Ian Ritchie: The day I turned down Tim Berners-Lee

Vertaald door: Christel Foncke Nagekeken door: Els De Keyser

Well we all know the World Wide Web

We weten allemaal dat

has absolutely transformed publishing, broadcasting,

het 'World Wide Web' het adverteren, het uitzenden,

commerce and social connectivity,

de handel en de sociale interactie helemaal getransformeerd heeft.

but where did it all come from?

Maar waar is het allemaal begonnen?

And I'll quote three people:

Ik zal drie mensen citeren:

Vannevar Bush, Doug Engelbart and Tim Berners-Lee.

Vannevar Bush, Doug Engelbart en Tim Berners-Lee.

So let's just run through these guys.

Ik loop even het rijtje af.

This is Vannevar Bush.

Dit is Vannevar Bush.

Vannevar Bush was the U.S. government's chief scientific adviser during the war.

Hij was de belangrijkste wetenschappelijk adviseur van de Amerikaanse overheid

And in 1945,

tijdens de oorlog. In 1945

he published an article in a magazine called Atlantic Monthly.

publiceerde hij een artikel in een tijdschrift, de ‘Atlantic Monthly’.

And the article was called "As We May Think."

De titel was ‘As We May Think’ [Zoals we denken].

And what Vannevar Bush was saying

Vannevar Bush zei

was the way we use information is broken.

dat we informatie niet in een bepaalde volgorde verwerken.

We don't work in terms of libraries

We verwerken het niet zoals bibliotheken

and catalog systems and so forth.

en catalogus-systemen, enzovoort.

The brain works by association.

Het brein werkt via associatie.

With one item in its thought, it snaps instantly to the next item.

Met het ene item in gedachten, springt het brein direct naar het volgende item.

And the way information is structured

De manier waarop informatie gestructureerd is,

is totally incapable of keeping up with this process.

is niet geschikt voor dit proces.

And so he suggested a machine,

Hij stelde een machine voor,

and he called it the memex.

die hij de ‘Memex’ noemde.

And the memex would link information,

De Memex zou informatie verbinden,

one piece of information to a related piece of information and so forth.

een stukje informatie met een ander verwant stukje informatie enzovoort.

Now this was in 1945.

Dat was in 1945.

A computer in those days

In die dagen was een computer

was something the secret services used to use for code breaking.

iets dat de geheime diensten gebruikten om codes te kraken.

And nobody knew anything about it.

Niemand wist er iets over.

So this was before the computer was invented.

Dit was dus voordat de computer werd uitgevonden.

And he proposed this machine called the memex.

Hij stelde voor deze machine de Memex te noemen.

And he had a platform where you linked information to other information,

Hij had een platform waar je informatie koppelde aan andere informatie

and then you could call it up at will.

waarna je ze willekeurig kon oproepen.

So spinning forward,

We spoelen vooruit naar

one of the guys who read this article was a guy called Doug Engelbart,

een van de jongens die dit artikel las: Doug Engelbart.

and he was a U.S. Air Force officer.

Hij was officier bij de luchtmacht in de VS.

And he was reading it in their library in the Far East.

Hij las het in hun bibliotheek in het Verre Oosten.

And he was so inspired by this article,

Hij was zo geïnspireerd door dit artikel

it kind of directed the rest of his life.

dat het min of meer de rest van zijn leven bepaalde.

And by the mid-60s, he was able to put this into action

In het midden van de jaren '60 kon hij dit in praktijk brengen.

when he worked at the Stanford Research Lab in California.

Hij werkte toen in het onderzoekslaboratorium aan Stanford in Californië.

He built a system.

Hij bouwde een systeem.

The system was designed to augment human intelligence, it was called.

Het systeem was ontworpen om menselijke intelligentie te vergroten.

And in a premonition of today's world

In een aanvoelen van de huidige wereld

of cloud computing and softwares of service,

van 'cloud computing' en 'software as a service',

his system was called NLS

heette zijn systeem NLS

for oN-Line System.

voor oN-Line Systeem.

And this is Doug Engelbart.

Dit is Doug Engelbart.

He was giving a presentation at the Fall Joint Computer Conference

Hij gaf een presentatie op de Fall Joint Computer Conferentie

in 1968.

in 1968.

What he showed --

Wat hij liet zien -

he sat on a stage like this, and he demonstrated this system.

hij zat op een podium als dit en hij liet dit systeem zien.

He had his head mic like I've got.

Hij had dezelfde hoofdmicrofoon als ik nu.

And he works this system.

En hij werkt met dit systeem.

And you can see, he's working between documents

Je kunt het zien: hij werkt met documenten

and graphics and so forth.

en afbeeldingen enzovoort.

And he's driving it all

Hij bestuurt het allemaal

with this platform here,

met dit platform hier,

with a five-finger keyboard

met een toetsenbord voor vijf vingers

and the world's first computer mouse,

en de allereerste computermuis in de wereld,

which he specially designed in order to do this system.

speciaal door hem ontworpen om met dit systeem te werken.

So this is where the mouse came from as well.

Hier kwam dus ook de muis vandaan.

So this is Doug Engelbart.

Dit is Doug Engelbart.

The trouble with Doug Engelbart's system

Het probleem met het systeem van Doug Engelbart

was that the computers in those days cost several million pounds.

was dat de computers in die tijd meerdere miljoenen ponden kosten.

So for a personal computer,

Een personal computer bezitten van

a few million pounds was like having a personal jet plane;

een paar miljoen pond was alsof je je eigen straaljager bezat.

it wasn't really very practical.

Het was niet echt heel praktisch.

But spin on to the 80s

We spoelen verder naar de jaren '80

when personal computers did arrive,

toen personal computers hun intrede deden.

then there was room for this kind of system on personal computers.

Dat creëerde ruimte voor dit soort van systeem op personal computers.

And my company, OWL

Mijn bedrijf, OWL

built a system called Guide for the Apple Macintosh.

bouwde het Guide-systeem voor de Apple Macintosh.

And we delivered the world's first hypertext system.

We leverden het eerste hypertekstsysteem van de wereld.

And this began to get a head of steam.

Dit begon te lopen als een trein.

Apple introduced a thing called HyperCard,

Apple introduceerde iets dat HyperCard heette

and they made a bit of a fuss about it.

en zij maakten er een heel heisa over.

They had a 12-page supplement in the Wall Street Journal the day it launched.

Op de dag van de lancering publiceerden ze 12 pagina’s in het Wall Street Journal.

The magazines started to cover it.

De tijdschriften begonnen erover te schrijven.

Byte magazine and Communications at the ACM

Byte-magazine en Communicatie aan de ACM

had special issues covering hypertext.

wijdden speciale edities aan hypertekst.

We developed a PC version of this product

We ontwikkelden een pc-versie van dit product

as well as the Macintosh version.

en een Macintosh-versie.

And our PC version became quite mature.

Onze pc-versie werd heel volwassen.

These are some examples of this system in action in the late 80s.

Dit zijn enkele voorbeelden van dit systeem in actie eind jaren '80.

You were able to deliver documents, were able to do it over networks.

Je kon documenten afleveren en en over netwerken werken.

We developed a system such

We ontwikkelden een systeem zodat

that it had a markup language based on html.

het een tekstmarkeertaal had, gebaseerd op html.

We called it hml: hypertext markup language.

We noemden het HML: 'HyperText Markup Language'.

And the system was capable of doing

Het systeem was in staat om

very, very large documentation systems over computer networks.

zeer, zeer grote documentatiesystemen via computernetwerken te verwerken.

So I took this system to a trade show in Versailles near Paris

Ik nam het systeem mee naar een beurs in Versailles nabij Parijs

in late November 1990.

op het einde van november 1990.

And I was approached by a nice young man called Tim Berners-Lee

Ik werd benaderd door een aardige jongeman, Tim Berners-Lee

who said, "Are you Ian Ritchie?" and I said, "Yeah."

die zei: "Ben jij Ian Ritchie?" en ik zei: "Ja."

And he said, "I need to talk to you."

Hij zei: "Ik moet met je praten."

And he told me about his proposed system called the World Wide Web.

Hij vertelde me over zijn systeem, het ‘World Wide Web’.

And I thought, well, that's got a pretentious name,

Ik dacht dat het een wel heel erg pretentieuze naam had,

especially since the whole system ran on his computer in his office.

vooral omdat het hele systeem op zijn computer draaide in zijn kantoor.

But he was completely convinced that his World Wide Web

Hij was volledig overtuigd dat zijn World Wide Web

would take over the world one day.

op een dag de hele wereld zou overnemen.

And he tried to persuade me to write the browser for it,

Hij probeerde me te overtuigen er een browser voor te schrijven,

because his system didn't have any graphics or fonts or layout or anything;

omdat zijn systeem geen afbeeldingen of lettertypen en lay-out of iets had.

it was just plain text.

Het was gewoon platte tekst.

I thought, well, you know, interesting,

Ik dacht dat het wel interessant was

but a guy from CERN, he's not going to do this.

maar een jongen uit CERN is niet van plan om dit te doen.

So we didn't do it.

Dus we deden het niet.

In the next couple of years,

In de daaropvolgende jaren,

the hypertext community didn't recognize him either.

kreeg hij ook geen erkenning binnen de hypertekstgemeenschap.

In 1992, his paper was rejected for the Hypertext Conference.

In 1992 werd zijn paper afgewezen voor de Hypertekstconferentie.

In 1993,

In 1993,

there was a table at the conference in Seattle,

aan een tafel op de conferentie in Seattle,

and a guy called Marc Andreessen

zat een kerel, Marc Andreessen.

was demonstrating his little browser for the World Wide Web.

Hij toonde zijn browsertje voor het World Wide Web.

And I saw it, and I thought, yep, that's it.

Ik zag het, en ik dacht: ja, dat is het.

And the very next year, in 1994, we had the conference here in Edinburgh,

Het volgend jaar, 1994, hielden we een conferentie hier in Edinburgh.

and I had no opposition in having Tim Berners-Lee as the keynote speaker.

Ik had er geen bezwaar tegen dat Tim Berners-Lee de belangrijkste spreker was.

So that puts me in pretty illustrious company.

Dus dit zet me in heel illuster gezelschap.

There was a guy called Dick Rowe

Je had Dick Rowe

who was at Decca Records and turned down The Beatles.

bij Decca Records. Hij wimpelde The Beatles af.

There was a guy called Gary Kildall

Dan was er een kerel Gary Kildall,

who went flying his plane

die met zijn vliegtuig ging vliegen

when IBM came looking for an operating system

op het moment dat IBM hem kwam vragen een besturingssysteem

for the IBM PC,

voor de IBM-pc te schrijven.

and he wasn't there, so they went back to see Bill Gates.

Hij was er niet. Dus deden ze beroep op Bill Gates.

And the 12 publishers

12 uitgevers

who turned down J.K. Rowling's Harry Potter, I guess.

wezen Harry Potter van J.K. Rowling af, denk ik.

On the other hand, there's Marc Andreessen

Aan de andere kant is er Marc Andreessen

who wrote the world's first browser for the World Wide Web.

die de eerste browser ter wereld voor het World Wide Web schreef.

And according to Fortune magazine,

Volgens Fortune magazine

he's worth 700 million dollars.

is hij 700 miljoen dollar waard.

But is he happy?

Maar is hij gelukkig?

(Laughter)

(Gelach)

(Applause)

(Applaus)