Janet Echelman: Taking imagination seriously

ژانت ایچل من: تخیلات را جدی بگیریم

Translator: soheila Jafari Reviewer: Saeed Salehi

This story

این داستان

is about taking imagination seriously.

درباره اینکه تخیلات را جدی بگیریم است.

Fourteen years ago,

چهارده سال پیش،

I first encountered this ordinary material, fishnet,

برای اولین بار من با مواد اولیه عادی، تور ماهیگری،

used the same way for centuries.

که قرنها به شیوه ای مشابه مورد استفاده قرار گرفته بود برخورد کردم .

Today, I'm using it to create

امروز، من از این استفاده می کنم

permanent, billowing, voluptuous forms

برای خلق فرمهای دائمی، مواج و فریبنده

the scale of hard-edged buildings

در اندازه ی بدنه ساختمانها

in cities around the world.

در شهرها ی سراسر دنیا.

I was an unlikely person to be doing this.

برای انجام این کار من فرد غیر محتملی بودم.

I never studied sculpture,

من هرگز مجسمه سازی ،

engineering or architecture.

مهندسی و یا معماری نخوانده بودم.

In fact, after college

در واقع، بعد از کالج

I applied to seven art schools

من برای رفتن به هفت مدرسه هنر اقدام کردم

and was rejected by all seven.

و از هر هفت مدرسه رد شدم.

I went off on my own to become an artist,

من روش خودم را برای هنرمند شدن انتخاب کردم،

and I painted for 10 years,

و برای ده سال نقاشی کردم،

when I was offered a Fulbright to India.

من پیشنهاد کمک هزینه (Fullbright) برای سفر به هند را دریافت کردم.

Promising to give exhibitions of paintings,

به امید نمایشگاهی از نقاشی هایم.

I shipped my paints and arrived in Mahabalipuram.

من نقاشیهایم را به ماهابالی پورام (Mahabalipuram) ارسال کردم

The deadline for the show arrived --

روز موعود نمایشگاه فرا رسید--

my paints didn't.

نقاشیهای من نرسیدند.

I had to do something.

من باید کاری می کردم.

This fishing village was famous for sculpture.

این روستا ماهیگری برای مجسمه هایش مشهور بود.

So I tried bronze casting.

تلاش کردم که با برنز ریخته گری کنم.

But to make large forms was too heavy and expensive.

اما برای ساختن فرمهای بزرگ این هم سنگین و هم گران بود.

I went for a walk on the beach,

رفتم که کنار ساحل قدم بزنم،

watching the fishermen

ماهیگران را دیدم

bundle their nets into mounds on the sand.

تورهای خود را روی ماسه ها انباشته بودند.

I'd seen it every day,

من هر روزه آن را دیده بودم،

but this time I saw it differently --

اما این بار من آن را متفاوت می دیدم--

a new approach to sculpture,

یک رویکرد جدید برای مجسمه سازی،

a way to make volumetric form

یک شیوه برای ساخت فرمهای حجیم

without heavy solid materials.

بدون مواد جامد سنگین.

My first satisfying sculpture

اولین مجسمه رضایت بخش من

was made in collaboration with these fishermen.

با همکاری این مردان ماهیگیر انجام شد.

It's a self-portrait

این چهره (پرتره)-خودی است

titled "Wide Hips."

با نام " باسن پهن".

(Laughter)

( تشویق تماشاگران)

We hoisted them on poles to photograph.

ما آنها را درقطبین برافراشتیم تا عکاسی شوند.

I discovered

من دریافتم که

their soft surfaces

سطح نرم آنها

revealed every ripple of wind

موج وار با باد ظاهر می شوند و

in constantly changing patterns.

نقش روی آنها همواره تغییر می کنند.

I was mesmerized.

من فریفته آن شدم.

I continued studying craft traditions

شروع کردم به مطالعه صنایع دستی

and collaborating with artisans,

و همکاری با هنرمندان،

next in Lithuania with lace makers.

و بعدا" در لیتوانی با بافندگان توری.

I liked the fine detail

من جزئیات دقیق را دوست داشتم

it gave my work,

این کار را به من میداد،

but I wanted to make them larger --

اما من میخواستم آنها را بزرگتر درست کنم--

to shift from being an object you look at

و برای تغییر از یک جسمی که تو به آن نگاه می کنی

to something you could get lost in.

به چیزی که می توانی آن را از دست بدهی.

Returning to India to work with those fishermen,

بازگشت به هند و کار با آن ماهیگیران،

we made a net

ما یک شبکه درست کردیم

of a million and a half hand-tied knots --

از یک و نیم میلیون گره دستی--

installed briefly in Madrid.

و در مادرید نصب شده.

Thousands of people saw it,

هزاران نفر آن را دیدند،

and one of them was the urbanist

و یکی از آنها معمار شهر ساز

Manual Sola-Morales

مانوئل سولا- مونرالس (Manual Sola-Morales)

who was redesigning the waterfront

او اسکله

in Porto, Portugal.

شهر پورتو درکشور پرتقال را نوسازی می کرد.

He asked if I could build this

از من خواست در صورتی که بتوانم

as a permanent piece for the city.

این را بصورت شیئ دائمی برای شهر بسازم.

I didn't know if I could do that

من نمی دانستم آیا میتوانم این کار را بکنم

and preserve my art.

و هنرم را حفظ کنم.

Durable, engineered, permanent --

بادوام، مهندسی، دائمی--

those are in opposition

همه اینها مقابل

to idiosyncratic, delicate and ephemeral.

طبیعتی ظریف و بی دوام.

For two years, I searched for a fiber

برای دو سال، من بر روی الیافی تحقیق کردم

that could survive ultraviolet rays,

که بتوانند در مقابل اشعه ماوراء بنفش

salt, air, pollution,

و نمک موجود در هوا و آلودگی استقامت کند

and at the same time remain soft enough

و همزمان نرم

to move fluidly in the wind.

برای حرکت سیال در باد باقی بماند.

We needed something to hold the net up

ما نیاز به چیزی داشتیم که تور را بالا نگه دارد

out there in the middle of the traffic circle.

در محیط بیرون در میان ترافیک.

So we raised this 45,000-pound steel ring.

حلقه فولادی به وزن ٤٥۰۰۰ پوند را بالا بردیم.

We had to engineer it

باید برای

to move gracefully in an average breeze

حرکت آرام درجریان باد متوسط

and survive in hurricane winds.

واستقامت در هوای طوفانی آن را محاسبه می کردیم

But there was no engineering software

ولی نرم افزار مهندسی نبود

to model something porous and moving.

که مدلی برای شیئ متخلخل و در حرکت را محاسبه کند.

I found a brilliant aeronautical engineer

من یک مهندس هوانوردی را یافتم

who designs sails for America's Cup racing yachts

که طراحی بادبانهای جام مسابقه قایق بادبانی آمریکا را انجام داده بود

named Peter Heppel.

به نام پیتر اپپل (Peter Heppel).

He helped me tackle the twin challenges

او به من کمک کرد تا از عهده چالش های دو شکل

of precise shape

دقیق در مقابله با

and gentle movement.

حرکت آرام بر آیم.

I couldn't build this the way I knew

من نمیتوانستم آن را به شیوه ای که میانستم بسازم،

because hand-tied knots

به دلیل گره های دستی شبکه شده

weren't going to withstand a hurricane.

در مقابل طوفان مقاومت نمی کردند.

So I developed a relationship

خوب من ارتباطم را

with an industrial fishnet factory,

با یک کارخانه سازنده تور ماهیگری توسعه دادم،

learned the variables of their machines,

ماشین آلات مختلف شان را یادگرفتم،

and figured out a way

و شیوه ای

to make lace with them.

برای ساختن تور با آنها را پیدا کردم.

There was no language

هیچ زبانی

to translate this ancient, idiosyncratic handcraft

برای ترجمه این صنایع دستی قدیمی

into something machine operators could produce.

به چیزی که ماشین آلات می توانند تولید کنند وجود نداشت.

So we had to create one.

ما باید یک (ماشین) درست می کردیم.

Three years and two children later,

گذشتِ سه سال و تولد دو تا بچه،

we raised this 50,000-square-foot lace net.

ما ٥۰ هزار فوت مربع تور را بالا بردیم.

It was hard to believe

باور اینکه چیزی که

that what I had imagined

من تصور می کردم

was now built, permanent

حالا ساخته شده، دائمی

and had lost nothing in translation.

و هیچ چیز را در ترجمه از دست نداده بود.

(Applause)

( خنده تماشاگران)

This intersection had been bland and anonymous.

این چهار راه بی نام وبی قواره ای بود

Now it had a sense of place.

که حالا حسی از مکان داشت.

I walked underneath it

برای اولین بار

for the first time.

در زیر آن راه رفتم.

As I watched the wind's choreography unfold,

همانطور که به رقص گشوده باد نگاه می کردم

I felt sheltered

احساس پناه کردم.

and, at the same time,

و در همان زمان

connected to limitless sky.

به آسمان نامحدود متصل شدم.

My life was not going to be the same.

زندگیم دیگر مانند گذشته نخواهد بود.

I want to create these oases of sculpture

می خواستم سرزمینهایی مجسمه های

in spaces of cities around the world.

فضایی را در شهر های سراسر دنیا خلق کنم.

I'm going to share two directions

قصد دارم که دو جنبه از

that are new in my work.

کارم که جدید است را با شما به اشتراک بگذارم.

Historic Philadelphia City Hall:

شهرداری تاریخی شهر فیلادلفیا:

its plaza, I felt, needed a material for sculpture

من احساس کردم که این مجموعه ساختمانی نیاز به ماده اولیه برای مجسمه سازی دارد

that was lighter than netting.

که سبک تر از تور باشد .

So we experimented

بنابر این ما

with tiny atomized water particles

غباری از ذرات پودری آب

to create a dry mist

که توسط بادِ خشک تولید میشوند وبا

that is shaped by the wind

باد شکل می گیرند، را امتحان کردیم.

and in testing, discovered

در حالی که آزمایش می کردیم

that it can be shaped by people

متوجه شدیم که این می تواند به وسیله مردم شکل بگیرد

who can interact and move through it without getting wet.

مردمی که می تواند با آب تماس داشته باشند و از وسط آن حرکت کنند بدون اینکه خیس شوند.

I'm using this sculpture material

من این ماده مجسمه سازی را

to trace the paths of subway trains above ground

برای ردیابی مسیر مترو روی زمین استفاده کردم

in real time --

در زمان حال --

like an X-ray of the city's circulatory system unfolding.

که مانند یک اشعه X از سیستم گردش خون در شهر.

Next challenge,

چالش بعدی،

the Biennial of the Americas in Denver

نمایشگاه دوسالانه ی دنور (Denver) در آمریکا

asked, could I represent

از من در خواست کردند

the 35 nations of the Western hemisphere and their interconnectedness

که ۳۵ کشور نیم کره غربی و در هم دنیدگیشان را با هم

in a sculpture?

در یک مجسمه نمایش دهم.

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

I didn't know where to begin,

نمی دانستم از کجا شروع کنم،

but I said yes.

ولی گفتم بله.

I read about the recent earthquake in Chile

درباره زلزله اخیر شیلی خواندم

and the tsunami that rippled across

و سونامی که سراسر

the entire Pacific Ocean.

اقیانوس آرام را درنوردیده بود.

It shifted the Earth's tectonic plates,

این تغییرات سطوح ساختاری زمین است

sped up the planet's rotation

که سرعت گردش زمین را بالا برد

and literally shortened the length of the day.

و طول روز را دقیقا" کم کرد.

So I contacted NOAA,

من با (National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA تماس گرفتم،

and I asked if they'd share their data on the tsunami,

و درخواست کردم در صورت امکان اطلاعات در باره سونامی به من بدهند،

and translated it into this.

و این منتهی با این شد.

Its title: "1.26"

این عنوان است "١.٢٦"

refers to the number of microseconds

که این اشاره به عدد میکرو ثانیه است

that the Earth's day was shortened.

که طول مدت روز در زمین کم شد.

I couldn't build this with a steel ring, the way I knew.

من نمی توانستم این را با حلقه فلزی که بلد بودم بسازم .

Its shape was too complex now.

این شیئ حالا خیلی پبچیده شده بود.

So I replaced the metal armature

خوب من میله فلزی را با

with a soft, fine mesh

یک حلقه ای از الیاف نازک

of a fiber 15 times stronger than steel.

که ١٥ برابر محکمتر بود عوض کردم.

The sculpture could now be entirely soft,

حالا تمامی مجسمه نرم بود،

which made it so light

که این را بسیار سبک کرد

it could tie in to existing buildings --

می توانست به ساختمانهای موجود گره بخورد.---

literally becoming part of the fabric of the city.

به معنای واقعی به بخشی از بافت شهرتبدیل شد.

There was no software

هیچ نرم افزاری وجود نداشت

that could extrude these complex net forms

که این شبکه پیچیده را همراه با

and model them with gravity.

و مدل آن را با جاذبه زمین نشان دهد.

So we had to create it.

خوب باید آن را می ساختیم.

Then I got a call from New York City

سپس من تماسی از نیویورک داشتم

asking if I could adapt these concepts

که از من خواسته شد که این طراح را

to Times Square

در میدان تایم

or the High Line.

و یا هایلاین (Highline) تطبیق دهم.

This new soft structural method

این روش جدید سازه نرم

enables me to model these

مرا قادر به مدل سازی و

and build these sculptures

ساخت این مجسمه ها

at the scale of skyscrapers.

به اندازه آسمانخراشها کرد.

They don't have funding yet,

آنها هنوز بوجه کافی ندارند،

but I dream now

اما من آرزوی

of bringing these to cities around the world

ساخت اینها را در سراسر دنیا را دارم

where they're most needed.

جایی که بیشترین نیاز را به آن دارند.

Fourteen years ago,

١٤ سال پیش،

I searched for beauty

من به دنبال زیبایی

in the traditional things,

در چیزهای سنتی،

in craft forms.

به شکل صنایع دستی می گشتم.

Now I combine them with hi-tech materials and engineering

الان من آنها را با تکنولوژی پیشرفته مواد و مهندسی ترکیب می کنم

to create voluptuous, billowing forms

برای خلق فرمهای فریبنده و مواج

the scale of buildings.

به اندازه ی ساختمان ها.

My artistic horizons continue to grow.

افق هنری من ادامه دار رشد می کند.

I'll leave you with this story.

با این داستان شما را ترک می کنم

I got a call from a friend in Phoenix.

تلفنی از دوستی در فونیکس داشتم

An attorney in the office

یک وکیل در یک دفتر

who'd never been interested in art,

که هرگز علاقه ای به هنر نداشته،

never visited the local art museum,

هرگز موزه محلی هنر را بازدید نکرده،

dragged everyone she could from the building

(حالا) هر کسی را که بتواند میکشد از ساختمان بیرون

and got them outside to lie down underneath the sculpture.

برای دراز کشیدن زیراین مجسمه.

There they were in their business suits,

جایی که آنها با لباسهای کار

laying in the grass,

روی چمنها دراز می کشتد

noticing the changing patterns of wind

و تغییر جریان باد را حس می کنند و

beside people they didn't know,

در کنار مردمی که نمی شناسند،

sharing the rediscovery of wonder.

کشف دوبارشان را از شگفتی با اشتراک می گذارند.

Thank you.

سپاسگزارم.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)

Thank you. Thank you.

سپاسگزارم. سپاسگزارم

Thank you.

(سپاسگرارم)

Thank you. Thank you.

(سپاسگرارم) (سپاسگرارم)

(Applause)

( تشویق تماشاگران)