This app makes it fun to pick up litter | Jeff Kirschner

Vertaald door: Annette de Lange Nagekeken door: Peter van de Ven

This story starts with these two --

Dit verhaal begint met deze twee --

my kids.

mijn kinderen.

We were hiking in the Oakland woods

We maakten een boswandeling

when my daughter noticed a plastic tub of cat litter in a creek.

toen mijn dochter een plastic kattenbak in een kreek zag liggen.

She looked at me and said,

Ze keek me aan en zei:

"Daddy?

"Pap?

That doesn't go there."

Die hoort daar niet."

When she said that, it reminded me of summer camp.

Toen ze dat zei, dacht ik aan het zomerkamp.

On the morning of visiting day,

De ochtend van de bezoekdag,

right before they'd let our anxious parents come barreling through the gates,

vlak voor ze onze bezorgde ouders het kamp binnenlieten,

zei onze kampdirecteur:

our camp director would say,

"Quick! Everyone pick up five pieces of litter."

"Snel! Raap allemaal vijf stukken afval van de grond."

You get a couple hundred kids each picking up five pieces,

Een paar honderd kinderen die allemaal afval oprapen,

and pretty soon, you've got a much cleaner camp.

zorgen algauw voor een veel schoner kamp.

So I thought,

Dus ik dacht:

why not apply that crowdsourced cleanup model to the entire planet?

waarom zouden we dat schoonmaakmodel niet toepassen op de hele planeet?

And that was the inspiration for Litterati.

En dat was de inspiratie voor Litterati.

The vision is to create a litter-free world.

Het doel is om een afvalvrije wereld te creëren.

Let me show you how it started.

Kijk maar naar hoe het begon.

I took a picture of a cigarette using Instagram.

Ik nam een foto van een sigaret, met Instagram.

Then I took another photo ...

Toen nam ik nog een foto ...

and another photo ...

en nog een foto ...

and another photo.

en nog eentje.

And I noticed two things:

En ik zag twee dingen.

one, litter became artistic and approachable;

Eén: afval werd artistiek en toegankelijk.

and two,

En twee: na een paar dagen had ik 50 foto's op mijn telefoon

at the end of a few days, I had 50 photos on my phone

and I had picked up each piece,

en ik had ieder stuk opgeraapt,

and I realized that I was keeping a record

en realiseerde me dat ik bijhield

of the positive impact I was having on the planet.

wat voor positieve invloed ik op de planeet uitoefende.

That's 50 less things that you might see,

Dat zijn 50 dingen minder die jij ziet

or you might step on,

of waar jij op stapt,

or some bird might eat.

of die een vogel opeet.

So I started telling people what I was doing,

Dus ik begon mensen te vertellen waar ik mee bezig was

and they started participating.

en zij begonnen mee te doen.

One day,

Op een dag

this photo showed up from China.

kwam deze foto uit China tevoorschijn.

And that's when I realized

En toen realiseerde ik me

that Litterati was more than just pretty pictures;

dat Litterati méér was dan gewoon mooie plaatjes;

we were becoming a community that was collecting data.

we waren bezig een gemeenschap te worden die gegevens verzamelde.

Each photo tells a story.

Iedere foto vertelt een verhaal.

It tells us who picked up what,

Over wie er wat opraapte,

a geotag tells us where

een geotag vertelt ons waar

and a time stamp tells us when.

en een tijdstempel vertelt ons wanneer.

So I built a Google map,

Dus ik bouwde een Google map

and started plotting the points where pieces were being picked up.

en begon de punten te verbinden waar er afval was opgeraapt.

And through that process, the community grew

En gedurende dat proces groeide de gemeenschap

and the data grew.

en de gegevens eveneens.

My two kids go to school right in that bullseye.

Mijn kinderen gaan precies in de roos daar naar school.

Litter:

Afval: het verplaatst zich naar de achtergrond van ons leven,

it's blending into the background of our lives.

But what if we brought it to the forefront?

maar wat als we het nu eens naar de voorgrond brengen?

What if we understood exactly what was on our streets,

Wat als we precies begrepen wat er op onze straten ligt,

our sidewalks

op onze stoepen

and our school yards?

en onze schoolpleinen?

How might we use that data to make a difference?

Hoe zouden we die gegevens kunnen gebruiken om een verschil te maken?

Well, let me show you.

Dat zal ik laten zien.

The first is with cities.

De eerste is met steden.

San Francisco wanted to understand what percentage of litter was cigarettes.

San Francisco wilde begrijpen hoeveel van het afval sigaretten waren.

Why?

Waarom?

To create a tax.

Om een heffing te creëren.

So they put a couple of people in the streets

Dus ze stuurden wat mensen de straat op met potloden en clipboards,

with pencils and clipboards,

who walked around collecting information

en die liepen rond en verzamelden informatie,

which led to a 20-cent tax on all cigarette sales.

wat leidde tot een heffing van 20 cent op alle verkochte sigaretten.

And then they got sued

En toen werden ze aangeklaagd

by big tobacco,

door de tabaksindustrie,

who claimed that collecting information with pencils and clipboards

die beweerde dat informatie verzamelen met potloden en clipboards

is neither precise nor provable.

noch precies is, noch te bewijzen valt.

The city called me and asked if our technology could help.

De stad belde mij en vroeg of onze technologie kon helpen.

I'm not sure they realized

Ik denk niet dat ze wisten

that our technology was my Instagram account --

dat 'onze technologie' mijn Instagramaccount was,

(Laughter)

(Gelach)

But I said, "Yes, we can."

maar ik zei: "Jazeker."

(Laughter)

"And we can tell you if that's a Parliament or a Pall Mall.

(Gelach)

"En we kunnen aangeven of het een Parliament of een Pall Mall betreft.

Plus, every photograph is geotagged and time-stamped,

Plus, iedere foto is gegeotagt en heeft een tijdstempel,

providing you with proof."

waarmee u bewijs heeft."

Four days and 5,000 pieces later,

Vier dagen en 5.000 afvalstukken later

our data was used in court to not only defend but double the tax,

werden onze gegevens in de rechtbank gebruikt

ter verdediging en bovendien verdúbbeling van de heffing,

generating an annual recurring revenue of four million dollars

waarmee een jaarlijkse inkomstenbron van 4 miljoen dollar werd gegenereerd

for San Francisco to clean itself up.

om San Francisco mee schoon te houden.

Now, during that process I learned two things:

Tijdens dat proces leerde ik twee dingen.

Eén: Instagram is niet het juiste middel --

one, Instagram is not the right tool --

(Laughter)

(Gelach)

so we built an app.

dus we maakten een app.

And two, if you think about it,

En twee: als je erover nadenkt,

every city in the world has a unique litter fingerprint,

heeft iedere stad ter wereld een unieke afval-afdruk

and that fingerprint provides both the source of the problem

en die afdruk geeft zowel de kern van het probleem weer

and the path to the solution.

als het pad naar de oplossing.

If you could generate a revenue stream

Als je een inkomstenstroom kon genereren

just by understanding the percentage of cigarettes,

door enkel het percentage sigaretten te begrijpen,

well, what about coffee cups

hoe zit dat dan met koffiebekers

or soda cans

of frisdrankblikjes

or plastic bottles?

of plastic flesjes?

If you could fingerprint San Francisco, well, how about Oakland

Als je San Francisco zo kunt weergeven, hoe zit het dan met Oakland?

or Amsterdam

Of Amsterdam?

or somewhere much closer to home?

Of ergens vlakbij huis?

And what about brands?

En hoe zit het met merken?

How might they use this data

Hoe kunnen zij deze gegevens gebruiken

to align their environmental and economic interests?

om hun milieubelangen in balans te houden met de economische?

There's a block in downtown Oakland that's covered in blight.

Een wijk in de binnenstad van Oakland is volledig in afval gehuld.

The Litterati community got together and picked up 1,500 pieces.

De Literati-gemeenschap kwam er samen en raapte 1.500 stukken afval op.

And here's what we learned:

En dit is wat wij leerden:

most of that litter came from a very well-known taco brand.

het merendeel van dat afval kwam van een zeer bekend tacomerk.

Most of that brand's litter were their own hot sauce packets,

Het afval van dat merk was grotendeels hun eigen hete-sausverpakkingen,

and most of those hot sauce packets hadn't even been opened.

en die hete-sausverpakkingen waren grotendeels zelfs ongeopend.

The problem and the path to the solution --

Het probleem en het pad naar de oplossing:

well, maybe that brand only gives out hot sauce upon request

wellicht zou dat merk alleen nog hete saus op verzoek kunnen geven

or installs bulk dispensers

of het de mensen zelf laten toevoegen

or comes up with more sustainable packaging.

of duurzamere verpakkingen gebruiken.

How does a brand take an environmental hazard,

Hoe maakt een merk van een milieurisico

turn it into an economic engine

een economische motor

and become an industry hero?

en wordt het een held in de industrie?

If you really want to create change,

Als je echt verandering wilt zien,

there's no better place to start than with our kids.

is er geen betere plek om te beginnen dan bij onze kinderen.

A group of fifth graders picked up 1,247 pieces of litter

Een groep vijfdeklassers raapte 1.247 stukken afval op,

just on their school yard.

alleen al op hun schoolplein.

And they learned that the most common type of litter

En ze leerden dat het meest voorkomende soort afval

were the plastic straw wrappers from their own cafeteria.

de plastic hoesjes om rietjes uit hun eigen kantine zijn.

So these kids went to their principal and asked,

Daarop stapten zij naar de directeur en vroegen hem:

"Why are we still buying straws?"

"Waarom kopen we nog steeds rietjes?"

And they stopped.

En de school stopte daar toen mee.

And they learned that individually they could each make a difference,

En de kinderen leerden dat zij individueel allemaal een verschil konden maken,

but together they created an impact.

maar dat ze tezamen invloed uitoefenden.

It doesn't matter if you're a student or a scientist,

Het doet er niet toe of je nu een student of wetenschapper bent,

whether you live in Honolulu or Hanoi,

of je in Honolulu of Hanoi woont,

this is a community for everyone.

deze gemeenschap is voor iedereen.

It started because of two little kids in the Northern California woods,

Het begon dankzij twee kleine kinderen in het bos van Noord Californië

and today it's spread across the world.

en het is vandaag de dag over heel de wereld verspreid.

And you know how we're getting there?

En weet je hoe we er komen?

One piece at a time.

Stukje bij beetje.

Thank you.

Hartelijk bedankt.

(Applause)

(Applaus)