What I learned from 2,000 obituaries | Lux Narayan

Vertaald door: Saskia O'Neill Nagekeken door: Peter van de Ven

Joseph Keller used to jog around the Stanford campus,

Joseph Keller liep altijd hard op het universiteitsterrein van Stanford

and he was struck by all the women jogging there as well.

en hij verbaasde zich over alle vrouwen die daar ook aan het hardlopen waren.

Why did their ponytails swing from side to side like that?

Waarom zwaaiden hun paardenstaarten altijd zo heen en weer?

Being a mathematician, he set out to understand why.

Als wiskundige wilde hij weten waarom dat zo was.

(Laughter)

(Gelach)

Professor Keller was curious about many things:

Professor Keller was overal in geïnteresseerd:

why teapots dribble

waarom een theepot lekt

or how earthworms wriggle.

of hoe een worm kronkelt.

Until a few months ago, I hadn't heard of Joseph Keller.

Enkele maanden terug had ik nog nooit van Joseph Keller gehoord.

I read about him in the New York Times,

Ik las over hem in The New York Times

in the obituaries.

onder de necrologieën.

The Times had half a page of editorial dedicated to him,

The Times had een artikel van een halve pagina aan hem gewijd,

which you can imagine is premium space for a newspaper of their stature.

kostbare ruimte natuurlijk voor een krant van dat niveau.

I read the obituaries almost every day.

Ik lees de necrologieën bijna elke dag.

My wife understandably thinks I'm rather morbid

Mijn vrouw vindt het nogal morbide

to begin my day with scrambled eggs and a "Let's see who died today."

hoe ik mijn dag begin met roerei en 'wie zou er vandaag zijn overleden'.

(Laughter)

(Gelach)

But if you think about it,

Maar als je erover nadenkt,

the front page of the newspaper is usually bad news,

is de voorpagina meestal gevuld met slecht nieuws

and cues man's failures.

dat ons herinnert aan al onze gebreken.

An instance where bad news cues accomplishment

Een plek waar slecht nieuws ons herinnert aan succes,

is at the end of the paper, in the obituaries.

is achterin de krant bij de necrologieën.

In my day job,

Voor mijn werk

I run a company that focuses on future insights

run ik een bedrijf gericht op toekomstige inzichten

that marketers can derive from past data --

die marketeers halen uit data uit het verleden --

a kind of rearview-mirror analysis.

een soort analyse via de achteruitkijkspiegel.

And we began to think:

Op een keer dachten we:

What if we held a rearview mirror to obituaries from the New York Times?

als we die achteruitkijkspiegel nou eens gebruikten

voor de necrologieën uit The New York Times?

Were there lessons on how you could get your obituary featured --

Konden we erachter komen hoe je je eigen necrologie kunt krijgen --

even if you aren't around to enjoy it?

ook al zul je haar nooit kunnen lezen?

(Laughter)

(Gelach)

Would this go better with scrambled eggs?

Zou dat beter passen bij het ontbijt?

(Laughter)

(Gelach)

And so, we looked at the data.

Dus we bekeken de data.

2,000 editorial, non-paid obituaries

2.000 redactionele, onbetaalde necrologieën

over a 20-month period between 2015 and 2016.

uit een periode van 20 maanden in 2015 en 2016.

What did these 2,000 deaths -- rather, lives -- teach us?

Wat konden we leren van die 2.000 doden, of beter gezegd: levens?

Well, first we looked at words.

We keken in de eerste plaats naar woorden.

This here is an obituary headline.

Dit is de kop van een necrologie.

This one is of the amazing Lee Kuan Yew.

Deze gaat over de geweldige Lee Kuan Yew.

If you remove the beginning and the end,

Als je het begin en het eind weghaalt,

you're left with a beautifully worded descriptor

houd je een prachtig geformuleerde omschrijving over

that tries to, in just a few words, capture an achievement or a lifetime.

die in een paar woorden de prestatie van een heel leven probeert te vatten.

Just looking at these is fascinating.

Het is fascinerend om die koppen te bestuderen.

Here are a few famous ones, people who died in the last two years.

Dit zijn een paar beroemde van de afgelopen twee jaar.

Try and guess who they are.

Raad maar eens over wie ze gaan.

[An Artist who Defied Genre]

[Artiest die genres doorbrak]

That's Prince.

Dat is Prince.

[Titan of Boxing and the 20th Century]

[Titaan van het boksen en de 20e eeuw]

Oh, yes.

Oh, ja.

[Muhammad Ali]

[Mohammed Ali]

[Groundbreaking Architect]

[Baanbrekend architect]

Zaha Hadid.

Zaha Hadid.

So we took these descriptors

Die beschrijvende elementen

and did what's called natural language processing,

hebben we gebruikt voor natuurlijke taalverwerking;

where you feed these into a program,

je voert ze in in een programma

it throws out the superfluous words --

dat de overbodige woorden eruit gooit,

"the," "and," -- the kind of words you can mime easily in "Charades," --

'de', 'en', woorden die eenvoudig uit te beelden zijn in Hints,

and leaves you with the most significant words.

en de belangrijkste woorden laat staan.

And we did it not just for these four,

Dat deden we niet alleen met deze vier,

but for all 2,000 descriptors.

maar met alle 2.000 beschrijvende elementen.

And this is what it looks like.

En dit kwam eruit.

Film, theatre, music, dance and of course, art, are huge.

Film, theater, muziek, dans en kunst natuurlijk, zijn heel belangrijk.

Over 40 percent.

Goed voor meer dan 40 procent.

You have to wonder why in so many societies

Waarom wordt er in zo veel samenlevingen eigenlijk gedacht

we insist that our kids pursue engineering or medicine or business or law

dat je techniek, geneeskunde, rechten of bedrijfswetenschappen moet studeren

to be construed as successful.

om succesvol te zijn?

And while we're talking profession,

En nu we het hebben over beroepen,

let's look at age --

even over leeftijd --

the average age at which they achieved things.

de gemiddelde leeftijd waarop ze iets bereikt hadden.

That number is 37.

Dat getal is 37.

What that means is, you've got to wait 37 years ...

Dat houdt dus in dat je gemiddeld 37 jaar moet wachten

before your first significant achievement that you're remembered for --

op de eerste mijlpaal waarvoor je herinnerd zult worden,

on average --

44 jaar later als je sterft op je 81e --

44 years later, when you die at the age of 81 --

on average.

gemiddeld.

(Gelach)

(Laughter)

Talk about having to be patient.

Dat is pas geduld hebben.

(Laughter)

(Gelach)

Of course, it varies by profession.

Dat scheelt natuurlijk wel per beroep.

If you're a sports star,

Als je sporter bent,

you'll probably hit your stride in your 20s.

komt je doorbraak vast al als je in de 20 bent.

And if you're in your 40s like me,

En als je in de 40 bent, zoals ik,

you can join the fun world of politics.

dan kan je altijd nog de politiek in gaan.

(Laughter)

(Gelach)

Politicians do their first and sometimes only commendable act in their mid-40s.

Politici bereiken hun eerste, soms enige verdienste als ze halverwege 40 zijn.

(Laughter)

(Gelach)

If you're wondering what "others" are,

Vraag je je af wat 'overige' inhoudt --

here are some examples.

dit zijn een paar voorbeelden.

Isn't it fascinating, the things people do

Fascinerend toch, wat mensen doen

and the things they're remembered for?

en waarvoor ze herinnerd worden?

(Laughter)

(Gelach)

Our curiosity was in overdrive,

Onze nieuwsgierigheid liep hoog op

and we desired to analyze more than just a descriptor.

en we wilden meer analyseren dan enkel een beschrijvend element.

So, we ingested the entire first paragraph of all 2,000 obituaries,

Dus we voerden de hele eerste paragraaf van alle 2.000 necrologieën in,

but we did this separately for two groups of people:

maar we deden dit voor twee aparte groepen mensen:

people that are famous and people that are not famous.

beroemde mensen en mensen die niet beroemd zijn.

Famous people -- Prince, Ali, Zaha Hadid --

Beroemde mensen: Prince, Ali, Zaha Hadid ...

people who are not famous are people like Jocelyn Cooper,

Mensen die niet beroemd zijn, zijn mensen zoals Jocelyn Cooper,

Reverend Curry

dominee Curry

or Lorna Kelly.

en Lorna Kelly.

I'm willing to bet you haven't heard of most of their names.

De meeste van die namen heb je vast nog nooit gehoord.

Amazing people, fantastic achievements, but they're not famous.

Geweldige mensen, fantastische dingen bereikt, maar ze zijn niet beroemd.

So what if we analyze these two groups separately --

Als we die twee groepen apart analyseren,

the famous and the non-famous?

beroemde en niet-beroemde?

What might that tell us?

Wat kunnen we daarvan leren?

Take a look.

Kijk maar.

Two things leap out at me.

Twee dingen springen eruit.

First:

Ten eerste:

"John."

'John'.

(Laughter)

(Gelach)

Anyone here named John should thank your parents --

Heet je John, dan mag je je ouders bedanken --

(Laughter)

(Gelach)

and remind your kids to cut out your obituary when you're gone.

en vertel je kinderen dat ze later je necrologie uit de krant knippen.

And second:

En ten tweede:

"help."

'helpen'.

We uncovered, many lessons from lives well-led,

We hebben veel geleerd van de rijke levens

and what those people immortalized in print could teach us.

en de lessen van deze mensen, in de krant vereeuwigd.

The exercise was a fascinating testament to the kaleidoscope that is life,

Dit project was een fascinerend testament van de caleidoscoop die het leven is

and even more fascinating

en nog fascinerender

was the fact that the overwhelming majority of obituaries

was het feit dat de overgrote meerderheid van de necrologieën

featured people famous and non-famous,

ging over beroemde en niet-beroemde mensen

who did seemingly extraordinary things.

die bijzondere dingen hadden bereikt.

They made a positive dent in the fabric of life.

Ze hebben een positieve bijdrage geleverd.

They helped.

Anderen geholpen.

So ask yourselves as you go back to your daily lives:

Vraag jezelf dus eens het volgende af:

hoe draag ik met mijn talent bij aan een betere maatschappij?

How am I using my talents to help society?

Because the most powerful lesson here is,

Want de belangrijkste les hier is:

if more people lived their lives trying to be famous in death,

als meer mensen zouden leven om na hun dood beroemd te zijn,

the world would be a much better place.

zou de wereld er veel beter uitzien.

Thank you.

Bedankt.

(Applause)

(Applaus)