How to make hard choices | Ruth Chang

Translator: Patipon Tantisirivattana Reviewer: Tanicha Suavansri

Think of a hard choice you'll face in the near future.

ลองคิดถึงการตัดสินใจยากๆ ที่คุณจะต้องเจอในอนาคต

It might be between two careers --

อาจจะเป็นระหว่างอาชีพสองอย่าง

ศิลปินหรือนักบัญชี

artist and accountant --

or places to live -- the city or the country --

หรือย่านที่อยู่อาศัย ในเมืองหรือว่าชนบท

หรือระหว่างคนสองคนที่จะแต่งงานด้วย

or even between two people to marry --

จะแต่งกับเบ็ตตี้ หรือจะแต่งกับโลลิต้า

you could marry Betty or you could marry Lolita.

Or it might be a choice about whether to have children,

หรืออาจจะเป็นการตัดสินใจ เรื่องการมีลูก

to have an ailing parent move in with you,

หรือการรับพ่อแม่ที่แก่ชรา เข้ามาอยู่ด้วย

to raise your child in a religion that your partner lives by

หรือการเลี้ยงลูกในศาสนา

ที่คู่ของคุณนับถือ แต่ทำให้คุณรู้สึกกลัว

but leaves you cold.

หรือบริจาคเงินเก็บทั้งชีวิตให้การกุศล

Or whether to donate your life savings to charity.

Chances are, the hard choice you thought of was something big,

โอกาสคือ การตัดสินใจที่ยากที่คุณคิด

นั้นยิ่งใหญ่ คู่ควร และมีความหมายต่อคุณ

something momentous, something that matters to you.

Hard choices seem to be occasions

ตัวเลือกที่ตัดสินใจลำบากนี่ เหมือนจะเป็นช่วง

สำหรับความทรมาน ทั้งทางกายและใจ

for agonizing, hand-wringing, the gnashing of teeth.

ช่วงที่ต้องกัดฟันคิดหนัก

แต่ฉันคิดว่าเราเข้าใจ การเลือกที่ยากลำบาก

But I think we've misunderstood hard choices

และบทบาทที่มีต่อชีวิตเราผิดไป

and the role they play in our lives.

Understanding hard choices

การเข้าใจการตัดสินใจที่ยาก

เปิดเผยพลังที่ซ่อนอยู่ในตัว ของพวกเราแต่ละคน

uncovers a hidden power each of us possesses.

What makes a choice hard is the way the alternatives relate.

สิ่งที่ทำให้มันเป็น การตัดสินใจที่ยาก

คือผลที่ตามมาว่าจะเป็นอย่างไร

In any easy choice,

ในการตัดสินใจที่ง่าย ผลลัพธ์อย่างหนึ่งดีกว่าอีกอย่าง

one alternative is better than the other.

In a hard choice,

ในการตัดสินใจที่ยาก

one alternative is better in some ways,

ผลลัพธ์อย่างแรกนั้น ดีกว่าอีกอย่างในแง่หนึ่ง

the other alternative is better in other ways,

ขณะที่ผลลัพธ์อย่างที่สอง ดีกว่าในแง่อื่นๆ

and neither is better than the other overall.

และไม่มีผลลัพธ์ไหนที่เหนือ อีกอย่างในทุกด้าน

You agonize over whether to stay in your current job in the city

คุณทรมานกับการเลือกว่าจะ

ทำงานปัจจุบันในเมือง หรือเปลี่ยนชีวิตใหม่เพื่อ

or uproot your life for more challenging work in the country,

ทำงานที่ท้าทาย กว่าเดิมในย่านชนบท

เพราะอยู่ที่งานเดิมนั้น ดีอย่าง และการย้ายก็ดีไปอีกอย่าง

because staying is better in some ways,

moving is better in others,

and neither is better than the other overall.

และไม่มีทางไหนที่ดีกว่า อีกทางในทุกด้าน

We shouldn't think that all hard choices are big.

เราไม่ควรคิดว่าการเลือกที่ยากนั้น ต้องเป็นเรื่องใหญ่เสมอไป

ลองคิดว่าจะเลือกกินมื้อเช้าอะไรดี

Let's say you're deciding what to have for breakfast.

You could have high fiber bran cereal

จะเลือกซีเรียลที่มีกากใยสูง

หรือโดนัทไส้ช็อคโกแลต

or a chocolate donut.

สมมติว่าสิ่งสำคัญ คือรสชาติและสุขภาพที่ดี

Suppose what matters in the choice is tastiness and healthfulness.

The cereal is better for you,

ซีเรียลนั้นให้ประโยชน์มากกว่า ส่วนโดนัทอร่อยกว่ามาก

the donut tastes way better,

แต่ไม่มีอะไรดีไปหมดทุกอย่าง

but neither is better than the other overall,

a hard choice.

นั่นคือการตัดสินใจที่ยาก

Realizing that small choices can also be hard,

เมื่อตระหนักว่าการตัดสินใจเรื่องเล็กๆ ก็ยากเหมือนกัน

may make big hard choices seem less intractable.

เรื่องใหญ่ก็ดูไม่ยากไป

After all, we manage to figure out what to have for breakfast,

แล้วเลือกอาหารเช้าที่จะกินได้

so maybe we can figure out whether to stay in the city

ดังนั้น เราก็อาจจะสามารถคิดออก ว่าจะอาศัยอยู่ในเมือง

or uproot for the new job in the country.

หรือเปลี่ยนงานใหม่ไปอยู่ชนบท

We also shouldn't think that hard choices are hard

เราไม่ควรคิดว่าการตัดสินใจเรื่องยาก

because we are stupid.

นั้นยากเพราะเราโง่

When I graduated from college,

เมื่อฉันจบการศึกษาปริญญาตรี ฉันตัดสินใจไม่ได้ระหว่างงานสองอย่าง

I couldn't decide between two careers, philosophy and law.

คือปรัชญาและกฏหมาย

ฉันชอบปรัชญามาก

I really loved philosophy.

There are amazing things you can learn as a philosopher,

มีสิ่งมหัศจรรย์มากมายให้เรียนรู้ เมื่อเป็นนักปรัชญา

and all from the comfort of an armchair.

นั่งอยู่บนเก้าอี้นวมนุ่มสบาย

แต่ฉันมาจากครอบครัวผู้อพยพที่พออยู่พอกิน

But I came from a modest immigrant family

where my idea of luxury

ความหรูหราสำหรับฉันคือ การมีลิ้นหมูและแซนวิชเจลลี่

was having a pork tongue and jelly sandwich

in my school lunchbox,

ในกล่องข้าวกลางวันของฉัน

so the thought of spending my whole life

ดังนั้นความคิดที่จะใช้ชีวิตทั้งหมด นั่งครุ่นคิดอยู่ในเก้าอี้นวม

sitting around in armchairs just thinking ...

คือที่สุดของความฟุ่มเฟือย และไม่เอาจริงเอาจัง

Well, that struck me as the height of extravagance and frivolity.

ดังนั้นฉันจึงหยิบ กระดาษโน้ตขึ้นมา

So I got out my yellow pad,

I drew a line down the middle,

วาดเส้นแบ่งครึ่งตรงกลาง และพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อหาเหตุผล

and I tried my best to think of the reasons

for and against each alternative.

ที่ดีและไม่ดีสำหรับ ผลลัพธ์ทั้งสองทาง

ฉันจำได้ว่าเคยคิดกับตัวเอง

I remember thinking to myself,

if only I knew what my life in each career would be like.

ถ้าหากฉันได้รู้ว่าชีวิตของฉัน ในอาชีพทั้งสองจะเป็นอย่างไร

If only God or Netflix would send me a DVD of my two possible future careers,

ถ้าพระเจ้าหรือ Netflix จะส่งดีวีดี

เล่าอนาคตของอาชีพทั้งสองมาให้ ฉันคงเลือกได้

I'd be set.

I'd compare them side by side,

ฉันจะได้เปรียบเทียบทั้งสองทาง ฉันจะเห็นได้ว่าทางไหนดีกว่า

I'd see that one was better,

and the choice would be easy.

และการตัดสินใจก็จะเป็นเรื่องง่าย

But I got no DVD,

แต่ฉันไม่ได้รับดีวีดี

and because I couldn't figure out which was better,

และเพราะฉันคิดไม่ออกว่าทางไหนจะดีกว่า

I did what many of us do in hard choices:

ฉันทำในสิ่งที่เราหลายคนทำ

I took the safest option.

ฉันเลือกทางที่ปลอดภัยที่สุด

Fear of being an unemployed philosopher led me to become a lawyer,

ความกลัวที่จะเป็นนักปรัชญาตกงาน

ทำให้ฉันเลือกเป็นทนาย

และเมื่อฉันค้นพบว่า การเป็นทนายไม่เหมาะสมเท่าไร

and as I discovered, lawyering didn't quite fit.

It wasn't who I was.

มันไม่ใช่ตัวตนของฉัน ตอนนี้ฉันจึงกลายเป็นนักปรัชญา

So now I'm a philosopher,

and I study hard choices,

และศึกษาเรื่องการตัดสินใจที่ยาก และฉันบอกคุณได้ว่าตัวกระตุ้นที่พบได้ทั่วไป

and I can tell you, that fear of the unknown,

while a common motivational default in dealing with hard choices,

ที่เกี่ยวกับการตัดสินใจในเรื่องยาก

มาจากแนวความเชื่อผิดๆ ในเรื่องความกลัวในสิ่งที่ไม่รู้

rests on a misconception of them.

It's a mistake to think that in hard choices,

เป็นเรื่องผิดที่คิดว่า ในการตัดสินใจที่ยากนั้น

one alternative really is better than the other,

ทางเลือกหนึ่งจะดีกว่าอีกทางหนึ่งจริงๆ

but we're too stupid to know which,

แต่เราโง่เกินกว่าจะรู้ว่าทางไหน

and since we don't know which,

และเมื่อเราไม่รู้ เราก็อาจจะ เลือกหนทางที่เสี่ยงน้อยที่สุด

we might as well take the least risky option.

Even taking two alternatives side by side

แม้การนำทางเลือกทั้งสอง มาเทียบข้างกัน

with full information, a choice can still be hard.

พร้อมข้อมูลทุกอย่าง ตัวเลือกนั้นก็ยังยากอยู่

มันเป็นการตัดสินใจที่ยาก ไม่ใช่เป็นเพราะความไม่รู้ของเรา

Hard choices are hard not because of us or our ignorance;

they're hard because there is no best option.

มันยากเพราะมันไม่มีทางที่ดีที่สุด

ดังนั้น เมื่อไม่มีทางเลือกที่ดีที่สุด เมื่อไม่มีตัวเลือกใดที่ดีกว่าอีกอย่าง

Now, if there's no best option,

if the scales don't tip in favor of one alternative over another,

แปลว่าทางเลือกทั้งสองทางต้องดีเท่าๆ กัน

then surely the alternatives must be equally good.

So maybe the right thing to say in hard choices

หากจะพูดให้ถูกเรื่องการตัดสินใจที่ยาก คือทางเลือกทุกทางดีเทียบเท่ากันหมด

is that they're between equally good options.

But that can't be right.

แต่นั่นก็ไม่ถูกต้อง

If alternatives are equally good, you should just flip a coin between them,

ถ้าทุกทางเลือกดีเท่ากัน คุณก็ปั่นหัวก้อยเลือกมันสิ

and it seems a mistake to think,

ป่วยการที่จะคิดเปล่าๆ

นี่ไงวิธีตัดสินใจเลือกอาชีพ

here's how you should decide between careers,

places to live, people to marry:

ที่พัก คู่สมรส แค่ปั่นหัวก้อย

Flip a coin.

ยังมีเหตุผลอื่นให้คิด

There's another reason for thinking

that hard choices aren't choices between equally good options.

นั่นคือการตัดสินใจที่ยากไม่ใช่การตัดสินใจ

ระหว่างทางเลือกที่ดีเท่ากัน

สมมติว่าคุณตัดสินใจเลือกงานสองอย่าง

Suppose you have a choice between two jobs:

you could be an investment banker

คุณอาจจะเป็นนักระดมทุน

or a graphic artist.

หรือศิลปินภาพพิมพ์

มีหลายอย่างที่สำคัญในแต่ละทางเลือก

There are a variety of things that matter in such a choice,

อย่างเช่น งานน่าตื่นเต้นไหม

like the excitement of the work,

achieving financial security,

มีความมั่นคงทางการเงิน มีเวลาให้กับครอบครัว และอื่นๆ

having time to raise a family, and so on.

Maybe the artist's career puts you on the cutting edge

บางทีอาชีพศิลปินอาจพาคุณ

ไปสู่การสร้างสรรค์รูปแบบใหม่ล่าสุด ของการแสดงออกด้วยภาพ

of new forms of pictorial expression.

บางทีอาชีพการเงิน อาจพาคุณไปสู่รูปแบบใหม่ล่าสุด

Maybe the banking career puts you on the cutting edge

of new forms of financial manipulation.

ของการบริหารเงินทุนก็เป็นได้

(Laughter)

Imagine the two jobs however you like,

ลองนึกถึงอาชีพสักสองอย่างที่คุณชอบ

so that neither is better than the other.

ไม่มีอย่างไหนดีกว่าอีกอย่าง

Now suppose we improve one of them, a bit.

สมมติว่าลองค่อยๆ พัฒนามันทีละนิด

Suppose the bank, wooing you,

สมมมติว่าธนาคาร หว่านล้อมคุณ

เพิ่มเงิน 500 ดอลล่าร์ ต่อเดือน เข้าเงินเดือนคุณ ด้วยเงินโบนัส

adds 500 dollars a month to your salary.

Does the extra money

now make the banking job better than the artist one?

ตอนนี้ทำงานธนาคารดีกว่าเป็นศิลปินใช่มั้ยละ

Not necessarily.

อาจจะไม่เสมอไป

A higher salary makes the banking job better than it was before,

เงินเดือนสูงจะทำให้งานธนาคาร ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อน

but it might not be enough

แต่นั่นคงอาจไม่พอ

to make being a banker better than being an artist.

ที่ทำให้การเป็นนายธนาคาร ดีกว่าการเป็นศิลปิน

แต่ถ้าการต่อยอดงานใดงานหนึ่ง ไม่ได้ทำให้มันดีขึ้นกว่าอีกงานหนึ่ง

But if an improvement in one of the jobs doesn't make it better than the other,

then the two original jobs could not have been equally good.

แปลว่างานทั้งสองนี้คงไม่ได้ดีเท่าๆกัน

If you start with two things that are equally good,

ถ้าคุณเริ่มจากสองสิ่งที่ดีพอๆกัน และต่อยอดสิ่งใดสิ่งหนึ่ง

and you improve one of them,

it now must be better than the other.

มันคงต้องออกมาดีกว่าอีกอันหนึ่งแน่นอน

That's not the case with options in hard choices.

แต่นั้นไม่ใช่ประเด็น ด้วยตัวเลือกที่ยากเช่นนี้

So now we've got a puzzle.

ฉะนั้นเราจึงเกิดคำถาม

We've got two jobs.

เรามีงาน 2 งาน ไม่มีงานไหนดีกว่า แล้วก็ไม่ได้ดีเท่าๆ กัน

Neither is better than the other, nor are they equally good.

So how are we supposed to choose?

แล้วเราจะเลือกงานไหนดีละ

Something seems to have gone wrong here.

มีบางอย่างดูเหมือนจะผิดแปลกไป

Maybe the choice itself is problematic, and comparison is impossible.

บางทีตัวเลือกนั้นเป็นปัญหาอยู่แล้ว และการเปรียบเทียบก็เป็นไปไม่ได้เลย

But that can't be right.

แต่นั่นมันไม่ถูกต้อง

It's not like we're trying to choose between two things that can't be compared.

มันไม่ใช่ว่าเรากำลังพยายามเลือก ระหว่างสองสิ่งที่เปรียบเทียบกันไม่ได้

We're weighing the merits of two jobs, after all,

เรากำลังชั่งใจข้อดี ของทั้งสองงานมาตลอด

not the merits of the number nine and a plate of fried eggs.

ไม่ใช่ข้อดีระหว่างหมายเลข 9 กับ ไข่ดาวหนึ่งจาน

A comparison of the overall merits of two jobs

การเปรียบเทียบข้อดีของทั้งสองงาน

is something we can make,

มีบางอย่างที่เราสามารถทำได้ และอีกอย่างที่เรามักจะทำบ่อย

and one we often do make.

I think the puzzle arises

ฉันคิดถึงปัญหาที่เกิดขึ้น

because of an unreflective assumption we make about value.

เนื่องจากข้อสรุปไร้เหตุผล ที่เราสร้างเกี่ยวกับค่านิยม

We unwittingly assume that values like justice, beauty, kindness,

เราเลยคิดเอาเองว่าค่านิยมคือ ความยุติธรรม ความสวย ความเมตตา

คล้ายกับสูตรทางวิทยาศาสตร์ อย่าง ความยาว มวล และน้ำหนัก

are akin to scientific quantities, like length, mass and weight.

Take any comparative question not involving value,

เอาคำถามเปรียบเทียบอะไรดีที่ ไม่เอาค่านิยมเข้ามาเกี่ยว

such as which of two suitcases is heavier.

เช่น กระเป๋า 2 ใบ ใบไหนหนักที่สุด

There are only three possibilities.

มีเพียง 3 ความเป็นไปได้

The weight of one is greater, lesser or equal to the weight of the other.

คือใบหนึ่งหนักมากกว่า น้อยกว่า หรือเท่ากัน เทียบกับอีกใบหนึ่ง

Properties like weight can be represented by real numbers --

คุณสมบัติอย่างน้ำหนัก สามารถแสดงเป็นตัวเลขได้

one, two, three and so on --

1, 2, 3 ต่อไปเรื่อย และมีเพียง 3 การเปรียบเทียบที่เป็นไปได้

and there are only three possible comparisons

between any two real numbers.

ระหว่างตัวเลขจริงทั้งสองนั้น

One number is greater, lesser, or equal to the other.

ตัวเลขหนึ่งจะ มากกว่า น้อยกว่า หรือเท่ากับอีกตัว

Not so with values.

ไม่เหมือนกับค่านิยม

As post-Enlightenment creatures,

เนื่องจากเรามีนิสัยรู้สำนึกภายหลัง เรามีแนวโน้มที่จะสรุปว่า

we tend to assume

that scientific thinking holds the key to everything of importance in our world,

การวิเคราะห์ตามตรรกะ ถือเป็นกุญแจสำคัญ สำหรับทุกอย่างในโลกของเรา

but the world of value is different from the world of science.

แต่ในโลกของค่านิยม มันแตกต่างจากโลกวิทยาศาสตร์

The stuff of the one world can be quantified by real numbers.

สิ่งของที่อยู่ในโลกนั้นๆ สามารถวัดผลได้โดยจำนวนจริง

The stuff of the other world can't.

แต่ในอีกโลกหนึ่งไม่สามารถทำได้

We shouldn't assume that the world of is, of lengths and weights,

เราไม่ควรคิดเอาเองว่าโลกแห่งปัจจุบัน ความยาวเท่านี้ และน้ำหนักเท่านั้น

has the same structure as the world of ought,

จะมีโครงสร้างเหมือนกับ โลกแห่งความพึงจะเป็น

of what we should do.

ว่าเราควรทำอย่างไร

So if what matters to us --

ฉะนั้น สำหรับสิ่งที่สำคัญกับเรา

a child's delight, the love you have for your partner —

ความสุขของเด็กๆ ความรัก ที่คุณมีให้กับคู่ครอง

can't be represented by real numbers,

ไม่สามารถแสดงออกมาเป็นตัวเลขได้แล้วนั้น

then there's no reason to believe

มันก็ไม่มีเหตุผลที่จะเชื่อ ว่าจะมีเพียงแค่ 3 ตัวเลือกที่เป็นไปได้

that in choice, there are only three possibilities --

that one alternative is better, worse or equal to the other.

คือทางเลือกอันหนึ่งดีกว่า แย่กว่า หรือพอๆกับอันอื่น

We need to introduce a new, fourth relation

เราต้องนำเสนอทางเลือกใหม่ ความสัมพันธ์ที่ 4

beyond being better, worse or equal,

อยู่เหนือกว่า ดีกว่า แย่กว่า หรือ พอๆกัน

that describes what's going on in hard choices.

ที่อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นในทางเลือกที่ยาก

I like to say that the alternatives are "on a par."

ฉันอยากพูดว่า ทางเลือกนั้นคือ "เสมอกัน"

When alternatives are on a par,

เมื่อทางเลือกนั้นเสมอกัน มันอาจสำคัญมากว่าคุณเลือกทางไหน

it may matter very much which you choose,

but one alternative isn't better than the other.

แต่ทางเลือกเดียว ไม่ได้ดีไปกว่าทางเลือกอื่นๆเลย

Rather, the alternatives are in the same neighborhood of value,

อย่างไรก็ตาม ทางเลือกนั้น มีความใกล้เคียงกับค่านิยม

in the same league of value,

เป็นกลุ่มเดียวกันกับค่านิยม

while at the same time being very different in kind of value.

ซึ่งขณะเดียวกัน มันแตกต่างจากค่านิยมอย่างมาก

That's why the choice is hard.

นั่นเป็นเหตุผลที่ตัวเลือกนั้นยาก

Understanding hard choices in this way

การเข้าใจตัวเลือกที่ยากได้นั้น

uncovers something about ourselves we didn't know.

เปิดเผยบางสิ่งเกี่ยวกับตัวเรา ที่เราเองไม่เคยรู้

Each of us has the power to create reasons.

เราแต่ละคนมีพลังเพื่อสร้างเหตุผล

Imagine a world in which every choice you face

จินตนาการว่าโลก ที่ซึ่งทุกทางเลือกที่คุณเผชิญ

is an easy choice,

เป็นทางเลือกง่ายๆ นั่นคือมีทางเลือกที่ดีที่สุดอยู่เสมอ

that is, there's always a best alternative.

If there's a best alternative, then that's the one you should choose,

ถ้าหากมีทางเลือกที่ดีที่สุดอยู่จริงๆ ทางเลือกนั้นคุณก็ควรเลือก

because part of being rational

เพราะด้วยส่วนของเหตุผลแล้ว

is doing the better thing rather than the worse thing,

มันทำออกมาได้ดีกว่า หรือไม่ก็ดีกว่าอันที่แย่กว่า

choosing what you have most reason to choose.

เลือกในสิ่งที่คุณมีเหตุผล ในการเลือกมากที่สุด

In such a world,

ในโลกแบบนั้น เราจะมีเหตุผลมากที่สุด

we'd have most reason

to wear black socks instead of pink socks,

ที่จะสวมถุงเท้าสีดำ แทนที่จะสวมถุงเท้าสีชมพู

to eat cereal instead of donuts,

กินซีเรียลแทนที่จะเป็นโดนัท

to live in the city rather than the country,

อาศัยอยู่ในเมือง มากกว่าอาศัยในชนบท

to marry Betty instead of Lolita.

แต่งงานกับแบตตี้แทนที่จะเป็นโลลิต้า

A world full of only easy choices would enslave us to reasons.

โลกที่เต็มไปด้วยทางเลือกง่ายๆ จะผูกมัดเราไว้กับเหตุและผล

When you think about it,

เมื่อคุณคิดถึงมัน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

it's nuts to believe that the reasons given to you

มันบ้ามากที่จะเชื่อว่า เหตุผลที่คุณได้มานั้น

dictated that you had most reason to pursue

บงการว่าคุณมีเหตุผลมากพอ

the exact hobbies you do,

ที่จะทำงานอดิเรกนี้ที่คุณทำ

to live in the exact house you do,

อาศัยอยู่ในบ้านนี้ที่คุณอยู่ ทำงานในอาชีพนี้ที่คุณทำ

to work at the exact job you do.

Instead, you faced alternatives that were on a par --

แท้จริงแล้ว คุณเผชิญกับทางเลือกที่เสมอกัน

hard choices --

ทางเลือกที่ยาก และคุณสร้างเหตุผลให้ตัวเอง

and you made reasons for yourself

to choose that hobby, that house and that job.

เพื่อเลือกงานอดิเรกนั้น เลือกบ้านนั้นและอาชีพนั้น

เมื่อทางเลือกอยู่บนความเสมอกัน

When alternatives are on a par,

the reasons given to us,

เหตุผลที่เราได้มา ที่จะตัดสินว่าเรากำลังทำผิดพลาดหรือไม่

the ones that determine whether we're making a mistake,

are silent as to what to do.

จะนิ่งเงียบเหมือนคิดว่าจะทำอย่างไรดี

It's here, in the space of hard choices,

ที่นี่ ในพื้นที่ของทางเลือกที่ยาก

that we get to exercise our normative power --

ที่ที่เราสามารถบริหาร พลังเชิงบรรทัดฐานของเรา

the power to create reasons for yourself,

พลังซึ่งสร้างเหตุผลสำหรับตัวเอง เพื่อทำให้ตนเองเป็นคนแบบไหน

to make yourself into the kind of person

for whom country living is preferable to the urban life.

เป็นคนที่ชอบใช้ชีวิตในชนบท มากกว่าในใช้ชีวิตในเมือง

When we choose between options that are on a par,

เมื่อเราเลือกระหว่างตัวเลือก ที่อยู่บนความเสมอกัน

we can do something really rather remarkable.

เราสามารถทำอะไรบางอย่าง ที่ค่อนข้างน่าทึ่ง

We can put our very selves behind an option.

เราสามารถใส่ความเป็นตัวเรา เข้าไปในตัวเลือกนั้นๆ ได้

Here's where I stand.

นี่คือจุดที่ฉันยืนอยู่

Here's who I am, I am for banking.

จุดที่เป็นตัวฉัน เป็นนายธนาคาร

I am for chocolate donuts.

เลือกโดนัทช็อคโกแล็ต

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

This response in hard choices is a rational response,

การตอบสนองนี้ในตัวเลือกที่ยาก เป็นการตอบสนองอย่างมีเหตุผล

but it's not dictated by reasons given to us.

แต่มันไม่ใช่การบงการ ด้วยเหตุผลที่มอบให้กับเรา

Rather, it's supported by reasons created by us.

มันสนับสนุนด้วยเหตุผล ที่ถูกสร้างโดยเราซะมากกว่า

When we create reasons for ourselves

เมื่อเราสร้างเหตุผลสำหรับตนเอง

to become this kind of person rather than that,

ที่จะเป็นคนแบบนี้ มากกว่าจะเป็นคนแบบนั้น

we wholeheartedly become the people that we are.

เราจะกลายเป็นคนที่เราอยากเป็นอย่างสุดใจ

You might say that we become the authors of our own lives.

คุณอาจจะพูดได้ว่า เรากลายเป็นนักเขียนให้กับชีวิตตัวเอง

So when we face hard choices, we shouldn't beat our head against a wall

ฉะนั้น เมื่อเราเผชิญหน้ากับทางเลือกที่ยาก เราไม่ควรเอาหัวโขกกับกำแพง

trying to figure out which alternative is better.

พยายามหาทางออกว่าทางเลือกไหนดีที่สุด มันไม่มีทางเลือกที่ดีที่สุด

There is no best alternative.

Instead of looking for reasons out there,

แทนที่จะมองหาเหตุผลจากภายนอก เราควรจะมองหาเหตุผลจากภายใน

we should be looking for reasons in here:

Who am I to be?

ฉันจะเป็นใคร

You might decide to be a pink sock-wearing,

คุณอาจตัดสินใจจะเป็นคนใส่ถุงเท้าสีชมพู

cereal-loving, country-living banker,

รักซีเรียล นายธนาคารที่อยู่ในชนบท

and I might decide to be a black sock-wearing,

และฉันอาจตัดสินใจจะเป็น คนใส่ถุงเท้าสีดำ

urban, donut-loving artist.

อยู่ในเมือง ศิลปินที่รักโดนัท

What we do in hard choices is very much up to each of us.

สิ่งที่เราทำในตัวเลือกที่ยาก ขึ้นอยู่กับพวกเราแต่ละคนเป็นอย่างมาก

Now, people who don't exercise their normative powers in hard choices

คนที่ไม่บริหารพลังเชิงบรรทัดฐาน ในตัวเลือกที่ยาก

are drifters.

คือคนเร่ร่อน เราทุกคนรู้จักคนประเภทแบบนั้น

We all know people like that.

I drifted into being a lawyer.

ฉันดันกลายเป็นทนายความ

I didn't put my agency behind lawyering.

ฉันไม่ได้ใส่ตัวตนของฉัน ไว้ข้างหลังการว่าความ

I wasn't for lawyering.

ฉันไม่ได้ถนัดเรื่องว่าความ

Drifters allow the world to write the story of their lives.

คนเร่ร่อนยอมให้โลกเขียนเรื่องราว ลงไปในชีวิตพวกเขา

They let mechanisms of reward and punishment --

พวกเขายอมให้กลไกของรางวัลและบทลงโทษ

pats on the head, fear, the easiness of an option --

ลูบหัว ให้ความกลัว ให้ความง่ายของตัวเลือก

to determine what they do.

กำหนดว่าพวกเขาต้องเป็นอะไร

So the lesson of hard choices:

ฉะนั้นบทเรียนของทางเลือกที่ยาก

reflect on what you can put your agency behind,

สะท้อนถึงสิ่งที่คุณทำได้ วางตัวตนของคุณไว้ข้างหลัง

on what you can be for,

ในสิ่งที่คุณสามารถทำได้

and through hard choices,

และก้าวข้ามทางเลือกที่ยาก จนกลายเป็นบุคคลนั้น

become that person.

Far from being sources of agony and dread,

ห่างไกลจากการเป็นแหล่งของ ความทรมานและความหวาดกลัว

hard choices are precious opportunities

ทางเลือกที่ยากคือโอกาสอันมีค่า

for us to celebrate what is special about the human condition,

เพื่อให้เรายินดีกับสิ่งที่พิเศษ เกี่ยวกับสภาวะของมนุษย์

that the reasons that govern our choices as correct or incorrect

นั้นคือเหตุผลที่ใช้ควบคุม ตัวเลือกของเราว่าถูกต้องหรือไม่

sometimes run out,

บางครั้งก็ไม่มี

and it is here, in the space of hard choices,

และมันอยู่ที่นี่ในพื้นที่ ของทางเลือกที่ยาก

that we have the power to create reasons for ourselves

เราถึงมีพลังเพื่อสร้างเหตุผลแก่ตัวเราเอง

to become the distinctive people that we are.

เพื่อกลายเป็นคนที่โดดเด่นในสิ่งเราเป็น

And that's why hard choices are not a curse

และนั่นทำให้ทางเลือกที่ยากไม่ใช่คำสาป

but a godsend.

แต่เป็นพรที่สวรรค์ประทานมา

Thank you.

ขอบคุณ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)