I survived a terrorist attack. Here's what I learned | Gill Hicks

Translator: Hiwa Foundation Reviewer: hiwa foundation

I could never have imagined

قەت لەو باوەڕەدا نەبووم

that a 19-year-old suicide bomber

کە خۆتەقێنەرەوەیەکی خۆکوژی ١٩ ساڵان

would actually teach me a valuable lesson.

بتوانێت فێری وانەیەکی .ئەوەندە بەنرخم بکات

But he did.

.بەڵام توانی

He taught me to never presume anything

فێری کردم هیچ تێڕوانینێک

.بۆ کەسێک دانەنێم کە نایناسم

about anyone you don't know.

On a Thursday morning in July 2005,

بەیانییەکی پێنج شەممەی تەمموزی ٢٠٠٥

the bomber and I, unknowingly,

من و خۆتەقێنەرەوەکە، بێئاگایانە

boarded the same train carriage at the same time,

سوار هەڵگرێکی هەمان شەمەندەفەر ،بووین لە هەمان کاتدا

standing, apparently, just feet apart.

.تەنیا، چەند پێیەک لە یەکترەوە دووربووین

I didn't see him.

من نەمبینی

Actually, I didn't see anyone.

ڕاستییەکەی، کەسم نەبینی

You know not to look at anyone on the Tube,

وەک ئەزانن زۆربەی کات سەیری کەس ناکەیت

but I guess he saw me.

.بەڵام پێموابێت ئەو منی بینی

I guess he looked at all of us,

،پێموابێت سەیری هەموومانی کرد

as his hand hovered over the detonation switch.

کاتێک دەستی ئەهێنا بەسەر .سویچی خۆتەقاندنەوەکەدا

I've often wondered: What was he thinking?

زۆرجار بیرم ئەکردەوە: ئەبێ بیری لەچی کردبێتەوە؟

Especially in those final seconds.

.بەتایبەتی لەو دوایین چرکانەدا

I know it wasn't personal.

.ئەزانم شتێکی کەسی نەبووە بەرامبەرمان

He didn't set out to kill or maim me, Gill Hicks.

،بۆ ئەوە نەهاتووە تا من .جیڵ هیکس بکوژێت

I mean -- he didn't know me.

مەبەستم ئەوەیە -- ئەو منی نەئەناسی

No.

.نەخێر

Instead, he gave me

له‌بری ئه‌وه‌، نیشانه‌و دیاریکردنێکی

an unwarranted and an unwanted label.

.نایاسایی و نه‌خوازراوی پێدام

I had become the enemy.

من بووم بە دووژمنەکە

To him, I was the "other,"

،بۆ ئەو، من "ئه‌وی دیکه‌" بووم

the "them," as opposed to "us."

ئه‌وان"، که‌ به‌رامبه‌ر" .به‌ "ئێمه‌" داده‌نرا

The label "enemy" allowed him to dehumanize us.

"نیشانه‌کردنی ئێمه‌ وه‌کو "دوژمن" وای لێکرد ئێمه‌ به‌ مرۆڤ دانه‌نێت

It allowed him to push that button.

ڕێگەی پێدا پەنجە بنێت بە دووگمەکەدا

And he wasn't selective.

.بە دیاریکراویش کەسی نەکردە ئامانج

Twenty-six precious lives were taken in my carriage alone,

بیست و شەش ژیانی بەنرخ بەتەنیا لەسەر هەڵگرەکەی من کۆتاییان پێهێنرا و

and I was almost one of them.

منیش خەریکبوو ببم بە یەکێک لەوان

In the time it takes to draw a breath,

لەو کاتە کورتەدا کە پێویستە بۆ هەناسەهەڵکێشان

we were plunged into a darkness so immense

هەموومان نووقم کراینە ناو تاریکییەکی زۆر قووڵەوە

that it was almost tangible;

کە ئەوەندەی نەمابوو هەستی پێێبکرێت و دەستی لێبدرێت؛

what I imagine wading through tar might be like.

ئه‌وه‌ی بیری لێ ده‌که‌مه‌وه‌ وه‌کو .ڕۆشتن به‌ناو قیردا وابوو

We didn't know we were the enemy.

نەمان ئەزانی کە ئێمە .دووژمنی کەسێکین

We were just a bunch of commuters who, minutes earlier,

،ته‌نها کۆمه‌ڵه‌ ڕێبوارێک بووین ،چەند خوولەکێک پێش ئەوە

had followed the Tube etiquette:

ئەتەکیەتی ناو شەمەندەفەرمان :پەیڕەو دەکرد

no direct eye contact,

پەیوەندی ڕاستەوخۆی چاو ،درووست مەکە

no talking

قسەکردن نییە و

and absolutely no conversation.

هیچ گفتوگۆیەک ناکرێت

But in the lifting of the darkness,

،بەڵام لە بەرپابوونی تاریکییەکەدا

we were reaching out.

.خۆمان دەگەیاندە یەکتری

We were helping each other.

.یارمەتی یەکترمان دەدا

We were calling out our names,

،ناوەکانی خۆمانمان دەوت

a little bit like a roll call,

،که‌مێک وه‌ک خوێنده‌وه‌ی ناوی لیستێک

waiting for responses.

چاوەڕێی وەڵامدانەوە بووین

"I'm Gill. I'm here.

من جیڵم. ئەوەتام لێرەم"

I'm alive.

.زیندووم

OK."

".باشە

"I'm Gill.

من جیڵم"

Here.

.لێرەم

Alive.

.زیندووم

OK."

".باشە

I didn't know Alison.

.ئالیسنم نەئەناسی

But I listened for her check-ins every few minutes.

بەڵام هەموو چەند خوولەکێک .گوێم لە بانگکردنەکانی دەگرت

I didn't know Richard.

ریچاردم نەدەناسی

But it mattered to me that he survived.

بەڵام ئەوە گرنگ بوو .بەلامەوە کە ڕزگاری بووە

All I shared with them

هەموو ئەوەی هاوبەشم ئەکرد لەگەڵیان

was my first name.

.ناوی یەکەمی خۆم بوو

They didn't know

نەیاندەزانی

that I was a head of a department at the Design Council.

کە من سەرۆکی بەش بووم لە ئەنجوومەنی نەخشەدانان و

And here is my beloved briefcase,

،ئەمەش جانتا خۆشەویستەکەمە

also rescued from that morning.

.ئەویش ئەو بەیانییە ڕزگاری بوو

They didn't know that I published architecture and design journals,

نەیاندەزانی کە جۆرناڵی تەلارسازی و نەخشەسازی بڵاودەکەمەوە، و

that I was a Fellow of the Royal Society of Arts,

هاوڕێی کۆمەڵگای شاهانەی هوونەرەکان بووم

that I wore black --

-- ڕەشپۆش بووم

still do --

-- ئێستاش وام

that I smoked cigarillos.

هەروەها چرووتم دەکێشا

I don't smoke cigarillos anymore.

.بەس ئێستا چرووت ناکێشم

I drank gin and I watched TED Talks,

بەدیار سەیرکردنی قسەکردنەکانی ،تێدەوە جینم دەخواردەوە

of course, never dreaming that one day I would be standing,

بێگومان، قەتیش لەو باوەڕەیا نەبووم ،ڕۆژێک بێت لێرەیا بووەستم

balancing on prosthetic legs,

،خۆم لەسەر قاچی دەستکرد ڕاگرم

giving a talk.

.قسە بکەم

I was a young Australian woman doing extraordinary things in London.

ژنێکی ئوسترالی گەنج بووم .کە کاری نائاساییم دەکرد لە لەندەن

And I wasn't ready for that all to end.

.ئامادەنەبووم بۆ کۆتایی هەموو ئەو شتانە

I was so determined to survive

ئەوەنە سووربووم لەسەر مانەوە

that I used my scarf to tie tourniquets around the tops of my legs,

کە ملپێچەکەی خۆمم وەک تۆرنیکا بەکارهێنا بۆ پەستنی سەری قاچەکانم و

and I just shut everything and everyone out,

هەموو شتێکم داخست بەڕووی خۆما و هەموو کەسێکم لەبیرکرد

to focus, to listen to myself,

بۆ ئەوەی تەرکیز بکەم، بۆ ئەوەی ،گوێ لەخۆم بگرم

to be guided by instinct alone.

بەتەنیا غەریزەی خۆم .بتوانێت ڕێبەریم بکات

I lowered my breathing rate.

ڕێژەی هەناسەدانی خۆمم نزمکردەوە

I elevated my thighs.

هەردوو ڕانمم بەرزکردەوە

I held myself upright

بە ڕێکی وەستام و خۆم ڕاگرت و

and I fought the urge to close my eyes.

بەرەنگاری ویستی ناخی خۆم .دەبوومەوە بۆ چاوداخستن

I held on for almost an hour,

،بۆ نزیکەی کاتژمێرێک بەرگەم گرت

an hour to contemplate the whole of my life

کاتژمێرێک تێڕوانین و بیرکردنەوە لە تەواوی ژیانم

up until this point.

هەتا ئەم ساتە

Perhaps I should have done more.

.لەوانەبوو پێویستی بکردایە زیاتر بکەم

Perhaps I could have lived more, seen more.

لەوانەبوو بمتوانیایە زیاتر بژیم، شتی زیاتر ببینم

Maybe I should have gone running, dancing, taken up yoga.

لەوانەبوو گرنگتر بێت زیاتر بچوومایە .بۆ ڕاکردن، بۆ سەماکردن، بۆ یۆگا

But my priority and my focus was always my work.

بەڵام گرنگترین شت لام و ئەوەی .دایمە خەیاڵم لایبوو کارەکەم بوو

I lived to work.

.بۆ ئەوە دەژیام ئیش بکەم

Who I was on my business card

گرنگ بوو بەلامەوە کێم

mattered to me.

.لەسەر بزنس کاردەکەم

But it didn't matter down in that tunnel.

بەڵام لەو تونێلەیا .ئەوە هیچ گرنگ نەبوو

By the time I felt that first touch

ئەوکاتەی هەستم بە یەکەم بەرکەوتن کەوت

from one of my rescuers,

،لەلایەن یەکێک لە ڕزگارکەرەکانمەوە

I was unable to speak,

،نەم ئەتوانی قسە بکەم

unable to say even a small word, like "Gill."

نەم ئەتوانی تەنانەت ".وشەیەکی بچووکیش بڵێم، وەک "جیڵ

I surrendered my body to them.

.لەشی خۆم بەدەستەوە یا بۆیان

I had done all I possibly could,

هەموو ئەوەم کرد کە لە تواناما بوو، و

and now I was in their hands.

.ئیتر لەدەستی ئەواندا بووم

I understood

تێگەشتم

just who and what humanity really is,

،کە مرۆڤایەتی کێیە و چییە

when I first saw the ID tag

کاتێک بۆ یەکەمجار ئەو باجی ناسنامەیەم بینی

that was given to me when I was admitted to hospital.

کە درابوو پێم کاتێک داخڵ کرام بۆ نەخۆشخانە

And it read:

:لەسەری نووسرابوو

"One unknown estimated female."

"نەناسراوێک کە دەکرێت مێ بێت"

One unknown estimated female.

.نەناسراوێک کە دەکرێت مێ بێت

Those four words were my gift.

.ئەو چوار وشەیە دیاری بوون بۆم

What they told me very clearly

ئەوەی بە ڕوونی پێیان وتم

was that my life was saved,

،ئەوە بوو کە ژیانم ڕزگار کراوە

purely because I was a human being.

.تەنیا لەبەر ئەوەی کە مرۆڤێکم

Difference of any kind made no difference

هیچ جۆرە جیاوازییەک گرنگ نەبوو

to the extraordinary lengths that the rescuers were prepared to go

بۆ ئەو قووربانیەی ڕزگارکەرەکان ئامادەبوون بییەن بۆ ئەوەی بێن و

to save my life,

ژیانی من ڕزگارکەن

to save as many unknowns as they could,

بۆ ئەوەی زۆرترین کەسی نەناسراو ڕزگارکەن، و

and putting their own lives at risk.

ژیانی خۆیان بخەنە مەترسییەوە

To them, it didn't matter if I was rich or poor,

،بۆ ئەوان گرنگ نەبوو ،دەوڵەمەند بووبێتم یان هەژار

the color of my skin,

،گرنگ نەبوو ڕەنگی پێستم چۆنە

whether I was male or female,

،گرنگ نەبوو ژنم یان پیاو

my sexual orientation,

،ئارەزووی سێکسیم چۆنە

who I voted for,

،دەنگم بە کێ یاوە

whether I was educated,

،خوێندنم تەواو کردوە

if I had a faith or no faith at all.

.باوەڕدارم یان بێباوەڕم

Nothing mattered

هیچ شتێک گرنگ نەبوو بەلایانەوە

other than I was a precious human life.

جگە لەوەی کە ژیانێکی بە نرخم

I see myself as a living fact.

.خۆم وەک ڕاستییەکی زیندووی ئەوە ئەبینم

I am proof

من بەڵگەم

that unconditional love and respect can not only save,

لەسەر ئەوەی ڕێز و خۆشەویستی بێمەرج نەک دەکرێت ژیانەکان ڕزگار بکات

but it can transform lives.

.بەڵکو دەتوانێت ژیانەکانیش بگۆڕێت

Here is a wonderful image of one of my rescuers, Andy, and I

ئەمە وێنەیەکی سەرسوڕهێنەری یەکێک ،لە ڕزگارکەرەکانمە، ئاندی

taken just last year.

.ساڵی پار پێکەوە گرتمان

Ten years after the event,

دە ساڵ دوای ڕووداوەکە، و

and here we are, arm in arm.

.ئێستاش لێرەیاین، باوەشمان کردووە بەیەکدا

Throughout all the chaos,

،لە ناو ئەو هەرایەدا

my hand was held tightly.

.دەستم زۆر بە تووندی گیرابوو

My face was stroked gently.

.بە نەرمی دەست هێنرا بە دەم و چاومدا

What did I feel?

هەستم بە چی کرد؟

I felt loved.

هەستم بە خۆشەویستی کرد

What's shielded me from hatred and wanting retribution,

ئەوەی ڕێگری کرد لەوەی دڵم پڕبێت ،لە ڕق و ویستی تۆڵەسەندنەوە

what's given me the courage to say:

:ئەوەی وایلێکردم بوێرانە بڵێم

this ends with me

ئەوەی کۆتایی بەمە دەهێنێت بۆم

is love.

.خۆشەویستییە

I was loved.

منیان خۆشەویست

I believe the potential for widespread positive change

لەو باوەڕەدام کە توانای شاردراوە بۆ گۆڕانکاری ئەرێنی فراوان

is absolutely enormous

لە ڕادە بەدەر گەورەیە

because I know what we're capable of.

.چونکە ئەزانم کە چی لە تواناماندایە

I know the brilliance of humanity.

من جوانی مرۆڤایەتی باش ئەناسم

So this leaves me with some pretty big things to ponder

بۆیە ئەمە چەند شتێکی زۆر گەورەم بۆ بەجێدەهێڵێت بیری لێکەمەوە و

and some questions for us all to consider:

چەند پرسیارێک بۆ هەموومان :کە لەبەرچای بگرین

Is what unites us not far greater than what can ever divide?

ئەوەی یەکمان دەخات زۆر لەوە گەورەتر نییە کە دابەشمان دەکات؟

Does it have to take a tragedy or a disaster

پێویست ئەکات تراژیدیایەک یان کارەساتێک ڕوو بدات

for us to feel deeply connected as one species,

تا هەموومان لە ناخەوە هەست بکەین ،کە وەک جۆرە بوونەوەرێک پێکەوە بەستراوین

as human beings?

وەک مرۆڤ؟

And when will we embrace the wisdom of our era

ئەی کەی ژیری سەردەمی خۆمان لە باوەش دەگرین

to rise above mere tolerance

بۆ بەرزبوونەوە بۆ سەروو بەرگەگرتن و

and move to an acceptance

گەشتن بەرەو یەکتر قبووڵکردن

for all who are only a label until we know them?

بۆ هەموو ئەوانەی تەنییا نیشانەکراوێکن تا ئەیان ناسین؟

Thank you.

سوپاس بۆ گوێگرتنتان

(Applause)

(چەپڵەلێدان)