Steve Silberman: The forgotten history of autism

Translator: Rawee Ma Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

Just after Christmas last year,

หลังจากคริสต์มาสปีที่แล้ว

132 kids in California got the measles

เด็ก 132 คนในแคลิฟอร์เนียได้ติดโรคหัด

by either visiting Disneyland

จากใครคนหนึ่งที่ไปเที่ยวสวนสนุกดิสนี่แลนด์

or being exposed to someone who'd been there.

หรือได้สัมผัสกับใครบางคนที่มีเชื้อโรคหัด ในที่แห่งนั้น

The virus then hopped the Canadian border,

เชื้อไวรัสได้กระโดดข้ามพรมแดนแคนาดา

infecting more than 100 children in Quebec.

ทำให้เด็กมากกว่า 100 คนในควีเบก ติดโรคหัดไปด้วย

One of the tragic things about this outbreak

หนึ่งในเรื่องที่น่าสลดใจเกี่ยวกับ การระบาดของโรคนี้

is that measles, which can be fatal to a child with a weakened immune system,

คือการติดโรคหัดที่อาจรุนแรงปางตาย กับเด็กที่ไม่มีระบบภูมิคุ้มกันที่อ่อนแอ

is one of the most easily preventable diseases in the world.

วิธีการหนึ่งในการป้องกันที่ง่ายที่สุด กับเชื้อโรคในโลกนี้

An effective vaccine against it

วัคซีนที่มีประสิทธิภาพในการต่อต้านมัน

has been available for more than half a century,

มีความสามารถมากกว่าครึ่งศตวรรษแล้ว

but many of the kids involved in the Disneyland outbreak

แต่เด็กจำนวนมากที่ติดโรคระบาดไข้หัดนี้ ในสวนสนุกดิสนี่แลนด์

had not been vaccinated

ต่างไม่เคยได้รับวัคซีน

because their parents were afraid

เพราะพ่อแม่พวกเขาต่างหวาดกลัว

of something allegedly even worse:

กับบางอย่างที่ถูกกล่าวหาว่าว่าเลวร้ายมาก

autism.

คือโรคออทิซีม

But wait -- wasn't the paper that sparked the controversy

แต่เดี๋ยว แต่ไม่ใช่เอกสารนั่นหรือที่จุดไฟ การโต้เถียงอย่างรุนแรง

about autism and vaccines

เกี่ยวกับโรคออทิซิมและวัคซีน

debunked, retracted,

ถูกหักล้างความคิด ถูกถอนคำพูด

and branded a deliberate fraud

ประทับตราการหลอกลวงอย่างไตร่ตรอง

by the British Medical Journal?

โดยวารสารการแพทย์ของอังกฤษ

Don't most science-savvy people

แล้วนักวิทยาศาสตร์ที่เชี่ยวชาญมีประสบการณ์

know that the theory that vaccines cause autism is B.S.?

รู้เรื่องทฤษฏีที่ว่าวัคซีนเป็นสาเหตุให้ เกิดโรคออทิซึมในอังกฤษหรือไม่

I think most of you do,

ผมคิดว่าหลายท่านรู้

but millions of parents worldwide

แต่พ่อแม่นับล้านคนทั่วโลก

continue to fear that vaccines put their kids at risk for autism.

ยังหวาดวิตกอย่างต่อเนื่องเรื่องวัคซีน ทำให้ลูก ๆ มีความเสี่ยงกับโรคออทิซีม

Why?

ทำไม

Here's why.

นี่คือเหตุผลว่าทำไม

This is a graph of autism prevalence estimates rising over time.

นี่คือกราฟแสดงความชุกของโรคออทิซึม ที่ประมาณการที่เพิ่มขึ้นจากเดิม

For most of the 20th century,

มีจำนวนที่มากที่สุดในศตวรรษที่ 20

autism was considered an incredibly rare condition.

โรคออทิซึมคาดว่ามีเงื่อนไขที่เป็นยากมาก กลายเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ

The few psychologists and pediatricians who'd even heard of it

มีนักจิตวิทยาและกุมารแพทย์น้อยรายมาก ที่เคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้

figured they would get through their entire careers

แสดงอย่างชัดเจนว่าพวกเขาน่าจะเคยพบคนไข้บ้าง จากงานอาชีพประจำ

without seeing a single case.

น่าจะเคยเห็นไม่ต่ำกว่าเรื่องเดียว

For decades, the prevalence estimates remained stable

หลายสิบปีความชุกของโรคที่ประมาณการ ยังคงที่

at just three or four children in 10,000.

มีเด็กเพียง 3-4 คนใน 10,000 คน

But then, in the 1990s,

ต่อเมื่อในปี ค.ศ. 1990

the numbers started to skyrocket.

ตัวเลขกลับเริ่มถึบตัวขึ้นสูง

Fundraising organizations like Autism Speaks

องค์กรแสวงหารายได้จากโครงการต่าง ๆ เช่น ออทิซึมสปีคส์

routinely refer to autism as an epidemic,

อ้างอิงเสมอว่าโรคออทิซีมเหมือนโรคระบาด

as if you could catch it from another kid at Disneyland.

แต่ถ้าคุณสามารถจับโรคนี้ได้จากเด็ก อีกคนในสวนสนุกดิสนีแลนด์

So what's going on?

แล้วอะไรที่จะตามมา

If it isn't vaccines, what is it?

ถ้าไม่ใช้วัคซีค แล้วจะใช้อะไร

If you ask the folks down at the Centers for Disease Control in Atlanta

ถ้าคุณถามพนักงานที่พบเจอ ที่สำนักงานกลางเพื่อควบคุมโรคในแอตลันต้า

what's going on,

อะไรที่จะเกิดขึ้น

they tend to rely on phrases like "broadened diagnostic criteria"

พวกเขามีแนวโน้มที่จะตอบด้วยวลีว่า "วิธีการวินิจฉัยโรคที่แพร่ขยายตัวขึ้น"

and "better case finding"

และ " กำลังค้นกรณีตัวอย่างที่ดีขึ้น "

to explain these rising numbers.

ในการอธิบายจำนวนที่เพิ่มขึ้นมาก

But that kind of language

แต่ประเภทของวาทะกรรมนั้น

doesn't do much to allay the fears of a young mother

ไม่ได้บรรเทาอาการหวาดผวา ของแม่วัยสาวแต่อย่างใด

who is searching her two-year-old's face for eye contact.

ที่พบว่าเด็กวัยสองขวบที่สัมผัสกับตาได้

If the diagnostic criteria had to be broadened,

ถ้าการวินิจฉัยโรคมีการแผร่กระจายแล้ว

why were they so narrow in the first place?

ทำไม่ถึงอยู่ใกล้กับสถานที่แห่งแรก

Why were cases of autism so hard to find

ทำไมกรณีโรคออทิซึ่มจึงยากกับการค้นพบ

before the 1990s?

ก่อนปี ค.ศ. 1990

Five years ago, I decided to try to uncover the answers to these questions.

ห้าปีก่อน ผมตัดสินใจที่จะพยายาม ค้นหาคำตอบเกี่ยวกับปัญหาเรื่องนี้

I learned that what happened

ผมเรียนรู้ว่ามีอะไรที่ได้เกิดขึ้นมาแล้ว

has less to do with the slow and cautious progress of science

ผลความล่าช้าและการเตือนภัยที่ก้าวหน้า ทางวิทยาศาสตร์ทำให้มีข้อมูลน้อยกว่า

than it does with the seductive power of storytelling.

พลังการเล่าเรื่องราว(ข่าวลือ)ที่หลอกลวง

For most of the 20th century,

ที่สำคัญที่สุดในศตรวรรษที่ 20

clinicians told one story

แพทย์ที่รักษาโรคได้บอกเล่าเรื่องราวหนึ่ง

about what autism is and how it was discovered,

เกี่ยวกับการเป็นโรคออทิซิมและมีวิธีการ ค้นพบได้อย่างไร

but that story turned out to be wrong,

แต่เรื่องราวนั้นกลับเป็นเรื่องที่ผิดพลาด

and the consequences of it

และคุณลักษณะผลที่ได้ของโรคนี้

are having a devastating impact on global public health.

ได้สร้างผลกระทบสร้างความเสียหายอย่างมากมาย กับระบบสุขภาพสาธารณะทั่วโลก

There was a second, more accurate story of autism

มีเรื่องราวลำดับที่ 2 เกี่ยวกับความจริง ของเรื่องโรคออทิซึม

which had been lost and forgotten

ที่สูญหายไปแล้วและมีการลืมเลือนไป

in obscure corners of the clinical literature.

ในแง่มุมต่าง ๆ ที่คลุมเครือเกี่ยวกับ สิ่งตีพิมพ์ทางการแพทย์

This second story tells us everything about how we got here

เรื่องราวที่ 2 นี้บอกเล่าทุกอย่างเกี่ยวกับ ว่าทำไมเราต้องมาที่นี่

and where we need to go next.

และเราจะไปทางไหนกันต่อไป

The first story starts with a child psychiatrist at Johns Hopkins Hospital

เรื่องแรกสุดเริ่มต้นด้วยนักจิตแพทย์เด็ก ที่โรงพยาบาลจอห์นส์ ฮ๊อปคินส์

named Leo Kanner.

ชื่อว่า ลีโอ เคนเนอร์

In 1943, Kanner published a paper

ในปี ค.ศ. 1943 เคนเนอร์ ได้ตีพิมพ์เอกสาร

describing 11 young patients who seemed to inhabit private worlds,

อธิบายว่ามีคนไข้วัยรุ่น 11 คน ที่ดูเหมือนว่ามีโลกส่วนตัวของตนเอง

ignoring the people around them,

ไม่ยอมรับรู้ผู้คนที่อยู่รอบข้าง

even their own parents.

แม้แต่พ่อแม่ของตนเอง

They could amuse themselves for hours

พวกเขาสามารถหัวเราะเองได้เป็นชั่วโมง ๆ

by flapping their hands in front of their faces,

ด้วยการกระพือมือขึ้นลงหน้าใบหน้าตนเอง

but they were panicked by little things

แต่พวกเขาจะรู้สึกตื่นตกใจกับเรื่องจิ๊บ ๆ

like their favorite toy being moved from its usual place

เช่นของเล่นชิ้นโปรดที่ถูกย้ายไปจากที่เดิม ที่วางไว้เป็นประจำ

without their knowledge.

โดยพวกเขาไม่รู้เรื่อง

Based on the patients who were brought to his clinic,

เรื่องนี้ขึ้นกับพ่อแม่เด็กที่ถูกพามาที่ คลีนิคของเขา

Kanner speculated that autism is very rare.

เคนเนอร์ได้พิจารณาว่าโรคออทิซึม ค่อนข้างหายากมาก

By the 1950s, as the world's leading authority on the subject,

ในปี ค.ศ. 1950 ในฐานะผู้นำระดับโลกในเรื่องนี้

he declared that he had seen less than 150 true cases of his syndrome

เขาได้ประกาศว่าเขาได้เห็นกรณีตัวอย่าง ของจริงในกลุ่มอาการโรคถึง 150 เรื่อง

while fielding referrals from as far away as South Africa.

ในระหว่างลงพื้นที่ภาคสนามในที่ห่างไกล ที่ประเทศอัฟริกาใต้

That's actually not surprising,

ที่นั่นแน่นอนไมน่าแปลกใจแต่อย่างใด

because Kanner's criteria for diagnosing autism

เพราะบรรทัดฐานของเคนเนอร์คือ การวินิจฉัยโรคออทิซึม

were incredibly selective.

ที่มีการคัดเลือกคนไข้มาอย่างไม่น่าเชื่อถือ

For example, he discouraged giving the diagnosis to children who had seizures

ตัวอย่างเช่น เขาได้ทำลายขวัญด้วย การวินิจฉัยโรคเด็กที่เป็นโรคลมชัก

but now we know that epilepsy is very common in autism.

แต่ตอนนี้เรารู้ว่าโรคลมชักเป็นอาการปรกติ ของโรคออทิซึม

He once bragged that he had turned nine out of 10 kids

ครั้งหนึ่งเขาได้โวว่าเขาค้นพบเด็ก 9 ถึง 10 คน

referred to his office as autistic by other clinicians

ที่ย้ายมาจากคลีนิคอื่นเพื่อมารักษา โรคออทิซีมที่คลีนิคของเขา

without giving them an autism diagnosis.

โดยไม่มีการวินิจฉัยโรคออทิซึมแต่อย่างใด

Kanner was a smart guy,

เคนเนอร์เป็นคนที่เฉลียวฉลาดคนหนึ่ง

but a number of his theories didn't pan out.

แต่จำนวนคนในทฤษฏีของเขา ไม่ได้จบลงด้วยดีเลย

He classified autism as a form of infantile psychosis

เขาจัดลำดับโรคออทิซึมเป็นรูปแบบ จากความผิดปรกติทางจิตตั้งแต่วัยเด็ก

caused by cold and unaffectionate parents.

มาจากสาเหตุพ่อแม่เด็กที่เย็นชา และไม่แสดงออกถึงความรักเด็ก

These children, he said,

เด็กเหล่านี้ เขากล่าวว่า

had been kept neatly in a refrigerator that didn't defrost.

เหมือนกับถูกแช่ในตู้เย็นใบหนึ่ง ที่ไม่ได้ละลายน้ำแข็ง

At the same time, however,

ในเวลาเดียวกัน อย่างไรก็ตาม

Kanner noticed that some of his young patients

เคนเนอร์สังเกตเห็นว่าบางครั้งคนไข้วัยรุ่น ของเขาบางคน

had special abilities that clustered in certain areas

มีความสามารถพิเศษในบางเรื่องอย่าง เฉพาะเจาะจง

like music, math and memory.

เช่น ดนตรี คณิตศาตร์ และความจำ

One boy in his clinic

เด็กคนหนึ่งในคลีนิคของเขา

could distinguish between 18 symphonies before he turned two.

สามารถจำแนกความแตกต่างเพลงซิมโฟนี 18 บทก่อนวัยสองขวบ

When his mother put on one of his favorite records,

เมื่อแม่ของเด็กเปิดหนึ่งในเพลงโปรด เพลงหนึ่งของเด็ก

he would correctly declare, "Beethoven!"

เขาจะร้องบอกเสียงดังว่า "เบโธเฟน"

But Kanner took a dim view of these abilities,

แต่เคนเนอร์ไม่สนใจสังเกตในเรื่อง ความสามารถพิเศษเหล่านี้

claiming that the kids were just regurgitating things

โดยอ้างว่าเด็กเหล่านี้ต่างเป็นสิ่งของ ที่กำลังถูกย้อนคิดย้อนทำ

they'd heard their pompous parents say,

เพราะพวกเขาได้ยินจากพ่อแม่ที่พูดเกินจริง

desperate to earn their approval.

เพราะสิ้นหวังกับการยอมรับในเรื่อง ที่ได้รับรู้ของพวกเขา

As a result, autism became a source of shame and stigma for families,

โดยเหตุผลอีกอย่าง โรคออทิซึมเป็นเรื่องที่ น่าอับอายและอัปยศของหลายครอบครัว

and two generations of autistic children

และคนสองรุ่นของเด็กที่เป็นโรคออทิซึ่ม

were shipped off to institutions for their own good,

ต่างหนีหายไปจากสถาบันต่าง ๆ เพื่อหนทาง ที่พวกเขาคิดว่าดี

becoming invisible to the world at large.

ด้วยการหายไปจากโลกจำนวนมาก

Amazingly, it wasn't until the 1970s

เรื่องที่น่าแปลกใจต้องรอจนถึงปี ค.ศ. 1970

that researchers began to test Kanner's theory that autism was rare.

นักวิจัยหลายคนจึงเริ่มพิสูจน์ทฤษฏีเคนเนอร์ เรืองโรคออทิซึมที่ค่อนข้างหายาก

Lorna Wing was a cognitive psychologist in London

ลอร์น่า วิง เป็นนักจิตวิทยาบำบัด การเรียนรู้ในลอนดอน

who thought that Kanner's theory of refrigerator parenting

ที่คิดว่าทฤษฏีเคนเนอร์เกี่ยวกับ ความเป็นพ่อแม่ที่เย็นชาไร้อารมณ์

were "bloody stupid," as she told me.

เป็นเรื่อง "งี่เง่าเข้าไส้" ตามที่เธอบอกผม

She and her husband John were warm and affectionate people,

เธอกับจอห์น สามีของเธอต่างเป็นคนอบอุ่น และน่ารักใคร่

and they had a profoundly autistic daughter named Susie.

และพวกเขามีลูกสาวที่เป็นโรคออทิซึม อย่างเต็มที่ชื่อ ซูซี่

Lorna and John knew how hard it was to raise a child like Susie

ลอร์น่ากับจอห์นต่างรู้ดีว่าเป็นงานหนักมาก ในการเลี้ยงดูเด็กอย่างซูซี่

without support services,

ถ้าไม่ได้รับการช่วยเหลือในหลายด้าน

special education,

การศึกษาพิเศษ

and the other resources that are out of reach without a diagnosis.

และทรัพยากรอื่น ๆ ที่สุดเอื้อมถ้าไม่ได้รับ การวินิจฉัยโรคนี้

To make the case to the National Health Service

เพื่อทำให้เป็นกรณีกับบริการสุขภาพของชาติ

that more resources were needed for autistic children and their families,

ทั้งยังต้องมีทรัพยากรหลายอย่างที่จำเป็นกับ เด็กที่เป็นโรคออทิซึมกับครอบครัวของพวกเขา

Lorna and her colleague Judith Gould

ลอร์น่ากับพื่อนร่วมงานของเธอ จูดิธ กูลด์

decided to do something that should have been done 30 years earlier.

ได้ตัดสินใจที่จะทำบางอย่างที่ควรจะ มีการทำมาแล้วเมื่อ 30 ปีก่อนหน้านี้

They undertook a study of autism prevalence in the general population.

ทั้งสองคนทำการศึกษาโรคออทิซีมที่ชุก ในกลุ่มประชากรทั่วไป

They pounded the pavement in a London suburb called Camberwell

พวกเธอมุ่งเน้นในพื้นที่ของลอนดอน ในชุมชนที่เรียกว่า แคมเบอร์เวลล์

to try to find autistic children in the community.

พยายามที่จะค้นหาเด็กออทิซึมในชุมชน

What they saw made clear that Kanner's model was way too narrow,

แต่สิ่งที่พวกเธอเห็นทำให้รู้ชัดว่ารูปแบบ การศึกษาของเคนเนอร์มีวิธีการที่จำกัดมาก

while the reality of autism was much more colorful and diverse.

ขณะที่โรคออทิซึมที่แท้จริงมีมากกว่ามาก มีชีวิตชีวากับแตกต่างกันมาก

Some kids couldn't talk at all,

เด็กบางคนไม่สามารถพูดได้เลย

while others waxed on at length about their fascination with astrophysics,

ขณะที่บางคนไปไกลกว่าด้วยการหลงใหล ในเรื่องเกี่ยวกับดาราศาสตร์

dinosaurs or the genealogy of royalty.

ไดโนเสาร์ หรือ ลำดับการสืบทอดราชวงศ์

In other words, these children didn't fit into nice, neat boxes,

ในอีกนัยหนึ่ง เด็กเหล่านี้ไม่ได้เรียนรู้ เรื่องความสุภาพ และการจัดกล่องให้เรียบร้อย

as Judith put it,

หลังจากจูธิทวางไว้ทดสอบ

and they saw lots of them,

และพวกเธอเห็นเด็กพวกนี้จำนวนมาก

way more than Kanner's monolithic model would have predicted.

มีวิถีชีวิตที่มากกว่ารูปแบบเคนเนอร์ ที่มีขนาดใหญ่มากกว่าที่เคยทำนายไว้

At first, they were at a loss to make sense of their data.

ในต้องแรกพวกเธอแทบจะสูญเสีย ความมั่นใจกับข้อมูลเหล่านี้

How had no one noticed these children before?

ทำไมไม่มีใครสังเกตเด็กเหล่านี้มาก่อน

But then Lorna came upon a reference to a paper that had been published

ต่อมาลอร์นาได้พบเอกสารอ้างอิง ที่เคยตีพิมพ์มาก่อนโดยบังเอิญ

in German in 1944,

ในเยอรมันนี ในปี ค.ศ. 1944

the year after Kanner's paper,

หนึ่งปีหลังจากเอกสารของเคนเนอร์

and then forgotten,

และแล้วถูกลืมไป

buried with the ashes of a terrible time

ถูกฝังไปกับเถ้าถ่านของช่วงเวลาที่เลวร้าย (สงครามโลกครั้งที่ 2)

that no one wanted to remember or think about.

ไม่มีใครต้องการจดจำหรือคิดถึงมันอีก

Kanner knew about this competing paper,

เคนเนอร์ก็รู้ดีเกี่ยวกับเอกสารของคู่แข่ง

but scrupulously avoided mentioning it in his own work.

แต่ได้หลีกเลี่ยงอย่างไร้จริยธรรม ที่จะอ้างอิงไว้ในงานของเขา

It had never even been translated into English,

มันไม่เคยมีการแปลเป็นภาษาอังกฤษ มาก่อนด้วยแต่อย่างใด

but luckily, Lorna's husband spoke German,

แต่โชคดีที่สามีของลอร์น่าพูดภาษาเยอรมัน

and he translated it for her.

และเขาได้แปลเอกสารนี้ให้เธอ

The paper offered an alternate story of autism.

เอกสารนี้ได้เสนอเรื่องราวทางเลือกอีกทาง ให้กับโรคออทิซีม

Its author was a man named Hans Asperger,

โดยนักเขียนชาย ฮันส์ แอสเปอร์เจอร์

who ran a combination clinic and residential school

ที่ทำงานที่คลีนิครวมแพทย์กับโรงเรียนประจำ

in Vienna in the 1930s.

ในเวียนนาในปี ค.ศ. 1930

Asperger's ideas about teaching children with learning differences

แอสเปอร์เจอร์มีแนวคิดในการสอนเด็ก ด้วยการเรียนที่แตกต่างหลายอย่าง

were progressive even by contemporary standards.

ที่ก้าวหน้ามากกว่ามาตรฐานต่าง ๆ ในยุคร่วมสมัย

Mornings at his clinic began with exercise classes set to music,

ทุกเช้าที่คลินิคของเขาจะเริ่มต้นด้วย การออกกำลังกายพร้อมเสียงดนตรี

and the children put on plays on Sunday afternoons.

และเด็ก ๆ ต่างมีการละเล่นต่าง ๆ ใน วันอาทิตย์หลังเที่ยง

Instead of blaming parents for causing autism,

แทนที่จะโทษพ่อแม่ที่เป็นสาเหตุของ โรคออทิซีม

Asperger framed it as a lifelong, polygenetic disability

เอสเปอร์เจอร์วางเรื่องนี้ไว้ว่าเป็นเรื่อง ตลอดชีวิต พันธุกรรมที่บกพร่อง

that requires compassionate forms of support and accommodations

ที่ต้องการรูปแบบความเห็นอกเห็นใจ ด้วยการสนับสนุนและการปรับตัว

over the course of one's whole life.

มากกว่าแนวทางปฏิบัติแบบคนทั่วไปตลอดชีวิต

Rather than treating the kids in his clinic like patients,

แทนที่จะบำบัดรักษาเด็ก ๆ ในคลีนิค เหมือนกับพ่อแม่

Asperger called them his little professors,

แอสเปอร์เจอร์กับเรียกพวกเด็ก ๆ ว่า ศาตราจารย์ตัวน้อย ๆ

and enlisted their help in developing methods of education

แล้วระบุว่าต้องการความช่วยเหลือจากพวกเขา เพื่อพัฒนาระบบการศึกษา

that were particularly suited to them.

ที่เฉพาะเจาะจงเหมาะสมกับพวกเขา

Crucially, Asperger viewed autism as a diverse continuum

ที่สำคัญมาก เอสเปอร์เจอร์สังเกตโรคออทิซีม เหมือนกับความหลากหลายอย่างต่อเนื่อง

that spans an astonishing range of giftedness and disability.

สะพานเชื่อมขอบเขตที่น่าประหลาดใจระหว่าง อัจฉริยะกับความโง่เขลา

He believed that autism and autistic traits are common

เขาเชื่อว่าโรคออทิซึมและการรักษาเป็น เรื่องธรรมดา

and always have been,

และอย่างที่เป็นมาตลอด

seeing aspects of this continuum in familiar archetypes from pop culture

โดยการดูจากแง่มุมความต่อเนื่องในต้นแบบ ที่คุ้นเคยจากวัฒนธรรมที่นิยมกันทั่วไป

like the socially awkward scientist

คล้ายกับสังคมนักวิทยาศาสตร์ที่งุ่มง่าม

and the absent-minded professor.

และศาตราจารย์ที่ใจลอย

He went so far as to say,

เขาไปไกลมากจนพูดได้ว่า

it seems that for success in science and art,

ดูเหมือนว่าเป็นความสำเร็จของด้าน วิทยาศาตร์กับด้านศิลปศาสตร์

a dash of autism is essential.

คุณสมบัติของโรคออทิซึ่มที่จำเป็นอย่างยิ่ง

Lorna and Judith realized that Kanner had been as wrong about autism being rare

ลอร์น่ากับจูดิธเชื่อว่าเคนเนอร์ได้ผิดพลาด ไปแล้วเรื่องโรคออทิซีมที่หายาก

as he had been about parents causing it.

เหมือนกับพ่อแม่เด็กกำลังค้นพบมัน

Over the next several years,

ในอีกเจ็ดปีต่อมา

they quietly worked with the American Psychiatric Association

พวกเธอทำงานร่วมกับสมาคมจิตวิทยาแห่งอเมริกา

to broaden the criteria for diagnosis

ทำให้บรรทัดฐานเรื่องนี้มีการวินิจฉัย

to reflect the diversity of what they called "the autism spectrum."

เพื่อสะท้อนความหลากหลายของเรื่อง ที่เรียกว่าการคาดคะเนโรคออทิซีม

In the late '80s and early 1990s,

ในช่วงหลังยุค 80 จนถึงต้นยุค 90

their changes went into effect,

การเปลี่ยนแปลงของพวกเธอสร้างผลกระทบ

swapping out Kanner's narrow model

ลบล้างรูปแบบความคิดคับแคบของเคนเนอร์

for Asperger's broad and inclusive one.

แทนที่ด้วยรูปแบบที่ครอบคลุมกว้างขวางกว่า ของเอสเปอร์เจอร์

These changes weren't happening in a vacuum.

การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นใน สุญญากาศ

By coincidence, as Lorna and Judith worked behind the scenes

ด้วยการเกิดขึ้นในเวลาเดียวกันกับการที่ ลอร์น่ากับจูดิธที่ทำงานอยู่เบื้องหลัง

to reform the criteria,

ในการปรับปรุงการวินิจฉัยโรค

people all over the world were seeing an autistic adult for the first time.

ผู้คนทั่วโลกต่างรับรู้เรื่องโรคออทิซึ่ม ในวัยรุ่นเป็นครั้งแรก

Before "Rain Man" came out in 1988,

ก่อนหนังเรื่อง "มนุษย์ฝน" จะฉายในปี ค.ศ. 1988

only a tiny, ingrown circle of experts knew what autism looked like,

มีกลุ่มผู้เชี่ยวชาญในระบบจำนวนน้อยมาก ที่รู้เกี่ยวกับโรคออทิซึม

but after Dustin Hoffman's unforgettable performance as Raymond Babbitt

แต่หลังจากดัสติน ฮอฟแมนต์ ลืมเรื่องศักยภาพ ของ เรย์มอนด์ แบพบิตต์

earned "Rain Man" four Academy Awards,

ทำให้ "มนุษย์ฝน" ได้รางวัลอเคเดมี่

pediatricians, psychologists,

กุมารแพทย์ แพทย์จิตวิทยา

teachers and parents all over the world knew what autism looked like.

ครูและพ่อแม่ทั่วโลกต่างรู้จักโรคออทิซึ่ม

Coincidentally, at the same time,

ในเวลาเดียวกันโดยบังเอิญ

the first easy-to-use clinical tests for diagnosing autism were introduced.

เป็นครั้งแรกที่มีวิธีการง่าย ๆ ของคลีนิค นำมาใช้ในการทดสอบอาการโรคออทิซึม

You no longer had to have a connection to that tiny circle of experts

โดยไม่จำเป็นต้องไปพบกับกลุ่มผู้เชี่ยวชาญ จำนวนน้อยอีกเลย

to get your child evaluated.

เพื่อพัฒนาการลูกของคุณ

The combination of "Rain Man,"

พันธมิตรจากหนังเรื่อง "มนุษย์ฝน"

the changes to the criteria, and the introduction of these tests

คือการเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่บรรทัดฐาน และการเริ่มต้นการทดสอบเหล่านี้

created a network effect,

ได้สร้างผลกระทบกว้างขวาง

a perfect storm of autism awareness.

การจู่โจมสมบูรณ์แบบกับการรับรู้โรคออทิซึม

The number of diagnoses started to soar,

จำนวนครั้งในการวินิจฉัยโรคได้พุ่งทะยานขึ้น

just as Lorna and Judith predicted, indeed hoped, that it would,

เหมือนกับที่ลอร์น่ากับจูดิธได้พยากรณ์ไว้ และได้คาดหวังไว้อย่างแท้จริง ว่าจะเป็นเช่นนั้น

enabling autistic people and their families

ทำให้คนที่เป็นออทิซีม และครอบครัวยอมเปิดเผยตัวตน

to finally get the support and services they deserved.

ทำให้ในที่สุดได้รับการสนับสนุนและบริการ ในด้านต่าง ๆตามที่พวกเธอเรียกร้อง

Then Andrew Wakefield came along

แล้ว แอนดริว เวคฟิลด์ ก็ตามมา

to blame the spike in diagnoses on vaccines,

การประนามว่าเข็มฉีดยาใช้ใน การตรวจโรคจากวัคซีนต่าง ๆ

a simple, powerful,

ง่ายแต่ทรงพลัง

and seductively believable story

และเรื่องราวที่น่าเชื่อถือแต่ชักชวน ไปในทางผิด ๆ

that was as wrong as Kanner's theory

เหมือนที่ผิดพลาดเหมือนกับทฤษฏีเคนเนอร์

that autism was rare.

ว่าโรคออทิซีมหายากมาก

If the CDC's current estimate,

ถ้าจากการประมาณการในตอนนี้ของ ซีดีซี

that one in 68 kids in America are on the spectrum, is correct,

มีเด็ก 1 คนในจำนวน 68 คนในอเมริกา ที่อยู่ในข่าย ถ้าถูกต้อง

autistics are one of the largest minority groups in the world.

โรคออทิซึมเป็นหนึ่งในจำนวน คนกลุ่มน้อยที่มากที่สุดในโลก

In recent years, autistic people have come together on the Internet

เมื่อไม่กี่ปีมานี้ คนที่เป็นโรคออทิซึม ต่างได้มาพบกันในอินเทอร์เน็ต

to reject the notion that they are puzzles to be solved

เพื่อปฏิเสธความเชื่อที่ว่าพวกเขาเป็น ปริศนาที่รอการแก้ไข

by the next medical breakthrough,

ด้วยการฝ่าฝันอุปสรรคทางการแพทย์ในภายหน้า

coining the term "neurodiversity"

สร้างคำนิยามว่า ระบบประสาทที่หลากหลาย

to celebrate the varieties of human cognition.

เพื่อเฉลิมฉลองความหลากหลาย ในการรับรู้ของผู้คน

One way to understand neurodiversity

หนึ่งในวิธีการที่จะเข้าใจ ระบบประสาทที่หลากหลาย

is to think in terms of human operating systems.

คือให้คิดถึงรูปแบบระบบในร่างกายของมนุษย์

Just because a P.C. is not running Windows doesn't mean that it's broken.

เหมือนอย่างว่า พีซีที่ไม่ได้ใช้วินโดส์ ไม่ได้หมายความว่ามันใช้งานไม่ได้

By autistic standards, the normal human brain

โดยมาตรฐานโรคออทิซีม กับมันสมองของคนทั่วไป

is easily distractable,

ที่สับสนวุ่นวายอย่างง่าย ๆ

obsessively social,

สังคมที่ถูกครอบงำ

and suffers from a deficit of attention to detail.

และความทุกข์จากการขาดความสนใจ ในเรื่องรายละเอียด

To be sure, autistic people have a hard time

ให้แน่ใจว่า คนที่เป็นออทิซีม มีช่วงเวลาที่ยากลำบาก

living in a world not built for them.

ในการอยู่บนโลกใบนี้ ที่ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อพวกเขา

[Seventy] years later, we're still catching up to Asperger,

[เจ็ดสิบ] หลายปีต่อมา เรายังชื่นชมกับเอสเปอร์เจอร์

who believed that the "cure" for the most disabling aspects of autism

ผู้ที่เชื่อมั่น การบำบัดรักษา โรคออทิซึม ที่คาดหวังว่าไร้ความสามารถมากทีสุด

is to be found in understanding teachers,

แต่ถูกค้นพบโดยครูหลายท่านที่เข้าใจ

accommodating employers,

นายจ้างหลายคนที่จัดที่จัดทางให้

supportive communities,

การช่วยเหลือของชุมชนต่าง ๆ

and parents who have faith in their children's potential.

และพ่อแม่ที่เชื่อมั่นในศักยภาพของลูก ๆ

An autistic [man] named Zosia Zaks once said,

ชายที่เป็นออทิซึม ชื่อว่าโซเซีย แซกส์ ครั้งหนึ่งพูดว่า

"We need all hands on deck to right the ship of humanity."

"เราต้องการทุกคนอย่างเร่งด่วน เพื่อนำทางเรือมนุษย์ชาติ"

As we sail into an uncertain future,

ขณะที่เรากำลังแล่นผ่านอนาคตที่ไม่แน่นอน

we need every form of human intelligence on the planet

เราต้องการความเฉลียวฉลาดทุกรูปแบบ ของมนุษยชาติบนโลกใบนี้

working together to tackle the challenges that we face as a society.

ทำงานร่วมกันในการแก้ปัญหา กับความท้าทายหลายเรื่องที่พวกเราเจอในสังคม

We can't afford to waste a brain.

เราไม่สามารถสูญเสียมันสมองอีกต่อไปแล้ว

Thank you.

ขอบคุณมากครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)