A boat carrying 500 refugees sunk at sea. The story of two survivors | Melissa Fleming

Çeviri: Deniz Gökten Gözden geçirme: fatih ozciftci

Every day, I listen to harrowing stories of people fleeing for their lives,

Her gün; hayatları için kaçan insanların acı hikayelerini dinliyorum,

across dangerous borders and unfriendly seas.

tehlikeli sınırlar ve düşman denizler boyunca.

But there's one story that keeps me awake at night,

Ama öyle bir hikaye var ki, geceleri uyumamı engelliyor

and it's about Doaa.

ve iste bu Doaa hakkında.

A Syrian refugee, 19 years old,

Suriyeli bir mülteci, 19 yaşında,

she was living a grinding existence in Egypt working day wages.

Gündelik yevmiyelerle Mısır'da güç bela bir hayat sürdürüyordu.

Her dad was constantly thinking of his thriving business back in Syria

Babası sürekli Suriye'de kalan işini düşünüyordu, tam gelişmekte iken

that had been blown to pieces by a bomb.

bir bombayla darmadağın olmuştu.

And the war that drove them there was still raging in its fourth year.

Ve onları buraya sürükleyen savaş dördüncü yılında hala şiddetini koruyordu.

And the community that once welcomed them there

Ve bir zamanlar onları buyur eden toplum

had become weary of them.

artık onlardan bezmiş görünüyordu.

And one day, men on motorcycles tried to kidnap her.

Sonra bir gün, motosikletli adamlar onu kaçırmaya çalıştı.

Once an aspiring student thinking only of her future,

Bir zamanlar sadece geleceğini düşünen hevesli bir ögrenciyken.

now she was scared all the time.

artık sürekli bir korku içindeydi.

But she was also full of hope,

Ama içi aynı zamanda umutla doluydu,

because she was in love with a fellow Syrian refugee named Bassem.

çünkü Bassem adında kendi gibi Suriyeli bir mülteciye aşıktı.

Bassem was also struggling in Egypt, and he said to Doaa,

Bassem de aynı şekilde Mısır'da mücadele ediyordu ve Doaa'ya dedi ki,

"Let's go to Europe; seek asylum, safety.

"Hadi Avrupa'ya gidelim; iltica ve güvenlik isteyelim.

I will work, you can study -- the promise of a new life."

Ben çalışırım sense okursun -- yeni bir yaşam sözü"

And he asked her father for her hand in marriage.

Ve Bassem Doaa'yı babasından istedi.

But they knew to get to Europe they had to risk their lives,

Ama Avrupaya varmak için hayatlarını riske etmek zorunda olduklarını biliyorlardı,

traveling across the Mediterranean Sea,

Akdeniz boyunca yolculuk yaparak,

putting their hands in smugglers', notorious for their cruelty.

zalimlikleri ile ün yapmış insan kaçakçılarına güveneceklerdi.

And Doaa was terrified of the water.

Ve Doaa sudan korkuyordu.

She always had been. She never learned to swim.

Her zaman için böyleydi. Yüzmeyi hiç öğrenmemişti.

It was August that year, and already 2,000 people had died

Yılın Ağustos ayıydı ve şimdiden 2.000 kişi

trying to cross the Mediterranean,

Akdeniz'i geçmeye çalışırken ölmüştü,

but Doaa knew of a friend who had made it all the way to Northern Europe,

ama Doaa Kuzey Avrupa'ya kadar gidebilen bir arkadaşını tanıyordu,

and she thought, "Maybe we can, too."

ve"Belki biz de yapabiliriz" diye düşündü.

So she asked her parents if they could go,

Böylece ailesinden gitmek için izin istedi

and after a painful discussion, they consented,

ve zorlu bir tartışmadan sonra razı oldular,

and Bassem paid his entire life savings -- 2,500 dollars each --

ve Bassem hayatı boyunca biriktirdiği parayı -- kişi başı 2.500 dolar --

to the smugglers.

insan kaçakçılarına verdi.

It was a Saturday morning when the call came,

Bekledikleri telefon bir cumartesi sabahında geldi,

and they were taken by bus to a beach, hundreds of people on the beach.

ve bir otobüs onları yüzlerce insanla dolu olan bir sahile götürdü.

They were taken then by small boats onto an old fishing boat,

Sonra küçük botlarla eski bir balıkçı teknesine götürüldüler,

500 of them crammed onto that boat,

Bu teknede 500 kişi tıkıştılar,

300 below, [200] above.

300 kişi aşağı 500 kişi yukarı.

There were Syrians, Palestinians, Africans, Muslims and Christians,

Suriyeliler, Filistinliler, Afrikalılar, Müslümanlar ve Hristiyanlar vardı.

100 children, including Sandra -- little Sandra, six years old --

Sandra da dahil, 100 çocuk -- 6 yaşındaki küçük Sandra--

and Masa, 18 months.

Ve Masa, 18 aylık.

There were families on that boat, crammed together shoulder to shoulder,

Bu teknede aileler vardı, omuz omuza

feet to feet.

ve ayak ayağa sıkışmışlardı.

Doaa was sitting with her legs crammed up to her chest,

Doaa bacaklarını göğsüne çekmiş oturuyordu,

Bassem holding her hand.

Bassem onun elini tutuyordu.

Day two on the water, they were sick with worry

Suyun üzerindeki ikinci günlerinde, endişeden hastalanmışlardı

and sick to their stomachs from the rough sea.

ve sert denizden dolayı mideleri bulanıyordu.

Day three, Doaa had a premonition.

Üçüncü gün Doaa'nin içine bir sıkıntı çökmüştü.

And she said to Bassem, "I fear we're not going to make it.

Ve Bassem'e şöyle dedi, "Korkarım yapamayacağız.

I fear the boat is going to sink."

korkarım tekne batacak"

And Bassem said to her, "Please be patient.

Bassem ise ona şöyle dedi, "Lütfen sabırlı ol,

We will make it to Sweden, we will get married

İsveç'e gideceğiz, orada evleneceğiz,

and we will have a future."

kendimize bir gelecek kuracağız."

Day four, the passengers were getting agitated.

Dördüncü gün, yolcular endişelenmeye başlamıştı.

They asked the captain, "When will we get there?"

kaptana sordular, "Ne zaman varacağız?"

He told them to shut up, and he insulted them.

Kaptan onlara çenelerini kapamalarını söyledi ve onları aşağıladı.

He said, "In 16 hours we will reach the shores of Italy."

"16 saat içinde İtalya kıyılarına ulaşmış oluruz." dedi.

They were weak and weary.

Yorgun ve bitkin düşmüşlerdi.

Soon they saw a boat approach -- a smaller boat, 10 men on board,

Çok geçmeden yaklaşan bir bot gördüler-- daha küçük bir bot,üzerinde 10 adam vardı,

who started shouting at them, hurling insults,

Adamlar onlara bağırmaya, küfürler savurmaya,

throwing sticks, asking them to all disembark

sopalar atmaya başladılar, bulundukları tekneyi terkedip bu küçük

and get on this smaller, more unseaworthy boat.

ve iyi yüzemeyeceği belli olan bota binmelerini istediler.

The parents were terrified for their children,

Ebeveynler çocukları için dehşete düşmüştü,

and they collectively refused to disembark.

ve topluca tekneden inmeyi reddettiler.

So the boat sped away in anger,

Böylece bottakiler kızgın bir şekilde uzaklaştı,

and a half an hour later, came back

ama yarım saat sonra geri geldiler

and started deliberately ramming a hole in the side of Doaa's boat,

kasıtlı olarak Doaa'nın botunun yan kısmında bir delik açmaya başladılar.

just below where she and Bassem were sitting.

Bassem'in oturduğu yerin hemen altına.

And she heard how they yelled,

ve Doaa adamların şöyle bağırdığını duydu,

"Let the fish eat your flesh!"

"Balıklar sizi diri diri yesin de görün!"

And they started laughing as the boat capsized and sank.

Tekne devrilip batarken adamlar gülmeye başladı.

The 300 people below deck were doomed.

Güvertenin altındaki 300 kişi ölmeye mahkumdu.

Doaa was holding on to the side of the boat as it sank,

Doaa tekne batarken kenara tutunuyordu,

and watched in horror as a small child was cut to pieces by the propeller.

ve dehşetle pervanenin küçük bir çocuğu parçalara ayırmasını izledi.

Bassem said to her, "Please let go,

Bassem ona şöyle dedi, "Ne olursun bırak,

or you'll be swept in and the propeller will kill you, too."

yoksa sen de pervaneye doğru sürüklenip öleceksin."

And remember -- she can't swim.

Ve hatırlayın -- yüzme bilmiyor.

But she let go and she started moving her arms and her legs,

Ama tutunmayı bıraktı ve elleri ve ayaklarını hareket ettirmeye başladı,

thinking, "This is swimming."

"Bu yaptığım yüzmek." diye düşündü.

And miraculously, Bassem found a life ring.

Ve mucizevi bir şekilde, Bassem bir can simidi buldu.

It was one of those child's rings

Çocuk simidiydi,

that they use to play in swimming pools and on calm seas.

havuzlarda ve sakin denizlerde oynadıklarındandı.

And Doaa climbed onto the ring,

Doaa simite tırmandı,

her arms and her legs dangling by the side.

kolları ve ayakları kenarından sarkıyordu.

Bassem was a good swimmer,

Bassem iyi bir yüzücüydü,

so he held her hand and tread water.

Böylece elini tuttu ve suda durdu.

Around them there were corpses.

Etrafları cesetlere doluydu.

Around 100 people survived initially,

Başlangıçta yaklaşık 100 kişi kurtulmuştu,

and they started coming together in groups, praying for rescue.

ve gruplar halinde bir araya gelip kurtarılmak için dua etmeye başladılar.

But when a day went by and no one came,

Ama bir gün geçip de kimse gelmeyince,

some people gave up hope,

bazı insanlar umutlarını yitirdiler,

and Doaa and Bassem watched

Ve Doaa ile Bassem

as men in the distance took their life vests off and sank into the water.

uzakta can yeleklerini çıkarıp suya batan adamları izlediler.

One man approached them with a small baby perched on his shoulder,

Omzunda küçük bir bebek oturan bir adam onlara yaklaştı,

nine months old -- Malek.

9 aylık -- Malek.

He was holding onto a gas canister to stay afloat, and he said to them,

Adam suda durabilmek için bir gaz tenekesine tutunuyordu ve onlara şunu dedi,

"I fear I am not going to survive.

"Korkarım kurtulamayacağım.

I'm too weak. I don't have the courage anymore."

Çok güçsüz düştüm, cesaretimi kaybettim."

And he handed little Malek over to Bassem and to Doaa,

Bassem ve Doaa'ya küçük Malek'i verdi,

and they perched her onto the life ring.

ve onu can simidine oturtturdular.

So now they were three, Doaa, Bassem and little Malek.

Artık böylece üç kişilerdi, Doaa,Bassem ve küçük Malek.

And let me take a pause in this story right here

İzin verin hikayeyi burada durdurup

and ask the question:

şu soruyu sorayım:

why do refugees like Doaa take these kinds of risks?

Neden Doaa gibi mülteciler bu tür riskleri alıyorlar?

Millions of refugees are living in exile, in limbo.

Milyonlarca mülteci sürgünde, bilinmezlik içinde yaşıyor.

They're living in countries [fleeing] from a war that has been raging

4 yıldır süren bir savaştan kaçıp

for four years.

gittikleri ülkelerde yaşıyorlar.

Even if they wanted to return, they can't.

Geri dönmek isteseler bile dönemezler.

Their homes, their businesses,

Evleri, işleri,

their towns and their cities have been completely destroyed.

kasabaları ve şehirleri tamamen mahvedilmiş durumda.

This is a UNESCO World Heritage City,

Bu bir UNESCO Dünya Miras Şehri,

Homs, in Syria.

adı Homs, Suriye'de bulunuyor.

So people continue to flee into neighboring countries,

Bu nedenle insanlar komşu ülkelere kaçmaya devam ediyorlar,

and we build refugee camps for them in the desert.

ve biz onlara çölün ortasında mülteci kampları kuruyoruz.

Hundreds of thousands of people live in camps like these,

Yüzlerce ve binlerce insan bunlar gibi kamplarda yaşıyor,

and thousands and thousands more, millions, live in towns and cities.

ve binlerce başka binlercesi,milyonlarcası kasabalar ve şehirlerde yaşıyor.

And the communities,

Ve halklar,

the neighboring countries that once welcomed them

zamanında onları buyur eden komşu ülkeler

with open arms and hearts

içtenlikle ve tüm kalpleriyle,

are overwhelmed.

boğulmuş durumdalar.

There are simply not enough schools, water systems, sanitation.

En basitinden yeterince okul, su sistemi ve hijyen yok.

Even rich European countries could never handle such an influx

Zengin Avrupa ülkeleri bile böyle bir akınla dev yatırımlar olmaksızın

without massive investment.

asla baş edemezler.

The Syria war has driven almost four million people over the borders,

Suriye'deki savaş neredeyse 4 milyon insanı sınır dışına sürükledi,

but over seven million people are on the run inside the country.

ama yedi milyondan fazla insan ülke içinde kaçış halinde.

That means that over half the Syrian population

Bu, Suriye nüfusunun yarısından fazlası kaçmaya

has been forced to flee.

zorlandı demek oluyor.

Back to those neighboring countries hosting so many.

Bir çoğunu barındıran komşu ülkelere dönelim.

They feel that the richer world has done too little to support them.

Dünyanın zengin kısmının kendilerine çok az destek olduğuna inanıyorlar.

And days have turned into months, months into years.

Ve günler aylara, aylar ise yıllara döndü.

A refugee's stay is supposed to be temporary.

Bir mültecinin geçici bir süre ile kalması gerekiyordu.

Back to Doaa and Bassem in the water.

Sudaki Doaa ve Bassem'e geri dönelim.

It was their second day, and Bassem was getting very weak.

İkinci günleriydi ve Bassem çok güçsüz düşmeye başlamıştı.

And now it was Doaa's turn to say to Bassem,

ve şimdi ,Bassem'e dönüp konuşma sırası Doaa'nındı,

"My love, please hold on to hope, to our future. We will make it."

"Aşkım, lütfen umuda, geleceğimize tutun. Başaracağız."

And he said to her,

Ve Bassem Doaa'ya dedi ki,

"I'm sorry, my love, that I put you in this situation.

"Seni bu duruma soktuğum için çok üzgünüm aşkım.

I have never loved anyone as much as I love you."

Hayatımda kimseyi seni sevdiğim kadar sevmemiştim."

And he released himself into the water,

Sonra kendini suya bıraktı,

and Doaa watched as the love of her life drowned before her eyes.

ve Doaa hayatının aşkının gözlerinin önünde boğulmasını izledi.

Later that day,

O gün daha sonra,

a mother came up to Doaa with her small 18-month-old daughter, Masa.

bir anne minik 18 aylık kızı Masa ile birlikle Doaa'ya yaklaştı.

This was the little girl I showed you in the picture earlier,

Bu kız size daha önce gösterdiğim fotoğraftaki can yelekli,

with the life vests.

küçük kızdı .

Her older sister Sandra had just drowned,

Ablası Sandra daha yeni boğulmuştu,

and her mother knew she had to do everything in her power

ve annesi kızını kurtarmak için elinden gelen her şeyi

to save her daughter.

yapması gerektiğini biliyordu.

And she said to Doaa, "Please take this child.

Doaa'ya dedi ki, "Lütfen bu çocuğu al.

Let her be part of you. I will not survive."

Bir parçan olmasına izin ver. Ben kurtulamayacağım."

And then she went away and drowned.

Ve sonra uzaklaştı ve boğuldu.

So Doaa, the 19-year-old refugee who was terrified of the water,

Yani Doaa,19 yaşındaki mülteci sudan korkan,

who couldn't swim,

yüzme bilmeyen biri,

found herself in charge of two little baby kids.

kendini iki ufak bebeğin sorumluluğunu almış bir şekilde buldu.

And they were thirsty and they were hungry and they were agitated,

Çocuklar susamış ve acıkmışlardı ve endişelilerdi,

and she tried her best to amuse them,

ve Doaa onları neşelendirmek için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyordu.

to sing to them, to say words to them from the Quran.

Onlara şarkı söyledi, Kur'an'dan bir şeyler okudu.

Around them, the bodies were bloating and turning black.

Etraflarında vücutlar şişiyor ve siyaha dönüyordu.

The sun was blazing during the day.

Güneş gün boyunca yakıyordu.

At night, there was a cold moon and fog.

Gece ise soğuk bir ay ve de sis vardı.

It was very frightening.

Çok korkutucuydu.

On the fourth day in the water, this is how Doaa probably looked

Sudaki dördüncü günlerinde Doaa'nın muhtemelen nasıl göründüğü

on the ring with her two children.

simidin üzerinde iki çocuğuyla beraber.

A woman came on the fourth day and approached her

Dördüncü gün bir kadın geldi ve yaklaştı

and asked her to take another child --

ve başka bir çocuğu daha almasını istedi.

a little boy, just four years old.

küçük bir erkek çocuğu,daha 4 yaşında.

When Doaa took the little boy and the mother drowned,

Doaa çocuğu alıp da annesi boğulunca,

she said to the sobbing child,

ağlayan çocuğa dedi ki,

"She just went away to find you water and food."

"Annen sadece sana su ve yiyecek bulmaya gitti."

But his heart soon stopped,

Ama çok geçmeden çocuğun kalbi durdu,

and Doaa had to release the little boy into the water.

ve Doaa onu suya bırakmak zorunda kaldı.

Later that day,

O gün daha sonra,

she looked up into the sky with hope,

umutla gökyüzüne baktı,

because she saw two planes crossing in the sky.

çünkü iki tane uçağın geçtiğini görmüştü.

And she waved her arms, hoping they would see her,

Kendisini göreceklerini umarak kollarını havaya salladı,

but the planes were soon gone.

ama uçaklar çok geçmeden gitmişti.

But that afternoon, as the sun was going down,

Ama o öğleden sonra, tam güneş batarken,

she saw a boat, a merchant vessel.

bir ticaret gemisi gördü.

And she said, "Please, God, let them rescue me."

ve "Tanrım, lütfen beni kurtarmalarına izin ver" dedi.

She waved her arms and she felt like she shouted for about two hours.

Kollarını salladı ve yaklaşık iki saattir bağırıyormuş gibi hissetti.

And it had become dark, but finally the searchlights found her

Sonra hava karardı, ama sonunda arama ışıkları onu buldu

and they extended a rope,

ve bir halat uzattılar,

astonished to see a woman clutching onto two babies.

İki çocuğu sıkıca tutmuş bir kadın görmelerine çok şaşırmışlardı.

They pulled them onto the boat, they got oxygen and blankets,

Onları bota aldılar, oksijen ve battaniyeleri vardı,

and a Greek helicopter came to pick them up

ve bir Yunan helikopteri onları yukarı alıp

and take them to the island of Crete.

Girit Adası'na götürmeye geldi.

But Doaa looked down and asked, "What of Malek?"

Fakat Doaa aşağı bakıp "Peki ya Malek?' diye sordu.

And they told her the little baby did not survive --

ve ona küçük bebeğin kurtulamadığını söylediler --

she drew her last breath in the boat's clinic.

son nefesini geminin kliniğinde vermişti.

But Doaa was sure that as they had been pulled up onto the rescue boat,

Ama Doaa kurtarma botuna doğru çekildikleri sırada

that little baby girl had been smiling.

küçük kızın gülümsediğinden emindi.

Only 11 people survived that wreck, of the 500.

500 kişinin o kazadan sadece 11 kisi kurtulabilmişti.

There was never an international investigation into what happened.

Hiçbir zaman ne olduğuyla ilgili uluslararası bir soruşturma olmadı.

There were some media reports about mass murder at sea,

Denizdeki büyük ölümler hakkında medyada bazı haberler çıktı,

a terrible tragedy,

korkunç bir trajedi,

but that was only for one day.

ama bu sadece bir guünlüktü.

And then the news cycle moved on.

Ve haber döngüsü devam etti.

Meanwhile, in a pediatric hospital on Crete,

Bu sırada Girit'te bir çocuk hastanesinde,

little Masa was on the edge of death.

küçük Masa ölümün kıyısındaydı.

She was really dehydrated. Her kidneys were failing.

Vücudu çok su kaybetmişti, böbrekleri iflas ediyordu.

Her glucose levels were dangerously low.

Vücudundaki glikoz seviyesi tehlikeli bir şekilde düşüktü.

The doctors did everything in their medical power to save them,

Onu kurtarmak için doktorlar tıbben ellerinden geleni yaptılar,

and the Greek nurses never left her side,

ve Yunan hemşireler onu hiç yalnız bırakmadılar,

holding her, hugging her, singing her words.

onu tuttular, sarıldılar,ona şarkılar söylediler.

My colleagues also visited and said pretty words to her in Arabic.

Meslektaşlarım da onu ziyaret etti ve ona Arapça güzel şeyler söylediler.

Amazingly, little Masa survived.

Şaşırılacak bir şekilde, küçük Masa kurtuldu.

And soon the Greek press started reporting about the miracle baby,

Ve çok geçmeden Yunan medyası mucize bebeğin haberlerini vermeye başladı,

who had survived four days in the water without food or anything to drink,

dört gün suda bir şey yiyip içmeden kurtulmayı başaran,

and offers to adopt her came from all over the country.

ve ülkenin her yerinden onu evlat edinme teklifleri geldi.

And meanwhile, Doaa was in another hospital on Crete,

Bu sırada Doaa Girit'te başka bir hastanedeydi,

thin, dehydrated.

zayıf ve vücudu çok su kaybetmişti.

An Egyptian family took her into their home as soon as she was released.

Taburcu olur olmaz Mısırlı bir aile onu evlerine aldı.

And soon word went around about Doaa's survival,

Çok geçmeden Doaa'nın kurtuluş hikayesi etrafa yayıldı,

and a phone number was published on Facebook.

ve Facebook'ta onun için bir telefon numarası paylaşıldı.

Messages started coming in.

Mesajlar gelmeye başladı.

"Doaa, do you know what happened to my brother?

"Doaa, abime ne olduğunu biliyor musun?

My sister? My parents? My friends? Do you know if they survived?"

"Kız kardeşim? Annem ve babam? Arkaşlarım? Kurtuldular mı?"

One of those messages said,

Mesajlardan biri diyordu ki,

"I believe you saved my little niece, Masa."

"Sanırım küçük yeğenim Masa'yı kurtardın."

And it had this photo.

Ve mesaja bu fotoğraf ekliydi.

This was from Masa's uncle,

Bu Masa'nın amcasından geliyordu,

a Syrian refugee who had made it to Sweden with his family

Suriyeli bir mülteci olup ailesi ve Masa'nın ablasıyla

and also Masa's older sister.

İsveç'e gidebilmişti.

Soon, we hope, Masa will be reunited with him in Sweden,

Umuyoruz ki yakında Masa amcasıyla İsveç'te bir araya gelecek,

and until then, she's being cared for in a beautiful orphanage in Athens.

ama o zamana kadar Atina'da çok güzel bir çocuk yuvasında ilgileniliyor.

And Doaa? Well, word went around about her survival, too.

Peki Doaa?Onun kurtuluşu da duyuldu tabii.

And the media wrote about this slight woman,

Basın bu ufak tefek kadın hakkında yazdı,

and couldn't imagine how she could survive all this time

ve onun bunca zaman denizin ortasında bu şartlarda

under such conditions in that sea,

kurtulmayı başarıp bir de başka hayatları

and still save another life.

kurtarmasına inanamadılar.

The Academy of Athens, one of Greece's most prestigious institutions,

Yunanistan'ın en prestijli enstitülerinden biri olan Atina Akademisi

gave her an award of bravery,

ona bir cesaret ödülü verdi,

and she deserves all that praise,

ve o tüm bu övgüyü hak ediyor,

and she deserves a second chance.

ve o ikinci bir şansı hak ediyor.

But she wants to still go to Sweden.

Ama hâlâ İsveç'e gitmek istiyor.

She wants to reunite with her family there.

Orada ailesiyle tekrar bir araya gelmek istiyor.

She wants to bring her mother and her father and her younger siblings

Oraya Mısır'daki annesi, babası ve küçük

away from Egypt there as well,

kardeşlerini de getirtmek istiyor,

and I believe she will succeed.

ve inanıyorum ki bunu başaracak.

She wants to become a lawyer or a politician

Bir avukat ya da politikacı ya da adaletsizlikle

or something that can help fight injustice.

mücadele eden herhangi bir şey olmak istiyor.

She is an extraordinary survivor.

O olağandışı bir mücadeleci.

But I have to ask:

Ama şu soruyu sormam gerekiyor:

what if she didn't have to take that risk?

Ya bu riski almak zorunda olmasaydı?

Why did she have to go through all that?

Neden tüm bunları yaşaması gerekti?

Why wasn't there a legal way for her to study in Europe?

Neden onun Avrupa'da okuyabilmesi için yasal bir yol yoktu?

Why couldn't Masa have taken an airplane to Sweden?

Neden Masa İsveç'e giden bir uçağa alınmadı?

Why couldn't Bassem have found work?

Neden Bassem iş bulamadı?

Why is there no massive resettlement program for Syrian refugees,

Neden Suriyeli mülteciler için geniş çaplı bir yeniden yerleştirme programı yok?

the victims of the worst war of our times?

zamanımızın en kötü savaşının kurbanları.

The world did this for the Vietnamese in the 1970s. Why not now?

Dünya bunu 1970lerde Vietnamlılar için yapmıştı. Neden şimdi yapmıyor?

Why is there so little investment in the neighboring countries

Neden komşu ülkelerde çok az yatırım var?

hosting so many refugees?

ki birçok mülteciyi barındırıyorlar?

And why, the root question,

Ve asıl soru, neden,

is so little being done to stop the wars, the persecution

birçok insanı Avrupa kıyılarına sürükleyen

and the poverty that is driving so many people

savaşları, zulümleri ve yoksulluğu durdurmak için

to the shores of Europe?

çok az şey yapılıyor?

Until these issues are resolved,

Bu sorunlar bir çözüme bağlanıncaya kadar,

people will continue to take to the seas

insanlar denizlere atılıp güvenlik

and to seek safety and asylum.

ve iltica aramaya devam edecekler.

And what happens next?

Ve sonra ne olacak?

Well, that is largely Europe's choice.

Bu büyük ölçüde Avrupa'nın tercihi.

And I understand the public fears.

ve toplumlardaki korkuları anlıyorum.

People are worried about their security, their economies, the changes of culture.

İnsanlar güvenliklerinden, ekonomilerinden, kültürlerinin değişiminden endişeliler.

But is that more important than saving human lives?

Ama bu birilerinin hayatını kurtarmaktan daha mı önemli?

Because there is something fundamental here

Çünkü burdu temel bir mesele var

that I think overrides the rest,

o da geriye kalanları önemsizleştiriyor,

and it is about our common humanity.

ve bu bizim insanlığımızla ilgili.

No person fleeing war or persecution

Savaştan veya zulümden kaçan hiçbir birey

should have to die crossing a sea to reach safety.

güvenlik için denizleri aşarken ölmek zorunda kalmamalı.

(Applause)

(Alkış)

One thing is for sure,

Kesin olan bir şey var,

that no refugee would be on those dangerous boats

eğer oldukları yerde yapabilselerdi, hiçbir mülteci

if they could thrive where they are.

o tehlikeli botlara binmezdi.

And no migrant would take that dangerous journey

Ve hiçbir göçmen o tehlikeli yolculuğa kalkışmazdı

if they had enough food for themselves and their children.

eğer kendilerine ve çocuklarına yetecek kadar yiyecekleri olsaydı.

And no one would put their life savings

Ve kimse hayatları boyunca biriktirdiği tüm parayı

in the hands of those notorious smugglers

o kötü şöhretli insan kaçakçılarına vermezdi

if there was a legal way to migrate.

eğer göç etmelerinin yasal bir yolu olsaydı.

So on behalf of little Masa

Böylece küçük Masa adına,

and on behalf of Doaa

ve Doaa adına

and of Bassem

ve Bassem

and of those 500 people who drowned with them,

ve onlarla beraber boğulan o 500 kisinin adına,

can we make sure that they did not die in vain?

onların boşuna ölmediğine emin olabilir miyiz?

Could we be inspired by what happened,

Olanlardan ilham alıp,

and take a stand for a world in which every life matters?

her canin önemli olduğu bir dünya için taraf olabilir miyiz?

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)