then it starts to sound like this:

Ama sonra şu hale gelmeye başlar:

"My 20s are almost over, and I have nothing to show for myself.

"20'li yaşlarım neredeyse bitiyor, ve elimde yaptığım hiçbir şeyim yok.

I had a better résumé the day after I graduated from college."

Üniversiteden mezun olduktan sonraki gün daha iyi bir özgeçmişim vardı."

And then it starts to sound like this:

Ve sonra şöyle olmaya başlıyor:

"Dating in my 20s was like musical chairs.

"20'li yaşlarımda sevgililik sandalye kapmaca oynamak gibiydi.

Everybody was running around and having fun,

Herkes etrafta koşup duruyordu, eğleniyorduk,

but then sometime around 30 it was like the music turned off

ama 30'lu yaşların başında müzik durdu

and everybody started sitting down.

ve herkes sandalyelere oturmaya başladı.

I didn't want to be the only one left standing up,

Tek başına ayakta kalan olmak istememiştim,

so sometimes I think I married my husband

o yüzden bazen eşimle bu yüzden evlendiğimi düşünüyorum,

because he was the closest chair to me at 30."

çünkü o 30'umda bana en yakın olan sandalyeydi."

Where are the twentysomethings here?

20'li yaşlarındakiler neredeler?

Do not do that.

Bunu yapmayın.

(Laughter)

Okay, now that sounds a little flip, but make no mistake,

Tamam, bu biraz ciddiyetsiz gelebilir ama gerçekten

the stakes are very high.

beklentiler bu kadar yüksekken hata yapmayın.

30'lu yaşlara yaklaşırken

When a lot has been pushed to your 30s,

there is enormous thirtysomething pressure

kariyer yolunda başlangıç adımları için, şehir seçmek için,

to jump-start a career, pick a city, partner up,

eş bulmak için ve kısa süre için 2 ya da 3 çocuk için

and have two or three kids in a much shorter period of time.

20'li yaşların inanılmaz büyük bir baskısı oluyor.

Many of these things are incompatible,

Bunların çoğu birbirine uymayan şeyler,

and as research is just starting to show,

araştırmanın da gösterdiği gibi bunların

simply harder and more stressful to do all at once in our 30s.

hepsini 30'larımızdayken yapmak

oldukça zor ve fazlaca stresli.

The post-millennial midlife crisis isn't buying a red sports car.

Milenyum sonrası orta yaş bunalımı

kırmızı bir spor araba almak değildir.

It's realizing you can't have that career you now want.

Bu, şu an istediğiniz kariyere ulaşamayacağınızı anlamanızdır.

It's realizing you can't have that child you now want,

Bu, şu an istediğiniz çocuğa sahip olamayacağınızı,

or you can't give your child a sibling.

ya da çocuğunuza bir kardeş veremeyeceğinizi anlamanızdır.

Too many thirtysomethings and fortysomethings

Bir çok 30'lu ve 40'lı yaşlarındakiler karşımda

look at themselves, and at me, sitting across the room,

otururlarken kendilerine ve bana bakarlar

and say about their 20s,

ve 20'li yaşları için,

"What was I doing? What was I thinking?"

"Ne yapıyordum ki? Aklımdan ne geçiyordu?" derler,

I want to change what twentysomethings are doing and thinking.

20'li yaşlarındakilerin yaptığı ve düşündüğü

şeyleri değiştirmek istiyorum.

Here's a story about how that can go.

İşte bunun nasıl olduğu hakkında bir öykü.

It's a story about a woman named Emma.

Bu hikaye Emma adındaki bir kadın hakkında.

At 25, Emma came to my office

25 yaşında Emma ofisime geldi,

because she was, in her words, having an identity crisis.

çünkü söylediğine göre kimlik bunalımı yaşıyordu.

Sanat ya da eğlence sektöründe çalışmayı düşündüğünü

She said she thought she might like to work in art or entertainment,

ancak henüz karar vermediğini söylemişti, ama

but she hadn't decided yet,

so she'd spent the last few years waiting tables instead.

bunun yerine son bir kaç yılını garsonluk yaparak geçirmişti.

Çünkü bu daha ucuzdu, tutkusundan çok

Because it was cheaper, she lived with a boyfriend

who displayed his temper more than his ambition.

öfkesini gösteren erkek arkadaşıyla beraber yaşıyordu.

And as hard as her 20s were,

Ve zorlu geçen 20'li yaşları gibi,

her early life had been even harder.

yaşamının başları daha da zorlu bir hal almıştı.

Seanslarda genelde ağlardı,

She often cried in our sessions,

but then would collect herself by saying,

sonra kendini "Aileni seçemezsin ama arkadaşlarını seçebilirsin"

"You can't pick your family, but you can pick your friends."

diyerek toparlardı.

Well one day, Emma comes in and she hangs her head in her lap,

Bir gün, Emma geldi,

başını ellerinin arasına aldı

and she sobbed for most of the hour.

ve bir saatin çoğunu hıçkırarak ağlayarak geçirdi.

She'd just bought a new address book,

Yeni bir adres defteri almıştı,

and she'd spent the morning filling in her many contacts,

ve tüm sabahını bağlantılarını oraya geçirmekle harcamıştı

but then she'd been left staring at that empty blank

ama sonra "Lütfen acil durumlarda bu numarayı arayınız ... ."

that comes after the words

cümlesinden sonra gelen

"In case of emergency, please call ..."

boşluğa bakakalmıştı.

She was nearly hysterical when she looked at me and said,

Bana bakıp, "Bir araba enkazında kalsam benim

"Who's going to be there for me if I get in a car wreck?

için kim orada olacak? Kanser olursam benimle

Who's going to take care of me if I have cancer?"

kim ilgilenecek?" derken neredeyse histerikti.

Now in that moment, it took everything I had

O an, "Ben yaparım." dememek için

not to say, "I will."

kendimi gerçekten zor tuttum.

Fakat Emma'nın ihtiyacı olan şey

But what Emma needed wasn't some therapist who really, really cared.

bir terapist değil onu gerçekten umursayan biriydi.

Emma needed a better life, and I knew this was her chance.

Emma'nın daha iyi bir hayata ihtiyacı vardı ve bunun, onun fırsatı olduğunu biliyordum.

I had learned too much since I first worked with Alex

Alex'le çalıştıktan sonra Emma'nın, onun

to just sit there while Emma's defining decade

için en önemli dönemi yanından geçip giderken

sadece oturup durmamak için çok şey öğrenmiştim.

went parading by.

So over the next weeks and months,

O yüzden sonraki haftalarda ve aylarda

I told Emma three things

Emma'ya erkek ya da kadın

20'li yaşlarındaki herkesin duymayı hak ettiği

that every twentysomething, male or female,

deserves to hear.

3 şeyi söyledim.

First, I told Emma to forget about having an identity crisis

İlk olarak, Emma'ya kimlik bunalımı geçirdiğini

and get some identity capital.

unutmasını ve kimliği için sermaye yaratmasını söyledim.

By "get identity capital,"

Bundan kastım, kimliğinize katabileceğiniz

I mean do something that adds value to who you are.

yeni değerler için bir şeyler yapmak.

Do something that's an investment

Bir sonraki adımda olacağınız kişi için

in who you might want to be next.

bir şey yapın, bir yatırım yapın.

I didn't know the future of Emma's career,

Emma'nın gelecekteki kariyerinin nasıl olacağını bilmiyordum,

and no one knows the future of work,

kimse gelecekteki işini bilmez, ancak şunu biliyorum ki:

but I do know this:

Identity capital begets identity capital.

Kişiliğe yatırım yapmak, kişiliğe sermaye yaratır.

So now is the time for that cross-country job,

Başka bir ülkedeki iş için şu an uygun zaman,

that internship, that startup you want to try.

mesela o staj için, denemek istediğiniz yeni bir iş için.

I'm not discounting twentysomething exploration here,

20'li yaşlarındakilerin arayışını küçümsemiyorum,

but I am discounting exploration that's not supposed to count,

ama sayılmayacak olan arayışı önemsemiyorum,

ki bu da zaten arayış olmuyor.

which, by the way, is not exploration.

That's procrastination.

Bu erteleme oluyor.

I told Emma to explore work and make it count.

Emma'ya iş aramasını ve bunu ciddiye almasını söyledim.

Second, I told Emma that the urban tribe is overrated.

İkincisi, Emma'ya şehirli sınıfının abartıldığını söyledim.

Best friends are great for giving rides to the airport,

İyi arkadaşlar sizi hava alanına kadar bırakabilirler,

but twentysomethings who huddle together with like-minded peers

ama bir araya gelen hemfikir 20'li yaşlarındakiler

tanıdıkları kişiler, bildikleri şeyler,

limit who they know,

düşünce yapıları, konuşma şekilleri, çalıştıkları yerler

what they know, how they think,

how they speak, and where they work.

konusunda birbirlerini sınırlarlar.

That new piece of capital, that new person to date

Bu sermayenin yeni parçası, yeni sevgili

almost always comes from outside the inner circle.

hemen hemen her zaman çemberin dışından gelir.

New things come from what are called our weak ties,

Yeni şeyler uzak arkadaşlık ilişkilerimizden gelir,

our friends of friends of friends.

mesela arkadaşlarımızın arkadaşlarının arkadaşlarından.

So yes, half of twentysomethings are un- or under-employed.

Yani evet, 20'lerindekilerin yarısı işsiz ya da istediği

But half aren't,

işi bulamıyor, ancak yarısı öyle değil ve uzak arkadaşlık

and weak ties are how you get yourself into that group.

ilişkileriniz sayesinde bu gruplara girebilirsiniz.

Half of new jobs are never posted,

Yeni işlerin yarısı hiçbir zaman ilan edilmiyor;

so reaching out to your neighbor's boss is how you get that unposted job.

haliyle, komşunuzun patronuna ulaşabilmeniz

bu ilan edilmeyen işi nasıl aldığınızı açıklıyor.

It's not cheating. It's the science of how information spreads.

Bu aldatma değil. Bu bilginin nasıl yayıldığının bilimi.

Last but not least, Emma believed

Son olarak, Emma ailenizi seçemeyeceğini

that you can't pick your family, but you can pick your friends.

ancak arkadaşlarınızı seçebileceğinize inanıyordu.

Now this was true for her growing up,

Bu, o büyürken doğruydu,

but as a twentysomething, soon Emma would pick her family

fakat 20'lerindeyken Emma

eşini bulduğunda

when she partnered with someone and created a family of her own.

aslında ailesini de seçmeye başlamış olacaktı.

Emma'ya hemen ailesini seçmeye başlamasını söylemiştim.

I told Emma the time to start picking your family is now.

Now you may be thinking that 30 is actually a better time to settle down

30'un hayatınızı yoluna koymak için

20'den hatta 25'ten daha uygun bir

than 20, or even 25,

yaş olduğunu düşünüyor olabilirsiniz

and I agree with you.

ve bu konuda size katılıyorum.

But grabbing whoever you're living with or sleeping with

Fakat kiminle yaşayacağınızı ya da yatacağınızı

when everyone on Facebook starts walking down the aisle

herkes Facebook'ta düğün fotoğraflarını paylaşınca

is not progress.

seçmek bir ilerleme değil.

The best time to work on your marriage is before you have one,

Evliliğiniz üzerine çalışmak için en uygun

zaman evlenmeden önceki zamandır,

and that means being as intentional with love

ve bunun anlamı iş için istekli olmanız gibi

as you are with work.

aşk için de istekli ve niyetli olmanızdır.

Picking your family is about consciously choosing

Ailenizi seçmeniz; basitçe bu durumu

who and what you want

tesadüfen sizi seçmiş biriyle yürütmeye çalışmak,

rather than just making it work or killing time

ya da zaman öldürmek değildir; bu,

istediğiniz kişiyi ve istediğiniz şeyi seçmenizdir.

with whoever happens to be choosing you.

So what happened to Emma?

Peki Emma'ya ne oldu?

O adres defterinin üstünden geçtik,

Well, we went through that address book,

ve eski oda arkadaşının başka bir eyaletteki

and she found an old roommate's cousin

who worked at an art museum in another state.

sanat müzesinde çalışan kuzenini buldu.

That weak tie helped her get a job there.

Bu uzak bağlantısı ona orda bir iş bulmasını sağladı.

That job offer gave her the reason to leave that live-in boyfriend.

Bu iş, ona erkek arkadaşından

ayrılması için bir sebep verdi.

Ve şimdi, 5 yıl sonra, müzeler için özel organizasyon görevlisi olarak çalışıyor.

Now, five years later, she's a special events planner for museums.

Düşünerek ve isteyerek seçtiği bir adamla evlendi.

She's married to a man she mindfully chose.

She loves her new career, she loves her new family,

Yeni kariyerini, yeni ailesini sevdi,

ve bana "Şimdi acil numara boşluğu

and she sent me a card that said,

"Now the emergency contact blanks

yeterince büyük görünmüyor."

don't seem big enough."

yazan bir kart gönderdi.

Now Emma's story made that sound easy,

Emma'nın hikayesi oldukça basit ve kolayca gerçekleşmiş gibi gelebilir,

but that's what I love about working with twentysomethings.

ama 20'lerindekilerle çalışmayı sevmemin sebebi de bu.

They are so easy to help.

Onlara yardım etmek oldukça kolay.

Twentysomethings are like airplanes just leaving LAX,

20'lerindekiler LAX'ten henüz kalkmış, batıda

bound for somewhere west.

herhangi bir yere giden uçaklar gibidir.

Right after takeoff, a slight change in course

Kalkıştan hemen sonra yapılan küçük bir değişiklik

is the difference between landing in Alaska or Fiji.

Alaska ya da Fiji'ye inmek kadar fark yaratabilir.

Likewise, at 21 or 25 or even 29,

21, 25 hatta 29 için olduğu gibi,

one good conversation, one good break,

keyifli bir sohbetin, iyi bir molanın,

one good TED Talk, can have an enormous effect

güzel bir TED konuşmasının gelecek yıllar ve hatta

across years and even generations to come.

jenerasyonlar için inanılmaz büyük bir etkisi olacaktır.

So here's an idea worth spreading

İşte tanıdığınız her 20'li yaşlarındaki insana

to every twentysomething you know.

söyleyebileceğiniz bir fikir.

It's as simple as what I learned to say to Alex.

Alex'e söylemeyi öğrendiğim şey kadar basit.

It's what I now have the privilege

Bu şu an her gün Emma gibi bir çok 20'lerinde olana

of saying to twentysomethings like Emma every single day:

söyleme ayrıcalığına sahip olduğum şey:

Thirty is not the new 20, so claim your adulthood,

30 yeni 20 değil, yetişkinliğinize sahip çıkın,

get some identity capital, use your weak ties,

kimliğinize yatırım yapın, uzak arkadaş ilişkilerinizi kullanın,

pick your family.

ailenizi seçin.

Don't be defined by what you didn't know

Kendinizi bilmediğiniz şeylerle ya da

or didn't do.

yapmadığınız şeylerle tanımlamayın.

Hayatınızı şu an belirliyorsunuz.

You're deciding your life right now.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)