Janet Echelman: Taking imagination seriously

Translator: Chatthip Chaichakan Reviewer: Techaphon Nitisaowaphak

This story

เรื่องนี้

is about taking imagination seriously.

เกี่ยวกับการพิจารณาจินตนาการอย่างจริงจัง

Fourteen years ago,

14 ปีที่แล้ว

I first encountered this ordinary material, fishnet,

ฉันได้พบกับสิ่งอันแสนธรรมดานี้เป็นครั้งแรก มันคือแหจับปลา

used the same way for centuries.

ซึ่งถูกใช้แบบเดิมๆมาหลายศตวรรษ

Today, I'm using it to create

มาวันนี้ ฉันกำลังใช้มันสร้าง

permanent, billowing, voluptuous forms

รูปร่างอันถาวร แผ่วพลิ้ว และยั่วยวน

the scale of hard-edged buildings

ในขนาดของตึกตระหง่าน

in cities around the world.

ในเมืองใหญ่ต่างๆทั่วโลก

I was an unlikely person to be doing this.

ฉันเป็นคนที่ไม่น่าจะมาทำอะไรแบบนี้

I never studied sculpture,

ฉันไม่เคยเรียนการประติมากรรม

engineering or architecture.

วิศวกรรม หรือสถาปัตยกรรม

In fact, after college

ที่จริง หลังเรียนจบจากวิทยาลัย

I applied to seven art schools

ฉันสมัครเข้าเรียนในโรงเรียนศิลปะ 7 แห่ง

and was rejected by all seven.

และถูกปฏิเสธทั้งหมด

I went off on my own to become an artist,

ฉันเลยเริ่มการเป็นศิลปินด้วยตัวเอง

and I painted for 10 years,

และฉันก็วาดภาพอยู่ 10 ปี

when I was offered a Fulbright to India.

จนกระทั่งได้รับทุนฟุลไบรท์ (Fulbright) ไปอินเดีย

Promising to give exhibitions of paintings,

สัญญาว่าจะจัดนิทรรศการภาพวาด

I shipped my paints and arrived in Mahabalipuram.

ฉันส่งภาพของฉันไปอินเดีย และเดินทางไปมหาบาลีพูรัม (Mahabalipuram)

The deadline for the show arrived --

ถึงกำหนดเส้นตายของการแสดงแล้ว

my paints didn't.

แต่ภาพวาดของฉันยังมาไม่ถึง

I had to do something.

ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง

This fishing village was famous for sculpture.

หมู่บ้านประมงแห่งนี้ขึ้นชื่อเรื่องประติมากรรม

So I tried bronze casting.

ฉันก็เลยลองเทคนิคการหล่อทองเหลือง

But to make large forms was too heavy and expensive.

แต่มันหนักและแพงเกินไป สำหรับการสร้างรูปร่างขนาดใหญ่

I went for a walk on the beach,

ฉันไปเดินเล่นตามชายหาด

watching the fishermen

ดูชาวประมง

bundle their nets into mounds on the sand.

รวบแห มากองไว้บนพื้นทราย

I'd seen it every day,

ฉันเห็นมันทุกวัน

but this time I saw it differently --

แต่ครั้งนี้ ฉันมองมันต่างออกไป

a new approach to sculpture,

หนทางใหม่แห่งประติมากรรม

a way to make volumetric form

หนทางแห่งการสร้างรูปร่างเชิงปริมาตร

without heavy solid materials.

โดยไม่ต้องใช้วัสดุทรงแข็งตันที่มีน้ำหนักมาก

My first satisfying sculpture

ประติมากรรมอันเป็นที่พอใจของฉันชิ้นแรก

was made in collaboration with these fishermen.

ทำขึ้นโดยความร่วมมือกับชาวประมงเหล่านี้

It's a self-portrait

มันคือ ภาพวาดของตัวเองของฉัน

titled "Wide Hips."

ชื่อว่า "สะโพกใหญ่ (Wide Hips)"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

We hoisted them on poles to photograph.

พวกเราแขวนมันไว้บนเสาเพื่อถ่ายรูป

I discovered

ฉันพบว่า

their soft surfaces

ผิวสัมผัสอันอ่อนนุ่มของมัน

revealed every ripple of wind

แสดงให้เห็นถึงทุกริ้วคลื่นของลม

in constantly changing patterns.

ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง

I was mesmerized.

ฉันเหมือนถูกสะกดจิต

I continued studying craft traditions

ฉันศึกษาต่อไปยังวิถีการสรรค์สร้างงานศิลป์ทำมือ

and collaborating with artisans,

และร่วมมือกับช่างฝีมือต่างๆ

next in Lithuania with lace makers.

ถัดไปในลิทัวเนีย กับช่างทำเชือกถัก

I liked the fine detail

ฉันชอบรายละเอียดอันปราณีต

it gave my work,

ที่มันมอบให้กับชิ้นงานของฉัน

but I wanted to make them larger --

แต่ฉันอยากให้มันใหญ่ขึ้น

to shift from being an object you look at

เพื่อจะเปลี่ยนมันจากวัตถุทีคุณแค่มอง

to something you could get lost in.

ไปเป็นอะไรบางอย่างที่คุณอาจหลงไหล

Returning to India to work with those fishermen,

ฉันกลับไปยังอินเดียเพื่อทำงานกับชาวประมงเหล่านั้น

we made a net

พวกเราทำแห

of a million and a half hand-tied knots --

ด้วยการผูกปม 1.5 ล้านปมด้วยมือ

installed briefly in Madrid.

แล้วนำมาติดตั้งแสดงในมาดริด เป็นระยะเวลาสั้นๆ

Thousands of people saw it,

คนเป็นพันๆ เห็นมัน

and one of them was the urbanist

และหนึ่งในนั้นคือ นักวางผังเมือง

Manual Sola-Morales

มานุอัล โซลา-โมราเลส (Manuel Sola-Morales)

who was redesigning the waterfront

ซึ่งกำลังออกแบบลานริมน้ำ

in Porto, Portugal.

ที่เมืองปอร์โต โปรตุเกส เสียใหม่

He asked if I could build this

เขาถามว่า ฉันจะสามารถสร้างสิ่งนี้

as a permanent piece for the city.

ให้เป็นชิ้นงานถาวรในเมืองนั้นได้มั้ย

I didn't know if I could do that

ฉันไม่รู้ว่าฉันจะสร้าง

and preserve my art.

และรักษามันไว้ได้รึเปล่า

Durable, engineered, permanent --

ความคงทน แข็งแรง ถาวร

those are in opposition

นี่มันอยู่ในฝั่งตรงข้ามกับ

to idiosyncratic, delicate and ephemeral.

ความแปลก บอบบางและไม่จีรังยั่งยืน ทุกประการ

For two years, I searched for a fiber

เป็นเวลา 2 ปีที่ฉันค้นหาไฟเบอร์

that could survive ultraviolet rays,

ที่ทนต่อรังสีอัลตร้าไวโอเล็ต

salt, air, pollution,

เกลือ อากาศ มลพิษ

and at the same time remain soft enough

และในขณะเดียวกันก็คงความนุ่มนวลเพียงพอ

to move fluidly in the wind.

ที่จะพลิ้วไหวในสายลม

We needed something to hold the net up

เราต้องการบางอย่างที่จะยึดแหตาข่ายนี้

out there in the middle of the traffic circle.

ไว้เหนือตรงใจกลางวงเวียนนั่น

So we raised this 45,000-pound steel ring.

เราก็เลยยกเจ้าวงแหวนเหล็กกล้า น้ำหนัก 45,000 ปอนด์นี้ขึ้นไป

We had to engineer it

เราต้องวางโครงสร้างทางวิศวกรรม

to move gracefully in an average breeze

ให้มันเคลื่อนไหวได้อย่างสวยงามในสายลมแผ่ว

and survive in hurricane winds.

และอยู่รอดได้ภายใต้พายุเฮอริเคน

But there was no engineering software

แต่ในตอนนั้น ไม่มีซอฟท์แวร์ทางวิศวกรรม

to model something porous and moving.

ที่สามารถจำลองสิ่งที่มีรูพรุนและเคลื่อนไหวได้

I found a brilliant aeronautical engineer

แล้วฉันก็ได้เจอกับวิศวกรการบินที่เก่งมาก ๆ คนหนึ่ง

who designs sails for America's Cup racing yachts

คนที่ออกแบบใบเรือสำหรับเรือยอชท์ ในการแข่งถ้วยอเมริกา (America's Cup)

named Peter Heppel.

เขาชื่อ ปีเตอร์ เฮปเปล (Peter Heppel)

He helped me tackle the twin challenges

เขาช่วยฉันต่อกรกับความท้าทายคู่แฝด

of precise shape

ของรูปร่างที่พิเศษเฉพาะ

and gentle movement.

และการเคลื่อนไหวที่อ่อนโยน

I couldn't build this the way I knew

ฉันไม่สามารถสร้างสิ่งนี้ในวิธีของฉันได้

because hand-tied knots

เพราะเจ้าพวกปมผูกด้วยมือ

weren't going to withstand a hurricane.

ไม่มีทางต่อสู้กับเฮอริเคนได้แน่ๆ

So I developed a relationship

ดังนั้น ฉันก็เลยพัฒนาความสัมพันธ์

with an industrial fishnet factory,

กับโรงงานผลิตแหจับปลาเชิงอุตสาหกรรม

learned the variables of their machines,

เรียนรู้ตัวแปรต่าง ๆ ในเครื่องจักรของพวกเขา

and figured out a way

และค้นหาหนทาง

to make lace with them.

ที่จะทำเชือกด้วยเครื่องจักรเหล่านั้น

There was no language

มันไม่มีภาษาใด

to translate this ancient, idiosyncratic handcraft

ที่จะแปลเจ้าหัตถกรรมแปลกประหลาดและโบราณนี้

into something machine operators could produce.

ให้กลายเป็นอะไรสักอย่างที่เครื่องจักรจะสามารถผลิตได้

So we had to create one.

เพราะงั้น เราเลยต้องสร้างมันขึ้นมา

Three years and two children later,

สามปีกับลูกสองคนให้หลัง

we raised this 50,000-square-foot lace net.

เรายกเจ้าแหเชือกขนาด 50,000 ตารางฟุตขึ้น

It was hard to believe

มันยากที่จะเชื่อว่า

that what I had imagined

สิ่งที่ฉันได้จินตนาการ

was now built, permanent

ตอนนี้ถูกสร้างขึ้นถาวร

and had lost nothing in translation.

และไม่มีการผิดเพี้ยนระหว่างทางของการรังสรรค์เลย

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

This intersection had been bland and anonymous.

แยกนี้เคยจืดชืดและไม่มีใครรู้จัก

Now it had a sense of place.

ตอนนี้มันมีอะไรบางอย่างที่นี่แล้ว

I walked underneath it

ครั้งแรกที่

for the first time.

ฉันเดินไปข้างใต้มัน

As I watched the wind's choreography unfold,

ขณะที่ฉันเฝ้ามองการเต้นรำของสายลมที่ค่อย ๆ เผยออก

I felt sheltered

ฉันรู้สึกได้รับการคุ้มกัน

and, at the same time,

และในขณะเดียวกัน

connected to limitless sky.

ก็เชื่อมโยงกับท้องฟ้าอันไร้ขีดจำกัด

My life was not going to be the same.

ชีวิตของฉันจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว

I want to create these oases of sculpture

ฉันอยากจะสร้างโอเอซิสแห่งประติมากรรมเหล่านี้

in spaces of cities around the world.

ในพื้นที่ของเมืองต่างๆรอบโลก

I'm going to share two directions

ฉันกำลังจะเล่าแนวทางใหม่ 2 อัน

that are new in my work.

ในงานของฉันให้ฟัง

Historic Philadelphia City Hall:

ศาลาว่าการเมืองโบราณในฟีลาเดลเฟีย

its plaza, I felt, needed a material for sculpture

ฉันรู้สึกว่า ลานของมันต้องใช้วัสดุสำหรับประติมากรรม

that was lighter than netting.

ที่เบากว่าแหเชือก

So we experimented

เราเลยทดลอง

with tiny atomized water particles

กับเจ้าอนุภาคน้ำเล็กๆ

to create a dry mist

เพื่อจะสร้างม่านหมอก

that is shaped by the wind

ที่จะถูกหล่อร่างโดยสายลม

and in testing, discovered

และในการทดสอบ

that it can be shaped by people

เราพบว่ามันสามารถถูกหล่อร่างโดยคน

who can interact and move through it without getting wet.

ที่มีปฏิสัมพันธ์กับมันและเคลื่อนตัวผ่านมันได้โดยไม่เปียก

I'm using this sculpture material

ฉันกำลังใช้เจ้าวัสดุประติมากรรมนี้

to trace the paths of subway trains above ground

แกะรอยทางวิ่งของรถไฟใต้ดินเหนือผืนดิน

in real time --

แบบเรียลไทม์ (ตามเวลาจริง)

like an X-ray of the city's circulatory system unfolding.

เหมือนกับการ X-ray ให้ภาพระบบขนส่งของเมืองแสดงตัวออกมา

Next challenge,

ความท้าทายอันต่อไป

the Biennial of the Americas in Denver

ทีมงาน Biennial of the Americas (เทศกาลฉลองไอเดียและวัฒนธรรมอเมริกา) ใน Denver

asked, could I represent

ได้ถามว่า ฉันจะสามารถ

the 35 nations of the Western hemisphere and their interconnectedness

แสดง 35 ชาติในซีกโลกตะวันตกและความเชื่อมโยงระหว่างกัน

in a sculpture?

ในรูปแบบประติมากรรมได้หรือไม่?

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

I didn't know where to begin,

ฉันไม่รู้เลยว่าจะเริ่มตรงไหน

but I said yes.

แต่ฉันก็ตอบว่าได้

I read about the recent earthquake in Chile

ฉันอ่านเกี่ยวกับแผ่นดินไหวครั้งล่าสุดในชิลี

and the tsunami that rippled across

และคลื่นยักษ์ซึนามิที่กวาดไปทั่ว

the entire Pacific Ocean.

ทั้งมหาสมุทรแปซิฟิก

It shifted the Earth's tectonic plates,

มันทำให้เกิดการขยับของเปลือกโลก

sped up the planet's rotation

เร่งความเร็วของการหมุนของโลก

and literally shortened the length of the day.

และทำให้ความยาวของวันสั้นลง

So I contacted NOAA,

ดังนั้น ฉันเลยติดต่อ NOAA (หน่วยงานรัฐด้านมหาสมุทรและชั้นบรรยากาศ)

and I asked if they'd share their data on the tsunami,

และถามว่าพวกเขาพอจะให้ข้อมูลเกี่ยวกับซึนามินั่นได้มั้ย

and translated it into this.

แล้วก็แปลมันออกมาเป็นสิ่งนี่

Its title: "1.26"

ชื่อของมันคือ "1.26"

refers to the number of microseconds

เป็นตัวเลขของจำนวนเสี้ยววินาที (microseconds)

that the Earth's day was shortened.

ที่วันบนโลกนี้สั้นลง

I couldn't build this with a steel ring, the way I knew.

ฉันไม่สามารถสร้างสิ่งนี้ได้ด้วยวงแหวนเหล็กกล้า แบบที่ฉันเคยรู้

Its shape was too complex now.

รูปทรงของมันซับซ้อนเกินไป

So I replaced the metal armature

ฉันเลยใช้ตาข่ายไฟเบอร์ละเอียดนุ่ม

with a soft, fine mesh

ที่แข็งแรงกว่าเหล็ก 15 เท่า

of a fiber 15 times stronger than steel.

มาแทนเจ้าโครงเหล็กกล้าอันนั้น

The sculpture could now be entirely soft,

ประติมากรรมตอนนี้สามารถเป็นอะไรที่อ่อนนุ่มอย่างสิ้นเชิง

which made it so light

ซึ่งทำให้มันเบามาก

it could tie in to existing buildings --

มันสามารถผูกเข้ากับตึกที่ตั้ังอยู่

literally becoming part of the fabric of the city.

กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของผืนผ้าของเมือง

There was no software

ในตอนนั้น ไม่มีซอฟท์แวร์อะไร

that could extrude these complex net forms

ที่จะสร้างเจ้าโครงสร้างตาข่ายสลับซับซ้อนนี้

and model them with gravity.

และจำลองภาพของมันภายใต้แรงโน้มถ่วงออกมา

So we had to create it.

ดังนั้น เราจึงต้องสร้างมันขึ้นมา

Then I got a call from New York City

แล้วฉันก็ได้รับโทรศัพท์จากเมืองนิวยอร์ค

asking if I could adapt these concepts

ถามว่าฉันจะสามารถปรับเจ้าคอนเซ็ปท์เหล่านี้

to Times Square

ให้เข้ากับ Times Square

or the High Line.

หรือ High Line ได้ไหม

This new soft structural method

เจ้าเทคนิคโครงสร้างอันอ่อนนุ่มอันใหม่นี้

enables me to model these

ทำให้ฉันสามารถวาดภาพเจ้านี่

and build these sculptures

และสร้างประติมากรรมเหล่านี้

at the scale of skyscrapers.

ได้ในขนาดพอๆ กับตึกระฟ้า

They don't have funding yet,

พวกเขายังไม่มีเงินทุน

but I dream now

แต่ตอนนี้ฉันฝันแล้วล่ะ

of bringing these to cities around the world

ที่จะพาเจ้าพวกนี้ไปยังเมืองต่างๆทั่วโลก

where they're most needed.

ที่ๆ พวกมันจะเป็นที่ต้องการมากที่สุด

Fourteen years ago,

14 ปีก่อน

I searched for beauty

ฉันแสวงหาความงาม

in the traditional things,

ในวิถีดั้งเดิม

in craft forms.

ในรูปแบบงานฝีมือ

Now I combine them with hi-tech materials and engineering

ตอนนี้ ฉันรวมมันเข้ากับวัสดุไฮเทคและวิศวกรรมศาสตร์

to create voluptuous, billowing forms

เพื่อสร้างรูปร่างอันพลิ้วไหวและยั่วยวน

the scale of buildings.

ในขนาดของตึกใหญ่

My artistic horizons continue to grow.

ทรรศนะด้านศิลปะของฉันเติบโตอย่างต่อเนื่อง

I'll leave you with this story.

ฉันจะทิ้งท้ายด้วยเรื่องนี้

I got a call from a friend in Phoenix.

ฉันได้รับโทรศัพท์จากเพือนในเมืองฟินิกซ์

An attorney in the office

อัยการในสำนักงาน

who'd never been interested in art,

ผู้ไม่เคยสนใจใดๆ ในศิลปะ

never visited the local art museum,

ไม่เคยไปพิพิธภัณฑ์ศิลปะท้องถิ่น

dragged everyone she could from the building

ลากผู้คนเท่าที่เธอจะทำได้จากในอาคาร

and got them outside to lie down underneath the sculpture.

เพื่อไปนอนอยู่ใต้ประติมากรรมนั่น

There they were in their business suits,

พวกเขาซึ่งอยู่ในชุดทำงาน

laying in the grass,

นอนอยู่บนผืนหญ้า

noticing the changing patterns of wind

สังเกตการณ์รูปแบบที่แปรผันของสายลม

beside people they didn't know,

ข้างๆ กันกับผู้คนที่พวกเขาไม่รู้จัก

sharing the rediscovery of wonder.

แบ่งปันการค้นพบอันมหัศจรรย์

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you. Thank you.

ขอบคุณค่ะ ขอบคุณค่ะ

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

Thank you. Thank you.

ขอบคุณค่ะ ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)