Simple hacks for life with Parkinson's | Mileha Soneji

Translator: Thana Chaijeeratikul Reviewer: Rawee Ma

In India, we have these huge families.

ในอินเดีย พวกเรามีครอบครัวขนาดใหญ่มาก

I bet a lot of you all must have heard about it.

ฉันขอพนันว่าพวกคุณทุกคน คงเคยได้ยินมาแบบนี้

Which means that there are a lot of family events.

ซึ่งนั่นหมายความว่าเราจะมี กิจกรรมในครอบครัวมากมาย

So as a child, my parents used to drag me to these family events.

ดังนั้น เมื่อตอนฉันยังเด็ก พ่อแม่ของฉัน เคยพาฉันไปเข้าร่วมกิจกรรมเหล่านั้น

But the one thing that I always looked forward to

แต่มีอยู่กิจกรรมหนึ่งที่ฉัน ตั้งหน้าตั้งตารอคอยอยู่เสมอ ๆ

was playing around with my cousins.

คือการได้เล่นกับลูกพี่ลูกน้อง

And there was always this one uncle

และแทบจะทุกครั้ง จะมีคุณลุงคนหนึ่ง

who used to be there,

คนที่เคยอยู่ในที่แห่งนั้น

always ready, jumping around with us,

ซึ่งพร้อมเสมอที่มาร่วมสนุกกับพวกเรา

having games for us,

และมีเกมส์ต่าง ๆ ให้เรา

making us kids have the time of our lives.

ทำให้ช่วงเวลาในวัยเด็กของเรา มีความสุขที่สุด

This man was extremely successful:

ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่ประสบความสำเร็จมาก ๆ

he was confident and powerful.

เขาเป็นคนที่เข้มแข็งและไว้ใจได้

But then I saw this hale and hearty person deteriorate in health.

แต่หลังจากนั้น คุณลุงที่เคยแข็งแรง ก็ค่อย ๆ มีสุขภาพที่แย่ลง

He was diagnosed with Parkinson's.

เขาถูกวินิจฉัยว่าเป็นโรคพาร์กินสัน

Parkinson's is a disease that causes degeneration of the nervous system,

พาร์กินสันเป็นโรคที่เป็นเหตุให้ ระบบประสาทเสื่อมลง

which means that this person who used to be independent

ซึ่งนั่นหมายความว่า คุณลุงผู้ซึ่งเคยมีชีวิตที่อิสระ

suddenly finds tasks like drinking coffee, because of tremors, much more difficult.

กลับต้องพบว่าการดื่มกาแฟ เป็นเรื่องที่ยาก เพราะร่างกายสั่นอยู่ตลอดเวลา

My uncle started using a walker to walk,

คุณลุงของฉันจึงเริ่มที่จะใช้เครื่องช่วยเดิน

and to take a turn,

รวมไปถึงช่วยในการหมุนตัว

he literally had to take one step at a time, like this,

เขาจะต้องค่อย ๆ เดินทีละขั้น แบบนี้

and it took forever.

และต้องเป็นเช่นนี้ตลอดไป

So this person, who used to be the center of attention

ดังนั้น คุณลุงผู้ซึ่งเคยเป็น คนที่คนอื่นให้ความสนใจ

in every family gathering,

ในทุก ๆ ครั้งที่ครอบครัวรวมตัวกัน

was suddenly hiding behind people.

กลับต้องไปหลบ ๆ ซ่อน ๆ

He was hiding from the pitiful look in people's eyes.

เขาพยายามที่จะหลบคนอื่น ที่มองเขาด้วยสายตาที่น่าสงสาร

And he's not the only one in the world.

และเขาไม่ได้เป็นคนเดียวที่เป็นโรคนี้

Every year, 60,000 people are newly diagnosed with Parkinson's,

ทุก ๆ ปี จะมีคนถึง 60,000 คนที่ถูก วินิจฉัยว่าเป็นโรคพาร์กินสัน

and this number is only rising.

และมันก็มีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

As designers, we dream that our designs solve these multifaceted problems,

ในฐานะนักออกแบบ พวกเรานึกฝันว่าสิ่งที่เรา ออกแบบจะช่วยแก้ปัญหาพวกนี้ได้

one solution that solves it all,

เราคิดว่าสิ่งนี้จะแก้ปัญหาได้ทั้งหมด

but it need not always be like that.

แต่มันไม่จำเป็นเสมอไป

You can also target simple problems

คุณสามารถเลือกที่จะตั้งเป้า ไปที่ปัญหาง่าย ๆ

and create small solutions for them and eventually make a big impact.

และสร้างวิธีการแก้ปัญหาย่อยๆให้กับพวกเขา และในที่สุดมันก็จะสร้างแรงผลักดันครั้งใหญ่

So my aim here was to not cure Parkinson's,

ดังนั้น เป้าหมายที่ฉันมาอยู่ตรงนี้ ไม่ใช่การรักษาคนที่เป็นโรคพาร์กินสัน

but to make their everyday tasks much more simple,

แต่เป็นการทำให้เรื่องยาก ๆ ในชีวิตประจำวันของพวกเขาง่ายขึ้น

and then make an impact.

และสร้างให้เกิดแรงผลักดัน

Well, the first thing I targeted was tremors, right?

เอาล่ะ สิ่งแรกที่เล็งไว้เป็นเรื่อง แรงสั่นจากร่างกาย

My uncle told me that he had stopped drinking coffee or tea in public

ลุงของฉันบอกว่าเขาเลิกดื่มกาแฟหรือชา ในที่สาธารณะ

just out of embarrassment,

เพียงเพราะแค่มันรู้สึกเขินอาย

so, well, I designed the no-spill cup.

โอเค ดังนั้น ฉันก็เลยสร้างถ้วย ที่ไม่หกขึ้นมา

It works just purely on its form.

มันทำงานง่าย ๆ ตามรูปทรงของมัน

The curve on top deflects the liquid back inside every time they have tremors,

ส่วนโค้งด้านบน จะช่วยให้น้ำ ไหลเบนกลับเข้าไปทุกครั้งที่มีแรงสั่น

and this keeps the liquid inside compared to a normal cup.

และนี่จะช่วยให้น้ำไม่หก หากเทียบกับถ้วยปกติ

But the key here is that it is not tagged as a Parkinson's patient product.

แต่สิ่งสำคัญที่สุดอยู่ตรงที่มันไม่เหมือน ของใช้สำหรับคนเป็นโรคพาร์กินสัน

It looks like a cup that could be used by you, me, any clumsy person,

มันดูเหมือนถ้วยปกติที่ใช้คุณก็ใช้ ฉันก็ใช้ และคนซุ่มซ่ามก็ใช้

and that makes it much more comforting for them to use, to blend in.

แต่มันทำให้พวกเขาใช้งานได้ง่ายขึ้น เพราะมันกลมกลืนกับถ้วยปกติ

So, well, one problem solved,

เอาล่ะ แก้ไปได้ปัญหาหนึ่งแล้ว

many more to go.

ยังมีปัญหาอีกมากมาย

All this while, I was interviewing him,

ตลอดที่ผ่านมา ฉันสัมภาษณ์เขา

questioning him,

ถามเขา

and then I realized that I was getting very superficial information,

และฉันก็ได้แค่ข้อมูลเพียงผิวเผิน

or just answers to my questions.

หรือเพียงแค่ตอบคำถามของฉัน

But I really needed to dig deeper to get a new perspective.

แต่จริง ๆ ฉันอยากที่จะทุ่มเทเพื่อให้ ได้มุมมองใหม่ ๆ มากกว่านี้

So I thought, well, let's observe him in his daily tasks,

ฉันคิดแล้ว เลยคิดว่าจะไปสังเกต กิจวัตรประจำวันของเขา

while he's eating, while he's watching TV.

ในขณะที่เขากินข้าว ในขณะที่เขากำลังดูทีวี

And then, when I was actually observing him walking to his dining table,

และหลังจากนั้น เมื่อตอนที่ฉันกำลังสังเกต เขาตอนที่กำลังเดินไปที่โต๊ะอาหาร

it struck me, this man who finds it so difficult to walk on flat land,

ทันใดนั้นฉันก็ฉุกคิดได้ว่า ผู้ชายคนนี้ คนที่แค่เดินบนพื้นเรียบ ๆ ก็ยากแล้ว

how does he climb a staircase?

เขาเดินขึ้นบันไดได้อย่างไร

Because in India we do not have a fancy rail that takes you up a staircase

เพราะในอินเดีย พวกเราไม่มีรอกเลื่อน ที่จะช่วยให้คุณขึ้นบันไดได้

like in the developed countries.

เหมือนกับในประเทศที่พัฒนาแล้ว

One actually has to climb the stairs.

แต่กับคน ๆ นี้ ที่ต้องมาเดินขึ้นลงบันได

So he told me,

ดังนั้น เขาจึงบอกฉันว่า

"Well, let me show you how I do it."

"โอเค เดี๋ยวผมจะขึ้นบันไดให้ดูว่าทำยังไง"

Let's take a look at what I saw.

เรามาดูกันว่าฉันเห็นอะไร

So he took really long to reach this position,

เขาใช้เวลานานมากในการมายืนจุดนี้

and then all this while, I'm thinking,

และฉันก็คิดตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ว่า

"Oh my God, is he really going to do it?

"โอ้พระเจ้า นั่นเขาจะทำจริง ๆ ใช่ไหม"

Is he really, really going to do it without his walker?"

"เขาจะเดินลงบันไดโดยที่ไม่ใช้เครื่อง ช่วยเดินจริง ๆใช่ไหม"

And then ...

และหลังจากนั้น

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And the turns, he took them so easily.

และเขาก็หมุนตัวกลับ เขาทำมันได้อย่างง่ายดาย

So -- shocked?

พวกคุณตกใจใช่ไหม

Well, I was too.

ฉันก็เหมือนกัน

So this person who could not walk on flat land

คนคนนี้ที่ไม่สามารถเดินบนพื้นเรียบ ๆ

was suddenly a pro at climbing stairs.

กลับเป็นมืออาชีพในการเดินขึ้นลงบันไดได้

On researching this, I realized that it's because it's a continuous motion.

ในการวิจัยเรื่องนี้ ฉันคิดว่าเป็นเพราะ การเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่อง

There's this other man who also suffers from the same symptoms

ในขณะที่อีกหลาย ๆ คน ที่ประสบกับอาการเดียวกัน

and uses a walker,

กลับใช้เครื่องช่วยเดิน

but the moment he's put on a cycle,

ในจังหวะที่เขาทำมันเป็นกิจวัตร

all his symptoms vanish,

อาการของเขาทั้งหมดได้หายไป

because it is a continuous motion.

เพราะการเคลื่อนไหวซ้ำ ๆ

So the key for me was to translate this feeling of walking on a staircase

ดังนั้น หัวใจในการแก้ปัญหาสำหรับฉันคือการ พยายามแปลงความรู้สึกเวลาเดินบนบันได

back to flat land.

ให้เหมือนเดินบนพื้นเรียบ

And a lot of ideas were tested and tried on him,

และฉันก็ได้ลองใช้แนวคิดมากมายทดสอบเขา

but the one that finally worked was this one. Let's take a look.

แต่สุดท้ายอันที่ได้ผลจริง ๆ เป็นอันนี้ เรามาลองดูกัน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

He walked faster, right?

เขาเดินเร็วขึ้นใช่ไหม

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

I call this the staircase illusion,

ฉันเรียกสิ่งนี้ว่าบันไดลวงตา

and actually when the staircase illusion abruptly ended, he froze,

และเมื่อบันไดลวงตานี้หมดระยะ เขาก็หยุดเหมือนเดิม

and this is called freezing of gait.

และนี่เรียกว่าการเดินติดขัด

So it happens a lot,

และมันเกิดขึ้นบ่อยครั้ง

so why not have a staircase illusion flowing through all their rooms,

ดังนั้น ทำไมเราไม่ทำบันไดลวงตา ให้กระจายทั่วห้อง

making them feel much more confident?

เพื่อทำให้พวกเขารู้สึก สะดวกสบายมากยิ่งขึ้น

You know, technology is not always it.

คุณรู้ไหมว่าบางที เทคโนโลยี ก็ไม่ใช่คำตอบทุกเรื่อง

What we need are human-centered solutions.

สิ่งที่เราต้องการคือ การยึดคน เป็นศูนย์กลางในการแก้ปัญหา

I could have easily made it into a projection,

ฉันจะทำให้มันง่าย ๆ ก็ได้ อย่างทำเป็นภาพฉาย

or a Google Glass, or something like that.

หรือใช้แว่นอัจฉริยะของกูเกิ้ล หรืออะไรประมาณนั้น

But I stuck to simple print on the floor.

แต่ฉันคิดที่จะเลือกใช้ การพิมพ์ภาพแปะบนพื้น

This print could be taken into hospitals

ภาพพิมพ์นี้สามารถเอาไปแปะ ในโรงพยาบาล

to make them feel much more welcome.

เพื่อที่ทำให้พวกเขารู้สึกยอมรับได้มากกว่า

What I wish to do is make every Parkinson's patient

สิ่งที่ฉันต้องการคือ ทำให้ทุก ๆ วันของ ผู้ป่วยที่เป็นโรคพาร์กินสัน

feel like my uncle felt that day.

มีความรู้สึกเหมือนกับลุงของฉันในวันนั้น

He told me that I made him feel like his old self again.

เขาบอกฉันว่า ฉันทำให้เขารู้สึกเหมือนเป็น ตัวเขาคนเดิมที่เคยเป็น

"Smart" in today's world has become synonymous to high tech,

คำว่า "ฉลาดปราดเปรื่อง" ในโลกปัจจุบัน มีความหมายเหมือนกับความไฮเทค ก้าวหน้า

and the world is only getting smarter and smarter day by day.

และโลกนี้ก็กำลังจะก้าวหน้า ฉลาดขึ้น ล้ำหน้าไปทุก ๆวัน

But why can't smart be something that's simple and yet effective?

แต่ทำไมเรา ถึงไม่ฉลาดเลือกที่จะใช้บางสิ่ง ที่มันง่าย ๆ แต่มีประสิทธิภาพสูง

All we need is a little bit of empathy and some curiosity,

สิ่งที่เราต้องการคือการเอาใจใส่แค่เล็กน้อย และความอยากรู้อยากเห็นบางสิ่ง

to go out there, observe.

ที่จะออกไปพบปะ ไปสังเกต

But let's not stop at that.

แต่ไม่ใช่หยุดเพียงแค่นั้น

Let's find these complex problems. Don't be scared of them.

เราควรที่จะค้นหาปัญหาที่ซับซ้อน อย่ากลัวที่จะเข้าหามัน

Break them, boil them down into much smaller problems,

แยกมัน ทำให้ปัญหามันง่ายลง เป็นเพียงปัญหาเล็ก ๆ

and then find simple solutions for them.

และหาวิธีง่าย ๆ สำหรับมัน

Test these solutions, fail if needed,

ทดสอบมัน อาจล้มเหลวได้ถ้าจำเป็น

but with newer insights to make it better.

แต่ขอให้ได้ความรู้แจ้ง ที่จะทำให้มันดีขึ้น

Imagine what we all could do if we all came up with simple solutions.

ลองนึกเล่น ๆ ว่าเราทุกคนจะทำอะไรได้บ้าง หากเราคิดขึ้นมาได้ด้วยวิธีการง่าย ๆ

What would the world be like if we combined all our simple solutions?

โลกของเราจะเป็นอย่างไร หากเราเชื่อมโยง ความคิดที่ง่าย ๆ ของเราได้ทั้งหมด

Let's make a smarter world, but with simplicity.

มาช่วยกันสร้างโลกที่ฉลาดขึ้น แต่ใช้วิธีการเรียบง่าย

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)