Daniel Goleman: Why arent we all Good Samaritans?

Vertaald door: Anna Bella Nagekeken door: Valérie Boor

You know, I'm struck by how one of the implicit themes of TED

Ik ben getroffen door wat een van de impliciete thema's van TED is,

compassie,

is compassion, these very moving demonstrations we've just seen:

in de zeer ontroerende voorbeelden die we net zagen:

HIV in Africa, President Clinton last night.

hiv in Afrika, President Clinton gisteravond.

And I'd like to do a little collateral thinking, if you will,

Ik zou daarover graag wat collateraal denken, zogezegd,

about compassion and bring it from the global level to the personal.

en mijn gedachten over compassie van mondiaal naar persoonlijk brengen.

I'm a psychologist, but rest assured,

Ik ben een psycholoog, maar wees gerust, ik zal het netjes houden.

I will not bring it to the scrotal.

(Laughter)

(Gelach)

Een tijdje geleden werd er een belangrijk onderzoek gedaan

There was a very important study done a while ago

at Princeton Theological Seminary that speaks to why it is

aan het Princeton Theologisch Seminarie

over waarom we als we veel kansen hebben om te helpen,

that when all of us have so many opportunities to help,

we do sometimes, and we don't other times.

we dat soms wel en soms niet doen.

Aan een paar theologiestudenten van het Princeton Theologisch Seminarie

A group of divinity students at the Princeton Theological Seminary

were told that they were going to give a practice sermon

werd gezegd dat ze een oefenpreek moesten geven

and they were each given a sermon topic.

en ieder kreeg een onderwerp voor de preek.

Half of those students were given, as a topic,

De helft van die studenten kreeg als onderwerp

the parable of the Good Samaritan:

de parabel van de Barmhartige Samaritaan:

the man who stopped the stranger in --

de man die stilhield om hulp te geven aan de vreemdeling in nood langs de weg.

to help the stranger in need by the side of the road.

Half were given random Bible topics.

De andere helft kreeg willekeurige Bijbelthema's.

Then one by one, they were told they had to go to another building

Toen werden ze om beurten naar een ander gebouw gestuurd

om hun preek te geven.

and give their sermon.

As they went from the first building to the second,

Onderweg naar het andere gebouw

each of them passed a man who was bent over and moaning,

kwam iedere student langs een man die voorovergebogen stond te kreunen,

die duidelijk in nood was. De vraag is: stopten ze om te helpen?

clearly in need. The question is: Did they stop to help?

The more interesting question is:

Nog interessanter is:

Did it matter they were contemplating the parable

maakte het wat uit of ze nadachten over het verhaal

of the Good Samaritan? Answer: No, not at all.

van de Barmhartige Samaritaan? Nee, helemaal niet.

What turned out to determine whether someone would stop

Of ze stopten om een vreemdeling in nood te helpen,

and help a stranger in need

was how much of a hurry they thought they were in --

werd bepaald door hoeveel haast ze dachten te hebben—

of ze dachten dat ze te laat waren,

were they feeling they were late, or were they absorbed

of ze opgeslokt waren door waarover ze gingen vertellen.

in what they were going to talk about.

Ik denk dat dat het dilemma van ons leven is:

And this is, I think, the predicament of our lives:

that we don't take every opportunity to help

we grijpen niet iedere gelegenheid aan om te helpen,

because our focus is in the wrong direction.

omdat onze focus verkeerd gericht is.

There's a new field in brain science, social neuroscience.

Een nieuw vak in de hersenwetenschappen is sociale neurowetenschap.

Die bestudeert de hersencircuits van twee mensen

This studies the circuitry in two people's brains

that activates while they interact.

die geactiveerd worden tijdens hun interactie.

And the new thinking about compassion from social neuroscience

Het nieuwe denken over compassie in sociale neurowetenschap

is that our default wiring is to help.

is dat we standaard aangelegd zijn om te helpen.

That is to say, if we attend to the other person,

Dat wil zeggen: als we aandacht geven aan anderen

leven we ons automatisch in, voelen we automatisch mee met ze.

we automatically empathize, we automatically feel with them.

Recent ontdekte spiegelneuronen activeren als een neuro-wifi

There are these newly identified neurons, mirror neurons,

that act like a neuro Wi-Fi, activating in our brain

precies die gebieden, die in het brein van de ander actief zijn.

exactly the areas activated in theirs. We feel "with" automatically.

We voelen automatisch mee.

And if that person is in need, if that person is suffering,

Als die persoon in nood verkeert, als die persoon lijdt,

dan zijn we automatisch bereid te helpen. Althans, dat is de stelling.

we're automatically prepared to help. At least that's the argument.

But then the question is: Why don't we?

Maar dan is de vraag: waarom doen we het niet?

And I think this speaks to a spectrum

Volgens mij gaat het om een spectrum

dat loopt van volledig egocentrisme,

that goes from complete self-absorption,

naar opmerken, naar empathie, naar mededogen.

to noticing, to empathy and to compassion.

And the simple fact is, if we are focused on ourselves,

Het is een simpel feit dat als we in onszelf gekeerd zijn,

als we in beslag genomen worden door de dagelijkse zorgen,

if we're preoccupied, as we so often are throughout the day,

we don't really fully notice the other.

dan merken we de ander niet volkomen op.

And this difference between the self and the other focus

Dit verschil van aandacht voor jezelf en de ander, is soms heel subtiel.

can be very subtle.

I was doing my taxes the other day, and I got to the point

Laatst zat ik mijn belastingformulieren in te vullen en op het punt

where I was listing all of the donations I gave,

dat ik al mijn schenkingen opsomde, kreeg ik een ingeving.

and I had an epiphany, it was -- I came to my check

Aangekomen bij mijn donatie aan de Seva-stichting, viel me op

to the Seva Foundation and I noticed that I thought,

dat ik dacht hoe blij mijn vriend Larry Brilliant zou zijn

boy, my friend Larry Brilliant would really be happy

dat ik geld gaf aan Seva.

that I gave money to Seva.

Then I realized that what I was getting from giving

Toen besefte ik dat ik van geven

was a narcissistic hit -- that I felt good about myself.

een narcistische kick kreeg -- dat ik trots op mezelf was.

Then I started to think about the people in the Himalayas

Toen begon ik te denken aan de mensen in de Himalaya

whose cataracts would be helped, and I realized

bij wie staar kon worden verholpen, en besefte

dat ik van deze narcistische zelfgerichtheid

that I went from this kind of narcissistic self-focus

naar altruïstisch plezier ging, naar mezelf goed voelen

to altruistic joy, to feeling good

for the people that were being helped. I think that's a motivator.

voor de mensen die werden geholpen. Volgens mij is dat een beweegreden.

But this distinction between focusing on ourselves

Maar dit onderscheid tussen de aandacht richten op onszelf

and focusing on others

of op anderen

is one that I encourage us all to pay attention to.

is iets waar we echt op moeten letten.

You can see it at a gross level in the world of dating.

Op een bepaalde manier zie je het ook bij het daten.

I was at a sushi restaurant a while back

Ik zat laatst in een sushi-restaurant en daar hoorde ik

and I overheard two women talking about the brother of one woman,

twee vrouwen praten over de broer van een van hen

die nog alleen was. En die vrouw zegt:

who was in the singles scene. And this woman says,

"My brother is having trouble getting dates,

“Mijn broer krijgt maar geen verkering,

so he's trying speed dating." I don't know if you know speed dating?

dus probeert hij speed dating.” Weten jullie wat dat is?

Women sit at tables and men go from table to table,

Vrouwen zitten aan tafels en mannen gaan van tafel naar tafel

and there's a clock and a bell, and at five minutes, bingo,

en er is een klok en een bel en na vijf minuten, bingo,

the conversation ends and the woman can decide

einde gesprek en dan kan de vrouw beslissen

whether to give her card or her email address to the man

of ze haar visitekaartje of email-adres aan die man geeft

for follow up. And this woman says,

voor een vervolg. En die vrouw zegt: “Mijn broer heeft nog nooit

"My brother's never gotten a card, and I know exactly why.

een kaartje gehad. En ik weet precies waarom.

The moment he sits down, he starts talking non-stop about himself;

Vanaf het moment dat hij gaat zitten, praat hij non-stop over zichzelf;

he never asks about the woman."

hij vraagt nooit naar de vrouw.”

And I was doing some research in the Sunday Styles section

Ik deed wat onderzoek in de New York Times' Sunday Styles-sectie

of The New York Times, looking at the back stories of marriages --

en las de achtergrondverhalen van huwelijken— die zeer interessant zijn—

because they're very interesting -- and I came to the marriage

en daar kwam ik bij het huwelijk van Alice Charney-Epstein.

of Alice Charney Epstein. And she said

Zij zei dat toen zij aan het daten was,

that when she was in the dating scene,

ze de mensen aan een testje onderwierp.

she had a simple test she put people to.

De test was hoelang het duurde, vanaf het begin van hun samenzijn,

The test was: from the moment they got together,

how long it would take the guy to ask her a question

todat de man haar een vraag stelde met het woord ‘jij’ erin.

with the word "you" in it.

And apparently Epstein aced the test, therefore the article.

Epstein had het blijkbaar goed gedaan, vandaar het artikel.

(Laughter)

(Gelach)

Now this is a -- it's a little test

Nou dit is—het is een testje

I encourage you to try out at a party.

dat je kunt uitproberen op een feest.

Here at TED there are great opportunities.

Hier bij TED zijn een goeie gelegenheden.

The Harvard Business Review recently had an article called

In de Harvard Buisiness Review stond onlangs een artikel,

"The Human Moment," about how to make real contact

“Het Menselijke Moment,” over hoe je écht contact kunt maken

with a person at work. And they said, well,

met iemand op je werk. Ze zeiden: nou,

the fundamental thing you have to do is turn off your BlackBerry,

het belangrijkste is dat je je BlackBerry uitzet,

close your laptop, end your daydream

je laptop dichtdoet, stopt met dagdromen

en iemand je volledige aandacht geeft.

and pay full attention to the person.

Er is een nieuw woord in de Engelse taal

There is a newly coined word in the English language

voor het moment dat je metgezel opeens zijn BlackBerry openklapt

for the moment when the person we're with whips out their BlackBerry

or answers that cell phone, and all of a sudden we don't exist.

of zijn gsm beantwoordt en wij niet meer lijken te bestaan.

Het woord is ‘pizzled’: een combinatie van ‘puzzled’ en ‘pissed off’.

The word is "pizzled": it's a combination of puzzled and pissed off.

(Laughter)

(verbaasd en kwaad) (Gelach)

I think it's quite apt. It's our empathy, it's our tuning in

Het klopt wel goed, vind ik.

Het is onze empathie, onze ontvankelijkheid

die ons onderscheidt van Machiavellisten of sociopaten.

which separates us from Machiavellians or sociopaths.

I have a brother-in-law who's an expert on horror and terror --

Ik heb een zwager die expert is in horror en terreur—

he wrote the Annotated Dracula, the Essential Frankenstein --

hij schreef de geannoteerde Dracula, de Essential Frankenstein—

he was trained as a Chaucer scholar,

hij is opgeleid als Chaucer-geleerde, maar geboren in Transylvanië,

but he was born in Transylvania

and I think it affected him a little bit.

waardoor hij een beetje anders is, denk ik.

At any rate, at one point my brother-in-law, Leonard,

Dus mijn zwager, Leonard,

decided to write a book about a serial killer.

besloot een boek te schrijven over een seriemoordenaar.

This is a man who terrorized the very vicinity we're in

Dat is een man die jaren geleden deze hele buurt terroriseerde.

many years ago. He was known as the Santa Cruz strangler.

Hij stond bekend als de wurger van Santa Cruz.

Voordat hij was gearresteerd, had hij zijn grootouders vermoord,

And before he was arrested, he had murdered his grandparents,

his mother and five co-eds at UC Santa Cruz.

zijn moeder, en vijf medestudenten aan de universiteit van Santa Cruz.

Dus mijn zwager gaat die moordenaar interviewen

So my brother-in-law goes to interview this killer

and he realizes when he meets him

en tijdens de ontmoeting beseft hij

that this guy is absolutely terrifying.

dat deze man echt heel eng is.

Om te beginnen is hij ruim 2 meter lang.

For one thing, he's almost seven feet tall.

But that's not the most terrifying thing about him.

Maar dat is niet het meest angstaanjagende aan hem.

The scariest thing is that his IQ is 160: a certified genius.

Het engste is dat zijn IQ 160 is, een echt genie.

But there is zero correlation between IQ and emotional empathy,

Maar er bestaat geen enkel verband tussen IQ en inlevingsvermogen,

feeling with the other person.

meevoelen met de ander.

They're controlled by different parts of the brain.

Dat komt uit verschillende delen van het brein.

Uiteindelijk vindt mijn zwager de moed

So at one point, my brother-in-law gets up the courage

om te vragen wat hij echt wil weten.

to ask the one question he really wants to know the answer to,

and that is: how could you have done it?

En dat is: “Hoe heb je het kunnen doen?

Didn't you feel any pity for your victims?

Had je geen medelijden met je slachtoffers?”

These were very intimate murders -- he strangled his victims.

Dit waren hele intieme moorden— hij wurgde zijn slachtoffers.

En de wurger antwoordt zakelijk:

And the strangler says very matter-of-factly,

"Oh no. If I'd felt the distress, I could not have done it.

“Oh nee, als ik hun angst had gevoeld, had ik het niet gekund.

I had to turn that part of me off. I had to turn that part of me off."

Dat deel van mij moest ik uitzetten. Dat deel van mij moest ik uitzetten.”

And I think that that is very troubling,

Dat vind ik echt verontrustend.

and in a sense, I've been reflecting on turning that part of us off.

Op een bepaalde manier, heb ik nagedacht over dat deel van ons uitzetten.

When we focus on ourselves in any activity,

Als we op onszelf gericht met iets bezig zijn,

dan zetten we dat deel van ons uit als er een ander is.

we do turn that part of ourselves off if there's another person.

Denk eens aan boodschappen doen en aan de mogelijkheden

Think about going shopping and think about the possibilities

of a compassionate consumerism.

van consumeren met mededogen.

Right now, as Bill McDonough has pointed out,

Op dit moment, zoals Bill MDonough heeft uitgewezen

the objects that we buy and use have hidden consequences.

hebben de dingen die we kopen en gebruiken verborgen gevolgen,

We're all unwitting victims of a collective blind spot.

We zijn allemaal onwetende slachtoffers van een collectieve blinde vlek.

We don't notice and don't notice that we don't notice

We merken niet op, en merken niet op dat we niet opmerken,

the toxic molecules emitted by a carpet or by the fabric on the seats.

welke giftige moleculen worden uitgewasemd door het vloerkleed of de stoelbekleding.

En we weten niet of die stof een technologische

Or we don't know if that fabric is a technological

or manufacturing nutrient; it can be reused

of productievoedingsstof is; kan het opnieuw gebruikt worden

or does it just end up at landfill? In other words,

of belandt het zo op de vuilnisbelt? Oftewel:

we're oblivious to the ecological and public health

we zijn ons niet bewust van de gevolgen voor de ecologie en de volksgezondheid

en de sociale en economische rechtvaardigheid

and social and economic justice consequences

of the things we buy and use.

van de dingen die we kopen en gebruiken.

In a sense, the room itself is the elephant in the room,

Onze uitvlucht om te negeren, is wat we negeren, maar we zien het niet.

but we don't see it. And we've become victims

We zijn slachtoffers geworden

of a system that points us elsewhere. Consider this.

van een systeem dat ons in een andere richting wijst.

Denk eens na over het volgende. Er is een prachtig boek met de titel

There's a wonderful book called

Spullen. Het Verborgen Leven van Alledaagse Dingen.

Stuff: The Hidden Life of Everyday Objects.

And it talks about the back story of something like a t-shirt.

Het gaat over de achtergrond van zoiets als een T-shirt.

And it talks about where the cotton was grown

Het gaat over waar de katoen werd verbouwd

and the fertilizers that were used and the consequences

en de gebruikte kunstmest en de gevolgen daarvan voor de grond.

for soil of that fertilizer. And it mentions, for instance,

Er wordt, bijvoorbeeld, verteld dat katoen zich moeilijk laat verven met textielverf;

that cotton is very resistant to textile dye;

about 60 percent washes off into wastewater.

ongeveer 60 procent spoelt weg in het afvalwater.

And it's well known by epidemiologists that kids

En het is algemeen bekend onder epidemiologen dat kinderen

who live near textile works tend to have high rates of leukemia.

die in de buurt van textielfabrieken wonen een grotere kans op leukemie hebben.

There's a company, Bennett and Company, that supplies Polo.com,

Het bedrijf Bennett and Company, dat levert aan Polo.com en Victoria's Secret,

Victoria's Secret -- they, because of their CEO, who's aware of this,

heeft omdat hun directeur zich hiervan bewust is,

in China formed a joint venture with their dye works

in China een joint venture met hun verfindustrie gevormd

to make sure that the wastewater

om er zeker van te zijn dat hun afvalwater

would be properly taken care of before it returned to the groundwater.

deugt voordat het weer terugkeert bij het grondwater.

Right now, we don't have the option to choose the virtuous t-shirt

Op dit moment kunnen wij niet kiezen voor het eerlijke T-shirt

in plaats van het niet-eerlijke. Wat is er nodig om dat wel te kunnen?

over the non-virtuous one. So what would it take to do that?

Well, I've been thinking. For one thing,

Daarover heb ik nagedacht. Om te beginnen is er

there's a new electronic tagging technology that allows any store

een nieuwe elektronische labeltechniek waarmee elke winkel

to know the entire history of any item on the shelves in that store.

de volledige geschiedenis kan achterhalen van ieder product op zijn schappen.

Je kan het terugvolgen tot aan de fabriek. Zodra je het zover kunt terugvolgen,

You can track it back to the factory. Once you can track it

back to the factory, you can look at the manufacturing processes

kun je dus ook kijken naar de fabricageprocessen

that were used to make it, and if it's virtuous,

die gebruikt zijn om het product te maken,

en als die eerlijk zijn, kun je dat op het label zetten.

you can label it that way. Or if it's not so virtuous,

Of als het niet zo eerlijk is, kun je vandaag de dag in elke winkel

you can go into -- today, go into any store,

put your scanner on a palm onto a barcode,

een barcode scannen

which will take you to a website.

die je naar een website doorstuurt.

They have it for people with allergies to peanuts.

Dat is er al voor mensen met pinda-allergie.

Die site kan je over dat voorwerp vertellen.

That website could tell you things about that object.

Oftewel: bij de aankoop

In other words, at point of purchase,

we might be able to make a compassionate choice.

zouden we een keuze kunnen maken vanuit medeleven.

There's a saying in the world of information science:

Er wordt wel eens gezegd in de wereld van de informatietechnologie:

ultimately everybody will know everything.

uiteindelijk zal iedereen alles weten.

And the question is: will it make a difference?

De vraag is: zal het wat uitmaken?

Some time ago when I was working for The New York Times,

Enige tijd geleden toen ik voor de New York Times werkte,

it was in the '80s, I did an article

in de tachtiger jaren, schreef ik een artikel

on what was then a new problem in New York --

over een destijds nieuw probleem in New York—

it was homeless people on the streets.

dak- en thuislozen op straat.

And I spent a couple of weeks going around with a social work agency

Ik liep een paar weken mee met medewerkers van de sociale dienst,

that ministered to the homeless. And I realized seeing the homeless

die zich met de daklozen bezig hielden. Ik ontdekte dat de daklozen in hun optiek

through their eyes that almost all of them were psychiatric patients

bijna allemaal psychiatrische patiënten waren die nergens anders naartoe konden.

that had nowhere to go. They had a diagnosis. It made me --

De meesten hadden een diagnose.

Het schudde me wakker uit de stedelijke trance waar,

what it did was to shake me out of the urban trance where,

when we see, when we're passing someone who's homeless

wanneer we een dakloze passeren en vanuit onze ooghoeken zien,

in the periphery of our vision, it stays on the periphery.

dat niet doordringt tot ons bewustzijn.

We don't notice and therefore we don't act.

We merken het niet op en daarom handelen we niet.

One day soon after that -- it was a Friday -- at the end of the day,

Niet lang daarna—het was een vrijdag— aan het eind van de dag,

I went down -- I was going down to the subway. It was rush hour

liep ik naar beneden de metro in. Het was spitsuur

and thousands of people were streaming down the stairs.

en duizenden mensen stroomden de trappen af.

And all of a sudden as I was going down the stairs

En opeens, terwijl ik de trappen afliep,

I noticed that there was a man slumped to the side,

merkte ik op dat er een man aan de kant lag,

shirtless, not moving, and people were just stepping over him --

zonder hemd, bewegingsloos, en de mensen stapten gewoon over hem heen—

honderden en honderden mensen.

hundreds and hundreds of people.

En omdat mijn stadstrance een beetje was afgezwakt,

And because my urban trance had been somehow weakened,

stopte ik om uit te zoeken wat er mis was.

I found myself stopping to find out what was wrong.

The moment I stopped, half a dozen other people

Zodra ik stopte, kwamen er meteen nog meer mensen om dezelfde man staan.

immediately ringed the same guy.

We ontdekten dat hij Spaans sprak, hij sprak geen Engels,

And we found out that he was Hispanic, he didn't speak any English,

he had no money, he'd been wandering the streets for days, starving,

hij had geen geld, had dagen over straat gezworven, uitgehongerd,

and he'd fainted from hunger.

en was flauwgevallen van de honger.

Immediately someone went to get orange juice,

Meteen werd er sinaasappelsap gehaald, en een hotdog, en een metro-beveiliger.

someone brought a hotdog, someone brought a subway cop.

This guy was back on his feet immediately.

Die man stond zo weer op zijn benen.

But all it took was that simple act of noticing,

Het enige dat er nodig was, was de simpele daad van het opmerken.

Daarom ben ik optimistisch.

and so I'm optimistic.

Thank you very much.

Hartelijk dank.

(Applause)

(Applaus)