A glimpse of life on the road | Kitra Cahana

Kitra Cahana: Evsizlerin ve saklananların hikayeleri

Çeviri: ilker gül Gözden geçirme: güney örnek

As a little girl, I always imagined

Küçük bir kız olarak, bir gün

I would one day run away.

kaçan giden biri olmayı hayal ettim.

From the age of six on,

Altı yaşından beri,

I kept a packed bag with some clothes

bazı elbiselerimi davul toplu

and cans of food tucked away

konserve yiyceklerimi de

in the back of a closet.

dolabın arkasında tutuyorum.

There was a deep restlessness in me,

İçimde derin bir rahatsızlık var

a primal fear that I would fall prey

hayatın tek düzeliğine ve sıkkınlığa

to a life of routine and boredom.

kurban düşeceğime dair ilkel bir korku.

And so, many of my early memories involved

Ve bu yüzden çocukluk dönemi hatıralarımın çoğu

intricate daydreams where I would walk across borders,

sınırlarda yürüyüp, çilek peşinde koştuğum

forage for berries,

ve farklı farklı insanlarla karşılaştığım

and meet all kinds of strange people

yollarda sıradışı bir hayat sürdüğüm

living unconventional lives on the road.

karma karışık hayallerdi.

Years have passed, but many of the adventures

Yıllar geçti, ama çocuk olarak

I fantasized about as a child --

hayalini kurduğum birçok macera --

traveling and weaving my way

benim dünyam dışındaki dünyalar arasında

between worlds other than my own —

seyahat ederken ve yoluma dokunurken --

have become realities through my work

bir belgesel fotorafçısı olarak

as a documentary photographer.

işim aracıyla bunlar gerçek oldu.

But no other experience has felt as true

Ama hiçbir başka deneyim çocukluk rüyalarımı

to my childhood dreams

yaşayanlar arasında olmak kadar

as living amongst and documenting the lives

ve Birleşik Devlet boyunca gezgin arkadaşların

of fellow wanderers across the United States.

arasında yasamak kadar gerçek hissettirmedi.

This is the nomadic dream,

Bu bir göçebe hayali

a different kind of American dream

Amerikan rüyasının bir başka türü

lived by young hobos, travelers,

genç rençperlerin, gezginler,

hitchhikers, vagrants and tramps.

otostopçuların ve serseriler yaşadığı...

In most of our minds,

Birçoğumuzun aklınızda,

the vagabond is a creature from the past.

aylaklar-serseriler geçmişten gelen canavarlar.

The word "hobo" conjures up an old

"Gezici rençper" kelimesi

black and white image

bacakları vagondan sarkan

of a weathered old man covered in coal,

kömürle kaplı yıpranmış

legs dangling out of a boxcar,

yaşlı bir adamı çağrıştırıyor.

but these photographs are in color,

ama bu fotoraflar renkli

and they portray a community

ve onlar ülke çapında

swirling across the country,

fırıl fırıl dönen,

fiercely alive and creatively free,

oldukça canlı ve yaratıcı bir şekilde özgür,

seeing sides of America that no one else

Amerikan'ın kimsenin görmediği taraflarını

gets to see.

gören bir topluluğu tanımlıyor.

Like their predecessors, today's nomads

Onların öncelleri gibi, bugünün göçebeleri

travel the steel and asphalt arteries

Birleşik Devletler'in çelik ve asfalt

of the United States.

arterlerinde seyahat ediyorlar.

By day, they hop freight trains, stick out their thumbs,

Gün başlarken, yük trenlerinden atılıyorlar baş parmaklarını kaldırıyorlar

and ride the highways with anyone

ve kamyonculardan futbolcu annelerine

from truckers to soccer moms.

kim gelirse onlarla yolculuk ediyorlar.

By night, they sleep beneath the stars,

Akşam, yıldızların altında

huddled together with their packs of dogs,

birlikte köpeklerine, kedilerine ve

cats and pet rats between their bodies.

evcil farelerine sokularak uyuyorlar.

Some travelers take to the road by choice,

Yolları tercih eden bazı gezginler

renouncing materialism, traditional jobs

maddeciliği, geleneksel işleri

and university degrees in exchange for a glimmer of adventure.

ve üniversite derecelerini bir maceranın zayıf ışığına tercih ediyor.

Others come from the underbelly of society,

Ama diğer toplumun alt kesimlerinden

never given a chance to mobilize upwards:

gelenlerin yukarlara doğru tırmanmaya şanşı yok:

foster care dropouts, teenage runaways escaping

evlatlık olup bakıcılardan kaçanlar, kaçan ergenler,

abuse and unforgiving homes.

tacize uğrayanlar ve evinden atılalar.

Where others see stories of privation

Diğerlerinin ekonomik başarısızlık

and economic failure,

ve yokluk gördüğü yerde,

travelers view their own existence

gezginler liberalizm ve özgürlük

through the prism of liberation and freedom.

prizmasından kendi var oluşlarını görüyorlar.

They'd rather live off of the excess

boşa giden ve tüketici bir toplum olarak

of what they view as a wasteful consumer society

gördüklerinin aşırılılıklarındansa

than slave away at an unrealistic chance

geleneksel Amerikan rüyasında

at the traditional American dream.

gerçek dışı bir şansla çok çalışarak yaşıyorlar.

They take advantage of the fact

Birleşik Devletler'de

that in the United States,

yiyeceklerin yüzde 40'nın

up to 40 percent of all food ends up in the garbage

sonunun çöpte bittiği gerçeğinden yola çıkarak

by scavenging for perfectly good produce

çöplüklerin ve çöp tenekelerinin karıştırıp yiyecek toplamak için

in dumpsters and trash cans.

mükemmel bir üretim yeri olduğudur.

They sacrifice material comforts in exchange

Nesnel rahatlığı yer ve zaman karşılığında

for the space and the time to explore

içsel bir yaratıcılığı keşfetmek için,

a creative interior,

hayal kurmak, okumak,

to dream, to read, to work on music, art and writing.

müzik, sanat ve edebiyatta çalışmak için feda ediyorlar

But there are many aspects to this life

Ama bir çok açıdan bu hayat

that are far from idyllic.

cennet gibi sessiz bir yaşantıdan uzak.

No one loses their inner demons

Hiç kimse yollara düşerek kendi içindeki

by taking to the road.

şeytanından kurtulamıyor.

Addiction is real, the elements are real,

Bağımlılık gerçek, doğa şartları gerçek,

freight trains maim and kill,

yük trenleri öldürüyor ve sakatlıyor

and anyone who has lived on the streets can attest

ve sokaklarda yaşayan her hangi biri bunu onaylayabilir

to the exhaustive list of laws

yorucu yasalar listesi

that criminalize homeless existence.

evsiz insanları suçlu hala getiriyor.

Who here knows that in many cities

Burada kim Birleşik Devletler'de

across the United States it is now illegal

birçok şehirde

to sit on the sidewalk,

yol kenarına battaniyeye

to wrap oneself in a blanket,

sarılı oturmanın yaşadışı oldupunu biliyor.

to sleep in your own car,

veya arabanızda uyumanın,

to offer food to a stranger?

veya yabancılara yiyecek önermenin?

I know about these laws because I've watched

Bu kanunları biliyorum çünkü bir kaç arkadaşın

as friends and other travelers

ve diğer gezginlerin şuç denen

were hauled off to jail or received citations

bu şeylerden dolayı hapishaneye götürüldüğünü

for committing these so-called crimes.

veya uyarı aldığına şahit oldum.

Many of you might be wondering why anyone

Bir çoğunuz şunu merak edebilir, neden birisi

would choose a life like this,

böyle bir hayatı tercih etsin ki,

under the thumb of discriminatory laws,

böyle eşit olmayan yasalar altında,

eating out of trash cans,

çöp kutularından yemek yiyerek,

sleeping under bridges,

köprü altlarında uyuyarak,

picking up seasonal jobs here and there.

sezonluk işlerde orada burada çalışşın.

The answer to such a question is as varied

Böyle bir soruya yollara düşen insanlar tarafından

as the people that take to the road,

çeşitli cevaplar verilebilir,

but travelers often respond with a single word:

ama göçebeler genellikle is tek bir kelime ile cevap vereceklerdir:

freedom.

özgürlük.

Until we live in a society where every human

Her insanın kendi işinin onurundan

is assured dignity in their labor

emin olduğu bir dünyada yaşayana kadar,

so that they can work to live well,

onlariyi yaşamak için çalışacaklar

not only work to survive,

sadece hayatta kalmak için değil,

there will always be an element of those

daima bir anlamda

who seek the open road as a means of escape,

kaçmak için, özgürlük için

of liberation and, of course, of rebellion.

ve tabii ki başkaldırı için.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)